Verslagje uit de Kortrijkse gemeenteraad van (gisteren) maandag 13 maart 2023. We willen u dat voorval niet onthouden.
Maar eerst wat info. Een woordje vooraf.
Raadsleden hebben het recht om tijdens een gemeenteraad een korte vraag (spreektijd 1 minuut) te stellen aan de Collegeleden, zonder dat men die vraag op een of ander manier op voorhand heeft ingediend.
Op zichzelf een goede zaak, kaderend in het controlerecht van een raadslid.
De onderwerpkeuze is vrij, als het (uiteraard) maar niet gaat over iets dat alreeds is geagendeerd in die zitting zelf. Debat is niet mogelijk. In de prakrijk stellen raadsleden vragen die nauw aansluiten bij de actualiteit. Een scheef voetpad bijv. dat maar niet hersteld raakt. Vaak regent het van dit soort vragen. Vele raadsleden vinden immers dat zij daarmee in hun functie politiek gezien serieus werk verrichten, hun politieke plicht vervullen, hun politiek bestaan danig verrechtvaardigen.
Zij komen dus aandraven met een of ander simpel probleempje dat ze ergens op café of na het bijwonen van de de Heilige Mis hebben vernomen. Bijvoorbeeld is er ergens een boom gekapt en een kennis (potentiële kiezer!) van het raadslid wil wel eens weten wat stad ter compensatie heeft geëist. Raadslid doet dan gretig aan electoraal winstgevend dienstbetoon en stelt daarom een mondelinge vraag over deze zaak, in plaats van het Collegebesluit daaromtrent zelf te raadplegen.
We willen daarmee zeggen, vele van die mondelinge vragen zijn door het raadslid of door de burger zelf eenvoudig oplosbaar langs andere wegen of – erger nog – zijn die vragen volstrekt onbenullig om ermee een gemeenteraad te belasten.

————————————————————————————————————

Maar nu even naar die vraag in de gemeenteraad van gisteravond, om 20 uur, 31 minuten en 12 seconden.
Raadslid Carmen Ryheul (VB) wil aan schepen Weydts van Mobiliteit twee vragen stellen over het uitstellen van de opmaak van een gemeentelijk mobiliteitsplan: 1) Komt de bestaande adviesgroep Mobiliteit hierover nog samen? 2) Wat hebben de drie studiebureaus, bezig met de redactie van het Mobiliteitsplan, al aan kosten gefactureerd?
Een legitieme vraag, nog mondeling gesteld ook, zoals onze lezers hier al terdege beseffen uit onze vorige edities.
Om tot die vragen te komen heeft Ryheul wat tijd nodig. (Onze lezers weten over de materie wel al een en ander, maar dat is niet aan eenieder gegeven.) Ryheul schetst dus de context van haar vraag. Zegt dat het verschuiven van het Mobiliteitsplan tot na de verkiezingen haar wel wat verbaast en dat daar wat vragen bij kunnen oprijzen.
Na 46 seconden vindt Helga Kints, de stilaan (in heel de provincie) beruchte voorzitter van de Kortrijkse Raad, dat het welletje is geweest. Zij roept uit: “Dit is geen mondelinge vraag!” en wil hiermee het raadslid het woord ontnemen. De twee vragen zijn op dat ogenblik nog niet gesteld.
Maar Ryheul gaat verder en komt onmiddellijk tot haar vragen (zoals hierboven al aangegeven). Dat duurt 18 seconden. In het totaal (inclusief de onderbreking van Helga Kints) duurt heel de interventie van het raadslid 1 minuut en 13 seconden.
Voorzitter Kints geeft het woord aan de bevoegde schepen Weydts voor het antwoord.
Ook hij heeft daar één minuut de tijd voor.
Zichtbaar tot Helga’s verbazing antwoordt de schepen heel laconiek: “Mevrouw de Voorzitter, zoals u zelf hebt gezegd is dit geen mondelinge vraag en komt het mij niet toe om er op in te gaan.”
Voorzitter Kints is zichtbaar enkele seconden bedolven onder een korte schokgolf van consternatie bij dit politiek schabouwelijk antwoord (dat zij zelf heeft uitgelokt) en pruttelt nog dat het raadslid (“als zij niet tevreden is met het antwoord“) zich nog altijd kan richten tot de schepen en hij dan kan antwoorden.

P.S.
– De heer Axel Weydts is een caractériel.
– Het voorzitterschap van Kints is een grondig deontologisch onderzoek van de hogere overheid waard. Zij kreeg al meerdere keren een reprimande van de gouverneur omdat zij “de democratie beknot”. Uniek is dat !