Zondag 17 april is er weer eens erfgoeddag, rond het thema “gevaar”.
Dat is een goede gelegenheid om mij eens gevaarlijk boos te maken.
Want zo nu en dan lanceer ik als algemeen bekend staand positivo bij het stadsbestuur en geijkte organen een idee rondom erfgoed- en andere kwesties en die worden soms zelfs aangenomen.
Maar helemaal niet uitgevoerd !

Al ter gelegenheid van de eeuwwende legde ik het voorstel neer om een groot volksfeest te bouwen rondom de “begrafenis” van een zogenaamde tijdscapsule.
(Idee gestolen uit Nederland.)
In die tijdscapsule zouden Kortrijkzanen allerhande dingen, voorwerpen (brieven ook) kunnen stoppen die typisch zijn voor Kortrijk en tegelijk tekenend voor de voorbije eeuw. Van die lelijke in een soort rubber vervaardigde vlassandalen. Een kanten jarretel gemaakt in het Begijnhof. De laatste velo van Briek Schotte.

Die tijdscapsule kan dan bijvoorbeeld de gedaante aannemen van een kleine bunker, halvelings begraven op de Grote Markt. En de afspraak met het nageslacht is dat die pas kan opengebroken worden over 100 jaar, alweer met een groots volksfeest voor de Kortrijkzanen die dan nog leven.
Kortrijk bruist dan nog in 2100.

Dit voorstel is tot tweemaal toe aanvaard in de gemeenteraad.
Zowel tijdens de vorige àls de huidige legislatuur. Unaniem, door heel het Schepencollege en alle gemeenteraadsleden.
Het project is nooit uitgevoerd.
Op een gegeven moment zei de huidige burgemeester dat het idee eigenlijk best door een of andere culturele organisatie zou kunnen voorgedragen worden.
Zo gezegd, zo gedaan.
Ik heb het voorstel dus nog een keer voorgelegd aan de besturen van resp. de Stedelijke Musea, het Vlasmuseum, de vzw Bruisende Stad en ook aan de vorig jaar aangestelde coördinator van het erfgoedbeleid, mevrouw Véronique Lambert.
Nooit meer iets van gehoord.

In de gemeenteraad van maart 2005 werd het eerste beleidsplan 2005-2008 van de erfgoedcel op de agenda geplaatst. Met daarin ook het jaaractieplan voor 2005.
Geen sprake van een tijdscapsule!
Tussen haakjes: de erfgoedcel voorziet voor dit jaar nog een tentoonstelling (welke?) naar aanleiding van de restauratie van de artillerietoren (achter O.L.Vrouwkerk).
De werkzaamheden aldaar zullen dan wel moeten opschieten, want enkele weken terug heeft men héél het dak afgenomen van die toren. Dat was waarschijnlijk niet voorzien. En de werken aldaar liggen ook vaak stil.

Ik ben echt kwaad. Een stadsbestuur dat het waagt om een gemeenteraadsbesluit niet uit te voeren! Dat is toch ongezien. Kan enkel in Kortrijk.

Dus neem ik weerwraak en vertel even iets over de financiering van de erfgoedcel.
Zoals te vrezen viel gaat een groot deel van de inkomsten naar uitgaven voor personeel, honoraria en zogenaamde “ondersteunende kosten”.
Van de Vlaamse Gemeenschap krijgt de erfgoedcel per jaar en voor de duur van vier jaar 200.000 euro.
De Stad legt daar 85.715 euro bij. Uit nog andere subsidies en sponsoring, en nog zowat, verwacht men voor dit jaar alleen al 313.715 euro aan inkomsten.

En raad nu eens hoeveel daarvan naar de echte projectwerking gaat?
130.000 euro.

De pure personeelskosten bedragen 107.000 euro.
Dat is dus zonder honoraria en zonder zgn. “ondersteunende kosten ” (zoals vervoer en representatie, directiekosten, verzekeringen, enz.) Daar is 30.000 euro voor voorzien. We hebben dus evenveel geld nodig voor het opzetten van projecten als voor de mensen die ermee bezig zijn.

Die erfgoedcel is goed bemand hoor.
Niet minder dan drie mensen werden gelukkig gemaakt.
De “cel” bestaat uit een voltijdse algemene coördinator, en waarlijk nog een VOLTIJDSE coördinator voor de communicatie en nog een half iemand die instaat voor onthaal en administratie.
Als de stad een convenant afsluit met de hogere overheid lijkt het er telkens op dat men gewoon belust is op subsidies om personeel aan het werk te zetten.

Zo, nu weet u het ook.
Beschouw dit stukje maar als een zoete weerwraak.