Category Archives: mandatarissen

“We gaan er een lap op geven,” zo zegt onze huidige schaduwburgemeester

Vandaag verscheen de tweede maandelijkse nieuwsbrief van  ons  raadslid Vincent Van Quickenborne. Hij somt daarin de bevoegdheden op die hij over twee jaar zal erven van schepen Wout Maddens, maar hij heeft er nog een resem aan toegevoegd zodat we aan een totaal van twaalf komen.
Begin 2027 wordt Quickie dus een zgn. “superschepen” maar de facto onze burgemeester. Ruthie wordt dan door hem  – sorry – aanzien als zijn ‘bloempot’.

In afwachting  vervult raadslid Van Quickenborne schijnbaar enkel  de rol van voorzitter van de gemeenteraad. “Maar titels zijn van geen belang,” zo zegt Quickie. “Kennis van zaken, DAT is van belang.” (Cf. “De Zevende Dag” van 1 december.)
In een volgende editie van deze stadskrant zullen we daarom een poging doen om te beschrijven hoe hij die rol zal vervullen. Wat zijn ‘modus operandi’ zoal zal inhouden. Die van “Il Principe“.

We moeten in onze gazet voor de historie absoluut ook nog een overzicht geven van de bevoegdheden die Quickie  gedurende en na de coalitievorming heeft kunnen binnenslepen.
Wat ons nu al intrigeert? Zal Quickie (net als Maddens nu) ook nog voorzitter worden van de intercommunale Leiedal?
P.S.
Vergeet intussen niet: kopstukken binnen de lijst TBSK  (niet van de minste) en NV-A wilden absoluut de jonge  Arthur Vandenbulcke in het schepencollege.

(Wordt vervolgd.)

Being cringe na een awkward moment in de eerste gemeenteraad van de monstercoalitie (1)

So be it.
Bij de opname  (de live stream)  van de installatievergadering  van de nieuwe gemeenteraad was de camera  ditmaal gericht op de banken van de raadsleden.  Lang geleden was dat ook het geval en we vonden dat een zeer goede zaak. Cool! Zo hebben we toen voor het eerst een raadslid zien verschijnen met een laptop. Die early adapter was Patrick Jolie. We vergeten het nooit. Dat leek wel een wonder.
Het was intussen wel gênant om te zien hoe hij hij daar in zijn hoekje niet was weg te slaan van dat schermpje. Niet ophield met typen.

We hopen daarom dat in het vervolg de camerastand ongewijzigd blijft, zodat we continu zicht krijgen op wat de raadsleden zoal aan het uitspoken zijn.  Ik voorspel bijv. nu al dat zij (ook de neofieten) op de duur  in het geniep onder de bank op hun smartphone zullen zitten tokkelen.   En denk vooral niet – als je ze naarstig  ziet zitten typen op hun laptop – dat die  raadsleden  dan plichtbewust bezig zijn met notities te nemen van wat er gezegd wordt. Dat  hebben we in al die jaren dat we de zittingen volgen  nog nooit  iemand zien doen.

In die eerste raadszitting van de nieuwe legislatuur heeft meer speciaal gewezen schepen AXEL RONSE zich toch wel schaamteloos gedragen.  Werden er CRINGE van, zoals men dat veelal  zegt.
Het is duidelijk dat de N-VA’er zich ergens gefrustreerd voelt.  Nu ja, men kan daar nog toch wel begrip voor opbrengen.  Bij de publieke opinie is er namelijk bij de interpretatie van de uitslag van de verkiezingen iets helemaal tussen de plooien gevallen. Axel Ronse had wel degelijk een theoretische kans om burgemeester te worden!
Bij de laatste stembusgang veroverde Ruth Vandenberghe namelijk het burgemeesterschap door een gelukkige  combinatie van de nieuwe  decretale regel (waarbij het ambt automatisch naar de stemmenkampioen gaat) met een pure historische toevalligheid.  Zonder alliantie met de tjeven had ‘Team Burgemeester’ het op zichzelf moeilijk gered.  TB verloor twee zetels. Daarenboven kregen die verkiezingen  vanwege het  populaire (waarnemend) burgemeesterschap van  Ruth Vandenberghe in feite  het karakter van een plebisciet. Wie zou nu burgemeester worden? Ruthie of Quickie?
Vergeet niet hoeveel stemmen Ronse heeft behaald!
Ik ben het zeker: u bent het vergeten: 4.404 ! Inzake voorkeurstemmen staat hij op de tweede plaats na Ruthie.  Daarenboven was de N-VA de echte, grootste  winnende partij: 8% vooruit! Van 4 naar 8 zetels!

Wat vonden we dan toch nogal tenenkrommend  aan het gedrag van voormalig schepen Ronse bij die installatievergadering?

– Bij de verkiezing van Vincent Van Quickenborne als raadsvoorzitter was hij de enige in de zaal  die niet heeft geapplaudisseerd. ( Zie de livestream ca. 19u35.)
– Hij verliet de zitting  toen men begon aan de telling van de stemmen voor de verkiezingen van de leden  van de politieraad (20u22) en is gewoon niet meer teruggekeerd.  Heeft de uitslag niet eens  afgewacht en daarna de speeches van fractieleiders en van Quickie dus ook niet meer gehoord. (P.S.  Quickie had het over VIER fractieleiders. Wat een freudiaanse verspreking!)
– Na de zitting maakt men  traditioneel werk  van een officiële foto van de  leden van de nieuwe gemeenteraad. Op de bekende trap in het historische stadhuis.  Die foto prijkt nu op de website van stad. En duikt overal op waar dat van pas komt. Ronse was dus al foetsie. Gevolg: Axel Ronse  maakt visueel althans geen deel meer uit van de gemeenteraad.
(N.v.d.R.  Naar onze mening zal hij in de toekomst vaak afwezig zijn. Het was vroeger al het geval, zeker in de raadscommissies. Zijn roeping ligt in het Vlaams Parlement.)

NAWAL MAGHROUD !
Om CRINGE  van te worden.
In de vorige bestuursperiode was Nawal fractieleider van “Vooruit”. Nooit iets van gemerkt. Heeft in die zes jaar nauwelijks iets gezegd. Gedroeg zich als een bakvis. En maar tateren en giechelen met de buurvrouw.  Nog eens een fotootje maken. En nog eentje. Beetje zwaaien naar iemand in het publiek. Rond 22 uur maar weer eens een klein half uur verdwijnen. En maar tokkelen op haar mobieltje. Het interesseerde haar allemaal voor geen barst.
En nu?
Als de camerastand dezelfde blijft, zoals we hebben meegemaakt bij  de installatievergadering van 6 december, dan is dat voor Nawal noch min noch meer een ramp. Zij zit dan namelijk geheel gefocust in het vizier van die camera.
Bij die laatste zitting van 6 december heeft ze al na één minuut haar gsm bovengehaald. Die is eigenlijk niet meer uit haar handen geraakt, tenzij om een enkele keer te applaudisseren. Ja,  voor iets waarbij zij opmerkte dat de anderen ook  in de handen klapten.
We hebben een keer puur uit ziekelijke  curiositeit onze stopwatch bovengehaald om te chronometreren hoeveel minuten zij in een (willekeurig uitgekozen) kwartier van de zitting NIET bezig was met haar mobiel.  Hebben het experiment opgegeven.  Het ging om seconden,  of fracties daarvan,  in haar werkonderbrekingen met haar GSM.  Als ze bijvoorbeeld even moest kijken op het mobieltje van haar buur. Of om een kort babbeltje te slaan. Zij had echt echt geen tijd te verliezen.

Wordt vervolgd.
We moeten nog hebben over het meest AWKWARD moment van de zitting. Dat moment  waarbij  de raadsleden werkelijk perplex zaten. (Kortrijkwatcher trouwens ook een fractie van een seconde.)  Nooit meegemaakt. 

Vierde brief aan onze kandidaat-raadsleden (4)

In onze vorige missives hadden we het over de wekelijkse en maandelijks minimale verplichte lectuur van stadsdocumenten voor raadsleden die naam waardig.
We vergaten hierbij het bestaan te vermelden van het maandelijkse Bulletin van Vragen en Antwoorden. U weet het misschien nog niet, maar als raadslid hebt u ook het recht om, buiten de gemeenteraad om, schriftelijke vragen – van informatieve, eerder technische aard wel te verstaan – te  stellen aan het bestuur. Het antwoord verschijnt dan in een zgn. maandelijks Bulletin. Soms wat laat en als uw vraag ietwat “inconvenient” van aard is voor de aan de macht zijnde coalitie , dan is het antwoord vast en zeker ook ietwat onbevredigend. Dat noopt u dan tot het stellen van een bijkomende vraag.
N.B. In de praktijk zijn de vraagstellers ongeveer altijd woelwaters uit de oppositie. Vandaar dat de materie die aan bod komt zeer vaak ongemeen interessant is. (En de pers er niet over rept.)

Goed.
U bent dus ongeveer dagelijks in de weer met die tool waarover we het al hadden, genaamd “e-decision”. En op uw nachtkastje ligt vanzelfsprekend het decreet lokaal bestuur.
Maar om een en ander van wat u leest altijd goed te verstaan, de draagwijdte ervan,  daarvoor hebt u een toch een  vorm van algemene politieke kennis nodig,  hier meer in het bijzonder kennis van het onderdeel “gemeentepolitiek”.

Ach ja, dat betekent weerom: lezen, lezen en nog meer lezen.
Maar waar te beginnen?
Simpel. Ga maar minstens wekelijks uitvoerig bladeren in de website van de VVSG, zijnde de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten. Lectuur genoeg. Daar vindt u info over alle mogelijke beleidsdomeinen in de gemeentepolitiek. Het VVSG-tijdschrift genaamd “Lokaal” is ook al onmisbaar.
Handboeken over gemeentelijke bestuurskunde vindt u op de website van de uitgeverij “Politeia“.
Wegwijs in uw lokaal bestuur” is een standaardwerk  van prof. Herwig Reynaert. (Wel altijd opletten of u geen verouderde handboeken aan het raadplegen bent.)
En dan zijn er nog de vele portalen (nieuwsbrieven)  van diverse Departementen. Abonneer u alleszins op het “Steunpunt Bestuurlijke Vernieuwing” en het “Agentschap Binnenlands Bestuur”.
U moet dat alles niet uit eigen zak betalen. Uw fractie krijgt daar geld voor !

We gaan het maar eens vlakaf zeggen.
Als u niet bereid bent om – laat ons zeggen – zowat per dag gemiddeld een uur te besteden aan literatuur over gemeentelijke politiek en (lokale) documenten, stel u dan maar géén kandidaat. (En als het al zou gebeurd zijn, laat u maar schrappen van de lijst.)
Even opmerken dat de maand mei u normaliter een stapel werk zal bezorgen:  dan komt de jaarrekening aan bod. September kan ook bijna onoverkomelijk lastig zijn: dan komt het budget  aan bod. Allemaal honderden bladzijden.

P.S.
We willen wel graag nog één brief wijden aan wat ons in al die jaren (35?) waarbij we de gemeenteraad volgen het meest heeft gestoord bij de observatie van  onze raadsleden.

Vervolg van onze brief aan de kandidaat-raadsleden (3)

De vorige keer stelden we aan onze nieuwe kandidaat-raadsleden voor dat zij zouden doen wat de huidige raadsleden in meerderheid evenwel NIET doen: wekelijks de notulen van het CBS doorploegen en maandelijks minstens de ‘memorie van toelichting’ (met de bijlagen) van de agendapunten van de gemeenteraad lezen.

U krijgt al die documenten (en nog véél meer) trouwens in de schoot geworpen.

Het volstaat van iets wat men hier onder mekaar gemeenzaam als
“e-decision” aanduidt  te raadplegen.

Dat is een portaal of soort website met de naam: https://kortrijk.onlinesmartcities.be
Alles wat u nodig hebt aan informatie over gemeentelijke dossiers staat daar te vinden. (Vroeger kregen de raadsleden dat allemaal op papier thuis bezorgd: soms tot 4 kg toe, – men had er zelfs een zak voor nodig.)
Noteer nu al dat er op vrijdagvoormiddag 14 december voor de nieuwe raadsleden een soort les wordt gegeven over wat een raadslid in verband met zijn mandaat zoal hoort te weten. De vraag hoe om te gaan met “e-decision” hoort daar natuurlijk  bij. (De anciens worden zelfs uitgenodigd op die informatieve vergadering, – en gelukkig maar.)
Er rinkelt geen belletje of zo als er op “e-decision” plotseling iets nieuws komt op te staan. Zaak is dus om die tool zéér regelmatig te raadplegen. Méér dan een keer per week. Er zijn nog altijd anciens die dat niet doen en/of niet kunnen. Of het bestaan ervan misschien zijn vergeten…

I DON’T LIKE READING STUFF
THAT INFORMS ME OF THE OBVIOUS
I LIKE TO BE SURPRISED

U moet er bij het lezen van al die documentatie wel altijd uw scherp verstand bij houden!
Tijd voor een lesje?
Stel dat u de gedachte bekruipt om eindelijk eens een recent meerjarenplan (MJP) te doorbladeren. Bijvoorbeeld dat voor de periode 2020-2025. U wil namelijk nu al een beetje beslagen voor de dag komen.  Groot gelijk! Dan is het wel geraadzaam te bedenken dat de gegevens die u daarin vindt niet slaan op de lopende  legislatuur 2019-2024. 
Die fout wordt vaak gemaakt.  De jaren van een MJP gelijkstellen aan die van de bestuursperiode. Zo beweert men (onder meer de burgemeester) bijvoorbeeld aan de hand van het MJP 2020-2025 dat het bedrag van de investeringen in deze periode met 50 procent zal stijgen in vergelijken met de vorige. Ah ja? Op het eerste gezicht zal u dit als onschuldige neofiet beamen. In 2019 investeerde de stad 20,2 miljoen euro, en zie: in 2020 loopt dit bedrag op tot 31 miljoen.  
De burgemeester heeft gelijk !? Neen. Wat niet gezegd wordt is dat in het jaar 2020  “de grote inkanteling” is gebeurd. Het zgn. stadsbudget slaat nu ook op – niet enkel –  het OCMW, maar ook op de begrotingen van de vroegere zeven gemeentelijke vzw’s en de autonome gemeentebedrijven zoals Parko en het SOK. Al die investeringen worden nu samengeteld en voorgesteld als één (stads)budget.

Wat willen we u, beste kandidaat-raadslid, met dit verhaaltje nog zeggen?
Dat u nog veel naslagwerken en portalen (websites, nieuwsbrieven) moet  raadplegen om bepaalde zaken in het gemeentebeleid juist te kunnen situeren. De alternatieve stadskrant Kortrijkwatcher ook, met permissie gezegd.


(Dat is voor een volgende keer.)


Brief aan de nieuwe kandidaat-raadsleden (2)

Aan de ouwe leden die opnieuw kandideren heb ik niet veel meer te zeggen.
Voor zover zij onze alternatieve elektronische stadskrant nog volgen, weten ze wel wat ik zo ongeveer over hun handel en wandel denk. Over het gehalte van hun kennis en werkkracht, bij de meesten. De slaafse partijtucht. (Ook al te wijten aan een volslagen gebrek aan politiek bewustzijn.) Troost? Voor bepaalde schepenen en zelfs voor een luttel aantal raadslid (twee of drie? bon: vier of vijf dan) durven we wel een uitzondering maken. (En één van de beste, Benjamin Vandorpe (Cd&V) heeft het dan nog afgetrapt.)

De officiële kandidatenlijsten zijn nog niet voorgedragen (dat moet uiterlijk op 14 september) maar we vermoeden nu reeds dat uitgerekend een aantal van die anciens die politiek NIETS in te brengen hadden tijdens de zittingen (geen seconde opletten, maar gewoon volop aan ’tele-thuiswerken’ deden) het toch zullen wagen om opnieuw op te komen. Dat is dus het soort van politieke gedrag dat we nooit zullen begrijpen. Het moet zijn dat zij daar op een of ander manier in hun privé-leven toch een bepaald onbekend voordeel uit halen – anders moeten we ze gewoon zot verklaren. Onaansprakelijk.

Beste nieuwe kandidaten,
Het is altijd zo ontroerend om te zien met wat voor kinderlijke argeloosheid u hebt aanvaard om op een lijst te gaan staan. Misschien was u zelf wel verbaasd dat bepaalde figuren van een bepaalde partij u zo belangrijk vonden, terwijl men u (met enig gewichtig vertoon) toch maar een plaats van het zeventiende knoopsgat heeft aangeboden. Tja, moeilijk om ernaast te kijken. Een partij hanteert bij de lijstsamenstelling gewoon criteria zoals: geslacht, leeftijd, woonplaats, kennissenkring, beroep (liefst horeca), hobby’s. Populariteit.

Er is één indicatie VAN GEEN TEL, de vraag namelijk of u iets afweet van gemeentepolitiek.
Men heeft u bijv. zelfs niet gevraagd of u enkele schepenen kent, samen met hun hoofdbevoegdheid. Of uitgevist of u weet waar en wanneer gemeenteraadszittingen doorgaan. Kent u het bestaan van zoiets als een commissievergadering? Of van een ‘Verenigde Raadsommissie’? Het enige wat van belang is, dat is de screening die naging in hoeverre u kunt dienstig zijn als stemmentrekker. Nu meer dan ooit, aangezien de lijst met het hoogste aantal stemmen ipso facto het burgemeesterambt in de wacht sleept. (En als u per ongeluk dan toch iet of wat afweet van gemeentepolitiek, vertel dan vooral niet dat u een fervent lezer bent van deze “kortrijkwatcher”.)

Op de installatiezitting van de nieuwe gemeenteraad (u weet toch wanneer dat is?) zweert men tegenwoordig dat men de verplichtingen van het mandaat zal nakomen.
Laat ons even nagaan wat dat zoal zou kunnen inhouden.
U kan natuurlijk onvoorstelbaar veel tijd besteden aan deelnamen aan recepties allerhande, voetbalmatches, begrafenissen, festiviteiten, netwerken (tooghangen), kaartingen, wijkkermissen. Daar hebben we het nu niet over, alhoewel we raadsleden kennen die net door dit soort van activiteiten geacht worden van zeer bekwaam te zijn. “Dat is ne goeien zeg !” (Als het om een vrouw gaat: ”t is en goeie, ze mag t’er zijn!”) Vergeet ook niet van aan voorbijgangers op straat – in het voorbijgaan! – met een zekere regelmaat te vragen: “Hoe is’t?” (Loop dan door.)
Tja, zonder aanwezigheidspolitiek besta je gewoon niet.

Als u kinderen hebt, dan is het u ongetwijfeld al opgevallen dat zij (soms dagelijks) ‘huiswerk’ hebben, en daar toch wel na schooltijd nog een uur of zo mee bezig zijn.
U kan als verkozen raadslid na uw job dagelijks gewoon niks doen, tenzij op woensdag. Dan loopt op uw PC normaliter het wekelijks verslag – de notulen – van het College van Burgemeester en Schepenen (het CBS) binnen. Van de voorbije week, wel te verstaan, of zelfs van twee weken tevoren. (Vandaar dat u jammer genoeg eigenlijk dagelijks de lokale Kortrijkse pers moet lezen. Hoe treurig de kwaliteit van die lokale gazetten ook is, het is nu eenmaal zo dat burgemeesters en schepenen intussen het maar normaal zijn gaan vinden om eerst aan die persmuskieten te vertellen wat ze van plan zijn. Zij krijgen de primeurs. Als u ooit verkozen raakt, beste kandidaat, dan mag u dat niet meer dulden.
Zo’n notulen kunnen wel driehonderd en méér bladzijden tellen. Gelukkig slaan veel van die bladzijden op het goedkeuren omgevingsvergunningen die politiek irrelevant zijn, – maar het is toch oppassen geblazen als het om regularisaties gaat of grotere bouwprojecten.

CBS-notulen zijn waarlijk van wezenlijk belang.
Zij vertolken de essentie van het politieke beleid. Wie die niet grondig leest is het niet waard om raadslid te zijn. Het absolute ‘minimum minimorum‘ hier is dat men minstens die agendapunten (én de bijhorende dossiers) leest die slaan op de materies van de Raadscommissie waar men lid van is. Helaas, wat zien we in de praktijk? Raadscommissies zijn vaak van ultra-korte duur (10 minuten!) en uit de verslagen ervan (ja, beste kandidaten, die bestaan) blijkt dat telkens dezelfde één of twee raadsleden het woord nemen.

Bon.
Er is dus voor een raadslid die naam waardig al één avond per week te besteden aan zijn/haar huiswerk als verkozen vertegenwoordiger van de Kortrijkse bevolking.
Maar één keer per maand krijgt hij/zij nog een document in de maag gesplit waarmee men zich een hele dag mee kan onledig houden: de zgn. memorie van toelichting bij de agendapunten van de maandelijkse gemeenteraad. We kennen raadsleden die er prat op gaan dat ze die “memorie” hebben gelezen. Maar dat is in feite slechts een samenvatting van de echte dossiers, behorend tot die agendapunten. Bij wat sommigen bestempelen als “een zware gemeenteraad” kunnen al die dossiers – in papier omgezet – een stapel vormen van een halve meter hoog, of bijna.
Beste kandidaat-raadsleden,
U moet die stapel documenten in uw PC niet helemaal gaan doorbladeren.
Maar we kunnen u reeds als een goed raadslid beschouwen als u net die dossiers hebt gelezen die slaan op agendapunten die waarlijk van essentieel belang zijn voor de gehele Kortrijkse bevolking.
Of alleszins die materies die behoren tot uw PORTEFEUILLE.
En hier raken we een zaak aan die in de volgende nieuwe gemeenteraad eindelijk een keer volledig moet doorgevoerd. Het zou zo moeten zijn dat binnen iedere fractie ieder raadslid afzonderlijk tot taak heeft om zich te specialiseren in één of enkele beleidsdomeinen. Daarmee gezag verkrijgt. Woordvoerder wordt. Zodat de mensen zeggen: dat is een goeie!
Beste nieuwkomer, probeer dat systeem een keer door te voeren in uw fractie. Begin er zelf mee.

(Wordt vervolgd.)














Coming up: een lange brief (1)…

We zijn er eigenlijk nog niet mee gestart, weten namelijk niet waarmee eerst te beginnen. Stof en bedenkingen te over.
Lang, zeer lange geleden (2006 en 2007) deden we hier in deze alternatieve stadskrant al iets gelijkaardigs: een soort boodschap formuleren met raadgevingen, zelfs richtlijnen ten aanzien van nieuwbakken raadsleden.
Het ging toen om twee stukken, met als titels: 1) “Heeft een raadslid veel werk?” en 2) “Het minimum minimorum aan dagelijks werk van een gemeenteraadslid”.
Niet dat we zelf ooit raadslid zijn geweest! Maar aan ervaring ontbreekt het schrijver dezes in het geheel niet.
De Kortrijkse gemeenteraadszittingen volgen we al zonder onderbreking sinds 1991 en vele jarenlang konden we van zeer nabij het politieke leven van diverse raadsleden meemaken als “adviseur” (speechschrijver) en zelf een heel aantal jaren als een soort fractiesecretaris. Ja, we hebben gedurende een periode van een twintigtal jaren achter de coulissen een en ander kunnen meemaken. Beleven!
Raadsleden die zelfs de hen toegezonden stukken niet eens open maakten. Dossiers niet wisten liggen. Er niet van op de hoogte waren hoe en waar een mogelijke tussenkomst in te dienen. (Zelfs niet geloofden dat zoiets kon of mocht.) Geen e-mail konden open maken.
Anderzijds hebben we ook méér dan één schepen gekend die van toeten noch blazen wist.
De onkunde en non-interesse is grosso modo nog altijd groot. Ik durf bijvoorbeeld zonder verpinken beweren dat (de schepenen nu even niet meegerekend) de kwaliteit van het stadsbestuur (het beleid) er in het geheel niet zou onder lijden als we het aantal raadsleden tot een vijftal zouden terugbrengen. (Awel, ’t is goed, – zes dan.)
Waarlijk, opnieuw tijd voor een lange brief om het maximale te maximaliseren.

P.S.
We hebben het wel over Kortrijk.
Ik heb geen vergelijkingspunten met andere steden!



Wat doen we met de raadsleden die niets doen? (4)

In vorige edities van deze alternatieve stadskrant spraken we ons ongenoegen uit over het laakbaar gedrag van een tamelijk groot aantal raadsleden, met name die verkozenen des volks die het zich veroorloven om gedurende de zitting aan ’thuiswerk’ te doen, of in elke geval niet bezig zijn met de gemeenteraad.
Wat valt er met die mensen aan te vangen?
Wel, als zij nog een beetje zelfrespect kunnen opbrengen zouden ze de guts moeten hebben om op de volgende raadscommissie van dinsdag 9 januari aanstaande hun ontslag aan te bieden, zodat er op de gemeenteraad van maandag 15 januari 2024 dan alreeds een potentieel waardige partijgenoot de eed als opvolger kan afleggen. Zo vlug kan dat gaan. Die opvolger kan zich dan gedurende de volgende gemeenteraden van het komende jaar grondig bekwamen in zijn/haar taak als gemeenraadslid.
Wellicht op de installatiezitting van de nieuwe Raad (6 december!) optreden als volwaardig, pas verkozene des volks.

Maar wat doen we met raadsleden die vinden dat zij hun zitpenningen niet kunnen missen en zich aan hun zetel vastklampen?
(Parenthesis. Het presentiegeld bedraagt hier momenteel 250 euro per zitting. Het maximum dat is toegestaan. Het is niet zonder reden dat we hier weinig te klagen hebben over absenties bij onze raadsleden. Wie in één maand één raadscommissie, één gemeenteraad en nog één politieraad volgt strijkt dus 750 euro op, voor – naar mijn schatting – een gemiddeld totaal van zowat 6,5 uren “zitten te zitten”. Resp. 1/2+4+2 uren)
Hier stellen we een echt alternatieve, nog niet in voege getreden gemeenteraad voor.
We maken vooreerst in het stadhuis vanuit de Beatrijszaal een toegangstrap naar de Raadskelder. (Dat is ooit een project geweest!) Zo kunnen al die raadsleden die zich steendood vervelen of overmand zijn door thuiswerk zich op ieder ogenblik – zonder op straat te komen – naar beneden spoeden. Net alsof ze even naar het toilet moeten. Als we in die kelder nog een videoscherm installeren met beelden uit de Raadszaal kunnen we al die kelder-raadsleden als aanwezig beschouwen. (Een ambtenaar kan rondgaan met de absentielijst.)
Wat met de stemmingen bij bepaalde agendapunten? Om aan het noodzakelijke aantal stemmen te komen groeperen we die agendapunten waarvoor een quorum vereist is allemààl aan het eind van de zitting. De gemeenteraadsvoorzitter Helga Kints begeeft zich dan met enkele amfora’s wijn naar beneden om de stemmen te tellen. Voor wie dat wil is er dan nog gelegenheid tot napraten, net als vroeger het geval was. (We zagen ooit een burgemeester diep in de nacht op handen en voeten uit de Raadskelder kruipen.)

Maar er dient zich nog een geheel ander probleem aan, wellicht diepgaander. De vraag dient gesteld wat we te doen met de raadsleden die waarlijk van goede wil zijn, trouwhartig de raadszitting volgen en het zelfs wagen om voorstellen of interpellaties in te dienen, maar er niets van kennen. Gewoon het métier niet beheersen.
Dit soort incompetentie willen we aanpakken (opvangen) door de invoering van een alternatieve EPISTOCRATISCHE gemeenteraad.

(Wordt vervolgd.)

Op naar een nieuwe, alternatieve gemeenteraad (3)

Wat werkt er op het eerste gezicht dan zo ontluisterend bij het volgen van de Kortrijkse gemeenteraad? Algemeen bekeken: de suffe, schoolse, verveelde sfeer die er heerst, tenzij schepen Weydts of Maddens weer eens de leden van de VB-fractie aan het uitschelden zijn, of als Quickie zich puur theatraal probeert boos te maken. De weinige raadsleden die toch nog een woordje placeren, zeggen hun lesje op zoals kindjes hun nieuwjaarsbrief. En wie het bijv. waagt om een vraag te stellen over een materie die schepen Philippe De Coene aanbelangt mag zich aan een dusdanig ellenlange exposé verwachten dat niemand nog geneigd is om in te haken. Spontane, pittige dialogen heen en weer zijn er totaal niet meer. Een steekspel tussen meerderheid en oppositie is de facto onmogelijk gemaakt door het huishoudelijk reglement van de gemeenteraad. Een spreker onderbreken? Kan niet. Waar is de tijd van de ‘Jonge Turken’ bij de CVP, en van de ‘Verenigde Oppositie’ die burgemeesters als Tone Sansen of Manu De Béthune konden op stang jagen. (En nu ons dit te binnen valt: Manu had zelfs af te rekenen met een rebel in eigen rangen: schepen Stefaan Bral in zijn eigenste College. Die moest hij zo nu en dan de mond snoeren!)

De komst van Tinternet en de smartphone heeft veel kapot gemaakt.
We klaagden het al enkele keren aan: zelfs een gewezen gemeenteraadsvoorzitter als Tiene Castelein schrikt er niet voor terug om letterlijk van de eerste tot de laatste seconde bezig met zijn met ’thuiswerken’. (Recent geraakte zij zelfs zichtbaar niet op tijd klaar.) Véroniqué Decaluwé, haar overbuurvrouw van Team Burgemeester, kent er bijwijlen ook iets van. Werken voor eigen rekening.
Tip voor de kijker die de live stream van de zittingen volgt: als je een raadslid ziet met een computerscherm dat bovenaan geen smalle rode band vertoont, dan gaat het om een raadslid dat onledig is met websites, of mails, of dossiers die niets met de gemeenteraad hebben te maken. (Bij Mohamed Ahouna gaat het dan over voetbal.)
Weet je wie het wonderlijk genoeg presteert om gedurende een hele raadszitting – urenlang dus – met zijn hoofd naar beneden zit te kijken? Niemand minder dan schepen De Coene! We vermoeden dat hij onder de bank continu bezig is met zijn smartphone (of laptop?) op de knieën. Dat hij er geen nekpijn van krijgt is een medisch wonder.
We kunnen niet alle raadsleden opnoemen die zich graag onledig houden met ‘buitengemeentelijk’, persoonlijk werk. Lien Claassen (Team Burgemeester) is ook een erg geval, alhoewel zij zich de laatste tijd wat meer bij de les houdt.
Er zijn daarnaast ook raadsleden die het eerder bij tijd en wijle (soms) geweldig druk hebben met hun thuiswerk. Niels Lybeer bijvoorbeeld is zo’n vaste waarde, ook weer iemand van Team Burgmeester. Dieter D’Alwein? Laat zich kennen als een fervente GSM’er. Nicolas Beugnies? Is iemand die geen enkele tool gebruikt. Niet nodig. Hij zit daar maar te zitten. (Nochtans, samen met D’Alwein was hij destijds beschouwd als een nieuwkomer waar we vast niet zouden kunnen naast kijken, maar de neofietenijver is bij beiden al vlug uitgeblust.)
Dat we tot nog toe enkel leden van het Team Q hebben geviseerd gebeurde heus zonder enig opzet. Zij zijn nu eenmaal met veel (15) en het is hen zowat – al of niet uitdrukkelijk – verboden om tussen te komen. Of ze zijn zo verstandig om te weten dat zelfcensuur geboden is. Bedenk daarbij dat de nieuwe acolieten van Quickie (de niet-VLD’ers) puur voor hun potentieel als stemmentrekker werden aangezocht om zich kandidaat te stellen, en niet omdat zij fel geïnteresseerd waren in Kortrijkse politiek.
Bij ‘Vooruit’ is het niemand minder dan Nawal Maghroud (nog wel de fractieleider!) die het ter zitting al te bruin bakt. Elektronische tools zijn bij haar helemaal overbodig. Voor Nawal is een gemeenteraad gewoon een lang, gezellig babbelavondje met haar buurvrouw. Over een partijgenoot van haar, een parlementariër als Maxim Veys willen we nog onze ontgoocheling uitspreken: hij is – tegen onze verwachting in – niet het boegbeeld geworden van de fractie. (De grote schoenen van De Coene vullen, dat gaat nu eenmaal niet.)
“Groen” dan. Matti Vandemaele is tegenwoordig als cabinetard druk bezig met ‘whatsappen’ met zijn Petra. Cathy Matthieu correspondeert graag met franstaligen op Tinternet, als het in de gemeenteraad niet gaat over de soorten fietsen en beesten.
Bij de CD&V-fractie zou men best raadslid Jean De Bethune op non-actief zetten, want hij zegt toch niets (meer). Roel Deseyn bekruipt ook al te vaak de neiging om voor zijn werk overuren te kloppen.
Bij het Vlaams Belang is het grote probleem dat heel de fractie schatplichtig is aan een bovengemiddeld werkzame en deskundige fractieleider: Wouter Vermeersch. Andere VB’ers kunnen er evenzogoed niet zijn. (Carmen Ryheul stelt wel veel schriftelijke vragen maar doet daar dan niks mee.)
We zijn ongeveer rond. Raadsleden over wie we geen aantijgingen in voorraad hebben moeten het daar maar mee doen.
O ja. De politieraad! Voor Kortrijk telt die 17 leden. Wie komt daar in beeld? Twee raadsleden. Twee! Met name Wouter Vermeersch (VB) en Pieter Soens (CD&V).

Dit alles gezegd zijnde: hoe zou een alternatieve gemeenteraad er kunnen uitzien?
Wordt vervolgd…Naast het laakbare gedrag van raadsleden vraagt immers ook de aanpak van hun ondeskundigheid om een oplossing. Niet gemakkelijk. Ik denk zelfs dat er niets anders opzit dan een toegang maken van de Raadszaal via de Beatrijszaal naar de Raadskelder. Dat is overigens ooit een bestaand, gebudgetteerd project geweest.