(Er is een naschrift aan toegevoegd, over de E-tron.)
Tot voor kort was onze lokale overheid (Parko en de vzw Mobiel) zelf leidende partij in het opstarten en bepalen van ons lokaal (deel)fietsensysteeem. Maar met de komst van de elektrische deelsteps alhier is er een marktverschuiving gebeurd. Nog wel onder de bevoegdheid van een socialistische schepen (Axel Weydts) is het stadsbestuur blijkbaar bereid om een of andere private aanbieder toe te laten om in bepaalde delen van het Kortrijkse grondgebied E-deelsteps aan te bieden en dan nog wel met freefloating.
Wereldwijd zijn steenrijke (met Aziatisch kapitaal) buitenlandse providers bezig met het veroveren van steden (en nu ook gemeenten) met een systeem van elektrisch fiets- en stepdeelen. En we begrijpen waarom de lokale overheden alsmaar meer geneigd zijn om die privatisering van een aspect van hun mobiliteitsbeleid toe te laten. Het gaat om de centen.
(Een E-step van het Segway-type kost zowat 550 euro.)
De lokale overheden hebben geen of bijna geen kosten te dragen. Er is geen investeringskost, en bij een freefloatingsysteem zijn zelfs geen stallingen meer nodig. Er zijn ook geen werkings- en onderhoudskosten te besteden door de overheid.
Intussen blijft het belangrijk om als lokale overheid duidelijke beleidskeuzes te maken en spelregels vast te leggen om toch min of meer marktmeester te worden of te blijven.
Welke samenwerking wenst het lokale bestuur met de aanbieder(s)? Hoeveel aanbieders laat men toe en onder welke voorwaarden? Welke dienstverlening mag men verwachten? Welk budget heeft men ervoor over?
De organisatie “Fietsberaad Vlaanderen” heeft over dit alles vorig jaar een heel interessant en uitvoerig rapport opgemaakt. We vestigen er graag de aandacht op. Het gaat wel over fietsdelen met externe aanbieders, maar inhoudelijk geldt de tekst ook voor E-deelsteps. Spijtig genoeg is de bijlage met modelteksten van vergunningen of concessies enkel beschikbaar voor openbare besturen.
Interessant in dit rapport is nog dat men er niet voor terugschrikt om wat mythes rond de effecten van deelfietsen te onderwerpen aan een kritische analyse. Is het wel juist dat dankzij fietsdelen er meer gefietst wordt in de stad? Zorgt fietsdelen voor lager autobezit?
Voorts heeft men het over het feit dat er toch wat kosten zijn verbonden bij het werken met externe providers. Bijvoorbeeld voor de controle op het handhaven van de toelatings- of gunningsvoorschriften.
Eigenaardig is wel dat het rapport van “Fietsberaad Vlaanderen” geen gewag maakt van het feit dat de externe aanbieder in het freefloatingsysteem ook kan gevraagd worden om te betalen voor de inname (het gebruik van) van openbaar domein.
Naschrift: de “E-tron“
De technologie staat niet stil.
De autobouwer Audi komt volgend jaar met een zgn. E-tron op de markt. Het is een combinatie van een elektrische step en een skateboard, en dan nog met vier wielen(twee voor en twee achter). Dat tuig is dus veel veiliger, zeker bij het nemen van een scherpe bocht. Zouden we niet beter wachten met het aanduiden van een aanbieder tot we er een hebben gevonden die belooft van te werken met E-trons?