Op 1 januari 2019 trad het nieuwe bestuursdecreet in werking ( hier op de redactie van kortrijkwatcher ook vergeten !) en dat bracht ook enkele veranderingen met zich mee inzake openbaarheid van bestuur.
Burgers hebben het recht om bestuursdocumenten op te vragen. Dat weten we. Als een burger dat vraagt is de overheid verplicht om inzage te geven in een bestuursdocument (gratis), uitleg te geven over dat document (gratis), een afschrift te geven van en bestuursdocument (eventueel tegen betaling). Dat laatste is voor de redactie van kortrijkwatcher door de Kortrijkse administratie al een keer geweigerd.
In een volgend stuk hebben we het over:
– Informatie in het bezit van de overheidsinstantie;
– Ontvankelijkheid van de aanvraag;
– Termijn voor de behandeling openbaarheidsverzoek;
– Afbakening van openbaarheid en hergebruik;
– Procedure inzake verbetering van bestuursdocumenten;
– Beroepsprocedure.
Category Archives: recht
Ongezien juridisch grensoverschrijdend gedrag in de Kortrijkse gemeenteraad (2)
Raadslid Moniek Gheysens (van het Team) deed dus het voorstel om zelf (helemaal zelf dus, met enige vriendelijke literaire bijstand) zwart-wit portretten te maken van allerhande diverse soorten Kortrijkzanen, om die daarna – levensgroot gemaakt- op ons kosten te laten aanbrengen (op te hangen, aan te plakken) op allerlei plaatsen in de stad. (Zie nog ons stuk van 4 september.)
Dat voorstel is zonder stemming, maar bij consensus – applaus op bijna alle banken – op 9 september aanvaard in de Raad van onze centrumstad.
Zowel Groen als CD&V vonden het plan “creatief”. En de schepen van cultuur Axel Ronse (N-VA) was danig onder de indruk van het project en vond het een mooi initiatief.
Niemand kwam op het idee (de gewone vaststelling) om het voorstel als totaal strijdig te bestempelen met art. 27 van het decreet over het lokaal bestuur.
Duidelijk een geval van belangenvermenging. En zo absurd, zo onwaarschijnlijk grotesk: het voorstel werd dan nog door de belanghebbende, de betrokkene zelf voorgedragen! Ongezien in een gemeenteraad, waarschijnlijk nergens in het land.
We vragen ons werkelijk af hoe het mogelijk is dat de voorzitter van de gemeenteraad dit agendapunt kon toelaten en waarom de algemeen directeur niet stante pede is opgetreden. (Art. 2 in hoofdstuk 2 van de deontologische code voor mandatarissen wil dat de gehele raad moet waken over belangenvermenging.)
De fractieleider van de CD&V Hannelore Vanhoenacker, vroeg zich wel even tussendoor af wat dit project zou kunnen kosten. Indiener Moniek Gheysens wist het niet. Haar inbreng zou “bijna niks” kosten, want “creatief zijn vraagt geen geld”. Voor het vergroten van de foto’s heeft zij wel een raming opgevraagd bij de firma Fotorama van Wevelgem maar kende blijkbaar nog altijd geen bedrag. Raar. (Met 100 euro per foto redt men het zeker niet, en dan moeten de foto’s nog aangeplakt of opgehangen – nvdr.) Voor dit jaar nog wou ze twee foto’s maken en verder dacht ze het gehele project te laten lopen tot het jaar 2030!
Schepen Axel Ronse meldde nog dat de administratie het budget zou bekijken in samenspraak met raadslid Gheysens. Dit laatste mag ook niet volgens art.4 (hoofdstuk 2) van de deontologische code.
Er is nog iets dat niet mag, maar het is niet ter sprake gekomen. Het project zou mede tot stand komen in samenwerking met de dichteres Lut De Block. Gheysens verdedigt hiermee dus de belangen van nog een ander persoon. Kan niet volgens art. 2 van de deontologische code.
We kijken dus gretig uit naar een Collegebesluit waarbij een gemeentelijke overheidsopdracht letterlijk wordt toegewezen aan een zittend gemeenteraadslid van de stad zelf.
Wat zal de toezichthoudende overheid daarvan zeggen?
P.S.
Het begrip ‘belangenvermenging’ gaat niet altijd over centen!
Het hoeft niet noodzakelijk om een financieel belang te gaan, maar kan ook moreel van aard te zijn. Bijv. winnen aan prestige. Zichzelf profileren. Anderen buiten spel zetten.
Ach…
Ongezien juridisch grensoverschrijdend gedrag in Kortrijkse gemeenteraad (1)
U weet wellicht niet wat er staat in art.27 §1 van het decreet lokaal bestuur over het gedrag van raadsleden bij stemming en beraadslaging. Dat geeft niet, want u gaat er zeker mee akkoord.
Daar staat dus dit: “Het is voor een raadslid verboden deel te nemen aan de bespreking of de stemming over: 1° aangelegenheden waarin hij een rechtstreeks belang heeft.”
En wat staat er in paragraaf §2, punt 3°?
“Het is voor een gemeenteraadslid verboden: deel te nemen aan een opdracht voor aanneming van werken, levering of diensten, verkoop af aankoop ten behoeve van de gemeente.” (Dat vindt u zeker ook vanzelfsprekend.)
Laat ons ook nog de deontologische code voor lokale mandatarissen ter sprake brengen. Daar is een hoofdstukje nr.2 gewijd aan ‘belangenvermenging en de schijn ervan’.
Art. 2 zegt: “Een lokale mandataris mag zijn/haar invloed en stem niet gebruiken voor het eigen persoonlijk belang. Dat mag ook niet voor het persoonlijk belang van een ander persoon. (…) Het is dan ook belangrijk dat niet enkel de lokale mandataris zelf, maar ook de hele raad erover waakt dat (de schijn van) belangenvermenging zo veel als mogelijk voorkomen wordt.”
Art. 3 benadrukt nogmaals dat een mandataris geen deel neemt aan de bespreking en de stemming wanneer er sprake is van een beslissing waarbij belangenvermenging speelt.
Art. 4 is in onze context ook van belang. “Mogelijke belangenvermenging is niet beperkt tot de bespreking en stemming. Daarom zorgt een lokale mandataris dat er ook geen enkele beïnvloeding is tijdens de andere fases van het besluitvormingsproces.”
Waarom memoreren we hier al deze artikels?
Omdat ze in de Kortrijkse gemeenteraadszitting van 9 september allemaal zijn overtreden bij de bespreking en goedkeuring van een voorstel van en door raadslid Moniek Gheysens van het Team (een kiesvereniging) burgemeester Van Quickenborne. Een ongezien flagrant geval van belangenvermenging.
(Wordt vervolgd.)
E-deelsteps invoeren met externe aanbieder is een vorm van privatisering
(Er is een naschrift aan toegevoegd, over de E-tron.)
Tot voor kort was onze lokale overheid (Parko en de vzw Mobiel) zelf leidende partij in het opstarten en bepalen van ons lokaal (deel)fietsensysteeem. Maar met de komst van de elektrische deelsteps alhier is er een marktverschuiving gebeurd. Nog wel onder de bevoegdheid van een socialistische schepen (Axel Weydts) is het stadsbestuur blijkbaar bereid om een of andere private aanbieder toe te laten om in bepaalde delen van het Kortrijkse grondgebied E-deelsteps aan te bieden en dan nog wel met freefloating.
Wereldwijd zijn steenrijke (met Aziatisch kapitaal) buitenlandse providers bezig met het veroveren van steden (en nu ook gemeenten) met een systeem van elektrisch fiets- en stepdeelen. En we begrijpen waarom de lokale overheden alsmaar meer geneigd zijn om die privatisering van een aspect van hun mobiliteitsbeleid toe te laten. Het gaat om de centen.
(Een E-step van het Segway-type kost zowat 550 euro.)
De lokale overheden hebben geen of bijna geen kosten te dragen. Er is geen investeringskost, en bij een freefloatingsysteem zijn zelfs geen stallingen meer nodig. Er zijn ook geen werkings- en onderhoudskosten te besteden door de overheid.
Intussen blijft het belangrijk om als lokale overheid duidelijke beleidskeuzes te maken en spelregels vast te leggen om toch min of meer marktmeester te worden of te blijven.
Welke samenwerking wenst het lokale bestuur met de aanbieder(s)? Hoeveel aanbieders laat men toe en onder welke voorwaarden? Welke dienstverlening mag men verwachten? Welk budget heeft men ervoor over?
De organisatie “Fietsberaad Vlaanderen” heeft over dit alles vorig jaar een heel interessant en uitvoerig rapport opgemaakt. We vestigen er graag de aandacht op. Het gaat wel over fietsdelen met externe aanbieders, maar inhoudelijk geldt de tekst ook voor E-deelsteps. Spijtig genoeg is de bijlage met modelteksten van vergunningen of concessies enkel beschikbaar voor openbare besturen.
Interessant in dit rapport is nog dat men er niet voor terugschrikt om wat mythes rond de effecten van deelfietsen te onderwerpen aan een kritische analyse. Is het wel juist dat dankzij fietsdelen er meer gefietst wordt in de stad? Zorgt fietsdelen voor lager autobezit?
Voorts heeft men het over het feit dat er toch wat kosten zijn verbonden bij het werken met externe providers. Bijvoorbeeld voor de controle op het handhaven van de toelatings- of gunningsvoorschriften.
Eigenaardig is wel dat het rapport van “Fietsberaad Vlaanderen” geen gewag maakt van het feit dat de externe aanbieder in het freefloatingsysteem ook kan gevraagd worden om te betalen voor de inname (het gebruik van) van openbaar domein.
Naschrift: de “E-tron“
De technologie staat niet stil.
De autobouwer Audi komt volgend jaar met een zgn. E-tron op de markt. Het is een combinatie van een elektrische step en een skateboard, en dan nog met vier wielen(twee voor en twee achter). Dat tuig is dus veel veiliger, zeker bij het nemen van een scherpe bocht. Zouden we niet beter wachten met het aanduiden van een aanbieder tot we er een hebben gevonden die belooft van te werken met E-trons?
Die “grote” bevraging is maar om te lachen (1)
Zonder de gemeenteraad daarin te betrekken heeft de nieuwe (nog méér dan vroeger – de stiel is geleerd!) populistische tripartite beslist om ergens midden oktober aan alle Kortrijkzanen, ouder dan 16 jaar, te vragen of ze akkoord gaan om maandelijks een autoloze zondag in te voeren.
Op de laatste gemeenteraad van 1 juli moest en kon er zelfs niet gestemd worden op de principiële vraag of Stad al of niet op gezette tijden over bepaalde onderwerpen bevragingen kon gaan organiseren. Dat is dus alreeds beslist, en wel zeker één per jaar. Nu ging het louter over het reglement van de bevraging. (We komen daar nog wel op terug.)
Laat ons nu maar eerst direct naar de kern van de zaak gaan.
Die ‘bevragingen’ zijn dus om te lachen, zeg maar waardeloos.
En wel hierom: ze zijn per definitie NIET representatief.
En dat is niet omdat de steekproef zou te klein zijn, – iets wat velen denken. (De populatie bedraagt zowat 55.000 “kiesgerechtigden” en men oordeelt dat een steekproef met 2.000 respondenten “ontvankelijk” is. Daarbij moet het verschil tussen het aantal ja- en neen-stemmen minimum 2,5 % bedragen.)
Er komen dus “bevragingen” en géén volksraadplegingen of referenda. (Die termen zijn nochtans wel een keer gevallen in de gemeenteraad, waarbij men bewees absoluut niet op de hoogte te zijn van de materie.)
Bij een volksraadpleging moeten er (in een stad als Kortrijk) minstens 10 procent deelnemers zijn.
Een volksraadpleging is overigens een hele (kostelijke) bedoening, met procedures net als bij gemeenteraadsverkiezingen. Men heeft bemande stembureaus en telbureaus nodig, oproepingsbrieven, enz.
Er komt dus een volkomen verkapte (valse) aselecte (of random) steekproef want de stem kan enkel digitaal worden uitgebracht. Men moet dus een PC bezitten of tenminste (ergens) kunnen gebruiken.
Met deze steekproefmethode hebben namelijk niet alle eenheden van de populatie (de kiesgerechtigde Kortrijkse bewoners) evenveel kans om in de steekproef terecht te komen (er aan deel te nemen). Gevolg: de steekproef is onmogelijk representatief te noemen en de betrouwbaarheid en nauwkeurigheid is niet eens geldig.
Onze statistisch weinig beslagen schepen van participatie Ruth Vandenberghe (van het Team) wil wel aan dit euvel een belachelijke, potsierlijke mouw passen. Stad belooft nu computers te installeren in de bib, de wijkcentra en de ontmoetingscentra…
En die weging dan
Misschien toch nog iets over die steekproefomvang waarbij 2.000 antwoorden als ‘voldoende’ worden beschouwd. Een optimale steekproefgrootte hangt ook af van de mate waarin de populatie homogeen is. In ons geval – met de vraag over eventuele autoloze zondagen – is de homogeniteit volledig zoek.
Je hebt zovele subpopulaties denkbaar: jong en oud, autobezitters en fietsers, inwoners (al of niet met een auto) uit het centrum of de deelgemeenten, meer- en mindervaliden, groene en andere vingers (het VB zal trouwens oproepen om neen te stemmen), arm en rijk, diverse gezinssamenstelling (kinderen of niet). Enz.
Aangezien al die variabelen niet worden in rekening gebracht (statistisch gewogen) zullen we voor altijd wetenschappelijk in het ongewisse blijven over mogelijke beweegredenen (motivaties van subpopulaties) waarom men in Kortrijk voor of tegen autoloze zondagen is. Politiek is dat bijzonder jammer. Men zou er veel kunnen uit leren ook in andere steden.
P.S.
Het wordt gewoon een partij-politieke stemming.
Syndicaal overleg (2): leden stadsdelegatie
Hoog Overlegcomité én Bijzonder Onderhandelingscomité (HocBoc dus)
1. Vincent Van Quicenborne, burgemeester-voorzitter
2. Kelly Detavernier (N-VA), schepen-dienstdoend voorzitter
3. Philippe De Coene (S.PA), schepen-lid
4. Nathalie Desmet, algemeen directeur-lid
Secretaris: Gerd Dumortier (sociaal adviseur-HR) of Robbe Struyve (stadmedewerker-HR)
Techniekers:
– Nele Hofman, HR-manager
– Robbe Struyve, stafmedewerker-HR
– Laurent Hoornaert, kabinetschef
Basisoverlegcomité (BoC)- vanwege stad
1. Vincent Van Quickenborne, burgemeester-voorzitter
2. Kelly Detavernier, schepen-dienstdoend voorzitter
3. Philippe De Coene, schepen-lid
4. Nathalie Desmet, algemeen directeur-lid
5. Anneliese Moësse, arbeidsgeneesheer-lid
6. Dirk Sagaert, preventieadviseur-lid (wordt later vervangen)
7. Nle Hofman, HR-manager-lid
Secretaris/technieker: Gerd Dumortier, soclaal-adviseur-HR /Robbe Struyve, stafmedewerker-HR
Basisoverlegcomité (BoC) – vanwege OCMW
Eigenaardig. Krak dezelfde personen, uitgenomen een andere preventieadviseur: Patrick Vandenbussche.
P.S.
Zoals eerder al gezegd: de namen van de vakbondsdelegatie kennen we niet.
En in CBS-besluiten verwijst men nooit naar verslagen van die comités. In het verleden vroegen we ons wel een keer af of die comités wel regelmatig bijeenkomen. Of er wel sociaal overleg was met de drie (ja?) vakbonden.
Het syndicaal overleg voor het personeel van lokale besturen (1)
Dat syndicaal overleg tussen vakbonden en de lokale overheid betreft in feite twee overlegorganen: enerzijds het Hoog Overlegcomité (HOC) en anderzijds het Bijzonder Onderhandelingscomité (BOC).
In de praktijk evenwel kennen beide organen een gelijke samenstelling zodat de vergaderingen gezamenlijk gebeuren. We spreken dan over het HocBoc.
“Overleg” gaat over voorstellen tot vaststelling of aanpassing van de personeelsformatie, maatregelen van inwendige orde en regelingen m.b.t. arbeidsuur en organisatie van het werk.
“Onderhandeling” slaat op de vaststelling of aanpassing van het personeelsstatuut (genaamd: rechtspositiebesluit), bezoldigingen, pensioenen, de relatie met de vakorganisaties, de sociale diensten, maar ook op algemene verordeningen met het oog op de latere vaststelling van de personeelsformatie , de organisatie van het werk, de arbeidsduur.
Bij de HoCBoc bestaat de delegatie van Stad uit personen bevoegd om het betrokken bestuur te verbinden. (De schepen van personeel is daar niet bij.) De burgemeester is ambtshalve voorzitter van beide organen. De voorzitter van de Raad voor Maatschappelijk Welzijn is ondervoorzitter. Naast de schepenen zetelen ook een secretaris, en technici (ambtenaren). (De namen volgen later.)
Er is naast de HocBoc ook nog een basisoverlegcomité van Stad/OCMW m.b.t. de materie welzijn op het werk. Er is niet bepaald wie daarvan de voorzitter is maar volgens de regelgeving mag de burgemeester dit bepalen. Hij heeft dan ook zichzelf verkozen. Een maximum aantal leden is niet bepaald. In Kortrijk gaat het zowel voor Stad als OCMW om dezelfde 7 leden en twee secretarissen (technici).
P.S.
Het is voor het eerst dat we inzage krijgen van de stadsdelegaties in die diverse comités.
De vakbondsdelegaties kennen we nog altijd niet.
Raar is nog dat in Collegebesluiten aangaande de besproken materies nooit verwezen wordt naar verslagen van die comités.
Politicoloog Nicolas Bouteca maakt Brandhout van onze “Grote Bevraging”
Bouteca, de politicoloog van Ugent en kenner van de Kortrijkse politiek heeft via een publicatie van de vzw De Wakkere Burger de vijf stellingen van De Grote Bevraging (u weet wel, met die vraag over sigarettenpeuken) aan een kritisch onderzoek onderworpen.
Er blijft van die bevraging niets meer heel.
De negativist!
Zo zegt Bouteca dat de vragen met haken en ogen aan elkaar hangen en nooit geloofwaardige resultaten kunnen opleveren. Sommige stellingen zijn onzinnig, onduidelijk, er is een gebrek aan achtergrondinformatie en er lijkt helemaal niet te zijn nagedacht over de stemprocedure. Eén vraag lijkt zelfs niet wettelijk. (De vijfde natuurlijk.)
“In haar streven naar laagdrempeligheid heeft de stadscoalitie niet meer gecreëerd dan wat Tinderdemocratie.”
Heel het artikel kunt u lezen door in te loggen op www.dewakkereburger.be of met de zoekterm “tinderdemocratie” op Internet.
P.S.
We komen nog terug op het onderwerp want de pers laat het weer afweten inzake de verslaggeving van de laatste gemeenteraad van 11 februari. Toen heeft de voorzitter belet dat Matti Vandemaele van Groen hierover een “uitgebreide interpellatie” met politiek debat zou houden. Matti wou gewoon hetzelfde zeggen als de politicoloog Bouteca. Zal het schepencollege het nu beginnen geloven? Meer speciaal de burgemeester en Ruth Vandenberghe, de schepen van “Kortrijk Spreekt”.
Nog iets over de (fotografisch) onzichtbare palen aan de Broeltorens (3)
Via een bericht van schepen Axel Weydts op facebook weten we nu dat zeker één van de twee grote palen zal dienen voor het installeren van camerabewaking over de verlaagde Leiekaaien. En dat zij onzichtbaar zullen zijn op foto’s van de Broeltorens. (Doe de proef op Monumentendag!)
Volgens de vigerende camerawet moet het stadsbestuur voor zo’n niet besloten plaats voorafgaand aan de plaatsing van de bewakingscamera’s een positief advies krijgen van de gemeenteraad. (Even uitkijken of dit punt is geagendeerd op de komende zitting van 10 september.)
En vooraleer de Raad haar advies formuleert dient de gemeenteraad de korpschef van de politie(zone) te raadplegen.
Volgens een ministeriële omzendbrief van 10 december 2009 wordt de korpschef geacht zich uit te spreken over het feit of er volgens hem al dan niet voldoende elementen bestaan die bevestigen dat op die plaats veiligheidsproblemen bestaan en of er een onveiligheidsgevoel aanwezig is, met het risico dat er dan ook feiten kunnen plaats vinden die men kan voorkomen, vaststellen of opsporen door middel van bewakingscamera’s.
Op grond hiervan zal de korpschef dan een gunstig of ongunstig advies uitbrengen aan de gemeenteraad.
Het advies van de Raad zelf moet ook altijd gemotiveerd worden.
– Indien zij de analyse van de korpschef volgt dan kan de motivering steunen op wat de korpschef zegt.
– Indien de gemeenteraad daarentegen beslist om – ondanks het ongunstig oordeel van de korpschef – toch camera’s te plaatsen zal dit grondig moeten gemotiveerd worden.
– Hetzelfde geldt bij een negatief advies van de Raad, terwijl de analyse van de korpschef gunstig was.
De palen dienen ook ter verlichting van de Broeltorens en het dak van het voormalige Broelmuseum, plus straatverlichting.
Dit gegeven kwam gedeeltelijk wel in de pers.
In “Het Nieuwsblad” op een nuchtere manier, zonder veel poespas en zonder er een of andere schepen bij te betrekken. In “Het Laatste Nieuws” (22 augustus) daarentegen liet de reporter (LPS) drie schepenen van de tripartite aan het woord.
– De VLD-schepen van Onroerend Erfgoed Wout Maddens mocht vertellen dat de installatie met kleureffecten zal kunnen werken.
Ter info hier nog even dit. Indien er zou gekozen worden voor een monumentenverlichting met schakeringen van enkel wit licht was de geraamde prijs 94.000 euro (excl. btw). De geraamde kosten voor het werken met diverse kleuren via DMX-sturing bedragen 144.000 euro (excl.btw). In de gazet HLN heeft men het over 151.694 euro.
– De N-VA-schepen van Toerisme Rudolphe Scherpereel verklaart dat de nieuwe verlichting zeker een toeristische meerwaarde meebrengt.
– De SP.A-schepen van Openbare werken Axel Weydts liet weten dat men bewust koos voor een zuinige ledverlichting. (“50 procent voordeliger in verbruik dan werken met klassieke lampen”!)
In HLN kwam nog ter sprake dat men enkele putten heeft moet maken bij de Broelbrug omdat enkele wachtbuizen beschadigd werden tijdens de aanleg van de verlaagde kaaien.
Op FB zei schepen Weydts dat de wachtbuizen niet “bruikbaar” waren. Dat is toch een andere uitleg?
Zou het kunnen dat de wachtbuizen niet geschikt bleken juist door de keuze om te werken met een DMX-bekabeling?
Onregelmatige persoonscontroles tijdens de sinksenfeesten in Kortrijk
Tijdens de Sinksenfeesten waren er twee locaties tijdelijk geprivatiseerd; de verlaagde Leieboorden en het Schouwburgplein.
Via een tijdelijke politieverordening was er aldaar een private bewakingsdienst mogelijk.
Maar – zo kon CD&V-raadslid en federaal parlementariër Roel Deseyn constateren – waren er ook buiten die zones (bijv. het Conservatoriumplein) bewakingsagenten actief. Zij ontzegden zelfs aan mensen de doorgang en vonden dat het meenemen van dranken (buiten de zone) van het ene plein naar een andere plaats niet kon.
Raadslid Deseyn heeft daarover een aantal schriftelijke vragen gesteld aan het College van Burgemeester en Schepen (CBS) en kreeg daar nogal opvallend vlug een antwoord op,
1. Vraag.
Wat dacht het College zoal over het verbod om dranken mee te nemen van de ene locatie naar een andere?
Antwoord CBS :
– Het college acht het NIET wenselijk dat er tijdens de Sinksenfeesten een verbod is om dranken van de ene naar de andere plaats in de binnenstad mee te nemen. (Maar wel niet in glazen flessen.)
– Er was een samenwerkingsovereenkomst met de organisatoren (Café 56 en bvbA Nuba-R) dat bezoekers dranken mochten meenemen van het ene plein naar het andere.
– Er was dus geen wettelijke of reglementaire basis om dit te verbieden.
Maar we begrijpen dat commerciële organisaties van een degelijk gratis festival (zonder enige financiële steun van Stad) afhankelijk zijn van de drankverkoop.
2. Vraag.
(Geparafraseerd.) Wat vindt het CBS zoal van private bewaking?
Antwoord CBS:
– Bewakingsagenten kunnen ingezet op het openbaar domein n.a.v. een evenement. Zij hebben niet langer een voorafgaande goedkeuring van de burgemeester nodig.
– Zij kunnen (zelfs op systematische wijze) overgaan tot oppervlakkige fouilles van personen en controle van bag met het oog op het opsporen van gevaarlijke voorwerpen. Maar hun macht overstijgt deze van de Politie niet.
– Vrijwilligers die aan persoonscontrole doen (in voetbaltermen “stewards” genoemd) mogen dezelfde taken uitvoeren maar hebben hiervoor wél de voorafgaande goedkeuring van de burgemeester nodig.
– Alvorens bewakingsagenten kunnen optreden op publiek domein moet de betreffende zone geprivatiseerd worden. Dit gebeurt middels een politieverordening die door de gemeenteraad is aanvaard.
– In dit geval (Conservatoriumplein) is dit hier dus niet gebeurd.
Het Conservatoriumplein behoorde niet tot de geprivatiseerde zone van de Sinksenfeesten (Bestraffing kan bijv. door Min. Binnenlandse Zaken – dienst private veiligheid.
– De inzet van bewakingsagenten op deze site werd vooraf besproken met de organisatoren en geadviseerd door het veiligheidsoverleg van Sinksen. De vzw Feest in Kortrijk zal er in de toekomst over waken dat alle pleinen waar private bewaking plaats vindt geprivatiseerd wordt.
P.S. van kortrijkwatcher.
Inname van openbaar domein is belast.
In het Kortrijks reglement is één enkel plein vernoemd: het Schouwburgplein.
15 euro ‘per eenheid’ Maar wat is tijdens de Sinksenfeesten “een ‘eenheid”‘?
Hebben de organisatoren ook belasting betaald voor de Leieboorden? Per eenheid??