Ja, we verraden al even waarmee we nu al ontelbare uren bezig zijn: de vraag naar wat “de restauratie en herinrichting van de oude brandweerkazerne” nu eigenlijk heeft gekost, of nog zal kosten.
Het stuk dat we daarover aan het brouwen zijn zal ons natuurlijk niet in dank worden afgenomen.
Vandaar dat we het komende artikel in onze alternatieve stadskrant over die ingewikkelde prijsvorming enkel ter lectuur aanbieden aan lezers die gewend zijn van kranten door te nemen waar nog aan ernstige onderzoeksjournalistiek wordt gedaan. Die dus een journalist die zich toelegt op kritische, onafhankelijke, evenwichtige, accurate, volledige berichtgeving – die evenwel bestuurders onwelgevallig kan zijn – niet onmiddellijk hel en verdoemenis toewensen.
Want dat is wat kortrijkwatcher overkomt.
Hoe vaak gebeurt het niet dat de ‘senior writer’ van deze krant een belangrijk project van Stad volkomen genegen is, maar dan tot zijn groot ongenoegen toch weer eens moet constateren dat er nogal wat losse eindjes aan zijn verbonden. Slechte of vooringenomen lezers menen dan automatisch dat we er danig op gebrand zijn om maar weer eens een knuppel in het hoenderhok te gooien. Nou, dat is wel eens het geval, zeker als een plaatselijke 0,00%-journalist voor de zoveelste keer getuigt van complete ondeskundigheid en onwetendheid over de Kortrijkse politiek of in samenwerking met een burgemeester of schepen regelrecht de waarheid geweld aan doet.
Als verslaggever beoogt kortrijkwatcher met zijn verhalen ten gronde informatie te geven die je in veel gevallen nergens anders leest. Onze plaatselijke politiekers (en hun aanhangers) zijn zo’n controversiële berichtgeving simpelweg niet gewoon, – dat soort van “compliance review” over hun werkzaamheden. Ja, soms kan wat we hier publiceren een ontluisterende werking hebben zodat de betrokkenen zich genoodzaakt zien om de genaamde kortrijkwatcher gemakshalve te bestempelen als een negativo, een verzuurd iemand (azijnpisser), een gefrustreerde pipo.

Een spoiler wil toch iets verraden?
Wel, onze redactie is dus weer eens in de papieren gedoken en staat ongewoon verbaasd over de uiteenlopende budgetten voor “de restauratie en herinrichting van de brandweerkazerne” en de onwaarschijnlijke evolutie ervan. Een continue budgetoverschrijding. Het stopt niet. En de afrekening moet nog komen…
Slechts één voorbeeld (spoiler!).
Op de website van Stad vinden we voor de Deelfabriek de ene keer (zonder datum, maar nu nog altijd te lezen) een totaal budget van 4.586.364,91 euro, de andere keer (met datum van 10 oktober) een bedrag van 6.251.561 euro.
O ja, eer we het vergeten.
De persoon die op het idee is gekomen om de vroegere brandweerkazerne een nieuwe bestemming te verlenen als deelfabriek weze ten hemel geprezen ! Het is wellicht het mooiste, ingrijpendste, maatschappelijk meest grensverleggende project van deze tripartite.
Doe zoals kortrijkwatcher. Stem de Deelfabriek naar een overwinning op de ESSA Awards. Te vinden als “The Sharing Factory” in de categorie genomineerden met als benaming “Collaborative Practice”. Stemmen kan via de website van Stad.