Surrealistisch korte gemeenteraad

Maandag 15 november 2006 ?

‘t Was vijf voor zeven toen Cathérine Matthieu (Groen) hijgend de raadszaal binnenrende. Fietste. Toen werd net de besloten zitting – die vier seconden heeft geduurd, het publiek was nog niet eens naar buiten gestommeld – voor gesloten verklaard.
Heeft zij nog haar presentiegeld kunnen behalen?

Spijtig dat zij er niet op tijd kon zijn. Nu heeft de raad nauwelijks 40 minuten geduurd, want de burgemeester kwam rondom de klok van 18 uur maar niet opdagen.
Het is gewoon ondenkbaar dat Groen geen kommentaar zou geleverd hebben bij punten als het veiligheidscontract, zwerfkatten, het project Sint-Denijsestraat, enzovoort.

Nu was er gelukkig nog Moniek Gheysens (VLD) die met haar typische “persoonlijke en vrouwelijke aanpak” (dixit de vrouw van een bekende Kortrijkse romanschrijver: Verhenne/Boutens?) een poëtisch getinte tussenkomst voorlas. Onder de titel: “In a dream you saw a way to survive and you were full of joy”.
Dat sloeg nu toch wel zeker op de voorgenomen afbraak van grafmonumenten op diverse begraafplaatsen.
Zij deed hierbij een interessant voorstel. Waaromtrent dan weer niet werd gestemd! Het raadslid wil niet dat de grafzerken (monumenten) worden vernietigd. Zij wil die materialen hergebruiken in ons stadslandschap. Bijvoorbeeld als bevloering in openbare ruimte, of verwerken in openbare gebouwen. De discussie verzandde jammer genoeg in een secundaire vraag: wat is dusdanig waardevol dat het moet bewaard blijven? En schepen De Coene zwaaide met een of ander reglement dat niemand kent.
Maar men kreeg toch de indruk dat het huidige bestuur nog wel eens wou nadenken over het voorstel.

Het ging er intussen allemaal zo snel aan toe dat ik niet eens heb kunnen zien of schepen Bral wel aanwezig was.

Wie kan zich dat nog voorstellen?
Ondermeer volgende punten werden zonder boe of ba goedgekeurd: het veiligheids- en preventiecontract, de tweede begrotingswijziging 2006, de herinrichting van de tunnel Doorniksewijk, de begrotingswijziging van Parko, de oprichting van een waterschap (ja!), de aanpak van de zwerfpoezen, de boekhoudsoftware voor alle stedelijke vzw’s, de renovatie van de paardenstallen, de herconditionering van de concertstudio.
Enzovoort.

U kent het refrein:
“Geen bemerkingen in de Raad?”
“Algemeen goedgekeurd!”

Zeker het eerste half uur zaten de buurvrouwen links en rechts van Johan Coulembier (CD&V) weer constant te kakelen. Johan daartussen, midden de mensen. Alsmaar respect vertonend.
Dat het een lieve lust was. Als de CD&V-N.VA moet kiezen wie van beide vrouwen links en rechts van het kruis van Johan men later (na drie jaar) tot schepen wil bevorderen zou de burgemeester een eenvoudige selectieproef kunnen toepassen.
Wie zit van de twee nog resterende raadszittingen het minst te kletsen? In uren uitgedrukt. Of in dagen als we raadszittingen van drie jaren meetellen. (Het risico is dan wel dat het raadslid dat geen schepen wordt alle potentiële energie verliest en zelfs niet meer opdaagt. Want wat heeft zij dan nog te doen in zo’n zitting?)

Kameraad Marc Lemaitre van de SP.A heeft zijn spraak teruggevonden. En curieus genoeg vertolkte hij de onrust van de buren in de Koolkapperstraat over de mogelijke komst van spelende jeugd en hangjongeren aldaar. (Franceska Verhenne van het OCMW meent daarentegen dat het enthousiasme bij de buren groot is. Men kiest nu eenmaal zijn buren niet. Ieder zijn buren is al goed genoeg.) Sociale mixt.

De NMBS (de vroegere Vande Lanotte) zal eindelijk werk beginnen maken van de heraanleg van de stationsuitgang kant P.Tacklaan. De bijdrage van Stad wordt geraamd op 715.417 euro. Koenraad Verschaete (VB) heeft gezien dat het College vroeger een kleinere tussenkomst in de kosten had berekend, en meent zelfs dat het uiteindelijk bedrag tot 875.000 euro kan oplopen. Schepen Frans Destoop vindt zijn vragen te technisch van aard, hij moest ze maar gesteld hebben in de raadscommissie. (Verschaete zit niet eens in de bevoegde raadscommissie. Maar dit is altijd al geweest een veel gebruikte smoes om vervelende zaken van tafel te schuiven.)

Bij de behandeling van dit punt sloegen Manten en Kalle voor één keer eensgezind halfzeven. Drie scholieren-meiskes die van de juffrouw de gemeenteraad moesten bijwonen verlaten de zaal. Ze houden het voor bekeken.
Hop, naar den Trap en belendende percelen. Moeder en juffrouw weten nergens van.

Het Vlaams Belang heeft tegen het voorstel gestemd om met Stad deel te nemen aan een grootscheeps Europees project (ADMIRE genaamd) rond design. Reden: een aantal voorbereidende documenten zijn in het Engels opgesteld! De burgemeester zal advies inwinnen bij het Comité voor Taaltoezicht. Benieuwd naar de vraagstelling: het woord “design” is ook al tamelijk engels.
(Bij dit soort taalperikelen trad vroeger Godelieve Vanhoutte van NV-A meedogenloos in het strijdperk. Ooit zou ze een keer over iets klacht indienen. Nooit meer van gehoord.)

Ik hou het nu ook voor bekeken.
Verlaat samen met nogal wat raadsleden in spe de zaal. Ze kwamen even kijken.
Ook zij wisten niet goed wat hen overkwam. De besloten zitting van vier seconden nog net meegemaakt. Waarom duurde die slechts zolang?
Men heeft nu pas ontdekt dat de aanstelling en het ontslag van personeel tot de bevoegdheden behoort van het Schepencollege. Dus konden die agendapunten geschrapt. (En toch werd er in die luttele seconden nog een eervol ontslag verleend aan een brandweerman.)

Nu nog zoals gebruikelijk een positief voorstel.
Laat ons de nog twee resterende gemeenteraden voor dit jaar annuleren. Of tenminste herleiden tot één. Want zonder een begroting voor 2007 zou Stad vanaf januari bepaalde uitgaven niet meer kunnen doen.
Eén raadszitting samen met de bijhorende commissies kost minstens 10.000 euro.

P.S. (1)
Dit is dus hoegenaamd geen anti-politiek, zoals alweer enkele lezers denken.
Beter ware dat er hier om de twee weken een gemeenteraad was. Ja. Koste wat kost. De democratie van kundigheden heeft geen prijs.

P.S (2)
Het “Kortrijks Handelsblad” van vrijdag 20 oktober 2006 wijdt geen woord aan de gemeenteraad. Bij mijn weten voor het eerst in de geschiedenis. Groot gelijk.