Zoals u weet is het stadsbestuur van plan om nog dit jaar de zoveelste gemeentelijke VZW op te richten, nu voor de Promotie en het Toerisme Kortrijk.
Kortrijk op de kaart.
Aan het werk!
Hierbij in deze stadskrant alweer een constructief voorstel.

De VZW PTK zou een stadsmunt kunnen invoeren.
Dat is een betaalpenning, een betaalmiddel dat in Kortrijkse zaken en onder Kortrijkzanen privé zeker ook als geldig wordt aanvaard.
De waarde ervan is dus niet gegarandeerd door de Staat, maar er is wel een garanderende instelling. Bijvoorbeeld: een aantal banken, bedrijven, de vzw Bruisende Stad, de vzw PTK.
De handelaarsverenigingen. Limelight. Kortom, al wie het initiatief plezant vindt.

Die garanderende instelling die het waagt om de stadsmunt uit te geven is bereid om gedurende een bepaalde geldigheidsperiode de munt in te wisselen tegen de nominale waarde.
Het systeem is te vergelijken met dat van jetons of bonnetjes. Het functioneert omdat de partijen (de uitgevende instantie zowel als de gebruikers) met elkaar de stilzwijgende afspraak maken dat ze allemaal de betaalpenning aanvaarden.

De waarde van de betaalpenning mag niet te hoog zijn, anders gaat men die munt terug inwisselen, in plaats van bijvoorbeeld als souvenir te behouden. Anderzijds ook niet te laag, want men moet er toch iets mee kunnen kopen of uitrichten. Vijf euro lijkt redelijk.

Kortrijk werpt zich met zijn twee nieuwe designmeesters op als designstad. Naast Milaan.
(Geen mens, geen culturalist, geen raadslid , geen journalist die zich afvraagt wat er met de vorige twee is gebeurd. Zijn ze dood? Zaten ze verstikt in de lift van de Sint-Amands- Collegetoren? MET HUN CONCEPTNOTA tussen de benen? Vraag het aan Vera.)

De stadsmunt zal daarom heel mooi en bijzonder zijn. Een uniek stuk dat niemand wil missen.
(Kan bijvoorbeeld ook dienen als amulet of scapulier. Men kan ermee een enkelbandje maken.)

Hoe zal de uitgevende instantie dit allemaal bekostigen?
De aanmaak en de propaganda ervoor zal wel 1 euro per munt bedragen. (Als oplage kan de vuistregel gelden dat die bijvoorbeeld de helft bedraagt van het aantal inwoners.)

Elke betaalpenning die achteraf niet wordt ingeleverd betekent voor de uitgevende instantie wel een winst. 5 euro min 1 is namelijk 4 euro.
Als die stadsmunten goed zijn gemaakt zullen die na de geldigheidsperiode onderhevig zijn aan “versterf“. Dat betekent dat de gebruikers die munten gaan verzamelen, of verliezen, of gewoon door vergetelheid niet meer inwisselen. Zie hoeveel oude franken u nog hebt liggen.

Die Kortrijkse stadsmunt moet ook nog een naam krijgen. Nog geen idee. Een “broeltje“?’
Voorwaarden tot succes zijn nog dat de uitgevende instantie vertrouwen geniet, dat er sterke promotie is, dat het stadsbestuur zijn hechte morele steun aan het project verleent (subsidies ook vanuit het project “Imago”) en dat er acceptatie en enthousiasme is bij de bevolking.

Schepen Jean de Bethune! Bestuurders van Buda I en II ! Burgemeester ! Directeur cultuur ! Schepen Bral ! Gidsenkring ! Postzegelverzamelaars ! Hartje Kortrijk ! Designmeesters !
Leiedal !
Dat is nu een keer een schoon voorstel waarbij economie en cultuur samen een eind weegs gaan.
Allez, vooruit.