“Omgevingsvergunningen” slaan niet enkele op de vroegere stedenbouwkundige vergunningen.
Ze gaan ook over milieu (exploitatie van activiteiten of inrichtingen klasse 1 of 2), verhardingen, kleinhandelsactiviteiten (de vroegere socio-economische vergunningen), vegetatiewijzigingen of wijzigingen aan kleine landschapsactiviteiten. Verder hebben we nog de “meldingen” van zgn. kleine werken.
Als we goed tellen (maar dat deden we niet, want veel te vlug) heeft ons stadsbestuur vorig jaar 982 van die vergunningen uitgereikt. Kan dus wat meer of minder zijn. (De getallen hierna – en in volgende edities – niet helemààl vertrouwen. We hadden er echt geen zin in, in al dat telwerk.)

Op de webstek van stad is er voor 2021 een lijst te vinden van al die vergunningen.
De medewerkers van schepen Wout Maddens hadden het zeker het hardst te verduren in de maanden maart (105 vergunningen), mei (112), juni (125).
Zeer merkwaardig en eigenlijk absoluut niet te verstaan is dat voor de maand december slechts één (1) vergunning is vermeld: gevel- en stabiliteitswerken in de Frascatilaan. (Idem trouwens voor januari 2022: bodemsanering in de Industrielaan.)

Wat interesseert ons in al die verleende vergunningen in het geheel niet?
Bepaalde zgn. ‘kleine werken’ zoals verbouwingen, wijzigen van raamopeningen, plaatsen van uithangborden, tuinhuisjes en poolhouses en carports, zwembaden, schilderen van gevels, bronbemalingen (hier moesten we zelfs opzoeken wat dat zijn!).

Welk soort vergunningen kunnen ons – en u, lezer – integendeel zeker wel interesseren?
Zaken zoals:
– het vellen, rooien, of ook verwijderen van dode bomen (dit vergt alweer lastig telwerk, en het zijn er vele!);
– het aantal fietsstallingen (een onvoldane obsessie van de stilaan roemruchte schepen Axel Weydts);
– het aantal studentenkamers;
– het aantal vergunde woningen, soms ook met loods;
– opvallende, voor stad én bestuur echt beeldvormende projecten (waarbij schepen Maddens bijna doet alsof hij zelf in persoon de bouwheer is).

In volgende editie(s) van uw elektronische krant geven we daar wat antwoorden op.

P.S.
Inzake het aantal vergunde zwembaden zijn we toch ietwat nieuwgierig.
Dat zit zo. Ooit in een vorig bestuur van deze tripartite heeft de N-VA-schepen van sport en cultuur (kent u haar nog?) geargumenteerd dat het open zwembad aan de Abdijkaai gerust mag verdwijnen, want : “wie heeft er nu nog geen zwembad ?”

Eerlijk gezegd, we waren glad vergeten dat de website van stad Kortrijk zo’n lijst publiceert, en dan nog netjes chronologisch – en per maand – gerangschikt.
In deze hete zomerse dagen vond de thuisblijvende redactie van kortrijkwatcher volop de nodige tijd voor het volbrengen van een zeer vervelend karwei: heel die lijst van 2021 doorlopen, op zoek naar frappante omgevingsvergunningen, vroeger bouwvergunningen genaamd. Maar die term sloeg toch wel op iets anders. Zoek het maar op.
Als positivo wilde onze senior-writer eigenlijk vooral weten voor welke van die vergunningen stad eventueel een (doorslaggevende?) rol heeft kunnen spelen en de bevoegde schepen voor alles wat met bouwen heeft te maken Wout Maddens dientengevolge bij gelegenheid daarmee aan het pochen kan slaan. Want dat doet hij wel graag, en steeds meer, me dunkt. Wout wil in zijn laatste bestuurstermijn meer dan ooit zijn stempel drukken op onze stad.
Welke vergunningen waren in 2021 “beeldvormend” voor stad?

(Wordt vervolgd…)

De aanvraag behelst dit keer het realiseren van een nieuwe verkaveling met 31 loten voor grondgebonden eengezinswoningen en 4 loten voor meergezinswoningen met 4 tot 6 bouwvolumes. In het totaal zou het gaan om een 100-tal woongelegenheden. Maar dat aantal is nog niet heel duidelijk zodat bouwdichtheid niet effectief kan berekend worden. De vooropgestelde densiteit aldaar is volgens een masterplan 25wo/ha. Het betreffende terrein (met agrarisch karakter) van de aanvraag heeft een oppervlakte van 2,8 ha.

Heel het project ‘Langwater’ is gelegen ten zuidoosten van het centrum van de stad, nogal dichtbij het oprittencomplex Kortrijk-Oost. De ontwikkeling situeert zich tussen de Morinnestraat , de N8 en de gemeentegrens met Zwevegem.
Als u daar even een kijkje wenst te gaan nemen, rij dan maar vanuit stad tot aan cowboy Henk op de Oudenaardsesteenweg en neem dan de afslag naar rechts . De site voor de nieuwe aanvraag is gelegen aan de oostelijke zijde van de Morinnestraat en ten noorden van de Pietje Patersbeek.
Let wel, ten zuiden van die Patersbeek is er momenteel al volop een verkaveling in ontwikkeling en aanbouw. Dat onderdeel van het project ‘Langwater’ (fase 1) met 108 wooneenheden is op 27 mei 2013 niet zonder slag goedgekeurd door de eerste tripartite. In het totaal voorziet een masterplan in het gebied tussen de N8 en de Morinnestraat in 431 woongelegenheden te bouwen in een periode van 15 jaar. Officieel beoogde doel: de stadsvlucht tegengaan en jonge gezinnen aantrekken. (De zgn. betonstop en verdichting even vergeten.)

Ja, misschien is er wat historiek nodig.
De eigenaars van dat agrarisch-natuurgebied (Vlerick Vastgoed, Koramic, SOK) zijn er in januari 2006 met een gewestelijk RUP (“afbakening van het regionaal stedelijk gebied Kortrijk”) in geslaagd om het plan ‘Langwater’ grotendeels te laten intekenen als woongebied (18,8 ha is rood ingekleurd – vooral langs de Morinnestraat), Een ander deel (8,85 ha) is als parkgebied met natuurverweving groen ingekleurd (de zone rond hoeve Soubry) en een klein deel (3,15 ha) is rood-bruin, d.w.z. dat het voorzien is als zone voor stedelijke ontwikkelingen (bijv. sport, cultuur).
Belangrijk om weten is dat op 14 november 2012 het toenmalig College van Burgemeester (Stefaan De Clerck!) en Schepenen principieel akkoord ging met de opmaak van een inrichtingsstudie voor het stedelijk woongebied binnen ‘Langwater’, evenwel mits voldaan werd aan aan een aantal gestelde opmerkingen en voorwaarden. Zo’n inrichtingsstudie is voor Stad dan een informatief document bij het beoordelen van een vergunningsaanvraag.

En nu komt het.
Het huidige schepencollege oordeelt (eigenlijk ongeacht de deels gegronde ingediende bezwaarschriften) dat de voorliggende aanvraag op een aantal vlakken afwijkt van de in 2012 goedgekeurde inrichtingsstudie. (En een geactualiseerde studie ontbreekt.)
Zo wordt meer speciaal bij meergezinswoningen met ondergrondse parkeervoorzieningen uitgegaan van bouwhoogtes (4 tot 6 bouwlagen) die aanzienlijk afwijken van de destijds voorziene bouwhoogtes. Verder dient de densiteit van de bebouwing nader uitgeklaard. Tevens zijn er heel wat opmerkingen op vlak van de uitwerking van de wegenis en het over te dragen openbaar domein.
Conclusie: het dossier is nog niet rijp voor een vergunning.

Het is Frédéric Vandenhende van de vastgoedadviseur ‘Investr”die dat zegt  in de zakenkrant “De Tijd” (pag. 5, rubriek “Vooraan”) van zaterdag 6 oktober.
We citeren:

“In Kortrijk is het gevaar op een overaanbod aan nieuwbouwwoningen extreem groot.  De voorbije tien jaren kwam er in Kortrijk maar een honderdtal gezinnen per jaar bij.  Al jaren is het aantal vergunde woningen er beduidend groter dan het aantal verkochte panden.  Tussen 2014 en 2016 werden er 987 appartementen vergund en maar 554 verkocht.  Met een kernversterkend beleid probeert Kortrijk zich aantrekkelijk te maken als woonstad.  Sites langs de Leie en in Overleie  bieden mogelijkheden voor nog eens liefst 1.000 wooneenheden.  Als de vraag er niet stijgt of het aanbod niet daalt, is met de huidige bevolkingsgroei twaalf jaar nodig om alle gekende nieuwe sites te verkopen.”

De titel van het stuk in de krant luidt: “Vastgoedontwikkelaars onderschatten risico op overaanbod in steden”.
Het overaanbod op de woningmarkt is wel plaatsgebonden.

P.S.
Geen idee of schepen Wout Maddens van stadsontwikkeling  om een reactie is gevraagd.

Gisteren 23 mei kregen geïnteresseerde Kortrijkzanen in de Budascoop een documentaire te zien van het team van de Vlaamse bouwmeester Leo Van Broeck onder de regie van Nic Balthazar.  (Met de tegenwoordig onvermijdelijke praatvaar Joachim Declerck.)

Titel: “Plannen voor Plaats”.
In die film maken een aantal urbanistisch getinte megalomanen (met zichzelf tevreden) een meesmuilende tocht langs dorpen en steden (ook Kortrijk en Harelbeke) op zoek naar vernieuwende ruimtelijke projecten, frisse ideeën over de inrichting van onze leefomgeving.
De Vlaams Bouwmeester berijdt er zijn – veel te veel om op te noemen – besognes: de verkavelingswoede, de verfoeilijke lintbebouwing, het tekort aan groen en open ruimte.  Klimaat. Met een pleidooi voor verdichting (hoogbouw) en een “betonstop”. (Tegenwoordig enigszins verdoken.)
(Iedere Vlaamse Bouwmeester moet zich namelijk binnen de eigen club achtereenvolgens even waar maken . Geen Vlaming weet tegenover wie in dat clubje.)

Gastspreker was ingenieur-architect  Filip Canfyn, gewezen – beetje dissidente – directeur stadsplanning en -ontwikkeling in onze stad onder de bevoegdheid van VLD-schepen Wout Maddens.  (Hij kwam hier in dienst van Stad begin 2008 en vertrok alweer midden 2011 op eigen verzoek en “in onderling overleg”.  Zoals dat heet.)

Op de uitnodiging voor de filmavond was uitdrukkelijk voorzien dat er na de vertoning aan ons –  Kortrijkzanen – alle gelegenheid zou geboden worden om over allerhande urbanistische stadsprojecten te praten, vragen te stellen.
Maar al onmiddellijk bij het begin van de Q&A-ronde  stelde Filip Canfyn dat hij op geen enkele vraag over Kortrijkse toestanden zou antwoorden.  (Niemand liep toen weg.)  Naar zijn zeggen was dat zo overeen gekomen met de organisatoren (Vorming Plus , afdeling Kortrijk).
Vorming Plus organiseert evenwel net een serie van dit soort avonden (vooral in september) in het kader van de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen.

Kortrijk blijft spreken!

P.S.
Geen huidig of toekomstig kandidaat-politieker  te zien.