Laat ons met enkele van de meeste bizarre voorwaarden uit het contract beginnen, anders leest u hoogstwaarschijnlijk niet eens verder.
Een artikel – in een of andere samenwerkingsovereenkomst van stad Kortrijk met een of andere instantie – als wat we nu lezen onder het nr. 5 in het contract met Chaouen – hebben we nog nooit tegengekomen. Nog nooit, en zeker weten dat we als gemeenteraadwatcher in de loop der jaren er al tientallen hebben doorgenomen. We staan dusdanig verstomd van de inhoud ervan dat we de desbetreffende clausule hier zowat integraal willen citeren. Hou uw mond alvast maar goed dicht vooraleer die openvalt.
De titel van ART. 5 luidt gewoonweg “toelage“, zonder meer. (En die simpele titel op zichzelf dekt zelfs de lading niet.)
“Het is Chefchaouen verboden een betoelaging via stedelijke reglementen/reglement OCMW aan te vragen of prestaties te factureren aan het stadsbestuur/OCMW en dit voor dezelfde doelstelling zoals opgenomen in art.2 van huidige overeenkomst. Chefchaouen verbindt er zich uitdrukkelijke toe dit verbod te respecteren. ” (Noot: dat art.2 slaat op reis- en verblijfkosten.) “Mocht er ondanks dit verbod toch een bedrag uitbetaald zijn (…) op basis van een factuur aan het stadsbestuur/OCMW (…) dan zal de nominatieve toelage (…) verminderd worden met dit uitbetaalde bedrag en kan dit de beëindiging van de samenwerkingsovereenkomst tot gevolg hebben.”
Wat is in Allah’s naam (swt) de reden van zo’n regelrechte bedreiging? We hebben er echt het raden naar. Verdenkt men de Marokkaanse delegaties ervan dat zij soms met een stelletje tafelschuimers alhier zullen opdagen? Of heeft Kortrijk ooit slechte ervaringen opgedaan tijdens onze stedenband met Cebu-City?
Een raadsel.

ART.4 gaat over “wederzijdse verbintenissen”.
Bijzonder onorhodox is dat er een verbintenis valt op te merken die geenszins op een gelijkwaardige manier wederzijds is. In ART.4.1 gaat het om de kosten van de jaarlijkse werkbezoeken. Zie eens hoe gulhartig onze stad kan zijn.
– Als de Marokkanen met een interne delegatie naar hier ter stede op bezoek komen, dan betaalt Stad (dat zijn wij) de totale reiskosten helemaal, vanuit Chaouen naar hier (“België”, staat er in de tekst). Helemaal.
– Omgekeerd nu. Wij gaan een keer nu (één beurt per jaar dus) op bezoek naar ginder. Dan belooft Chaouen om ons vervoer vanaf Marokko te betalen. (We veronderstellen dus hierbij redelijkerwijze wel degelijk: vanaf onze landingsplaats in het land tot in het centrum van Chaouen, en helemaal niet alreeds vanaf het moment dat ons vliegtuig het Marokkaanse luchtruim binnendringt.)
Het merkwaardige nu is dat die verbintenis uit art.4.1 niet strookt met de omschrijving van de verbintenis in hoofde van Kortrijk over de “logistieke subsidie”.
Wat staat er immers in ART. 4.2, par.2 ? We krijgen er – echt waar – een punthoofd van.
Daar vernemen we dat wij (Kortrijk) er ons toe verbinden om bij een werkbezoek aan Chefchaouen wel degelijk zelf de reiskosten te betalen, en wel van België helemaal naar Marokko.

En hoe zit het met de “verblijfkosten”? Daar bent u wellicht ook benieuwd naar. We zeggen het maar meteen: heel goed !
Als wij naar ginder trekken, dan betaalt Marokko de kosten voor overnachtingen, maaltijden en stelt ook infrastructuur ter beschikking om ons werk aldaar te kunnen uitvoeren (ART. 4.1). En zie eens: Kortrijk doet net hetzelfde voor onze Marokkaanse partner. (ART. 4.2. par.2.)

Over de financiering van de stedenband willen we het natuurlijk ook hebben. Daarvoor moeten we ART.4.2.1 aandachtig lezen en ART.7 voor de uitbetalingsmodaliteiten.
U hebt ongetwijfeld nog nooit gehoord van “het Wereldhuis West-Vlaanderen“. Wij wel een beetje, een verwaaide keer, maar de website van die instelling lijkt nergens op. Eigenlijk staat er niets op. En je moet er ook toegang voor krijgen. Nu ja, het is blijkbaar een provinciale instelling, gelegen in Roeselare nog wel, en die schijnt opgericht te zijn om veel goeds te doen voor mensen van kleur. (Een provinciaal bestuur is daar toch niet meer bevoegd voor?)
Dat “Wereldhuis” bedenkt onze stedenband voor een periode van drie jaar met een subsidie. (Dank u, Jean de Béthune.)
Maar probeer dit nu maar eens te begrijpen. We citeren het art.4.2. par.1. Volg maar:
“De samenwerking (…) wordt deels gesubsidieerd door Wereldhuis West-Vlaanderen. Dit is een subsidieovereenkomst voor een periode van drie jaar met een totaal bedrag van 45.000 euro. De subsidie bedraagt 75% van het totale werkbudget. Jaarlijks wordt 15.000 euro uitbetaald aan stad Kortrijk. Daarvan gaan 7.500 euro naar het stadsbestuur van Chefchaouen voor de uitvoering van het actieplan.”
Hoeveel bedraagt dus het totale werkbudget (bij ons,)? Staat niet in de tekst, maar valt te berekenen.
Als we het goed voor hebben zal de stedenband werken met een budget (bij ons) van 20.000 euro per jaar en legt Stad pas 5.000 euro per jaar bij wat we krijgen van dat Wereldhuis. Maar hoe wordt dat bedrag dan verdeeld tussen de partners? Op de website van stad is een keer verschenen dat Chefchaouen het toch maar met 7.500 euro per jaar moet blijven stellen, en stad 12.500 euro voor zich houdt.
(Hier moeten we er toch even aan toevoegen dat we op Tinternet vonden dat Chaouen van Europa ooit een keer 10 miljoen dirham heeft gekregen. Dat is omgerekend 900.000 euro. Een officiële bron vinden we evenwel nergens. Het zou gaan om een studie voor een wegverbreding naar Al Hoceima toe. Mobiliteit!)

ART.7 gaat over de uitbetalingsmodaliteiten.
Onze lezers weten dat de samenwerkingsovereenkomst (mede) is ondertekend door Helga Kint, gemeenteraadsvoorzitter.
Raadsleden kunnen haar nu vragen of de eerste schijf van 50% van het jaarbedrag wel is uitbetaald. Dat moest contractueel in maart al gebeurd zijn. Maar! Kan dat wel als er – bij ons weten – intussen nog geen enkel actiepunt is uitgevoerd? Is er bijvoorbeeld alreeds één (van de drie verplichte) online vergaderingen doorgegaan?
Verslag? Helga !

En wie moet er jaarlijks rapporteren over de gerealiseerde werking, denkt u? De verantwoordelijken van het stadsbestuur van Chefchaouen !! (ART.6). Nog wel op eigen initiatief dienen zij tegen 1 april van het jaar volgend op het werkingsjaar een evaluatie- en financieel verslag uit te brengen. Aan ons stadsbestuur! Dat had u nu waarlijk niet verwacht hé? (Wat zullen de Marokkanen rapporteren over de werking vanaf 1 januari 2023 tot op bijv. 31 juni 2023?)

P.S.
Genoeg voor vandaag.

De Marokkaanse stad Chefchaouen (ook genoemd Chaouen) heeft zich ooit een keer (2010) uitgroepen tot “ville écologique” (maar is dat eigenlijk officieel niet). “La ville bleue qui se veut verte.” Dat betekent niet dat er aldaar op milieuvlak geen pogingen worden ondernomen om iets te doen aan 1) het klimaat, 2) duurzame energie en 3) duurzame ontwikkeling. (Die genaamde Aziz die nu met een elektrische fiets rijdt! Bij wijze van voorbeeld.)
Veel weten we er niet over want alhoewel er al een verkennend werkbezoek van een Kortrijkse delegatie naar ginder is gevlogen (en omgekeerd ook?) vertikt ons stadsbestuur het nog altijd om de Kortrijkse burger serieus in te lichten over wat er al aan het gebeuren is rond de drie voornoemde thema’s.
Het is bijvoorbeeld nuttig om nu reeds op te merken dat er volgens het samenwerkingsakkoord jaarlijks drie online vergaderingen worden georganiseerd en dat er tevens een jaarlijkse evaluatie plaatsgrijpt. Welnu, onze stedenband bestaat sinds 12 december 2022 en is door de gemeenteraad goedgekeurd op 16 januari van dit jaar. Ja, – en welnu? Wat is er in dit eerste halfjaar van 2023 zoal aan actieplannen uitgevoerd?
Hier is al gewaarschuwd dat dit soort van non-beleid en non-communicatie absoluut niet zo kan doorgaan, of we stevenen – zoals met vorige mislukte stedenband met Cebu-city – naar een totaal fiasco.
Weggegooid geld en energie, en een hoop frustraties daar bovenop als resultaat.
Bon. We hebben gezegd.

Onze stedenband draait rond vier assen.
1. Maatregelen nemen om de klimaatverandering te verzachten en “zich eraan aan te passen”.
In dit kader zullen we bijv. afvalexperts uitwisselen, in beide steden meer groene plekjes aanleggen, – nog wel met fruitbomen. En mobiliteitsexperten inschakelen. (Weydts! Werk aan de winkel! Circulatie- en mobiliteitsplan helpen maken voor de smalle, pittoreske en steile steegjes in “de blauwe stad”. Veel trappen hoor.)
2. Bewustmaking en betrokkenheid van burgers rond klimaat, energie en duurzame ontwikkeling.
Ja, met onze vorige stedenband is daar niets van terecht gekomen. En ook nu weer hebben we een heel valse start genomen.
3. Institutionele capaciteitsopbouw van beide steden.
Dat is ambtenarentaal. Het gaat uiteindelijk om het uitwisselen van studenten uit onderwijsinstellingen. (Bij ons zal dat ongetwijfeld Howest zijn.)
4. Educatieve, sportieve, culturele en toeristische uitwisselingen.
Hier gaat het dus om de fameuze snoepreisjes. Met Cebu zijn er heel veel (wederzijds) georganiseerd, zelfs nog nadat de stedenband al was opgeheven. (Eén keer een verslag gevonden van een groep Kortrijkse bakvissen op bezoek op het Filipijnse eiland. Hebben niet eens een uittreksel daarvan gepubliceerd. Te beschamend hilarisch!…)

Tot daar de vier assen waarrond men een en ander wil verwezenlijken. Duur van de stedenband: vanaf 1 januari van dit jaar tot en met uiterlijk 31 december 2025. Stopzetting of verbreking van de overeenkomst mogelijk., bijvoorbeeld als de contractvoorwaarden niet worden nageleefd.
Zoals u weet is de samenwerkingsovereenkomst aan onze zijde ondertekend door de gemeenteraadsvoorzitter Helga Kint, niet door onze burgemeester. Interessant is dus te weten tot welke engagementen zij zich (samen met haar gemeenteraad) zoal heeft verbonden.
We gaan er nog een apart stukje van maken, want bepaalde artikels uit het contract zijn verrassend. Pikant ook. Helga zal moeten bij de pinken blijven.

Intussen permitteren we ons nog een tweetal algemene bedenkingen. Wat ons van het hart moet.
* Vooreerst kan men zich afvragen waarom Kortrijk per se een stedenband wil.
En wie dat eigenlijk wel wil ? Een fractie, een schepen? De burgemeester? Een Kortrijkse VIP? Een organisatie? Wie is of zijn de initiator(s)? Dat weten we dus niet.
Jawel, in het bestuursakkoord van de tripartite is er een keer sprake van “een beste stad, met de strafste plannen voor meer biodiversiteit en minder vervuiling“. Maar behelst dat impliciet en noodzakelijk het sluiten van een stedenband? Men kan natuurlijk altijd teruggrijpen naar de grote woorden. Een plechtige, hoogdravende terminologie die een hele kamer kan vullen. In de trant van “steden spelen overal ter wereld een belangrijke rol in de ontwikkeling van hun regio of land.” En: “ze worden meer dan ooit geconfronteerd met dezelfde uitdagingen en problemen.” En: “stad Kortrijk wil een beleid uitwerken dat iedereen omarmt én effect heeft op alle Kortrijkzanen over alle grenzen van de verschillende doelgroepen heen.” (We citeren nog altijd!) En: “we streven naar een samenleven waarbij niemand uitgesloten wordt. Een cultuur waarin gelijke kansen, gesprek en respect vooropstaan en waar geen plaats is voor haat, onverdraagzaamheid en racisme.” Enzovoort. Enzovoort.
Let wel, dat bloemrijk woordgebruik staat allemaal te lezen in het samenwerkingsakkoord! (Art. 11: “Clausule samenleven.”)
* Tweede punt dat we eventjes willen maken.
Waarom moet een (Kortrijkse) stedenband (zie de vorige met Cebu) altijd gaan over een thema als “milieu”? Zeg het eens.
En waarom altijd met een partner uit “het zuiden”? Zeg het eens.

Stom hé? We moeten nog VOOR we het over de inhoud hebben van dat contract even een heikel puntje aanraken. Iets dat we aan onszelf en anderen niet kunnen uitleggen, terwijl sommigen wellicht zullen denken dat het om juridische haarkloverij gaat.
Dat samenwerkingsakkoord is aan Marokkaanse zijde afgesloten door het stadsbestuur van Chefchaouan, “rechtsgeldig vertegenwoordigd” door de burgemeester Mohamed Sefiani. Volstrekt normaal te noemen.
Evenwel.
Aan onze zijde is de overeenkomst weliswaar ook afgesloten door het stadsbestuur (het schepencollege van 12 december 2022), maar dan wel vertegenwoordigd door de gemeenteraad, “voor wie optreden” Helga Kint (raadslid-voorzitter van de gemeenteraad) en Carlo Daelman (algemeen directeur). Dat zou dus betekenen (art. 279 §1 van het decreet lokaal bestuur) dat het document specifiek, zeg maar ‘louter en alleen’ betrekking heeft op de gemeenteraad. Dat is toch van de pot gerukt?
Hoeveel actoren zijn er niet gemoeid met die samenwerking? Het thema is: klimaat, duurzame energie en ontwikkeling! Daar zijn bijvoorbeeld ongetwijfeld experten inzake mobiliteit uit beide steden bij betrokken. Stagiairs uit meerdere onderwijsinstellingen. Een provinciale instelling als het “Wereldhuis”. Een bevoegde commissie. Lokale culturele, toeristische en zelfs sportieve verenigingen. Burgers dus. Afvalexperts. Tuinarchitecten. Specialisten inzake zonne-energie. “Mooimakers”. Kortom, allerhande heel deskundige personen, uitgezonderd gemeenteraadsleden, tenzij die leden-uitverkorenen van de Raad die mogen deelnemen aan eventuele snoepreisjes naar Marokko.
En zie, de overeenkomst is letterlijk ondertekend door Helga Kint, gemeenteraadsvoorzitter. Niet door de burgemeester, niet door de bevoegde schepen Bert Herrewyn. Dat hebben we nog niet meegemaakt, dat Helga in persoon een samenwerkingsovereenkomst sluit die eigenlijk stad verbindt. Ook financieel. Moeten wij haar dan (persoonlijk) verantwoordelijk achten voor de engagementen die al of niet zijn genomen in dit partnerschap? Het jaaractieplan van de overeenkomst wordt jaarlijks geëvalueerd. Wat als de contractvoorwaarden niet worden nageleefd? Zullen we Helga dan op het matje roepen?

O ja.
Weet u hoe men bij de ambtenarij het feit motiveert dat de samenwerkingsovereenkomst niet werd (of mag) ondertekend door Ruthie Vandenberghe, onze burgemeester? Omdat het stadsbestuur van Kortrijk zelf in de loop van het laatste contractjaar (eind 2025) de samenwerking zal evalueren. Men vindt het vreemd dat het stadsbestuur finaal aan zichzelf moet rapporteren. Nou, als men die redenering doortrekt kan de burgemeester bijna geen enkele samenwerkingsovereenkomst meer ondertekenen, over om het even wat en met om het even wie. Trouwens dat evaluatieverslag zal niet zomaar uit de lucht vallen. Het zal opgemaakt worden door de bevoegde stadsdiensten van beide steden, jawel, én natuurlijk gebaseerd zijn op wat al die actoren te rapporteren hebben die aan het project konden meewerken.
Overigens stelt zich nu ook de vraag of het stadsbestuur de overeenkomst op eigen houtje kan verbreken (beëindigen) zonder de toestemming van een raadslid, zijnde onze Helga…

P.S.
Tja, het Pietje Precies van onze redactie moest dit absoluut even kwijt…Hij is nu weer gelukkig.
Volgende editie gaat zeker over de inhoud van het samenwerkingsakkoord. Beloofd!

Het is heus niet zonder reden dat we er in een vorige editie van deze krant hebben op aangestuurd opdat vele Kortrijkzanen in hun bucketlist het pittoreske Marokkaanse stadje Chefchaouen als reisdoel zouden opnemen. Anderzijds is het bijna zeker dat u niet weet waarom we deze oproep deden. En omgekeerd is het ook onwaarschijnlijk dat er ook maar één Marokkaanse bewoner ginder in “de blauwe stad” al ooit heeft gehoord van Kortrijk (Courtrai).
En nochtans, al op 12 december 2022 heeft het schepencollege een uitgebreide samenwerkingsovereenkomst met Chaouen (vereenvoudigde, familiaire benaming) goedgekeurd. En in de gemeenteraad van januari van dit jaar is hetzelfde gebeurd, geheel geruisloos. (De VB stemde tegen o.a. omdat het stadje zowat aanzien wordt als een paradijs voor wiet-gebruikers. Andere fracties namen niet eens de moeite om het woord te voeren over deze actie, een nochtans goed bestudeerde actie die kadert in ons ambitieus “lokaal mondiaal beleid”, – ook VLD-raadslid Mohamed Ahouna niet.)

Een stedenband is niet hetzelfde als een jumelage. Een jumelage heef een protocollair karakter, vooral gericht op het onderhouden van een vriendschappelijke band met een andere, in principe Europese stad.
Men bezoekt wederzijds elkaars kermissen, bijvoorbeeld. Pinten drinken en schransen. Een stedenband is véél serieuzer, gaat op zoek naar een inhoudelijke werking rondom een bepaald thema, met de hoop van over die materie wederzijds iets te leren.
Kortrijk heeft nog altijd vier “zustersteden” (waar we overigens niets meer van horen) maar onderhield ‘daarnaast’ van 2004 tot 2019 een stedenband met de megastad Cebu-city, gelegen op het gelijknamige Filipijnse eiland. Ook weer iets waar al die jaren geen Kortrijkzaan iets van afwist, tenzij die enkele tientallen inwoners die konden genieten van de zéér vele (dure) snoep- en inleefreizen naar dat verre eiland.
Die stedenband met Cebu-city is een totale flop geworden. We hebben zelfs enige moeite om ons nog te herinneren wat de doelstelling was. Had iets met afvalbeleid te maken, geloof ik. Sorteren!
Kortrijkwatcher stond niet zonder reden van in den beginne sceptisch tegenover dat project met Cebu en heeft op bepaalde gronden (die we nu niet meer zullen herhalen) meerdere malen gepleit om die broddelactie stop te zetten en te zoeken naar een andere stedenband in bijvoorbeeld…Marokko. Jawel ! ONS VOORSTEL.

Pas begin 2020 (of eind 2019) heeft het stadsbestuur ingezien (toegegeven) wat hier altijd al werd beweerd: dat er in Kortrijk niet het minste draagvlak bestond voor de stedenband met Cebu, daar nog niemand echt kon voor gemobiliseerd worden. Heeft ook inhoudelijk niets teweeg gebracht. Allez zeg, we zouden de Cebuanen een keer leren sorteren…(Op de Filipijnen zijn er steden waar mensen juist leven op vuilnisbelten…)
En nu !
Nu dreigt weer helemaal eenzelfde fiasco te gebeuren. We zagen al dat de goedkeuring van de nieuwe stedenband met Chaouen in de gemeenteraad van januari in de grootst mogelijke onverschilligheid is gepasseerd. Niemand (tenzij de VB-fractieleider Wouter Vermeersch) had het over de voorgeschiedenis (vanwaar die keuze?), de doelstelling (ook weer iets dat met het milieu heeft te maken, maar Groen gaf geen kik), de financiering (waar wij dan wel nog iets over hebben te vertellen).
Verantwoordelijke schepen voor het gebeuren is opnieuw Bert Herrewyn (van ‘Vooruit’ met de SP.a) , bijgestaan door Margot Vervaeke als ‘projectleider’.
Welnu, zoek nu maar eens als gewone maar geïnteresseerde Kortrijkzaan (of als inwoner met Marokkaanse roots!) naar meer informatie over die stedenband. Op onze website van stad. In het Stadsmagazine. In de gazetten. Wist u dat er al (vorig jaar dus?) wederzijds “verkennende” werkbezoeken zijn geweest? Deelnemers? Verslagen (evaluaties) daarover gelezen? Is er soms dit jaar al een concreet plan uitgevoerd? Is de “Mondiale Raad” al een keer bijeengekomen?
Meer nog: kunt u wel ergens de integrale tekst van de samenwerkingsovereenkomst dd. 12 december 2022 vinden? (We geven er een samenvatting van in een volgende bijdrage.)

(Wordt vervolgd.)

P.S.
Als u een keer ter plekke in Chefchaouen bent, en per se zoekt naar iemand die al van “la ville de Courtrai” (of van schepen Bert Herrewyn) heeft gehoord, vraag dan naar Aziz. Hij rijdt nu als “agent municipal” rond met een elektrische fiets. En geel hesje. Dit alles in het kader van het streven van de burgemeester om van zijn stad een “commune modèle” te maken: “Une commune modèle et initiatrice d’un changement citoyen en matière de gestion énergétique durable.”
Bij Houda Hadjji maakt u ook kans. Zij staat in voor de werking van het “centre de l’écologie”.
In het stadhuis kunt u vragen naar Abdelali El Bakali. Dat is onze contactpersoon aldaar.
Burgemeester Mohamed Sefiani heeft het waarschijnlijk te druk. Dat is een hoge piet hoor! Qua milieu-zaken alleen al is hij president van de “Maroccan Association For Eco-cities” en regionaal ambassadeur van het “Global Covenant of Mayors for Climate and Energy.

Uw weet nog altijd niet waar naartoe?
En u mikt op een pittoreske, exotische en uitzonderlijk mooie plaats, inclusief omgeving? Een bestemming waar u daarenboven om een heel speciale reden – als Kortrijkzaan dan – als een unieke gast zal worden ontvangen? Een V.I.P. als het ware.
Aarzel niet meer: boek een reis naar Marokko en spoed u naar het betoverende “blauwe stadje” in het RIF-gebergte: Chefchaouen. (Gemakkelijker naam om te onthouden: Chaouen.)
Uitleg volgt nog, – alhoewel we er hier al een keer over vertelden.
Nu is er evenwel meer nieuws…Er is een officiële samenwerkingsovereenkomst !

(Wordt vervolgd.)