Eigenlijk mocht die gemeenteraad van laatstleden maandag 10 oktober gewoon niet doorgaan ! (DE GOUVERNEUR WEET DIT NIET.)
Volgens art. 2 van het huishoudelijk reglement van onze Raad (goedgekeurd op 14 september 2009) moet zowel de oproeping als de agenda en de toelichting schriftelijk aan huis geschieden. Welnu, de twaalf toegevoegde punten hebben de raadsleden niet op papier thuis gekregen. De meeste raadsleden zullen dit wel niet eens opgemerkt hebben. Kiezer, maak u geen illusies. Soms vergeten die gasten bijna dat er een zitting is. Echt waar.
Enkel de fractieleider van het VB (Maarten Seynaeve) wees op dit euvel, maar vergat te vragen om de zitting dan maar op te heffen. De voorzitter van de Raad (Lieven Lybeer) liet in de gauwte nog wat kopijvellen aanrukken. Vijftien raadsleden vroegen erom.
In Nederland proberen steeds meer gemeenteraden papierloos te vergaderen. Ieder raadslid krijgt een iPad-app. (Kost ook veel geld.) Maar wat dan te doen met journalisten en publiek?
De zitting is met tien minuten vertraging geopend, aangezien er weer onvoldoende leden van de meerderheid aanwezig waren. Onze twee ministers kwamen met een uur vertraging binnen. Moet kunnen. Pff. Wij zijn zo. Wij gaan zo door het leven. Kijk maar. Dat zijn wij.
Quickie is voor zijn doen nogal lang gebleven. Hij had immers veel werk bij. Kwam één keer tussen, waarbij hij verried dat hij een belangrijke tussenkomst van raadslid Marc Lemaitre in de vorige zitting had gemist. (Ook hij vindt dat de distributietarieven van Gaselwest te hoog zijn.) Stefaan bleef zowat een uurtje verwijlen. Was niet echt oplettend.
Schepen Jean de Bethune gaf er op een bepaald moment de brui aan. Zomaar. Naar verluidt leeft hij in onmin met de ACW-raadsleden en schepenen. En hij vond de interpellaties toch maar beneden peil, onbelangrijk.
In de publieke tribune troffen we een kaderlid aan van een grote multinational. Hij was verbijsterd over het inefficiënte verloop van de vergadering en leek totaal onthutst over de wijze waarop de raadsleden zich gedroegen. (Lusteloos, verveeld, bezig met iets anders.) Vroeg zich af waarom raadsleden die blijkbaar niets te vertellen hebben toch naar de zitting komen. (“Dat is democratie zeker?”)
Op een vraag van raadslid Bart Caron zegt schepen Alain Cnudde dat hij die vraag niet had verwacht. Moet kunnen.
Schepen Jean de Bethune laat zich op een bepaald moment ontvallen dat hij hoopt dat zijn opvolger op dezelfde wijze zal handelen. Wordt Jean dan toch gouverneur?
In de wandelgangen zegt een voormalig schepen: “Ik geloof niets meer van wat ze hier allemaal vertellen.” (Met “ze” bedoelt zij: de leden van het College van Burgemeester en Schepenen.)
Minister Q vertelde nog dat we allemaal zullen moeten besparen. Allemaal. Waarlijk. En dat is echt waar.
Daar luistert iedereen dan eerbiedig naar. EEN MINISTER IN ONS MIDDEN. Met zo’n boodschap. In Kortrijk. De pikorde wordt strikt gevolgd bij de raadsleden. Als Quickie of Stefaan het woord nemen (dat gebeurt zelden – dus plechtige momenten) wordt het ingetogen stil in de zaal.
Raadsleden komen graag tussen als het gaat om punten die slaan op hun buurt of deelgemeente. Hoe triviaal die punten ook mogen zijn.
Raadslid van de meerderheid Moniek Gheysens (VLD) gaat akkoord met wat Maarten Seynaeve (Vlaams Belang) zegt over de invoering van de nieuwe huisstijl van de Stad. (Al dit soort dissonanten kunnen haar – of de partij – nog duur te staan komen.)
Schepen Stefaan Bral betreurt dat hij via de krant moest vernemen dat er geen aanwervingen meer zullen gebeuren. (Hij kampt met personeelsgebrek om de stad en het groen netjes te houden.) Het zegt iets over de communicatie binnen het schepencollege.
Schepen Alain Cnudde zegt dat alle geplande investeringen voor deze legislatuur zullen doorgaan. Dat is dus pertinent niet waar.
Raadslid Roel Deseyn (Cd&V) heeft waarlijk een interpellatie voorbereid ! Een doorgestoken kaart waarbij schepen Cnudde de gelegenheid krijgt om trots zijn financieel beleid te verdedigen.
De zitting eindigde net voor middernacht. De journalisten van de papieren perse waren toen al een half uur vertrokken.
Het huishoudelijk reglement van de Raad beperkt wel degelijk de spreektijd van interpellanten.Tien minuten voor de eerste interpellant en vijf minuten voor de andere. En een raadslid mag slecht tweemaal het woord nemen over hetzelfde onderwerp (de fractieleider driemaal).
Onafhankelijk raadslid Eric Flo vroeg zich nog af of dat allemaal wel veilig is, als Stad voor zoveel miljoen een lening van Leiedal waarborgt. Gegrinnik was zijn deel. Nou. Zowat halve eeuw geleden was Leiedal een keer failliet. Geen raadslid dat zich dat nog kan herinneren. Flo ook niet.