Dat hebben we dus nog nooit meegemaakt, in heel onze (al drie decennia overspannende) carrière als gemeenteraadwatcher: een schepen die heel zijn kudde raadsleden ter zitting openlijk berispt, terechtwijst, beknort.
Ik denk ook niet dat zo’n terechtwijzing van het gedrag van raadsleden door een schepen al in veel andere gemeenteraden van het land is voorgekomen. Dat een schepen zijn toehoorders in de Raad tot de orde roept is absoluut de normale, de legale taak van de voorzitter, hier van onze Helga Kints. (Helga had dus de schepen moeten terechtwijzen, maar dat doet ze niet. Zal ze nooit doen. Zij is voorzitter van de meerderheid.)
Uiteraard wenst u nu al onmiddellijk te weten om wie het gaat, want uit onze gazetten kon u – zoals te verwachten – dit waarlijk historisch gebeuren niet vernemen. Ach, lezer, weet u echt nog niet om wie het gaat?
Axel Weydts toch!
Amaaikes zeg. Weet u het niet meer? Dat het niet anders kan dan gaan over de schepen die we hier – niet zonder raadpleging van de laatste DSM (de nummer 5) – al geruime tijd bestempelen als een caractériel! (De DSM is een handboek voor de classificatie van psychische stoornissen.)
Wanneer deed dat effenaf ongezien en onwaarschijnlijk politiek gebeuren zich voor?
Wel, in een – wat men noemt – “Verenigde Raadscommissie” (VR) of kortweg “Verenigde Raad” van 5 december, om 20u13′.
Een “Verenigde Raadscommissie” “is een verkapte gemeenteraad waarbij gedebatteerd wordt over één op voorhand welbepaald beleidsthema, zonder dat over een of ander standpunt of voorstel wordt gestemd.
Die VR van 5 december ging over “mobiliteit in de toekomst“, en dat is natuurlijk een thema dat bij schepen Axel Weydts zowel mentaal als lichamelijk al op voorhand tot nervositeit leidt. Zonder enige kalmerende meditatie of grootmoedersmiddel komt hij zo’n debat niet normaal door. (Kan dan niet eens op zijn plaats blijven zitten.) Kwam op 5 december daar nog bij dat hij al bij het begin van zijn tussenkomst (om 19u48′) liet weten fysiek niet echt in vorm te zijn. Zijn stem was trouwens al enigszins gehavend.
En dat bleek dus toen hij ‘out of the blue’ de verenigde raadsleden streng maar rechtvaardig aanmaande om eindelijk eens hun “vervelende” geroezemoes te staken aangezien hij er met zijn hese stem niet eens klaar genoeg bovenop geraakte.
En ongehoorde reprimande, zeiden we toch?
Jawel, maar we beschouwen zijn vermaning niettemin als een geoorloofde blaam.
We hebben namelijk de laatste weken de raadsleden meer dan genoeg bezig gezien, gehoord en/of gelezen. Twee raadszittingen met bijhorende voorbereidende Commissies en daarenboven nog twee Verenigde Raadscommissies. Raadsleden zijn daardoor uitgeput. Doen nog minder dan gewoonlijk.
Het volgen van al die zittingen en commissies heeft de senior writer van deze alternatieve stadskrant moedeloos gemaakt. Zelfs neerslachtig. Neen, niet vanwege de duur of het aantal ervan, heus niet. Wel vanwege de lage kwaliteit van de interventies, van het feit dat de grote hoop van de raadsleden werkelijk niets weet te vertellen dat de moeite waard is en zichtbaar verveeld zit te wachten tot de zitting is afgelopen. Een aantal raadsleden camoufleren hun onkunde en onverschilligheid door continu bezig te zijn op hun meegebrachte laptop of smartphone. Een enkeling permitteert het zich gewoon om zichtbaar aan ’thuiswerken’ te doen, zonder opkijken.
JaweL. Een volgende keer pakken we uit met een positief alternatief. We zijn bepaalde zaken beu en zullen die aanstippen. We schaffen de gemeenteraden af, met redenen omkleed. En vervangen die door een ander soort vergadering waar we nog een naam moeten voor uitvinden.
Nog wat geduld. Moeten zelf nog bekomen. (De gemeenteraad van vandaag is pas afgelopen. Ook met een incident.)