Category Archives: milieu

Wat krijgen we nu? Een masterplan parking Broeltorens-Dam

Wat krijgen we nu? Het schepencollege tovert nu plots een plan tevoorschijn dat dateert van 2011, terwijl zelfs Peter Lanssens van ‘Het Laatste Nieuws’ er niet over rept. Bewoners uit de omgeving weten dus ook van toeten noch blazen.

Het moet zijn dat er ergens promotoren zijn die het op de heupen krijgen en eindelijk uitsluitsel willen krijgen in bepaalde verkoopdossiers langs de Dam.
Bij één van die stedenbouwkundige handelingen is de omgevingsaanvraag van Ciril NV intussen zeer recent (4 maart) geweigerd, met name voor de bouw van 62 appartementen en 7 woningen op Dam 71. Het project kreeg een ongunstig advies, onder andere omdat het niet kadert in een “vastgesteld masterplan” voor de ruimtelijke omgeving van de site tussen de IJzerkaai en Damkaai.
Dat masterplan “parking Broeltorens & Dam” is eigenlijk pas goedgekeurd in het CBS van 4 maart jongstleden maar kadert in een zgn. “Ontwikkelingskader Leieboorden”, ooit in lang vervlogen tijden (2011) opgemaakt door Leiedal in samenwerking met HUB-architecten en als “bindend beleidsinstrument” goedgekeurd door de gemeenteraad van mei 2011.

Lezer, u bent dat waarschijnlijk ook vergeten.
Maar “de site Broelparking” is slechts één van de 12 sites die Leiedal in 2011 heeft opgenomen in zijn “visiedocument”. In die tijd was er geen aanleiding om met dat specifieke ontwikkelingskader iets te doen, maar – zo vindt Stad- op vandaag is deze omgeving in beweging en is het nodig “om bepaalde ambities te formuleren om het openbaar domein tussen de verlaagde Leieboorden en ‘Buda Beach’ op te waarderen door de groenstructuur en de fiets- en wandelverbindingen te versterken”.
Beste lezer, het nu goedgekeurde masterplan telt elf bladzijden en is geschreven in dat typische en bijwijlen onuitstaanbaar jargon van pas afgestudeerde masters in Ruimtelijke Ordening.
We pikken er verkort enkele zaken uit die u kunnen interesseren.

Site Dam 18
Voor de nostalgici onder ons en erfgoedfetisjisten citeren we al onmiddellijk wat gezegd wordt over “Site Dam 18”, dat bekende, lieflijke, charmante (dokters)huisje langs de platanen van de Dam. “De site van de solitaire villa en de aanpalende garageboxen komt in beweging.” Ja, zo drukt men uit dat het eigenlijk wordt gesloopt. Reden? “Het vormt een unieke opportuniteit om de dubbele beplantingsstructuur van de Dam te herstellen.” Er komen appartementen en kantoorfuncties (4 bouwlagen) met volledig ondergrondse parking.

Parking Broel
– Er komen “leesbare” en logische fiets- en wandelverbindingen verbindingen tussen de kant oude en echte Leie.
– Er komt een centrale groenruimte, de facto twee parkings.
– Het actueel parkeeraanbod bedraagt 284 plaatsen en kan verminderd worden met 40 plaatsen (bij ontwikkeling van de kant Dam) en met 34 plaatsen bij volledige ontwikkeling van de centrale groenzone.

Kalkovenbrug
Komt in lijn met de Kleine Leiestaat

Site Dam
P.S. Voor niet-Kortrijkzanen: “Dam” is een straat, een laan.
(Hier verwijst men nog naar een workshop uit 2017 van Leidal met Josi Farrando.)
– De rijweg tussen IJzerkaai en Damkaai wordt op de noordelijke kant geconcentreerd (kant parking Dam en ‘Grooten Broel”). Kan eventueel over enkelrichting in het kader van een ruimer mobiliteitsplan.
– De andere rijweg (kant Buda) krijgt de vorm van een woonerf.
– De ruimte tussen de bomenrijen kan omgevormd tot een lineair park met de sfeer van een woonerf.
– De Dam heeft op vandaag 123 parkeerplaatsen. Door het weghalen van de parking onder de platanen verdwijnen er ca. 73 plaatsen. In de nieuwe inrichting blijven er ca. 50 plaatsen beschikbaar (40 aan de kant van de rijweg). Zij kunnen een specifiek statuut krijgen als kortparkeren of bewonersparkeren.

Site Dam 71
Zoals gezegd is de huidige omgevingsaanvraag tot de bouw van appartementen en woningen geweigerd.
In het hier toegelichte masterplan benoemt men deze site als “bouwveld ‘- Westelijke Zone (Dam)” en somt men een hele rij criteria op.
Een vergelijking van deze voorwaarden met de motivering van de weigering van de omgevingsaanvraag valt buiten het bestek van ons verhaal.

P.S.
Nog even opgezocht.
Wat zouden de raadsleden hebben gezegd over dat “Ontwikkelingskader Leieboorden” (12 sites) in de gemeenteraad van mei 2011. NIETS !



Contractvoorwaarden in de samenwerkingsovereenkomst met Chefchaouen (5)

Laat ons met enkele van de meeste bizarre voorwaarden uit het contract beginnen, anders leest u hoogstwaarschijnlijk niet eens verder.
Een artikel – in een of andere samenwerkingsovereenkomst van stad Kortrijk met een of andere instantie – als wat we nu lezen onder het nr. 5 in het contract met Chaouen – hebben we nog nooit tegengekomen. Nog nooit, en zeker weten dat we als gemeenteraadwatcher in de loop der jaren er al tientallen hebben doorgenomen. We staan dusdanig verstomd van de inhoud ervan dat we de desbetreffende clausule hier zowat integraal willen citeren. Hou uw mond alvast maar goed dicht vooraleer die openvalt.
De titel van ART. 5 luidt gewoonweg “toelage“, zonder meer. (En die simpele titel op zichzelf dekt zelfs de lading niet.)
“Het is Chefchaouen verboden een betoelaging via stedelijke reglementen/reglement OCMW aan te vragen of prestaties te factureren aan het stadsbestuur/OCMW en dit voor dezelfde doelstelling zoals opgenomen in art.2 van huidige overeenkomst. Chefchaouen verbindt er zich uitdrukkelijke toe dit verbod te respecteren. ” (Noot: dat art.2 slaat op reis- en verblijfkosten.) “Mocht er ondanks dit verbod toch een bedrag uitbetaald zijn (…) op basis van een factuur aan het stadsbestuur/OCMW (…) dan zal de nominatieve toelage (…) verminderd worden met dit uitbetaalde bedrag en kan dit de beëindiging van de samenwerkingsovereenkomst tot gevolg hebben.”
Wat is in Allah’s naam (swt) de reden van zo’n regelrechte bedreiging? We hebben er echt het raden naar. Verdenkt men de Marokkaanse delegaties ervan dat zij soms met een stelletje tafelschuimers alhier zullen opdagen? Of heeft Kortrijk ooit slechte ervaringen opgedaan tijdens onze stedenband met Cebu-City?
Een raadsel.

ART.4 gaat over “wederzijdse verbintenissen”.
Bijzonder onorhodox is dat er een verbintenis valt op te merken die geenszins op een gelijkwaardige manier wederzijds is. In ART.4.1 gaat het om de kosten van de jaarlijkse werkbezoeken. Zie eens hoe gulhartig onze stad kan zijn.
– Als de Marokkanen met een interne delegatie naar hier ter stede op bezoek komen, dan betaalt Stad (dat zijn wij) de totale reiskosten helemaal, vanuit Chaouen naar hier (“België”, staat er in de tekst). Helemaal.
– Omgekeerd nu. Wij gaan een keer nu (één beurt per jaar dus) op bezoek naar ginder. Dan belooft Chaouen om ons vervoer vanaf Marokko te betalen. (We veronderstellen dus hierbij redelijkerwijze wel degelijk: vanaf onze landingsplaats in het land tot in het centrum van Chaouen, en helemaal niet alreeds vanaf het moment dat ons vliegtuig het Marokkaanse luchtruim binnendringt.)
Het merkwaardige nu is dat die verbintenis uit art.4.1 niet strookt met de omschrijving van de verbintenis in hoofde van Kortrijk over de “logistieke subsidie”.
Wat staat er immers in ART. 4.2, par.2 ? We krijgen er – echt waar – een punthoofd van.
Daar vernemen we dat wij (Kortrijk) er ons toe verbinden om bij een werkbezoek aan Chefchaouen wel degelijk zelf de reiskosten te betalen, en wel van België helemaal naar Marokko.

En hoe zit het met de “verblijfkosten”? Daar bent u wellicht ook benieuwd naar. We zeggen het maar meteen: heel goed !
Als wij naar ginder trekken, dan betaalt Marokko de kosten voor overnachtingen, maaltijden en stelt ook infrastructuur ter beschikking om ons werk aldaar te kunnen uitvoeren (ART. 4.1). En zie eens: Kortrijk doet net hetzelfde voor onze Marokkaanse partner. (ART. 4.2. par.2.)

Over de financiering van de stedenband willen we het natuurlijk ook hebben. Daarvoor moeten we ART.4.2.1 aandachtig lezen en ART.7 voor de uitbetalingsmodaliteiten.
U hebt ongetwijfeld nog nooit gehoord van “het Wereldhuis West-Vlaanderen“. Wij wel een beetje, een verwaaide keer, maar de website van die instelling lijkt nergens op. Eigenlijk staat er niets op. En je moet er ook toegang voor krijgen. Nu ja, het is blijkbaar een provinciale instelling, gelegen in Roeselare nog wel, en die schijnt opgericht te zijn om veel goeds te doen voor mensen van kleur. (Een provinciaal bestuur is daar toch niet meer bevoegd voor?)
Dat “Wereldhuis” bedenkt onze stedenband voor een periode van drie jaar met een subsidie. (Dank u, Jean de Béthune.)
Maar probeer dit nu maar eens te begrijpen. We citeren het art.4.2. par.1. Volg maar:
“De samenwerking (…) wordt deels gesubsidieerd door Wereldhuis West-Vlaanderen. Dit is een subsidieovereenkomst voor een periode van drie jaar met een totaal bedrag van 45.000 euro. De subsidie bedraagt 75% van het totale werkbudget. Jaarlijks wordt 15.000 euro uitbetaald aan stad Kortrijk. Daarvan gaan 7.500 euro naar het stadsbestuur van Chefchaouen voor de uitvoering van het actieplan.”
Hoeveel bedraagt dus het totale werkbudget (bij ons,)? Staat niet in de tekst, maar valt te berekenen.
Als we het goed voor hebben zal de stedenband werken met een budget (bij ons) van 20.000 euro per jaar en legt Stad pas 5.000 euro per jaar bij wat we krijgen van dat Wereldhuis. Maar hoe wordt dat bedrag dan verdeeld tussen de partners? Op de website van stad is een keer verschenen dat Chefchaouen het toch maar met 7.500 euro per jaar moet blijven stellen, en stad 12.500 euro voor zich houdt.
(Hier moeten we er toch even aan toevoegen dat we op Tinternet vonden dat Chaouen van Europa ooit een keer 10 miljoen dirham heeft gekregen. Dat is omgerekend 900.000 euro. Een officiële bron vinden we evenwel nergens. Het zou gaan om een studie voor een wegverbreding naar Al Hoceima toe. Mobiliteit!)

ART.7 gaat over de uitbetalingsmodaliteiten.
Onze lezers weten dat de samenwerkingsovereenkomst (mede) is ondertekend door Helga Kint, gemeenteraadsvoorzitter.
Raadsleden kunnen haar nu vragen of de eerste schijf van 50% van het jaarbedrag wel is uitbetaald. Dat moest contractueel in maart al gebeurd zijn. Maar! Kan dat wel als er – bij ons weten – intussen nog geen enkel actiepunt is uitgevoerd? Is er bijvoorbeeld alreeds één (van de drie verplichte) online vergaderingen doorgegaan?
Verslag? Helga !

En wie moet er jaarlijks rapporteren over de gerealiseerde werking, denkt u? De verantwoordelijken van het stadsbestuur van Chefchaouen !! (ART.6). Nog wel op eigen initiatief dienen zij tegen 1 april van het jaar volgend op het werkingsjaar een evaluatie- en financieel verslag uit te brengen. Aan ons stadsbestuur! Dat had u nu waarlijk niet verwacht hé? (Wat zullen de Marokkanen rapporteren over de werking vanaf 1 januari 2023 tot op bijv. 31 juni 2023?)

P.S.
Genoeg voor vandaag.





Over de nieuwe stedenband tussen Kortrijk en – jawel – Chefchaouen (4)

De Marokkaanse stad Chefchaouen (ook genoemd Chaouen) heeft zich ooit een keer (2010) uitgroepen tot “ville écologique” (maar is dat eigenlijk officieel niet). “La ville bleue qui se veut verte.” Dat betekent niet dat er aldaar op milieuvlak geen pogingen worden ondernomen om iets te doen aan 1) het klimaat, 2) duurzame energie en 3) duurzame ontwikkeling. (Die genaamde Aziz die nu met een elektrische fiets rijdt! Bij wijze van voorbeeld.)
Veel weten we er niet over want alhoewel er al een verkennend werkbezoek van een Kortrijkse delegatie naar ginder is gevlogen (en omgekeerd ook?) vertikt ons stadsbestuur het nog altijd om de Kortrijkse burger serieus in te lichten over wat er al aan het gebeuren is rond de drie voornoemde thema’s.
Het is bijvoorbeeld nuttig om nu reeds op te merken dat er volgens het samenwerkingsakkoord jaarlijks drie online vergaderingen worden georganiseerd en dat er tevens een jaarlijkse evaluatie plaatsgrijpt. Welnu, onze stedenband bestaat sinds 12 december 2022 en is door de gemeenteraad goedgekeurd op 16 januari van dit jaar. Ja, – en welnu? Wat is er in dit eerste halfjaar van 2023 zoal aan actieplannen uitgevoerd?
Hier is al gewaarschuwd dat dit soort van non-beleid en non-communicatie absoluut niet zo kan doorgaan, of we stevenen – zoals met vorige mislukte stedenband met Cebu-city – naar een totaal fiasco.
Weggegooid geld en energie, en een hoop frustraties daar bovenop als resultaat.
Bon. We hebben gezegd.

Onze stedenband draait rond vier assen.
1. Maatregelen nemen om de klimaatverandering te verzachten en “zich eraan aan te passen”.
In dit kader zullen we bijv. afvalexperts uitwisselen, in beide steden meer groene plekjes aanleggen, – nog wel met fruitbomen. En mobiliteitsexperten inschakelen. (Weydts! Werk aan de winkel! Circulatie- en mobiliteitsplan helpen maken voor de smalle, pittoreske en steile steegjes in “de blauwe stad”. Veel trappen hoor.)
2. Bewustmaking en betrokkenheid van burgers rond klimaat, energie en duurzame ontwikkeling.
Ja, met onze vorige stedenband is daar niets van terecht gekomen. En ook nu weer hebben we een heel valse start genomen.
3. Institutionele capaciteitsopbouw van beide steden.
Dat is ambtenarentaal. Het gaat uiteindelijk om het uitwisselen van studenten uit onderwijsinstellingen. (Bij ons zal dat ongetwijfeld Howest zijn.)
4. Educatieve, sportieve, culturele en toeristische uitwisselingen.
Hier gaat het dus om de fameuze snoepreisjes. Met Cebu zijn er heel veel (wederzijds) georganiseerd, zelfs nog nadat de stedenband al was opgeheven. (Eén keer een verslag gevonden van een groep Kortrijkse bakvissen op bezoek op het Filipijnse eiland. Hebben niet eens een uittreksel daarvan gepubliceerd. Te beschamend hilarisch!…)

Tot daar de vier assen waarrond men een en ander wil verwezenlijken. Duur van de stedenband: vanaf 1 januari van dit jaar tot en met uiterlijk 31 december 2025. Stopzetting of verbreking van de overeenkomst mogelijk., bijvoorbeeld als de contractvoorwaarden niet worden nageleefd.
Zoals u weet is de samenwerkingsovereenkomst aan onze zijde ondertekend door de gemeenteraadsvoorzitter Helga Kint, niet door onze burgemeester. Interessant is dus te weten tot welke engagementen zij zich (samen met haar gemeenteraad) zoal heeft verbonden.
We gaan er nog een apart stukje van maken, want bepaalde artikels uit het contract zijn verrassend. Pikant ook. Helga zal moeten bij de pinken blijven.

Intussen permitteren we ons nog een tweetal algemene bedenkingen. Wat ons van het hart moet.
* Vooreerst kan men zich afvragen waarom Kortrijk per se een stedenband wil.
En wie dat eigenlijk wel wil ? Een fractie, een schepen? De burgemeester? Een Kortrijkse VIP? Een organisatie? Wie is of zijn de initiator(s)? Dat weten we dus niet.
Jawel, in het bestuursakkoord van de tripartite is er een keer sprake van “een beste stad, met de strafste plannen voor meer biodiversiteit en minder vervuiling“. Maar behelst dat impliciet en noodzakelijk het sluiten van een stedenband? Men kan natuurlijk altijd teruggrijpen naar de grote woorden. Een plechtige, hoogdravende terminologie die een hele kamer kan vullen. In de trant van “steden spelen overal ter wereld een belangrijke rol in de ontwikkeling van hun regio of land.” En: “ze worden meer dan ooit geconfronteerd met dezelfde uitdagingen en problemen.” En: “stad Kortrijk wil een beleid uitwerken dat iedereen omarmt én effect heeft op alle Kortrijkzanen over alle grenzen van de verschillende doelgroepen heen.” (We citeren nog altijd!) En: “we streven naar een samenleven waarbij niemand uitgesloten wordt. Een cultuur waarin gelijke kansen, gesprek en respect vooropstaan en waar geen plaats is voor haat, onverdraagzaamheid en racisme.” Enzovoort. Enzovoort.
Let wel, dat bloemrijk woordgebruik staat allemaal te lezen in het samenwerkingsakkoord! (Art. 11: “Clausule samenleven.”)
* Tweede punt dat we eventjes willen maken.
Waarom moet een (Kortrijkse) stedenband (zie de vorige met Cebu) altijd gaan over een thema als “milieu”? Zeg het eens.
En waarom altijd met een partner uit “het zuiden”? Zeg het eens.





De samenwerkingsovereenkomst tussen Kortrijk en Chefchaouen is ondertekend (3)

Stom hé? We moeten nog VOOR we het over de inhoud hebben van dat contract even een heikel puntje aanraken. Iets dat we aan onszelf en anderen niet kunnen uitleggen, terwijl sommigen wellicht zullen denken dat het om juridische haarkloverij gaat.
Dat samenwerkingsakkoord is aan Marokkaanse zijde afgesloten door het stadsbestuur van Chefchaouan, “rechtsgeldig vertegenwoordigddoor de burgemeester Mohamed Sefiani. Volstrekt normaal te noemen.
Evenwel.
Aan onze zijde is de overeenkomst weliswaar ook afgesloten door het stadsbestuur (het schepencollege van 12 december 2022), maar dan wel vertegenwoordigd door de gemeenteraad, “voor wie optreden” Helga Kint (raadslid-voorzitter van de gemeenteraad) en Carlo Daelman (algemeen directeur). Dat zou dus betekenen (art. 279 §1 van het decreet lokaal bestuur) dat het document specifiek, zeg maar ‘louter en alleen’ betrekking heeft op de gemeenteraad. Dat is toch van de pot gerukt?
Hoeveel actoren zijn er niet gemoeid met die samenwerking? Het thema is: klimaat, duurzame energie en ontwikkeling! Daar zijn bijvoorbeeld ongetwijfeld experten inzake mobiliteit uit beide steden bij betrokken. Stagiairs uit meerdere onderwijsinstellingen. Een provinciale instelling als het “Wereldhuis”. Een bevoegde commissie. Lokale culturele, toeristische en zelfs sportieve verenigingen. Burgers dus. Afvalexperts. Tuinarchitecten. Specialisten inzake zonne-energie. “Mooimakers”. Kortom, allerhande heel deskundige personen, uitgezonderd gemeenteraadsleden, tenzij die leden-uitverkorenen van de Raad die mogen deelnemen aan eventuele snoepreisjes naar Marokko.
En zie, de overeenkomst is letterlijk ondertekend door Helga Kint, gemeenteraadsvoorzitter. Niet door de burgemeester, niet door de bevoegde schepen Bert Herrewyn. Dat hebben we nog niet meegemaakt, dat Helga in persoon een samenwerkingsovereenkomst sluit die eigenlijk stad verbindt. Ook financieel. Moeten wij haar dan (persoonlijk) verantwoordelijk achten voor de engagementen die al of niet zijn genomen in dit partnerschap? Het jaaractieplan van de overeenkomst wordt jaarlijks geëvalueerd. Wat als de contractvoorwaarden niet worden nageleefd? Zullen we Helga dan op het matje roepen?

O ja.
Weet u hoe men bij de ambtenarij het feit motiveert dat de samenwerkingsovereenkomst niet werd (of mag) ondertekend door Ruthie Vandenberghe, onze burgemeester? Omdat het stadsbestuur van Kortrijk zelf in de loop van het laatste contractjaar (eind 2025) de samenwerking zal evalueren. Men vindt het vreemd dat het stadsbestuur finaal aan zichzelf moet rapporteren. Nou, als men die redenering doortrekt kan de burgemeester bijna geen enkele samenwerkingsovereenkomst meer ondertekenen, over om het even wat en met om het even wie. Trouwens dat evaluatieverslag zal niet zomaar uit de lucht vallen. Het zal opgemaakt worden door de bevoegde stadsdiensten van beide steden, jawel, én natuurlijk gebaseerd zijn op wat al die actoren te rapporteren hebben die aan het project konden meewerken.
Overigens stelt zich nu ook de vraag of het stadsbestuur de overeenkomst op eigen houtje kan verbreken (beëindigen) zonder de toestemming van een raadslid, zijnde onze Helga…

P.S.
Tja, het Pietje Precies van onze redactie moest dit absoluut even kwijt…Hij is nu weer gelukkig.
Volgende editie gaat zeker over de inhoud van het samenwerkingsakkoord. Beloofd!


Stedenband met Chefchaouen mag niet weer mislukken ! (2)

Het is heus niet zonder reden dat we er in een vorige editie van deze krant hebben op aangestuurd opdat vele Kortrijkzanen in hun bucketlist het pittoreske Marokkaanse stadje Chefchaouen als reisdoel zouden opnemen. Anderzijds is het bijna zeker dat u niet weet waarom we deze oproep deden. En omgekeerd is het ook onwaarschijnlijk dat er ook maar één Marokkaanse bewoner ginder in “de blauwe stad” al ooit heeft gehoord van Kortrijk (Courtrai).
En nochtans, al op 12 december 2022 heeft het schepencollege een uitgebreide samenwerkingsovereenkomst met Chaouen (vereenvoudigde, familiaire benaming) goedgekeurd. En in de gemeenteraad van januari van dit jaar is hetzelfde gebeurd, geheel geruisloos. (De VB stemde tegen o.a. omdat het stadje zowat aanzien wordt als een paradijs voor wiet-gebruikers. Andere fracties namen niet eens de moeite om het woord te voeren over deze actie, een nochtans goed bestudeerde actie die kadert in ons ambitieus “lokaal mondiaal beleid”, – ook VLD-raadslid Mohamed Ahouna niet.)

Een stedenband is niet hetzelfde als een jumelage. Een jumelage heef een protocollair karakter, vooral gericht op het onderhouden van een vriendschappelijke band met een andere, in principe Europese stad.
Men bezoekt wederzijds elkaars kermissen, bijvoorbeeld. Pinten drinken en schransen. Een stedenband is véél serieuzer, gaat op zoek naar een inhoudelijke werking rondom een bepaald thema, met de hoop van over die materie wederzijds iets te leren.
Kortrijk heeft nog altijd vier “zustersteden” (waar we overigens niets meer van horen) maar onderhield ‘daarnaast’ van 2004 tot 2019 een stedenband met de megastad Cebu-city, gelegen op het gelijknamige Filipijnse eiland. Ook weer iets waar al die jaren geen Kortrijkzaan iets van afwist, tenzij die enkele tientallen inwoners die konden genieten van de zéér vele (dure) snoep- en inleefreizen naar dat verre eiland.
Die stedenband met Cebu-city is een totale flop geworden. We hebben zelfs enige moeite om ons nog te herinneren wat de doelstelling was. Had iets met afvalbeleid te maken, geloof ik. Sorteren!
Kortrijkwatcher stond niet zonder reden van in den beginne sceptisch tegenover dat project met Cebu en heeft op bepaalde gronden (die we nu niet meer zullen herhalen) meerdere malen gepleit om die broddelactie stop te zetten en te zoeken naar een andere stedenband in bijvoorbeeld…Marokko. Jawel ! ONS VOORSTEL.

Pas begin 2020 (of eind 2019) heeft het stadsbestuur ingezien (toegegeven) wat hier altijd al werd beweerd: dat er in Kortrijk niet het minste draagvlak bestond voor de stedenband met Cebu, daar nog niemand echt kon voor gemobiliseerd worden. Heeft ook inhoudelijk niets teweeg gebracht. Allez zeg, we zouden de Cebuanen een keer leren sorteren…(Op de Filipijnen zijn er steden waar mensen juist leven op vuilnisbelten…)
En nu !
Nu dreigt weer helemaal eenzelfde fiasco te gebeuren. We zagen al dat de goedkeuring van de nieuwe stedenband met Chaouen in de gemeenteraad van januari in de grootst mogelijke onverschilligheid is gepasseerd. Niemand (tenzij de VB-fractieleider Wouter Vermeersch) had het over de voorgeschiedenis (vanwaar die keuze?), de doelstelling (ook weer iets dat met het milieu heeft te maken, maar Groen gaf geen kik), de financiering (waar wij dan wel nog iets over hebben te vertellen).
Verantwoordelijke schepen voor het gebeuren is opnieuw Bert Herrewyn (van ‘Vooruit’ met de SP.a) , bijgestaan door Margot Vervaeke als ‘projectleider’.
Welnu, zoek nu maar eens als gewone maar geïnteresseerde Kortrijkzaan (of als inwoner met Marokkaanse roots!) naar meer informatie over die stedenband. Op onze website van stad. In het Stadsmagazine. In de gazetten. Wist u dat er al (vorig jaar dus?) wederzijds “verkennende” werkbezoeken zijn geweest? Deelnemers? Verslagen (evaluaties) daarover gelezen? Is er soms dit jaar al een concreet plan uitgevoerd? Is de “Mondiale Raad” al een keer bijeengekomen?
Meer nog: kunt u wel ergens de integrale tekst van de samenwerkingsovereenkomst dd. 12 december 2022 vinden? (We geven er een samenvatting van in een volgende bijdrage.)

(Wordt vervolgd.)

P.S.
Als u een keer ter plekke in Chefchaouen bent, en per se zoekt naar iemand die al van “la ville de Courtrai” (of van schepen Bert Herrewyn) heeft gehoord, vraag dan naar Aziz. Hij rijdt nu als “agent municipal” rond met een elektrische fiets. En geel hesje. Dit alles in het kader van het streven van de burgemeester om van zijn stad een “commune modèle” te maken: “Une commune modèle et initiatrice d’un changement citoyen en matière de gestion énergétique durable.”
Bij Houda Hadjji maakt u ook kans. Zij staat in voor de werking van het “centre de l’écologie”.
In het stadhuis kunt u vragen naar Abdelali El Bakali. Dat is onze contactpersoon aldaar.
Burgemeester Mohamed Sefiani heeft het waarschijnlijk te druk. Dat is een hoge piet hoor! Qua milieu-zaken alleen al is hij president van de “Maroccan Association For Eco-cities” en regionaal ambassadeur van het “Global Covenant of Mayors for Climate and Energy.




Bijzondere, intieme reistip, speciaal en enkel voor Kortrijkzanen: Chefchaouen ! (1)

Uw weet nog altijd niet waar naartoe?
En u mikt op een pittoreske, exotische en uitzonderlijk mooie plaats, inclusief omgeving? Een bestemming waar u daarenboven om een heel speciale reden – als Kortrijkzaan dan – als een unieke gast zal worden ontvangen? Een V.I.P. als het ware.
Aarzel niet meer: boek een reis naar Marokko en spoed u naar het betoverende “blauwe stadje” in het RIF-gebergte: Chefchaouen. (Gemakkelijker naam om te onthouden: Chaouen.)
Uitleg volgt nog, – alhoewel we er hier al een keer over vertelden.
Nu is er evenwel meer nieuws…Er is een officiële samenwerkingsovereenkomst !

(Wordt vervolgd.)

Wat meer info dan die van schepen Axel Ronse over cowboy Henk

Het onderwerp dat we ditmaal eventjes willen aanraken is geenszins van majeur belang maar toch alweer tekenend voor het politiek reilen en zeilen alhier ter stede. De wijze waarop 1) de tripartite aan voorlichting doet en 2) de wijze waarop de pers dat dan weergeeft. (We komen er wat laat mee voor de dag maar we waren een tijdje van huis.)
Zowat een tiental dagen geleden kon u via de pers van de bevoegde schepen vernemen dat de verfomfaaide, vormeloze, vuilgroene buste van cowboy Henk op de rotonde van de Oudenaardsesteenweg (richting Zwevegem) wordt vervangen door een gekleurd standbeeld in kunststof. Eindelijk. Men praat er zeker al over sinds vorige zomer. Kostprijs nu: 52.421 euro. De originele ontwerper Herr Seele zou er geen honorarium voor vragen, – dat is vroeger al gemeld maar nu niet meer.
We haasten ons om hier uitdrukkelijk te zeggen dat we niks, maar dan ook niks hebben tegen dit project.
Dat lijkt hier blijkbaar nog altijd nodig om niet (door slechte, vijandig gezinde lezers) te worden uitgescholden voor een eeuwige negativo als men – zoals het een serieuze gemeenteraadwatcher betaamt – in de marge toch uitpakt met enige kritische kanttekeningen. (Taak van een journalist is : info, duiding en commentaar geven.)
We gaan het dus nog eens herhalen.
Kortrijkwatcher juicht het toe dat cowboy Henk in volle glorie wordt hersteld, en nog wel op deze plaats.
We lichten dat even toe. Al twee decennia geleden hebben we er bij alle mogelijke politiekers en de hiertoe geijkte instellingen voor gepleit om in alle invalswegen naar de stad een monument, een landmark in te planten. Mocht zelfs een triomfboog zijn. Een monumentaal kenteken dus, waarbij bezoekers die de stad binnenrijden of verlaten (bezoeken) zeggen: ja, dit is Kortrijk. (Vgl. met de liggende horloge in Oostende, of dikke Mathille.) Ons voorstel is zoals altijd in dovenmansoren gevallen.
Men is dat nu vergeten, maar er is een tijd geweest dat raadsleden waarvan u het niet zou vermoeden hevig tegenstander waren van onze cowboy Henk. Moniek Gheysens! Cathy Matthieu! Christine Depuydt! (Raadsleden van drie verschillende fracties! Politiek hé! Het idee – de stunt – kwam namelijk van een sos die bevriend was met de heer Peter van Heirseele.)
Over het algemeen vonden ze die cowboy veel te duur. De oorspronkelijke kostprijs voor het leveren en plaatsen was toen (in juli 2004) 22.421 euro. Moniek vond die creatuur ook niet typisch voor stad Kortrijk, dacht eerder aan Lucky Luke. Cathy wou hem verkopen aan Oostende. En als ik me goed herinner vond Christine dat kunstwerken op een rotonde chauffeurs konden verstrooien. Gevaarlijk.
De repliek van Philippe De Coene, toen schepen van milieu, (gemeenteraad van februari 2006) herinner ik me wel goed: “ We doen nu een keer iets verrassend, en het is weeral niet goed.”

Over de kostprijs gesproken.
N-VA-schepen van cultuur Axel Ronse heeft de pers daar niet goed en alleszins onvolledig over ingelicht. (Ook al omdat hij het zelf niet goed weet.) En zoals we het van de pers gewoon zijn, heeft men klakkeloos overgenomen wat de schepen voorschotelde.
We kregen van de schepen twee bedragen (en slechts twee) uit het verleden te horen. In 2008 heeft men de beplanting vervangen door klimop voor 10.600 euro en in 2010 door “kunstgras” voor 11.481 euro. (Ons archief heeft het over 11.599 euro.) Ronse wijt ook een en ander aan slecht onderhoud (schuld van zijn voorgangers dus). Het is allemaal een beetje ingewikkelder.
We gaven al de oorspronkelijke kostprijs: 22.421 euro in 2004. De beplanting bleek al onmiddellijk niet wintervast (hoe is dat mogelijk?) en moest al het volgende jaar in 2005 vervangen worden, voor een bedrag van 5.342 euro. En de lijdensweg is dan begonnen. Schimmelvorming waar de ene na de andere deskundige plantkundige geen weg mee wist. (Wat hebben die gekost?) Daar kwam nog een verhuis bovenop. De buste moest wegens bouwwerken verplaatst van de Spoorweglaan naar de huidige standplaats op de rotonde. Kostprijs van die verhuis met de noodzakelijke werken niet minder dan 15.382 euro.
Op een gegeven moment was de redactie van kortrijkwatcher het beu om nog de evolutie van de kosten van het monument bij te houden. Laatste stand van zaken die we nog noteerden was het antwoord op een vraag van toenmalig raadslid Maarten Seynaeve in het Bulletin van Vragen en Antwoorden van maart 2010. De totale kostprijs van cowboy Henk was toen al opgelopen tot 65.442 euro. In maart 2010.
Geloof het of niet. Op 29 maart 2011 hield de persjongen van “Het Laatste Nieuws” het op 100.000 euro. Zou dat Peter Lanssens zijn geweest?

.



















Actualiteitsbericht, nu over mogelijke geluidshinder in de buurt van de nieuwe moskee (5)

De site van de nieuwe moskee aan de Brugsesteenweg wordt wel degelijk ontwikkeld als “een multifunctioneel cultureel gemeenschapscentrum” waar tal van activiteiten kunnen plaatsvinden. Het gaat dus niet enkel om een gebedsruimte. Er is bijv. ook onthaalruimte voorzien, een bibliotheek, een knutselatelier, een computerlokaal, leslokalen, een cafetaria, en nog een en ander.

De “beroepers” (zijnde omwonenden) bij de Raad voor Vergunningsbetwistingen (RvvB) vrezen dan ook voor enige geluidshinder.
Bij de beoordeling van het effect geluid dienen we hier wel onmiddellijk aan te stippen dat er géén minaret komt (wel een niet al te hoge koepel boven de gebedsruimte) en dat er geen gebruik zal gemaakt worden van elektronisch versterkte muziek bij de oproep tot gebed.
Enige opmerkingen over eventuele geluidsoverlast in het kader van de mogelijke nevenactiviteiten in het multicultureel centrum vinden we in het arrest van de RvvB niets terug. Men constateert gewoon dat de activiteiten achter gesloten deuren plaatsgrijpen. Voor wat het dakterras betreft geldt dat het hoogstens als een stille ruimte voor bezinning zal worden gebruikt. En de tuin palend aan de cafetaria kan geen dienst doen als een soort buitenterras.
(De Bestendige Deputatie stelt vast dat de Provinciale Omgevingsambtenaar geen inhoudelijk standpunt inneemt omtrent de geluidshinder!)

Des te meer gaat het over de (vijf) gebedsmomenten, en meer speciaal dat “nachtgebed”.
De “Islamitische en Culturele Vereniging van Kortrijk” (ICVK) merkt in dat verband laconiek op dat een nachtgebed niet betekent dat dit ‘s nachts gebeurd. Dat gaat gewoon door “als het donker is”. De gebedstijden zijn afhankelijk van de stand van de zon: voor het nachtgebed 17 graden onder de horizon.
In de zomermaanden kan dat dus wat later worden. En weet u wat? “Doordat het nachtgebed voornamelijk voor de oudere bezoekers belangrijk is, vindt dat gebed vaak plaats voor het theoretische nachtgebed.”

Overigens zijn gebedsstonden “momenten om te bezinnen en tot rust te komen”.
We citeren: “Dit heeft zodus tot gevolg dat de mensen zelf ook rustig (zullen) zijn. Het nachtgebed kan met andere woorden niet vergeleken worden met enige andere avondactiviteit. (Daarenboven) zijn er in realiteit maximaal een tiental personen (“de oudere garde” van de leden van de gemeenschap) die wensen om het nachtgebed te houden in de moskee zelf. En na afloop hebben zij niet de behoefte om na te blijven.” (De cafetaria zal trouwens op dat ogenblik niet open zijn.)
De opgeworpen mogelijk geluidshinder kan volgens de Bestendige Deputatie enkel slaan op op het aankomen en vertrekken van de bezoekers. Een overdreven, onaanvaardbare hinder van tien bezoekers (zelfs tussen 22 en 23 uur) valt niet te verwachten.
Dit brengt ons tot een volgend ingediend bezwaar van de omwonenden: de mobiliteitsproblematiek en de parkkeerbehoefte. Daar is veel om te doen geweest.

De vaste inkomsten van IMOG (3)

In een vorige editie van deze alternatieve stadskrant las u wat Kortrijk per jaar bijdraagt aan de de kosten van Imog. Gemakkelijk te onthouden: dezer dagen zowat 45 euro per inwoner.
En – eerlijk gezegd – we wisten waarlijk niet dat het grootste deel van wat IMOG jaarlijks ontvangt van zijn (11) deelnemende gemeenten eigenlijk statutair (vast) is bepaald.
Hoe dan?
We zochten de meest recente gecoördineerde tekst van die statuten op. Dat is dan de 19de wijziging, vastgelegd in de Algemene Vergadering van 17 mei 2022 en gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 20.09.2022.
Ja, om te beginnen bepaalt art. 10 van die statuten al dat het eigen vermogen van de “opdrachthoudende vereniging” ooit is vastgelegd op 247.893,92 euro en bestaat uit nominatieve aandelen van 24,79 euro.
Art.12 zegt dat de inbreng per inwoner bij de oprichting (9 september 1969) 2,4789 euro bedroeg.
Wat Kortrijk betreft is het aantal aandelen A bepaald op het aantal inwoners op 1 januari 2019: 76.701 in aantal. Stad is de grootste aandeelhouder met 127.356 stuks op een totaal van 407.802. Onze “onbeschikbare” inbreng bedraagt 80.706,65 euro en het variabele gedeelte 3.076.498,17 euro.

Maar nu, dat art. 17.
Daarin lezen we dat de deelnemende gemeenten er zich toe verbinden om ieder jaar aan de vereniging een bijdrage te storten ter dekking van de werkingskosten, en daarin zijn begrepen de financiële lasten van de leningen, de kosten van algemeen bestuur en de exploitatiekosten.
Wat zijn dan de normen?
1. Kosten van algemeen bestuur, bestuurskosten:
– 35% gelijk te verdelen tussen de aangesloten gemeenten;
– 65% te verdelen pro rato van de bevolking van elke gemeente.
Dit alles met dien verstande dat de maximumbijdrage van deze voornoemde kosten is vastgesteld op een gemiddelde van 1,75 euro per inwoner.
2. Exploitatiekosten:
2.1. Exploitatiekosten voor andere activiteiten dan de huisvuilverbranding.
Deze kosten worden verdeeld in verhouding tot de geleverde prestaties, aan de hand van eenheidsprijzen die jaarlijks door de Raad van Bestuur worden vastgelegd. En die prijs mag gemiddeld niet groter zijn dan 0,15 euro per kilo afval dat door de vereniging in haar eigen installaties wordt opgenomen en verwerkt of afgevoerd naar andere installaties. Voor het klein en gevaarlijk afval (KGA) is de maximumprijs 2,25 euro per kilogram.
2.2. Exploitatiekosten specifiek voor huisvuilverbranding.
Even opletten: de financiële en leningslasten zijn hier inbegrepen !
De maximumbijdrage voor de huisvuilverbranding is voor iedere gemeente vastgesteld op 31 euro per inwoner en per jaar.
De verdeling van deze kosten is wel ingewikkeld.
Ja, die verdeling gebeurt per gemeente op basis van de bediende bevolking én is natuurlijk afhankelijk van de voor verbranding aangeboden hoeveelheden van restafval. Maar wat is brandbaar restafval? Alle afval volgens de meest recente Vlarea en zijn aanpassingen. (Maar er is toch ook restafval dat wordt gedeponeerd? Deponie !)
En wat zijn de hoeveelheden restafval? Dat zijn de werkelijk voor verbranding aangevoerde hoeveelheden tijdens het eerste semester van het werkingsjaar dat aan het begrotingsjaar voorafgaat, te vermenigvuldigen met twee. Wat raar hé? En wat er dan gebeurt bij begrotingswijzigingen, daar wagen we ons niet aan.

O ja.
– Er zijn ook nog heffingen en/of belastingen op de afvalverwerking in eigen installaties die Imog moet innen (NIET zelf betalen!) in opdracht en ten gunste van de hogere overheid. Die worden – per inwoner en per gewogen hoeveelheid of getelde eenheid – supplementair aangerekend.
– Noteer ook nog dat de aangegeven plafondbedragen per aanvang van een nieuwe legislatuur worden geïndexeerd.
– Imog heeft nog inkomsten uit commerciële activiteiten. (Daar kunnen we het nog over hebben.)
– Wat gebeurt er met de te bestemmen winst? (In 2021 niet minder dan 2,24 miljoen!) Die gaat naar de beschikbare reserves OF wordt geheel of gedeeltelijk overgeboekt. De vennoten krijgen geen dividenden uitgekeerd.
Eventueel verlies wordt afgenomen van de reserves, en als die ontoereikend zouden zijn gaat dat negatief saldo naar het volgende boekjaar.

Zo.
We weten nu wat meer om een keer een balans te bekijken.

Wanneer krijgen we de jaarrekening 2022 te zien en het budget 2023?











Imog schrijft een nieuwsbrief… (2)

Zoals ieder rechtgeaard geïnteresseerd burger is onze gemeenteraadwatcher geabonneerd op de elektronische nieuwsbrief van IMOG, onze “Intergemeentelijke Maatschappij voor Openbare Gezondheid in Zuid-West-Vlaanderen”.
Tenslotte betaalden Kortrijkzanen allemaal per inwoner (baby’s inbegrepen) en vervuiler of niet vorig jaar 45,5 euro aan de organisatie.

Het was dan ook nieuwsgierig uitkijken naar de eerste editie, volgend op de belangrijke Buitengewone Algemene Vergadering (BAV) van 20 december laatsleden, waarin dus ook de cruciale beslissing moest genomen worden of het huisvuil nu om de week of om de twee weken zou worden opgehaald.
Die editie kwam onverwacht vlug terecht op ons e-mailadres, alreeds op vrijdag 23 december om 16u42.
En wat konden we lezen over die belangwekkende BAV ? De vier punten van de agenda.
Met daaronder dan de korte mededeling:
– dat het eerste punt van de agenda (strategie, beleidsplan, actieplan 2023) werd goedgekeurd in oktober (geen datum of bestuursorgaan vermeld);
– dat het tweede punt van de agenda (de aangepaste begroting 2023) “na heel wat inspanningen en overleggen” met de vennoten door de Raad van Bestuur werd goedgekeurd op 15 november.

En daarmee moeten we het dus stellen. Nadat we (net als de raadsleden uit de gemeenten-vennoten) eind september via de pers konden vernemen dat IMOG zich geconfronteerd ziet met een méérkost van 4 miljoen vanwege stijgende loon- en energiekosten.