We zijn er eigenlijk nog niet mee gestart, weten namelijk niet waarmee eerst te beginnen. Stof en bedenkingen te over.
Lang, zeer lange geleden (2006 en 2007) deden we hier in deze alternatieve stadskrant al iets gelijkaardigs: een soort boodschap formuleren met raadgevingen, zelfs richtlijnen ten aanzien van nieuwbakken raadsleden.
Het ging toen om twee stukken, met als titels: 1) “Heeft een raadslid veel werk?” en 2) “Het minimum minimorum aan dagelijks werk van een gemeenteraadslid”.
Niet dat we zelf ooit raadslid zijn geweest! Maar aan ervaring ontbreekt het schrijver dezes in het geheel niet.
De Kortrijkse gemeenteraadszittingen volgen we al zonder onderbreking sinds 1991 en vele jarenlang konden we van zeer nabij het politieke leven van diverse raadsleden meemaken als “adviseur” (speechschrijver) en zelf een heel aantal jaren als een soort fractiesecretaris. Ja, we hebben gedurende een periode van een twintigtal jaren achter de coulissen een en ander kunnen meemaken. Beleven!
Raadsleden die zelfs de hen toegezonden stukken niet eens open maakten. Dossiers niet wisten liggen. Er niet van op de hoogte waren hoe en waar een mogelijke tussenkomst in te dienen. (Zelfs niet geloofden dat zoiets kon of mocht.) Geen e-mail konden open maken.
Anderzijds hebben we ook méér dan één schepen gekend die van toeten noch blazen wist.
De onkunde en non-interesse is grosso modo nog altijd groot. Ik durf bijvoorbeeld zonder verpinken beweren dat (de schepenen nu even niet meegerekend) de kwaliteit van het stadsbestuur (het beleid) er in het geheel niet zou onder lijden als we het aantal raadsleden tot een vijftal zouden terugbrengen. (Awel, ‘t is goed, – zes dan.)
Waarlijk, opnieuw tijd voor een lange brief om het maximale te maximaliseren.

P.S.
We hebben het wel over Kortrijk.
Ik heb geen vergelijkingspunten met andere steden!