Er is in de Kortrijkse gemeenteraad al sinds decennia lang veel “fuss” geweest rond de vraag of er in stad (eerder deelgemeenten) een golfterrein kon komen of niet. We herinneren ons zelfs nog een incident van midden jaren ’90 van de vorige eeuw. Golfers van toen wilden een terrein aanleggen aan de ‘kleiputten”, daar ergens aan de Schaapsdreef. Maar toenmalig eerste schepen, wijlen Manu de Bethune, stak daar in het geniep een stokje (een ijzeren club) voor door met zijn vriend Prosper Dumolin van de dakpannenfabriek af te spreken dat stad de kleigroeven “in der minne” zou kopen. Hij vond dat het voor de Kortrijkse gemeenschap nuttiger was om daar een natuurreservaat van te maken.
In een later stadium was zoon Jean de Bethune (als schepen van de “middenstand”) ook al geen voorstander van een groot terrein in het zuiden van de stad. Wou hij de landbouwers beschermen of de grondeigenaars? Binnen de CVP was een andere keer de ACW-vleugel (“de Gilde”) dan weer tegen. Zo ging dat toen.. Aan die kant ging het om belangenverdediging van diverse, onderscheiden betrokkenen. Corporatisme.
Aan de meer ideologisch peinzende linkerzijde kon men gedurende al die tijd geen grotere vijanden van een golfterrein aantreffen dan bij de Groenen (Agalev) en bij de Sossen. Ja, het is een elitaire sport voor de rijken. Klassenstrijd was hier het motto. (Alhoewel. Voor een bepaald huidig komisch Groen is kort gazon nog altijd soort beton, maar dan groen. LOL.)

Binnen afzienbare termijn zal de kwestie weer te berde komen in de gemeenteraad.
Er is een nieuw Ruimtelijk Structuurplan (RUP ’t Hoge) nodig voor een herbestemming van de site (in dossiers genaamd “reservegebied Beneluxpark II“) als recreatiegebied. Want tot op heden zijn de gronden volgens het gewestplan nog altijd juridisch te beschouwen als “regionale gemengde zone voor handel en diensten”, in het bijzonder alhier dienstig voor de ontwikkeling van een tweede “kantorenpark”.
De (tweede) tripartite heeft nu definitief dat scenario verlaten. Cf. een ‘scopingnota’ (nieuw buzzwoord) én procesnota van het schepencollege dd. 8 maart van dit jaar. Een door Stad bestelde kantorenstudie kwam tot de conclusie dat er nog wat potentiële locaties voor kantoren zijn in de binnenstad en de stationsomgeving. Kernversterking!
Wat men er niet bij vertelt is dat die kantorenstudie (kostte minstens 25.000 euro) tevens nadrukkelijk concludeert dat ’t Hoge blijvend kan beschouwd als een heel geschikte plaats voor de vestiging van kantoorgebouwen. (Is er een raadslid dat de studie heeft gelezen?)
Het scenario “behoud open ruimte met bestemming naar agrarisch gebied en/of landshapontwikkeling” vindt het stadsbestuur te drastisch en financieel niet haalbaar. Geen idee waarom. Niet, nergens gestoffeerd.

De drie meerderheidsfracties (gevuld met raadsleden die hier ook geen snars over weten) zullen in de gemeenteraad dus de verkoop van ‘het reservegebied Beneluxpark II’ als toekomstig golfterrein zonder problemen goedkeuren. (Het project staat trouwens als actiepunt 6 in het meerjarenplan, maar zonder enig bedrag over kosten en baten.)
– De VLD is altijd al van oordeel dat dit scenario een bepaald bemiddeld publiek zal aantrekken, genre kaderpersoneel. – De N-VA dan houdt ook wel van de ietwat rijkere Vlamingen (Vlaamse bourgeoisie) en wil zelfs een veel groter terrein. Jaja, 30 of 40 ha, of nog meer.
– En socialisten? Die zullen er zich bij neerleggen. Het gaat immers “slechts” om een golfschool en trainingscentrum wat de democratisering van de golfsport zal ten goede komen. Jonge Kortrijkzanen in opleiding moeten niet naar De Palingbeek bij Ieper, of de Golfclub Waregem, of de Golf-en Countryclub Oudenaarde.

Wat met de oppositie?
– Groen zal eerder coulant zijn. Er is behoud van open ruimte! Democratisering van de sport!
– VB? Pro. Met enkele voorwaarden over de uitbating, bijv. Vlaams!
– Quid CD&V? Pro met enkele randbemerkingen? Over bewoners en grondeigenaars? (Personalisme!)

Waar zal de tripartite (het schepencollege) een keer NIET op wijzen?
* De herbestemming van het gebied brengt een devaluatie mee van de huidige grondwaarde. Er zal een of andere compensatie noodzakelijk zijn ten aanzien van de huidige grondeigenaren: financieel (planschade) of ruimtelijk. Ook bij bepaalde bewoners van de Liefdeweg en de Elleboogstraat heerst er bezorgdheid over waardevermindering en/of overlast.
* Inname van open ruimte ten behoeve van recreatie valt nog steeds onder de noemer van bijkomend ruimtebeslag, conform de strategische visie van het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen. Het betreft hier geen echte “betonstop”. Geen ‘bouwshift’. (Er komen trouwens nog kantoren.)

P.S.
Voor de aankoop en uitbating van de site is er bij Leiedal een kandidatuur binnen gelopen van vier bestuurders/aandeelhouders van De Palingbeek. Namen van het consortium hier al geciteerd. Gefortuneerde industriëlen zeg maar, die zeker hun patroonsorganisatie VOKA genegen zijn. Welnu : VOKA is tegen! Wil bedrijfsruimte bewaren. Of zelfs heel ander ‘vierde’ scenario.
Komt er dan toch nog enig gedoe??

Op woensdag 28 april deed de intercommunale Leiedal (voorzitter: schepen Wout Maddens) en Stad een oproep naar kandidaten kopers en uitbaters van een terrein voor de oprichting van een laagdrempelige golfschool en trainingscentrum op Hoog Kortrijk. Kandidaten kunnen zich nog aanmelden bij Leiedal tot 7 juni om 10 uur.
Enkel wie een serieus aanmeldingsformulier invult krijgt inzage van het bestek (‘opdrachtdocument’ genaamd).
Alvorens (later) nog wat in te gaan op allerhande, hoogst eigenaardige peripetieën in het procesverloop van dit dossier, krijgt u hier gewoon wat concrete gegevens uit dit bestek, aangezien de info hieromtrent in onze lokale gazetten ongeveer onbestaande is.

Het terrein situeert zich dus ten zuiden van het kantoren-Beneluxpark, aan de Elleboogstraat, de Panoramaweg en een lintbebouwing langs de gewestweg ’t Hoge. (Voor wie een kijkje als toekomstig beslagen golfer wil gaan nemen: maak een selfie bijv. in de buurt van het iconische, ronde Barco-gebouw, of langs de Panoramaweg.)
De oppervlakte bedraagt in totaal 83.260 m², zijnde een zone I voor openluchtrecreatie (73.100 m²) en zone II voor mogelijke gebouwen (10.160 m²). Over het terrein loopt nog tussen de Liefdeweg en de Elleboogstraat een ingeschreven buurtweg (sentier 59) die nog steeds functioneel is. Die voetweg blijft behouden of wordt verlegd, maar dan wel binnen het golfproject!
In zone I mag de enige bebouwing bestaan uit een overdekte afslagzone voor de driving range met een maximumoppervlakte van ca. 800 m² en een hoogte van ca. 4 m. In de bouwzone II kan een gebouw komen met nevenfaciliteiten voor de golf (het clubhuis), optioneel in combinatie met een beperkt aantal kantoren en diensten (horeca bijv.). Maximaal twee of drie bouwlagen.

Het bestek voorziet als golfschool en trainingscenter een verplichte infrastructuur:
– Een driving range met minimale lengte 200 m (dat is niet veel..) met een digitale ondersteuning en analyse;
– Een gedeeltelijk afgedekte afslagzone met afslagmogelijkheden op natuurgras en matten (ook op natuurgras?);
– De oefenzone bestaande uit : bunker, putting green, chip en pitch;
– Een qualified compact course met minimum 5 holes;
– Een clubhuis met nevenactiviteiten zoals onthaal, horeca, en dergelijke (zeker ook een zgn. “19de hole”, zijnde de bar).
Er zijn nog andere sporten mogelijk mits die ondergeschikt en complementair zijn met de gofinfrastructuur. (Men dacht vroeger aan hockey…)
Gaat het om een democratisch golfterrein (“laagdrempelig)?
Daar wordt niet veel over gezegd in het opdrachtdocument, tenzij dit: “de golfschool werkt NIET met een instapfee”.
Hier konden meer voorwaarden aan gekoppeld worden: laag abonnementsgeld, wellicht een green fee (dagprijs).
Alhoewel: dit soort elementen komen toch wel ter sprake in de uitbatingsvisie van de kandidaten.

De beoordelingscriteria voor de offertes.
Van groot belang om te weten is dat de procedure NIET beschouwd wordt als een overheidsopdracht en dus niet moet beantwoorden aan de wetgeving in deze. Maar Leiedal is wel bereid om een zekere reglementering te volgen: afdoende marktbevraging, gelijke behandeling van de kandidaten, behoorlijk bestuur.
De offerteprijs moet minstens 3.270.000 euro bedragen. Dat is gemiddeld 39,27 euro/m². (Maar naast de totaalprijs dienen de inschrijvers ook een deelprijs op te geven voor de beide zones.)
Bij de beoordeling van de offertes is de prijs blijkbaar niet echt het voornaamste criterium: 20 punten en 10 voor het businessplan. Voor de visie kan men daarentegen niet minder dan 50 punten verdienen: 30 voor het ontwerp en 20 voor de uitbatingsvisie. Op het plan van aanpak staan nog 20 punten.
Op basis van de ingediende offertes, de presentatie, de antwoorden op vragen van het Onderhandelingsteam (dit onderdeel van de procedure zal een grote, doorslaggevende rol spelen!) wordt een rangschikking opgemaakt en een mogelijke lijst van “voorkeurinschrijvers” waarmee verder onderhandeld wordt over de verkoop van het terrein.