Category Archives: infotainment

gemeenteraad, infotainment, mandatarissen

De Nawal-wisselbeker gaat ditmaal naar Kelly Detavernier (N-VA)

Kelly is niet alleen Kortrijks gemeenteraadslid (en vroeger schepen van Financiën)  maar sinds 2 december vorig jaar ook Gedeputeerde van de provincie West-Vlaanderen , waar zij verantwoordelijke is voor mobiliteit, onderwijs, erfgoed, personeel , onderwijs en nog zowat losse materies die geen enkel verband hebben  met mekaar.
(Eén van de vier Députees moest wel een vrouw zijn.)

Geen wonder dat zij verzuipt in het werk. De 1.891 Kortrijkzanen die te goeder trouw voor haar hebben gekozen om opnieuw in hun naam in de gemeenteraad te zetelen beseffen niet hoe handig zij die twee mandaten combineert.
Vooreerst door sinds begin dit jaar totaal afwezig te blijven in iedere voorbije maandelijkse Raadscommissie ter voorbereiding van de Kortrijkse gemeenteraad.
En vanzelfsprekend door wél plichtsgetrouw iedere maand in de Kortrijkse gemeenteraad de absentielijst te tekenen  (nodig om het presentiegeld op te strijken) om daarna stante pede en zonder schaamte aan de slag te gaan met haar laptop.
Au boulot !  voorhaar werk als Gedeputeerde.

Volg  haar nu  maar eens op de live stream van de gemeenteraad van vorige maandag 16 juni.
Ze komt eraan, net op tijd om 19u05, installeert haar apparatuur en vijf minuten later is zij al druk in de weer op op haar computer.  Roerloos zit ze daar,  zonder ook maar één minuut op te kijken, en dat tot even over 21 uur.  Bewonderenswaardig is dat.  Twee uur aan een stuk is ze ononderbroken geconcentreerd aan het werk.  Om 21u06 ziet het ernaar uit dat het grootste deel van haar taak als Député  is volbracht.  Ze legt haar haren wat in de plooi (het is nogal warm) en verdwijnt even voor een tiental minuten.
De ‘mondelinge vragen’ zijn intussen  afgelopen en bij haar terugkomst (21u17) start de Raad voor Maatschappelijk Welzijn. Ook daar heeft ze niet al te veel belangstelling voor. Het serieuze werk op de laptop is nu wel voorbij, maar nu heeft de smartphone haar zo nu en dan in de ban.
Gelukkig duurt het allemaal niet meer zo erg lang meer. De PC wordt sporadisch  nog wel een keer geraadpleegd, maar het lijkt allemaal van niet veel belang.

Naschrift
Voor de nieuwe abonnees op deze alternatieve stadskrant.
De naam van de wisselbeker wordt vernoemd naar raadslid Nawal Machroud. Alhoewel zij ooit dienst deed als fractieleider van ‘Vooruit’ was ze al in de vorige bestuursperiode de emanatie van  het meest onoplettende raadslid. Een giechelende bakvis gelijk.
En een babbelkous zeg. (Overigens nu nog.) Over enige noemenswaardige tussenkomst van harentwege heeft onze gemeenteraadwatcher geen enkele herinnering.

De Nawal-wisselbeker heeft intussen nog een symbolische bijbetekenis gekregen. Die gaat wel degelijk nog altijd naar het meest inattentievolle raadslid, maar zo’n raadslid  kan evenwel tegelijk  naarstig aan telethuiswerk doen. (Kelly Detavernier bijvoorbeeld.)
Of gewoon aan het spelen of corresponderen zijn met maatjes op Tinternet of de smartphone. (Billy Buyse bijvoorbeeld.) Of zich steendood vervelen. (Nicolas Beugnies.)

Onze volgende kandidaat voor de beker is Eloïs Rousseau, de zus van.  Hou haar maar eens in de gaten. Wat komt zij daar eigenlijk nog doen? Kan ze dat nog zes jaar volhouden?

infotainment, streekorganen

Een vergeten bestuursorgaan: ons Leiedal !

Het wordt tijd dat we daar een keer wat aandacht aan besteden, aan die intercommunale. (Beter gezegd misschien:  de dienstverlenende vereniging.)
Al twee jaar op rij verlies.
En onderhandelingen met de banken zijn blijkbaar nodig in verband met schulden.
En de voorzitter, sinds een eeuwigheid onze schepen Wout Maddens, maakte vorig jaar voor 3.605,82 euro  euro reiskosten.
’t Is wel wat hé !

actualiteitsbericht, burgemeester, geschiedenis, infotainment

“Ik ga dit zeker nog eens doen,” zei onze burgemeester

Die bovenstaande  uitlating van onze Ruthie (in HN) beschouwen we niet als “de quote van de dag” hoor! Het gaat hier duidelijk om een beleidsdaad. Het is een project.  Burgemeester beoogt meer “sociale verbondenheid”, als we dat allemaal een keer gaan doen.

U  hebt het allemaal reëel in beeld nog wel kunnen aanschouwen via onze digitale pers:  Ruth Vandenberghe, burgemeester van onze centrumstad, heeft  vrijdag laatstleden (onthouden: 4april, in de namiddag) een klimmuur beklommen. En wel in de toren van onze oude brandweerkazerne, nu een Deelfabriek geworden.

De gazet  “Het Laatste Nieuws” beweert dat zij tot 18 meter hoog is geraakt (de top) maar dat is niet waar.  Nu, dat vinden we  – op zichzelf dan – niet zo  erg.  Maar wat  ook niet waar is, dat is de bewering van (lps) in HLN dat die  gerenoveerde klimtoren exclusief toegankelijk is  voor jongeren (en volwassenen) onder de hoede van het Oranjehuis en  het Centrum voor Algemeen Welzijnswerk (CAW) Zuid-West-Vlaanderen.

(Men heeft het  daarbij wel eens  over ‘kwetsbare jongeren’,  wat een nogal ongelukkige term als men die gebruikt in verband met roekeloze  klimsport. HLN hanteert gelukkig ook een keer toch (meen ik toch, uit het hoofd) de betere uitdrukking: het gaat om mensen “in kwetsbare situaties”.)

Maar we willen iets heel anders zeggen.
Het is hier toch altijd weer hetzelfde !!
Onze lokale pers deed bij dit gedurfde, memorabele optreden van onze burgemeester maar weer eens, voor de zoveelste keer,  aan slordige, onjuiste  berichtgeving.  We geraken dat waarlijk stilaan hartsgrondig beu.
Pers kent zijn dossiers niet. Doet nooit aan onderzoeksjournalistiek. Is dus in dit geval weer eens niet is staat  om bepaalde (onjuiste!) zienswijzen van onze burgemeester te corrigeren of minstens aan te vullen.

Laat ons duidelijk zijn. Facts laten spreken.
Ruthie mag dat zeker, nog meerdere keren  pogen om tot 18 meter hoog te klauteren en intussen bij de Kortrijkzanen de indruk wekken alsof zij de instigator is van het gebruik van de brandweertoren als klimmuur.
Maar weet zij wel dat ze daarvoor telkens toelating zal moeten krijgen van het Oranjehuis?

We duiken in ons archief, zoals het een redacteur van een alternatieve kwaliteit stadskrant past.

Het is al zeker al een jaar geleden dat toenmalig  schepen en OCMW-voorzitter Philippe De Coene het exploiteren  van de toren overliet aan het Oranjehuis. In zijn  optiek zou de klimtoren dan toegankelijk zijn voor alle jeugdorganisaties. En het Oranjehuis zou een kleine maandelijkse vergoeding betalen voor  het gebruik van het gebouw. Maar ook instaan voor het onderhoud en het beheer.
(De toren maakt geen deel uit van het concept Deelfabriek.)

Stad heeft op 8 april van vorig jaar 2024  met de vzw  Oranjehuis een gebruiksovereenkomst gesloten. Dat de pers  dat niet weet! En Ruthie dat vergeet!
Daar staat in wie er mag gebruik maken van de toren.
Ja, natuurlijk het Oranjehuis. Heeft het monopolie. En de vzw Oranjehuis mag in rechte de toren in gebruik geven aan 1) het CAW Zuid-West-Vlaanderen, 2) de West-Vlaamse Bergsportvereniging om klimbegeleiders op te leiden.
Zo. Dat weet u nu tenminste.
Maar het Oranjehuis is (was) mild gestemd. De vzw gaf in die overeenkomst van april vorig jaar haar akkoord om de stadsdiensten de kans te geven om de klimtoren te benutten indien dit wordt gevraagd.
Gebruiksvergoeding door de vzw aan stad te betalen: maandelijks 75 euro.
De VZW staat in voor het beheer en het onderhoud, jawel.
Kreeg in het kader van het project “Burgerbudget” nu 11.542,05 euro als prijs. (Men had gedacht aan een budget van  8.850 euro.)

Tot daar een aanvullend bericht van  onze gemeenteraadwatcher.
Er is een nieuwe gebruiksovereenkomst nodig.
Thank for watching and listening.

 

actualiteitsbericht, cultuur, infotainment

Wil je nog een keer onze gewezen schepen van cultuur Axel Ronse zien ?

Haast je dan maar !
Hij zit nu (18u43) op het terras van zijn nieuw museum Abby, in het begijnhofpark. Vermomd weliswaar, met een werkmanspet op.  En vuile nagels (manicure!). Net een arbeider in staking. Incognito !
Schepen Axel Ronse (N-VA),  die de realisatie van de nieuwe kunst- en tentoonstellingsruimte ABBY op zijn politiek conto mag schrijven, is door het nieuwe stadsbestuur van Ruthie Vandenberghe (Team Burgemeester) niet uitgenodigd op de  officiële pre-opening van het museum, vorige vrijdagavond.   Mocht dus ook geen openingsspeech geven. En is niet geweest.
En nu zit Axel daar incognito te wezen. Weliswaar liefdevol omringd door zijn museumteam.

geschiedenis, infotainment, media

Oproep gericht aan onze stadsfotografen en alle slechte Qortrijkzanen

De opening van de nieuwe kunst- en tentoonstellingssite  Abby in het Begijnhofpark heeft bij veel mensen  ongewild een verrassend visueel neveneffect teweeg gebracht.
De bezoekers (ook wij) beseffen nu pas ten volle hoe rampzalig de bouw van een conglomeraat van 29 ‘woonunits’ op de site Vincentius het (nu nog) unieke uitzicht op de  O.L.Vrouwekerk zal vernietigen.
Ga daar maar eens staan, aan de ingang van de cafetaria (de piramide) van het museum.  Of ga zitten op het caféterras.
Vlakbij ziet u de afbakening van de werf voor de bouw van die 29 “woonunits”.  En over die schutting heen dus een magnifiek, zelfs  overweldigend uitzicht op de achterzijde van de kerk.
Maak dus maar veel foto’s want zeker volgend jaar is dat zicht op de kerk van daaruit gezien potdicht gebouwd.
Mooi idee zou ook:  dat er iemand al wandelend vanaf de toegang tot het Begijnhof – kant Houtmarkt – naar de kerk toe een filmpje maakt.
Die beelden krijgen een historische waarde.

Sinds begin van dit jaar heeft het schepencollege een nieuwe lichting van (vier) stadsfotografen aangesteld. (We hebben ze  al een keer vernoemd.)
Kortrijkwatcher lanceert hier alweer (traditioneel) een positief voorstel.
Dit namelijk:
Stad beslist om de vier fotografen van dienst de opdracht te geven om stante pede de huidige toestand in het Begijnhofpark te fotograferen en filmen.  (Voor de rest van het jaar volgen ze dan getrouw de bouwwerkzaamheden, – hoe de kerk langzaam uit het zicht verdwijnt.)

Iedere stadfotograaf kreeg bij zijn aanwerving een thema toegewezen. Zodus:
* Er is ongetwijfeld een ’toeristisch aspect’  verbonden aan het iconische, het nu nog beschikbare volledige beeld van de kerk. Daar is “Fort 07” uit Kuurne zeker voor bevoegd.
* Het dichtgooien van het zicht op de kerk door een bouwcomplex is een toch een  ‘event’? Taak voor David Barbe uit Kortrijk.
* Een ‘reportage’ van het bouwproject kan niet mankeren. Bas Bogaerts uit Nevele is hiervoor geschikt.
* Voor ‘citymarketing’ (campagne) is onvermijdelijk: de firma ‘Boa’ uit Lauwe.

P.S.
Kortrijkwatcher zal ook een poging doen.
En onze lezers? Stuur uw foto’s naar de redactie van het maandelijks officieel stadsmagazine Kortrijk.  Men zal u dankbaar zijn.

gemeenteraad, infotainment, mandatarissen

En de Nawal-wisselbeker gaat ditmaal naar…

De Nawal-wisselbeker konden we  in januari voor het eerst met plezier uitreiken aan N-VA-raadslid Axel Ronse. IJdeltuit als hij is, was hij daar zeer vereerd mee.
Er kwamen nochtans nog andere evenwaardige kandidaten in beeld voor de beker, maar de redactie van deze elektronische stadskrant zag in dat er niet te lang mocht gewacht om juist aan hem die eerste trofee  te overhandigen. We zullen Ronse immers niet zo vlug meer terugzien in de zittingen van de Kortrijkse gemeenteraad. Hij heeft zich meer dan ooit in de picture  gewerkt als fractieleider van de N-VA in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Zijn carrièreplanning eiste al geruime tijd dat hij  tijdens de gemeenteraadszittingen op zijn laptop  druk in de weer was met “Brussel”,  met het betere parlementaire werk. Ronse wordt de eeuwige afwezige in Kortrijk. Voor wanneer een opvolger?

Oei.  Voor de nieuwe abonnees van onze krant is het nodig om nog even uit te leggen hoe en waarom een Kortrijks raadslid de zgn. Nawal-wisselbeker  in de wacht kan slepen.
En vanwaar die naam?
Nawal Maghroud was in de vorige bestuursperiode fractieleider van de beweging “Vooruit” in onze gemeenteraad.  Het heeft wel jaren geduurd eer onze gemeenteraadwatcher dat in de gaten kreeg. Nawal heeft in die zes jaar zowat zes maal het woord genomen, voor even dan, – en maximaal twee minuten per keer. Voor het overige was zij in iedere raadszitting vanaf de tweede minuut al in de weer met haar GSM, en vanaf de eerste minuut aan het tateren  met haar gebuur.  Net een bakvis gelijk. En maar lachen en zwaaien naar het publiek, of fotootjes nemen.
En dit gaat in deze tweede bestuursperiode maar door. Zelfs in de installatievergadering van 6 december 2024 had Nawal nauwelijks oog voor het gebeuren in de gemeenteraad. En in de recente Raad van deze maand  had zij niet in de mot dat de zitting was geopend.
Vandaar dus de naam van de wisselbeker en de achterliggende betekenis ervan. Duidelijk.
Er is nog een bijkomende semantisch, leuke toevalligheid die kleur geeft aan de naam van de wisselbeker. ‘Nawal’ is Arabisch voor ‘geschenk’ en Maghroud betekent ‘zanger’ of ’tsjilper’.

Goed.
Naar wie  gaat ditmaal de wisselbeker, ter gelegenheid van de laatste gemeenteraad dd. 17 februari?
Er kwamen zeker vijf kandidaten in aanmerking, waaronder zelfs enkele pas verkozenen. Nu al!
De voorkeur van onze gemeenteraadwatcher voor de kandidaat van maand februari gaat weerom naar een ancien, raadslid Axel Weydts, de alom bekende voormalige schepen van mobiliteit en openbare werken.
Waarom?
Net zoals het geval was met de vorige keuze voor Axel Ronse moesten we ons reppen bij de toekenning van de prijs.  Weydts is nu immers ook  parlementariër, en in de Kamer van Volksvertegenwoordigers  gebombardeerd tot de militaire expert van zijn partij  ‘Vooruit’.  Dat maakt dat we hem niet noodzakelijk nog iedere maand  aan het werk zullen zien in onze Raad.
Want veel werk, dat heeft kapitein Weydts! Het is duidelijk gebleken  in de laatste gemeenteraad.  Niet minder dan drie elektronische apparaten had hij  bij zich. Nog nooit meegemaakt: een gsm, een tablet, een laptop. En maar tokkelen op zijn tablet, heel de duur van de zitting lang.  Dat hij die maandag veel werk voor de boeg had, was – achteraf bekeken –  eigenlijk al duidelijk te merken. Nog voor de zitting begon kreeg  zijn laptop  minutenlang een grondige poetsbeurt.  Zie de live stream ca. 18u54. En om zijn handen smetvrij te maken had Weydts zelfs een  speciaal doekje bij. Deed tevens nog dienst voor een poetsbeurt tussen de vingers.
Waarlijk, een spektakel – zoals nog nooit meegemaakt.
Axel Weydts verdient als geen ander de NAWAL-WISSELBEKER !

infotainment

Jawel, de wisselbeker ‘NAWAL’ gaat naar N-VA-raadslid Axel Ronse (2)

De redactie van ‘kortrijkwatcher’ is eenparig tot een besluit gekomen. Er waren drie evenwaardige raadsleden die het echt verdienden om onze  gloednieuwe wisselbeker in de wacht te slepen. De twee kandidaten die nu uit de mand vielen moeten  intussen niet wanhopen: het gaat wel degelijk om een wisselbeker, dus  maken zij volgende maanden zeker nog een kans als zij zich blijven gedragen zoals gisteren te zien viel bij deze eerste gemeenteraad van de nieuwe constellatie van vier partijen.
Maar dat Axel Ronse als eerste onze wisselbeker in de lucht mag steken, dat ligt aan een platte pragmatische  overweging bij onze hoofdredacteur. De vrees bestaat namelijk dat Axel Ronse (die verzaakte aan een hernieuwd schepenambt) nog weinig zal opduiken in de Kortrijkse gemeenteraad.  (Hij was al afwezig in de raadscommissie ter voorbereiding van  deze eerste gemeenteraad van de nieuwe bestuursploeg.) Axel vindt dat “Brussel roept”, – zoals men dat zegt. Hijzelf vindt trouwens ook dat men hem daar nodig heeft. Vandaar dat wij hem  – voor het te laat is – nog vlug onze trofee overhandigen. Axel is gedurende héél de zitting enorm druk bezig geweest op zijn laptop. Duidelijk veel werk verzet.  Leek naar het eind toe (ca. 21 uur) zichtbaar tevreden over zijn werk. Was ontspannen.

Bij de raadszitting van volgende maand mogen onze lezers gerust mee stemmen over de vraag wie de meest valabele kandidaat is, aan wie we de NAWAL-beker zullen doorgeven.
Zij moeten daarbij wel bewijzen dat ze de gemeenteraad tot aan het eind hebben gevolgd en daarbij continu oog hadden voor de apparatuur  (GSM, tablet) waarmee de raadsleden zich onledig hielden.

Wie verdient er namelijk onze wisselbeker?
Zeer simpel: het raadslid dat naar best vermogen gedurende  heel zitting van de gemeenteraad het minst begaan was met wat daar zo allemaal werd voorgesteld, gevraagd en gestemd. Concreet: het raadslid dat (laat ons zeggen) minstens 80 procent van de duur van de vergadering naarstig  bezig was met persoonlijk werk, of spelletjes, of met andere mogelijke vormen van communicatie met de buitenwereld. In elk geval iemand (kan ook een schepen zijn!) die het overduidelijk druk had met alles behalve met de gemeenteraad.

Maar waarom noemen we de trofee juist de NAWAL-wisselbeker?
We hebben daar vaak op gewezen. Onze trouwe lezers weten dat.
In de vorige bestuursperiode was er in elk geval één raadslid dat werkelijk van de eerste tot de laatste seconde  op haar tablet bezig was met “thuiswerken”. Met name: Tiene Castelein. Het is ooit voorgekomen dat haar buurvrouw er haar kon op wijzen dat er moest gestemd worden, en op een andere  keer bleef  zij zelfs nog even doorwerken want had niet eens in de gaten dat de gemeenteraad  gedaan was.
Waarom hebben we het dan niet over de “Castelein-wisselbeker”?
Eenvoudig. Tiene heeft de eer aan zichzelf gehouden, heeft zich namelijk niet meer verkiesbaar gesteld. Ze is weg. Zal nu echt  thuis aan tele-werken doen. (Of volgt zij nu de livestream??)

De beker wordt  genoemd naar de naam van raadslid Nawal Maghroud. Ja.
In de voorbije bestuursperiode was zij fractieleider van “Vooruit”. Het heeft enkele jaren geduurd eer we dat te weten kwamen.  En tijdens al die zes jaren  van de voorbije legislatuur heeft zij naar (ruwe) schatting ook een zestal keer  het woord genomen. Heel kort overigens. Bijvoorbeeld om te zeggen dat iets goed was, dat zij  – zoals gevraagd door Philippe De Coene – ermee kon akkoord gaan.
In alle raadszittingen was zij constant bezig met haar smartphone, en dit is zelfs zo gebleven tot en met de installatievergadering van de nieuwe gemeenteraad op 6 december vorig jaar. Vandaar.

We hebben daar toen in deze alternatieve stadkrant een stukje aan gewijd. Is er iemand geweest die haar daarvan op de hoogte bracht?
De wisselbeker verdient haar naam.
In de zitting van 20 december (de eerste van de nieuwe coalitie!) viel het wel op dat zij pas om 19u30 met enige aarzeling haar GSM tevoorschijn haalde.  Haar tablet stond intussen wel al open geklapt. Zij tikte zo nu en dan ietwat wezenloos een tweetal lettertjes aan op het klavier, maar het scherm bleef zwart.
Dat eerste half uur heeft Nawal dus in gehele vertwijfeling doorgebracht. Ietwat radeloos rondkijkend, alsof zij niet goed wist waar zij nu zat en waarom.
Maar goed. Nadat zij het had aangedurfd om de smartphone boven te halen is er voor de rest van de avond een rustige concentratie over haar neergedaald.  Zelfs haar ongedurige buur (Axel Weydts, die zich steendood verveelde) kon haar niet verstrooien. (Joost Bonte – sympathiek nieuw raadslid van ‘Vooruit’ – trok wel eens haar aandacht, als die namelijk weer eens wat kluchtig zei of deed. Dat kon ze wel  appreciëren.)
Wat mij  intrigeerde was dat Nawal Maghroud zich zo nu en dan (20u30, 20u56)  met de rug naar de camera draaide om bezig te blijven met haar mobieltje.
Was dat toeval? Of heeft zij dat camouflage-maneuver geleerd van Tiene Castelein?
De laptop bleef ondertussen quasi onaangeroerd. Zwart scherm. Nooit het rode streepje bovenaan gezien. (Voor de insiders: dat streepje wijst erop dat de gebruiker aan het kijken is naar de website van de raadszitting.)

Ter info.
Een betere naam voor de trofee kan niet.
Het Arabische woord “Nawal” betekent ‘geschenk’.

P.S.
Moet die wisselbeker een inscriptie krijgen?
We dachten aan: “Verveling is een middel om de tijd te rekken”.

asap, gemeenteraad, geschiedenis, infotainment

Awkward tribute voor Vincent van Quickenborne, nu gemeenteraadsvoorzitter

Installatiezitting van de nieuwe gemeenteraad, 6 december 2024.
Op het scherm in de zaal is het 19u30.

Djeezes zeg! Wat krijgen we nu?
Begint de VB-fractieleider Wouter Vermeersch daar niet met het afsteken van een lofbetuiging ter ere van de aanstelling van Quickie als voorzitter van de gemeenteraad?
Hij start met een bedanking voor de nieuwe burgemeester Ruth Vandenberghe voor haar keuze om raadslid Van Quickenborne te laten benoemen tot voorzitter  van de Raad.
En waarom?
“De Kortrijkse gemeenteraad is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een toonbeeld voor Vlaanderen. Een lichtend voorbeeld van hoe de lokale democratie écht hoort te werken.”
Welnu, – zo gaat het verder – net met die keuze geeft de meerderheid aan dat men op dat ingeslagen pad wil verder gaan. “Dat men het goed meent met de gemeenteraad, inclusief met de leden van de oppositie.”

(Dat moet ironie zijn, zo bedenk ik gelukkig algauw. Geleerd op school:  ironie is het tegenovergestelde zeggen van wat men denkt. En dat kan ontaarden in cynisme. Zal dat gebeuren? De raadsleden zitten er als versteend bij.)

Vermeersch vervolgt zijn betoog. Hij begint duidelijk te overdrijven, meen ik.
“De voorzitter (Quickie dus) is een figuur die een diep respect heeft voor zowel de leden van de meerderheid als van de oppositie. Een figuur die boven het politiek gewoel staat, geliefd is over alle partijgrenzen heen, iemand ook die zich nooit zou verlagen tot scheldpartijen.”

Maar dit begint toch op bittere ironie te lijken, of is het een tikkeltje spot?
“(De voorzitter) is een figuur die het spreekrecht van de oppositie  respecteert maar ook apprecieert. Een man die steeds met een brede glimlach de raadszaal binnenkomt en al hunkert naar de volgende zitting. Die geniet van het open debat en de diverse meningen in onze stad.”

Nu begint Vermeersch te overdrijven, zelfs te liegen. Maar dan wel heel doorzichtig  gevolgd door enige vleierij.
“Hij werd de afgelopen verkiezingen ook duidelijk beloond en gedragen door de kiezer. U hoort het, wij komen werkelijk superlatieven tekort op deze feestelijk installatievergadering. Als hij (Quickie dus) bijvoorbeeld de politieraad leidt, verlopen de vergaderingen onder zijn voorzitterschap respectvol en vooral ook zeer correct.”

Vermeersch haalt hier tussendoor een demagogisch argument aan. Hij beweert hierbij  namelijk dat de collega’s die destijds de politieraad bemanden dit zeker zullen beamen.
Ja, hij betrekt zelfs iedereen bij zijn lofbetuigingen!
“Ik denk dat wij (meervoud!) hier een keuze hebben gemaakt  die op steun kan rekenen over alle partijgrenzen heen, niet alleen hier in deze gemeenteraad maar nog heel ver daarbuiten.”

Een schijnbaar mooi slot nog, ter afronding.
“Dank aan de collega’s en hulde aan zij die die deze wijze beslissing hebben genomen. Het moet gezegd: dit is een positief signaal, een mooie start.”

Maar dit is nu wel een te grove leugen:
“Wij kijken uit naar nog minstens twee jaar van schitterende samenwerking.”

Beste meneer Vermeersch van het Vlaams Belang!
Denk vooral niet dat u ‘kortrijkwatcher’ hiermee hebt kunnen beetnemen!