Kortrijkse gemeenteraad viel even ten prooi aan een collectieve gekte

Dat voorval konden we vorige maandag  17 november laatstleden, omstreeks halfnegen ’s avonds via Tinternet meemaken, in het historisch stadhuis.  Een datum om te onthouden.
Die dag en op dat uur hebben de vier partijen van de meerderheid (inclusief de Groen-oppositie) een voorstel inzake burgerparticipatie van VB-raadslid Wouter Vermeersch verworpen.

Dat voorstel luidde als volgt:
“De gemeenteraad  wil opnieuw een digitaal referendum organiseren en belast het College van Burgemeester en Schepenen met de uitvoering van deze beslissing.”

Om de draagwijdte van de weigering om dit voorstel te aanvaarden heel juist  in te schatten dient men in het achterhoofd wel te noteren dat er in de voorgelegde tekst géén sprake is van een “jaarlijks” referendum , noch dat er iet of wat gezegd wordt over het aantal gerechtigde deelnemers (alleen een wijk? enkel senioren?).

Raadsleden moeten zich een keer goed realiseren wat die stemming betekent voor het participatiebeleid in onze stad.
(Zij lieten zich daarbij zichtbaar overvallen door een collectieve gekte en brachten  dan maar slaafs een nee-stem uit, enkel omdat het voorstel van het Vlaams Belang kwam. Och ja, gewoon omdat ze daar nog geen seconde over hebben nagedacht. Geen letter over hebben  gelezen. Geen mening hebben. In feite pro zijn maar gehoorzamen aan de partijtucht.)
Het gevolg is  dat gedurende héél deze legislatuur (nog tot en met 2031) er hier geen enkele digitale burgerbevraging meer kan gebeuren.  Ook niet bij zwaarwichtige politieke beslissingen. Stel u voor: een mogelijke fusie ! En dus ook niet voor problemen in een wijk, of issues bij een bepaalde cohorte van Kortrijkzanen (bijv. de jeugd).

En dit is iets wat men blijkbaar niet goed beseft:
Iedere  ‘raadpleging’ of ‘bevraging’ van Kortrijkzanen, over om het even welk onderwerp,  die  bij het resultaat ervan  enige
1) representativiteit, 2) significantie, 3) voldoende draagkracht wil claimen zal toch georganiseerd en bij stemming of schriftelijk moeten gebeuren. Of?… digitaal.
Afschaffen van digitale referenda is au fond zeggen: we verzaken aan degelijk opgezette bevragingen.

Aan Ruthie, onze burgemeester –  die al heel haar politiek leven bevoegd is voor burgerparticipatie – is al tweemaal gevraagd waarom verzaakt wordt om voortaan nog een jaarlijkse digitale referendum te houden. Ook al  in de gemeenteraad van maart dit jaar, toen er nog geen officieel bestuursakkoord (“Kortrijk met Brio”) bestond.
Een deugdelijk, minstens bevredigend antwoord is er niet gekomen. Wel viel er enige dubbelzinnigheid te bespeuren in haar replieken.
Dat verbaast ons des te meer omdat we sinds enige tijd weten dat  zij in haar participatiebeleid door externen wordt geadviseerd.
(Dat dit feit nog in geen enkele raadszitting door ook maar één raadslid is te berde gebracht, dat zegt wel iets. Ja, dat.)

(Wordt vervolgd.)