Binnen afzienbare tijd beginnen de werken.
De aanbestedingen zijn er toch nu doorgeraakt.
Geen gemeenteraadslid van de drie betrokken gemeenten is daar ook maar een beetje over ingelicht.
Het dossier werd al wel opgestart in maart 2000. Toen al nam ons College het principiële besluit om samen met Kuurne en Lendelede een buurthuis te bouwen op gronden van de kerkfabriek van de plaatselijke wijk Sente-Katriene in Kuurne.
Zeg nu maar: weer een parochiezaal. Tekenaar Ever Meulen (Humo) kon nog net en niet vlug genoeg uit het benepen milieu ontsnappen. Helemaal begin jaren zestig was dat. Stel u voor, hoe de tijden veranderen.
Over de grond van de zaak is in onze Kortrijkse gemeenteraad nooit tot op de bodem gediscussieerd.
De kern van de zaak is of een gemeentebestuur moet deelnemen aan de bouw van een ‘buurthuis’ in een nabijgelegen gemeente, zogezegd omdat het buurthuis komt te staan op gronden van een kerkfabriek met een parochie die de gemeentelijke (drie) grenzen overschrijdt.
Het enige waar onze Stad misschien – en dan nog – zou kunnen mee te maken hebben is de erfpachtovereenkomst met de kerkfabriek waarin de canon (50 euro) wordt bepaald die de drie gemeenten samen wensen te betalen. Waarom moeten wij Kortrijkzanen én Lendeledenaars in godsnaam instaan voor méér dan de helft van de investeringen voor een in Kuurne gelegen polyvalente zaal ? Voor Kortrijk dan met een bovengrens van 357.000 euro?
Een polyvalente zaal. Een nieuwe TAP in Kuurne. Voor wie? Landbouwers?
Dat heeft allemaal niets te maken met de wetgeving op de kerkbesturen.
Hoewel men dit zo voorspiegelt.
’t Is erg, hoe dat allemaal kan.
Lees nu maar nog helemaal een keer de Wet van 18 Germinal van het jaar X, het Keizerlijk Decreet van 30 december 1809, de Wet van 4 maart 1870. Geen sprake van buurthuizen. In de mate dat er alweer een kerk zou gebouwd worden op Sente-Katriene, dà n nog is een financiële bijdrage van de gemeente(n) niet verplicht.
In de Kortrijkse gemeenteraad is het dossier overigens heel spaarzaam, als het ware dievelings op tafel gelegd.
Bij het goedkeuren van de erfpachtovereenkomst met de kerkfabriek van Kuurne (14 november 2005) kwam alleen ons Groen met een paar randbemerkingen naar voor (de toegang), maar die werden door schepen Jean de Bethune zoals altijd overweldigend en zonder enig papiertje vakkundig in de kiem gesmoord met de bemerking dat het om “een schoon dossier” ging.
Bij Jan heb je sinds Christus of zijn apostelen daaromtrent al schone en lelijke dossiers. De schone zijn ook lelijk, maar bij eerstgenoemde heeft hij het altijd met enig gefoefel achter de schermen tot een verbluffend happy end gebracht. Als raadslid kun je dit niet weten, want de minder verbluffende stukken ontbreken ook altijd in zijn exposé, bij nader toezien.
Op zeker moment (al in december 2000) is er een heuse vzw “Buurthuis Sint-Katrien” opgericht. Niet te vinden in het Staatsblad. Voor Kortrijk werden daar in februari 2001 in opgenomen: Jean de Bethune, Carmen Moulin, Patrick Jolie, Germain Coulembier. Nooit meer iets van gehoord.
Het meest curieuze is dat er zelfs in de Kuurnse gemeenteraad absoluut geen eensgezindheid bestond over het project.
Ook de CD&V – bij monde van Francis Benoit – stemde nog in juni 2004 tegen, samen met Visie en Groen. Het was ginder alleszins geen prioriteit. Men vond de opgezette constructie te duur, betwijfelde of er subsidies (van DIGO) zouden komen en wilde een haalbaarheidssstudie over de werkingskosten. Bij het goedkeuren van de erfpachtconstructie onthield de toenmalige Kuurnse oppositie zich nog in oktober 2005. Evenals bij de aktename van de verbintenis van de Vrije Basischool Sint-Katrien. Die mag nu namelijk plots het buurthuis gebruiken als turnzaal. Dat is polyvalentie. Pluralisme. En in ruil daarvoor zal de school de onderhoudslasten dragen. Inbegrepen: de “buitengewone”. Ja, mits subsidies van gemeente Kuurne.?
Het is deze deal die het in het slop zittende dossier weer op gang heeft gebracht.
Sindsdien op de Kuurnse website van de gemeente niets meer te vinden. En om iets op te sporen is het een betere dan die van Kortrijk. Net zoals die van Lendelede.
Schoon dossier !
De Kortrijkse gemeenteraad weet daar nu nog altijd niets van.
Lendelede was ook helemaal niet enthousiast.
In april 2003 vond men aldaar het project financieel niet haalbaar (eigenlijk onnodig: een wijk met 800 inwoners) en wou men hoogstens een kleinschaliger alternatief steunen. Er was nog een voorstel om zich terug te trekken uit de vzw “Buurthuis Sint-Katrien”.
In september 2005 nog werden agendapunten als het ereloon en de erfpachtovereenkomst verdaagd. Zelfs in april 2006 was er in Lendelede geen overeenkomst over de financiering. Sindsdien is dit punt in de gemeenteraad van Lendelede niet meer opgedoken, maar heeft men wel in één groot leningspakket 62.500 euro opgenomen voor het buurthuis. Dat is dus te weinig volgens de overeengekomen verdeelsleutel.
Dat schepen Eric Lemey uit Kuurne altijd al hevig voorstander was van het project is electoraal uit te leggen. Maar waarom ook onze eigenste schepen Jean de Bethune en ons raadslid Patrick Jolie (allen CD&V) zich gedurende al die jaren fel engageerden in dit “schoon dossier” is nog te achterhalen. Niet gemakkelijk.
(…)