Een WOORD VOORAF is nu een keer nodig.
We kunnen niet alles tegelijk zeggen.
We moeten voor de goede orde eerst nog een vervolgverhaal breien aan ons vorige stukje, waarbij we het hadden over de afwezigheid van drie schepenen in een Raadscommissie, over de vrees dat Ruthie het wel héél kort zou houden over die  ‘digitale dinges’ (SHIFT) en ja, de hoop dat Moniek Gheysen nog één keer zou zorgen voor een memorabel optreden. Dat laatste is helaas – en tot onze grote verbazing – niet gebeurd.

Eigenlijk zouden we het nu reeds willen hebben over het feit dat we die gemeenteraad van 9 september (de laatste voor de verkiezingen!) beschouwen als een (zoveelste?) dieptepunt in de Kortrijkse politieke geschiedenis. Een gemeenteraadszitting, een centrumstad onwaardig.

O, wat zouden we graag vooruitlopen op de zaak.
Bijvoorbeeld over de onwaarschijnlijk hufterige, volstrekt onbetamelijke, nooit geziene kwaadaardige wijze  waarop burgemeester  Van Quickenborne de persoon van Wouter Vermeersch, zijn fractie-leiderschap en zijn VB-fractie  heeft uitgescholden.
QUICKIE ONTLUISTERDE WEEROM ZICHZELF.
(Als hij zo’n onbeschofte tirade als minister in het Parlement zou aangedurfd hebben tegenover een parlementariër en zijn fractie, dan zou hij door een paar mensen met een witte kiel in een dwangbuis zijn afgevoerd.)
Helga  Kints, gemeenteraadsvoorzitter, greep niet in.
Raadsleden van de meerderheid applaudisseerden. Niet om aan te zien.

Amaai.
Dit oordeel zal weer bij een aantal mensen zonder veel politiek bewustzijn (sorry),  en nog anderen die eigenlijk nergens iets van de Kortrijkse politiek afweten, aanleiding geven om mijn geschrijf af te doen als de vrucht van een abjecte, gestoorde negativo. Een duidelijk psychopathisch geval. Om volstrekt te negeren.

Kijk.
Waar ben ik nu een keer héél zeker van?
Als een professionele journalist, commentator, een opiniërend  redacteur of columnist van een landelijke kwaliteitskrant die recente Kortrijkse gemeenteraad had kunnen verslaan, dan wil ik zonder enige twijfel garanderen dat hun verslag over die zitting DODELIJK zou zijn. De kwaliteit van de tussenkomsten van raadsleden in het algemeen zouden zij beneden alle peil vinden. De demagogie van Quickie als NOT DONE bestempelen.
(Ik moet dan altijd denken aan de manier waarop bijv. een Rik Van Cauwelaert van ‘De Tijd’ onze gemeenteraad zou typeren.  Of ene Tom Heremans van ‘De Standaard Weekblad’.  Of, stel u voor: Koen Meulenaere!)

Passons.
We gaan verder. “Woord vooraf” is gedaan.

*******

Over dat absenteïsme van Jean
* Over de structurele afwezigheid van CD&V-raadslid (géén schepen) Jean de Bethune in de derde Raadscommissie én in de ‘Verenigde Commissies’ (dat zijn in feite een soort van gemeenteraden zonder dat er gestemd wordt) willen we niet meer uitweiden. Wel nog één keer benadrukken – en voor het laatst – dat hij bij een tussenkomst over een bepaald nogal ingewikkeld punt maar weer eens bewees net niet helemaal op de hoogte te zijn van het dossier.  (Bleek intussen nog dat hij het  overbodig vindt om verslagen en bijlagen te lezen van andere raadscommissies dan de derde waar hij lid van is.)  Hiermee sluiten we het hoofdstuk over den baron, ten minste als hij het kan nalaten om in oktober nogmaals op te treden in de gemeenteraad van NA de verkiezingen.

* Schepen van Cultuur Axel Ronse aan de beurt.
N-VA- kandidaat burgemeester en (voor de ‘petite histoire’) de eerste schepen die publiekelijk de tripartite heeft opgeblazen. Toen VB-raadslid  Vermeersch, – wie anders?) zijn afwezigheid in de derde Raadscommissie voor de voeten wierp, verdedigde Ronse zich op zijn geijkte manier: door boos te worden. Hoe meer hij zijn cool verliest, hoe meer hij bewijst niet recht in zijn schoenen te staan, een klassiek geval in de politiek. (IJdel als hij is, spelt hij daarbij graag de les aan interpellanten.)
Hoe verantwoordde Axel nu zijn afwezigheid op de 3de Commissie? Met het feit dat er op de dagorde ervan slechts één punt stond dat tot zijn bevoegdheid behoort: de schenking aan stad van een kunstwerk van José Vermeersch. Juist.  Maar waarom maakten we ons in dat vorig stuk dan zo boos? Niet omdat hij één keer zijn kat stuurde. Uit pure kwaadaardigheid  hebben we een keer de euvele moed opgebracht om zijn absenties in zijn derde Commissie te turven.
Wel. Dit jaar was schepen Ronse (die burgemeester wil worden) ook nog totaal niet te bespeuren in de vergaderingen van januari, april (met nochtans gewichtige culturele materies) en in mei. En om mezelf nog bozer te maken, telden we  ook zijn afwezigheden van vorig jaar 2023. Geloof het maar: ZES MAAL !
(Dat is in bijna allemaal !)

* Ruthie !!
Wil ook burgemeester worden.
Toen Quickie spoorslags uit Brussel terugkwam om zijn burgemeesterschap veilig te stellen verhief hij loco-burgemeester Vandenberghe ter vertroosting tot “superschepen” en gaf haar daarbij de bevoegdheid mee over “digitale transformatie”. Laat er nu net zo’n ingewikkeld en vooral slecht uitgelegd digitale tool als agendapunt staan op die 3de Commissie van deze maand. En dus ook op de agenda van de gemeenteraad.
Ruthie liet verstek gaan in de commissie. Reden? “Er was geen vraag aan haar gericht.” Ja zeg.
Nu moet u eens op de live stream van de gemeenteraad gaan kijken, bij de behandeling van punt 28 om  22u42.  Het punt waarover Ruthie bevoegd wordt geacht: CISO’s en DPO’s die in SHIFT met specifieke software aan de slag zullen gaan in zes gemeenten.
Ruthie kijkt wat vertwijfeld. (Zie ik haar wat verlegen lachen?) Heeft blijkbaar geen voorbereidend papiertje van een kabinetsmedeweker bij.  Of heeft wellicht beslist om heel veilig te spelen en gewoon niks te zeggen. Voorzitster Helga Kints begrijpt de pijnlijke situatie en laat na om te vragen of er iemand het woord wenst te voeren.  Geen raadslid dat begrijpt waarover het gaat. Men gaat dan maar onmiddellijk over tot de stemming. Vier onthoudingen van het VB en de rest vindt het allemaal best.
Ruthie is aan een vuurdoop ontsnapt.

* Philippe De Coene
Was er ook niet, in die derde Commissie, maar wel bereikbaar want zich bevindend op zijn bureau in het stadhuis. Dat is ook een manier van vergaderen.  Er was trouwens geen enkel punt aanhangig dat onder zijn bevoegdheid viel. Goed argument. Op een bepaald moment waren we bereid om hem vergiffenis te schenken, maar toen bedachten we dat in een commissie tegenwoordig de leden ook nog mondelinge vragen kunnen stellen, buiten de geagendeerde punten. Schepenen dienen er dus toch altijd te zijn.
En toen gebeurde er iets wat nog nooit is gebeurd. Om 19u42.
De Coene werd berispt door de voorzitster van de gemeenteraad. Door Helga Kints. Zij vond dat de Philippe zich  wel wat laat in de namiddag had verontschuldigd en in het algemeen dat  de betrokken schepenen wel wat weinig respect opbrengen voor de raadsleden.
We kunnen Helga als kortrijkwatcher dus voor het eerst in al die jaren feliciteren: eindelijk – weliswaar maar één keer die avond – verkoos zij aan de kant van de Raad te staan.