In vorige edities van deze alternatieve stadskrant spraken we ons ongenoegen uit over het laakbaar gedrag van een tamelijk groot aantal raadsleden, met name die verkozenen des volks die het zich veroorloven om gedurende de zitting aan ’thuiswerk’ te doen, of in elke geval niet bezig zijn met de gemeenteraad.
Wat valt er met die mensen aan te vangen?
Wel, als zij nog een beetje zelfrespect kunnen opbrengen zouden ze de guts moeten hebben om op de volgende raadscommissie van dinsdag 9 januari aanstaande hun ontslag aan te bieden, zodat er op de gemeenteraad van maandag 15 januari 2024 dan alreeds een potentieel waardige partijgenoot de eed als opvolger kan afleggen. Zo vlug kan dat gaan. Die opvolger kan zich dan gedurende de volgende gemeenteraden van het komende jaar grondig bekwamen in zijn/haar taak als gemeenraadslid.
Wellicht op de installatiezitting van de nieuwe Raad (6 december!) optreden als volwaardig, pas verkozene des volks.

Maar wat doen we met raadsleden die vinden dat zij hun zitpenningen niet kunnen missen en zich aan hun zetel vastklampen?
(Parenthesis. Het presentiegeld bedraagt hier momenteel 250 euro per zitting. Het maximum dat is toegestaan. Het is niet zonder reden dat we hier weinig te klagen hebben over absenties bij onze raadsleden. Wie in één maand één raadscommissie, één gemeenteraad en nog één politieraad volgt strijkt dus 750 euro op, voor – naar mijn schatting – een gemiddeld totaal van zowat 6,5 uren “zitten te zitten”. Resp. 1/2+4+2 uren)
Hier stellen we een echt alternatieve, nog niet in voege getreden gemeenteraad voor.
We maken vooreerst in het stadhuis vanuit de Beatrijszaal een toegangstrap naar de Raadskelder. (Dat is ooit een project geweest!) Zo kunnen al die raadsleden die zich steendood vervelen of overmand zijn door thuiswerk zich op ieder ogenblik – zonder op straat te komen – naar beneden spoeden. Net alsof ze even naar het toilet moeten. Als we in die kelder nog een videoscherm installeren met beelden uit de Raadszaal kunnen we al die kelder-raadsleden als aanwezig beschouwen. (Een ambtenaar kan rondgaan met de absentielijst.)
Wat met de stemmingen bij bepaalde agendapunten? Om aan het noodzakelijke aantal stemmen te komen groeperen we die agendapunten waarvoor een quorum vereist is allemààl aan het eind van de zitting. De gemeenteraadsvoorzitter Helga Kints begeeft zich dan met enkele amfora’s wijn naar beneden om de stemmen te tellen. Voor wie dat wil is er dan nog gelegenheid tot napraten, net als vroeger het geval was. (We zagen ooit een burgemeester diep in de nacht op handen en voeten uit de Raadskelder kruipen.)

Maar er dient zich nog een geheel ander probleem aan, wellicht diepgaander. De vraag dient gesteld wat we te doen met de raadsleden die waarlijk van goede wil zijn, trouwhartig de raadszitting volgen en het zelfs wagen om voorstellen of interpellaties in te dienen, maar er niets van kennen. Gewoon het métier niet beheersen.
Dit soort incompetentie willen we aanpakken (opvangen) door de invoering van een alternatieve EPISTOCRATISCHE gemeenteraad.

(Wordt vervolgd.)

Wat werkt er op het eerste gezicht dan zo ontluisterend bij het volgen van de Kortrijkse gemeenteraad? Algemeen bekeken: de suffe, schoolse, verveelde sfeer die er heerst, tenzij schepen Weydts of Maddens weer eens de leden van de VB-fractie aan het uitschelden zijn, of als Quickie zich puur theatraal probeert boos te maken. De weinige raadsleden die toch nog een woordje placeren, zeggen hun lesje op zoals kindjes hun nieuwjaarsbrief. En wie het bijv. waagt om een vraag te stellen over een materie die schepen Philippe De Coene aanbelangt mag zich aan een dusdanig ellenlange exposé verwachten dat niemand nog geneigd is om in te haken. Spontane, pittige dialogen heen en weer zijn er totaal niet meer. Een steekspel tussen meerderheid en oppositie is de facto onmogelijk gemaakt door het huishoudelijk reglement van de gemeenteraad. Een spreker onderbreken? Kan niet. Waar is de tijd van de ‘Jonge Turken’ bij de CVP, en van de ‘Verenigde Oppositie’ die burgemeesters als Tone Sansen of Manu De Béthune konden op stang jagen. (En nu ons dit te binnen valt: Manu had zelfs af te rekenen met een rebel in eigen rangen: schepen Stefaan Bral in zijn eigenste College. Die moest hij zo nu en dan de mond snoeren!)

De komst van Tinternet en de smartphone heeft veel kapot gemaakt.
We klaagden het al enkele keren aan: zelfs een gewezen gemeenteraadsvoorzitter als Tiene Castelein schrikt er niet voor terug om letterlijk van de eerste tot de laatste seconde bezig met zijn met ’thuiswerken’. (Recent geraakte zij zelfs zichtbaar niet op tijd klaar.) Véroniqué Decaluwé, haar overbuurvrouw van Team Burgemeester, kent er bijwijlen ook iets van. Werken voor eigen rekening.
Tip voor de kijker die de live stream van de zittingen volgt: als je een raadslid ziet met een computerscherm dat bovenaan geen smalle rode band vertoont, dan gaat het om een raadslid dat onledig is met websites, of mails, of dossiers die niets met de gemeenteraad hebben te maken. (Bij Mohamed Ahouna gaat het dan over voetbal.)
Weet je wie het wonderlijk genoeg presteert om gedurende een hele raadszitting – urenlang dus – met zijn hoofd naar beneden zit te kijken? Niemand minder dan schepen De Coene! We vermoeden dat hij onder de bank continu bezig is met zijn smartphone (of laptop?) op de knieën. Dat hij er geen nekpijn van krijgt is een medisch wonder.
We kunnen niet alle raadsleden opnoemen die zich graag onledig houden met ‘buitengemeentelijk’, persoonlijk werk. Lien Claassen (Team Burgemeester) is ook een erg geval, alhoewel zij zich de laatste tijd wat meer bij de les houdt.
Er zijn daarnaast ook raadsleden die het eerder bij tijd en wijle (soms) geweldig druk hebben met hun thuiswerk. Niels Lybeer bijvoorbeeld is zo’n vaste waarde, ook weer iemand van Team Burgmeester. Dieter D’Alwein? Laat zich kennen als een fervente GSM’er. Nicolas Beugnies? Is iemand die geen enkele tool gebruikt. Niet nodig. Hij zit daar maar te zitten. (Nochtans, samen met D’Alwein was hij destijds beschouwd als een nieuwkomer waar we vast niet zouden kunnen naast kijken, maar de neofietenijver is bij beiden al vlug uitgeblust.)
Dat we tot nog toe enkel leden van het Team Q hebben geviseerd gebeurde heus zonder enig opzet. Zij zijn nu eenmaal met veel (15) en het is hen zowat – al of niet uitdrukkelijk – verboden om tussen te komen. Of ze zijn zo verstandig om te weten dat zelfcensuur geboden is. Bedenk daarbij dat de nieuwe acolieten van Quickie (de niet-VLD’ers) puur voor hun potentieel als stemmentrekker werden aangezocht om zich kandidaat te stellen, en niet omdat zij fel geïnteresseerd waren in Kortrijkse politiek.
Bij ‘Vooruit’ is het niemand minder dan Nawal Maghroud (nog wel de fractieleider!) die het ter zitting al te bruin bakt. Elektronische tools zijn bij haar helemaal overbodig. Voor Nawal is een gemeenteraad gewoon een lang, gezellig babbelavondje met haar buurvrouw. Over een partijgenoot van haar, een parlementariër als Maxim Veys willen we nog onze ontgoocheling uitspreken: hij is – tegen onze verwachting in – niet het boegbeeld geworden van de fractie. (De grote schoenen van De Coene vullen, dat gaat nu eenmaal niet.)
“Groen” dan. Matti Vandemaele is tegenwoordig als cabinetard druk bezig met ‘whatsappen’ met zijn Petra. Cathy Matthieu correspondeert graag met franstaligen op Tinternet, als het in de gemeenteraad niet gaat over de soorten fietsen en beesten.
Bij de CD&V-fractie zou men best raadslid Jean De Bethune op non-actief zetten, want hij zegt toch niets (meer). Roel Deseyn bekruipt ook al te vaak de neiging om voor zijn werk overuren te kloppen.
Bij het Vlaams Belang is het grote probleem dat heel de fractie schatplichtig is aan een bovengemiddeld werkzame en deskundige fractieleider: Wouter Vermeersch. Andere VB’ers kunnen er evenzogoed niet zijn. (Carmen Ryheul stelt wel veel schriftelijke vragen maar doet daar dan niks mee.)
We zijn ongeveer rond. Raadsleden over wie we geen aantijgingen in voorraad hebben moeten het daar maar mee doen.
O ja. De politieraad! Voor Kortrijk telt die 17 leden. Wie komt daar in beeld? Twee raadsleden. Twee! Met name Wouter Vermeersch (VB) en Pieter Soens (CD&V).

Dit alles gezegd zijnde: hoe zou een alternatieve gemeenteraad er kunnen uitzien?
Wordt vervolgd…Naast het laakbare gedrag van raadsleden vraagt immers ook de aanpak van hun ondeskundigheid om een oplossing. Niet gemakkelijk. Ik denk zelfs dat er niets anders opzit dan een toegang maken van de Raadszaal via de Beatrijszaal naar de Raadskelder. Dat is overigens ooit een bestaand, gebudgetteerd project geweest.

Onder dezelfde clickbait-titel als hierboven verscheen in de vorige editie van deze stadskrant een stuk dat eindigde met de drastische mededeling dat we geeneens zouden kunnen spreken van een gemeenteraad zonder het optreden van twee raadsleden uit de oppositie, met name Benjamin Vandorpe (CD&V) en Wouter Vermeersch (VB). Zij domineren de zittingen.
De eerst genoemde meer in het bijzonder door zijn gedegen tussenkomsten over gewichtige beleidskwesties (financies, grote projecten), alhoewel bijwijlen misschien ietwat te alarmistisch. En de fractieleider van het Vlaams Belang is een echte dossiervreter die het alle schepenen afzonderlijk bepaald lastig kan maken. Iemand als schepen Philippe De Coene kan zijn viscerale afkeer van de VB’er niet verbergen. Schepen Wout Maddens (nochtans een flamingant van geboorte) imiteert ongestraft Hitler als Vermeersch het woord neemt. Zo gaat dat hier dan. (En de enige repliek van de burgemeester is dat de VB’er weer eens liegt en mensen tegen mekaar opzet.)

Die boutade over de ongemene dominantie van twee raadsleden mag u gerust ernstig nemen.
– Bij de CD&V is fractieleider Hannelore Vanhoenacker voor haar taak niet helemaal uit het harde hout gesneden, verliest zich in nogal futiele onderwerpen. (Onbegrijpelijk. Zij complimenteert zelfs bij gelegenheid en met bloemen het optreden van Helga Kints, voorzitster van de gemeenteraad en hondstrouwe behoedster van het schepencollege.)
– Philippe Dejaegher van de N-VA is trouwens ook een nogal zacht gekookt ei. Hij ontpopt zich als een soort brave pater, een vredelievend moralist. Ja, als iemand die het echt goed meent met de maatschappij en uiteindelijk met alles. Kumbaya !
– David Wemel is met de jaren gaandeweg meer zen-monnik geworden. Hij getuigt als kopstuk van de Groen-fractie toch van een nogal fragmentarische kennis van de dossiers. Met zijn nobele, filosofisch getinte tussenkomsten beoogt hij evenwel ter compensatie de gemeenteraad op een hoger peil te brengen.
– En dan hebben we nog mademoiselle Nawal Maghroud. Hadden haar bijna vergeten! Een uiterst representatieve verschijning, dat wel, maar me dunkt zijn er ongetwijfeld niet veel mensen – of zelfs weinig raadsleden – die weten dat zij wel degelijk de fractieleidster is van de beweging “Vooruit”. Vermoedelijk heeft zij gedurende voorbije jaren van deze bestuursperiode al wel vier keer iets gezegd, met een totale spreektijd van evenveel minuten. En maar babbelen met haar gebuur!
– Ha ja, Koen Byttebier van de VLD. Een apparatsjik eerste klas terwijl hij duidelijk beoogt om tegelijk allemansvriend te zijn. Als handpop van Quickie speelt hij eigenlijk onder zijn niveau. Soms meen ik te merken dat hij tijdens de gemeenteraad via een rechtstreekse telefoonlijn (WhatsApp?) richtlijnen krijgt van de burgemeester.

U merkt, we zijn niet uiterst tevreden over de fractieleiders.
(We zijn geen negativo! In een vorig stuk – al vergeten? – spraken we ons lovend uit over de dossierkennis van onze schepenen. Ruthie Vandenberghe, de zgn. ‘superschepen’, moet zich wel nog ietwat bekwamen in haar nieuwe bevoegdheden zoals digitale transformatie en energie. En de burgemeester is een meester in ’taqiyya’.)

Maar wat deprimeert ons als aloude gemeenteraadwatcher én ervaringsdeskundige finaal het meest?
Twee zaken die eigenlijk als een spiegelbeeld van elkaar zijn:
1. De politieke onkunde en het tekort aan politiek bewustzijn bij vele raadsleden;
2. Het volstrekt gedesinteresseerde gedrag van vele raadsleden tijdens de zitting.

Over de eerste ergernis zullen we het misschien later een keer uitvoeriger hebben. Maar we wezen in het verleden wel degelijk al meer dan een keer sporadisch op dit euvel. Er zijn bijvoorbeeld raadsleden die nu nog altijd niet weten hoe een interpellatie of een voorstel er moet uitzien. En als ervaringsdeskundige zijn we er zeker van dat een meerderheid van de raadsleden van een uiterst miniem deel van de agendapunten in de maandelijkse Raad op de hoogte zijn. Namelijk nauwelijks en enkel weet hebben van het bestaan van die punten die ter sprake komen in de voorbereidende Raadcommissie waar zij lid van zijn. De Collegebesluiten niet eens lezen. (Dat gaat soms om honderden bladzijden.) Triviale vragen stellen.
(Het is in dit verband ook dat we nog moeten uitpakken met ons voorstel voor een alternatieve gemeenteraad.)

Over het irritant gedrag van bepaalde raadsleden tijdens de zittingen zullen we het nog hebben in een volgende bijdrage. Tot op heden kwam in dat verband hier nog alleen Tiene Castelein (Team Burgemeester) met naam en toenaam ter sprake. Hoogst waarschijnlijk wijt zij dat aan het loutere feit dat zij in de live stream van de zittingen vanwege de stand van de camera op Tinternet als het ware (ongelukkig) in close up zichtbaar is. Je kunt bijna letterlijk zien wat op haar computerscherm staat. Wij hebben (of hadden) het evenwel in eerste instantie net op haar gemunt om twee redenen. Ten eerste is zij gewezen voorzitter van de Raad en vervangt zij Helga Kints indien nodig. Zij zou dus een voorbeeldig, oplettend gedrag kunnen tentoon spreiden. Maar neen, ten tweede is zij ongeveer het enige raadslid dat werkelijk continu op haar laptop en/of met haar smartphone actief bezig is met haar beroepswerk. Passief, maar ook actief aan het typen op het toetsenbord. (Het moet gezegd, zij kan dat goed.) Tegenwoordig camoufleert zij haar beroepswerkzaamheden door zich met de rug naar de camera te keren, of zelfs door zich met haar GSM te verbergen achter een grote mantel met dikke kraag (4 december). Lachwekkend triest is dat. In een andere recente zitting heeft zij daarenboven iets gepresteerd wat we enkel en ooit een zeldzame keer in raadszittingen van de vorige eeuw meemaakten: zij had haar boterhammen bij (!) en vond al om 19 uur (11 december) dat de schafttijd was aangebroken. Wel Tiene, we vinden dit getuigen van een ongeziene onbeschaamdheid, zelfs brutaliteit.
Maar blijf rustig. In een volgende editie hebben we het nog over andere raadsleden die beter zouden thuis blijven. Nooit meer deelnemen aan volgende verkiezingen. Ja, tijd voor “namen noemen”.

(Wordt vervolgd.)