Het moet nu een keer gedaan zijn.
In de hulpcentra, zowel den 100 als den 101, komen (per jaar) een hoog aantal nodeloze oproepen binnen. Eén (1) van de oorzaken is zeker dat een groot gedeelte van de bevolking niet weet waarvoor elk noodnummer staat.
Het is bijgevolg van primordiaal belang dat de bevolking over voldoende correcte informatie m.b.t. de noodnummers beschikt. De politiezone VLAS wil er werk van maken om deze “boodschap” zo eenvormig mogelijk te verspreiden.

Weet dit goed.
Binnen de provincie West-Vlaanderen bestaat er slechts één hulpcentrum 100 en één hulpcentrum 101. Beide zijn gesitueerd in Brugge, respectievelijk in de brandweerkazerne aan de Pathoekweg en bij de federale politie van de Zandstraat.
Met andere woorden: wanneer je binnen West-Vlaanderen het nummer 100 of 101 belt, kom je terecht in Brugge. Van daaruit wordt de oproep dan doorgegeven naar het lokale transmissiecentrum van de dienst 100 en 101 in uw buurt.

Woon je in het zuiden van onze township (Bellegem bijv.) dan kan het wel eens gebeuren dat je dan iemand uit Pecq aan de lijn krijgt die uw pover Frans niet verstaat. Dat komt omdat uw GSM-signaal is opgepikt door een mast in Henegouwen die dan in eerste instantie uw hulpgeroep doorschakelt naar de Henegouwse centrale in Mons. VLAS is van dit probleem op de hoogte. Er is arover op 13 juni vorig jaar op federaal niveau overleg gepleegd, maar daar is sindsdien niets meer van vernomen.

Maar wat te doen als je doof bent?
Luister goed.
Eerst laat u zich registreren bij de PZ VLAS via een standaardformulier. (Formulier nog niet gevonden op de website.) U kan hierbij assistentie krijgen bij inspecteur Marc Coppens, een expert in gebarentaal tijdens de bureau-uren of na afspraak. Na uw registratie ontvangt u het GSM-nummer van de politie waarop u een SMS kunt zenden. Daarbij ontvangt u nog een geplastificeerd kaartje in broekzakformaat met daarop een lijst van gebruikte afkortingen. Altijd bijhebben.
Als fervente chatter en SMS’er zou ik dat kaartje wel eens willen zien. Staat ASAP ook op het lijstje? En wat moest bewezen worden?

Stel dat u een politietussenkomst of een feit wil melden. Dan zendt u een SMS naar het GSM-nummer van de politie door middel van afkortingen. Politie zal dan een bericht terug sturen met de bevestiging van ontvangst, de aanrijtijd en/of een antwoord op uw melding. Lezen! Ook al gaat het om een oogkwetsuur.

Belangrijk is dat u eerst de gemeente vermeldt waar u zich bevindt. Weet je het niet, dan moet u dit maar vragen aan iemand. Bij verkeersongevallen met gekwetsten het aantal opgeven (zwaar of licht – maak zelf het onderscheid) en het aantal betrokken voertuigen. Bij misdrijven (vechtpartijen bijv., een overval) altijd het aantal vermoedelijke of vermeende daders vermelden (in cijfers? afgekort?). Ook vertellen of zij nog ter plaatse zijn en of er eventueel wapenvertoon is. Afkorting: WVT. Niet WTV want aldaar weet men al vòòr jou wat er is geschied.

Niet te verstaan is dit. Maar dit was voor doven.
De politie wil voor horigen duidelijkheid scheppen over het gebruik van noodnummers. Welnu, bij een ongeval met gekwetsten moet je de 100 bellen (medische hulpverlening) en NOOIT NIET de politie (101).

Het zit zo.
Den 101 dient voor dringende politionele hulp bij volgende gevallen: ongeval zonder gekwetsten, belangrijke verkeersbelemmering, het signaleren van een spookrijder (ook als hij doof is), criminele feiten (waarvan men getuige is), diefstallen, vechtpartijen, e.d.m.

Den 100 dient uitsluitend voor dringende medische hulpverlening. Dus niet in geval u uw gehoorapparaat gestolen bent. Wel voor ziektetoestanden of ongeval thuis. Een verkeersongeval met gekwetsten. Een werkongeval. Dringende bevallingen, e.d.m.
100 ook gebruiken bij brand, overstroming, rampen. Zelfs al zijn er geen gekwetsten.

Een acuut zieke dove daarentegen SMS’t wél naar de politie.

Zo. Dat is eenvormige communicatie.
Gisteren was er politieraad.
Daar werd aan de nieuwe raadsleden de werking van de zone uitgelegd sinds de politiehervorming. Staat allemaal op internet en ook op de (heel informatieve) website van VLAS.
Wist ik veel dat er hier sinds begin 2003 een interventiegroep TARES bestaat. (Niet gevonden op de website van VLAS.)
Die moet optreden in geval van crisis-reactie. Rampen, zware ordeverstoringen. Ook bij gerechtelijke acties met verhoogd risico.
De interventiegroep beschermt zelfs magistraten als er een proces is op locatie. Beschermt speciale transporten.

Ik vraag me af of andere politiezones ook over zo’n TACTICAL RESPONSE beschikken. TARES is waarschijnlijk opgericht omdat er hier vroeger al een groepje krachtpatsers binnen de politie bestond: de eenheid IKOR genaamd. Die herinner ik me nog levendig.

Het is van de zotte.
Op internet kun je zelfs meerdere foto’s vinden van onze eigenste Kortrijkse TARES in actie. Foto’s genomen door ene Danny Dewaele. De gezichten zijn wel onherkenbaar gemaakt. Je herkent ze direct.
Je ziet er ook ontwerpen van kentekens: leeuwen en tijgers staan erop.
Minstens 7 van de 58 leden zijn continu standby. Zo is het te begrijpen waarom u al jaren geen wijkagent hebt gezien. Hij maakt deel uit van de cohorte. Falanx. Leden zijn nog uitgerust met een dij-holster, een tactische overal, bivakmuts, tactische vest, enz.
Zie www.belgian-patches.be/Tares-NL.htm.
Haast u maar naar deze site, want als de vrouw van onze korpschef dit leest zullen die enerverende prentjes algauw van het scherm verdwijnen.

Gisteren kreeg TARES een ballistisch schild. Zeg!
De meeste raadsleden dachten dat het ging om een anti-rakettenschild. Tegen Moeskroen.
Wat men met één zo’n schild gaat uitvoeren bij zware rellen (Buda) is me een raadsel.
In de politieraad werden geen foto’s getoond van het schild. Kan men er doorheen kijken? Weegt het spul 20 kilo? Staat er een paraplu op? (Niet te dragen door een vrouwelijke inspecteur.)
Politieraadsleden vragen zich dat allemaal niet af. Zijn content dat ze dit nog allemaal mogen meemaken, mits presentiegeld.

Het type van schild zal allemaal wel in het bestek beschreven staan, maar geen politieraadslid weet de dossiers liggen.
Ik zeg u : geen één.
Meerdere schilden kopen is uitgesloten. Kostprijs (raming) van het beoogde type: 20.000 euro. (P.S. Een burger kan normaliter geen ballistisch schild kopen. En niet omdat de werkelijke prijs weleens kan oplopen tot een miljoen BEF.)

Dus. Besluit. Ziet u een gekwetste agent in burger met een schild, bel de 100. Vindt u dat dit niet mag, dan de 101.

Nogal wat van onze inspecteurs en chefs vooral houden van gadgets. Hondjes zijn in onbruik geraakt. En maar fietsen.
Zou VLAS nu al in het bezit zijn van een eigen frankeermachine? Vroeger althans moest men daarvoor naar het stadhuis.