De “grote” bevraging is maar om te lachen (3)

Hier is al geponeerd dat die voorgenomen jaarlijkse online bevragingen vanwege de gevolgde methode onmogelijk representatief kunnen genoemd worden. Ten tweede. Men zal die steekproeven onmogelijk statistisch kunnen “wegen” (representatief maken) aangezien men geen vragen zal stellen naar hulpvariabelen (de mogelijk subpopulaties). Bij de interpretatie van de uitslag is een oordeel over het al of niet bestaan van een “draagvlak” dan ook moeilijk te hanteren.
(Dat alles ontgaat de pers.)
Nu ja. Het project is gewoon het zoveelste staaltje van het demagogisch-populistisch beleid van deze tweede tripartite. Het ondermijnen van de macht van de gemeenteraad. Niets aan te doen. Het wordt steeds erger. ( En onze volstrekt onbeslagen, onkundige en vooringenomen perse van de Dode Bomen doet weer goed mee.)

Vandaag willen we het hebben over het ronduit krakkemikkige reglement dat hoort bij die toekomstige bevragingen, goedgekeurd in de gemeenteraad van 1 juli. Dat reglement is om te beginnen vormelijk bekeken niet al te juridisch spitsvondig geredigeerd. Het is een verzameling van ongenummerde paragrafen (niet opgesplitst in artikels), met soort proloog en epiloog. Het is een soort gerekt babbeltje van dat ‘expertencentrum’ “sociale innovatie” van Vives.

In het ‘woord vooraf’ staat plots gemeld dat al wie suggesties/ideeën heeft voor een vraag deze kan mailen naar kortrijkspreekt@kortrijk.be. (Gewoon doen hoor!)
Iedereen? Dus ook raadsleden met een of andere pestvraag? (Iemand als VB’er raadslid Wouter Vermeersch achten we daar zeker toe in staat.) Bijvoorbeeld met een vraag als: “Vindt u het goed dat de burgemeester tegelijk voorzitter is van de gemeenteraad?”
En mogen (hoge) ambtenaren of kabinetsleden ook vragen indienen?
Overigens zegt de schepen van participatie Ruth Vandenberghe over dit punt iets helemaal anders. Mogelijke vragen moeten volgens haar komen vanuit de 28 wijkparlementen. Maar die bestaan toch nog niet? (Losse buurt- en straatcomités wel.)

Deelnemers aan de bevraging moeten volgens het reglement minstens 16 jaar zijn op het moment dat de bevraging wordt afgesloten.
Schepen Vandenberghe zegt het evenwel weer anders in een interview met radio Quindo van 26 juni. De eerste bevraging (over maandelijkse autoloze zondagen) komt er op 14 oktober. Schepen zegt dat men op die dag zelf 16 jaar moet zijn.
In het reglement lezen we dat de bevraging enkel kan ingevuld binnen een vooraf bepaalde termijn, die minstens één week bedraagt (van maandag 9 uur tot en met zondag 18 uur). Onze schepen weet nu al dat het resultaat van de eerste bevraging zal bekend gemaakt worden op 20 oktober.
Ter info. In het bestuursakkoord waarbij men opsomt hoe men van Kortrijk de beste stad van Vlaanderen wil maken is sprake van een digitaal “referendum” op één zondagavond per jaar. Wat een klucht…

Volgens het reglement moeten deelnemers aan de bevraging met een identificatiebewijs aantonen dat zij 16 jaar zijn en woonachtig (gedomicilieerd?) zijn op het grondgebied Kortrijk op het moment dat de bevraging afgesloten wordt.
In het reglement is niet aangegeven hoe zo’n bewijs er dan wel uitziet en hoe men daar kan aan komen. Maar op radio Quindo zei de schepen dat elke bewoner (met of zonder domicilie?) een kaartje in de bus zal krijgen met een unieke logincode. Elke bewoner? Zij bedoelt waarschijnlijk elke mogelijke deelnemer. Maar wanneer zal het stadsbestuur de namen én adressen kennen van de deelnemers die aan de voorwaarden voldoen om te mogen antwoorden op de gestelde vraag?
Wanneer en hoe zal men een soort kiezerslijst kunnen opstellen van Kortrijkse ‘bewoners’ die 16 jaar zijn én hier wonen op de dag dat de bevraging wordt afgesloten? Dat is toch praktisch niet mogelijk?
En dan die unieke codes gaan bussen?

Het stadsbestuur waarborgt de volledige anonimiteit bij de stemming.
De bewoners krijgen een kaartje in de bus met unieke logingegevens.
Dat moet toch op naam verstuurd? Dan is er toch wel ergens iemand die achteraf de gebruikte code aan een naam kan verbinden?

In een gemeentelijke volksraadpleging (referendum) mogen bepaalde vragen niet gesteld.
Vragen over persoonlijke aangelegenheden, over jaarrekeningen, meerjarenplannen, gemeentebelastingen en retributies. Maar hoe vaak moeten we dat nu nog herhalen? DIE “BEVRAGING” IS GEEN “REFERENDUM” !

In de gemeenteraad van 1 juli heeft Jean De Bethune (CD&V) hardnekkig gepoogd te weten te komen wie er zal bepalen welke vragen al of niet aan bod kunnen komen in de jaarlijkse grote bevraging. Na herhaald aandringen heeft de burgemeester beloofd (beloofd! – staat niet in het reglement) dat de gemeenteraad daarover zal beslissen. Heibel gegarandeerd. Zal het stadsbestuur alle ingediende voorstellen kenbaar maken? Stemmingen van meerderheid tegenover oppositie.
Alweer lachen geblazen…









Onze weekendbijlage?

Waar blijft die?
Is door de warme dagen wat verlaat. De letterkast met de loden letters is gesmolten.
Maar we beloven u om zo vlug als mogelijk digitaal dan toch nogmaals hier te lachen met de zoveelste “grote bevraging” (in feite een niet gewogen, onbetrouware steekproef), en wel nu met het rammelende, nieuwe reglement ervan. En het is géén referendum!
(Waarom blijft men dit zeggen?)

Opladen? Hoe doe je dat?

De berichtgeving (zeer tekenend: niet door onze slapende lokale pers ontdekt!) is juist.
Die steps worden dus ‘s nachts opgehaald in Kortrijk om dan in Brussel (Vilvoorde?) te worden opgeladen. Net nu, om even na middernacht door onze reporter ter plaatse zelf met eigen ogen zien gebeuren, achter het Begijnhofpark.
Onze reporter heeft bewust om journalistiek-deontologische reden géén foto genomen. Zo’n brave, onwetende, duidelijk beteuterde en bedeesde jongen die van toeten van noch blazen weet over wat hij doet en waarom en hoe hij betaald wordt. Daar maak je geen foto van. <(Zeker niet voor ons stadsmagazine.)

Schepen Axel Weydts (SP.a) heeft dit dus alweer zorgvuldig verzwegen (daar is hij een meester in!) en onze compleet verkochte pers helpt hem daarbij om dit goed te praten. “We hebben die steps niet gekocht”, zo zegt hij dan.
Daar zit natuurlijk een bepaalde, toekomstige deal achter, na de gebruikelijke evaluatie in een representatief restaurant.
P.S.
Een “grote bevraging” voor de invoering van deze steps is natuurlijk niet gebeurd. Parko is waarlijk in alles autonoom en Weydts doet van nature alles wat hij wil, zonder veel samenspraak met Stad. +
(Beroepshalve een militair. Dit laat sporen na.)

Die “grote” bevraging is maar om te lachen (2)

In oktober krijgen de Kortrijkzanen – ouder dan 16 jaar – de kans om zich uit te spreken over de vraag of er iedere maand een autoloze zondag moet komen.
Evenwel: niet iedere Kortrijkzaan krijgt evenveel kans, want er kan enkel online gestemd worden. Vandaar dat we in de vorige editie van deze krant stelden dat die steekproef per definitie niet representatief is.
(Het stadsbestuur zal dit nooit toegeven, en de pers weet uiteraard van toeten noch blazen. Vele raadsleden en zelfs schepenen evenmin. Kennen zelfs het verschil niet tussen een ‘bevraging’ en een ‘referendum’.)

En dat alles heeft niets te maken met de grootte van de steekproef. (De bevraging zal ontvankelijk worden verklaard wanneer minstens 2.000 Kortrijkzanen deelnemen aan de bevraging en bij het resultaat een minimum van 2,5 % verschil is tussen de JA- en NEE-stemmers.)

Er stelt zich hierbij evenwel nog een ander en politiek getint probleem.
We kunnen statistisch zelfs niet eens nagaan of de steekproef een goede afspiegeling is van de populatie waaruit hij is getrokken. Immers, men zal aan de deelnemers – volgens het reglement – geen enkele vraag stellen over de subpopulatie waartoe men eventueel behoort. Die geschikte hulpvariabelen zijn niet eens voorhanden om te weten of niet een of andere groep in de uitslag van steekproef over- of ondervertegenwoordigd is.
In die bevraging over het al of invoeren van autoloze zondagen (bijv.) kunnen ongetwijfeld mogelijke hulpvariabelen nochtans een grote rol spelen.

Bijvoorbeeld kan het percentage van stemmers uit de subpopulatie genaamd ” bewoners van het centrum met een auto” (bijv.) duidelijk anders uitvallen dan het percentage van de gehele populatie.
Even concreet. Stel dat bovengenoemde subpopulatie van “centrumbewoners met auto” slechts 5% bedraagt terwijl uit de vraag naar deze hulpvariabele blijkt dat niet minder dan 10 % daarvan hebben geantwoord op de steekproef, dan is die subgroep (waarschijnlijk met een nee-stem) duidelijk oververtegenwoordigd. Wat dan? Hoe moeten we de uitslag van de bevraging dan interpreteren?
Statistisch betrouwbare besturen (hier dus niet Kortrijk) maken dan de steekproef representatief door een zgn. weging door te voeren. We geven die “centrumbewoners” dan bijv. in de uitslag een een gewicht van 5/10=0,5. In die gewogen steekproef telt elke stem van centrumbewoners met auto dan maar voor de helft mee.
Probleem is dat in de “grote” bevraging geeneens een weging mogelijk is.
En in de vraag naar autoloze zondagen (bijv.) zijn zelfs meerdere hulpvariabelen (subpopulaties) denkbaar. Ook politiek. Stel dat al wie groengezind is massaal gaat deelnemen aan de bevraging…

P.S.
In een volgend stuk hebben we het nog even over tekortkomingen in het reglement. Weerom lachen geblazen!



Die “grote” bevraging is maar om te lachen (1)

Zonder de gemeenteraad daarin te betrekken heeft de nieuwe (nog méér dan vroeger – de stiel is geleerd!) populistische tripartite beslist om ergens midden oktober aan alle Kortrijkzanen, ouder dan 16 jaar, te vragen of ze akkoord gaan om maandelijks een autoloze zondag in te voeren.
Op de laatste gemeenteraad van 1 juli moest en kon er zelfs niet gestemd worden op de principiële vraag of Stad al of niet op gezette tijden over bepaalde onderwerpen bevragingen kon gaan organiseren. Dat is dus alreeds beslist, en wel zeker één per jaar. Nu ging het louter over het reglement van de bevraging. (We komen daar nog wel op terug.)

Laat ons nu maar eerst direct naar de kern van de zaak gaan.
Die ‘bevragingen’ zijn dus om te lachen, zeg maar waardeloos.
En wel hierom: ze zijn per definitie NIET representatief.
En dat is niet omdat de steekproef zou te klein zijn, – iets wat velen denken. (De populatie bedraagt zowat 55.000 “kiesgerechtigden” en men oordeelt dat een steekproef met 2.000 respondenten “ontvankelijk” is. Daarbij moet het verschil tussen het aantal ja- en neen-stemmen minimum 2,5 % bedragen.)

Er komen dus “bevragingen” en géén volksraadplegingen of referenda. (Die termen zijn nochtans wel een keer gevallen in de gemeenteraad, waarbij men bewees absoluut niet op de hoogte te zijn van de materie.)
Bij een volksraadpleging moeten er (in een stad als Kortrijk) minstens 10 procent deelnemers zijn.
Een volksraadpleging is overigens een hele (kostelijke) bedoening, met procedures net als bij gemeenteraadsverkiezingen. Men heeft bemande stembureaus en telbureaus nodig, oproepingsbrieven, enz.

Er komt dus een volkomen verkapte (valse) aselecte (of random) steekproef want de stem kan enkel digitaal worden uitgebracht. Men moet dus een PC bezitten of tenminste (ergens) kunnen gebruiken.
Met deze steekproefmethode hebben namelijk niet alle eenheden van de populatie (de kiesgerechtigde Kortrijkse bewoners) evenveel kans om in de steekproef terecht te komen (er aan deel te nemen). Gevolg: de steekproef is onmogelijk representatief te noemen en de betrouwbaarheid en nauwkeurigheid is niet eens geldig.

Onze statistisch weinig beslagen schepen van participatie Ruth Vandenberghe (van het Team) wil wel aan dit euvel een belachelijke, potsierlijke mouw passen. Stad belooft nu computers te installeren in de bib, de wijkcentra en de ontmoetingscentra…

En die weging dan
Misschien toch nog iets over die steekproefomvang waarbij 2.000 antwoorden als ‘voldoende’ worden beschouwd. Een optimale steekproefgrootte hangt ook af van de mate waarin de populatie homogeen is. In ons geval – met de vraag over eventuele autoloze zondagen – is de homogeniteit volledig zoek.
Je hebt zovele subpopulaties denkbaar: jong en oud, autobezitters en fietsers, inwoners (al of niet met een auto) uit het centrum of de deelgemeenten, meer- en mindervaliden, groene en andere vingers (het VB zal trouwens oproepen om neen te stemmen), arm en rijk, diverse gezinssamenstelling (kinderen of niet). Enz.
Aangezien al die variabelen niet worden in rekening gebracht (statistisch gewogen) zullen we voor altijd wetenschappelijk in het ongewisse blijven over mogelijke beweegredenen (motivaties van subpopulaties) waarom men in Kortrijk voor of tegen autoloze zondagen is. Politiek is dat bijzonder jammer. Men zou er veel kunnen uit leren ook in andere steden.

P.S.
Het wordt gewoon een partij-politieke stemming.

Op 6 kerkhoven gaat men over tot het ontbeenderen van begraafplaatsen

Het gaat om de kerkhoven van Heule, Rollegem, Marke, Aalbeke, Bissegem en Bellegem.
De opdracht wordt uitgevoerd door de gespecialiseerde firma Buytaert uit Kerkhove. Het was het enige bedrijf dat een offerte indiende. Kostprijs: 90.417 euro. De raming bedroeg 93.675 euro maar stad kreeg 2 procent korting omdat het bedrijf méér dan 3 percelen mocht behandelen. Heule was het duurst: 18.012 euro.
We weten niet om hoeveel begraafplaatsen het gaat en of de nabestaanden van die verrichtingen op de hoogte zijn gebracht. We weten ook niet of de stoffelijke resten in een ossuarium zijn ondergebracht en waar dat knekelhuis dan wel zou kunnen liggen.

Nog een belasting die veel opbrengt

Het gaat om de belasting op niet-geadresseerde (huis-aan-huis bezorgde) publiciteitsbladen.
Voor de eerste 5 maanden van dit jaar is er alreeds een bedrag van 601.324 euro ingekohierd (vastgesteld).
– Vorig jaar (12 maanden): 1.993.624 euro.
– 2017: 2.188.314 euro (13 maanden want 37 belastingplichtigen dienden hun aangifte te laat in).
Voor het gemak raamt het bestuur telkenjare de opbrengst op 2 miljoen euro.
P.S.
In vroeger tijden zou de Kortrijkse liberale fractie dit een verfoeilijke, pesterige bedrijfsbelasting hebben genoemd.

Burgemeester is nu weer voorzitter van de gemeenteraad

En dat zullen we geweten hebben!
Vincent Van Quickenborne (op gemeentelijk vlak zonder partij! – maar wel de zeer gevreesde baas van zijn onkundige, onmondige, schaapachtige kiesvereniging: het zgn. Team) is hierdoor bij machte om de agenda te bepalen van de zitting en wordt tegelijk voorzitter van de Raad voor Maatschappelijk Welzijn (zeg maar: OCMW). Voormalig OCMW-voorzitter -SP.A’er Philippe De Coene kijkt nu maar gezapig (?) even toe…

En dat Q nu alles heeft te zeggen, dat zullen we vooral geweten hebben door zijn DNA- ingebakken, ongebreideld kordaat optreden als hem iets niet zint. Of als een ongewenste waarheid over het beleid van zijn tripartites aan het licht dreigt te komen. Dan wordt hij op een heel specifiek vooral theatrale wijze heel kwaad. Een gedrag, een dictator en tegelijk komediant waardig…
(Staat niet in de gazetten.)

In de laatste gemeenteraad van 1 juli kregen we daar al enkele uitermate tekenende illustraties van te zien.
– Een vraag tot uitstel van een bepaald punt is niet eens ter stemming gebracht (voorstel van Jean de Bethune over “de grote bevraging”).
– Het debat over de exploitatie van het Heulse en het open zwembad van de Abdijkaai plus nog over de bijdrage van Stad aan het nieuwe zwembad van Lago is heel abrupt stopgezet. (Na vragen van Pieter Soens.)
– Idem bij de interpellatie van Wouter Vermeersch (een VB-klassebak, moedwillig genegeerd door pers en jan-en-allemaal) over de nieuwe en bestaande moskee. Nieuwbakken voorzitter Vincent van de GR vraagt dan bijv. geeneens beleefd of er misschien “nog iemand wil tussen komen?” of “kunnen we hiermee het punt afsluiten”? Neen. Hij zegt gewoon, heel drastisch, militair bevelend : “aan de orde van de dag is het (volgende) punt”.
– Het kan voor de burgemeester in de GR trouwens allemaal niet vlug genoeg gaan. (Niet zonder reden kreeg Q in de wandelgangen van het stadhuis de bijnaam “Asap”.)
Uitslagen van de stemmingen in de GR vermeldt hij ook niet.

Van Quickenborne is op een wel bijzondere wijze sinds 17 juni aangeduid als voorzitter van de Raad. (Dat kan hem in zijn politiek volstrekt amoreel gedrag allemaal niet schelen.)
De verkozen voorgedragen voorzitter Tiene Castelein (van Team Burgemeester) is omwille van een medische reden voor enkele maanden verhinderd als raadslid-voorzitter. Op die zitting van 17 juni werd zij dan maar zonder veel misbaar vervangen door de burgemeester. Dat was blijkbaar decretaal niet zeer koosjer want de akte van voordracht van de nieuwe kandidaat-voorzitter is pas op 20 juni ingediend bij de algemeen directeur. De procedure moest dus helemaal worden overgedaan op de zitting van 1 juli laatstleden. Ook dit is zonder veel protest van de oppositie kunnen gebeuren.
(Wanneer zal de nieuwe algemeen directeur even tijdens de zitting haar stem verheffen als er weer iets uit de hand loopt?)
Dit alles is wel verbazingwekkend, want helemaal tegen de geest van het gemeentedecreet.
Sinds dat decreet is de burgemeester immers niet meer van rechtswege de voorzitter van de Raad. De voorzitter mag nu ook ofwel een schepen zijn, ofwel een ‘gewoon’ raadslid, en het liefst van al dan nog iemand van de oppositie.
Het gemeentedecreet had daarbij de uitgesproken bedoeling om de macht van de verkozen raadsleden sterker te profileren ten aanzien van het uitvoerend schepencollege. Verondersteld werd dat een meer onafhankelijke voorzitter de gemeenteraad als het ware beter zou “wapenen” tegenover de bevoegdheden en uitlatingen van het College.

In Kortrijk is dat evenwel nog geen enkele keer het geval geweest.
Het eerste “onafhankelijk” raadslid-voorzitter was Piet Lombaerts van de N-VA. Hij bestond het om telkens opnieuw het College te verdedigen in naam van een of andere schepen of slaagde er in om geheel het beleid van de tripartite aan het bewind goed in de verf te zetten. Schepenen liet hij ook altijd uitvoerig aan het woord, in tegenstelling tot de raadsleden die streng werden gewezen op hun tijdslimiet.
En dan kregen we laatst dus Tiene Castelein als raadsvoorzitter.
Zij maakte het sinds januari helemaal en maand na maand steeds erger te bont in haar weerwerk tegenover de Raad, in zoverre zelfs dat men zich bij de oppositie al aan het beraden was om mogelijk te nemen maatregelen tegenover haar manieren om de Raad in toom te houden. Zij smoorde al bijna vooraf de stem van de oppositie (vooral van VB’er Wouter Vermeersch). Zij heeft het zelfs al een keer aangedurfd om een voorgenomen interpellatie opzij te schuiven. Zij voerde ter plekke uit wat haar buurman, genaamd Asap, haar in het oor fluisterde.
En nu is het dus minstens voor enkele maanden de beurt aan de burgemeester himself om de macht van gemeenteraad helemaal te fnuiken…

P.S.
Binnen de kiesvereniging ‘Team Burgemeester’ waren er geen valabele kandidaten. Bij de N-VA niemand beschikbaar. En Van Quickenborne ziet natuurlijk niet graag een sos als voorzitter opduiken en hiermee bekendheid verwerven. Zo gaat dat.

Vroege wekelijkse rommelmarkt op site Pottelberg

Dat wisten we niet.
Er is op de parking van de site Pottelberg (Engelse Wandeling 2) iedere zondag tussen 5 (!) en 13 uur een private rommel- , brocante- en vintagemarkt.
Zie www.sabraplusc.com
Organisator is ene Perdo Naer. GSM. +32 494 72 91 81.
Standhouderprijzen tussen 12 en 50 euro.
Stad Kortrijk staat ook niet-professionelen toe om koopwaar aan te bieden, maar dit mag pas occasioneel gebeuren. En wat verkocht wordt mag niet gekocht of vervaardigd zijn met de ultieme bedoeling die zaken te verkopen.

Een oude koe: de effectiviteit van de gedane investeringen

Zo’n gemiddelde Kortrijkzaan heeft als enige perceptie dat Kortrijk onder en sinds de vorige bestuursperiode intussen “veel is verbeterd”. Ja, veel is verbeterd. Ja.
Men (m/v) heeft het dan veelal over de verlaagde Leiekaaien en over niet veel andere zaken meer. Weten we veel…
Met de journalistiek volstrekt onbehoorlijke medeplichtigheid van de plaatselijke gazetten is de Kortrijkse burger geheel onwetend gebleven over de effectiviteit (is het doel bereikt?) en de efficiency (lage prijs, geen tijdverlies?) van het gevoerde beleid.
Denk maar eens aan zaken als het kerkenplan, de stationsomgeving, het heel duur uitgevallen politiecommissariaat, de armoedebestrijding, de drie nieuwe belastingen, de perikelen bij VLAS en Fluvia. De besparing van de personeelskosten de daling van het aantal medewerkers? Het nog altijd niet gerealiseerde nieuwe stadsmuseum. Het warrige en financieel ondoorzichtige kunstenbeleid op Buda-eiland. De ontslagen van topambtenaren. We zouden in het algemeen ook steeds meer doen met steeds minder.
Tja. We weten van zeer veel niet veel.

Maar we beperken ons hier en nu tot het meest flagrante en meest fundamentele tekort aan effectiviteit in het beleid tijdens de vorige legislatuur: de lage realisatiegraad van de investeringen. De jaarrekening 2018 is nu gekend zodat we over alle benodigde cijfers beschikken.

Weet u het wel nog?
Het vorige schepencollege riep zichzelf met veel tromgeroffel uit tot de grootste investeringscoalitie aller tijden. De entiteit Stad alléén al zou gedurende zes jaar niet minder dan 160 miljoen investeringsuitgaven besteden.
Is dat doel bereikt?
U krijgt hierna jaar per jaar achtereenvolgens volgende cijfers te lezen:
– het voorziene (bedachte) investeringsbudget
– de werkelijk gedane uitgave volgens de jaarrekening
– de realisatiegraad (een percentage).

2013
– 28,57 miljoen euro
– 11,83 miljoen euro
– 41,4 % gerealiseerd
2014
– 39,93
– 27,72
– 69,4 %
2015
– 48,66
– 17,56
– 36,0 %
2016
– 35,07
– 18,59
– 53,0 %
2017
– 38,92
– 31,23
– 80,2 % (inhaalbeweging)
2018
– 36,81
– 26,6
– 71,0 % (laatste poging om het gestelde doel te bereiken)

De gemiddelde realisatiegraad bedroeg zowat 58 procent.
We werkten met afgeronde, onvolledige getallen. Leesbaarheid…Laat ons zeggen dat er iets als 134 miljoen euro investeringsuitgaven door Stad zijn gedaan in de vorige legislatuur.

N.B.
Deze gegevens stonden of zullen nooit staan in onze lokale gazetten. Kiezersbedrog is dat. Journalistiek-deontologisch complete desinformatie.