Het College is collegiaal gek geworden

Onbegrijpelijk.
In zitting van dinsdagmorgen 12 februari besprak het College de deontologische code voor burgemeester en schepen. Daarbij werd beslist dat men gewoon de deontologische code van de gemeenteraadsleden zou overnemen, zoals goedgekeurd door de gemeenteraad in zitting van maandag 11 februari. Dus de dag ervoor.

Nu moet u weten dat de gemeenteraad het ontwerp van haar deontologische code NIET heeft goedgekeurd. En gelukkig maar.
Mede naar aanleiding van ons stuk hierover heeft de SP.A-Groen-Spirit en het Vlaams Belang zoveel fundamentele amendementen ingediend dat men met algemene instemming de zaak heeft verwezen naar een werkgroep, ten einde een nieuwe tekst op te stellen. Met juridische assistentie nogwel.

Alle schepenen waren aanwezig bij de bespreking van de code in de gemeenteraad van maandag 11 februari. Uitgenomen Stefaan Bral die op dat moment langdurig aan het bellen was in de hal van het stadhuis.

Zou Bral het Schepencollege hebben wijsgemaakt dat de code in de gemeenteraad toch werd goedgekeurd? Hij is ertoe in staat.

Een workshop waarop u NIET bent gevraagd (1)

Op de Kortrijkse webstek worden wij momenteel met zijn allen uitgenodigd om deel te nemen aan minstens één van de vier workshops voor het maken van een trendy tasje. Vanaf 27 maart in ofwel het Vlas- ofwel het Broelmuseum. Schoon. Zo vroeg al een algemene oproep tot alle Kortrijkzanen.
Maar nu.
Op maandag 18 februari reeds start in het het Museum 1302 ook een workshop die alleszins te maken heeft met design en de fabriek daaromheen. Om 17u30, gevolgd door een diner om 20u30. Ik weet niet waar. De workshop krijgt nog een vervolg in het ondernemerscentrum op dinsdag 19 februari, vanaf 9 tot 17 uur. Op woensdag 20 februari is er vanaf ’s morgens een bus tour, daarna een lunch, een plenaire sessie en een receptie gepland. Dit is althans het voorlopige programma.
Voorzien budget is ca. 27.000 euro.
Voor uw workshop “trendy jasje” moet u evenwel zelf entree betalen. Vijf eurootjes.

Over die werkwinkel DESIGNFABRIEK van maandag en dinsdag en woensdag aanstaande nog geen woord gelezen op de Kortrijkse website.
Burgers noch gemeenteraadsleden weten waarover het gaat.
Maar waarschijnlijk zullen de eindresultaten aan een ruimer publiek gepresenteerd worden in de plenaire sessie op woensdag om 14 uur.
Allen daarheen. Maar waar?
Even de website van ‘designregio Kortrijk’ raadplegen?
Check back soon !

De gemeenteraad online beluisteren en bekijken ? (1)

Bijeenkomsten van de gemeenteraad en stemmingen en zo zullen in de nabije toekomst digitaal opgenomen worden. (Geen raadslid dat weet wat dit betekent, en ik naar analogie ook niet. Later meer hierover.)
In dit verband wenste Bert Herrewyn (SP.A) in de voorbije zitting (11 februari) te weten of Jean de Bethune – die nu schepen van ICT is en zijn emails niet eens bekijkt – van plan is om de geluidsfragmenten van de Raden op de site van de stad te plaatsen. Het raadslid vond zelfs dat op termijn het systeem kan uitgebreid met een videotoepassing.

Nou, dat zou interessant kunnen worden. Zo’n video-applicatie.
Bepaalde journalisten komen al ongaarne of niet meer naar de zitting. Kunnen dan helemaal wegblijven.
Schepen Bral zal niet meer durven weglopen bij punten die hem niet aanstaan, en eenvoudigweg méér aanwezig zijn. Raadslid Carl Decaluwé zal minder driftig uit de hoek komen en eindelijk eens zijn stem verheffen bij materies waar hij wel degelijk iets van afweet. Alhoewel.
Christine Depuydt en Johan Coulembier tateren en fezelen wat minder. Roel Deseyn en Patrick Jolie en Vincent Van Quickenborne gaan minder of niet meer werken met hun blackBerry of laptop. (Jolie nog meer voetbalpraat verkondigen.) Lieve Vanhoutte komt wat frequenter naar de zittingen. Martine Vanbussche en Hans Masselis en Nele Claus wagen zich voortaan aan een tussenkomst over een of ander puntje. Bart Caron neemt gedurende héél de raadszitting het woord. Joost Ghyssel loopt niet meer voortijdig weg, na weliswaar zijn handtekening te hebben geplaatst op de absentielijst dienend om het presentiegeld te ontvangen. Eric Flo (nu van Lijst DD !) steelt totaal de show. Is met geen stokken meer weg te slaan van zijn tribune. Schepen Guy Leleu wordt steeds grappiger.

Is het voorstel van Bert Herrewyn utopisch?
Laat ons eerst even opmerken dat de tekst van het woordelijk verslag van de Raad nog altijd niet eens te vinden is op de website van Stad. Dat men daar al eens mee beginne…

(Wordt vervolgd.)

Wordt de Eurometropool Lille-Kortrijk-Tournai misschien een gasfabriek ? (3)

In een ander stuk is hier twijfel gerezen rondom de vraag of de pas opgerichte Eurometropool zou kunnen ontaarden in een praatbarak.
De voorlopers (GPCI, GROOTSTAD, enz.) van de huidige rechtsfiguur – de EGTS – vertoonden er in elke geval enige kenmerken van. Tonnen papier (studies) produceren zonder resultaat op het terrein en hierbij miljoenen euro’s potverteren. (Hier wordt nooit overdreven.)
Ontelbare seminaries, conferenties, studiereizen en etentjes organiseren. Een ware bureaucratie opzetten van ‘ateliers’, stuurgroepen, overlegorganen, discussiegroepen. Alsmaar meer naar werk zoeken, dit is het ware streefdoel van bureaucraten, subsidiair nutteloze politiekers.
Op een bepaald moment vroegen de Fransen bij al dat gedoe over grensoverschijnende dingen zich toch af of men met het project GROOTSTAD en andere niet terecht was gekomen in een gasfabriek. (Zie verslag van het Grensoverschrijdend Atelier, RFG-011227j-bijlage 2, pag. 30.)
Onder het begrip gasfabriek verstaan de Fransen sindsdien “systemen van een organisatie die zodanig complex zijn dat niemand er zijn weg in vindt en die allesbehalve doeltreffend zijn”. Kortom: een praatbarak.

Wie in een gasfabriek zijn weg wil vinden moet toelichting krijgen en begeleid worden.
Het Verslag van de Frans-Belgische Parlementaire Werkgroep ter voorbereiding van de Eurometropool meende dit ook: “Goed geïnformeerd zijn is een basisgegeven en een essentiële voorwaarde wanneer individuen, bedrijven of organisaties willen samenwerken.” Bottom-up en top-down natuurlijk.

Wat is nu de voorwaarde nummerke 5 voor een duurzame ontwikkeling van de Eurometropool?
Dat staat te lezen in de “Strategie voor een grensoverschrijdende metropool”, alreeds opgemaakt in maart 2002 door GPCI-COPIT. Zorg dient besteed aan zichtbare grensoverschrijdende initiatieven, als basis voor een algemene en blijvende mobilisering van de bevolking. De burgers moeten actief deelnemen aan grensoverschrijdende samenwerking. Want die Eurometropool mag niet louter een zaak zijn van politici en beleidsmedewerkers.
We citeren verder uit die strategie.
Het is van kapitaal belang van de bevolking actief en regelmatig bij de samenwerking te betrekken en ze om respons te vragen op belangrijke momenten en bijzondere evenementen. Zodat de vertrouwdheid met het grensoverschrijdend gebeuren gestaag en zeker groeien kan.
GPCI vond zelfs dat er een fonds kon komen voor burgerinitiatieven.

Nu moet u eens gaan kijken op de Kortrijkse website. Het eerste woord dat daar viel te lezen over de Eurometropool kwam er ná de oprichting ervan. Met de mededeling namelijk dat die was geïnstalleerd, in Kortrijk nog wel. Geen verslag. Zoek ook eens naar meer gegevens op de website van de provincie, van Tournai, van Rijsel (www.mairie-lille.fr), allemaal me dunkt toch eminente partners bij het grensoverschrijdend gebeuren.
Kent er al iemand de statuten van de Eurometropool? De leden van de Algemene Vergadering, van het Grensoverschrijdend Agentschap? De vice-voorzitters van het Bureau of Directiecomité? Heeft er al iemand zicht op de begroting (de financiering)?
Zag u al ergens een vacature voor personeel, technische commissies, deskundigen?
Behoort de gemeente Estampuis nu al of niet tot het territorium? (Daar komt Cora?) Hoe zit dat nu met Menen?
Las u soms al iets over een eerste project dat men dringend wil aanpakken?

Onze burgemeester was een grote voortrekker bij het totstandkomen van de Eurometropool. Zelfs de Kortrijkse gemeenteraad is nog nergens over voorgelicht of bij betrokken geweest. (Raadsleden vragen er ook niet om.)
Hoe zullen wij, burgers dan, onze weg vinden in de gasfabriek, zonder te stikken?

Nu een goeie tip om onmiddellijk te weten of de Eurometropool al of niet een praatbarak wordt.
Als u ergens verneemt dat men is begonnen met alweer een studie over een ander grensoverschrijdend onderwerp, dan is het zover. Dan krijgen we een praatbarak IN een gasfabriek.

De huisadvocaten van Stad Kortrijk volgens de Nieuwe Politieke Cultuur

(Met kleine update.)

Er is dezer dagen commotie in de nationale pers rondom het reeds lang bekende gegeven dat de beroemde meester Marc Uyttendaele voor heelwat federale en gewestelijke overheden – en zeker die instanties waar de PS de plak zwaait – optreedt als vaste huisadvocaat. Plechtig woord : als referentie-advocatenkantoor.
Zijn vrouw, minister Laurette Onkelinx, wil nu plots dat er een systeem wordt ingevoerd van openbare aanbesteding bij de keuze van een raadsman door openbare besturen.

Ja zeg. Het is alsof meneer de juge en de excellentie niet samen slapen.
Het is alsof de wet op de overheidsopdrachten pas van gisteren is. Die wet voorziet al duizend jaar als fundamenteel principe dat er voor werken, leveringen én diensten (bijvoorbeeld juridische) bij de overheid altoos en bij om het even welke procedure (ook de onderhandse) het principe van de mededinging wordt toegepast. Concurrentie moet altijd. Uitzonderingen zijn dusdanig vanzelfsprekend dat men er gewoon niet kan over vallen. Er is bijvoorbeeld maar één leverancier van het product te vinden.

Stad Kortrijk heeft ook vaste huisadvocaten en/of kantoren in dienst.
Bij ongeveer iedere rechtszaak waar ons College meent een raadsman van doen te hebben, kunnen insiders op voorhand zeggen naar wie de opdracht zal gaan.

Maar wat meende ik nu te horen in Terzake (Canvas) van gisteren 7 februari?
Daar werd senator Hugo Vandenberghe (CD&V) gevraagd om kommentaar over de kwestie Uyttendaele. De senator is nu woonachtig in Rotselaar en aldaar ook schepen. Een jurist van de bovenste plank. Maar Hugo is een geboren Kortrijkzaan (van 1942) en jammer genoeg een geval van brain drain. Is nergens meer in het openbaar te vinden in Kortrijk.
Vandaar dat hij zich vergistte.

Hugo (die filosofisch en in de feiten een liberaal is, dit terzijde), vond ook dat er bij de keuze van een raadsman door een overheidsinstelling moet voldaan worden aan het principe van de mededinging. Bijvoorbeeld: middels een beperkte offerte. Waarbij zoals de wet het voorschrijft meerdere capabel geachte kandidaten voor de opdracht worden aangeschreven. Vergeten hoeveel, maar in alle geval minstens drie?

En toen gaf Hugo op televisie als na te streven voorbeeld : onze eigenste Stad Kortrijk.
Volgens hem handelt ons Kortrijks stadsbestuur bij de keuze van een raadsman juist middels het systeem van de beperkte offerte.
DAT IS DUS GEWOON NIET WAAR !
GEWOON NIET JUIST. ONWAAR.

Onze voornaamste huisadvocaat is sinds jaren huize Laga. Nu ook gevolgd door het advocatenkantoor Publius, een soort filiaal of afsplitsing van huize Laga.
Alle min of meer belangrijke zaken waar Stad een soort rechtzoekende is (of over advies wil vragen) verzeilen bij die kantoren. Zeker ook de dure rechtsplegingen en lang aanslepende procedures. Zoals bij de Raad van State. Zie de website van de RvS. Nog onlangs, een zaak in verband met Stad/OCMW-secretaris. Wie zoekt die vindt. ’t Is wel veel werk. En ge moet soms nog een keer kunnen leven ook, en kunnen lachen. U amuseren in de politiek.

Minder gewichtige zaken (een arbeidsongeval) worden toegewezen aan losse vriendjes her en der uit de balie.
Zelfs het kantoor waar de burgemeester enige familiale connecties mee heeft mag soms ook wat werk (advies) voor Stad verrichten.
Vraag het maar aan mensen die het kunnen weten. Aan de balie.

Gemeenteraadsleden (ook van de meerderheid) kunnen daar nu eens over navraag doen. Want volgens de nieuwe deontologische code verplichten ze zichzelf om zich over alles en werkelijk over alles goed te informeren.
Nu onmiddellijk – de tijd is rijp – het lijstje opvragen van de juristen die in dienst van Stad gedurende de laatste zes (of twaalf) jaar mochten optreden, en vooral: waaromtrent. Au fond, als raadsleden bekommert zijn om hun taak kunnen zij dat weten: Collegebesluiten lezen.

Wat dat allemaal heeft gekost? (Dit is niet zomaar te achterhalen.) Nog: met hoeveel zaken zijn kantoren als huize Laga nu nog altijd en al jarenlang bezig? En waarom ze daar nu een keer niet mee ophouden. Ook niet te achterhalen.

Er is ooit eens raadslid geweest dat omtrent dit soort vragen, ja: enige problemen had.
De boel was te klein ! Schepen Hilde Demedts o.m. vond de interventie totaal ongepast, ongeoorloofd, beschamend. Laag bij de gronds. Indecent. Een andere schepen had het over privacy. Dat een raadslid zó slecht kon zijn om dit aan de orde te stellen.

Hoe motiveert het College dan zijn keuze voor een welbepaalde raadsman of kantoor?
Ha, meestal is er geeneens een motivatie.
Soms kiest men iemand (Steve Ronse bijv.) om redenen van hoogdringendheid. Als voorwendsel.
Een andere keer omdat het uitverkoren advocatenkantoor naar verluidt veel expertise heeft opgedaan in het soort aan bod zijnde zaken. Expertise die de vennoten van het kantoor juist hebben opgebouwd door het continu in de wacht slepen van de stadsopdrachten van die aard.

NPC. Wie kent er nog dit begrip?
En we hebben het nu nog niet over de ouderwetse politieke cultuur over het afsluiten van verzekeringen. Beschouw dit maar als een insinuatie. En dat soort dingen zijn hier ongepast.
Beloofd: voortaan hier enkel berichten over de toepassing van de NPC in Kortrijk.

UPDATE (11 februari)
Raadslid Bart Caron stelt hierover een schriftelijke vraag. Nu goed in de gaten houden wanneer daar een antwoord op komt en gepubliceerd wordt op de website van Stad.

De opbrengst van de belasting op reclamedrukwerk

“Belasting op reclamedrukwerk” is een beetje vereenvoudigde uitdrukking voor wat hier in Kortrijk bekend staat als “de belasting op huis-aan-huis verpreiding van niet-geadresseerde publiciteitsbladen, kaarten, catalogi, kranten en gelijkgestelde producten”.

De eerstkomende gemeenteraad van 11 februari keurt een zoveelste vrijstelling hiervan goed, nu ten voordele van zgn. kleine handelaars die getroffen worden door grote infrastructuurwerken. (Voor mijn part: een nogal overbodige maatregel, en juridisch aanvechtbaar.)

Bij die gelegenheid vertelde schepen van Financiën Alain Cnudde in een Raadscommissie dat die reclamebelasting 850.000 euro per jaar opbrengt.
Het is heel goed mogelijk, zoals hierna zal blijken. Maar voor het jaar 2007 kan hij dat nog niet nauwkeurig bepalen.

Het zit zo.
De vaststelling en het uitvoerbaar verklaren van die belasting (het kohier) gebeurt door het College steeds vele maanden na datum.
Zo gebeurde dit pas in het College van 22 januari laatstleden voor de ingeschreven belastingplichtigen van de maand september van vorig jaar.
Er waren toen voor die maand 108 ingeschrevenen voor een bedrag van 78.597,57 euro.
De belastingontvangsten voor de maanden oktober-november-december 2007 zijn dus officieel nog niet gekend.
Het totaal vastgestelde bedrag van januari tot en met september 2007 bedraagt nu 689.936,13 euro. Zullen we uiteindelijk aan de door Alain Cnudde verhoopte 850.000 euro geraken? Met gemiddelden voor het jaar berekend komen we zelfs aan méér. (Ik probeer infra nog te achterhalen wat de ontvangsten waren voor de drie laatste maanden van 2006.)

Voor de geïnteresseerden hierna even de vastgestelde belastingen per maand met het aantal ingeschrevenen. Juli-augustus zijn uiteraard (vakantie) de zwakste maanden.
Januari: 88.749,17 euro (112 ingeschrevenen).
Februari: 68.044,45 (96).
Maart: 89.468,57 (136).
April: 70.609,14 (116).
Mei: 93.083,15 (118).
Juni: 78.867,50 (127).
Juli: 58.964,28 (78).
Augustus: 67.570,30 (85).
September: 78.597,57 euro (108 ingeschrevenen).

Altijd als onze schepen van Financiën ergens een bedrag vermeldt ben ik onweerstaanbaar geneigd om dat even te controleren. Maar ik had dat vroeger ook met schepen Hilde Demedts. Niets achter zoeken.
Alain Cnudde heeft hoogstwaarschijnlijk de opbrengst van de reclametaks onderschat. Hij dacht aan 850.000 euro.
Zoal hierboven aangestipt komen we voor de eerste 9 maanden in 2007 reeds aan zowat 690.000 euro.
Wat zouden de maanden oktober, november, december nog kunnen opbrengen?

We hebben de kohiers voor die drie maanden uit het jaar 2006 opgezocht.
(Die van het kohier december 2006 bijv. is pas vastgesteld in mei 2007!)

Oktober 2006: 88.232,48 euro (130 ingeschrevenen).
November 2006: 95.142,71 euro (134).
December 2006: 74.455,64 euro (101).
Totaal: 257.830,83 euro.

Waarom zouden die drie maanden van 2006 minder opbrengen dan diezelfde van 2007?

We tellen samen.
Opbrengsten van januari tot en met september 2007: 689.936 euro. Plus het waarschijnlijk nogal analoge bedrag van 2006 voor oktober tot december 2006.
Geeft naar schatting 947.766 euro.
Schepen Cnudde is voorzichtig geweest.
De begroting 2007 hoopte op slechts 800.000 euro.

Merk op: die uitermate laat uitvoerbaar verklaarde kohiers brengen verlate betalingen mee. Stad handelt hier niet als een goede huisvader.

P.S.
De zgn. reclametaks is in de begroting te vinden onder de post “Belasting op gebruik openbare weg voor publiciteit”. Een niet heel adequate formulering. En verwarrend. Horen publiciteitswagens hier ook onder? Of zitten die onder de post “Belasting op ander gebruik van de openbare weg”?
Alain, maak dit nu toch duidelijk in de Raad. Het is geen technische vraag.

Dienstmededeling

Er komt straks een aanvulling bij het vorige stuk over de deontologische code voor gemeenteraadsleden. Met ondermeer NOG een mogelijk amendement…
Verder nog een bemerking bij het stuk over de vrijstelling van belasting op reclamedrukwerk voor kleine handelaars. Over de eventuele minopbrengst.
Pas nu gezien.
Dit laatste sympatico -voorstel tot vrijstelling werd gedaan door de raadsleden Koen Byttebier (VLD) en Jan Coulembier (CD&V) in de gemeenteraad van 10 december 2007. Welwillend aanhoord door de schepen van Financiën Alain Cnudde. Hij beloofde de zaak met positieve ingesteldheid te onderzoeken en binnen de kortste keren met iets op de proppen te komen. Dat leek me al verdacht, dat het allemaal zo vlug zou gebeuren. Blijkt nu dat er een spelletje werd gespeeld. Een stukje theater goed voor de Kortrijkse revue. De schepen had minstens al in november advies over deze mogelijke vrijstelling gevraagd aan het advocatenkantoor Laga, en daar op 30 november 2007 een antwoord op gekregen. Dat is politiek van een zeker niveau !!

TERUG NAAR AF ! WEG MET DE DEONTOLOGISCHE CODE !

Op de volgende gemeenteraad van maandag 11 februari zullen raadsleden zichzelf een deontologische code opleggen. Zo zijn ze wel, nu het al een jaar bij decreet is verplicht.
Benieuwd of er zich raadsleden zullen onthouden of tegenstemmen. Dinge daar, het raadslid P.J van Heule, die het zich veroorloofde om te proberen tegen een gunstprijs op onwettige wijze een pastorie te kopen. Of het Vlaams Belang? In Boom en Stabroek bijvoorbeeld hebben raadsleden van die partij het ooit klaargespeeld om de code niet te ondertekenen.

Voor we het vergeten. Zouden we in die code niet uitdrukkelijk vermelden dat de geformuleerde rechten en plichten ook slaan op burgemeester en schepenen? Zodat Stefaan Bral tenminste ook weet waaraan zich te houden. (Mag persoonlijk geen belastingen meer gaan innen.) Bral was overigens weer afwezig bij de bespreking van de code in het Schepencollege.

In de code staan een paar nieuwigheden waar men even kan mee lachen. Ja toch? Ze hebben ook weinig of gewoon niets te maken met deontologie.
Ziehier:
* Een gemeenteraadslid informeert zich zo goed mogelijk.
Dat betekent: kortrijkwatcher lezen. En het tijdschrift “Lokaal”. En de begrotingsdocumenten. Zelfs de memorie van toelichting bij de gemeenteraadsbeslissingen. Geen verkeerde papieren bijhebben. De dossiers weten liggen. Collegebesluiten lezen. Werk genoeg.
* Een gemeenteraadslid ijvert voor een echt debat vóór de eigenlijke beslissing. Wat is dat nu weer voor iets?
Dus: burgemeester-voorzitter van de Raad mag raadslid Eric Flo niet meer onderbreken of het woord ontnemen.
* Een gemeenteraadslid verwacht voldoende tijd voor het doornemen van documenten en het voorbereiden van de gemeenteraadsbeslissingen.
Dat klinkt voor outsiders misschien eigenaardig. Maar ja, het gebeurt wel een keer dat raadsleden nogal laat hoogte krijgen van de begroting of een begrotingswijziging. Bijvoorbeeld. Dat gaat dan over honderden bladzijden. (Maar voor sommigen mogen alle documenten gerust de dag zelf van de zitting aankomen. Dan weten ze tenminste dat er die dag raadszitting is.) Voor wanneer komt er een Intranet ten gerieve van de raadsleden? Documenten komen dan aan tegen lichtsnelheid.
* Een gemeenteraadslid ijvert voor een milieubewust stadsbestuur.
Wie heeft er dat nu weer uitgevonden !? Is dat nu ethiek of moraal? Of ijverzucht? Een Kortrijks gemeenteraadslid ijvert voortaan voor een milieubewust stadsbestuur. Waarom komt dat niet in de nationale pers? Waarom houden groene raadsleden hun schriftelijke vragen of voorstellen niet wat korter? Al dat verspild papier van bomen.
* Een gemeenteraadslid verwacht op de gestelde vragen een volwaardig antwoord van het schepencollege en stadsmedewerkers.
Deze bepaling is rechtstreeks bedoeld voor schepen Alain Cnudde. Die de gewoonte heeft om te zeggen dat de vraag te technisch is voor een gemeenteraadszitting. (En in de ’technische’ raadscommissie dan zegt dat hij het zal opzoeken.) Zeker ook bedoeld voor ambtenaren die vaak laattijdig antwoorden op schriftelijke vragen in het Bulletin. En ik ken een schepen die niet eens zijn emails leest.

Niettegenstaande de code “bewust kort” is gehouden staat er in de rubriek “relatie met de burger” in twee artikels ongeveer hetzelfde. Over het opvangen van ‘signalen’ van de burger.
En dat is ook maar raar. Gemeenteraadsleden worden gevraagd om actief mee te werken aan de organisatie van een Verenigde Raadscommissie om een inventaris te maken van veel gesignaleerde klachten, opmerkingen en suggesties van de burgers. Ja zeg. Voor wanneer een onafhankelijke ombudsdienst?

Er staat veel te weinig in de code !
Bewust kort gehouden? Zeg maar: heel onbewust van mogelijkheden. Onbewust van onkunde. Moet kunnen.
Die van stad Leuven telt 6 bladzijden en 33 artikels. Gent: 8 bladzijden en 34 artikels. Bijna identiek dezelfde teksten. Veelal ook overgenomen in andere gemeenten.

Wat zouden we nog zoal kunnen toevoegen aan onze code?
Eerst iets om te lachen. De Stadskrant meldt voortaan iedere maand welke mandatarissen en ambtenaren in het kader van de uitoefening van hun ambt op reis zijn geweest. Met de kostprijs en het doel van de uitstap. Nog om te lachen. Wie de code overtreedt krijgt een publieke blaam. In de Raad, en als het om een ernstig feit gaat ook in de Stadskrant. Denk vooral niet dat er zich hier in Kortrijk nooit ernstige feiten hebben afgespeeld ! Een raadslid verkocht een keer examenvragen. Een andere: een job. Nog een andere kwam steevast strontzat naar de zitting.

Bon.
Hierna enkele noodzakelijke aanvullingen. We hebben ze niet zelf uitgevonden. Ze komen ondermeer van de VVSG.

De code is desgevallend ook van toepassing op ambtenaren, kabinetsmedewerkers, OCMW-raadsleden, mandatarissen door de gemeenteraad aangewezen.
Elke vorm van dienstverlening, informatiebemiddeling of doorverwijzing gebeurt zonder enige materiële of financiële tegenprestatie en mag geen enkele vorm van cliëntelisme inhouden. Geen partijlidkaarten aansmeren.
Bespoedigingstussenkomsten (om een procedure te versnellen) zijn niet toegestaan.
En begunstigingstussenkomsten (voorspraak) ook niet.
De dossierbehandelend ambtenaar neemt alle tussenkomsten van mandatarissen op in het dossier. Van welke aard ook.
Schijndienstbetoon mag niet. (Hierbij wekt de mandataris de indruk dat hij heeft gezorgd voor de goede afloop van een dossier.)
Ongevraagd dienstbetoon mag ook niet.
Mandatarissen vermelden in hun verkiezingspropaganda geen melding van diensten die zij desgevallend voor de betrokkenen hebben verricht.

In de Gentse deontologische code staat iets bijzonders.
Het is mandatarissen verboden om in het kader van hun mandaat deel te nemen aan door bedrijven gefinancierde reizen of verblijven.
Ook dit is hier al een keer geschied: iemand van het College die vakantie nam in het buitenverblijf van een plaatselijk bedrijfsleider. Geen namen.
En wat met dure geschenken? En waarom staat er in onze code niets over het gebruik van Visa-kaarten?

Voorts zou het goed zijn dat bepaalde cumulaties worden verboden. Schepenen of burgemeesters zouden geen voorzitter mogen zijn van een intercommunale. Dat was in het verleden ook al het geval met bijv. Leiedal.

Nog een absoluut noodzakelijk amendement bij de voorgelegde code.

De fractieleiders verbinden er zich toe om de subsidies van Stad die partijen krijgen voor hun werking uitsluitend te besteden aan politiek werk. Boeken, vorming, etc.
Twee.
De raadsleden verbinden er zich toe om te bewijzen dat ze een computer hebben en een abonnement op tinternet. Anders verliezen zij hun toelage van 500 euro per jaar.

Men zou voor een keer het Vlaams Belang kunnen gelijk geven als de fractie de voorgelegde code verwerpt.
Talloze artikels horen eerder in een huishoudelijk reglement van de Raad. En tegelijk ontbreken heelwat bepalingen.

TERUG NAAR AF.

UPDATE
In de raadscommissie van vorige dinsdag 5 februari is de code besproken. Veel kritiek was er niet, maar dat kan nog komen in de volgende gemeenteraad.
Niemand heeft opgemerkt dat meer dan de helft van de artikels thuishoren in een huishoudelijk reglement. Men vroeg om een aantal verduidelijkingen. Bijvoorbeeld over wat het betekent dat een raadslid zich moet houden aan het beroepsgeheim. Nog nooit ergens in een code voor raadsleden zo’n bepaling gelezen. Raadslid zijn is toch geen beroep? En de openbaarheid van bestuur is nu toch ongeveer totaal. Er is misschien één punt waarover raadsleden hun mond moeten houden. Over wat is gezegd (over personen) in besloten vergadering. En dan nog. In de eerstkomende raadszitting achter gesloten deuren wordt bijvoorbeeld de opdracht van de communicatieambtenaar behandeld. Waarom in godsnaam moet dit in besloten zitting?

Er zijn waarlijk nog amendementen mogelijk toe te voegen aan de voorgelegde code.
Teksten die een beetje wijzen op de plichten van burgemeester en schepenen.
* Leden van het College zouden best ophouden met het individueel lanceren van plannen of projecten in de pers (Het Laatste Nieuws) die nog niet collegiaal werden besproken. Gedaan met government by announcement.
En het is in het algemeen niet schoon dat raadsleden belangrijke zaken vernemen via de pers.
* Het College moet ervoor instaan (niet de ambtenaren) dat dossiers voor de gemeenteraden volledig zijn. Dit is nu vaak niet het geval. Onvoldoende voorbereidende documenten. Geen zgn. ‘strategische nota’s’ of verslagen van het zgn. strategisch College.
* En iedereen weet dat er leden van het College zijn die zich bij het uitoefenen van hun bevoegdheden op de rand van het oirbare begeven.
Vandaar dit amendement. “Burgemeester en schepenen dienen voorrang te geven aan het algemeen belang boven particularistische en particuliere belangen en zij vermijden elke vorm of schijn van belangenvermenging.”

Nog een vrijstelling voor reclamedrukwerk

Vooreerst.
Wat is een vrijstelling van belasting? Of een korting?

Schepen Alain Cnudde van Financiën is van zijn woord.
In de gemeenteraad van december 2007 had hij beloofd om binnen de kortste keren te onderzoeken of er geen vrijstelling van belasting op reclamedrukwerk kon verleend worden aan (kleine) handelaars die hinder ondervinden bij grote openbare werken. En dit naar aanleiding van een vraag van de raadsleden Koen Byttebier (VLD) en Johan Coulembier (CD&V). Ongetwijfeld naar
aanleiding van de werken rondom het nieuwe winkelcomplex K bedachten een aantal leden (drie) van UNIZO dat het voor de getroffen handelaars bevorderlijk zou zijn indien zij tijdens de werken kosteloos en zonder administratieve rompslomp reclame zouden kunnen maken rondom speciale acties of over de bereikbaarheid van hun zaak.
(Al iets van gemerkt?) UNIZO kende gewoon de bestaande reglementen-faciliteiten niet. Jongens toch.

Voor zover men weet zijn alle handelaars in Hartje Kortrijk zwaar content over hun ‘schadevergoeding’ naar aanleiding van de vernietiging van hun habitat. En maar wat blijven zagen. En maar blijven liegen onder mekaar over de vergoedingen en alternatieven die ze kregen aangeboden van Peter van Foruminvest.

In het College van 29 januari is een wijziging van het reglement op huis-aan-huis verspreiding van publiciteitsbladen voorgesteld. (Schepen Bral was weer eens verontschuldigd.) De nieuwe vrijstelling wordt nu voorgelegd aan de gemeenteraad van aanstaande maandag 11 februari. Wordt goedgekeurd !

Schepen Cnudde leest kortrijkwatcher.
Nam daarbij kennis van mogelijk juridische perikelen (stuk van 5 december 2007). Wat zijn handelaars? Wat zijn grote werken? Enzovoort. Om mogelijke problemen te voorkomen heeft de schepen zich gewend tot het advocatenkantoor Laga. Dit huis is zowat de vaste leverancier voor het stadsbestuur als het gaat om juridische dossiers. Zeker de dure. Gemeenteraadsleden moeten nu maar eens vragen hoeveel het advies weeral heeft gekost en waarom onze eigenste juridische dienst dit niet kon oplossen.

De schepen heeft de formulering van de mogelijke vrijstelling door huize Laga weliswaar niet opgevolgd.
De dienst Financiën wou ondermeer een duidelijker omschrijving van de term handelaars. Van Huize Laga ! Tegen honderd euro of bijna tweehonderd euro per uur, ja ?
Handelaars zijn “zij” die over een eigen BTW-nummer beschikken en bovendien in Kortrijk slechts één vestiging hebben of uitsluitend in Kortrijk vestigingen hebben. Personen dus, geen bedrijven? Vraag is hoe men met deze definitie enkel “kleine handelaars” een vrijstelling wil verlenen. Want dat was toch de bedoeling van de maatregel.

Wat zijn “grote werken”?
Blijkbaar infrastructuurwerken die meer dan twee maanden duren. Zijn ‘infrastructuurwerken’ meer dan “wegeniswerken”?
Zeg, gaat het ook over werken van het Vlaams Gewest? Aan de Leie? Op gewestwegen?

Hoelang duurt de vrijstelling?
De vrijstelling van belasting op het verspreiden van reclame gaat in vanaf één maand vóór het begin van de werken. Ha ! Stel nu dat een werk gepland is voor de duur van 40 dagen. Handelaars verspreiden dus op voorhand géén gratis reclame. Mag niet. Maar om een of andere reden (het vriest dat het kraakt) duren de werken toch wat meer dan 60 dagen. Wat dan?

Wat is “hinder”?
Sterk verminderde toegankelijkheid tengevolge van werken. Bon. Je komt ergens als handelaar met uw velo of sportwagen
gesukkeld en het gaat niet.
Wat zijn de criteria? Waar is onze meetlat hiervoor?

Om welk gebied gaat het?
Huize Laga stelde voor om de vrijstelling te beperken voor enkel die handelaars die af te rekenen hebben met wegeniswerken in de eigen straat.
Schepen Cnudde wil het anders, aangezien grote infrastructuurwerken ook hun weerslag hebben op handelaars in aangrenzend gebied. Wat waar is.
Tot waar dan? Voorstel is dat het gebied waarbinnen vrijstelling van toepassing is zal afgebakend worden door de directie Mobiliteit en Infrastructuur en de dienst Economie. Waaruit we kunnen afleiden dat Stad een beetje gaat bestuderen én zal weten wat de concrete impact is van grote werken op commerciële activiteiten in de buurt. Foruminvest (de NV Sint-Janspoort) bijvoorbeeld zal zijn studies ongetwijfeld publiek maken.

Bij het invoeren van nieuwe belastingen of het verlenen van vrijstellingen dient een gemeentebestuur een onderzoek “de commodo et incommodo” te organiseren. Over Baat en Kommer. Kon de gemeenteraad kennis nemen van de resultaten? Waarom zijn dienstverleners uitgesloten? Vrije beroepen? Bijberoepers?

Schepen Cnudde kan niet exact bepalen wat de budgettaire weerslag zal zijn van de nieuwe vrijstelling.
Me dunkt: nihil. Op vandaag zijn al zoveel vrijstellingen voor kleine handelaars (en beperkte verspreiding en oplage en papieroppervlakte ) mogelijk dat het erop lijkt dat die nieuwe maatregel eigenlijk overbodig is.

Het is gewoon een onnozele slag in het water. Huize Laga wist het wel. Raadsleden kunnen als ze daar de kracht voor hebben veel over vragen.

En dat stond hier allemaal te lezen in een vorig stuk over de materie.
Maar ja, ’t was een sympathiek-electoraal bedoeld voorstel, waar men de pers kan mee halen.
DAT IS POLITIEK.

En nog iets, over duurzaamheid.
Kortrijkzanen gooien bijna 100 kilo papier en karton weg, per jaar, per inwoner. Op naar meer.

Wordt Stad onbestuurbaar? Nog altijd geen actuele vacatures…

Op de officiële webstek van Stad Kortrijk zijn nog altijd geen actuele vacatures gepubliceerd.
Nochtans is er een en ander aan de gang met en binnen ons topkader.

Wie gaf er zoal de brui aan?
Niemand minder dan onze adjunct-stadssecretaris, een hoofdbibliotecaris, onze meest deskundige verkeersdeskundige, een communicatiedeskundige. De fietsambtenaar is niet vervangen. Voor de schouwburg is er nog altijd geen nieuwe directeur gevonden en over een nieuwe selectieprocedure wordt nog steeds niets vernomen. De conservatrice van het Vlasmuseum is gemuteerd en hier moet dus ook een nieuwe aanwerving gebeuren.
En hoe is het gesteld met onze raster- en centrummanager?

Het gezond verstand van een bedrijfsleider (maar een gemeente is nu eenmaal geen bedrijf…) zegt dat als toplui de firma verlaten (de adjunct-stadssecretaris bijvoorbeeld !) en niet worden vervangen, zij dan waarschijnlijk ietwat overbodig waren. Staaltjes van ‘verborgen werkloosheid’.
Of is men van plan om inzake personeelsuitgaven over te gaan tot drastische bezuinigingen?

Anderzijds: een Vlasmuseum zonder conservator zal ongetwijfeld geen nieuwe erkenning en subsidies krijgen van minister Anciaux. En hoe kan een schouwburg of een bibliotheek functioneren zonder directeur?
Het kan niet anders of er zijn maneuvers en schermutselingen aan de gang. Getouwtrek.

Schepen Hilde Demedts van personeel kan over dit alles klaarheid scheppen. Men zal het haar wel moeten vragen in de gemeenteraad, en dan zullen we het nog niet weten wat er aan de hand is.

De gemeenteraad zou best een en ander in de gaten houden. Want in veel gevallen is die Raad de aanstellende overheid. Bepaalt de concrete wervings- en selectieprocedures, de recrutering, de functiebeschrijving.
In dit verband is het nuttig om er aan te herinneren dat er sinds begin dit jaar een nieuw rechtspositiebesluit van kracht is. Voorheen ‘personeelsstatuut’ genaamd.

We geven hierna enkele voorname principes uit dat besluit, geldig bij de procedures voor de vervulling van betrekkingen.

Algemeen
Voorheen was aanwerving de regel voor betrekkingen in basisgraden en bevordering de regel voor hogere rangen binnen een niveau.
Nu krijgt de aanstellende overheid een (voor mijn part, gevaarlijk) gamma aan keuzemogelijkheden: aanwerving, bevordering, interne personeelsmobiliteit, of combinaties van die procedures. De Raad (niet het College) kan wel vaststellen dat voor bepaalde betrekkingen bijvoorbeeld enkel een bevorderingsprocedure wordt toegepast.
Wat het College ook niet mag doen is, bij aanwerving van bijv. een schouwburgdirecteur, vooraf één welbepaald persoon aanspreken. Zowel externen als internen moeten volop de kans krijgen. En bij de geselecteerde kandidaten gelden niet alleen de resultaten van de proeven, maar ook het geheel van titels en verdiensten.
De Raad (niet het College) kan naast diplomavereisten of beroepservaring ook aanvullende aanwervingsvoorwaarden vaststellen. Het is wel niet nodig om in alle omstandigheden uitgebreide selecties te organiseren. Als men over een wervingsreserve beschikt dient men eerst daarop beroep te doen.
(Het is soms ietwat beschamend om te zien hoe geslaagde kandidaten uit de wervingsreserve zich geen tweede keer aanbieden.)

De aanwerving
Naargelang het niveau (A,B,C) zijn er diplomavoorwaarden. Maar de Raad kan er alweer in uitzonderlijke omstandigheden van afwijken. Ondermeer bij knelpuntberoepen. Voor aanwerving in hogere rangen is er een extra voorwaarde: kandidaten moeten een minimum aantal jaren relevante beroepservaring hebben. Er wordt niet nader bepaald in welke sector (overheid, privé, zelfstandige). Maar voor bepaalde functies is er een bepaalde expertise of specifieke ervaring of attest (brevet, getuigschrift) nodig. Denk aan onze jeugdmedewerkers bijvoorbeeld.

De aanwervingsprocedure
Nogmaals: voor elke aanwerving, dus zowel voor statutaire als voor contractuele functies, is in principe een externe bekendmaking en een oproep tot kandidaten nodig. Mogelijke afwijkingen op de regel zijn strikt bepaald.
Voor de manier van externe bekendmaking zijn jammer genoeg geen nadere voorschriften. Maar de Raad kan regels bepalen ! Bijvoorbeeld: bekendmaking op de website, op WTV. Maar nu ook weer niet met middelen die uitsluitend gericht zijn op personen die toegang hebben tot elektronische media. Zelfs affiches kunnen. De lichtkrant op de Grote Markt. Van belang is nog dat er een minimumtermijn is vastgelegd tussen de bekendmaking van de vacature en de datum waarop ten laatste kan gesolliciteerd. Stad Kortrijk hield deze periode in het verleden nogal eens héél kort.

De selectieprocedure
De selectiecommissie bestaat uit deskundigen, van wie ten minste één derde extern is aan het eigen bestuur. Mandatarissen in hun hoedanigheid van aanstellende overheid zijn uitgesloten. Dat geldt ook voor de gemeentesecretaris ! (Betrokkenen kunnen wel als waarnemer aanwezig zijn.)
Deskundigen zijn niet enkel deskundig over de materie maar vooral ook op het vlak van personeelsselectie.
Het is alweer de Raad die de algemene regels voor selecties vaststelt.
Selectieprocedures kunnen uitbesteed aan een erkend selectiebureau. Stad Kortrijk doet dit te weinig. Of helemaal niet. Het College heeft ooit een voorstel terzake van een raadslid afgeketst. Om te werken met DE onafhankelijke specialist voor aanwervingen bij de overheid: jobpunt.vlaanderen.

De bevordering
Daarover zullen we het – zo nodig – hebben als het duidelijk wordt hoe de actueel (virtueel) bestaande vacatures voor topambtenaren worden ingevuld.
Contractuele personeelsleden komen ook in aanmerking. Weten zij dat?
Ook bij deze procedure hebben gemeenteraadsleden nogal wat in de pap te brokkelen. Méér dan ze denken.