Wie niet te beroerd is om deze elektronische, alternatieve stadskrant te lezen, weet al vele jaren maar al te goed dat de schepen van Mobiliteit en Openbare Werken een heel speciaal geval is.
Wat zijn persoonlijkheidsstructuur betreft, bestempelt onze redactie hem onvervaard als een politieke caractériel. Nu, iedereen heeft het recht op een of andere overheersende karaktertrek, maar het specifieke probleem bij Weydts (een schepen!) ligt hierin dat zijn koppige eigengereidheid en agressiviteit zijn politiek functioneren volkomen beheerst, eigenlijk letterlijk bepaalt. De content ervan valt congruent samen met zijn “temperament”. (Behandelingen om hem wat in te tomen zijn volgens medisch-psychologische bronnen uitgeput.)
Goed.
Wat weet de Kortrijkzaan daar nu allemaal van? Zeker niet alles. Er heerst ten allen kante en bij alle volkslagen ongetwijfeld veel ongenoegen over zijn beleid – zeker daar waar zijn daden flagrant zichtbaar zijn – maar 1) een aantal enorme blunders (die miljoenen kostten) blijven toch nog onder de radar, 2) van de subtiele finesses in zijn handelswijzen en manier van denken kunnen enkel insiders (iet)wat van opvangen of vermoeden.
Onze plaatselijke regimepers (andere term voor: “embedded press”) draagt hierin uiteraard een zéér grote verantwoordelijkheid. Weydts wordt op alle mogelijke manieren “ontzien” door onze ‘Kortrijkse’ media (ook WTV), zelfs tot in die mate dat de persmuskieten de meeste elementaire deontologische journalistieke regels overtreden. Het is alsof men er beetje bang van is… (Onze senior-writer durft in al zijn arrogantie zelfs een keer uitvliegen: “Als ik zou hoofdredacteur zijn van Peter Lanssens in het regionale katern van “Het Laate Nieuws” zou ik hem ontslaan!”)
We zullen het hier nu toch nog een keer hebben over dat “mobiliteitsplan” (MPL) dat door de heer Weydts om electorale reden is uitgesteld tot in de volgende bestuursperiode. Er doken immers wat feitjes op die illustreren en aantonen wat daarnet supra over zijn persoon is beweerd.
Onze lezers weten over deze MPL-materie alreeds van de hoed en de rand, maar er blijft toch wat te vertellen over de manier waarop Weydts de pers bespeelt en er ‘au fond’ meester over is. En over de zaak zelf komt er ook nog wel iets. We gaan zien.
* Op 13 maart verspreidde het Vlaams Belang een persbericht over het verdagen van het lang beloofde mobiliteitsplan. (Er is geen andere oppositie meer.)
Geen enkele krant of “beeldbuisbeheerder” ging daarop in, tenzij “Het Nieuwsblad” met als auteur Kris Vanhee. Dat verbaasde ons wel een beetje want die krant is zelden het toonbeeld van enige euvele moed als het gaat om controversiële, delicate Kortrijkse politiek. Maar zie vooral verder.
Ook het weekblad “De Krant van West-Vlaanderen” zag geen reden om het bericht als van politiek belang te beschouwen. Ook dat begrijpen we volkomen. Ten eerste is het DNA van die gazet op alle gebied volstrekt gezagsgetrouw. Loyaal aan wie macht bezit of aanzien heeft. Tevens heeft het weekblad beroepshalve geen één reporter beschikbaar die enigszins bekwaam is om de gemeentepolitiek in de streek deskundig te verslaan. De beste redacteurs lopen binnen de kortste keren weg, bijv. nogal recent Olav Verhaeghe. Momenteel zitten we voor wat de Kortrijk betreft opgescheept met ene Margot Demeulemeester die zelfs de eenvoudigste journalistieke regels vergeet. (Zij applaudisseert bij gelegenheid in de gemeenteraad!)
“Het Laatste Nieuws” dan, met onze Lanssens. Deze vliegende horeca-reporter heeft qua politiek een rode telefoonlijn met schepen Weydts. Het is zijn woordvoerder, zijn acoliet (Men zegt mij dat hij eerder informatie krijgt van de schepen en/of het College dan zijn concullega’s van de pers.)
Peter Lanssens brengen we tegenwoordig onder bij het nieuwe soort journalisten 2.0.
* Op 14 maart vinden we dus in HN een stuk over de MPL-zaak. Ten eerste met een verkeerde titel (er is sprake van een “Vervoersplan”) en ten tweede staat het verhaal enkel “on line” te lezen (gedagtekend op 14 maart, om 15u55).
Het artikel zit al sinds drie volle dagen achter een betaalmuur en onze vrees is dat het zo zal blijven. (De krant maakt daar een gewoonte van: de meer kiese zaken krijgen stilletjes en onmerkbaar voor de gemiddelde lezer een te betalen melding.) Caractériel Weydts raakt namelijk volledig over zijn toeren als hij maar één woord van kritiek hoort of leest over zijn beleid, en als het er ietwat serieus aan toegaat heeft hij stante pede psychologisch-medische begeleiding nodig. Gelukkig gebeurt dat in de pers NOOIT, in de gemeenteraad wel, wel te verstaan door het VB en een zéér zeldzame keer door Matti van Groen.
De opsteller Kris Vanhee Van HN nam blijkbaar contact op met de schepen. Hoor en wederhoor, nietwaar? We vragen ons af wat hij van de schepen aan stille wenken te horen kreeg (misschien lichte terechtwijzingen, of zelfs wat reprimandes).
Nu, over de inhoud van de repliek van Weydts hebben we het nog in een volgende editie. Wat zegt hij niet? Wat stelt hij verkeerd voor?
* Schepen Weydts liet in een Raadscommissie (de eerste van de drie) op de dinsdag voor de gemeenteraad weten dat hij het MPL in de ijskast had gestopt. Hij vertelde die belangrijke beleidsdaad niet publiek in de gemeenteraad. Dat betekent dat raadsleden uit een andere Commissie daar niet van op de hoogte waren (tot ze het verslag kregen en dat ook hebben gelezen), en de pers of het publiek nog minder. Dat is de tactiek van een politieke caractériel. Indien nodig blijven ze wel met een gladde truc buiten schot.
* Maandag 13 maart was een gemeenteraadsdag. Zoals we het stilaan gewoon werden, krijgen we daar geen verslagen meer van te zien in onze gazetten. Dus las u, beste lezer, zeker niet het minste woord over dat ongezien incident dat zich toen heeft voorgedaan: Weydts weigerde te antwoorden op twee (mondelinge) vragen van raadslid Carmen Ryheul inzake het mobiliteitsplan. Verbijsterend is dat.
Kortrijkwatcher had het daar intussen al over, onder de titel: “Dat is geen mondelinge vraag!“
Zoals gezegd, in onze volgende uitgave volgt wat commentaar bij dat stuk van Vanhee-Weydts, te vinden achter de betaalmuur van HN. Anders wordt ons verhaal hier te lang, en te vermoeiend. Indien het verhaal van Vanhee-Weydts toch ooit op papier komt gedrukt te staan, dan weet u er al wat meer over om het volledig en naar waarheid te begrijpen.
Tot kijk!
(Wordt vervolgd.)