Monthly Archives: maart 2023

cultuur

Kortrijkzanen kennen nu al twee ‘gangmakers’ voor het project K-CH2030, – dat is toch al iets (7)

De editie van deze maand maart van ons Stadsmagazine laat ons voor het eerste ietwat concreet kennismaken met “de twee enthousiastelingen die Kortrijk in poleposition moeten brengen om straks die erkenning” van stad als Europese Culturele Hoofdstad (CH) 2030 binnen te halen.
Onze lezers konden al kennis maken met de (externe) “gangmaker” Tom Hillewaere. De N-VA-schepen van Cultuur Axel Ronse wou hem al in de zomer van vorig jaar “strikken” en dat is pas op 9 januari gelukt, na een openbare aanbesteding waarbij waarbij de nog op te richten “Comm.V. Tom Hillewaere, Project Constancy” de enige inschrijver was. Toeval bestaat niet, zegt men.
Officieel gaat het om een tijdelijke “dienstenopdracht projectleiding” voor het project Kortrijk-CH in twee fasen. In de eerste fase (tot 2024) moet de firma (want dat is het) instaan voor de realisatie en jurering van het BIDBOOK nr.1 (de motivering of argumentatie van de kandidatuurstelling) plus – volgend jaar ook nog – de coördinatie van een CULTUREEL EVENT voor het grote publiek. Naar verluidt zou het thema van dit “event” slaan op “mentaal welzijn”. (Even zijdeling aanstippen dat 2024 een verkiezingsjaar is! Dat betekent dat het gebeuren niet politiek kan “geïnstrumentaliseerd” worden door de tripartite!) De firma krijgt voor al dat werk 175.450 euro (incl. btw). In geval van selectie van stad Kortrijk door de externe Europese jury komt er een tweede deelopdracht voor de periode 2024-2025. In deze fase moet de firma een tweede bidbook realiseren met het oog op een definitieve selectie.

Voor de goede orde: bovenstaande toelichting staat helemaal niet te lezen in het pas verschenen Stadsmagazine. De aankondiging van het artikel in de inhoudstafel van het magazine was nochtans veelbelovend: de twee gangmakers zouden een keer “de strategie (voor de kandidatuur van K als CH2030) ontvouwen”.
Niks daarvan. Alleen maar wat gelul over het opsporen van creatief talent, de ‘vibe’ die er zeker is, het opentrekken van “het verhaal”, mentaal welzijn van de Kortrijkzanen (mensen bij elkaar brengen), en het feit dat Kortrijk al jaren “durft”.

Jolle Desloover, de tweede ‘gangmaker’ voor het ambitieuze project, wordt ook nauwelijks voorgesteld. Of althans krijgen we ook van hem nul-komma-nul te horen over zijn “strategie”.
Ja, hij draait al jaren mee in de Kortrijkse muziekscène en heeft artiesten zien opkomen en doorgroeien. En hij vindt trouwens dat DURF2030 de aangewezen manier is om nieuw creatief talent op te sporen en extra kansen te geven.
Onze lezers weten dat er al vier maanden gezocht werd naar een nieuwe directie voor de organisatie genaamd DURF2030. Eind september vorig jaar nam de adjunct-directeur Cultuur Katrien Voet immers ontslag omdat zij niet kon “matchen met de politiek context”. Meer weten we er ook niet over, maar het lijkt er wel danig op dat zij het niet heeft afgetrapt “in goed onderling overleg” met de schepen van Cultuur. Axel Ronse zou binnen de kortste keren een opvolger aanduiden. En waarlijk, op 14 november vorig jaar is er een selectieprocedure opgestart voor een voltijdse functie van “projectleider DURF2030” in de Directie Vrije Tijd. (Een ambtenaar dus, binnen de generieke functie ‘projectleider met de graad “expert”.) Maar toen bleek dat er niet zoveel kandidaten opdaagden – of tenminste geen waar men veel heil in zag – werden de toelatingsvoorwaarden versoepeld en de wijze van selecteren aangepast. (Onder andere met een “thuisproef”!) Uiteindelijk daagden er eind vorig jaar 21 kandidaten op, waarvan 18 toegelaten. Na een laatste (mondelinge) proef in januari bleven er twee geslaagden over en besloot het College van 6 februari om Jolle Desloover aan te stellen als voltijds “Projectleider Durf2030 (A1a-A3a) in contractueel verband van onbepaalde duur bij de Directie Vrije Tijd/Team Cultuurcentrum/BK6.
Wat Jolle concreet gaat doen of geacht wordt te doen zullen we proberen te achterhalen en te vertellen in volgende edities van deze stadskrant. Er zijn nu immers ook officiële websites van stad te vinden over het project: www.kortrijk2030.be en www.durf2030.be.
Jolle is van opleiding historicus maar uit zijn ‘beroepsleven’ blijkt alleszins dat hij goed thuis is in het wat meer alternatieve wereldje van artistiek aangelegde tieners en adolescenten.

In het artikel van de Stadsmagazine over het Project K-CH2030 is een merkwaardige omissie geslopen.
Is dat nu een vergetelheid, laksheid, een vorm van onachtzaamheid? Onkunde??
Al sinds augustus vorig jaar is gezocht is naar een studiebureau ter “projectbegeleiding” voor de opmaak van het Bidbook. Op 24 oktober 2022 dan is die taak gegund aan een zgn. “Consortium P3 Power of 3 Consultancy” uit DE-94527 Aholming. Voor een deelopdracht 1 bedroeg de offerte 47.190 euro en voor deel 2 nog eens 42.350 euro.
Ongelooflijk. Alleen hondentrouwe lezers van ‘kortrijkwatcher’ weten hiervan.
De gangmakers Tom en Jolle nu ook zeker?? Hebben zij (en het zgn. kernteam) daar al werk van gezien?

P.S.
Over de kosten voor het project zullen we meer weten binnen X aantal jaren.




cultuur

Over de voortgang in het project Kortrijk Culturele Hoofdstad 2030 (6)

Er is dus een (tweede) stap gezet in het traject: we hebben eindelijk (opnieuw) een baas voor wat wel eens genoemd wordt “de experimenteerruimte” in Broelkaai 6, genaamd DURF2030. En men gaat nu ook op zoek naar een nieuwe “barman” (V) in dat pand BK6, eigenlijk naar iemand die van alle markten moet thuis zijn. Derde stap !
Over dat alles volgt later meer.
Maar omdat we zelf (tot onze schaamte) – eigenlijk net als ALLE Kortrijkzanen – het noorden kwijt zijn in gans dat dossier, recapituleren we even wat er hier in deze alternatieve elektronische stadskrant alreeds is gepubliceerd over dit bij de brede bevolkingslagen vergeten voornemen: van Kortrijk in 2030 één van de Europese culturele hoofdsteden maken. Een ECOC.
Tot op heden zijn hier al meerdere stukken gepubliceerd over deze doelstelling. Een overzicht van althans vijf publicaties daaromtrent. Om de draad weer op te nemen. En om de lokale pers te informeren.

1. Het dossier Kortrijk Culturele Hoofstad (K-CH2030) voor geopend verklaard. (gepubliceerd 23/01/2023)
Dit stuk klaagt aan dat er voor dit project geen draagvlak bij de bevolking bestaat, noch wordt opgebouwd. Dat tevens de pers het dossier (dat al is opgestart in 2020) totaal niet op voet volgt.
Zo is slechts in één krant vermeld dat Katrien Voet op 30 september 2022 ontslag nam als gangmaker/coördinator van DURF2030, een organisatie die dus niemand kent, maar wel geacht wordt om door allerhande acties de kandidatuur CH2030 via het BIDBOOK waar te maken. Om het project te doen slagen is, naast veel geld, een onvoorstelbare bestuurskracht nodig en een ongezien participatief vermogen van de gehele Kortrijkse bevolking.
De weblog ‘kortrijkwatcher’ neemt zich voor om de organisatorische gang van zaken van het project aandachtig te volgen. Voor zover dat kan, in deze transparante stad.

2. K-CH2030: De projectleider DURF2030 (en nog een “dienstenopdracht”) (gepubliceerd op 23/01/2023)
Het platform (ook genoemd: community, experimenteerruimte) DURF2030 is al sinds 2020 geleid door “projectleider” Katrien Voet (ook genoemd ‘trekker’, ‘gangmaker’, ‘coördinator’) Gegist bestek: een organisatie gekend bij ca. 500 Kortrijkzanen.
Zij nam als hoge ambtenaar van het Team Cultuurcentrum ontslag op 30 september 2020, volgens “De Krant van West-Vlaanderen” omdat zij “moeilijk kon matchen met de politieke context”. De schepen van cultuur en context Axel Ronse (N-VA) vond dit niet zo erg, want dit incident zou de gang van zaken voor de kandidatuur van stad niet belemmeren. (We weten intussen hoe lang het heeft geduurd. Tot nu, 6 februari 2023.)
De vacantverklaring met de toelatingsvoorwaarden kwam er evenwel pas op 14 november 2022. Kandidaten van A-niveau moesten onder meer minstens één jaar relevante beroepservaring hebben binnen professioneel cultuurbeleid. Op 12 december 2002 komt het College tot de vaststelling dat er slechts een beperkt aantal kandidaten in aanmerking kwamen zodat men besluit om (bovenvermelde) toelatingsvoorwaarde te schrappen én de selectieprocedure te wijzigen.
Nogal ongewoon in dit bestuur is dat er parallel op 7 november 2002 een “dienstenopdracht projectleiding” voor K-CH2030 wordt uitgeschreven. Op 8 januari 2023 toegekend aan Tom Hillewaere, de organisator van de roemrijke musical “1302”, en iemand die de schepen al van indertijd in het vizier had. Intussen met veel tamtam aan het publiek voorgesteld op 16 januari van dit jaar. Sindsdien niks meer van of over vernomen.
Ter info. De aankondiging van de opdracht (met openbare aanbesteding) geschiedde op 9 november vorig jaar, enkel op nationaal niveau. Offertes moesten ten laatste binnen op 29 november. De nog op te richten “Commanditaire Vennootschap Tom Hillewaere” was de enige inschrijver.

3. “Projectleider DURF2030” en “Dienstverlener-projectleiding” (25/01/2023)
In dit stuk merk je dat de redactie van Kortrijkwatcher helemaal de kluts kwijt is.
Men beschrijft enerzijds de uitgebreide taakstelling van de “Projectleider-DURF2030” (nu dus, heel recent: Jolle Desloover) en vergelijkt die met de tweevoudige opdracht van Tom Hillewaere, voluit omschreven als: de “externe projectleider Culturele Hoofdstad die de verschillende trajecten coördineert”.
Tom moet in fase 1 (nochtans is hij niet voltijds aan het werk) tegen 2024 het Bidbook realiseren en daarbij nog een artistiek “event” coördineren. (Zijn offerte bedroeg 175.000 euro voor de eerste fase.)
DURF 2030 heeft als (vijfde) taak de realisatie van het zgn. “bouwblok 1”, dat betekent via experimenten, projecten, samenwerkingen (met alles en iedereen) de basis leggen van het Bidbook.

4. De opmaak van het BIDBOOK (26/01/2023)
U acht het waarschijnlijk niet voor mogelijk.
In feite is ook nog op 24 oktober 2022 een studiebureau aangeduid om aan “projectbegeleiding” te doen voor het Bidbook. Gegund aan een Duits “Consortium P3 Power of 3 Consultancy” voor 47.190 euro (met BTW) in een eerste fase. Medewerker in dit consortium is de befaamde prof. dramaturg Hanns-Dietrich Schmidt, niet toevallig iemand die het klappen van de zweep kent voor steden die wensen mee te dingen om een “European Capital of Culture ” (ECOC) te worden.

5. K-CH2030: voortdoen a.u.b. !! (01/02/2023)
We vinden het een veeg teken dat het officieel Kortrijks Stadsmagazine van februari niet eens rept over de aanstelling van Tom Hillewaere als iemand die de projectleiding op zich heeft kunnen nemen voor de kandidaatstelling van Kortrijk als ECOC.
Ook op de website van Stad is over heel het project weinig of niks te vinden. (Wel wat over DURF2023.)
Men vergelijke met de info op de website van Gent, of op Tinternet. Zelfs een heel rapport van 145 bladzijden lang, opgemaakt door IDEA CONSULT. Gesneden brood.

6. (Dit stuk.)

7. ???
Dat stuk moet nog komen.
Zal gaan over de aanstelling op 6 februari van dit jaar van Jolle Desloover als voltijds “Projectleider DURF 2030” in contractueel verband voor onbepaalde duur bij de directie Vrije Tijd/Team Cultuurcentrum/BK6 met ingang na opzegperiode huidige werkgever. Jamaar! Onder voorbehoud van medische geschiktheid en blanco strafregister. Jolle is in het verleden ook geconnecteerd met “De Stroate”, met het muziekcentrum Track (Wilde Westen!), met Avansa. En ja, ook met de artistieke werking van de schouwburg. Van opleiding historicus !







mobiliteit, schepencollege

Listig gestuntel van schepen Weydts blijft achter betaalmuur van de pers verscholen (8ste bijdrage)

Een woordje vooraf
Onderhavig stuk vraagt om enige vergevingsgezindheid bij de lezer. Het onderwerp waarover we het hebben (de weergave van een partijpolitiek communiqué in een gazet) hebben we danig misbruikt om het nog maar eens in het algemeen te hebben over de kwaliteit van onze plaatselijke, totaal “embedded press”. De Kortrijkse regimepers! Het stuk valt dus wat lang uit, vooraleer tot de kern van de zaak te komen: het staatsmanschap van schepen Weydts.
So sorry !

Op 13 maart publiceerde de Kortrijkse fractie van het Vlaams Belang een zoveelste (het nr. 124) persbericht.
Voor één keer is dat communiqué (op 14 maart al) overgenomen door één plaatselijke krant (Het Nieuwsblad), maar dan ‘on line’, achter de betaalmuur. De printversie is nog altijd niet verschenen, en dat maakt dat de modale Kortrijkse kiezer geheel onwetend blijft van wat onze schepen van Mobiliteit, de heer Axel Weydts (van ‘Vooruit’), weer eens achter onze rug heeft bedisseld. Dat is eigenlijk het ergste.
Twintig capabele en gedreven burgers die in 2020 representatief gekozen werden om zijn mobiliteitsbeleid kritisch te volgen heeft hij al na twee vergaderingen stilletjes terug naar huis gestuurd. Staat in geen enkele gazet.

Kris Vanhee, auteur van het stuk – in de elektronische versie van HN – geeft het persbericht van het VB ietwat verkort maar correct weer, dat wel. Maar de collusie (in sommige gevallen zelfs camaraderie) van onze plaatselijke reporters met leden van het Schepencollege speelt altijd maar weer parten in de kwaliteit van hun politiek berichtgeving, – belet vooral dat zij de meer ongelukkige politieke daden van de tripartite aan het daglicht brengen. Wat ook een fameuze rol speelt als oorzaak van de veelal krakkemikkige politieke verslaggeving in onze lokale pers is dat de reporters gewoon onkundig zijn van de dossiers waarover zij verondersteld worden enige deskundige informatie te verstrekken. En een ongezouten mening over het Kortrijkse politieke gebeuren vertolken, dat is natuurlijk helemààl taboe.

Enfin.
Het onderwerp waarover we het voor de zoveelste keer hebben (vanwege het belang ervan) gaat dus over het feit dat schepen Weydts het maar goed vindt dat de opmaak en publicatie van het gemeentelijk Mobiliteitsplan (MPL) tot ergens volgend jaar wordt verdaagd. In elk geval tot er een regionaal plan komt voor heel de Vervoerregio van 13 gemeenten. (Onze journalisten beginnen nu al hier en daar het begrip “Vervoerregio” te kennen, maar de honderden pagina’s op Tinternet, geproduceerd door de organisatie, nog niet.)

Naar aanleiding van het persbericht van het VB hierover heeft reporter van HN zich instinctmatig stante pede gewend tot schepen Weydts. “Hoor en wederhoor”, weet je wel? En vooral niet op een slecht blaadje komen bij het College, dat is een constante zorg bij AL onze persjongens en -meisjes. Onze gazettenschrijvers denken dan dat ze met een telefoontje naar een schepen of burgemeester hun journalistiek plicht hebben vervuld en gaan er zelfs fier op dat zij een zogenaamde grondregel van hun beroep kennen én nog toepassen ook.
Soms niet hoor ! Namelijk NOOIT als een of andere lid van het College weer eens wat beweert of toelicht in een persbericht. (Of met hun rode telefoon Peter Lanssens van “Het Laatste Nieuws” instructies geven.) Dan achten zij het plotseling geenszins als hun deontologische plicht om ook maar eventjes te polsen naar een reactie van een fractieleider uit de oppositie. Ja, zo gaat het er hier aan toe.
Ten gronde. Onze reporters zijn niet helemaal in staat om een dusdanig soort gefundeerd stuk te schrijven (over een dossier dat zij beheersen) dat vragen om een “wederwoord” in de feiten totaal nutteloos is. Overbodig. Zij zijn ongetwijfeld van mening dat zo’n manier van werken niet kan, niet is geoorloofd.

Weydts krijgt dus vlot het woord in het NB. Veilig achter de betaalmuur.
Volgens hem “is het moment niet goed gekozen” om (nu) een mobiliteitsplan in te voeren. Het regionaal mobiliteitsplan (R.MPL) is nog in opmaak en “het is democratischer zo” om (nu) geen plan in te voeren dat pas in de volgende bestuursperiode kan uitgevoerd.
Onze plaatselijke reporters zijn het niet gewoon (of zijn er niet toe in staat) om aan een schepen een verhelderende, informatieve vraag te stellen, ter verduidelijking, – laat staan om een vervelende tegenopmerking te maken. Dus laat HN de meer delicate, ongemakkelijke vraag achterwege sinds hoelang de schepen dat al weet. Dat men logischerwijze beter wacht op het Regionaal Mobiliteitsplan. Tegelijk informeert de interviewer niet nader naar het vermoedelijke tijdstip waarop het Kortrijkse MPL dan toch zal verschijnen: nog VOOR de komende gemeenteraadsverkiezingen, of niet? In volle kiescampagne?

Zeker in de politiek moet een journalist méér weten dan de interviewee! Dat is een contra-intuïtieve journalistieke stelregel waar men in de regionale persmiddens nog niet echt van op de hoogte is. Het Nieuwsblad heeft dus in dialoog met Weydts geenszins de kwestie opgeworpen dat er een veelkoppige Regionale Vervoerraad bestaat (nog wel met onze Ruthie als voorzitter!) die volgens de planning nog eind dit jaar voor de dag wil komen met een ontwerp van Regionaal Mobiliteitsplan (R.MPL).
In het persbericht van het Vlaams Belang is nog aangestipt dat er al jaren – sinds 2020 – drie (dure) studiebureaus sleuren aan de redactie van een gemeentelijk MPL. De krant gaat daar in het contact met Weydts niet nader op in. Jammer, maar het is wat het is. Werken die bureaus daar intussen nog wat aan, en waarom? (Het antwoord is ja! Maar waarom?) Hoeveel kost dat studiewerk intussen? Journalisten die – laat ons zeggen – het dossier weten liggen, weten dat de richtprijs oorspronkelijk 150.000 euro bedroeg. Zij hebben dientengevolge een pittige vraag in petto, een mogelijke primeur waar redacties – normaal gezien toch – zo dol op zijn. Met name hoe het komt dat er in de begroting (budget) van dit jaar 2023 tegenwoordig een bedrag van 223.245 euro staat ingeschreven.
Nog in het VB-persbericht verwijt men aan Weydts dat hij geen ruimte geeft aan inspraak van de burger. De krant NB kon het niet nalaten om de schepen te confronteren met deze aantijging. Grote prijs natuurlijk. Zoiets moet je als journalist aan Weydts niet gaan vertellen, tenzij je hem wat wil tegemoetkomen (zalven) in al de miserie die men hem berokkent door het publiceren van een kritiek op zijn beleid, nog wel van het Vlaams Belang! Een partij (fractie) waar Axel een dusdanige hekel aan heeft dat hij het zelfs fysiek niet meer aankan om de raadsleden ervan aan te kijken in de gemeenteraad. Hij wordt er onwel van, kan niet meer rustig blijven zitten als een VB-raadslid het woord neemt en moet soms van weerzin de zitting verlaten. Het vraagt daarom enorm veel (over)moed van een journalist (zelfmoordneigingen) om nog wel over zijn persoonlijk beleid een persbericht van het Vlaams Belang te verspreiden, al weze het achter een betaalmuur.
“Dat ik geen inspraak duldt is onzin,” repliceert de schepen als vanzelfsprekend, en geeft de journalist voorbeelden van inspraakmomenten en zelfs van een komende bevraging van inwoners rond de Doorniksewijk.

Een journalistieke en communicatief noodzakelijke taak van een krantenjongen is dan om de interviewee te helpen om adequaat te reageren op de werkelijke aard van de VB-aanklacht.
Om Weydts er aan te herinneren dat de aantijging in feite slaat op de weinig bekende vaststelling dat er al sinds 10 december 2020 een Adviesgroep Mobiliteit Kortrijk (AG) bestaat die welgeteld tweemaal is bijeengekomen. Een eerste maal (10 december 2020) om het Huishoudelijk Reglement goed te keuren. Toen is zelfs even door mevrouw De Vet van de Dienst Mobiliteit een eerste beperkte toelichting gegeven over ons eigenste MPL. Een tweede maal (5 mei 2021) was er – je acht het niet voor mogelijk – een werksessie over dat gemeentelijk MPL, maar daarover bestaat geen verslag (opname mislukt).
Een beginnende onderzoeksjournalist zou het niet nalaten om dit soort van dingen gretig te vermelden. Volgende vergaderingen zijn daarenboven uitgebleven…Volgens het Huishoudelijk Reglement (dat een journalist belast met het onderwerp geacht wordt te kennen) moet de voorzitter (dat is Weydts) de Adviesgroep minstens vier keer per jaar bijeenroepen. Nog volgens dat Reglement is “de belangrijkste taak van de adviesgroep om actief mee te werken en mee te denken over mobiliteitsprojecten en beleidsvorming”.
Schepen Weydts werd hierover door de krant niet ingewijd, helemaal niet aan herinnerd, en nog minder over geïnterpelleerd. Kans voor een pittig stukje gemist… Het is weerom wat het is.

Kom, we gaan besluiten.
– De gazetten (niet enkel HN, HLN is een catastrofe, de Krant van WVL is volkomen amateuristisch) komen er niet toe om de handelingen, de onderduimse politiek van Weydts op een competente, professionele wijze te ontbloten.
– Geen kiezer, krantenlezer (journalist) die weet dat Weydts letterlijk heeft verklaard dat “de essentiële keuzes/scenario’s” inzake mobiliteit pas kunnen gebeuren door de nieuwe, toekomstige bestuursploeg. In de praktijk is dat 2025 ! (Cf. raadscommissie 7 maart, d.w.z. niet voor de bühne in de gemeenteraad. Staatsmanschap is dat!)
– Intussen heeft de schepen zonder te beschikken over een Regionaal MPL zijn mobiliteitspolitiek de facto al voor een groot stuk verwezenlijkt, met zgn. “voorafnames” op dat R.MPL. Zonder de ongetwijfeld potentieel doorknede adviezen van de 20 verkozen leden uit de Adviesgroep Mobiliteit Kortrijk, twintig pottenkijkers die na twee vergaderingen nooit meer zijn gevraagd. Axel toch ! Gij, een democraat in hart en nieren !
Maar ja, Axel is wel een durver hoor! Niet voor niets beroepshalve legerkapitein. Als hij voor oktober volgend jaar, zo vlak voor de kiescampagne met zijn stedelijk MPL naar de kiezer komt, dan zou het kunnen tot gevolg hebben dat hij terug “kapitein in functie” wordt. Een soldaat. Ja, daar ligt zijn kunnen.




mobiliteit, schepencollege

Even een korte interruptie (7)

Her bericht dat schepen Axel Weydts (“Vooruit”) zijn gemeentelijk mobiliteitsplan over de komende verkiezingen heen wil tillen (en daar enkel drogredenen voor heeft uitgevonden) staat nog altijd verscholen achter de betaalmuur van ons regionaal ‘Nieuwblad”.
Dat zal na zoveel dagen waarschijnlijk zo blijven, tenzij men bijv. maandag a.s. onverwacht enkele blokken advertenties moet missen en er plaats vrij komt.
We stellen dus nog even onze commentaar uit op dat gedurfde artikel van reporter Kris Vanhee.
Tot maandag.
Als dit stuk nooit in de papieren krant HN komt (en in andere), dan missen de Kortrijkzanen (de kiezers) een hoogst belangrijk politiek feit. Met name dat de schepen geen enkele serieuze ingreep inzake mobiliteit meer kan uitvoeren zolang er geen plan ter zake bestaat. (Intussen had hij al die voorbije jaren wél het lef om zeer ingrijpende “voorafnamen” – zo noemt hij dat – op dat plan uit te voeren.)
Kortrijk transparante stad??

gemeenteraad, media, mobiliteit

Blijft schepen Axel Weydts achter de betaalmuur?Alweer buiten schot?(6)

Wie niet te beroerd is om deze elektronische, alternatieve stadskrant te lezen, weet al vele jaren maar al te goed dat de schepen van Mobiliteit en Openbare Werken een heel speciaal geval is.
Wat zijn persoonlijkheidsstructuur betreft, bestempelt onze redactie hem onvervaard als een politieke caractériel. Nu, iedereen heeft het recht op een of andere overheersende karaktertrek, maar het specifieke probleem bij Weydts (een schepen!) ligt hierin dat zijn koppige eigengereidheid en agressiviteit zijn politiek functioneren volkomen beheerst, eigenlijk letterlijk bepaalt. De content ervan valt congruent samen met zijn “temperament”. (Behandelingen om hem wat in te tomen zijn volgens medisch-psychologische bronnen uitgeput.)
Goed.
Wat weet de Kortrijkzaan daar nu allemaal van? Zeker niet alles. Er heerst ten allen kante en bij alle volkslagen ongetwijfeld veel ongenoegen over zijn beleid – zeker daar waar zijn daden flagrant zichtbaar zijn – maar 1) een aantal enorme blunders (die miljoenen kostten) blijven toch nog onder de radar, 2) van de subtiele finesses in zijn handelswijzen en manier van denken kunnen enkel insiders (iet)wat van opvangen of vermoeden.
Onze plaatselijke regimepers (andere term voor: “embedded press”) draagt hierin uiteraard een zéér grote verantwoordelijkheid. Weydts wordt op alle mogelijke manieren “ontzien” door onze ‘Kortrijkse’ media (ook WTV), zelfs tot in die mate dat de persmuskieten de meeste elementaire deontologische journalistieke regels overtreden. Het is alsof men er beetje bang van is… (Onze senior-writer durft in al zijn arrogantie zelfs een keer uitvliegen: “Als ik zou hoofdredacteur zijn van Peter Lanssens in het regionale katern van “Het Laate Nieuws” zou ik hem ontslaan!”)

We zullen het hier nu toch nog een keer hebben over dat “mobiliteitsplan” (MPL) dat door de heer Weydts om electorale reden is uitgesteld tot in de volgende bestuursperiode. Er doken immers wat feitjes op die illustreren en aantonen wat daarnet supra over zijn persoon is beweerd.
Onze lezers weten over deze MPL-materie alreeds van de hoed en de rand, maar er blijft toch wat te vertellen over de manier waarop Weydts de pers bespeelt en er ‘au fond’ meester over is. En over de zaak zelf komt er ook nog wel iets. We gaan zien.

* Op 13 maart verspreidde het Vlaams Belang een persbericht over het verdagen van het lang beloofde mobiliteitsplan. (Er is geen andere oppositie meer.)
Geen enkele krant of “beeldbuisbeheerder” ging daarop in, tenzij “Het Nieuwsblad” met als auteur Kris Vanhee. Dat verbaasde ons wel een beetje want die krant is zelden het toonbeeld van enige euvele moed als het gaat om controversiële, delicate Kortrijkse politiek. Maar zie vooral verder.
Ook het weekblad “De Krant van West-Vlaanderen” zag geen reden om het bericht als van politiek belang te beschouwen. Ook dat begrijpen we volkomen. Ten eerste is het DNA van die gazet op alle gebied volstrekt gezagsgetrouw. Loyaal aan wie macht bezit of aanzien heeft. Tevens heeft het weekblad beroepshalve geen één reporter beschikbaar die enigszins bekwaam is om de gemeentepolitiek in de streek deskundig te verslaan. De beste redacteurs lopen binnen de kortste keren weg, bijv. nogal recent Olav Verhaeghe. Momenteel zitten we voor wat de Kortrijk betreft opgescheept met ene Margot Demeulemeester die zelfs de eenvoudigste journalistieke regels vergeet. (Zij applaudisseert bij gelegenheid in de gemeenteraad!)
“Het Laatste Nieuws” dan, met onze Lanssens. Deze vliegende horeca-reporter heeft qua politiek een rode telefoonlijn met schepen Weydts. Het is zijn woordvoerder, zijn acoliet (Men zegt mij dat hij eerder informatie krijgt van de schepen en/of het College dan zijn concullega’s van de pers.)
Peter Lanssens brengen we tegenwoordig onder bij het nieuwe soort journalisten 2.0.

* Op 14 maart vinden we dus in HN een stuk over de MPL-zaak. Ten eerste met een verkeerde titel (er is sprake van een “Vervoersplan”) en ten tweede staat het verhaal enkel “on line” te lezen (gedagtekend op 14 maart, om 15u55).
Het artikel zit al sinds drie volle dagen achter een betaalmuur en onze vrees is dat het zo zal blijven. (De krant maakt daar een gewoonte van: de meer kiese zaken krijgen stilletjes en onmerkbaar voor de gemiddelde lezer een te betalen melding.) Caractériel Weydts raakt namelijk volledig over zijn toeren als hij maar één woord van kritiek hoort of leest over zijn beleid, en als het er ietwat serieus aan toegaat heeft hij stante pede psychologisch-medische begeleiding nodig. Gelukkig gebeurt dat in de pers NOOIT, in de gemeenteraad wel, wel te verstaan door het VB en een zéér zeldzame keer door Matti van Groen.
De opsteller Kris Vanhee Van HN nam blijkbaar contact op met de schepen. Hoor en wederhoor, nietwaar? We vragen ons af wat hij van de schepen aan stille wenken te horen kreeg (misschien lichte terechtwijzingen, of zelfs wat reprimandes).
Nu, over de inhoud van de repliek van Weydts hebben we het nog in een volgende editie. Wat zegt hij niet? Wat stelt hij verkeerd voor?

* Schepen Weydts liet in een Raadscommissie (de eerste van de drie) op de dinsdag voor de gemeenteraad weten dat hij het MPL in de ijskast had gestopt. Hij vertelde die belangrijke beleidsdaad niet publiek in de gemeenteraad. Dat betekent dat raadsleden uit een andere Commissie daar niet van op de hoogte waren (tot ze het verslag kregen en dat ook hebben gelezen), en de pers of het publiek nog minder. Dat is de tactiek van een politieke caractériel. Indien nodig blijven ze wel met een gladde truc buiten schot.

* Maandag 13 maart was een gemeenteraadsdag. Zoals we het stilaan gewoon werden, krijgen we daar geen verslagen meer van te zien in onze gazetten. Dus las u, beste lezer, zeker niet het minste woord over dat ongezien incident dat zich toen heeft voorgedaan: Weydts weigerde te antwoorden op twee (mondelinge) vragen van raadslid Carmen Ryheul inzake het mobiliteitsplan. Verbijsterend is dat.
Kortrijkwatcher had het daar intussen al over, onder de titel: “Dat is geen mondelinge vraag!“
Zoals gezegd, in onze volgende uitgave volgt wat commentaar bij dat stuk van Vanhee-Weydts, te vinden achter de betaalmuur van HN. Anders wordt ons verhaal hier te lang, en te vermoeiend. Indien het verhaal van Vanhee-Weydts toch ooit op papier komt gedrukt te staan, dan weet u er al wat meer over om het volledig en naar waarheid te begrijpen.
Tot kijk!

(Wordt vervolgd.)





democratie, gemeenteraad, quotes

Quote van de dag: “Dit is geen mondelinge vraag!”(5)

Verslagje uit de Kortrijkse gemeenteraad van (gisteren) maandag 13 maart 2023. We willen u dat voorval niet onthouden.
Maar eerst wat info. Een woordje vooraf.
Raadsleden hebben het recht om tijdens een gemeenteraad een korte vraag (spreektijd 1 minuut) te stellen aan de Collegeleden, zonder dat men die vraag op een of ander manier op voorhand heeft ingediend.
Op zichzelf een goede zaak, kaderend in het controlerecht van een raadslid.
De onderwerpkeuze is vrij, als het (uiteraard) maar niet gaat over iets dat alreeds is geagendeerd in die zitting zelf. Debat is niet mogelijk. In de prakrijk stellen raadsleden vragen die nauw aansluiten bij de actualiteit. Een scheef voetpad bijv. dat maar niet hersteld raakt. Vaak regent het van dit soort vragen. Vele raadsleden vinden immers dat zij daarmee in hun functie politiek gezien serieus werk verrichten, hun politieke plicht vervullen, hun politiek bestaan danig verrechtvaardigen.
Zij komen dus aandraven met een of ander simpel probleempje dat ze ergens op café of na het bijwonen van de de Heilige Mis hebben vernomen. Bijvoorbeeld is er ergens een boom gekapt en een kennis (potentiële kiezer!) van het raadslid wil wel eens weten wat stad ter compensatie heeft geëist. Raadslid doet dan gretig aan electoraal winstgevend dienstbetoon en stelt daarom een mondelinge vraag over deze zaak, in plaats van het Collegebesluit daaromtrent zelf te raadplegen.
We willen daarmee zeggen, vele van die mondelinge vragen zijn door het raadslid of door de burger zelf eenvoudig oplosbaar langs andere wegen of – erger nog – zijn die vragen volstrekt onbenullig om ermee een gemeenteraad te belasten.

————————————————————————————————————

Maar nu even naar die vraag in de gemeenteraad van gisteravond, om 20 uur, 31 minuten en 12 seconden.
Raadslid Carmen Ryheul (VB) wil aan schepen Weydts van Mobiliteit twee vragen stellen over het uitstellen van de opmaak van een gemeentelijk mobiliteitsplan: 1) Komt de bestaande adviesgroep Mobiliteit hierover nog samen? 2) Wat hebben de drie studiebureaus, bezig met de redactie van het Mobiliteitsplan, al aan kosten gefactureerd?
Een legitieme vraag, nog mondeling gesteld ook, zoals onze lezers hier al terdege beseffen uit onze vorige edities.
Om tot die vragen te komen heeft Ryheul wat tijd nodig. (Onze lezers weten over de materie wel al een en ander, maar dat is niet aan eenieder gegeven.) Ryheul schetst dus de context van haar vraag. Zegt dat het verschuiven van het Mobiliteitsplan tot na de verkiezingen haar wel wat verbaast en dat daar wat vragen bij kunnen oprijzen.
Na 46 seconden vindt Helga Kints, de stilaan (in heel de provincie) beruchte voorzitter van de Kortrijkse Raad, dat het welletje is geweest. Zij roept uit: “Dit is geen mondelinge vraag!” en wil hiermee het raadslid het woord ontnemen. De twee vragen zijn op dat ogenblik nog niet gesteld.
Maar Ryheul gaat verder en komt onmiddellijk tot haar vragen (zoals hierboven al aangegeven). Dat duurt 18 seconden. In het totaal (inclusief de onderbreking van Helga Kints) duurt heel de interventie van het raadslid 1 minuut en 13 seconden.
Voorzitter Kints geeft het woord aan de bevoegde schepen Weydts voor het antwoord.
Ook hij heeft daar één minuut de tijd voor.
Zichtbaar tot Helga’s verbazing antwoordt de schepen heel laconiek: “Mevrouw de Voorzitter, zoals u zelf hebt gezegd is dit geen mondelinge vraag en komt het mij niet toe om er op in te gaan.”
Voorzitter Kints is zichtbaar enkele seconden bedolven onder een korte schokgolf van consternatie bij dit politiek schabouwelijk antwoord (dat zij zelf heeft uitgelokt) en pruttelt nog dat het raadslid (“als zij niet tevreden is met het antwoord“) zich nog altijd kan richten tot de schepen en hij dan kan antwoorden.

P.S.
– De heer Axel Weydts is een caractériel.
– Het voorzitterschap van Kints is een grondig deontologisch onderzoek van de hogere overheid waard. Zij kreeg al meerdere keren een reprimande van de gouverneur omdat zij “de democratie beknot”. Uniek is dat !




mobiliteit, verkiezingen

Geen mobiliteitsplan voorzien in deze bestuursperiode (4)

De gezagsgetrouwe Kortrijkse pers vond nog altijd niet de tijd om te melden dat schepen Axel Weydts alweer een gedane belofte niet kan nakomen, met name de verzekering (op papier gedaan in februari 2022) dat er in de tweede helft van 2022 of minstens begin dit jaar een mobiliteitsplan (MPL) het daglicht zou zien. We hebben dit nooit geloofd, onder meer omwille van het feit dat hij zeker bevreesd is dat het MPL nogal wat controverse kan uitlokken, – zelfs verwensingen en veel stennis ten opzichte van zijn persoon, zijn functioneren als schepen van Mobiliteit.
Onze laatste hoop op een mooi, allesomvattend, verstandig, redelijk en coherent gemeentelijk mobiliteitsplan verzonk helemaal in het niet toen de schepen vond dat het uitschrijven van zo’n plan “niet echt dringend was“, want: “we leggen de horizon immers tot aan 2050.” (Zie het onvoorstelbaar gezagsgetrouwe weekblad “De Krant van West-Vlaanderen”, 15 september 2022, pag. 3.) Schepen laat zich hier me dunkt een beetje in de war brengen door de ondeskundige journalist die hem interviewde: het is immers het Regionaal Mobiliteitsplan (R.MPL) dat 2030 als horizon hanteert, met een mogelijke “doorkijk” tot 2050. (De gazet heeft het ook verkeerd voor door het document “Kortrijk Overmorgen” gelijk te stellen met een MPL, terwijl dat papier het heeft over een toekomstige ruimtelijk plan, een woonplan en ja, een mobiliteitsplan. De aanstelling van studiebureaus.)

Allez. Terug naar het onderwerp van deze serie stukjes over mobiliteitsplannen.
In de vorige edities vertelden we over een eerste (drog)reden die de schepen ons wil wijsmaken als motivatie voor het uitstel van de opmaak van een Lokaal mobiliteitsplan (L.MPL). Hij vond het uiterst verstandig en maar billijk om te wachten op de uitkomst van het Regionaal Mobiliteitsplan (R.MPL).
Wat is nu de tweede drogreden die hij laatstleden hanteerde, nog wel in een Commissievergadering van raadsleden? Een echt lachertje voor wie beseft dat hij al sinds zijn aantreden als schepen in 2015 (als opvolger van Marc Lemaitre) niet te beroerd is om drastische maatregelen en ingrepen te treffen inzake mobiliteit in de stad en een aantal deelgemeenten. Hij bestempelt die acties dan als “voorafnamen” op het komende Regionaal Mobiliteitsplan. Dat is echt niet te bevatten. Nu zegt hij dus dat er in bepaalde gevallen (omgevingen) moet gewacht worden om op te treden aangezien er nog enige “randvoorwaarden voor wijzigingen (inzake circulatie) nog niet vervallen zijn.” We verstaan dat allemaal niet helemaal goed, maar het is waarlijk om te lachen. Hij suggereert hierbij plaatsen waar hij in een mobiliteitsplan op heden nog moeilijk iets kan over bepalen: de stationsomgeving, de Leieboorden, een Leiebrug, de O.L.Vrouwstraat.
Gezien zijn onvoorstelbare “voorafnamen” in het verleden willen we op die drogreden zelfs niet meer ingaan. (Gaat hij Marke nu ook gerust laten?)

Over naar de derde drogreden.
Die is heel relevant, zeer veelzeggend.
Schepen Axel Weydts ontpopt zich hier als een ware democraat. Wat zegt hij namelijk?
We citeren, ongeveer letterlijk. “We gaan richting verkiezingen. Het zou niet netjes zijn om nu een plan vast te leggen dat moet uitgevoerd worden in de volgende bestuursperiode.”
Wel, wel. Hijzelf – en heel de tripartite – doet niks anders dan het volgende bestuur (coalitie) opzadelen met praktisch onomkeerbare projecten. Zal men daar nu vanaf vandaag, tot aan de verkiezingen van oktober volgend jaar, mee ophouden?
Schepen Weydts belooft van wel: “Essentiële keuzes moeten voorgelegd aan de volgende bestuursperiode.”
Te onthouden zeg.

Besluit.
Schepen Weydts wil absoluut vermijden dat de mobiliteitsproblematiek – en meer speciaal zijn beleidsdaden daaromtrent – DE thematiek wordt in de volgende kiescampagne.

mobiliteit, verkiezingen

Nog geen mobiliteitsplan voorzien tijdens deze bestuursperiode (3)

Héél verrassend is dat voor de redactie van deze alternatieve stadskrant “kortrijkwatcher” toch niet helemaal, en dat zal nog wel blijken uit ons verhaal over deze zaak. Er is ten andere in het verleden al te vaak aan de bevoegde schepen Axel Weydts gevraagd hoe het nu eigenlijk zat met dat Lokaal MobiliteitsPLan (L.MPL). Dat alleen al maakte ons sinds lang wantrouwig.
En nu heeft Weydts dus toegegeven dat het plan er pas komt in de volgende bestuursperiode, dat wil vooral zeggen: na de volgende gemeenteraadsverkiezingen. En hij weet waarom.
Voor dat uitstel (het plan zou er zeker komen in 2022, of hoogstens ten laatste begin dit jaar!) pakt de schepen uit met drie drogredenen.
De eerste drogreden hebben we hier in de vorige editie van onze stadskrant al vermeld: hij vindt het beter en logischer om met het plaatselijk MPL te wachten tot er een overkoepelend Regionaal Mobiliteitsplan (R.MPL) is opgemaakt. (Wij ook hoor!)
Dat argument kan niet anders dan indruk maken.
Het getuigt van intelligentie en waar staatsmanschap ! De heer schepen waardig.
Dat kan toch geen ‘verkooppraatje’ zijn? Men moet wel gek zijn om in het stadsgebied Kortrijk, zomaar lokaal een beetje te rammelen met circulatieplannen, nieuwe vervoersmodi, verkeersveiligheid, uit- en invalswegen, tarieven, wegencategorisering, enz., – en dit terwijl er op regionaal vlak nog geeneens een beleidsvisie met concrete maatregelen is uitgewerkt.
Dit eerste argument zal er bij menig gemeenteraadslid dus ingaan als zoete koek: géén Lokaal MPL zonder Regionaal MPL. In een formule gegoten: L.MPL < R.MPL.

De vraag stelt zich wel waarom de schepen van Mobiliteit dit niet eerder heeft ingezien.
Tsja. Misschien weten de meeste raadsleden dit niet (meer). Weten zij niet eens dat Kortrijk al sinds 2019 behoort tot de Vervoerregio Zuid-West-Vlaanderen (13 gemeenten). Dat die Vervoerregio zelfs een Raad kent (voorzitter: onze Ruthie! voorheen Quickie), een echte praatbarak van schepenen en diverse soorten mobiliteitsactoren. Die Raad vergadert enkele keren per jaar, produceert honderden en honderden bladzijden aan bijv. oriëntatienota’s (laatste van oktober 2020) , doelstellingen, een brochure, vergaderverslagen, enz. (Allemaal te vinden op Tinternet hoor.)
De Raad is al eind 2019 gestart met de opmaak van een Regionaal Mobiliteitsplan en het voorontwerp van het R.MPL wordt volgende maand verwacht. De goedkeuring ervan komt normaal gezien in oktober van dit jaar. En volgens het scenario: het definitief R.MPL is er in december 2023.
Schepen Weydts wil ons wijsmaken dat dit pas in 2024 zal gebeuren. Nou, dat kan, – maar de fundamentele vraag blijft bestaan: waarom is hij NU PAS tot de bevinding gekomen dat het waarlijk verstandiger is om te wachten op dat overstijgend Regionaal Plan, vooraleer met een eigen Lokaal Plan voor de dag te komen.
Er zijn daar drie redenen voor.
– Door het continue uitstel van publicatie van ons eigenste L.MPL heeft hij persoonlijk al heel deze lopende bestuursperiode (de facto sinds 2015, toen hij schepen werd) de vrije hand gehad om in stad en deelgemeenten alle mogelijke maatregelen en ingrepen (de knip!) uit te voeren die hij zelf op eigen houtje – naar zijn inzichten en obsessies – wou verwezenlijken, zonder rekening te moeten houden met mogelijke bedenkingen of zelfs obstructies van de overkoepelende Raad van de Vervoerregio.
– De tweede reden is puur politiek-electoraal gegrond en geldt ook voor zijn andere (twee) motiveringen tot uitstel. Schepen van Mobiliteit Axel Weydts durft in de aanloop naar de komende gemeenteraadsverkiezingen gewoon niet uitpakken met zijn mobiliteitsplan. Hij wil – gezien zijn twijfelachtige populariteit – absoluut vermijden dat verkeer en mobiliteit in het algemeen (parkeren!) een thema wordt in de verkiezingscampagne.
– En dan vermoeden we nog iets. Dat de schepen binnen de tripartite geen eensgezindheid kan bekomen rondom alle punten van het (door hem) voorgestelde mobiliteitsplan. (Moet de vaart verbreed? Komt er een LPZ? Blijft de knip tussen Marke en Bissegem? Willen we wel een trambus? Een overkapping van de E17? Wat met het vliegveld?)

Nu schepen Weydts het mobiliteitsplan over de komende verkiezingen heen heeft getild, kan hij het zich niet meer veroorloven om nog enige beleidsdaad te stellen als zijnde een “voorafname” op dat mobiliteitsplan. Dat kunnen we nu al stellig poneren: hij kan tot 13 oktober 2024 op gebied van mobiliteit niks serieus meer uitvoeren.

(Wordt NOG vervolgd…)


mobiliteit

Er komt dus géén mobiliteitsplan tijdens deze bestuursperiode en dat vinden wij ongehoord! (2)

Verantwoordelijke schepen Axel Weydts (van ‘Vooruit’ met de SP.a) heeft dat eindelijk kond gemaakt, laatsleden dinsdag in een raadscommissie ter voorbereiding van de gemeenteraad van aanstaande maandag 13 maart.
Men kon die onheilstijding al min of meer verwachten, want de laatste keer dat de schepen van mobiliteit het daarover had (het was een meermaals terugkerende vraag: “waar blijft dat plan?”) liet hij uitschijnen dat het plan zeker tegen dit voorjaar zou klaar zijn. Volgens het zgn. “Bulletin van Vragen en Antwoorden” dat dateert van februari 2022 voorzag hij dat het nieuwe mobiliteitsplan (MPL) uiterlijk licht zou zien begin 2023. De schepen liet dus toen al (begin 2022) officieel weten dat in de opmaak van het plan de oriëntatiefase al was afgerond en de beleidsfase van start was gegaan.
Voor dat werk had hij trouwens al een drietal jaren geleden drie bureaus geselecteerd : Tractebel-Mint (Gent), Sweco-Buur (Brussel) en Traject-Omgeving (Gent). De richtprijs werd toen geraamd op zowat 150.000 euro. Er moet nu toch ergens een raadslid te vinden zijn dat in de gemeenteraad van volgende maandag van de schepen een keer wil horen hoeveel de drie studiebureaus intussen al konden factureren.
Let wel, over dat nieuwe MPL is al gepalaverd sinds de jaren 2015-2016. (Het oude MPL dateert van 2011, onder schepen Guy Leleu.) Wat vinden we nu al schandalig in heel deze zaak? Ten eerste? Dat schepen Weydts al die jaren ZONDER MOBILITEITSPLAN zijn eigenste zin kon doen op vlak van CIRCULATIEPLANNEN. Die er overigens niet echt zijn, ook dat nog. Al die jaren – en nu blijkt dus: een hele bestuursperiode lang – kon en kan de schepen zijn persoonlijke obsessies botvieren en op ons kap miljoenen verteren met pure “ad hoc plannen” inzake eenrichtingsverkeer, snelheidsbeperkingen, fietsroutes, parkeerplaatsen boven en onder de grond, fietsstraten, fietsstroken, snelheidsbeperkingen, fietstelpalen, parkings schrappen, een knip hier en een knip daar. Regenboogzebrapaden. Autoloze zondagen. Enzovoort. Dit soort van beleid is politiek gezien van een uiterst bedenkelijk allooi. Het is een soort van machtsmisbruik: handelingen stellen zonder mandaat. En vooral dient men nu toch een keer te snappen, dat een circulatieplan (CPL) ondergeschikt is aan een strategisch mobiliteitsplan (MPL). Een doordacht, logisch, aanvaardbaar CPL kan niet zonder een overkoepelend duurzaam MPL.
Maar de schepen vond het immer maar billijk om zijn (drastische) ingrepen te beschouwen als “voorafnamen” op het nog te maken mobiliteitsplan.

Intussen hebben we – zonder enig MPL – al een en ander moeten meemaken onder het bewind van Weydts, in de volksmond “schepen VELO” genaamd. (Wij bestempelen hem – wat wetenschappelijker – als een politieke caractériel.)
Het is bijvoorbeeld door zijn koppige, hardleerse persoonlijkheid dat zijn zgn. referendum over autoloze zondagen totaal de mist inhing. De parking K onder het winkelcentrum? Gehuurd met een wurgcontact dat ons voor jaren een miljoenverlies zal kosten. Het schrappen van de parkeergarage onder de site Texture? Een eigenwijze beslissing van de caractériel die leidde tot een gigantische schade- en onkostenvergoeding. De hoge studiekosten voor die verbinding tussen het centrum en ‘t Hoge, waar waar we geen woord meer over horen. Er zijn waarlijk veel kosten aan onze schepen Weydts. Maar we glijden af, en de tijd ontbreekt nu om zijn dure miskleunen een keer allemaal op te lijnen.

Kenmerk van schepen Weydts is dat hij meent de eerste van de klas te zijn, en dat wij – Kortrijkse burgers altegader – een beetje te dom zijn om zijn beleid te begrijpen.
Kijk eens.
Hoe argumenteert de weledele heer Weydts het uitstel van het nieuwe mobiliteitsplan en het doorschuiven ervan naar het volgende bestuur? Met drie argumenten, – die we allemaal in volgorde zullen bestempelen als drogredenen.
Zijn eerste argument luidt dat het beter (slimmer, logischer) is om met het uitpakken van ons lokaal MPL te wachten tot het het Regionaal Mobiliteitsplan (RMPL) voor een gebied van 13 gemeenten (!) klaar is. Het ene moet immers als een puzzel gelijk in het andere passen.
Zie nu maar eens wat een dommeriken wij allemaal samen zijn !
Begrijp dat nu toch eens! Het is volstrekt onzinnig om voortijdig een lokaal Kortrijks MPL te maken als we nog niet eens weten hoe het Regionaal MPL er zal uitzien. Congruentie is toch geboden?
(Stel u een keer voor dat het bestuur van de Vervoerregio tot besluit komt dat een metro tussen ‘t Hoge en Rijsel geboden is. Ja stel u dat maar eens voor. Dan staan we daar te blinken, met ons eigenste mobiliteitsplan dat verdorie bijv. een verbreding van de autoroute E17 voorzag…)
Versta je nu dat dit gewoon niet kan? Maar voor schepen Axel Caractériel is het wél heel wijs en kan het wél om de stad en nog een deelgemeente ook helemaal op stelten te zetten met circulatieplannen, nog voor er een breed, strategisch mobiliteitsplan is.
En waarom weet de schepen dat nu pas? Dat het beter is te wachten op het Regionaal Mobiliteitsplan? Men is daar toch al mee bezig sinds begin 2020? Waarom zei hij dat toen niet?
Weet je waarom?
(Wordt vervolgd hoor.)