De verleiding van de dochter van de burgemeester van Kortrijk tot huwelijksbeloften

Hoewel de huidige burgemeester van de stad Kortrijk heel nauw betrokken is bij het uitstippelen van de hedendaagse Belgische politiek, zou hij het hoogstwaarschijnlijk nooit in zijn hoofd halen om de nationale regering in te schakelen wanneer één van zijn dochters wil trouwen met een jongeman die volgens zijn mening niet past in zijn familie.
Iets meer dan tweehonderd jaar geleden deed nochtans één van zijn voorgangers dit wel toen zijn oudste dochter MARIE (ja!-KW) wilde trouwen met de zoon van een Kortrijkse schepen. In die tijd golden dan ook heel andere zeden en gewoonten.

Zo start het verhaal van prof. (en provincieraadslid) Jos Monballyu, verschenen in De Leiegouw en ook te vinden op internet. Zie: www.kuleuven-kortrijk.be/facult/rechten/monballyu.

Wat waren de feiten die in de 18de eeuw aanleiding gaven tot een staatszaak met tussenkomst van de hoogste instanties van de Oostenrijkse regering in de Nederlanden?

De 54-jarige Charles-Constantin Vanderstraeten, heer van Ten Aerden (enz.) en burgemeester van Kortrijk moest op 8 april 1771 tot zijn schade en schande vaststellen dat hij zijn 22-jarige dochter Marie in de afgelopen jaren wat teveel alleen had gelaten met Maximiliaan-Joseph-Jacques Pyl du Fayt. Deze 37-jarige zoon van een schepen was nog wel door toedoen van Vanderstraeten tot griffier van Kortrijk benoemd en aldus belast met stadszaken. Tot grote vreugde van Marie kwam hij die regelmatig bespreken in het statige herenhuis van Charles in de Rijselsestraat in Kortrijk. De jongedame had toen net wat verstrooiing nodig om haar liefdesrelatie met de zoon van een lijnwaadverkoper te verwerken. Tijdens zijn vele huisbezoeken werd Maximiliaan door beide ouders telkens zeer hartelijk ontvangen. Hij kreeg ook vele keren de gelegenheid om Marie alleen te spreken, iets wat de ouders ook gedoogden tijdens de vele openbare bijeenkomsten of wandelingen die de Kortrijkse burgerij toen organsiseerde.
Uiteindelijk, tijdens een gezellige winteravond in de loop van de maand december 1769 maakte Marie haar ouders deelachtig aan haar genegenheid voor Maximiliaan en vroeg zij haar vader een afpraak voor een huwelijksaanzoek door haar geliefde.
Vader Charles, die met zijn oudste dochter veel hogere plannen had, kreeg meteen een woedebui. Hij deelde zijn dochter botweg mee dat Maximiliaan veel te oud was en gezien zijn gering fortuin helemaal niet van haar stand was.

De rest van het verhaal staat op internet.
De vlucht naar een klooster in Frankrijk. Hoe de burgemeester niet liet met zich sollen. Een crimineel proces aanspande voor de Raad van Vlaanderen. De vervolging voor ‘vrijwillige schaking’ (“rapt volontaire”) en misschien zelfs “rapt de violence” en “séduction”.

*****
Maar nu vraagt u zich al helemaal moedeloos af wat kortrijkwatcher bezielt om zich in te laten met oude liefdesverhalen. Hierbij dan nog wel een nieuwe rubriek heeft geopend onder de naam “INFOTAINMENT”.
Dat komt omdat dit de enige manier was om het door de burgemeester als vijandig bestempelde overnamebod van Roularta op onze cvba-vzw af te slaan.
Toen dit bod ter ore kwam van onze lezersadviesraad werd heel het colofon van de website bijeengeroepen in het Ondernemerscentrum. Iedereen was er. De hoofdredacteur en zijn adjuncten, de chef redactie, de eindredactie, de directeur, de corrector, de marketeer, de artdirector, de documentalist, de brievenopener en de twee secretaressen.

Het voltallige schepencollege, onder leiding van Stefaan Bral, hield een prikactie. Met een spandoek: “Weg met de Rik en leve Marie”. (Rik, dat De Nolf – noot van de redactie.) Hilde Demedts droeg een bordje: “Frère, go home!” Schepen Jean de Béthune beloofde al meteen een kapitaalinjectie, geput uit de begrotingspost “imago, innovatie en creatie” uit de rubriek Ruimtelijke Ordening.
Daar waren evenwel voorwaarden aan verbonden. Vernederende voorwaarden die ik helaas om pure immateriële bestaansredenen niet kon weigeren.

Er is geen scheiding meer tussen redactie en directie ! Het redactiestatuut dat mij enige onafhankelijkheid van de lezers en reclame garandeerde wordt opgeheven. Meer nog: de directie komt in handen van Stefaan Bral, de dienst documentatie gaat naar stadssecretis Geert Hillaert en de eindredactie berust voortaan bij Adrien Devos.
Kortrijkwatcher mag ‘senior writer’ blijven mits de belofte dat hij wat meer energie en tijd zal besteden aan “human interest” bij het lokale nieuws. Er moeten ook meer gekleurde foto’s komen. De senior writer en de corrector krijgen hierbij gedwongen assistentie van Peter Lanssens van “Het Laatste Nieuws” en Bernard Vancraeynest van “Het Nieuwsblad” (voor de correcties en aanvullingen).
Manager-marketing: Marie De Clerck.

Voor het onderhouden van gesmeerde relaties met de reguliere pers heeft onze lezersadviesraad raadslid en volksvertegenwoordiger en stokebrand Carl Decaluwé aangeduid. Je hebt nu eenmaal de lezers die je verdient. ‘t Is toch zo?

Als straf en om meteen maar de nieuwe populistische richting van deze weblog zichtbaar te maken werd het tweede deel van het artikel “De gemeenteraad online beluisteren en bekijken” van het scherm gehaald. ICT-schepen de Béthune vond het te moeilijk.

PSST.
Hij weet wel niet dat het stuk nog te vinden is op www.medium4you.be, in de editie van 18 februari.