burgemeester, democratie

Hoe participeren consultants aan ons participatiebeleid ? (2)

Sorry, beste lezer, dat u zo lang moest uitkijken naar dit vervolgverhaal.

Onze gemeenteraadwatcher heeft dus pas eergisteren of zo ontdekt dat het participatiebeleid waar Stad (en meer speciaal onze Ruthie) zo trots op is  al zeker sinds november 2023 professioneel begeleid en ondersteund werd door een externe partner.

We vinden dat een beetje lullig.
Het bestuur heeft consultants nodig bij het ontwerpen van participatieprocessen, bij de begeleiding van het burgerbudget, jawel, bij de gehele begeleiding van de participatiestrategie.
Ruthie toch !

Er werd met een dienstenleverancier voor het burgerparticipatieplatform een  contract afgesloten dat ten einde liep op 22 november van dit jaar. Die raamovereenkomst was twee keer verlengbaar met een jaar maar liep blijkbaar toch ten einde op 30 juni. We weten niet waarom, en meer nog:  we konden, na volle een dag zoekwerk,  nog altijd de naam van de betrokken consultancydienst niet achterhalen.
(Merk op: op vandaag blijft  “Kortrijk spreekt-online” op de website van Stad sprakeloos, en het e-mail adres werkt ook al niet.)

Nu weten we wel welke firma de opdracht voor “een digitaal burgerparticipatieplatform en inhoudelijke begeleiding en ondersteuning” sinds 23 oktober heeft in de wacht gesleept:
LEVUUR BV uit Leuven.
Nog voor dit jaar dus ,  en ook voor 2026  en 2027.  Het totale budget bedraagt 25.216 euro, incl. btw.
Het Team IT Projecten en Data en Gebiedswerking van Stad  is die firma op het spoor gekomen via een “marktverkenning“.
Ha ja?? We vonden nergens een ‘wijze van gunnen’ (een bekendmaking, een aanbesteding). Het gaat hier dus om een flagrante inbreuk op de regelgeving inzake overheidsopdrachten.

Interessant om lezen op de website van LEVUUR DPP Partners 
is wat men daar zoal vertelt onder de vraag “Hoe begeleiden we je?” bij de burgerparticipatie.
–  Op welke thema’s ga je in gesprek en waarover niet?
–  Met welke spelers ga je in gesprek en op welke manier?
– Wanneer is het goede moment daarvoor?
– Hoe ga je om met weerstand tegen een voorstel?
– Hoe vermijd je bezwaarschriften?

En nu we toch bezig zijn over burgerparticipatie willen we hier nog twee oude koeien uit gracht halen.
1.
Op 10 juli 2023 heeft het College een samenwerkingsovereenkomst gesloten met UGent. Een bepaald team aldaar (het GOA-project) zou  drie ‘referenda’ die in Kortrijk ooit zijn georganiseerd (2019, 2021, 2022) evalueren. Tevens voorstellen doen over mogelijke andere participatieprojecten. Nooit meer iets over gehoord.
2.
Het huidige bestuur heeft “met brio” beslist om geen jaarlijkse  ‘referenda’ te organiseren. Een plausibele reden hebben we eigenlijk niet gekregen van onze burgemeester. (De bevragingen waren niet altijd een succes.)

Komische noot, om te eindigen.
In de gemeenteraad van oktober 2022 heeft toenmalig raadslid Matti Vandemaele (Groen) een voorstel gedaan om een referendum te houden over de referenda !  Hij wou  de Kortrijkse bevolking  de vraag voorleggen of men referenda wel nuttig vond om het beleid mede te bepalen.
Geloof dat nu, of niet: het raadslid (nu volksvertegenwoordiger) meende dat waarlijk serieus !

P.S.
In de gemeenteraad van volgende maandag 17 november interpelleert raadslid Wouter Vermeersch (VB) het College over de vraag waarom voortaan geen jaarlijkse referenda meer worden gehouden.
Het antwoord van de burgemeester zal dus opgemaakt worden door Levuur uit Leuven. Zo mogen we veronderstellen, ja toch?

 

democratie

Ja, consultants “participeren” de facto aan ons participatiebeleid…

Het gebeurt wel meer, dat onze gemeenteraadwatcher ons redactielokaal binnenstormt met de kreet: “Moet je nu wat weten?!”
Gevolgd door: “Gaan we daar iets over zeggen? Of niet?”.

Hij heeft dus weer wat ontdekt, de uitslover.
Het participatiebeleid (“Kortrijk spreekt” bijv.) – waar onze Ruthie al jaren zo druk mee bezig is –  wordt de facto ook al jaren “versterkt” door een extern bureau. .
En voor de volgende twee jaar zal alweer via een raamcontract genaamd  “Consultancy in strategisch en belanghebbend management”, het ‘burgerparticipatieplatform’ digitaal én inhoudelijk “ondersteund” worden door externe expertise.
We kunnen het niet zelf.
En dat kost allemaal geld. Die consultanten.
Dat we dat allemaal pas nu te weet komen. Het zou niet mogen.

(Wordt vervolgd.)

actualiteitsbericht, cultuur, geschiedenis, investeringen

Naar een ultieme totaalrestauratie van Preetjes molen (4)

Tja. Waar waren we eigenlijk gekomen?
Bon.
We menen ons goed te herinneren dat de wieken van de vlaszwingelmolen werden stilgelegd in het voorjaar van  2023.
Het is duidelijk, er waren maar weer eens  enige werken nodig, –  nu minstens aan de staak, de wieken, de assenkop.

Beste lezer!
Wat er nu volgt aan overleg, studiewerk en voorbereidende werkzaamheden kan men enigszins vergelijken met de moeizame, jarenlange gang van zaken bij de bouw van de koepel van de Duomo (de Cattedrale) van Florence.

In februari 2024 heeft men eindelijk een molenbouwer gevonden die ter plekke enkele vaststellingen kwam doen omtrent de toestand van Preetjes molen.  De hoop rees – zo stond er in de gazetten – dat de molenbouwer zo snel mogelijk (maart!) een plek zou vinden in zijn drukke planning om een offerte  op te maken.

Opdracht tot “totaalrestauratie” van de molen (9 september 2024)

Hiervoor waren twee rapporten nodig van Monumentenwacht en overleg met het Agentschap Onroerend Erfgoed. Het dossier is opgemaakt met de insteek van de interne erfgoeddeskundige, experten molenbouwers (meervoud!) en molenaars van Heule.
Het bestek van de werken slaat op kruipalen, de molenas, het gevlucht, de trap, de staak, twee nieuwe zeilen. En alle nieuwe delen moet nog een keer gebeitst. (Die werken zijn dus nu aangevat.)
Na marktverkenning werden de volgende “enige 2 Belgische firma’s” (sic) aangeschreven:
– Dirk Peusens Molenonderhoud en Molenrestauraties uit Merelbeke;
– Molenbouw Wieme uit Machelen.
De uitgave voor de opdracht is geraamd op 162.835,75 euro (incl. 21% BTW). (Er wordt een premie van 60 % aangevraagd, zijnde 80.745 euro zonder BTW.)
Hoe een of ander medewerker van de Directie Ruimte/Gebouwenbeheer een raming kan opmaken voor zo’n gespecialiseerde  overheidsopdracht is me een raadsel.  Zou wel eens willen weten wie de molenbouwer was die in februari 2024 de toestand van de molen eventjes kwam bekijken. Die mocht  uiteraard niet meer aangeschreven worden voor het indienen van een offerte. 

De gunning (18 november 2024)

De winnaar is de firma Modelbouw Wieme Roland en Kris BVBA
Prijs: 170.772, 14 euro (incl. btw) (29.638,14 euro btw).
Een korting kon stad niet bekomen bij het indien van een ‘best and final offer’ (BAFO).
“Gezien de schaarste aan molenbouwers” (sic) kon de firma wel bekomen dat men pas eind van dit jaar 2025 met de werken zou starten.
In de gunningscriteria was 30 punten voorzien voor de uitvoeringstermijn. Die is vastgesteld op 180 werkdagen.
Als we 27 oktober ll. aanzien als start van de werken moeten die dus eindigen op 6 juli 2026.
Tot dan !

actualiteitsbericht, cultuur, geschiedenis, investeringen

Stad Kortrijk wil nu zelf vlas gaan zwingelen in “Preetsjes molen” (3)

Pro memorie

De lezer zal zich de voorgeschiedenis wel herinneren, zo meent  kortrijkwatcher althans.
De vlaszwingelmolen in Heule is in 1866 gebouwd door ene Ivo Depez. Vandaar de naam trouwens!… Zeker na WO I  raakte de molen zodanig in verval dat wat nog overbleef stilaan kon beschouwd worden als een uniek stuk erfgoed.  (In 1944 werd de molen trouwens aangezien als een beschermd monument.)
– In 1934 kon Jean-Baptiste de Béthune  de verwaarlozing echt niet meer dulden  en liet hij op eigen kosten wat lapwerk uitvoeren.
– Vanaf 1957 nam het toen nog autonome Heulse gemeentebestuur  het initiatief om sporadisch te investeren in enige herstelwerken.
– Maar in 1990 namen “De vrienden van Preetjes molen” het heft in handen. De vzw kreeg de molen in 1887 zelfs (gratis) in erfpacht (tot  2024!). Na weerom diverse – en soms dure werken –  slaagde men erin om in 1996 in de molen te laten draaien.

Een tekenende anekdote voor de bestuurlijke gang van zaken.
Op 28 juni 1955 ontving het gemeentebestuur van Heule een brief van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen met de mededeling dat men zou overgaan tot opheffing van de bescherming van de molen, aangezien hij volgens hun gegevens niet meer bestond.

2016: Stad wordt eigenaar van de vlaszwingelmolen
(In de bestuursperiode 2013-2018 is schepen Wout Maddens bevoegd voor Bouwkundig Erfgoed en Monumentenzorg.)

De vzw kon intussen het onderhoud en de exploitatie zowel bestuurlijk als financieel niet meer bolwerken en smeekte  in 2016 dat stad Kortrijk de molen zou aankopen, eigendom van de familie Vandenbulcke-Deprez.
Het College van Burgemeester en Schepenen van 20 juni 2016 besliste om de nodige stappen te ondernemen om de molen te verwerven. Een akkoord met de familie werd bereikt om de molen met bijhorende grond (690 m²) te kopen  voor een bedrag van 10.000 euro. (Dat is  lager dan de geschatte prijs van 12.500 euro.)
Er zijn wel weer dringende onderhoudswerken nodig: schilderen, vastmaken van de wielen, oplappen van het strooien dak.
Het duurt nog tot 5 december 2016 eer het dossier voor de gemeenteraad komt.

De eerste kosten voor Stad
(In de bestuursperiode 2019-2024 is Philippe De Coene schepen voor Onroerend Erfgoed..)

–  2020: de Dienst Gebouwen van stad geeft opdracht aan Monumentenwacht West-Vlaanderen om een inspectie van de molen uit te voeren.  Het rapport geeft aanbevelingen om dringende en minder dringende werken aan te vatten.
– 2021: dringende wreken aan de draai- en askop worden uitgevoerd. 12.559,80 euro.
– 2022: de rieten dakbedekking krijgt een beurt. 7.64,80 euro.
– Voorjaar 2023: de molen wordt stilgelegd !!
– April 2024:  een nieuw rapport van Monumentenwacht vindt dat een algehele restauratie nodig is.
– Voorjaar 2014: in afwachting van die totale restauratie gaat men nog vlug over tot tot wat kleine herstelwerken,  schilderen, bescherming van rieten dak, vernieuwen van wat ‘loodslabben’. (Prijs niet gevonden.)

2024′: de bestuurskracht slaat toe
Op 9 september 2024 bepaalt het College de voorwaarden en de wijze van gunnen voor een algehele en waarlijk grondige  restauratie van de molen.
Twee firma’s (en slecht twee) worden aangeschreven. Geraamde kostprijs 162.835,75 euro (incl. BTW 21%.)

P.S.
Daarover hebben we het in een volgende uitgave van deze krant.
Het gaat om de werken die nu pas zijn gestart en hoogstwaarschijnlijk in de zomer van volgend jaar kunnen beëindigd. Dan krijgen we (na al die vele tussentijdse ingrepen…) me dunkt een soort replica van de de molen, zo zou men kunnen stellen…

 

actualiteitsbericht, media, OCMW, sociaal

“2579 Kortrijkzanen krijgen geen extra sociaal tarief meer: gedaan met tafelen aan 3 euro in sociaal restaurant VORK”

Dat is de uitermate provocerende titel van een stuk dat op morgen 5 november zou moeten verschijnen in het regionale katern van de meest gelezen boulevardgazette van Vlaanderen, dat Laatste Nieuws.
Die kop is dus niet van ons!

Het stuk is van de hand van het woelwater, de bekende  stokebrand Peter Lanssens (lps , de 0,00%-journalist) en verscheen vanmorgen al ca. 10 uur op Facebook.
Het heeft sindsdien aldaar de gebruikelijke onzinnige reacties en scheldpartijen uitgelokt (Ongeveer iedereen vindt het maar goed ook dat al die profiteurs eens terdege worden aangepakt.)  Op het ogenblik van dit schrijven vind ik al minstens 150  reacties, waaronder warempel zelfs een paar replieken van Giovanny Saelens ,de nieuwe schepen van Sociale Zaken. (Saelens verkeert als jonge politieker nog in het stadium waarbij men van oordeel is dat het mogelijk is  om  op te tornen tegen stompzinnigheid.)

Tja, het is moeilijk om uw kalmte te bewaren als politieker wanneer  men geconfronteerd wordt met complete onzin, dommigheid en totale onwetendheid. Maar het blijft gewaagd, zeer gevaarlijk om zich als verantwoordelijk bestuurder te gaan mengen in de FB-janboel.
Komt daarbij dat het bij Lanssens, de opperste marketeer van HLN,  alleen maar te doen  is om OOK VIA FACEBOOK stokebrand te spelen.
Gewezen schepen van Sociale Zaken en voormalig OCMW–voorzitter  Philippe De Coene is ook in de val gelopen.
Heeft zich in het stuk zelf door opruier en intrigant  (lps) laten verleiden tot commentaar.
De Coene heeft het als voormalig, belegen socialistisch schepen  natuurlijk knap lastig met het Tatcherisme van de nieuwe N-VA-schepen.
Maar de constellatie van de huidige coalitie maakt het Philippe  bovendien des te meer problematisch om onverbloemd zijn wrevel, zijn ongenoegen te uiten over het nieuwe, toch niet geheel barmhartig sociaal beleid. Zijn ‘Vooruit’-fractie is namelijk met 1 schepen vertegenwoordigd in het College.  Philippe moet dus op kousenvoetjes lopen.

In het hier aangehaalde stuk laat hij zich zelfs met een knipoog uit over het gevoerde activeringsbeleid. (Peter Lanssens laat overigens zijn geraadpleegde woordvoerders vaak ‘knipogen’.)
Philippe hoopt dat men Mariette en Georges met hun klein pensioentje niet al te lastig zal vallen met de eis tot werkbereidheid en integratie om ze te laten genieten van wat bijkomende steun.

actualiteitsbericht, cultuur, geschiedenis

Preetjes molen zwingelt om geld (2)

De prehistorie / eerst bemoeienissen vanuit de politiek

Preetjes molen in Heule is een vlaszwingelmolen gebouwd in 1866 door Ivo Deprez. In de streek stonden in die tijd wel meerdere van die molens maar dit exemplaar is, niettegenstaande allerhande calamiteiten (brand, oorlogsschade, verwaarlozing), als enige van dit soort overgebleven.

In 1934 kon baron Jean-Baptiste de Bethune (vader van Manu en dus grootvader van huidige provinciaal deputé Jean) het verval van de molen niet meer aanzien en hield hij een pleidooi voor de redding ervan. Jean-Baptiste had namelijk een trieste afbeelding van  de wegkwijnende molen gezien in het blad “Patriote Illustré”.  Hij besteedde – na een tevergeefse oproep  om subsidies – uiteindelijk zelf een paar duizend franken (in die tijd!)  om het dak en de zijkanten van de molen te vernieuwen.
Jean-Baptiste was een politieker (ooit schepen in Marke) zodat we  zijn optreden kunnen aanzien als een eerste (financiële) tussenkomst van de politieke wereld in  de geschiedenis van de molen.

Nu moeten we, in dit opzicht althans,  een sprong maken naar 1957.
Het gemeentebestuur van Heule (toen nog autonoom) is er in mei van dat jaar in geslaagd om  een speciaal lastenkohier op te stellen voor de restauratie van de molen. (Merkwaardig: de burgemeester Christian Goethals is van adel. Notabelen hebben blijkbaar iets met erfgoed.) Met die studie is een technische raadgever (Marcel Braet) jarenlang  bezig geweest. De daaruit voortvloeiende werken werden opgeleverd in mei 1959.
Het is een eerste voorbeeld van traagheid van bestuur in de  geschiedenis van de molen.
Het Heulse gemeentebestuur had wel nog grootse plannen, maar die zijn niet uitgevoerd. Men wou van de molen een klein publiek museum maken met als thema ‘vlas in de oudheid’.
Zowat vijftien jaar lang gebeurt er dus niks.

Ter gelegenheid van het Europees Jaar van het Bouwkundig erfgoed (1975) werden er nog wat dringende herstellingswerken aangepakt.
Hoeveel het Heulse gemeentebestuur in totaal  heeft besteed aan  sporadische werken aan de molen is wellicht te achterhalen in het stadsarchief.

De jaren ’90 / bemoeienissen van de heemkundigen

Ook tussen 1975 en 1992 gebeurden er alweer niet de minste onderhoudswerken. De politiek liet het afweten.
De Heemkundige kring “Langs d’Heuleboorden” slaat nochtans alarm in de jaren ’80.  Publicaties in het halfjaarlijks tijdschrift “Heulespiegel” proberen de aandacht te trekken van de provincie en  het bestuur van ‘Monumenten en Landschappen’  op de ellendige staat waarin de molen verkeerde.
Een uitgebreid artikel in 1990 van de hand van Luc Soens brengt een aantal mensen van de Heemkundige kring, de Cultuurraad, de VVIA (met de betreurde Adriaan Linters!), de Koning Boudewijnstichting, het stadsbestuur en zelfs de eigenaars samen rond de tafel.
Uit die gesprekken ontstaat op 15 november 1990 officieel de vzw “Vrienden Van Preetjes molen”. De statuten zeggen dat men de vlasmolen wil behouden, restaureren, valoriseren en wetenschappelijk bestuderen. (Gewone leden storten 5 euro, steunende leden 20 euro, beschermende leden 59 euro.) 
De vzw slaagt er in1992 in om de molen in erfpacht te krijgen, nog wel voor een symbolische frank en tot in 2024 (!).
In hetzelfde jaar worden enkele noodzakelijke instandhoudingswerken uitgevoerd (het dak wordt waterdicht gemaakt). Uit  een studie van architect Freddy Roose blijkt alras dat ingrepen uit het verleden niet geheel professioneel waren, tevens  niet conform met de oorspronkelijke toestand.
Een ernstige restauratie van zowel de boven- als de onderbouw drong zich op.  Werkzaamheden gebeurden in twee fasen en duurden van 1993 tot 1996. Op 8 oktober van dat jaar 1996 kon men eindelijk een “draaivaardige” molen inhuldigen, met het passende bijzijn van de nodige prominenten.
Men zou denken: eind goed, alles goed.

Maar in 2010 was het weerom prijs.
In dat jaar kreeg de molen een grondige onderhouds- en schilderbeurt, en dit om te pronken als nooit te voren. Molenbouwer toen was Eric Verleene. Van die werken kennen we de geraamde kostprijs: 26. 000 euro. De vzw zou instaan voor 20 procent maar hoopte op een tussenkomst van Stad.
Heel het gedoe wordt evenwel te zwaar voor de vrienden van de molen.

—–

In een volgend stuk vertellen we hoe  Stad eindelijk een eind stelt aan het hele flipflopgebeuren rondom die molen in Heule.
Naar aanleiding van het 150 jarig bestaan van het erfgoed vraagt de vzw  “Preetjes Molen” in 2016 aan Stad Kortrijk om de vlasmolen aan te kopen. Er zijn alweer dringende onderhoudswerken nodig.
Van nu af aan kunnen we – serieus gedocumenteerd – beginnen met het vermelden van wat die vlasmolen ons zoal kost. Alhoewel, toch weer niet helemaal…
Stad geniet van een voorkooprecht op de molen voor de (te indexeren) prijs van 200.000 BF en nog 50.000 BF voor de grond. In 2016 gaat dat omgerekend om een geschatte aankoopprijs van 12.000 euro.   

 

 

 

actualiteitsbericht, OCMW, sociaal, wonen

Pleidooi voor nog wat opwinding over het nieuwe sociaal beleid: de dagprijzen in de WZC

Gewezen OCMW-schepen Philippe De Coene van “Vooruit” heeft het natuurlijk al lang door dat met de komst van Giovanny Saelens, onze nieuwe N-VA-schepen van Sociale Zaken een keihard neo-liberaal sociaal beleid zal gevoerd worden.  (We proberen een adequate omschrijving te vinden. “TATCHERIAANS” ??)
“Een streng maar rechtvaardig beleid,” dat wel. En  “geen rechten zonder plichten,” nietwaar?
Er komt dus een grote kuis in groep leefloners of andere OCMW-cliënten,  Allerhande sociale tegemoetkomingen worden afgeschaft of minder toegepast.  Sociale tarieven worden verhoogd. Werklozen worden met volle inzet geactiveerd.  UITPAS met kansentarief beperkt.  Filantropische organisaties op droog brood gezet  En  het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst van het OCMW heeft nog nooit zoveel werk verzet. Screening!

Maar aangezien zijn sociaal-democratische partij “Vooruit” met welgeteld één schepen (Maxim Veys)  is vertegenwoordigd in de nieuwe coalitie moet voormalig schepen De Coene – zeker in de publieke gemeenteraad – zijn terechte toorn over een en ander in toom houden. Bij punten die hem in het geheel niet bevallen houdt hij het in zijn tussenkomsten bij een opvallend sussende toon. Voor Philippe is het allemaal duidelijk:  er kan over alles nog gepraat én geëvalueerd én bijgestuurd én uitgeklaard worden. Philippe is op vandaag de mildheid en sereniteit zelf geworden.

Tot daar deze breed uitgevallen inleiding als introductie voor een welbepaald  minder belicht feit waar we toch even uw aandacht willen op vestigen.
De voorbije week was er nogal wat heibel over de forse verhoging van de drankprijzen in de cafetaria van de wijkcentra. In feite is dit een detail in de hele serie van tariefverhogingen in de zorgsector.
Kortrijkwatcher wil hierna wijzen op een wat belangrijker vaststelling inzake prijsverhogingen.

We gingen de evolutie na van – wel te verstaan- de goedkoopste dagprijzen die worden gehanteerd voor een éénpersoonskamer in onze vijf woonzorgcentra.
We geven hierna drie opeenvolgende bedragen.
Opwindende cijfers!

– Het eerste cijfer slaat op de dagprijs die met ingang van 1 januari 2024 werd toegepast, goedgekeurd in de Raad voor Maatschappelijk Welzijn van 4 december 2023.
– Tweede cijfer is de dagprijs geldig vanaf 1 januari 2025, goedgekeurd in de RVMW op 18 november 2024.
– Derde cijfer komt uit het tariefreglement van de RVMW op 15 september 2025 met prijzen die voor de woonzorgcentra althans gelden  vanaf 1 maart 2025. (Voor andere tarieven  vanaf 15 oktober van dit jaar.)
(Die dagprijzen kunnen in de loop van het jaargeïndexeerd.)

WZC ’t Huis (de vroegere campus Sint-Jozef)
57,80 euro / 67,80 euro / 70,66 euro

WZC Ter Melle (Heule)
57,80 / 59,09 / 60,27

WZC Biezenheem (Bissegem)
57,80 / 59,09 / 60,20

WZC De Weister (Aalbeke)
67,61 / 69,12 / 70,50

WZC De Zon (Bellegem)
73,61 / 75,26 /  76,77 (bruto -want netto min 6 euro of zoiets)

Nu moet u uit nieuwsgierigheid een keer de huurcalculator erbij halen. Om te bereken hoeveel de huurprijs zou mogen stijgen tussen 1 januari 2024 en 1 februari 2025.

P.S.
Dagprijzen in de zorgcentra?
Jongens toch!
– Ter Melle: 73,58 euro.
– De Weister: 76,65 euro.

 

actualiteitsbericht, democratie

Nu 400 suggesties, – in 2019 ging het om 460 ideeën

Hoe een héél stadsbestuur –  met BRIO dan nog – zijn eigen vroegere bevraging kan vergeten ! (Het heeft gene naam! Hoe politiekers lijden aan selectieve amnesie.) 

De nieuwe zgn. monstercoalitie gaf de Kortrijkzanen tussen 2 en 9 september de gelegenheid om suggesties en ideeën toe te voegen aan het reeds bestaande bestuursakkoord en het reeds opgemaakte meerjarenplan 2026-2031. Er liepen vanwege de meer brave, naïeve Kortrijkse burgers bijna 400 VIJGEN NA PASEN binnen.

Het stadsbestuur meldt nu, met de gebruikelijke borstklopperij, dat alle voorstellen zijn bekeken en dat men ermee zal aan de slag gaan. Een aantal van de gedane suggesties zal het vierpartijen-stadsbestuur  “meenemen in haar plannen”.  Op de website van stad geeft men trouwens een selectie weer van een aantal in het oog springende plannen. En de stadsdiensten zijn nu zelfs volop bezig met aan elke indiener van een ingeving een concrete antwoord te bezorgen.

Dit gebeuren biedt onze gemeenteraadwatcher een uitstekende, zéér opportunistische gelegenheid om een keer iets te vertellen. Iets van vroeger.
Van 5 januari tot 23 februari van het jaar 2019 hield de toenmalige tripartite een zgn. Grote Bevraging. (Bedoeling was om van Kortrijk “de beste stad van Vlaanderen” te maken.)
Het ging om  een ambitieuze volksraadpleging waarbij vijf stellingen werden voorgelegd aan de inwoners én bezoekers van Kortrijk.
– Eén van die stellingen zal iedere ietwat oudere abonnee van onze alternatieve stadskrant zich nog wel herinneren. “Gaat u ermee akkoord dat wie een sigarettenpeuk of kauwgum op de grond gooit een GAS-boete krijgt van 55 euro?” 72,9% zei van ja..
– En pro memorie: er waren toen 71,6% respondenten voorstander van  gerichte snelheidscontroles. Tja.

7220 mensen namen in 2019 deel  aan die  Grote Bevraging (die méér dan 17.000 euro heeft gekost) en bezorgden bij die gelegenheid nog 460 ideeën waarmee het stadsbestuur-  net als nu –  beloofde  om “ermee aan de slag te gaan”.

Hierna krijgt u alle toenmalig ingediende voorstellen. Een hele  lijst, volgens onze gemeenteraadwatcher met minder kinderachtige fantasietjes dan wat we op vandaag  krijgen voorgeschoteld.
De redactie van ‘kortrijkwatcher’ geeft u daarbij de mogelijkheid om 1) na te gaan in hoeverre die voorstellen van het jaar 2019 en die van heden mekaar overlappen; 2) of er intussen nog wat is van terecht gekomen.
Lees maar veel en lang !

Weblog over het reilen en zeilen in de Kortrijkse politiek door Frans Lavaert