97,4 kg papier en karton gooien we hier weg, per inwoner

Dat is veel hoor, in vergelijking met andere gemeenten. (De Panne is met 119 kg een ware uitschieter.)
Als het aan schepen Alain Cnudde ligt mag het nog wat méér worden. Want in de laatste gemeenteraad heeft hij beloofd om binnen de kortste keren nóg een vrijstelling van belasting op reclamedrukwerk te verlenen, nu aan handelaars die gehinderd worden door grote openbare werken. Zie nog infra, stuk van 05/12/2007.

Het hierboven geciteerde cijfer van 97,4 kg komt van de vzw Interventiefonds Oud Papier. (Uitleg volgt.) Dat fonds vindt dat we in Kortrijk in 2006 niet minder dan 7.185 ton (ton!) PAP en KAR hebben ingezameld. Dat is méér dan 7 miljoen kilogram. Daarmee heeft Stad recht op 2.526 euro als compensatie voor de kosten van de inzameling.
Het merkwaardige is dat in het jaarverslag 2006 van IMOG (de verbrandingsoven in Harelbeke) voor Kortrijk andere cijfers naar voor komen. Bij de huis-aan-huis inzameling van papier en karton haalde men 4,9 miljoen kg op, en uit de containerparken 1,7 miljoen kg. Totaal: 6.633.800 kg.
Of 88 kg per inwoner.

**************************************************************

Wat is dat Interventiefonds Oud Papier?

Het Vlaamse Gewest heeft in 1998 een milieubeleidsovereenkomst gesloten met een aantal overkoepelende representatieve organisaties van ondermeer de pers en uitgevers van reclamedrukwerk. (B.S. 10.02.1999.) Grote doel was allerhande milieuverontreiniging voorkomen of minstens beperken. Meer speciaal de afvalstroom van oud papier aanpakken en de recuperatie ervan bevorderen. Op jaarbasis ging het toen om 260.000 ton, waarvan 22 procent bestond uit reclamedrukwerk.
De uitgeverssector van reclame en pers en zo heeft zich hierbij geëngageerd om in een fonds een bijdrage te storten van 0,15 frank per kilo in verbruik gesteld papier. Dit is nu 0,37 eurocent. Het totale bedrag van het Interventiefonds wordt verdeeld onder de gemeenten à rato van de hoeveelheid PAP en KAR die zij in het betreffende jaar hebben ingezameld.
De overeenkomst werd afgesloten voor de duur van vijf jaar en is dus eigenlijk al afgelopen.

Voormalig minister van Leefmilieu Vera Dua beloofde al in februari 2003 een geheel nieuwe overeenkomst.
Blijkbaar gaat het om moeilijke onderhandelingen. Vermoedelijk wil de reclamewereld geen verhoogde bijdrage storten in het Fonds als de gemeenten niet tegelijk beloven om géén belasting meer te heffen op reclamedrukwerk. In 1998 stelde de SERV en NCMV (Unizo) en VEV zelfs voor dat gemeenten die een dergelijke belasting heffen geen vergoedingen zouden krijgen uit het fonds.

In de overeenkomst was nog afgesproken om jaarlijks een stand van zaken op te maken. Zo wou men met een aantal maatregelen (bijv. ook een stickeractie) de bedeelde oplages van publicaties al in 1999 met 6 tot 8 procent reduceren tegenover de oplages van 1994. Voor niet-geadresseerd drukwerk een reductie van 10 procent.

Nog ter attentie van schepen Cnudde.
Bij de nieuwe vrijstelling van belasting op reclamedrukwerk voor handelaars in door openbare werken getroffen gebieden zou hij voorwaarden kunnen koppelen. Gebruik van milieuvriendelijke inkten en millieuvriendelijk papier (min. 40 procent postconsumptie of TFC). Dat was al in 1998 zo overeengekomen.

P.S.
De directe kost voor gemeenten bij de inzameling van papierafval bedraagt gemiddeld 4,4 eurocent per kg.