Vorige woensdag 25 april heeft Kortrijks burgemeester Vincent Van Quickenborne (nog altijd van VLD-obediëntie) toch protserig tien nieuwe vrouwelijke leden van zijn team voorgesteld.  Kandidaten voor de verkiezingen van oktober of wellicht later.

Géén van de tien heeft een VLD-partijlidkaart. En geen van de tien heeft enige politieke ervaring.  Laat ons zeggen: elementaire kennis.
Niet erg, bij een eerste populistische kijk op de zaak.
Bepaalde van die nieuwelingen geven evenwel in de pers een bijzonder opmerkelijk soort commentaar over hun motivering om deel te nemen aan de aanstaande gemeenteraadsverkiezing waarbij men , bij lezing ervan toch als  politiek waarnemer het ergste gaat vrezen.
Dat zij het namelijk niet lang zullen uithouden!  Er de brui zullen aan geven, eerder nu dan later.  Hun inzet wellicht zelfs niet zullen uithouden tot aan de verkiezingen.  Politiek bekeken heel bizar allemaal.  Zie nog verder.

Neem nu ons aller Fanny van de koffiebar “Fanny’s”.
In “De Krant van West-Vlaanderen” (Kortrijks Handelsblad) van vandaag 27 april laat zij weten wat volgt:  “Eigenlijk is het absurd dat ik me nu politiek engageer.  Want ik hou niet van politiek. De reden waarom ik me toch aansluit bij ‘Team Burgemeester’ is omdat ik NIET het gevoel heb dat het  om politiek draait. Het gaat eerder om het engagement om Kortrijk nog beter te maken.”
In “Het Laatste Nieuws” van gisteren voegde zij er nog aan toe dat ze zich wil inzetten voor Kortrijk.  “Zet ons samen met Vincent en het geeft vonken.”

Of neem onze Veronique Decaluwé die naar het schijnt een CD&V-verleden heeft.
In HLN verwoordt zij het zo: “We hebben geen politieke kleur, maar staan te popelen om van Kortrijk de beste stad van Vlaanderen te maken. ”  Volgens de KW (de krant) van vandaag had zij eerder haar twijfels over Vincent maar “hij heeft me overtuigd van zijn capaciteiten en hij wil Kortrijk vooruit helpen.”
Nu nog even  popelen en dan is alles voorgoed voorbij.

Dan heb je nog Natacha van de vroegere beurs Karamblas, die zich ergens opwerpt als woordvoerder van iets en zegt dat zij “het doet om mensen nog meer te verenigen“. Moet kunnen.

“De Morgen” van vandaag citeert intussen nog ten overvloede de in veel Kortrijkse libertijns getinte liberale, meer welvarende salons de meest bekende en geliefde Cindy van den tattooshop.  (Was zij wel bij de tien?)   “Vroeger was ik niet geïnteresseerd, maar hier wil ik me achter zetten.”

Tja.
Waar achter zetten?  En wat als je totaal onverwacht plots het gevoel hebt dat het wél om politiek draait?
Wat is “politiek” eigenlijk in de ogen van die kandidaten?  Stad vooruit helpen?  Vonken geven?  Hoe gaat dat dan?
–  Wat als de kleurloze nieuwkomers beginnen in te zien dat bepaalde beleidsdaden  – ook in een gemeente – onderhevig zijn aan ideologische opvattingen? Ja, bijv.  links en rechts? Ja, vrijzinnig of niet? Progressief of reactionair?
–  Of ervaren dat hun politieke inzet uren werk vraagt?

Er is tevens nog zoiets als neofieten-ijver.
“Trop de zèle” in het begin, maar dat kan zéér vlug overgaan.  Het is duidelijk dat die verruimingskandidaten  niet het minste benul hebben van wat ze te wachten staan.  Wat ze nog allemaal zullen moeten leren.  Eenvoudige letterwoorden  als AFM, BBC, AGB, CBS, VVSG, LOM en LEM.  IMOG!  Begrippen als budgetten en het verschil met rekeningen.  Transactiekredieten (om vonken te geven.)

Hebben ze wel al een keer een gemeenteraad gevolgd?  Vierhonderd pagina’s notulen van het schepencollege gelezen? (Zullen ze dat nu voortaan wel doen?)

Maar wat als zij aan de lijve beginnen te ondervinden dat ze uiteindelijk  strikt de consignes van de VLD-partij (beter gezegd:  de oekazes van Van Quickenborne zelf) zullen moeten volgen?

Burgemeester Van Quickenborne liet ook al weten dat hij met zijn  ‘burgerlijst’ niet minder dan 30 van de 41 kandidaten als verruimer zonder ervaring op het oog heeft.  Wie van die 30 zal hij eigenhandig (jaja) op een verkiesbare plaats zetten?  Daar komt nog ruzie van, bij de verruimers!  Zij zullen algauw beginnen beseffen dat zij louter als stemmentrekkers (vanwege enige bekendheid in hun midden) zijn aangezocht.  Er zijn zeker nu al zeker 9 bestaande rasechte VLD’ers die opnieuw moeten verkozen raken.  Voor welke neofiet zouden ze willen wijken??

Nu nog even wat Pietje Precies spelen over de gang van zaken bij het TEAM VAN DE VLD-BURGEMEESTER .
1.
Vincent van Quickenborne deed op woensdag 25 april kond dat hij met een verruimingslijst naar de kiezer wil trekken, zonder partijnaam.  Hij heeft daarvoor pas een mandaat gekregen van het VLD-bestuur op vrijdag 20 april.
En in ‘De Morgen’verklaart hij: “We hebben niet zomaar mensen op de lijst gezet. We hebben hier anderhalf jaar inhoudelijk aan gewerkt.”
2.
De verruimers weten dit niet.
Zij kunnen volgens de VLD-statuten geen deel uitmaken van het  lokale VLD-bestuur.  “Alleen leden kunnen zich kandidaat stellen voor een bestuursfunctie.” (Art. 24 §2.)
3.
Vincent Van Quickenborne volgt met zijn lijstsamenstelling het VLD-reglement niet.  Dat zegt in art. 40 over de kandidaatstelling bij verkiezingen: “De afdelingsvoorzitter richt een oproep voor kandidaatstelling aan alle leden van de afdeling en vraagt daarbij in het bijzonder of zij kandidaat zijn voor het lijsttrekkerschap.”
4.
Volgens art.42 van het reglement gebeurt de ontwerpkandidatenlijst (en de rangschikking) door een werkgroep met een bepaalde samenstelling en aangeduid door het afdelingsbestuur. (Dus niet door de eventuele VLD-burgemeeser.)

Onze Kortrijkse lokale pers is ten opzichte van de besturende tripartite (die in de gemeenteraad intussen decretaal geen meerderheid meer heeft – dit is puur ter info) vaak op een volstrekt beschamende wijze volkomen kritiekloos.  Of onbeschaamd?
Journalistiek totaal niet ambachtelijk. Niet prof !

Men overschrijft klakkeloos de (vele) persnota’s van het College van Burgemeester en Schepenen (CBS).   Men stelt geen vragen.  (Pers kan het trouwens niet aan.) 
En als de oppositie dan toch een enkele keer aan het woord komt, haalt men er zo haastig als mogelijk een wederwoord (repliek) bij vanuit het CBS.  Het omgekeerde gebeurt nooit.
In het verleden zijn er al veel zeer flagrante, zeg maar brutale gevallen (berichten) kond gedaan waarbij de zowel de printpers als WTV het lieten  afweten om enigszins de nodige objectiviteit en pure feitelijkheid te bewaren.
Het probleem is dat (mede daarom) de modale Kortrijkenaar dat niet eens weet.
Zijn oordeel puur baseert op percepties, zonder ook maar een greintje  dossierkennis.

We vergeten bijv.  nooit hoe een plaatselijke persjongen het waarlijk bestond om een lovend ‘woord vooraf’ te schrijven voor het jaarverslag en de rekening  van een gemeentebedrijf,  met name Parko.  Een onwaarschijnlijk, uniek gebeuren in alle 308 gemeenten van het Vlaamse land.

De lokale Kortrijkse pers is ook meesterlijk in het verzwijgen van feiten die de reputatie van de tripartite zou kunnen in een minder gunstig daglicht stellen.
Lezer.  Denk nu niet per se aan die onverwachte meerkosten voor het nieuwe politiekantoor, want u weet daar niets over.

Een zeer tekenend en recent voorval is het feit dat geen enkele lokale krant (geen enkele!) aandacht heeft geschonken aan de heel sluikse kuiperijen van het CBS (en het OCMW) om een nieuwe stadssecretaris (algemeen directeur) en stadsontvanger (financieel directeur)in onze stad  te kunnen aanstellen.  (Over het aantal topambtenaren die ons onder dit bewind hebben verlaten lezen we ook niets.) 

Maar dat de Kortrijkse pers zich  “embedded” gedraagt kan ook op een heel subtiele manier tot uiting komen.
Een geslaagd voorbeeld daarvan vinden we nu alweer in de regionale bladzijde (genaamd “Leiestreek”) van “Het Laatste Nieuws” van 20 april laatstleden.

Daarin staat een verslag over het nieuws dat Vincent Van Quickenborne (VLD) zichzelf wil opvolgen als Kortrijks burgemeester.  Daarbij wordt nog gemeld dat hij in de volgende zes jaar “niet beschikbaar” zal zijn om bijvoorbeeld minister te worden.  (Maakte hij nog wel een kans? GEEN JOURNALIST ALHIER DIE  HET HIEROVER DURFT HEBBEN.)

En nu komt dat subtiele, kurkdroge en prompte zinnetje van de verslaggever Peter Lanssens.
“Parlementair worden kan wel.  Dat is combineerbaar met het burgemeesterschap”. 
De dienstdoende reporter schrijft dus niet:  “Volgens burgemeester Van Quickenborne is een parlementair mandaat combineerbaar met het burgemeesterschap.”
Aldus krijgt de uitlating “dat is combineerbaar met  het burgemeesterschap” voor de argeloze lezer van die krant het karakter van een axioma.   Een postulaat in de krant dat zo duidelijk is, zo vanzelfsprekend  dat  het geeneens een bewijs behoeft.  Noch voor de lezer van de gazette en noch voor de journalist in kwestie.  (Dat laatste is nog het ergste.)

Van Quickenborne maakte het nieuws bekend aan de Leieboorden op donderdagmiddag 19 april.  Op dat ogenblik was er een belangrijke plenaire zitting (met stemmingen) in de Kamer aan de gang.
Als parlementariër moest Van Quickenborne natuurlijk daar aanwezig zijn, en niet aan de Leieboorden..
Het kwam evenwel bij geen enkele journalist op om de burgemeester ter plekke te wijzen op het feit dat hij in Brussel moest zijn.

In “Het Laatste Nieuws” noteert de journalist ook nog zonder enige bedenking of vraag dat de functies van burgemeester en Kamerlid nuttig zijn om “goede contacten in Brussel” te behouden.  Ten bate van de Stad.
Zo zegt de burgemeester dat hij op die manier vele miljoenen euro’s voor projecten naar Kortrijk kon halen,  zoals voor de vernieuwing van de stationsbuurt.
We kunnen hier nu niet in detail ingaan op dat ene voorbeeld.   Laat ons enkel dit zeggen.  Met het project ‘stationsbuurt’ zijn al vele jaren zes partners begaan, waarvan twee federaal: de NMBS en Infrabel.  Bij de NMBS zijn intussen al signalen te horen dat er géén gloednieuw station komt.  Het wordt hoogstens “vernieuwd”.

Overigens is voor de subsidiëring van stadsprojecten praktisch altijd het Vlaams Gewest bevoegd. Van Quickenborne zou dus wellicht beter lid worden van het Vlaams Parlement.
En zelfs dat is niet echt nodig.
Wie iets afweet van praktische politiek weet dat het binnen halen van subsidies wel eens afhangt van de vraag of de bevoegde minister een partijgenoot is van de burgemeester.  Ook is het van groot belang dat het goed klikt tussen ambtenaren (kabinetsmedewerkers) van de subsidiërende overheid en de stadsambtenaren die bezig zijn met het dossier.

P.S.
Onze senior-writer beweert op basis van zijn levendige ervaringen dat de combinatie van het burgemeesterschap van een centrumstad met een parlementair mandaat fysiek, mentaal en cognitief onhoudbaar is.