Nog eerst een eenvoudige gedachte.
Een echte pastoor kan anti-clericaal zijn. Oppassen. Zo zijn er velen.

EN NU: MARATHON-BIDDEN. Zes jaar aan een stuk. Voor de centen. (Grapje.)

Het Centraal Kerkbestuur van Kortrijk en omstreken is er eindelijk in geslaagd om het meerjarenplan 2008-2013 aan de gemeenteraad voor te leggen. Rijkelijk laat, want de termijn hiervoor was al verstreken in juli van vorig jaar.
Zo’n meerjarenplan bestaat uit een strategische nota, een financiële nota en een opsomming van afspraken.
Kerkganger, ga dat dossier eens bekijken. Veel minder dik dan je dacht. Niet bang zijn. Oud stadhuis binnen, en eenmaal binnen naar rechts en dan rechtdoor. Het wijwatervat is wel helemaal links, bij die schone.

Afsprakennota
Veel concrete afspraken steken er niet in het Kortrijkse dossier. Tenzij misschien die ene die daarenboven voor discussie vatbaar is en blijkbaar niet meer geldt voor de komende jaren. Vroeger dacht men te streven naar een plafonnering van de ‘globale’ stadsbedragen op het niveau van de begroting 2001, geïndexeerd aan 2,5 procent. Een mogelijke bezuinigingsmaatregel ware geweest dat er was afgesproken dat een bepaalde uitgave jaarlijks nooit meer dan een bepaald percentage van bepaalde exploitatieontvangsten mag bedragen, wel te verstaan: zonder de exploitatietoelage.

Strategische nota
De strategische nota bevat de doelstellingen waarvan de financiële vertaling terug te vinden is in de financiële nota. In het Kortrijkse dossier krijgen we wel de diverse investeringen te zien maar de belangrijkste verschillen met het verleden worden niet uitgelegd. (Het waarom. DIE HOUTWORM!)
De cijfers van het meerjarenplan omvatten alle geraamde ontvangsten en uitgaven, ja. En uit die cijfers moet blijken dat de financiën van het bestuur van de eredienst voor elk jaar in evenwicht zijn.
Er is een evenwichtsverplichting voor de investeringen (ontvangsten van leningen inbegrepen). En om dit evenwicht te bereiken kan de stadstoelage NIET dienen als sluitpost. (Eventuele investeringssubsidies worden verdeeld over de verscheidene projecten.)
Dat is wel het geval voor het bereiken van een begrotingsevenwicht in de exploitatie. Die stadstoelagen hebben we vermeld in een vorig stuk. Tussen 2008 en 2013 lopen die op van 1,455 miljoen naar 1,791 miljoen euro. Herinner u de tijd dat het nog ging om 900.000 euro.
Maar zoals in vorig stuk gemeld speelt er zich ook in kerken een grondstoffenprobleem af.
Qua exploitatie? Dat Heilig Olie! De wierook, uit India. De asse op ons voorhoofd! De wijn. De was?

Financiële nota
In de nieuwe boekhouding voor de besturen van de eredienst is een belangrijke innovatie ingevoerd.
Het bestaande onderscheid tussen verplichte en facultatieve uitgaven is opgeheven. Vroeger, als een kerkbestuur zich geconfronteerd zag met facultatieve uitgaven waar een goddeloos stadsbestuur niet voor wou bijdragen, financierde men die uitgaven dan maar met eigen middelen. Waardoor men toch een tegemoetkoming kreeg van de gemeente omdat…die eigen middellen dan niet langer beschikbaar bleken voor uitgaven waarvoor de gemeente wel verplicht was bij te dragen.
Die tsjeventruc kan nu nog moeilijk.
Maar waar raadsleden toch nog even kunnen over waken is het probleem of de voorwaarden voor mogelijke overboekingen wel zijn vervuld. De nieuwe truk.
Overschotten van de exploitatie (die zijn er – ze hebben verdomd altijd over) kunnen aangewend voor investeringen. Doet men dat? Dan kunnen er minder middelen beschikbaar komen voor de exploitatie, zodat de gemeente daar dan weer kan voor opdraaien. Tsjeven.

Vraag eens aan schepen Jean de Bethune of hij de de eventuele overboekingen heeft besproken in het overleg met de clerus. Waar, wanneer, hoeveel maal? Waar zijn de verslagen? Of zijn er geen?
Vraag ook eens aan de schepen van de eredienst(en) of er al kerkfabrieken zijn met een reservefonds. Dat kan dan dienen voor noodzakelijke grote onderhoudswerken, zodat Stad niet moet bijpassen.

Investeringen
Bijna geen beminde parochianen zijn op de hoogte van het meerjarenplan voor hun parochie. Laat staan een onderpastoor, een studentenpastoor? Misdienaar? Bijbellezeressen.
ZOLANG ZIJ DAAR GEEN WEET VAN HEBBEN: DOORGAAN MET KOPEREN KNOPEN IN DIE SCHAAL TE GOOIEN.

Vandaar nog in vogelvlucht wat info over enkele voorziene investeringen.
Er zijn parochies die géén investeringen nodig achten: Sint-Cornelius, Onbevlekt Hart van Maria van Fatima, de Protestantse Kerk, Sint-Elisabeth, Zalige Damiaan. Andere verwachten wel investeringsuitgaven maar weten waarlijk nog niet wanneer: Sint-Amandus, Sint-Antonius-Abt.
Ingrijpende werken zijn gepland in Sint-Amandus, Sint-Maarten, O.L.-Vrouwkerk, Sint-Katherina.

Weet uw wat?
Vraag het aan uw pastoor. Goed bestuur in uw parochie kan ook. Wel veel marathon-bidden.

Nawoord
Het nieuwe eredienstendecreet (in voege sinds maart 2005) houdt geen echte hervorming in. De problematiek van de stijgende financiële bijdrage van lokale overheden aan de eredienstbesturen is niet ten gronde aangepakt. Het grote aantal kerkfabrieken blijft bestaan. En er is een nieuw orgaan opgericht dat ook kosten meebrengt: het centraal bestuur. De problematiek van de grensoverschrijdende parochies is niet geregeld. En pastoors krijgen nog altijd een woning of een geldelijke woonstvergoeding.
De strijd tussen Sacerdotium ET Imperium is nog niet gestreden. De vredespijp is nog niet gerookt, alhoewel men doet alsof. Zeker niet met die complicatie van het islamisme. En Rome roert zich weer.
Het probleem overstijgt kortrijkwatcher wellicht, maar op microvlak blijft het uitkijken.