We kennen twee publicaties waarbij gezocht werd naar een “projectleider DURF2030 (A1a-A3a)”, en die dateren online van 18 november 2022.
In de korte advertentie (vacaturebank – Public) verwacht men dat de kandidaat ondernemend is, open staat voor andere meningen, open communiceert en een echte teamleider is. In de lange versie (10 blz.) die we kennen (“infobundel”) van stad Kortrijk duidt men heel in het lang en het breed concreet aan welke competenties men bij de kandidaten zal gaan meten. Het zijn er acht, te weten: klantgerichtheid, samenwerken, resultaatgericht, wendbaarheid, overtuigingkracht, plannen en organiseren, communiceren, analyseren. Volgt een hele uitleg over wat DURF2030 juist is en wat de taken van de projectleider omvatten. En tot slot komt er nog een uitgebreide bijlage over de drie ‘bouwblokken’ die moeten leiden tot Kortrijk als Europese culturele hoofdstad. (Kandidaten die indertijd deze bijlage niet hebben gelezen of kenden mochten het vergeten…)
We hebben waarlijk geen enkele reden om te betwijfelen dat Tom Hillewaere, intussen uitgeroepen als projectleider, niet zou beantwoorden aan die kwaliteiten. Voor ons part bewijst alléén al de wijze waarop hij vorige zomer de “SpektakelMusical 1302” aan de Leieboorden heeft georganiseerd (en er dan nog zelf een hoofdrol in vertolkte) dat hij geschikt is voor de functie. Laat dit gezegd zijn ! Axel Ronse, de schepen va Cultuur (N-VA), zei het op 16 januari ll. trouwens zelf bij de voorstelling van de gekozen “projectleider”: “Ik kan me geen betere trekker inbeelden. Met Tom hebben we meteen onze eerste keus beet.”
Niettemin is het de journalistieke-deontologische plicht van deze alternatieve elektronische stadskrant om nader in te gaan op de nogal ingewikkelde context van deze aanwerving.
In bovenstaande uitlating van de schepen bijv. zijn al twee termen van belang: hij heeft het over een “trekker” en de “eerste keus”. Om dat allemaal te begrijpen moeten we overgaan tot een beetje lang verhaal, misschien wel in meerdere delen.
In feite hadden we al zeker van in 2020 een soort van “trekker” ter beschikking, namelijk Katrien Voet, de “projectleider” van DURF2030. (Andere benamingen waren: gangmaker, coördinator.)
Dat niet-alledaags platform of netwerk heeft (had) juist tot doel om stad én regio warm te maken voor het streven om K-CH2030 te realiseren door het opzetten van artistieke projecten. (Die projecten worden georganiseerd alsof we eigenlijk al culturele hoofdstad zijn. Tot op heden hebben daar zowat 250 vooral jongeren aan meegewerkt. Bijna geen Kortrijkzaan weet daarvan.)
De stadsadministratie beschouwt die ‘community’ en ‘experimenteerruimte” (gevestigd in Broelkaai 6) als een “eerste bouwblok” om tegen eind 2024 bij Europa een zgn. Bidbook in te dienen waarin aangetoond wordt dat Kortrijk de titel van Europese culturele hoofdstad wel degelijk in hoge mate verdient.
Probleem is dat Katrien Voet op 30 september vorig jaar abrupt ontslag heeft genomen als gangmaker/projectleider/coördinator van DURF2030.
Er is hierover toen al bericht in deze krant. De reden of oorzaak van dit vertrek is vaag gebleven, maar het lijkt erop dat het ergens niet “klikte”. In “De Krant van West-Vlaanderen” (21 oktober 2022) was er sprake van dat Katrien “moeilijk kon matchen met de politieke context”. In dit verband is het wellicht de moeite waard dat er in augustus 2020 al gezocht werd naar een externe kandidaat of team om aan projectbegeleiding te doen voor dat stilaan beruchte bidbook. (Waarover later meer.) Heeft Voet dat misschien als een affront ervaren? Werd zij er te weinig bij betrokken? We weten het niet.
Schepen Ronse vond het wel allemaal niet zo erg. (Had hij toen al iemand op het oog?) Het ontslag van Katrien zou in elk geval de gang van zaken bij de kandidatuurstelling CH2030 niet verstoren en de schepen zou binnen de kortste keren zorgen voor een opvolging.
Het duurde evenwel nog tot 14 november 2022 (dus anderhalve maand na het ontslag van Katrien) eer het schepencollege ertoe kwam om een vacantverklaring met bijgaande selectieprocedure goed te keuren voor een voltijdse betrekking als “projectleider DURF2030 (A1a-A3a)”.
Inzake de toelatingsvoorwaarden kon men (dat is gewoon juridische traditie) kiezen tussen ofwel personeelsmobiliteit, bevordering (zowel intern als extern) of werving. Wat de selectievoorwaarden betreft werd gedacht aan de 8 competenties waarover we het al hadden. En inzake de procedure om een keuze te maken tussen de kandidaten gaf het Collegebesluit van 14 november aan dat een jury van 7 leden (waarvan 3 externen, allen met naam en toenaam genoemd) zou werken in drie fasen: 1) screening de de CV’s of een capaciteitstest, 2) een spoedinterview indien er meer dan zeven kandidaten zouden opdagen, 3) een gecombineerde proef waarvoor men 60 punten op 100 moest behalen.
Over die proef moeten we iets zeggen, als u zich eventjes het ontslag van Katrien Voet herinnert.
De jury zou niet enkel een voorgelegde werkgerelateerde ‘case’ beoordelen maar in een gesprek ook nagaan of er “een match te bespeuren viel tussen de job, de organisatie en de kandidaat”.
Het Collegebesluit gaf geen enkele aanduiding over de wijze waarop de kandidaat zou gevonden worden, noch over een datum waarop de kandidaturen ten laatste moesten ingediend.
Het is werving geworden en bij de publicatie van de vacature online op 18 november vonden we (brute pech van onzentwege!) geen limietdatum voor het indienen van de kandidaturen. De gecombineerde proef zou (onder voorbehoud) doorgaan op 20 december, dat weten we.
Van immens belang nog in het hele verhaal is dat bij die werving van een externe kandidaat één toelatingsvoorwaarde cruciaal van tel was: de kandidaat moest minstens 1 jaar relevante beroepservaring hebben binnen professioneel cultuurbeleid.
We schrijven 12 december 2022. Incident !
De procedure voor de aanwerving van een projectleider DURF2030 is nog helemaal niet afgelopen, terwijl het College jammer genoeg bij hoogdringendheid moet vaststellen dat men met de vroeger aangegeven toelatingsvoorwaarden “slechts een heel beperkt aantal kandidaten kan toelaten“. (Het College van die dag geeft intussen niet in het minst aan hoeveel kandidaten er misschien toch wel zijn opgedaagd. Dat is niet normaal.)
Besluit: men schrapt de bestaande toelatingsvoorwaarde waarbij was geëist dat kandidaten één jaar relevante beroepservaring binnen professioneel cultuurbeleid moesten kunnen aantonen. Maar – jawel hoor – “enige ervaring” blijft uiteraard een groot pluspunt.
Met het schrappen van die ene toelatingsvoorwaarde verwacht het College een groter aantal toegelaten kandidaten. Daarom ook wenst het College om tevens de selectieprocedure ietwat te wijzigen.
Vroeger speelde de aanwerving zich af in drie fasen: een screening van de CV’s of een capaciteitstest, een spoedinterview, en tenslotte een gecombineerde proef (met het voorleggen van en ‘case’ voor een zevenkoppige jury).
Nu zal de selectieprocedure zich afspelen in vier delen.
De screening en het speedinterview (indien er nu meer dan 12 i.p.v. 7 kandidaten zijn) blijven.
Maar er komt nu een eliminerende en anonieme thuisopdracht (deel 3), alvorens over te gaan tot en beslissende mondelinge proef deel 4). Voor die beide laatste delen moet men minstens 60 punten behalen.
Belangwekkend is hier weer dat er zal getoetst worden of er een potentiële match is tussen de job, de organisatie en de kandidaat. De kandidaat wordt zelfs voorgesteld aan “de organisatie”.
En juridisch bekeken is van nog groter belang of kandidaten voor de post (bestaande en mogelijk potentieel andere) wel openlijk zijn ingelicht over die nieuwe toelatingsvoorwaarde én de nieuwe selectieprocedure. Wij hebben in elk geval nog altijd geen nieuwe publicatie van de vacature gevonden. En dat is juridisch bekeken nu eenmaal niet koosjer.
En nu kijkt de aandachtige lezer van deze lange story hoogstwaarschijnlijk uit naar het verdere verloop van de zaak. Wel, alleszins gaat dit gepaard met een zeer wonderlijke wending. Van een projectleider met het bijvoegsel DURF2030 is vooralsnog geen teken van leven meer.
Er is op 7 november 2022 wel een “dienstenopdracht projectleiding” voor K-CH2030 uitgeschreven en die is op 9 januari van dit jaar gegund aan de toen nog niet helemaal opgerichte commanditaire vennootschap Hillewaere Tom, Sint-Rochuslaan 56 te 8500 Kortrijk. Er was maar één offerte.
Tom is dientengevolge op 16 januari met enige trom en hoog op de Budatoren uitgeroepen tot projectleider van K-CH2030. Zitten we hier met een louter terminologische kwestie?
En wat met het Duitse studiebureau dat het Bidbook zou opmaken, althans “begeleiden”?
We komen gek…
(Wordt vervolgd.)
Category Archives: cultuur
Het dossier Kortrijk Culturele Hoofdstad (K-CH2030) voor geopend verklaard (1)
Eigenlijk zonder dat men daar in de campagne voor de gemeenteraadsverkiezing van 2018 enig rumoer over maakte (het N-VA-programma – met niet minder dan 151 voorstellen – repte er zelfs niet over) was één van de grote ambities van het bestuursakkoord (“Kortrijk- Beste stad van Vlaanderen“) van de tripartite voor de lopende bestuursperiode dat Kortrijk in 2030 een culturele hoofdstad van Europa zou worden. Onder hoofdstuk 6 getiteld “Een stad van Topsport en Topcultuur” kunt u op pag. 44 lezen dat de bouw van een nieuw museum, de opmaak van een masterplan voor de vernieuwing van de schouwburg, een nieuwe bibliotheek op de Buda-tip slechts één doel voor ogen heeft: (een) culturele hoofdstad van Europa worden.
Tot op heden ligt de bevolking daar absoluut niet van wakker.
Een mogelijk draagvlak moet nog van nul worden opgebouwd. En onze plaatselijke gazetten volgen het dossier (concreet al opgestart in 2020) totaal niet op de voet, – evenwel: tot en heel plotseling toch op maandag 16 januari laatstleden. Toen werd namelijk in de persoon van Tom Hillewaere (helemaal boven op de Budatoren) de zgn. “projectleider” voor de kandidatuurstelling K-CH-2030 aan de bevolking voorgesteld.
En wat volg is ook nergens verteld:
Hillewaere volgt – me dunkt – in feite Katrien Voet op, die op 30 september zonder veel overleg met cultuurschepen Axel Ronse (N-VA) ontslag nam als adjunct-directeur Vrije Tijd bij het Team Cultureel Centrum, subsidiair gangmaker/coördinator van DURF2030, de organisatie (het platform) die onze kandidatuur om CH2030 te worden moet waar maken.
Over dat toch zéér vermeldenswaardig ontslag en de reden ervan zwegen onze scribenten van de dagbladpers totaal. Enkel het weekblad “De Krant van West-Vlaanderen” wijdde er een stukje aan, maar zwijgt voor de rest intussen zedig en in alle talen over het verloop van onze kandidatuur bij Europa.
Uw alternatieve elektronische stadskrant “kortrijkwatcher” doet natuurlijk wel een duit in het zakje.
Er zijn hier heus al meerdere stukken over de zaak K-CH2030 gepubliceerd. (Allemaal terug te vinden met de zoekmachien. Gebruik gewoon een passend trefwoord.)
En voor berichtgeving over het project waren (en zijn) er al vele gelegenheden geweest: de oprichting van DURF2030 en het DURFFONDS, de gunning van de projectbegeleiding voor het opstellen van het Bidbook (dat is de offerte waarmee we onze kandidatuur indienen en verdedigen), de financiering, het ontslag van de projectleider van DURF2030 en de nieuwe vacantverklaring.
Over dat laatste moeten we het zeker nog hebben want dat gebeuren heeft toch wel wat voeten in de aarde gehad en is voor bepaalde facetten niet helemaal duidelijk. (Ook alweer iets waarover u niets, maar dan ook niets, kon vernemen in uw gazette, of kijkend naar ons regionaal audiovisueel medium.)
Onze gemeenteraadwatcher is dus van plan om in deze stadsblog op regelmatige en accurate wijze de aandacht te vestigen op het project K-CH2030. De zaak is politiek-cultureel-economisch te gewichtig. Speelt zich af over meerdere jaren, zal héél véél geld kosten, vereist een ongelooflijk grote bestuurskracht en participatief vermogen van de Kortrijkse bevolking, en is natuurlijk van groot cultureel gewicht voor onze stad én regio.
Tot kijk !
Titel van volgend stuk: K-CH2030 (2): de projectleider.
Nog ietwat over de subsidie van 500.000 euro voor de Budascoop (4)
Waarom is het van belang om te weten wie de eigenaar is van het pand?
Om te genieten van een investeringssubsidie uit het “Fonds voor Culturele Infrastructuur” moet de aanvrager in principe eigenaar zijn van het goed. Indien niet, dan is het absoluut nodig dat de gebruiker van het goed kan aantonen dat de “culturele infrastructuur” voor minstens twintig jaar een blijvende bovenlokale culturele functie zal hebben of behouden.
Nu is het zo dat Stad geen eigenaar is van de Budascoop. Zoals gezegd, in tegenstelling met wat er staat te lezen op de website van stad, en ook in tegenstelling van wat sommige gazetten suggereren. Er is in 2003 door stad met de familie Bert een erfpachtovereenkomst gesloten voor 36 jaar. Die loopt dus momenteel tot 2039 en dat is nu (in 2022) een te korte termijn om bij voornoemd Fonds een subsidie te verkrijgen.
Stad (de erfpachter) en het Kunstencentrum Buda (de exploitant van de cinema) hebben – nogal laat in het jaar 2022 – ontdekt dat men bijv. voor het vernieuwen van de compleet verouderde HVAC-installatie in de vijf (penta) zalen eventueel bij het Departement Cultuur, Jeugd en Media een subsidie kon bemachtigen. Maar daarvoor moest dus de looptijd van de erfpacht worden verlengd, laat ons zeggen tot 2042. En daarvoor had men dan een intentieverklaring nodig van de familie Bert. Dat zou dus gebeurd zijn. (Document niet gezien.) Stad zelf moest tegelijk zelf een intentieverklaring ondertekenen om de culturele functie van het gebouw voor nog 20 jaar te behouden. (Document niet gezien.)
Dat is allemaal beklonken in de gemeenteraad van 12 september 2022. Geen enkele tegenstem of onthouding.
Toen is ook enige financiële informatie bekend geraakt, uiteraard ongemerkt door ‘de pers van de dode bomen’.
Het projectbudget bedraagt 1.165.011 euro. Raming:
– luchtgroepen/regeling: 575.496 euro;
– waterpomp/verwarming/koeling-PV: 976.457 euro
Dat geeft 976.457 euro, maar enigszins aangepast 1,16 miljoen aangezien de raming al dateert van 2021.
Die subsidie van 500.000 euro is eigenlijk het procentueel maximum van de kosten die men van bevoegd minister Jan Jambon (N-VA) kan krijgen voor dit soort energiebesparende werken.
Schepen Ronse haalde onmiddellijk de pers door te vertellen dat stad voor die werken al wel 665.000 euro had voorzien. (In het meerjarenplan is 765.345 euro als krediet ingeschreven voor “SIB gebouwen BK6“. Dat is stadhuistaal voor “Structureel InvesteringsBuget voor gebouwen, in dit geval Broelkaai 6, het hoofdkwartier van het Kunstencentrum Buda.)
Me dunkt mogen we ons gelukkig prijzen dat de subsidie door Jan Jambon (N-VA) nog “op de valreep” in 2022 is toegestaan. De termijn voor de aanvraag was toch al versterken? en, – o ja, er is nog iets wat we niet begrijpen.
In het besluit van de Vlaamse regering (gecoördineerde versie van 05.03.2021) betreffende “het verlenen van investeringssubsidies voor culturele infrastructuur met bovenlokaal belang” kunnen die subsidies enkel worden verleend voor o.a. (art.1,4°):
– cultureel patrimonium, musea, wetenschappelijk-culturele instellingen (punt 4)
– bibliotheken, discotheken en soortgelijke instellingen (punt 5).
Over bioscopen is nergens sprake, ook niet bij de ‘veel gestelde vragen’ (FAQ) omtrent dit besluit.
Misschien is men bij het bespreken van het Kortrijks dossier met schepen Axel Ronse (N-VA) tot de vaststelling gekomen dat cinema’s horen bij die “soortgelijke instellingen”. Goed gedaan zeg van onze schepen-parlementariër!
De familie Bert geeft ook wel ontegensprekelijk een gouden zaak gedaan.
We zijn jammerlijk genoeg niet meer in het bezit van de erfpachtovereenkomst met stad, – zo ook kennen we de mogelijke contractuele verplichtingen van de erfpachtgever versus de erfpachter spijtig genoeg niet, maar die grove en heel dure ‘herstellingen’ of ‘renovaties’ worden toch maar bekostigd door stad. (Er is trouwens nog sprake van een “masterplan” voor geheel het pand.)
Ooh, wat zou dat toch mooi zijn als de Bertjes aan het eind van de looptijd van de erfpacht (het teniet gaan ervan) zouden zeggen:
“Stad Kortrijk, ge krijgt heel de Pentascoop van ons cadeau, geheel gratis.”
P.S. (1)
Voor wie het zou interesseren: het ondernemersnummer van KC Buda is 0869749312.
P.S. (2)
Hoeveel zou de familie Bert al “verdiend” hebben met hun Pentascoop in erfpacht te geven?
Een of ander raadslid zou dat een keer kunnen opvragen: de canon per jaar (sinds 2003, basisprijs was 83.000 per jaar, te indexeren), de eerste verbouwingen van een paar zalen (3 miljoen?), de huidige werken inzake HVAC (1,2 miljoen?), onderhoud, opknapbeurten (X euro) het toekomstige masterplan (X miljoen), en nog zowat…?
Actualiteitsbericht over de 500.000 euro subsidie aan de Budascoop (2)
We komen een beetje laat met dit “actualiteitsbericht” op de proppen, maar zoals gezegd moest er wat nodeloos opzoekingswerk aan te pas komen. Nodeloos omdat betrokken personen (die het kunnen weten) nu eenmaal niet wensen te antwoorden op vragen van de redactie van onze alternatieve stadskrant. Soit. Het zij zo. Het is wat het is.
Op 9 januari ll. publiceerde de officiële website van stad “goed nieuws voor Stad en het Kunstencentrum Buda”. “De Minister-President Jan Jambon keurde op de valreep van 2022 nog 500.000 euro investeringssubsidie toe uit het Fonds voor Culturele Infrastructuur.” Zodoende kan men de HVAC-installatie (heating, ventilation, airconditioning) van de Budascoop vervangen. En in één keer nog wel.
Dit bericht vonden (en vinden) we heuglijk, maar bij onze gediplomeerde gemeenteraadwatcher rezen er uit beroepsmisvorming al onmiddellijk enkele vragen op.
Het is namelijk geen echte, volgehouden traditie dat de website van stad ook maar een kik geeft, telkenmale wanneer er subsidies verleend worden aan een of andere Kortrijkse organisatie. En nog minder dat er uitdrukkelijk wordt aangestipt van welke minister (partij) of departement die schenking aan een instantie te beurt viel. (Wie weet er bijvoorbeeld dat een jeugdorganisatie (“atelier”) als “Bolwerk” uit datzelfde Fonds van de Minister-President, tevens bevoegd voor Cultuur, Jan Jambon – bij progressieven gekend als zijnde een cultuurbarbaar -een gigantische som geld heeft gekregen? Zijnde 250.000 euro.)
Ook de gazetten en WTV maakten meer dan naar gewoonte uitdrukkelijk kond van het gebeuren. En schepen van cultuur Axel Ronse (N-VA) kwam daarbij telkens aan het woord. Bon. Dit was dus al duidelijk: hier was een publiciteitscampagne van de N-VA aan de gang. Marketing.
Maar laat ons toch maar wat meer inhoudelijke commentaar (info, duiding) geven bij die subsidiëring.
Heel de zaak is eigenlijk al ter sprake gekomen in de gemeenteraad van 12 september van vorig jaar, maar dat is de gazetten weer eventjes geheel ontgaan.
En nu wordt de context van de toekenning van de investeringssubsidie een beetje duidelijker, maar ook wat complexer. En nu kunnen we wat beter verstaan waarom er in ieder bericht over de zaak gewag gemaakt wordt van het feit dat een en ander “op de valreep” is gebeurd.
Uit de gazetten valt het niet duidelijk op te maken, maar de Budascoop is géén eigendom van Stad !
De bioscoop (vroeger “Pentascoop”) is nog altijd eigendom van de familie Bert. Van de Bertjes.
En val nu niet omver, beste lezer-Kortrijkzaan. Zelfs op de officiële website van Stad is te lezen dat de Budascoop stadseigendom is. Vul maar eens de term ‘Budascoop’ in op de zoekmachien van de webstek. Dan krijgt u waarlijk dit te lezen (onder ‘extra informatie’): “De stad kocht het gebouw en verbouwde twee grote filmzalen tot theaterzalen.”
Onvoorstelbaar, onthutsend is dat zo’n kemel nog altijd te boek staat op een officieel medium van Stad…
Ja, vader Bert (Albert dus) wou die Pentascoop wel een keer verkopen, voor 2 miljoen euro. Maar stad bood slechts 1,6 miljoen. De verkoop is dus niet doorgegaan en er is als alternatief een erfpachtovereenkomst gesloten. De duur ervan is bepaald op 36 jaar en begon te lopen in september 2003. Prijs van de pacht? Per jaar en om de drie jaar geïndexeerd: 83.000 euro. Hoeveel die pacht nu bedraagt weten we niet (in 2007 ging het alreeds om 89.000 euro) want de baas van heel het Kunstencentrum, Kristof Jonckheere, wil dat niet vertellen aan kortrijkwatcher.
Momenteel loopt de erfpacht dus tot 2039. (Hoeveel zouden we tot op heden al betaald hebben voor het gebruik van het gebouw? En hoeveel zal de erfpacht ons gekost hebben aan het eind van de periode 2003-2039? En vergelijk die som dan met de de prijs die vader Bert ooit wou bedingen.)
Goed.
Maar intussen heeft de familie Bert al vorig jaar een intentieverklaring opgemaakt om de erfpacht te verlengen. De tekst ervan niet gezien. (De gemeenteraadsleden wel?)
Maar wat heeft dat nu allemaal te maken met die onlangs uitgekeerde subsidie van 500.000 euro?
Zie volgende editie.
Actualiteitsbericht over de subsidie van 500.000 euro aan de Budascoop
Komt nog hoor.
Kortrijkwatcher wacht nu nog heel even tot 12 uur morgenmiddag 17 januari op een antwoord op twee eenvoudige vragen die ik al enkele dagen geleden stelde aan de grote baas van het Kunstencentrum Buda, exploitant van de bioscoop.
Zal dan de info geven die gekend is op de redactie van deze alternatieve stadskrant met de hoop geen fouten te maken, en een bevestiging van het weinige dat we weten als achtergrond van dit toch wel heuglijke feit.
Architectuur in Qortrijk
Kostprijs om van Kortrijk een KO-CH2030 te maken (5): toch al iets over het projectbudget…
Al weken nu zijn we koortsachtig op zoek naar een antwoord op de vraag wat stad denkt te besteden aan pure ‘projectkosten’ (los van investeringen in culturele infrastructuur) om Kortrijk in 2030 te laten betitelen als een Europese Culturele Hoofdstad.
Via het Meerjarenplan 2020-2025 konden we enkel vinden dat stad 1) aan het platform DURF2030 een jaarlijkse bijdrage schenkt van 40.000 euro en 2) dat er een actieplan 6.6.20 bestaat om Kortrijk “warm te maken” voor het project. Voor dat actieplan vinden we de ene keer een som van bijna 10.000 euro, in een andere bron dan 122.339 euro (voor dit jaar nog) en 85.971 euro (voor volgend jaar).
Intussen is er onlangs en eindelijk een (Duits) gerenommeerd studiebureau van prof. Hanns-Dierich aangeduid om het “bidbook” (projectvoorstel, soort offerte) op te maken ter ondersteuning van onze kandidatuur. Gegund voor een totaalopdracht van 89.540 euro. (Er is daarvoor 24.000 euro gebudgetteerd in dit jaar, 35.000 euro in 2023 en 20.000 euro in 2024.)
Jawel, we vonden intussen – wonder boven wonder – sporen van een mogelijk projectbudget voor onze kandidatuursteling KO-CH2030 !
Voor de jaren 2022, 2023, 2024 achtereenvolgens: 163.00 euro, 255.000 euro, en 240.000 euro.
Totaal: 658. 000 euro.
Hierin steekt een bedrag van 178.000 euro voor communicatie en 480.000 euro voor personeel.
Welnu, van communicatie over het project nog geen spoor gezien. Zelfs niet in HLN en dat wil wat zeggen! En wat dat projectmanagement betreft weten onze trouwe lezers dat de coördinator of gangmaker van DURF2030 ontslag heeft genomen en dat het zgn. team CH2030 het nog altijd moet stellen zonder enig zakelijk en zonder enig programmatisch-inhoudelijk directeur.
Het project verloopt dus niet echt zoals het hoort.
We zullen bij onze kandidatuurstelling bij de EU in ons bidbook zeker uitgebreid moeten vertellen wat stad zoal bezit aan vaste materiële activa, zijnde onze culturele infrastructuur.
Kortrijkzanen beseffen dit niet altijd: deze centrumstad beschikt sinds het verdwijnen van het Vlas- en Broelmuseum niet eens over een museum !
Gelukkig is er nu toch een “kunst- en tentoonstellingssite” in het Begijnhofpark (ABBY) in de maak. Gegund voor 11,9 miljoen.
Wat moeten we nog aan infrastructuur verwachten ter versterking van onze kandidatuurstelling tegen 2030?
Een totaal hernieuwde schouwburg. Het voorontwerp masterplan van WIT-Architecten is klaar. Raming 14,3 miljoen. Verder zou er op de zgn. Buda-tip een “kennis- en belevingscentrum” (met een bibliotheek en congreszaal) moeten komen.
In “Het Laatste Nieuws” van vandaag 15 november (pag. 21) zegt Axel Ronse, onze N-VA-schepen van cultuur, eigenlijk iets onheilspellend over dat Buda-tip-plan. Het is de bedoeling dat er eind 2024 (in dat jaar moet ons ‘bidbook’ alleszins binnen) een “voorbereidend en afgewerkt dossier” is gemaakt. Maar, zo voegt hij er aan toe: “…zodat het volgend stadsbestuur het effectief kan uitrollen indien dat gewenst is.”
En weet u wat heel dat Buda-plan zou kunnen kosten? Volgens schepen Axel Ronse althans: 30 tot 40 miljoen. Zou de gazet een drukfout hebben begaan? Een nulletje teveel? Dat kan toch niet anders? Immers, weet dat héél ons cultuurbudget voor héél deze legislatuur 38,6 miljoen euro bedraagt…
P.S.
Nog eens nagekeken in het meerjarenplan.
Actie 6.6./6.6.1: “Ontwikkeling kennis- en beleveniscentrum Budatip”.
Investering in materiële vaste activa: 2.467.500 euro.
Investering in immateriële vaste activa: 282.500 euro.
Kostprijs om van Kortrijk een K0-CH2030 te maken: (4): de opmaak van het bidbook is GEGUND !
Gisteren wisten we dat als eenvoudige burger, Kortrijkzaan, nog helemaal niet. Excuus.
Gelukkig bracht een goede ziel (niet de schepen van cultuur!) ons ervan op de hoogte dat het opmaken van een bidbook ter ondersteuning van de kandidatuur om in 2030 van Kortrijk als European Capital of Culture (ECOC) te maken nu toch wel is gegund.
Het schepencollege heeft verdorie zonder dat wij of enig raadslid dat wisten op 24 oktober (op basis van een oordeel van – jawel – de Dienst Vrije Tijd) de opdracht gegund aan het “Consortium PR3 Power of 3Consultancy” uit Essen, met aan het hoofd de befaamde, internationaal bekende prof. Hanns-Dierich Schmidt. (Hanns met dubbele n is géén tikfout.)
Er kwamen drie (op zeven aangeschreven ‘ondernemers’) offertes binnen.
Het Duits adviesbureau won op de traditionele basis van de “prijs-kwaliteitsverhouding”.
Geraamde instelprijs bedroeg tweemaal 40.000 euro, met BTW.
Het verkozen bureau vraagt voor het eerste deel van de opdracht 39.000 euro of 47.190 euro incl. BTW. Voor de mogelijke vervolgopdracht 35.000 euro of 42.350 euro met BTW.
Totaal met BTW: 89.540 euro.
De andere twee kandidaten waren wel opvallend duurder.
P.S.
Rest ons nog altijd de vraag naar de hoogte van het gehele projectbudget KO-CH2030.
We blijven zoeken.
Kosten om van Kortrijk een KO-CH2030 te maken (3): het “bidbook”
In de weekendeditie van dit elekronisch, alternatief stadsmagazine probeerden we al een overzicht te geven van de gelden die ons stadsbestuur veil heeft om van Kortrijk in 2030 een Culturele Hoofstad (CH) van Europa te maken. We speurden daarbij in het Meerjarenplan (MJP) 2000-2005 en de reeds gekende jaarrekeningen van 2000 en 2001.
Eigenlijk was actiepunt 6.6.20 het enige artikel met een heel specifieke uitgave voor het ambitieuze project dat we voortaan gaan aanduiden met de code K0-CH2030. In dat artikel was zowat 9.794 euro voorzien om “de Kortrijkzaan warm te maken” voor het project. Verder voorziet stad een jaarlijkse ‘partnerbijdrage’ voor het zgn. Platform 2030 van 45.000 euro, maar in de praktijk is dat 40.000 euro geworden.
Daarmee moesten we het stellen.
Maar dan bedachten we dat het in deze “transparante stad” wel mogelijk kan zijn dat bepaalde uitgaven gewoon bedisseld worden binnen het schepencollege en aldus niet direct hun weg vinden naar bijv. de gemeenteraad of de publieke opinie. Onze voltallige redactie is dan maar met vereende krachten de besluitenlijsten van dat schepencollege gaan “turven”.
En ja, we vonden een besluit van 29 augustus (dit jaar) met een zéér concrete en belangrijke specifieke uitgave om bij de EU onze kandidatuur in te dienen voor het behalen van de CH-titel: “Projectbegeleiding bidbook – goedkeuring lastvoorwaarden en gunningswijze”.
Ja, om de titel van Culturele Hoofdstad in de wacht te slepen moet er in 2023-2024 een projectvoorstel worden uitgewerkt. Dat bidbook moet niet alleen een programma voor het feestjaar 2030 bevatten maar dient ook een onderscheidende, vernieuwende én Europees gerichte culturele lange termijnstrategie uit te werken met – niet te vergeten! – een uitermate intens en bewezen draagvlak bij de bevolking.
Ga daar maar eens aanstaan !
Door het recente ontslag van de “gangmaker” Katrien Voet van DURF2030 moeten we opnieuw op zoek naar een coördinator van het project KO-CH2030 terwijl we zelfs nog geeneens een zakelijk leider en een artistiek programmator konden aanwerven. (Al een vacature daarvoor gezien op de website van stad?)
We gaan de opmaak van dat bidboek dus maar best uitbesteden aan een externe persoon of instantie. Met andere woorden: het cultuurbeleid uit handen geven, of anders gezegd: “privatiseren”.
De procedure bestaat uit twee fasen: een preselectie en een selectie.
In de fase van de preselectie wordt de gekozen extern geacht om daadwerkelijk een bidbook op te maken gedurende de periode 2022-2024. Geraamde kostprijs: 33.057,85 euro of 40.000 euro inclusief 21% btw. Als hierna blijkt dat een externe jury ook Kortrijk heeft geselecteerd als mogelijke kandidaat volgt er in de periode 2024-2025 een vervolgopdracht voor nog een keer hetzelfde honorarium.
Bij mijn weten is deze opdracht nog niet echt gegund aan een of ander externe persoon of team. Een zgn. stedelijk kernteam moet de offertes beoordelen. Waaruit dit kernteam bestaat mag Joost weten, aangezien er zoals gezegd nog altijd drie topfuncties voor het project niet eens zijn ingevuld.
Beste lezer, u bent nu waarschijnlijk doodnieuwsgierig om te weten welke ‘ondernemers’ zoal zijn uitgenodigd om deel te nemen aan de onderhandelingsprocedure. Kortrijkwatcher ook, en we hebben de lijst (zeven!) uiteindelijk kunnen vinden.
Tot onze verbazing is ook “Idea Consult” uit Brussel gevraagd, terwijl dit bureau alreeds geruime tijd bezig is met de ondersteuning van de Gentse kandidatuur ! Ter info: op Tinternet kan men in verband met die kandidatuur van Gent een lang werkstuk vinden getiteld: “Eindrapport verkennende bevraging voortraject Gent 2030 kandidaat Europese Culturele Hoofstad”. Als je dit rapport leest zinkt je waarlijk de moed in de schoenen bij vergelijking met de povere stand van zaken in Kortrijk voor het ambitieuze project KO-CH2030. Niet doen dus!…
We vermelden eerst de uitgenodigde buitenlandse ‘ondernemers’:
– Common Ground Common, Leeuwarden. (Leeuwarden heeft de titel ooit eens gehaald als underdog, dankzij de ongehoorde steun en het enthousiasme van de bevolking. Ook ervaring met kandidatuur CH Hannover. Groot team, noemt zich “andersdoeners“.“)
– Consortium P3 Power of 3 Consultancy, Essen. (Dramaturg prof. Hanns-Dietrich Schmidt heeft veel internationale ervaring met European Capital of Culture- ECOC.)
– Cap. CULT Carina Kurta & Pia Leydolt-Fuchs, Marseille. (Veel ervaring met ECOC.)
En nu de Belgen:
– Hugo De Greef, Gaasbeek. (Cultureel ondernemer. Begeleidde CH Brussel, Brugge.)
– Idea Consult, Brussel.
– Doenker, KBO, Ledeberg. (Geeft of gaf adviezen aan Kortrijkse culturele instellingen als KC Buda, Passerelle, De Kreun.)
– Delphine Hesters, Centrum voor Sociologische Onderzoek, Leuven.
Kosten om van Kortrijk een CH2030 te maken? (2)
In ons vorig stuk over de jaren 2020 en 2021 dus weinig of niks gevonden. Al met al bijna 50.000 euro. We slabakken en hebben daarbij nog een faliekant tekort aan een volwaardig personeelsteam.
Maar nu zitten we blijkbaar toch op een spoor.
Zoeken wel nog naar bevestiging. Zal voor morgen zijn zeker?
We vonden de mogelijke kosten voor het opstellen van het “bidbook” voor het indien van de kandidatuur bij de EU, – dat is wat we de ‘offerte’ zouden noemen bij een aanbesteding. Maar we vinden niet welk bureau er mag mee beginnen…Is er nog geen gegund (gekozen) ?
Wie helpt?