Voor de restauratie van het begijnhof van start ging heeft het bestuur beslist om de resterende roerend erfgoedcollectie veilig onder te brengen in een kelderruimte van WZC Lichtendal. Maar dat gebouw moet nu volledig leeggemaakt aangezien het WZC in juni verhuist naar Bellegem.
Een aanzienlijk deel van de collectie werd intussen gebruikt voor de inrichting van het belevingscentrum en de kijkwoning in het begijnhof.
Wat in Lichtendal dan toch nog achterbleef verhuist grotendeels naar het erfgoeddepot Trezoor.
Maar Liesbeth Soete, deskundige informatie- en erfgoed bij het OCMW, wil vermijden dat erfgoedobjecten bewaard worden ‘om bewaard te blijven’.
Zij wil de meest bruikbare stukken herbestemmen (ontdoen van hun museale functie) en dus laten dienen als gebruiksvoorwerp. Concreet gaat het voornamelijk om meubels (kleinere kasten, stoelen en een paar tafels).
En zo kwam men op de originele gedacht om die meubelstukken aan te bieden aan de bewoners van het begijnhof, en uitsluitend aan die bewoners. De geïnteresseerden dienen de erfgoedstukken te respecteren, waarmee bedoeld wordt dat ze een plekje moeten vinden in het begijnhof zelf en niet mogen verkocht worden.
Gisteren was er voor de bewoners van het begijnhof een “kijkmoment” waarbij het het principe gold “eerst komt, eerst maalt”.
Of deze herbestemming succes heeft gekend was bij het ter perse gaan van kortrijkwatcher nog niet gekend.
P.S.
Niets op tegen. Maar is deze wijze van werken of handelen wel goedgekeurd binnen het OCMW?
Monthly Archives: mei 2019
Kunstprojecten gepland voor dit jaar
Stad Kortrijk wil in 2030 culturele hoofdstad worden van Europa en stelt zich daarvoor kandidaat in 2023.
In afwachting staan er dit jaar al enkele projecten op stapel.
1.
Men zal de sculptuur Moeder Aarde II van Ann Deman kopen voor 170.000 euro. Dat liggend naakt aan de Leie kreeg stad in 2004 al “in bruikleen”. De betaling gebeurt gespreid en de bedragen zijn geïndexeerd. Dit jaar 65.000 en volgende jaren 55.000 en 50.000 euro.
2.
Herbestemming van de sculptuur “Groot Gebonden Marmer” van Paul Van Raefelgem. Het werk werd in 2009 weggehaald van het voorplein aan de Hallen en krijgt na wat omzwervingen eindelijk een plaats aan de vijver bij de begraafplaats op Hoog Kortrijk. Kostprijs voor de verhuis en de installatie: 20.000 euro.
3.
Graffitikunst op Kortrijk Weide.
Raming: 50.000 euro.
4.
De familie van José Vermeersch wil twee sculpturen schenken aan stad. Ze krijgen een plaats op het Vermeerschplein in Heule. Kostprijs voor de installatie: 5.820 euro.
Wat kosten al die camera’s eigenlijk?
Dat we het niet weten! En zullen we het ooit weten?
Volgens het stadsbudget zouden de investeringen voor de camerabewaking in openbaar domein gedurende de periode 2014-2020 zowat 1.110.000 euro vergen. (Voor dit jaar bedraagt de raming 200.000 euro.)
Neem die cijfers om meer dan een reden maar met een korreltje zout.
De informatie over die kosten vanuit het schepencollege en de gazetten is zeer fragmentair en zelfs misleidend. Of onbestaand. Ja.
Zo vernemen we nu pas dat ook de politiezone VLAS bijdraagt in de kosten.
De PZ betaalt de licenties voor (nu) 200 vaste camera’s voor een bedrag van 98.935 euro en waarschijnlijk ook het jaarlijks onderhoud voor 16.335 euro.
(Om de vlekken en het stof op het dekglas van de camera’s in het winkelgebied, de stationsbuurt en Kortrijk Weide te verwijderen betaalt men alreeds 12.890 euro.)
Er zijn nog kosten die nergens ter sprake komen. Zo moet er wel eens een defect toestel vervangen worden. Verder heeft men het nooit over de kosten van de verbinding van de camera’s met de dispatching bij de politie. En wat kost die ruimte met beeldschermen op zich al niet? En het personeel om de beelden in de gaten te houden?
Om hoeveel van die tuigen gaat het nu eigenlijk?
Volgens de ene gazet werden er in de vorige bestuursperiode 170 toestellen geplaatst. Een andere gazet houdt het bij 173. En hoeveel kost de installatie van zo’n camera?
Er komen voortdurend nieuwe camera’s bij die in het oorspronkelijk cameraplan van jaren geleden niet waren voorzien. Aan de verlaagde leiekaaien. Op Kortrijk Weide aan de evenementenhal, het zwembad, de voetgangerstunnel. In de wijken. Wij zijn de tel kwijt geraakt. (De burgemeester is werkelijk bezeten van die tuigen.)
Er zijn overigens niet enkel vaste camera’s.
En de toestellen worden steeds meer gesofisticeerd en dus duurder. Men werkt nu ook met multi-sensor camera’s. Camera’s met nummerplaatherkenning. Trajectbegeleiding. De evolutie is niet te stuiten. Voor wanneer gezichtsherkenning? Iemand als schepen Axel Ronse (N-VA) pleit nu ook voor sensoren die geluid opnemen en de passage telt (groepjesvorming, kleine betogingen). Er is nu al software met filters die bijvoorbeeld enkel fietsers of witte bestelwagens (!) in beeld krijgen.
N.B.
De opdracht voor de aankoop van camera’s wordt gegund zonder enige mededinging. De aanbesteding gaat al jaren steevast naar de firma RTS uit Ieper. Heeft deze monopoliepositie dan geen weerslag op de prijsvorming?
Kostprijs nieuwjaarsreceptie voor de stadsmedewerkers
Die receptie vond plaats op 11 januari in Départ Kortrijk.
Hoeveel uitnodigingen er werden verstuurd weten we niet.
We kennen wel het aantal inschrijvingen met de verdeelsleutel van de kosten per organisatie.
– Voor Stad en brandweer samen: 670 inschrijvingen met een verdeelsleutel van 58,56 %. Het stadsaandeel in de facturen bedroeg 47.832 euro. (Voor de evenementenhal alleen al 27.854 euro.)
– OCMW: 215 inschrijvingen. Verdeelsleutel : 18,79 %. Aandeel in de kosten: 8987 euro.
– Zorg Kortrijk: 210. 18,36 %. 8782 euro.
– AGB Parko: 36. 3,15 %. 1506 euro.
– AGB SOK: 13. 1,14 %. 545 euro.
Totale kostprijs: 47.832 plus 19.822 euro van de partners maakt dat 67.654 euro. Dat is duurder dan vorige jaren. (Ooit streefde men naar een maximum van 30.000 euro kosten. )
Per ingeschreven medewerker: 59 euro.
Een definitief oordeel over het beleid van de eerste tripartite is nog niet mogelijk
Een aloude en goede traditie in vele steden en gemeenten is dat er ten laatste in de maand mei eindelijk een bespreking mogelijk is van het werkelijk gevoerde beleid in het vorige jaar. (En meteen over de hele legislatuur.)
Op de dagorde van de gemeenteraad staat dan een punt genaamd “algemene beleidsrapportering” aan de hand van de jaarrekening van Stad en de Raad van Maatschappelijk Welzijn, maar ook van de gemeentelijke vzw’s en de AGB’s.
Dit agendapunt prijkt niet op de dagorde van de zitting van vandaag 13 mei.
Het is dus wachten geblazen tot in juni om kennis te nemen van allerhande kerncijfers die de hele historiek van de vorige beleidsperiode 2013-2018 omvatten.
We kunnen deze maand nog niet achterhalen of de vorige tripartite zijn belangrijkste doelstellingen (met veel bombarie aangekondigd) heeft bereikt: de realisatiegraad van reusachtige investeringsgolf die ons te wachten stond, de daling van de personeelskosten (en het personeelsbestand), de evolutie van de schuld en de fiscale ontvangsten, de ratio’s ( solvabiliteit en liquiditeit) over de zes jaren heen, de resultaten van de strijd tegen de (kinderarmoede), enz.
Weet u nog? Het nieuwe bestuur zou steeds (!) “méér doen met minder”.
In juni en verder zullen onze gazetten aan deze rapportering geen aandacht meer besteden. Niet in het minst. Tenzij het huidige College wat succesverhalen doorspeelt aan onze “embedded press”. Dat kunnen ze dan afschrijven.
De perversiteit en het populisme van deze en de vorige tripartite is totaal.
Francis is dood
We noemden hem nooit Cis.
Kortrijkwacher zal je zelden betrappen op een overlijdenbericht van een (gewezen) plaatselijke politieker. Voor voormalig raadslid Rodenbach maken we een uitzondering.
U kunt “woodleg” een laatste eer bewijzen op aanstaande woensdag 15 mei in de Sint-Maartenskerk vanaf 10u30.
Wat zei de filosoof Alain alweer?
Eén van zijn ‘propos’: “Les plaisirs ont grand besoin du bonheur.”
En wat is “houden van” volgens Maarten ’t Hart?
“Het enige wat ik ervan kan zeggen is dat je zonder een gevoel van verdriet te ervaren kunt denken: ik ga eens dood , maar dat je niet zonder een gevoel verdriet te ervaren eraan kunt denken dat de ander eens dood zal gaan.”
Bruisende stad (rond 22u00)
En dat is niet eens in wat we hier zouden beschouwen als DE winkelstraat.
Kortrijk Bruisende Stad??
Nog niet in China geweest zeker?
Onze trouwe abonnees weten dat een bepekt team van de redactie van kortrijkwatcher op bezinningsreis is in China, meer bepaald in de provincie Yunnan.
We beseffen nu eindelijk wat een bruisende stad is.
In België zijn er gewoon geen.
Neem nu een stadje als (old) Dali. Geeneens 40.000 inwoners. Duizenden winkeltjes, restaurants en andere zaakjes. Allemaal om ter mooist. (Er komen geen etalagisten aan te pas!) Kraaknette straten omzoomd door bomen en ander groen en bloemen. Rustbanken. Publieke WC’s. Parken waar tuinarchitecten van alhier nog veel kunnen van leren. Betoverende verlichting van straten en gebouwen in alle kleuren. Zelfs hier en daar ook overdag (ledlampjes.) Waterpartijen alom. Ambachtelijke werkplaatsjes. Kunstateliers. Museumpjes. Enz.
Onvoorstelbare soorten van openbaar goedkoop vervoer. In de ‘nieuwe steden’ dan een architectuur die we hier niet kennen of zien. De wegenbouw tussen steden. De treinen. Ach.
Hier kun je iedere dag in vele straten of straatjes op de koppen lopen. En de mensen zijn welgezind en uiterst vriendelijk. Een zeer bewogen, nieuwe ervaring voor ons team.
Schepen Maddens! Kom eens kijken. Met heel de Kortrijkse horeca, de tuinarchitecten, de etalagisten, de interieurarchitecten. heel de middenstand!
P.S.
We komen nog terug op het onderwerp.
Hoe fnuikt de lokale pers de oppositie?
Dat gebeurt op de meest diverse wijzen.
Niet alle Kortrijkse burgers zien of beseffen dat! Zelfs weinigen… Men moet al ietwat politiek beslagen zijn om het te merken. (Een eventuele ingezonden protestbrief wordt natuurlijk niet opgenomen.)
* Momenteel fnuikt “De Krant van West-Vlaanderen” (in de volksmond: “Het Kortrijks Handelsblad”) de oppositie op de meest drastische wijze. Sinds men daar verslaggever Axel Vandenheede aan de dijk heeft gezet publiceert het weekblad zelfs geen verslag meer over de gemeenteraad. Aldus worden de drie oppositiepartijen – die daar wel het meest te vertellen hebben of tussenkomen – volledig de mond gesnoerd.
* Een andere drastische manier van werken is dat de gazetten de persberichten of rectificaties van raadsleden uit de oppositie gewoonweg niet opnemen. (Die van het Schepencollege natuurlijk wel, in het lang en het breed, en liefst nog met foto erbij van de betrokken schepen.)
* Het is zelfs al voorgekomen dat een persjongen het bestond om bij ontvangst van zo’n persbericht in de clinch gaat met de afzender en het zo ver dreef om het standpunt of het beleid van de tripartite te verdedigen.
* Leden van de oppositie stellen in het “Bulletin van Vragen en Antwoorden” geregeld de meest interessante vragen. Geen krant die dan gewag maakt van (het vaak politiek belangrijke) antwoord van het stadsbestuur. (Dat antwoord is dan niet echt vleiend voor het bestuur.)
* Wanneer men een bericht plaatst, uitgaande van de meerderheid, gaan onze persjongen bij die gelegenheid niet te rade bij een of andere fractieleider uit de oppositie. Men vraagt niet om commentaar van die kant.
Erger nog: geen journalist onderzoekt of een en ander wel helemaal juist is, of niet enige nuancering behoeft. (Onze lokale perskoelies raadplegen geen dossiers!)
* Maar o wee als onze gazetten dan toch een keer iets of wat publiceren vanuit de oppositie!
Dan vraagt de journalist in kwestie binnen de kortste keren om een reactie van de burgemeester of een of andere schepen.
“Woord en wederwoord’, – weet je wel…Zo een persjongen meent dan (waarschijnlijk ook nog enigszins zelfgenoegzaam) dat hij zeker en vast heel sterk beroepshalve deontologisch is te werk gegaan. Editorialisten in de landelijke bladen doen dit nooit bij de bespreking van het regeringsbeleid of dat van een minister. Let daar maar eens op. En hoe komt dat? Omdat dit beroepsjournalisten (en universitair opgeleid) zijn – meesters in hun vak – die gedegen kennis hebben van de materie waarover ze schrijven.
* Op WTV komt de gemeenteraad in beeld bij een of andere eedaflegging of als er een incident wordt verwacht. Of ja, als het bestuur een succes heeft geboekt dat de nationale pers zou kunnen halen.
* Ietwat moeilijker onderwerpen (bijv. financiën) gaat de pers uit de weg. Het is in deze zin op voorhand te voorspellen welke items uit de raadszitting in de gazet zullen aan bod komen. De meest triviale namelijk. En dat zijn doorgaans niet deze van de oppositie.
* Uiterst banale ‘beleidsdaden’ van schepenen – opgevangen op café? – worden dik in de verf gezet (met foto).
* Ze verzwijgen zoveel wat ze wel weten. Over mislukkingen in het geplande beleid. Over spanningen binnen het schepencollege. Men gaat veel te amicaal om met burgemeester en schepenen.
* Tot slot nog dit.
We hebben het nooit begrepen en zullen het ook nooit begrijpen. In de nationale pers neemt men het Vlaamse of federale beleid werkelijk dagelijks op de korrel. Met de grond gelijk gemaakt. Wat een negativisten allemaal! Plots kan dit niet over het gemeentelijk beleid in de lokale pers. (In Nederland bijv. dan wel.)
P.S.
Kortrijkwatcher wordt sinds geruime tijd doodgezwegen. Valt te begrijpen.
Maar soms – weken later – wordt dan een item van onze krant ook aangeraakt, met natuurlijk wel vergezeld van commentaar van een schepen.
Dag van de Arbeid in China
Tot grote verbazing van de redactie ven Kortrijkwatcher (op bezinning in dat land) wordt er hier gewerkt op 1 mei. Winkels zijn open.