Grote lacune ontdekt in het “Museum 1302”

Moet nog even driedubbel checken of het wel waar is. Er is een complete ridderorde vergeten ! Ofwel met opzet, ofwel door onwetendheid.
Van zodra deze lastige, menige man- en vrouwurenwerk (Liza, Machteld, Isabelle, Véronique) vragende onderzoeksjournalistiek is beëindigd verneemt u hier meer over.
Kan nog een tijdje duren want vele insiderbronnen blijken onbereikbaar.

‘ t Zijn donkere dagen.
Alle “levende krachten” uit de regio vertoeven in diepe winterslaap. Of buitengaats.
Zullen ze er allemaal terug zijn op 2 januari, de eerste dag van het bruisende nieuwe politieke leven in Stad?

——

Eerst nog iets over ontbrekende stukken.
Historicus Niklaas Maddens (gewezen archivaris) hangt weer een beetje de negativo uit. In het jongste nummer van “Leiegouw” stipt hij aan dat er in het museum een jaarboek ontbreekt: “Jaerboek der stad en oude casselry van Kortrijk” van 1814-1815. Uit de erfenis van Jacques Goethals.
Volledig akkoord, want daarin wordt een eerder pre-nationalistische versie opgehangen van de Guldensporenslag. Voor wie kan lezen zou dit een antidoticum kunnen zijn tegen de modernistische, revisionistische en negationistische visie over 1302, opgehangen in de film van Stijn Coninx. (Niklaas is als gewezen vaandelzwaaier eerder voorstander van een Conscience-verhaal over dat bloedbad. In zijn recente “geschiedenis van Kortrijk in het kort” aanziet hij de slag nog altijd als een conflict tussen Vlaanderen en Frankrijk. Rept met geen woord over de bijdrage van onze “Waalsche” broeders in de strijd. En onze graven van Vlaanderen spraken beter middeleeuws Frans dan de huidige Kortrijkse middenstanders. ’t Waren gewoon kutvlamingen.)

Vindt Niklaas de expositie (behoudens de film) ook niet een beetje saai?
Twijfelachtige maliënkolders en speerpunten genoeg. Maar waar zijn de punthoeden van de jonkvrouwen gebleven?
De kuisheidsgordels van de riddervrouwen, en de gulden hangsloten die we als neofiele lijkenschenners bij de neergeknuppelde riddermannen dievelings hebben opgeraapt? De buitgemaakte gulden vliezen? De kousenbanden? De wollen leggings, de gypoenen (jupons), de cuisses, de cottes, de bliauds.
De gewatteerde kokers van ons mannelijk voetvolk?
De urinalen? (Ons Vlomsche heir deed in zijn broek van schrik.) De zwemvesten? (Onze boeren, bakkers en beenhouwers en bouwpromotoren probeerden nog vóór de strijd begon zwemmend weg te komen over de Leie.) Waar zijn de vreemde kwasten?

De expositie is veel te puur neo-nazistisch communautair militaristisch opgezet. Een vernieuwe versie van het fototijdschrift SIGNAAL.
Wat aten en dronken onze soldaten toen? Waren ze niet gedrogeerd met verschaald bier en zure wijn? In onze Stad van de Smaak kan men nu toch wat aandacht schenken aan recepten uit die tijd. Hochepot!

Het mag er in het museum 1302 ook wat speelser aan toegaan, en niet enkel voor de kinderen. Videogames, ophaalbruggen, schandpalen, luiten en vedels, ridderspelen. Sotternieën. Opgezette pages en stalknechten die rare smoelen trekken als je een beetje naderbij komt. (Een zeer middeleeuwse gewoonte aan de toenmalige hoven en poortershuizen.)

Een museaal bekeken wel heel eigenaardige bemerking van Niklaas is dat volgens hem het kostbare handschrift (ooit voor 20 miljoen franken verzekerd bij een uitlening) van Gillis li Muisis niet constant aan licht en vochtigheid mag blootgesteld.

Waartoe dient een museum eigenlijk? Om juist de kostbaarheden aan ons oog te onttrekken? (Stel dat je in de Londense bib de Magna Charta niet meer mag zien.) En kan een pas gebouwd, spiksplinternieuw museum geen methodes bedenken om op een veilige en duurzame manier ook de dure of zeldzame stukken tentoon te stellen?

De Orde van de Scheermesjes

Een stuk dat zonder enig probleem in weer en wind kan uitgestald is de cd-rom van “The Order of the Razorblades”. Met gedichten, beelden en muziek van de ridders en de jonkvrouwen van de “Orde van de Scheermesjes”. Motto: “Op datsi leren moghen wat liefte is ende wat minne”.
Isabelle en Liza: doe er wat aan! De cd-rom is gratis te verkrijgen mits betaling van verpakking en verzending (3 euro).
Voor het te laat is. Want het staat niet vast dat The Knights of the Razorblades over enkele jaren nog zullen bestaan. De technologische achteruitgang van de maatschappij die in duizelingwekkend tempo toeneemt kan immers alles te niet doen. Zoals een museum als dat van 1302 juist aantoont.

Maar de Knights bieden tot de burgerlijke dood hen scheidt weerwerk door een gepast antwoord op tactische terugtochten en wilde wereldse arrogantie. Zij respecteren Vlaamse feestdagen, lange marsen DOOR DE INSTELLINGEN en prijzen arbeid die levenloze stof tot museale schoonheid vervormt. Zij zijn op zoek naar de Ultieme Verbinding, met BINNENKORT een Centrum van Eenheid. Willen een deftige neoconmaatschappij bouwen op basis van vier absoluut Vlaamse normen: waarheid, eerlijkheid, reinheid en onzelfzuchtigheid.
Zie hun princiepsverklaring. (Dit stuk mag in regen als zon uitgestald in het museum.)
Onomstreden Knights als Derek van ’t Gulle Zand (kreeg zopas een graadverhoging tot grootmeester-prins), Maularia Fist, PIT, Guillaume de Lynn en jonkvrouw Schone VLaemse van Achter de Helmhalsberg EN DERGELIJKE MEER verdienen een plaats in het nieuwe bestuur van het Museum.

P.S.
Van moraalridder Mordicus der Wikings ter Hoohge, ter attentie van Niklaas Maddens.
Om alle kans op vervolging te voorkomen werd net op 11 juli 2002 na honderden jaren van stille werking achter de skilden van de Vrinden van het Museum door de ridders een nieuwe meer veilige naam in het door historiekers zgn. leterme-tijdperk aangenomen: de Orde van de Scheermessen. Deze naam verwees naar het feit dat vele ridders zich tijdens hun vlucht met de boemeltrein naar Rijsel van hun baard ontdeden om iedere kans op herkenning binnen het Eurodistrict te vermijden.
Toen bij de gemeenteraadsverkiezingen van laatsleden oktober bleek dat de Vlaams Blokkers te Kortrijk tegen alle vuistregels in wambuisgewijs over de valkuilen heen een dodelijke salto over de Groeningebeek voorwaarts maakten, de burgemeester-schout alweer tegen alle geplogenheden in van zijn paard tilden en de ambachtslieden daarentegen vanuit de linkerflank voor een gesloten ophaalbrug aan het kasteel van Marke stonden werd de naam scherp gewijzigd in: de Orde van de Scheermesjes. Maar profanen die lid willen worden van de Orde dienen nog altijd bereid te zijn om zich de baard te laten afdoen. Jonkvrouwen die willen toetreden moeten zich van alle schaamte ontdoen.

Enige betrouwbare en volgens kroegridder Egide de Lui Mon UI niet eens zo dure bron (min 20 procent): www.knightsrazor.com.