Kortrijk gaat raar om met zijn gevleugelde vrienden

Die éne duiventil om onze stadsduiven uit te roeien komt er eindelijk.
In uitvoering van actieplan 66 uit het milieubeleidsplan van 2002.
Niet in het Begijnhofpark, zoals eerder is bedacht. Ik zag daar nog nooit duif, – “duif is dood meneer”. Na veel studiewerk is beslist om met zo’n til te beginnen op het Conservatoriumplein.
(Dat is dus waar het muziekcentrum komt, en de fuifzaal van “De Kreun”! Het is niet mogelijk. Duifjes zullen doof worden, meneer.)
Voor dit actieplan kwamen zelfs Engelse experts naar hier. Zie de website van PICAS.
Arme duifjes. Men gaat heel pervers kalkeieren in uw nest leggen. Of ze met iets insmeren.
En weet u – arme duifjes- hoeveel ons dat weeral gaat kosten? Voor die ene duiventil zullen we, met BTW, zowat 17.000 euro uitgeven.
Wat alweer werd verzwegen (nu door schepen Philippe De Coene, waarom doet hij dat toch?)
in de laatste gemeenteraad is dat de plaatsing zelf ons nog 4.260 euro zal kosten, zonder BTW. Schat de totale kostprijs van het project maar op minstens 22.000 euro. Met de vele nevenkosten (administratie, studiewerk, tentoonstellingen, bezoeken, heen en weer geloop) erbij komen we algauw aan 1 miljoen BEF. Zonder de exploitatie. Dat laatste is iets wat het stadsbestuur altijd opnieuw en nooit in rekening brengt als er weer eens met iets wordt uitgepakt. (Stad is namelijk geen bedrijf.)
Met dat geld konden we al onze stadsduiven te pakken krijgen en ze laten opeten door de arme kindjes.

De zwaluwen integendeel krijgen nog geld toe van ons, als ze willen terugkomen van de arme zuiderse landen. Wie bijvoorbeeld 4 nesten ongeschonden laat krijgt 25 euro van de stad. (Trouwe lezers van deze krant weten dat die subsidies van de hogere overheid komen, en dat de stad die pot van 1500 euro was vergeten.)
Om naar 6 nesten of meer te zitten staren verdien je als kuisvrouw een dagloon. 58 euro.
De stadsdiensten zijn zelfs bereid om nog een plankje aan te brengen onder die nesten. Het weghalen na het broedseizoen is ook voorzien! Dat is toch allemaal tamelijk de moeite waard om in de gazet (Intercity van De Morgen) te komen.
Dure vogels, die zwaluwen. En er zijn nog bijna 100 nesten in de stad.

Don Quichote op zijn sterfbed: “In de nesten van vorig jaar zijn geen vogels meer”.
(In het Begijnhofpark zijn niet alleen geen duiven meer, ook geen nachtegaal noch leeuwerik. Tijdens het vorige stadsbestuur – zonder actieplan “zwaluwen” nummer 29 uit het milieubeleidsplan – nog wel. Actie 29 had dit verschijnsel kunnen laten bestuderen, in samenspraak met de coördinator van de immigranten-zwaluwen op zoek naar asiel.)

De hoeders van blinde vinken worden nog helemaal anders behandeld.
Op 5 juni is er in de Preshoekstraat een vinkenzetting. Het kampioenschap van West-Vlaanderen. Er worden ca. 500 deelnemers verwacht. De vinkeniers worden door het stadsbestuur electoraal getrakteerd op zware alcoholische drugs. Dertig flessen witte wijn en een niet nader bepaald aantal vaten bier. (De 12 flessen fruitsap worden wel geretourneerd.)