Er vallen na hard studiewerk weer prijzen te rapen.

Leiedal organiseert voor de tweede maal de actie “Leiedal subsidieert je eindwerk“.
Concreet wil de intergemeentelijke vereniging vijf studenten bekronen met een dotatie van niet minder dan 1.000 euro als die tenminste een verdienstelijk eindwerk afleveren dat op een of andere manier een beleidsmatige bruikbaarheid heeft en een duidelijke relevantie voor de werking van de intercommunale zelf of voor de Zuid-West-Vlaamse gemeenten.
Enige haast is geboden. Men kan nog tot 1 februari een voorstel indienen bij Leiedal. Het eindwerk zelf dient uiterlijk voltooid tijdens dit academiejaar 2005-’06.
Info bij: lawrence.beernaert@leiedal.be.

Ook de provincie subsidieert eindwerken met een specifiek West-Vlaams onderzoeksgehalte.
De subsidie bedraagt hier evenwel “slechts” 750 euro. Het aanvraagdossier moet binnen zijn vóór 1 april.
Nadere info bij: etienne.deswaef@west-vlaanderen.be.

Onderwerpen zat voor zo’n studies!
(Vele mogelijke onderzoeksterreinen zijn ook op deze weblog te vinden. Bijvoorbeeld NU.)
Het wordt ondermeer tijd dat er een keer iemand een doorlichting maakt van de politiek gestuurde publieke en semi-publieke welzijnssector in de regio en/of de provincie.
De overlappingen zijn onvoorstelbaar. Zie de zogenoemde “sociale kaart” die alsmaar moet aangevuld.
Er is een totaal gebrek aan synergieën. Er wordt met geld gemorst. Er is bij de vele instellingen (VZW’s) een overtal aan personeelsleden. En die zitten voor het grootste deel van de dag achter hun Personal Computer te surfen en rapporten te schrijven. Zoveel mogelijk in een eigen bedacht sociologisch dieventaaltje.
Men probeert vooral zichzelf en zijn organisatie waar te maken. Men doet zijn ding.
Dat is één van de beruchte “wetten van Parkinson”: het (administratief) orgaan schept de functie. En niet omgekeerd.
Intussen ziet men nergens ook maar enige verbetering van bijvoorbeeld allerhande armoede-indicatoren. De efficiëntie en effectiviteit van (soms zeer bizarre) initiatieven is totaal zoek.
Er is vaak ook een nauwelijks verborgen obediëntie aan lokale partijmandatarissen.

Zéér veel mogelijke onderwerpen voor een of ander eindwerk kan men ook vinden in de onvolprezen studie van Filip De Rynck met als titel “Streekontwikkeling in Vlaanderen, bestuurkundig bekeken”. Dat was het eigenste proefschrift van de auteur! 432 bladzijden. Uitgegeven in 1994 maar nog altijd ongelooflijk inspirerend.
Mits enige actualisering valt De Rynck zeker als vrije student in de prijzen.
Het boek is waarschijnlijk niet meer in de boekhandel, maar altijd nog bij mij opvraagbaar. (Voor het geval ik niet thuis ben: het ligt op mijn nachtkastje.)

Voor de eerste prijs van de provincie is het meest excellente onderwerp dat men zich kan voorstellen de vraag naar de bestaansreden van dit bestuursniveau. Dit is een gratis tip !
Het hoeft niet, maar als u echt zou willen winnen kiest u wellicht toch beter uit de lijst van een aantal geselecteerde thema’s.