Uit alles blijkt dat de minister met zijn gezin terug thuis is in zijn knusse woning langs de Leie, op de grens Kortrijk-Kuurne. Waarschijnlijk zelfs al een paar dagen want de was hangt al een tijdje te drogen in zijn tuin. En men kan er niet naast kijken: de minister is alweer superactief in de sociale media.
Maar waarom zeggen we dat nu? Zeker niet omwille van dat statement over huismoeders.

Ja, wel omdat we uit een lang interview in de weekend-uitgave van de gazet’ Het Laatste Nieuws’ konden men vernemen dat hij met vrouw in kindjes een tijdlang een appartement van zijn schoonouders kon betrekken in Cadzand. Op diverse foto’s in de krant zag men vader Vincent als een echte family-man spelen met zijn kindjes.
De minister van Justitie en tevens titelvoerend burgemeester van Kortrijk was ontegensprekelijk met verlof. Kon eindelijk eens genieten van enige zorgeloze dagen, zonder gestoord te worden door al die rimram op de sociale media, in telefoongesprekken, of SMS’en, WhatsApp’s, op Tinternet, enzovoort. Hij verdiende na een onvoorstelbaar rotjaar die heilige rust, elkeen zal dit beamen.
En nu ter zake.

Zo begrijpen we volkomen dat hij onze pertinente vraag in deze alternatieve elektronische stadskrant (van 7 augustus) “of hij al of niet heeft gelogen” – in de gazet HLN van 1 augustus van dit jaar – niet eens heeft gezien en dientengevolge ook niet kon beantwoorden.

Voor onze nieuwe lezers misschien even een heel korte toelichting. De minister van Justitie beweert NU NOG – dus 14 dagen geleden – dat hij op 11 juli 2012 geen schriftelijk voorakkoord heeft afgesloten met vertegenwoordigers van de N-VA, de Sp.A en zijn eigen partij om met die coalitie de gemeenteraadsverkiezingen te winnen en aldus in 2013 burgemeester te worden van centrumstad Kortrijk.
Kortrijkwatcher vindt dat dit niet waar is – dat er wél een schriftelijk voorakkoord was – , en dat de minister dus liegt.
Maar die heel recente leugenachtige verklaring van hem gebeurde buiten het parlement, derhalve begrijpen we voor een deel dat hij het niet echt opportuun vindt om te reageren op onze gewettigde betichting.
Voor een ander (humanitair getint) deel begrijpen we het evenwel niet. Eenvoudig gesteld, willen we het niet begrijpen. De leugen is méér dan deplorabel. Dat een mens (al weze het een politieker!) zomaar 11 jaren lang kan vasthouden aan een leugen, dat vinden we een belangrijk psychologisch aandachtspunt voor de persoon in kwestie en zijn entourage. Al weze het een politieker.

P.S.
Zo hier en daar vinden betrokkenen het gemakkelijk, comfortabel om te zwijgen, want oordelen dat het document kan beschouwd als “een oude koe”. Dat is het helemaal niet. Art.19 slaat op de voortzetting van de alliantie voor de huidige bestuursperiode 2019-2024. Ja, de tripartite is er nog.