Category Archives: economie

economie, investeringen, sociaal

En nu iets over de bouwkost van de deelfabriek (6)

Ja, dat waren we waarlijk nog vergeten in ons overzicht van het dossier “herinrichten en herontwikkelen van de oude brandweerkazerne”. In dit verband willen we terloops wel eens stellen dat we zelden een zo slordige weergave van het verloop van een project in de documenten van de gemeenteraad en het het schepencollege hebben gezien. Een onmogelijke wirwar van verschillende geraamde bedragen en subsidies, soms zelfs in één dossier. We vonden ook ergens een foutieve samentelling van een serie kosten, maar het verschil bedroeg slechts enkele centiemen. Een andere keer wordt verwezen naar een Collegebesluit op een verkeerde datum. Wat de werken (en de kosten ervan) betreft blijkt dan plots dat die in fasen zijn gesplitst, en dat er “nevendossiers” zijn. Er is ook een onvoorstelbare vertraging geweest van de werken, terwijl over een mogelijke verantwoordelijkheid van de aannemer niet (meer) wordt gerept.
En ja, dan is er nog die ongelooflijk kloof tussen de (geraamde) initiële prijs en de reële finale kostprijs.
Kort, maar dan zéér kort geformuleerd, om te kunnen onthouden: van 3 naar 6 miljoen.
Irritant om vandaag te constateren is intussen OOK NOG het verschil tussen de vastgestelde uitgaven en inkomsten in oktober 2021 (bij de gunning van de werken) en wat te lezen valt op de website van Stad. Zie nog onderaan deze bladzijde.

Bon.
We gaan het nu hebben over wat genoemd wordt “de algemene aanneming“. (Over de studieopdracht, gegund aan de cvba “Trans Architecten Stedenbouw”, hadden we het vroeger al.)
Als we het goed voor hebben omvatte die “algemene aanneming” volgende werken:
– grond- en rioleringswerken, ruwbouw en dakwerken, buitenschrijnwerk, binnenafwerking en omgevingsaanleg;
– HVAC en sanitair;
– elektriciteit.
Daarin is inbegrepen wat men noemt “het te vermarkten gedeelte“, maar we weten niet wat dat is.
Misschien alles wat niet te maken heeft met de (her)localisatie van de dienst ‘nette stad’ in de loodsen aan de zijde van de Rijkswachtstraat? (De kostprijs daarvan is geraamd op 270.00 euro, excl. btw.) Dus de ruimtes voor private gebruikers?

* Niet inbegrepen zijn de specifieke gedeeltes als vast meubilair. Daar is een afzonderlijk dossier voor opgemaakt, maar dat konden we helaas nergens terugvinden.
* Ook niet inbegrepen in de aanneming is het ‘nevendossier’ gevelrestauratie. Dat gaat over de ‘tuighuizen’. Ook dat is een apart dossier waarvan we weten dat de architect ervan Delaey was en dat de werken in april 2021 werden toegewezen aan de NV Arthur Vandendorpe uit Zedelgem voor 758.899,62 euro. Curieus: de raming was véél hoger! (Daar zou een premie zijn goedgekeurd door het Agentschap Onroerend Goed ter waarde van 306.000 euro.)
* En ook niet inbegrepen in de opdracht is een verwijdering van asbest die is uitgevoerd voor 20.644 euro, excl. btw. Geen info over enige aanbesteding gevonden.

De uitgave van de opdracht is door het College in mei 2021 geraamd op 2.607.246,42 euro, oftewel incl; btw op 3.154.758,17 euro. (In de ontwerpfase lag die raming véél hoger, men heeft een besparingsronde doorgevoerd door enkele architecturale ingrepen.)

Uiteindelijk werd de “algemene aanneming” gegund aan “Maatschap Bouw-Tec” uit Rekkem voor en bedrag van 3.718.956,95 euro. Dat is een meerkost van 729.455,36 euro en dit terwijl de prijs van een ingediende (niet verplichte) variante nog hoger lag. Vandaar dat in afwachting van een budgetwijziging enkel de werken van “fase 1” konden toegewezen en opgestart.

Overzicht van de kosten, zoals vastgesteld in oktober 2021:
Awel ja, voor de volledigheid en ter documentatie, in afwachting van de definitieve verrekening, en in vergelijking wat de website van Stad op heden vermeldt.
1. Bouwkosten:
– fase 1: 4.58.754,90
– fase 2: 847.105,88
– gevelrestauratie: 945.422,00
2. Erelonen:
– fase 1: 440.568,64
– fase 2: 84.710,59
– gevelrestauratie: 68.325,52
3. Bijkomende projectkosten/ 186.232,11
TOTAAL KOSTEN: 6.731.119,64 euro

Overzicht inkomsten, zoals vastgesteld in oktober 2021:
1. Agentschap Onroerend Erfgoed:
– standaardpremie: 85.000
– ? : 306.000,00
2. Provincie: 100.000
3. Rollend Fonds (?): 48.000
TOTAAL INKOMSTEN: 1.939.000 euro

Netto-kost: 4.792.119,61 euro.

WAT ZEGT DE WEBSITE VAN STAD?
Lang zoeken hoor !
Diverse bedragen, maar in oktober van dit jaar vonden we dit:
Totaal budget: 6.251.567 euro.
Netto: 3,85 miljoen.

BESLUIT
HET WORDT NU TOCH HOOG TIJD DAT SCHEPEN PHILIPPE DE COENE
EEN ACCURATE STAND VAN ZAKEN GEEFT.
(Dan kunnen we hier deze serie afsluiten.)









economie, investeringen, sociaal

Daar gaan we weer, over de deelfabriek (5)

In de afgelopen weken werd onze redactie overdonderd door faits divers en belangwekkende actualiteitsberichten. Daarnaast kreeg onze afdeling marketing en reclame overstelpend vele lucratieve advertenties binnen zodat we er niet toe kwamen om ons vervolgverhaal over de nieuwe deelfabriek verder te zetten. U begrijpt dat we voor betaalde advertenties prioritair plaats maken in onze krant.

Over de restauratie en herinrichting van de oude brandweerkazerne verschenen hier in de maand oktober al vier stukken, en die draaiden eigenlijk allemaal rond de wonderlijke evolutie van de kostprijs van het project. Om niet alweer als een negativo over te komen voegden we er altijd en nu weer haastig bij dat geheel onze redactie volkomen achter dit waarlijk innovatief sociaal gebeuren staat. Dat is géén ironie!
Blijft wel dat we ons verbazen over het feit dat schepen Philippe De Coene ooit voorzag dat het project 30,1 miljoen zou kosten (HLN van 19 januari 2019) en het meerjarenplan van dat jaar het bijv. had over 3.833.550 euro miljoen. Let wel: al die initiële bedragen sloegen op de prijs all-in! Terwijl men het nu zonder verpinken heeft over 6.251.561 euro. En dat cijfer kan nog veranderen…
Intussen vergaten warempel nog om het te hebben over het belangrijkste onderdeel inzake de prijs van het project: de algemene aanneming van de herinrichting van de brandweerkazerne.
We zullen er toch weer een apart stukje moeten aan wijden want nu ik ons archiefje doorblader zie ik dat het wat ingewikkelder is dan gedacht. Er waren blijkbaar twee aannemers, en van één ervan vinden we nauwelijks iets terug.
Wordt dus vervolgd.
En om uw geduld niet helemaal op de proef te stellen vlug even dit ter introductie.
De algemene aanneming werd op 11 oktober 2021 gegund aan Maatschap Bouw-Tec uit Rekkem voor 3.718.596,95 euro, inclusief BTW. En het “nevendossier” voor de restauratie van de gevels werd toewezen aan de NV Arthur Vandendorpe voor 758.899,62 euro. En blijkbaar was er nog een dossier over de verwijdering van asbest. Ja, zeg, zo kunnen we nog heel de dag bezig blijven….


actualiteitsbericht, economie, gemeenteraad

De aandeelhouders van onze beide Lago-zwembaden “vragen” nu zelfs 3.673.578 euro van ons (5)

Onze regionale gazetten hebben nog geen tijd gevonden om het te berichten, gezien de wateroverlast.
Een drietal weken geleden konden ze wel melden dat “Lago” (dat is de commerciële benaming voor de NV S&R Kortrijk-Zwevegem) met stad onderhandelde (sinds wanneer?) over een financiële steun voor het opvullen van een kastekort van 3,4 miljoen. Dat is dus nu 3,6 miljoen geworden en we weten niet waarom, net zoals we nog altijd niet weten hoe dat management zo’n liquiditeitstekort heeft kunnen opbouwen. We zeiden het hier al: volgens de jaarrekening van 2022 bedraagt het eigen vermogen van de NV S&R
– 2.321.504 euro (MIN!) en het maatschappelijk kapitaal slechts 2 miljoen. Nettoverlieskapitaal volgens eigen berekening: – 1.424.447 euro. Schulden aan kredietinstellingen: 43.902.421 euro. Wat liquiditeit betreft berekenden we voor 2022 ook even de ‘current ratio’ en de ‘quick ratio’: resp. 0,69% en 0,68%. Dat is dus bar slecht.

In een raadscommissie ter gelegenheid van en voorafgaand aan de gemeenteraad van 13 december vroeg CD&V-raadslid Benjamin Vandorpe (goed ingevoerd in deze materie) zich af waarom de steunaanvraag en de belabberde kastoestand van de Lago-zwembadcomplexen niet was geagendeerd op die zitting. Zelf heeft hij wel geen interpellatie ter zake ingediend om de lopende onderhandelingen niet te storen. (In de media heeft hij wel een opvallende alarmkreet geslaakt.)
Een andere kenner van de materie (de stouterik!), VB-fractieleider Wouter Vermeersch, deed dat wel.
Hij had een viertal vragen.

In al zijn eenvoud wou Vermeersch het nu eindelijk eens weten: “Hoeveel vraagt Lago?“
En het laconieke antwoord van Wouter Allijns, de schepen van Sport (!) luidde: 3.637.578 euro, te verdelen in 2.136.375 euro voor het Kortrijkse complex, en 1.537.203 euro voor dat van Zwevegem. Punt. De schepen van sport had geen zin om daarover wat uit te weiden. (Wij ook niet want beschikken niet over de nodige informatie over de zaak, die men als vertrouwelijk beschouwt. We kennen enkel de jaarverslagen van de S&R-Group en die van de andere ondernemingen-aandeelhouders. En daarover hadden we het hier al uitvoerig.)
Wat dat “vragen” van Lago inhoudt, dat weten we dus niet precies. Om wat voor soort ‘injectie’ gaat het eigenlijk? Wat we wél weten is dat “Lago” ook belust is op een vorm van additionele steun op lange termijn, maar de schepen van sport repte daar niet over.

Tweede, simpele vraag van de VB-fractieleider: “Kunnen de ‘partners’ van Lago dan geen inspanning leveren?”
Ja zeg, waarom zou Stad en Zwevegem moeten opdraaien voor een (adembenemende) liquiditeitsnood van de NV S&R Kortrijk-Zwevegem? En op lange termijn zelfs voor een permanente financiële tussenkomst?
De schepen van Sport negeert die problematiek. Wie een beetje het zgn. DBFMO-contract van Stad met de S&R GROUP (dd. 8 augustus 2016) betreffende de bouw en exploitatie van de twee zwembaden kent, weet zeer goed dat Lago eigenlijk geen juridische poot heeft om een steunvraag in te dienen omwille van bijvoorbeeld een energie- of een Covid-crisis, of nog wat anders. In die overeenkomst is zelfs sprake van een mogelijke winstverdeling! En bij verliezen moet de S&R Group maar zelf instaan voor een kapitaalsverhoging.
Ewel ja, dat wordt dan waarlijk een eindoplossing: S&R kan aan stad vragen om aandeelhouder te worden. Zou dat niet kunnen via een converteerbare lening?

Hier past wellicht even een overzichtje van de groepsstructuur van ‘Lago’.
De S&R Kortrijk-Zwevegem (onze Lago dus) kent twee aandeelhouders: de moedermaatschappij S&R Group (met 99,90% van de twee miljoen) en Innopa als beheerder (0,10%). De S&R Group omvat dan nog een consortium van aandeelhouders als daar zijn: de aannemers ACH Build en Lotec, de bouwmaatschappij Vanhout, Cegelec – nu overgenomen door VINO (voor hvca en elektra), én… Innopa (exploitatie).
Hebben die vennootschappen wel geld?
Wat we enkel kunnen vaststellen is dat het boekjaar van de S&R Group met een winst is afgesloten van 137.349 euro, maar Innopa kende als consoliderende vennootschap dan wel een verlies van 2.132.993 euro.
Nu, de schepen van Sport gaf in antwoord op de vraag van Vermeersch de indruk dat Stad (en Zwevegem??) overwoog om een lening (welke?) te verstrekken. Hij zei, heel kort: “Indien we een lening verstrekken moeten zij (sic) ons op enige wijze de zekerheid bieden dat zij die kunnen terugbetalen. We geven niet zomaar een blanco cheque!”
Waarvan akte.

Als derde bezorgdheid wou raadslid Vermeersch nog wat info over het aantal bezoekers, meer speciaal in de Kortrijkse Lago. Het is namelijk zo dat algemeen geoordeeld wordt dat de slechte resultaatcijfers te wijten zijn te kleine bezoekersaantallen, te hoge tarieven, slabbakkende horaca.
De vraag was: “Is het aantal bezoekers vorig jaar niet gedaald met 43 procent?”
De schepen van Sport beaamt: voor het zwembad Kortrijk ligt het bezoekersaantal 42% lager dan gebudgetteerd. (Over Zwevegem heeft men het niet.) Maar schepen Allijns heeft als lobbyist goed nieuws. Men mag niet vergeten dat dit jaar 2023 het eerste jaar is waarbij men kan spreken van een normaal exploitatiejaar. We zullen dit jaar de targets en het aangepaste budget halen!
Nog Allijns: “Lago wordt ten onrechte als slecht aanzien hé. Maar het is niet allemaal slecht hé! De cijfers van dit jaar zullen het bewijzen.”
Als antwoord op een tussenkomst van CD&V-raadslid Benjamin Vandorpe – die bezwaren had over de dure tickets – zei de schepen van Sport nog dat de tarieven zullen dalen als de energieprijzen dalen.
(Ha ja! Dat is juist…Kortrijkwatcher wees daar vroeger al op. De (enorm) verhoogde tarieven worden geacht tijdelijk te zijn, als compensatie voor de stijgende energiekost. Bedoeling was om die kost met 300.000 euro te verlichten.)
Vandorpe wijst ook graag op de “onderbenutting” van de horeca, het restaurant in het Kortrijkse zwembad. De schepen van Sport gaf hem onrechtstreeks groot gelijk: “We gaan daar betere mensen op zetten.”

Tot slot wou raadslid Vermeersch nog weten “hoe het nu verder moet“.
Schepen Allijns: “Als Lago de afspraak bevestigt zetten we volgende week de onderhandelingen verder.”
(Heb je me nou? Als Lago bevestigt!…)

Om af te ronden nog dit.
Matti Vandemaele van Groen wees er nog op dat het weerom zo is dat alle lasten voor Stad zijn en de baten voor de onderneming. Een structurele oplossing is nodig.

P.S.
Onze gazetten citeren nooit de operationele manager van Lago. Dat is niemand minder dan Tom Hillewaere, dezelfde die projectleider is van “Kortrijk, culturele hoofdstad van Europa”.








actualiteitsbericht, economie

Wat nu met de Lago-zwembadcomplexen ? Toch een vraag in de gemeenteraad ! (4)

In een vorig stuk stonden we nog verbaasd over het feit dat de financiële situatie van de zwembadcomplexen op Kortrijk Weide en op de site Sportpunt in Zwevegem niet was geagendeerd in de komende gemeenteraad van maandag aanstaande. De problematiek is immers al een tijdje aan de orde. Stad bestelde zelfs maanden geleden (wanneer?) een audit over de problemen bij de accountorganisatie BDO.
En de gazetten schrijven er intussen maar op los. Veel onzin, en een journalistiek misdrijf, met name ‘schuldig verzuim’ (zaken verzwijgen).
Laatst nog (gisteren) in “De Krant van West-Vlaanderen” dacht zo’n reporter van het onderste knoopsgat dat de S&R Group het vanwege corona en de energiecrisis het moeilijk heeft. (Andere S&R ondernemingen van de groep hadden daar blijkbaar minder onder te lijden.)
Maar de schrijvelaar van dienst kent het verschil niet tussen de NV S&R Group uit Leuven (ondernemingsnummer 0834 561 867) en de NV S&R Kortrijk- Zwevegem met zetel in Kortrijk, op het Nelson Mandelaplein nog wel. Ondernemingsnummer 0667 791 649. Weet hij wel de betekenis van de letter S en R?? Zelfs dat is onzeker. Kent hij de aandeelhouders (ook vennootschappen!) van beide vennootschappen? Weet hij wat ze doen? Las hij hun balansen?
We zochten het voor de gazettenschrijver even uit hoe moeilijk die S&R “GROUP” het dan wel heeft, want ja, – in al onze naïviteit over bedrijfsboekhouding – vroegen we ons in een onbewaakt ogenblik ook wel eens af of die S&R Group (als moederbedrijf) niet in staat zou zijn om de kaspositie van S&R-Kortrijk Zwevegem op orde te stellen. (Het zou gaan om een te financieren bedrag van 3,4 miljoen in 2023. En het management van de Lago-zwembaden zou bij Stad tevens om een langlopende financiële steun smeken.)
Kijk.
– Die Group (met vijf vennootschappen als aandeelhouder) had volgens de jaarrekening 2022 een eigen vermogen van 11,5 miljoen. Dat vermogen is al sinds 2019 groter dan 10 miljoen. Bij Lago (Kortrijk-Zwevegem) – laat ons nu die commerciële naam gebruiken – is het eigen vermogen zelfs negatief (min 2,3 miljoen) en dat is al zo sinds 2020.
– Nog bij de Group bedroeg de overgedragen winst vorig jaar 2,45 miljoen. Telkens méér dan 2 miljoen sinds 2020. Corona- of energiecrisis of niet. De NV Kortrijk-Zwevegem leed vorig jaar een verlies van 1,76 miljoen. (Onze lezers kennen de cijfers sinds 2017. En weten daarenboven hoe de andere S&R-ondernemingen van de Group het er in al die jaren vanaf gebracht hebben. )

En zo kunnen we doorgaan, met het overlopen van de winstcijfers van de Group.
En ons in dat kader afvragen of het dan wel enkel Stad is die zou moeten instaan voor een financiële injectie bij de Lago- zwembadcomplexen.

Dat en nog zowat zal dus toch aan bod komen op de aanstaande gemeenteraad van 13 november.
Evenwel NIET geagendeerd door het CBS, het College van Burgemeester en Schepenen. Wat dacht u wel?
Het punt is ingediend als interpellatie door – het wordt stilaan vanzelfsprekend – VB-fractieleider Wouter Vermeersch. Ongetwijfeld zal hij hierbij deskundig bijgestaan worden door een andere ‘luis in de pels’ van het CBS, het ijverige CD&V-raadslid Benjamin Vandorpe.
Benjamin en Wouter, het zijn waarlijk de enige twee raadsleden die het dossier Lago kennen en beheersen.
Schepen Wouter Allijns zal dus voor hete vuren staan, als schepen “bevoegd” voor Sport. Het gaat namelijk om zwembaden, en dat is sport nietwaar? Is dat niet een beetje potsierlijk? Wat moet een sportschepen nu afweten over stadsfinanciën (bevoegd: schepen Kelly Detavernier), energiekosten en economie (nu bevoegd: schepen Ruth Vandenberge), recht (bevoegd: Vincent Van Quickenborne).

We vrezen nu al enigszins te weten hoe het debat zal aflopen.
Waarschijnlijk zal de burgemeester de zaak naar zich toe trekken.
En zal men zich beroepen op het vertrouwelijk karakter van heel wat commerciële en industriële informatie. Zeggen dat de openbaarmaking van bepaalde gegevens een gelegitimeerd economisch belang van de S&R Group zou kunnen aantasten.
En zeggen ‘dat men ermee bezig is’, dat is ook een altijd een goede reden om een interpellant met een kluitje in het riet van de zwemvijver te sturen.

P.S.
Ter info.
Het contract van Stad en Zwevegem met de S&R Group over het “ontwerpen, bouwen, financieren, onderhouden én uitbaten” van de zwembadcomplexen dateert van 8 augustus 2015. Het geldt voor 30 jaar na de beschikbaarheid, concreet tot 22 september 2049 voor beide zwembaden. Daarna is alles van ons. Al die jaren heeft zowel Zwevegem als Kortrijk natuurlijk werkingsvergoedingen betaald en toelagen.
Voorafnamen van subsidies toegestaan. (Kortrijk betaalt aan de S&R geïndexeerd jaarlijks 1,5 miljoen. Dat staat los van de subsidies voor de exploitatie van Lagae-Heule en het open zwembad Abdijkaai.)









actualiteitsbericht, economie, sport

Lago in de problemen, maar de S&R Group ook?? (1)

We moeten weer alles zelf doen. Pff. ‘t Is altijd hetzelfde.
Dus zijn we verplicht om even onze serie alternatieve stukken over de financiering van de Deelfabriek te onderbreken. In afwachting van meer informatie over de reden van de budgetoverschrijding bij dat project (dat we genegen zijn) hadden onze lezers nog één verhaal te goed, met name over de gunning van de algemene aanneming. Het is voor later. (Offertebedrag: 3.718.596,95 euro in oktober 2021.)

De actualiteit vergt evenwel dat we onze aandacht wenden naar de (overigens aanhoudende) perikelen met het zwembad LAGO op het Nelson Mandelaplein en het filiaal in Zwevegem. Lago zit blijkbaar niet goed bij kas en vraagt alweer om financiële steun of garanties bij Stad. Het zou gaan om een bedrag van bijna 3,5 miljoen euro.
De tekorten bij de exploitatie van de LAGO-zwembaden alhier wijt men voor het gemak aan de gevolgen van het Corona-tijdperk en aan de hoge energiekosten. (Voor het zwembad aan Kortrijk-Weide sleurt men er nog een keer de brand van 2019 bij.) Voor de redactie van kortrijkwatcher is dit alles een voldoende aanleiding om te doen wat de gazetten (en ook raadsleden) weer eens nalaten te doen.
De meerjarenplannen m.b.t. Lago uitpluizen, de jaarverslagen lezen van de S&R Group, de DBMFO- overeenkomst voor het ontwerpen, bouwen, financieren, onderhouden en uitbaten van en nieuw zwembadcomplex herlezen.

Er zijn immers vragen te stellen.
– Wat heeft Kortrijk alreeds uitgegeven (en via andere manieren “toegeven”) aan het management van LAGO, net om tegemoet te komen aan die vermeende oorzaken van de slechte resultaten van de S&R-locaties alhier?
– Lago is in feite de commerciële benaming voor S&R Kortrijk-Zwevegem. Is er al een gazetteschrijver (of raadslid) dat de jaarrekeningen van die onderneming heeft bekeken? Het nummer is 0667.791.649.
– Lago maakt deel uit van de overkoepelende S&R Group die nog deelnemingen bezit in negen andere Sport- en Recreatie-locaties. We vernoemen Beveren, Bredene, Brugge, Gent, Mons, Enschede (Nederland), Sint-Truiden, Lier, Pelt. Hebben die de laatste jaren ook slecht geboerd? Niettegenstaande covid en de dure energie? We verklappen het nu reeds. Vorig jaar was er bij S&R Brugge, Gent, Mons, Lier en Pelt een positief netto-resultaat.
– Hoe zit het met de jaarverslagen van de S&R Group zelf? Maatschappelijke zetel in Leuven (Wilsele), Ondernemingsnummer 0834.561.957. Stel dat die groep financieel in goede doen is? Dat die vijf aandeelhouders jaarlijks BEHOORLIJK winst boeken? (Vorig jaar bedroeg de te bestemmen winst 2.459.947 euro en was er slecht een toevoeging aan het eigen vermogen van 6.867 euro.)

WAAROM ZOU STAD OP ENEGERLEI WIJZE DAN NOG OPDRAAIEN VOOR HET SLECHTE NETTO-RESULTAAT VAN S&R KORTRIJK-ZWEVEGEM?





economie, sociaal

De gunning van de studieopdracht voor deelfabriek (4)

In deze sequel over “de herinrichting en de herontwikkeling van de oude brandweerkazerne” eindigen we met de beginfase van het project. Hoe we tot aan de kostprijs van 6,2 miljoen zijn gekomen blijft evenwel een raadsel. Tijdens heel het traject van het project is schepen Philippe De Coene nogal spaarzaam geweest met informatie. Tevens moet gezegd dat een en ander ook is verlopen zonder veel bekommernissen bij de raadsleden.

Voor het ontwerp van een “deelfabriek” in de brandweerkazerne was natuurlijk allereerst een studieopdracht nodig. Over de selectievereisten, de raming en de plaatsingsopdracht (dat is de wijze van gunnen) is het College van Burgemeester en Schepenen (CBS) al doende geweest begin januari 2020. In april van dat jaar zijn dan vijf mogelijke kandidaten geselecteerd en de uiteindelijk werd op pas op 17 augustus van dat jaar de studieopdracht gegund aan de cvba TRANS Archirectuur Stedenbouw uit Gent (nu Atama genoemd).
Die studieopdracht werd door het CBS geraamd op 211.300 euro (incl. btw). Het is meer geworden.
Trans Architectuur vraagt een vast ereloonpercentage van 10,50 procent. Hoeveel dat nu concreet als uitkomst betekent, dat is nog altijd een raadsel.

MAAR EERST EVEN ZEGGEN DAT OP DAT MOMENT – augustus 2020 – HET PROJECTBUDGET (all-in!) 3.833.550 EURO BEDROEG. Inbegrepen projectkosten en een reserve voor onvoorziene meerkosten ten belope van 321.714,18 euro. (Hoe komt men daar zo bij, eigenlijk? Wie berekent dat?)

Bouwkosten
De pure bouwkosten bedroegen toen voor een eerste fase 1,89 miljoen, voor een tweede fase (het “te vermarkten gedeelte”) ca. 498.000 euro. Voor de gevelrestauratie (jawel, dat is een aparte opdracht geweest) voorzag men 759.880 euro.
Totaal: 3.157.766,14 euro.
Erelonen
Voor deel 1 van de bouwkost komt men aan 199.481,59 euro (10,5%) en voor deel 2 aan 39.844,92 euro (8%). Voor de gevelrestauratie: 43.184,80%.
Totaal: 282.511,31 euro.

Dat was dus de stand van zaken in augustus 2020.
– In mei 2021 evenwel heeft het CBS de voorwaarden en wijze van gunnen voor de werken bepaald.
We krijgen dan wéér geheel andere bedragen voorgeschoteld.
– En als dan in oktober 2021 de werken eindelijk worden gegund is het aanbestedingsbedrag – uiteraard -nog een keer anders.
Dat is voor een volgende keer. En dan kunnen we samenvatten en… allemaal rustig zitten wachten op het CBS met het allerlaatste overzicht van de kosten.






economie, sociaal

Beetje meer toelichting over de wonderlijke evolutie van de kostprijs van de nieuwe deelfabriek (3)

Onze abonnees weten heel goed dat kortrijkwatcher het project omtrent de herinrichting, de omvorming van de oude brandweerkazerne tot “deelfabriek” heel genegen is. En het lichtkunstwerk op de toren van Sandra E. Blatterer aanziet de redactie van deze alternatieve stadskrant waarlijk als de kroon op het werk. Jawel, “there’s something in the air” als men weet waartoe het gebouw allemaal dienstig zal en kan voor zijn.
Onze abonnees weten daarenboven tegelijk zeer goed dat kortrijkwatcher een fervent voorstander is van een basisregel in de journalistiek die zegt dat het altijd beter is om de lezer volledig te informeren over een onderwerp, ook over de ‘losse eindjes’ ervan.
OOK om de kwaliteit van de Kortrijkse besluitvorming in deze te duiden valt er niet te ontkomen aan de noodzaak om de historiek van het project nader toe te lichten, bijvoorbeeld de evolutie prijsvorming ervan. En de duur van de werken.
Ja, noem ons maar een spelbederver.
Nog in een vorig stuk memoreerden we dat schepen De Coene zich ooit liet ontvallen (HLN, 10 oktober 2019) dat het project 3,1 miljoen zou kosten en ongeveer zou klaar zijn in 2022. Over subsidies werd niet gerept. Trouwens ook niet in de jaarrekening van 2020.

We gaan wat nader in op die boeiende maar warrige prijsevolutie en baseren ons hierbij uiteraard niet op de gazetten maar wel op officiële documenten zoals de meerjarenplannen (MPL), de jaarrekeningen met daarin eventueel het initiële budget (IB), het herziene (eind)budget (EB) om tenslotte nog te zien wat er uiteindelijk is uitgegeven in dat jaar (de JR).
Heel stom is natuurlijk dat we ons voor de meeste recente ‘all-in kostprijs’ (openbaar gemaakt op 10 oktober) wél moeten baseren op de media aangezien we (nog) geen kennis konden nemen van een of ander besluit daarover uit het College van Burgemeester en Schepenen (CBS).
(Nog een noot: alle prijzen die hierna volgen zijn inclusief BTW.)

Het oorspronkelijke MPL 2020-2024 (gepubliceerd op 4 december 2019) geeft volgende ramingen aan:
– uitgaven: 3.833.550 euro
– subsidies: 1.700.000 euro
– netto-kost voor stad: 2.133.550 euro.
Totale kost toen geschat op: 5.533.550 euro, inclusief de verwachte subsidies.

In het laatste meerjarenplan (de derde aanpaste versie) gepubliceerd op 15 december vorig jaar (AMJP3) raamt men
– de totale kostprijs van het project op 6.031.561 euro,
– hoopt men op toelagen ten belope van 2.434.000 euro
– en is de netto-kostprijs voor stad dus 3.596.561 euro.
Vergelijk nu met wat de bevoegde schepen onlangs liet weten via de pers, naar men mag aannemen de reële en definitieve (?) bedragen:
– totaal 6.251.561 euro;
– subsidies 2.415.789 euro;
– netto voor stad: 3.835.763 euro.

De laatste raming – zoals verschenen in het AMJP3 – was er dus niet zoveel naast, in vergelijking van wat de schepen NU prijsgeeft.
Maar zie nog eens (in ons vorig stuk) waar schepen De Coene oorspronkelijk aan dacht !
En wat het schepencollege van 17 augustus 2020 zegt:
Het projectbudget (all-in) voor dit project bedraagt op heden 3.833.550,00 euro.

Wie raamt er eigenlijk wat zo’n project zou kunnen kosten? De ontwerper? Dat zou dan TRANS Architecten/nu ATAMA zijn, samen met studiebureaus De Fonsega (voor de akoestiek) en BDA Engineering?

Volgens de eerste aanpassing van het meerjarenplan (AMJP1), gepubliceerd op 14 december 2020, bedroeg de raming al wat meer: 4.483.550 euro. De subsidies bleven gelijk. Netto-kost nu: 2.733.550 euro.

Eind 2021 maakt de raming een ongelooflijk grote sprong, omhoog dan. Met 1,5 miljoen! Zie AMJP2.
We weten echt niet hoe dat komt. Vinden daar tekstueel nergens een uitleg voor. Het is overigens ook zo dat heel het project nooit serieus ter sprake kwam in de gemeenteraad. Men beschouwde dat allemaal blijkbaar als een zaak voor het OCMW.
Nu zou het project dus al bijna 6 miljoen gaan kosten, nauwkeurig: 5.933.550 euro. Ook de subsidies stijgen plots drastisch, naar 2.434.000 euro. Netto-kost voor stad nu: 3.549.550 euro.
En zo komen we aan de raming van eind vorig jaar. Het is 6 miljoen geworden. En het was ooit iets van 3 miljoen.

U hebt nog een informatief gegeven van ons, als spelbederver, tegoed.
Wat vraagt de ontwerper voor dit alles? Een percentage natuurlijk, en dat loopt op.
En de aannemer? (Eigenlijk waren er twee want de gevelrestauratie was een nevendossier.) Een voor de gevelrestauratie?) Schepen De Coene zegt nooit om wie dat gaat. Is nochtans blijkbaar een keer in gebreke gesteld. Daar weten we weinig of niks over. (Is er een “boete” betaald?) De vertraging bij de werken heeft waarschijnlijk nog iets te maken met een grappig feit. Op zeker moment was de brandweerkazerne niet meer toegankelijk voor iedereen wegens brandgevaar. Er is trouwens en brandje geweest.
We mogen ook niet vergeten dat het project zowat een jaar zonder coördinator zat. (Zijn er nog die dat niet weten??)

Wacht even.
Wat is er nu eigenlijke al gefactureerd of/en ontvangen van die 6 miljoen?
We gaan wat afronden.
– De netto-kosten voor stad bedragen 3,83 miljoen. Daarvan is volgens de jaarrekeningen van 2020 tot en met 2022 al 2,83 miljoen uitgegeven.
– Men verwachtte voor niet minder 2,41 miljoen euro aan subsidies. Daarvan is in de drie jaarrekeningen die nu bekend zijn slechts een bedrag van 396.823 euro aangegeven. (In 2020 niets ontvangen.)
We gaan u daar verder niet mee lastig vallen. Maar de verschillen tussen wat jaarlijks is gebudgetteerd (als IB en EB) en dan uiteindelijk werkelijkheid werd zijn niet te vatten.
Toch een voorbeeld?
Uitgaven in 2002:
– IB: 2,80
– EB: 1,85
– JR: 2,37
Ontvangsten in 2002:
– IB: 244.800
– EB: – (?)
– JR: 252.617

(Wordt toch nog vervolgd.)















economie, sociaal

Over het grillige verloop van de kostprijs van de nieuwe deelfabriek (2)

Zoals gezegd vinden we op de website van Stad eigenlijk twee recente maar wel verschillende gegevens over de kostprijs (inclusief de subsidiëring) van de ” herinrichting en herontwikkeling van de oude brandweerkazerne“, met andere woorden: van het prestigieuze project ‘nieuwe deelfabriek’.
Laat ons het beginnen met het meest recente bedrag, dat gepubliceerd is op 10 oktober van dit jaar op de website van Stad Kortrijk en in de media.

Er is sprake van een totaal budget van 6.251.561 euro.
De netto-bijdrage van Stad (er zijn subsidies) is wel enkel afgerond aangegeven: 3,85 miljoen.

Opvallend is dat men (overigens traditioneel in heel deze zaak) altijd eerst en vooral met graagte de verworven subsidies van andere overheden vermeld. Het is duidelijk wat het stadsbestuur hiermee wil zeggen: mensen, let er even hoe weinig dit project ons, Kortrijkzanen, maar zal gaan kosten.
Die subsidies bedragen volgens dit bericht althans,
vanwege:
– Vlaanderen (Agentschap Algemeen Bestuur en Armoedebestrijding): 1,39 miljoen; (ter info, dat was nog ten tijde van Liesbeth Homans van de N-VA bekomen)
– Agentschap Onroerend Erfgoed: 440.832 euro;
– Provincie West-Vlaanderen: 100.000 euro;
– EFRO (Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling): 478.000 euro.
Uit een ander bericht op dezelfde website van stad (maar niet gedateerd) vernemen we dat de Vlaamse subsidie 1.396.290 euro bedroeg en die van EFRO 478.685,87 euro. We kunnen dus uit onszelf berekenen voor welke bedrag aan subsidies we konden binnenrijven: 2.415.798 euro. Het aandeel van stad komt dan neer op 6.251.561 – 2.415.798= 3.835.763 euro.
We weten niet goed hoe dat komt, maar in dat andere, niet gedateerd bericht op de site van Stad is sprake van een totaal budget van 4.586.364 euro. Tja. Het verloop van de kostprijs is in de loop der jaren 2019-2023 nogal ingewikkeld hoor. Zelfs de subsidies schommelen op en neer.

Nu ja, we kunnen niet anders dan ons voorlopig houden bij
– een EINDBEDRAG van 6.251.561 euro in het totaal,
– met als aandeel van Stad 3.835.763 euro.

Bovenstaande bedragen lezen we op de officiële website van Stad en zijn ook door schepen De Coene medegedeeld aan de gazetten. Een officieel document, een goedgekeurd besluit van het College van Burgemeester en Schepenen met alle details over bouwkosten, de gevelrestauratie en honoraria is ons evenwel (nog) niet bekend. (Is dat eigenlijk al aan bod gekomen in het CBS?)

Onze lezers kennende, zijn zij nu ongetwijfeld geweldig ongedurig om te weten wat het stadsbestuur oorspronkelijk dacht over wat het project ” herinrichting en herontwikkeling van de oude brandweerkazerne” zou gaan kosten. De raming dus.
Awel, we pakken er even ons lijfblad bij, middels de 0,00%-journalist Peter Lanssens, DE spreekbuis van stad. Een interview met schepen Philippe De Coene (SP.A), de instigator van het project, in “Het Laatste Nieuws” van 19 januari 2019. Dat is dus begin 2019.
Daarin zegt de schepen letterlijk dat de nieuwe deelfabriek 3,1 miljoen euro zal kosten. En voegt er trouwens aan toe dat de opening voorzien is voor 2021. Ja zeg.

We zuigen dat niet uit onzen duim. Konden het wel niet geloven en zochten naar een mogelijke bevestiging. Gevonden in een officieel stadsdocument van eind 2019.
Het is dus heel goed mogelijk wat schepen De Coene toen vertelde als geschatte kost.
In het meerjarenplan (MJP) van 4 december 2019 vinden we – gelukkig maar – een eerste spoor van de initiële raming. Men denkt nu aan een (geraamde) uitgave van 3. 833.550 euro en hoopt op ontvangsten (subsidies) ten belope van 1.700.000 euro. De netto-kost voor Stad zou dan 2.133.550 euro bedragen.

Laat dat nu eens goed bezinken.
We gaan dus van
– 3,83 M ( als raming in het MJP 2019)
– naar een werkelijke uitgave van 6,25 M (gepubliceerd op de stadswebsite in oktober 2023).
Dat is een BUDGETOVERSCHRIJDING van hoeveel procent? Ik zal het maar eens luidop zeggen: 98 procent.
Waarom staat dit in geen enkele gazet?
Waarom komt dat niet ter sprake in de gemeenteraad?
Pff…Het is natuurlijk zo dat het schepencollege op geregelde tijdstippen de ramingen heeft “aangepast”.
Die historiek komt nog aan bod. Plus natuurlijk de gunning van de studieopdracht aan “TRANS Architectuur” (nu ATAMA genaamd) uit Gent en de gunning van de ‘algemene aanneming’ aan Maatschap Bouw-Tec uit Lauwe.

(Wordt vervolgd.)



economie, sociaal

Spoiler: we willen uitvissen wat de deelfabriek kost (1)

Ja, we verraden al even waarmee we nu al ontelbare uren bezig zijn: de vraag naar wat “de restauratie en herinrichting van de oude brandweerkazerne” nu eigenlijk heeft gekost, of nog zal kosten.
Het stuk dat we daarover aan het brouwen zijn zal ons natuurlijk niet in dank worden afgenomen.
Vandaar dat we het komende artikel in onze alternatieve stadskrant over die ingewikkelde prijsvorming enkel ter lectuur aanbieden aan lezers die gewend zijn van kranten door te nemen waar nog aan ernstige onderzoeksjournalistiek wordt gedaan. Die dus een journalist die zich toelegt op kritische, onafhankelijke, evenwichtige, accurate, volledige berichtgeving – die evenwel bestuurders onwelgevallig kan zijn – niet onmiddellijk hel en verdoemenis toewensen.
Want dat is wat kortrijkwatcher overkomt.
Hoe vaak gebeurt het niet dat de ‘senior writer’ van deze krant een belangrijk project van Stad volkomen genegen is, maar dan tot zijn groot ongenoegen toch weer eens moet constateren dat er nogal wat losse eindjes aan zijn verbonden. Slechte of vooringenomen lezers menen dan automatisch dat we er danig op gebrand zijn om maar weer eens een knuppel in het hoenderhok te gooien. Nou, dat is wel eens het geval, zeker als een plaatselijke 0,00%-journalist voor de zoveelste keer getuigt van complete ondeskundigheid en onwetendheid over de Kortrijkse politiek of in samenwerking met een burgemeester of schepen regelrecht de waarheid geweld aan doet.
Als verslaggever beoogt kortrijkwatcher met zijn verhalen ten gronde informatie te geven die je in veel gevallen nergens anders leest. Onze plaatselijke politiekers (en hun aanhangers) zijn zo’n controversiële berichtgeving simpelweg niet gewoon, – dat soort van “compliance review” over hun werkzaamheden. Ja, soms kan wat we hier publiceren een ontluisterende werking hebben zodat de betrokkenen zich genoodzaakt zien om de genaamde kortrijkwatcher gemakshalve te bestempelen als een negativo, een verzuurd iemand (azijnpisser), een gefrustreerde pipo.

Een spoiler wil toch iets verraden?
Wel, onze redactie is dus weer eens in de papieren gedoken en staat ongewoon verbaasd over de uiteenlopende budgetten voor “de restauratie en herinrichting van de brandweerkazerne” en de onwaarschijnlijke evolutie ervan. Een continue budgetoverschrijding. Het stopt niet. En de afrekening moet nog komen…
Slechts één voorbeeld (spoiler!).
Op de website van Stad vinden we voor de Deelfabriek de ene keer (zonder datum, maar nu nog altijd te lezen) een totaal budget van 4.586.364,91 euro, de andere keer (met datum van 10 oktober) een bedrag van 6.251.561 euro.
O ja, eer we het vergeten.
De persoon die op het idee is gekomen om de vroegere brandweerkazerne een nieuwe bestemming te verlenen als deelfabriek weze ten hemel geprezen ! Het is wellicht het mooiste, ingrijpendste, maatschappelijk meest grensverleggende project van deze tripartite.
Doe zoals kortrijkwatcher. Stem de Deelfabriek naar een overwinning op de ESSA Awards. Te vinden als “The Sharing Factory” in de categorie genomineerden met als benaming “Collaborative Practice”. Stemmen kan via de website van Stad.





actualiteitsbericht, economie, sport

De investeerder Kaminski in KV Kortrijk kan toch niet gek zijn? (2 bis)

Zeg eens. Een voetbalclub die al jaren in het bezit is van een negatief vermogen, verlieslatend is, absoluut niet solvabel is, daarenboven niet eens over voldoende liquide middelen beschikt, toch nog kopen voor 15 miljoen (terwijl de vorige eigenaar er 8 jaar geleden 5 miljoen voor over had) en tegelijk op sportief vlak geen hoge ogen scoort. Zou u dat doen?
De Amerikaanse Kaminski Group deed het wel. En in een korte toelichting hield Kaminski junior ons nog bloedserieus weten – loslippig als hij is! – dat het zijn enige bedoeling was om de “fans” (kent hij het geijkte woord ‘supporter’ niet?) trots te maken en daarbij nog Stad te laten bloeien. Alstublieft !

Als volslagen leek in het vak “volksverlakkerij in het voetbal” gaan we nu even te rade bij de gerenommeerde en tegelijk gevreesde sportjournalist Hans Vandeweghe van “De Morgen”.
In zijn column “Breed getackeld” (17/06) heeft hij het onder de titel “Het Wilde Oosten” over de transactie van KV Kortrijk, nu in handen van Amerikaanse graaiers. (Was “De Wilde Far West” niet gepaster geweest? Zie verder.)
We willen weten of de Kaminski’s gek zijn.
Maar eigenlijk nog veel meer of ze misschien tegelijk zo CLEVER zijn om Stad wat centen te ontfutselen.
Onze schepen van Sport Wout Allyns zou zich best laten omringen door een als beter bekend staand en duur advocatenbureau. Beter dan dat van bestuurder Sven Demeulemeester.

In een ietwat lang uitgevallen inleiding vertelt Hans Vandeweghe (H.V.) hoe hij met een Amerikaan die niets afweet van voetbal is gaan kijken naar een wedstrijd van Gent. De onschuldige Amerikaan vraagt in de rust wat nu eigenlijk het businessmodel is van het voetbal. Tja.
H.V. antwoordt (citaat ingekort): “Pintjes verkopen, beetje ticketing, klein beetje sponsering, heel klein beetje televisierechten.” Maar dan volgt deze kanttekening: “De rekeningen worden aangezuiverd met het surplus verwezenlijkt op de import-export van spelers.” De Amerikaan lacht en zegt: “Human trafficking, mensenhandel dus. Dat hebben wij in de VS al lang achter ons. Er komt een dag dat jullie dat ook zullen verbieden.”

En Vandeweghe gaat na dit statement dan maar concreet in op het geval van KVK, nu in het bezit van “de groep” Kaminski.
“Vijftien miljoen voor – excuus – KV fucking Kortrijk, wie haalt dat in godsnaam in zijn stomme kop?”
(…) “Cut the crap. Waar het Maciek Kaminski om te doen is, dat zal wel snel duidelijk worden, maar de fans en de stad zijn niet zijn eerste bekommernis. Kaminski wil een voetbalnetwerk van clubs uitbouwen.”
(…) “Beveren, RWDM, KV Oostende en KVK zijn liftploegen, eeuwig op de wip tussen A en B. Wat komen ze hier dan zoeken, die Amerikanen? Winst maken met clubs vanaf tweede garnituur is uiterst onzeker en hangt af van toeval, of van de verkoop van spelers. Kortrijk en die andere Amerikaans-Belgische clubs zijn van tiende garnituur. Ze zijn kansloos in het bredere verhaal van de economische mondialisering van het (Europese) voetbal, zelfs kruimels zijn hun niet gegund.”

BON. Maar wat kan men dan verzinnen om uit te leggen waarom Amerikanen ineens hier willen investeren?
H.V. (verkort geciteerd): “De volledig vrije markt. In de VS is alles streng gereglementeerd. In Europa is niks gereglementeerd, het is hier het Wilde Westen, maar dan in het oosten. In Europa is het van ‘money talks, bullshit walks’.
H.V. vraagt zich nog af waarom godbetert België gegeerd is, en bijv. pakweg niet Nederland.
Dat heeft te maken met de bijzonder gunstige (para)fiscale voordelen en de afwezigheid van welke drempel ook om niet-EU-spelers te implementeren. En Hans besluit: “In het Wilde Oosten is het Belgische voetbal Deadwood: geen regels.”

Wij moeten nog besluiten, over de politiek-financiële kant van de zaak.
We zullen als eeuwige positivo nog een voorstel doen.