We vertellen er voorlopig even nog niets over, willen eerst eens nagaan of de gazetten dat ook zo ervaren hebben.
Die voorzitter van de gemeenteraad, Helga Kint, dat is me er toch eentje !…
(Zo maken ze er geen twee.)

Ja, het is in zekere zin jammer dat de fractie de zitting (van 17 april) verliet.
Daardoor heeft de fractie de gelegenheid gemist om in te gaan op de wijze waarop in die zitting andere raadsleden (én de voorzitter van de Raad) hebben gereageerd op de klaagzang van de CD&V m.b.t. de wijze waarop hun interpellaties worden behandeld evenals de manier waarop alhier bestuursmandaten worden toegekend.
David Wemel van de oppositiepartij Groen deed het op de wijze hem geheel eigen: heel bedaard, waarlijk helemaal Zen. Wat de CD&V is overkomen is nu eenmaal “niet voor herhaling vatbaar”, dat vond hij ook. Het was zelfs eventjes “hemeltergend”. Maar dat de tripartite op een ingrijpende, structurele wijze de oppositie al jaren monddood maakt, dit soort van vaststelling is – in zijn opvatting over hoe men aan politiek doet – te polariserend. Voor David moet er Peis en Vree heersen in de gemeenteraad. In de pers (Het Nieuwsblad van 19 april) reageerde hij zelfs heel laconiek. Hij denkt namelijk niet dat de gemiddelde Kortrijkzaan daar van wakker ligt. Meer nog. De fractieleider van Groen meent zelfs dat het bij “sommige” raadsleden een bewuste strategie is om van de gemeenteraad een “onwerkbaar systeem te maken”. (Waarlijk, – en het is niet de eerste maal: David Wemel ontpopt zich stilaan helemaal als de sherpa van de meerderheid.)

VB-fractieleider Wouter Vermeersch ging integendeel recht naar de kern van de zaak.
Ook hij vindt uiteraard, net als Hannelore Vanhoenacker, dat de meerderheid het de oppositie steeds moeilijker maakt.
Maar! Het merkwaardige is dat de CD&V-fractie in het verleden nooit – maar dan ook nooit – in de bres sprong wanneer raadsleden van het Vlaams Belang op een werkelijk “hemeltergende” manier werden behandeld door de voorzitter van de gemeenteraad (Helga Kints) of door leden van het schepencollege.
Het is trouwens in die zin dat we hierboven opmerkten dat we het spijtig vinden dat de CD&V de zitting van 17 april niet heeft bijgewoond.
Bijvoorbeeld had CD&V-fractieleider Hannelore Vanhoenacker (of beter nog: de minder coulante Benjamin Vandorpe) dan even kunnen de boel op stelten zetten toen weer eens bleek dat schepen Weydts voor de tweede maal weigerde te antwoorden op een vraag van VB-raadslid Carmen Ryheul over het uitblijven van het mobiliteitsplan. De GR-voorzitster Helga Kints deed die tussenkomst (zoals gewoonlijk) af door doodgemoedereerd over te gaan naar het volgende agendapunt, nog wel met een “oké” als afsluiter.
En wat heeft de CD&V in die zitting nog gemist om een keer ter plekke concreet mee te maken hoe “onheus en zonder fair play” Helga Kints de oppositie behandelt? Bij een aktename van een document (punt 4 over organisatiebeheersing) vond de GR-voorzitster het niet kunnen dat VB-raadslid Vermeersch voorstellen ter tafel legde. Zou de CD&V – indien aanwezig – dit zomaar laten passeren?

De lezer begrijpt wat we willen zeggen.
Wat de CD&V-raadsleden voor een keer is overkomen is in feite dagelijkse (hier: maandelijkse) kost. (Idem in de politieraad.) Maar als het Vlaams Belang daarvan het slachtoffer is, dan vindt men de klachten van die fractie plotseling “poujadistisch”, gewoon verplichte nummertjes van “lastpakken”.
CD&V kreeg een koekje van eigen deeg. Dat is het.
Ja, het wordt de oppositie steeds moeilijker en moeilijker gemaakt.
Maar noodgedwongen moeten we hier een oude koe uit de gracht halen. Het huishoudelijk reglement van de gemeenteraad is zeker al driemaal ‘aangepast’, en die aanpassingen kwamen telkens neer op een beknotting van het controle- en initiatiefrecht van de gemeenteraad. Een keer zelfs dusdanig flagrant dat de gouverneur twee artikels liet schrappen. De CD&V-fractie (en Groen ook) heeft die versies telkens volmondig goedgekeurd. De laatste versie van maart 2022 dus ook waarbij spreektijden én interpellaties (jawel) weer eens werden ingeperkt en hoogstens twee themadebatten per jaar zijn toegestaan, dan nog in een zgn. “Verenigde Raad”, dat is buiten de gemeenteraad en dus zonder stemming.

HITLER
Nog iets voor, laat ons zeggen: de ‘petite histoire’ van deze legislatuur en het gehalte van dit schepencollege.
In de gemeenteraad van februari heeft de CD&V-fractie Helga Kints nog in de bloemen gezet aangezien zij net op die dag verjaarde. (CD&V vindt trouwens dat Helga dat goed doet als voorzitter.) De fractie had er juister aan gedaan om in de zitting van maart die bloemtuil terug op te eisen. Waarom?
In die zitting van maart heeft schepen (uitgerekend!) Wout Maddens (VLD) er niets beter op gevonden dan VB-raadslid Vermeersch uit te schelden voor ‘racist’, terwijl hij hierbij handmatig de snor en haarsnit van Hitler nabootste. Helga heeft dat niet gezien of gehoord. (Burgemeester Ruthie ook niet.) De zeven raadsleden van de CD&V en de vier van Groen (die recht tegenover de schepen zetelen, op 1,5 meter afstand) ook niet. Niemand heeft geprotesteerd tegen wat we toch als iets méér dan een ‘onheuse behandeling’ van de oppositie kunnen beschouwen. Dat is toch onvoorstelbaar?
Stel een keer in gedachten voor dat in een of ander parlement een minister hetzelfde zou doen tegenover een parlementariër. Wat zou er met die minister gebeuren, denkt u?
Dat is geen ‘petite histoire’ meer.

Zoals gemeld zijn intussen de live-beelden beschikbaar van de eerste minuten van de zitting van 17 maart waarbij Hannelore Vanhoenacker uiteenzet hoe slecht de CD&V-fractie wordt behandeld bij het indienen van interpellaties en bij het aanduiden van kandidaturen (hier voor het bestuur van een nieuwe woonmaatschappij). En waarom de fractie dan de raadzaal verlaat.

Onze lezers weten ondertussen uit vorige edities wat de concrete aanleiding was voor deze ongezien opstandige daad voor een fractie als deze van de christen-democratie.
Spijtig dat we het moeten zeggen, maar Hannelore heeft het niet zo best gedaan. Politiek niet handig en vooral niet overweldigend significant.
Zij begon wel goed, met de ironische begroeting: “Welkom op het forum van de democratie.” Maar voor het overige verviel ze al te veel in een soort klaagzang. Je moest ten andere echt wel een insider zijn om te begrijpen waarover het nu echt ging. (Er vielen termen als “verkeerde keuzeknop”, “artificiële regels”.)
Het ging er uiteindelijk over dat de zovele brave, hardwerkende, constructieve, positieve raadsleden (ook van de oppositie) zo hun best deden om van deze stad de beste stad van Vlaanderen te maken, terwijl dit allemaal niet genoeg wordt geapprecieerd door de meerderheid. De oppositie wordt monddood gemaakt, niet ‘au sérieux’ genomen. En wat de CD&V-fractie de laatste week had meegemaakt, dat was toch “hemeltergend”.

Voor wie goed toekijkt ziet op de beelden dat de klacht van Hannelore door de overgrote meerderheid van de Raad met de grootste onverschilligheid werd aangehoord. (Zij had beter al kunnen beginnen met het verwekken van enige commotie door onmiddellijk van wal te steken met de ingrijpende mededeling dat men het zou aftrappen.) Velen luisterden niet eens. Mawal Maghroud, de fractieleidster van “Vooruit” (met de Sp.a) bijvoorbeeld, tokkelde als een bakvis gelijk lustig maar wat op haar GSM. Meest flagrant was Tiene Castelein (de voormalige GR-voorzitter, – die wel eens de huidige Helga Kints moet vervangen). Zij zat doodgemoedereerd te eten en duidelijk beroepshalve druk te typen op haar laptop. Het schouwspel was (is) waarlijk niet om aan te zien.
Over de reacties van de oppositie (Groen en Vlaams Belang) hebben we het later nog.

Op de zgn. ‘social media’ (FB) verspreidde de CD&V twee mededelingen over de zaak.
Een eerste was eenvoudig opgesteld:
” Gisteren besloot onze fractie de gemeenteraad te verlaten. Omdat het zo niet verder kan! Het wordt ons steeds moeilijker en moeilijker gemaakt om op een constructieve manier oppositie te voeren.”
En met deze simpele mededeling verwees men dan naar een bericht van Bas De Wilde op Radio 2 met de titel: “Historisch dieptepunt tijdens de gemeenteraad in Kortrijk: CD&V-fractie verlaat de zaal nog voor die van start gaat.”
In dat bericht is sprake van “een onvriendelijk behandeling door de meerderheid en een gebrek aan fair play”. En: “De druppel die de emmer deed overlopen was een vraag die werd geweigerd en de voorstelling van een kandidaat voor het bestuur van de nieuwe regionale woonmaatschappij.” (Onze lezers weten dat dit een niet al te juiste, niet accurate voorstelling van zaken is.)

Een tweede commentaar van de CD&V op de ‘social media’ luidde zo:
“Wij zijn niet de lastpakken van de oppositie, maar de ogen en oren van de burgers. Oppositie voeren is voor ons geen verplicht nummer dat we iedere maand opvoeren. Integendeel: wij zijn geëngageerde Kortijkzanen die mee willen werken aan onze mooie stad.” (P.S. van kortrijkwatcher: Een ware insider ruikt al – of hoort hier – dat de partij zich niet wenst te vereenzelvigen met de oppositie van het Vlaams Belang.)

Twee lokale kranten hebben aandacht geschonken aan het “historisch” gebeuren.
(Zoals te verwachten: NIET “Het Laatste Nieuws” met de gazetteschrijver Peter Lanssens die de naam van “journalist” gewoon niet waardig is. )
In “Het Nieuwsblad” (19 april) stelt men vast dat de CD&V zich “onheus behandeld voelt”, terwijl men nog in het algemeen aanstipt dat de Kortrijkse gemeenteraad de laatste tijd “verziekt lijkt”.
Het weekblad “De Krant van West-Vlaanderen” (21 april) heeft het over een protest tegen “het fnuiken van autonomie in het kader van regeltjes”. Maar zoals het een journalist betaamt die denkt zijn stiel te kennen, laat de reporter Jan Steenhoudt al onmiddellijk GR-voorzitter Helga Kints aan het woord om zichzelf te verdedigen.

Ach, dit alles roept om nog een stevig slotcommentaar, méér dan een nuance.
Als waarnemer van de Raad, al decennia lang, beschouwt de redactie van Kortrijkwatcher wat de CD&V nu een keer ZELF is overkomen als een “accident de parcours”. Wat natuurlijk niet wegneemt dat de vaststelling volkomen terecht is dat de aan het bewind zijnde tripartite via meerdere middelen de gemeenteraad op een politiek tergende manier monddood maakt.

(Wordt dus vervolgd. Het is een historische gebeurtenis!)

Vorige maandag 17 april verlieten de CD&V-raadsleden al vanaf het begin de raadszitting, iets wat op zichzelf al zeer ongewoon is aangezien fractieleider Hannelore Vanhoenacker bekend staat als een eerder coulant oppositielid en er in het verleden in feite al meerdere pijnlijke gelegenheden aanleiding konden geven tot enige verbolgenheid over de gang van zaken in de Raad. Het moet toch ergens een geval geweest zijn van de klassieke kruik die te lang te water ging en nu is gebarsten. Heel spijtig dat van dit incident net nu geen beelden bestaan want de apparatuur voor live-stream van de gemeenteraadszitting werkte op dit moment nog niet. Een panne van zowat 20 minuten.

Belangrijke aanvulling.
Intussen zijn de beelden van de eerste twintig minuten beschikbaar gesteld op de website van Stad..
Aan de inhoud van dit stuk moet gelukkig niets essentieel veranderd. Zal wel wat invloed hebben op onze latere commentaar achteraf.

Nu ja, hier een poging tot reconstructie van het gebeuren.
Hannelore vond wat haar fractie de week tevoren (“nog maar eens“) meemaakte hemeltergend. “Artificiële regeltjes” maken de raadsleden monddood. En wat het agendapunt over de aanstelling van bestuurders van de nieuwe woonmaatschappij Kortrijk-Wevelgem betreft wordt de Raad eigenlijk gevraagd om een verplicht nummertje op te voeren, een en al komedie.

Wat was er dan de week voor de gemeenteraad gebeurd?
0p donderdag 13 april bracht een ambtenaar via een e-mail – wél namens de gemeenteraadsvoorzitter Helga Kints – de CD&V-fractie op de hoogte van het feit dat twee CD&V-raadsleden elk een interpellatie hadden ingediend die evenwel niet behoren tot de materie van het aangeduide, passende orgaan. Een procedure-fout dus.
– Raadslid Benjamin Vandorpe had namelijk voor agenda van de Raad van Maatschappelijk Welzijn een interpellatie ingediend met als titel “De Lijn zal knippen, maar hoe zal het stadsbestuur over de Kortrijkse noden waken?”
– Raadslid Mia Cattebeke op haar beurt diende een interpellatie in, voor de Gemeenteraad dan, met als titel “Het OCMW breekt’ uit én er komt een brede Eerstelijnspraktijk in Kortrijk. Dat heeft zo zijn consequenties.”
Volgens de ambtenaar (namens de voorzitter Helga Kints) konden die punten dus niet geagendeerd want ingediend bij de verkeerde vergadering. Zowel Vandorpe als Cattebeke moesten blijkbaar hun problemen net hebben toewezen aan het tegenovergestelde bestuur. Omgekeerd: Vandorpe bij de gemeenteraad en Cattebeke bij de welzijnsraad.
Over dat twistpunt gaan we hier geen inhoudelijke discussie aan. (Ja, de titels van de interpellaties zijn wel nogal misleidend, maar uit de vraagstelling blijkt toch ook dat daarover discussie mogelijk is.)
Véél interessanter als gespreksstof zijn de volgende bemerkingen.
Het is wel degelijk de voorzitter van de Raad die de agenda bepaalt en dat is Helga Kints.
– Heeft zij – of integendeel de ambtenarij – beslist dat de interpellaties in de verkeerde zitting werden geagendeerd?
– Waarom heeft zij de betrokken raadsleden niet onmiddellijk (vriendelijk als ze is) geattendeerd op een mogelijke (beetje domme?) procedure-fout? Daar had zij alle tijd voor. Vandorpe heeft zijn tekst ingediend op dinsdag 11 april om 11:02 en Cattebeke de hare (ook reglementair) op woensdag 12 april om 09:35.
Helga Kints had dus nog tot woensdagnacht 12 april om 24 uur de gelegenheid om even wat orde op zaken te stellen. Dat deed zij dus niet. Integendeel. De ambtenarij heeft (namens onze Helga…) pas op donderdag 13 april laten weten aan de betrokkenen dat hun tussenkomsten onontvankelijk waren. Een simpele correctie was volgens het huishoudelijk reglement dus niet meer mogelijk.

Ja, en dan was er nog die kwestie van wie zoal bestuurder zou worden van de nieuwe woonmaatschappij.
Ook over de aanpak van deze zaak was fractieleider Vanhoenacker niet te spreken. (In de Raadscommissie was hier trouwens ook veel herrie en verwarring over.)
Nog weinig Kortrijkzanen zijn daarvan op de hoogte maar er wordt dus nog dit jaar (9 juni) een woonmaatschappij opgericht met Kortrijk én Wevelgem als werkgebied. Op die gemeenteraad van 17 april zou gestemd worden over de kandidaat-bestuurders die Kortrijk (stad en OCMW) toekomen.
Nu moest Hannelore tot haar verbazing vaststellen dat haar partij niet snel genoeg kandidaten kon naar voor schuiven. Er kwamen tot drie aanmaningen toe om dat in één dag klaar te spelen. Geen enkele partij van de meerderheid had dit moeten doen. (Er waren strenge voorwaarden verbonden aan de kandidaturen: gendergelijkheid, bekwaamheid, expertise.) Uit de memorie van toelichting voor de gemeenteraad bleek dat op de (onduidelijke) deadline officieel slechts kandidaten van het VB en de CD&V waren binnengelopen. (Overigens werd het punt door schepen Maddens zonder enige motivering verdaagd en kreeg het VB vanwege voorzitter Helga Kints niet eens de kans om naar de reden ervan te vragen.)

P.S.
Hannelore vroeg ook om zo spoedig mogelijk het Bureau van de fractieleiders samen te roepen om de zaak uit te klaren. Probleem is wel dat het juist tot de bevoegdheid van Helga Kints behoort om dit te doen. Zij moet dus een vergadering bijeenroepen waarvan zijzelf het heikel onderwerp is…

(Wordt vervolgd.)

Al van bij het begin van de raadszitting van vorige maandag 17 april verliet de 7-koppige fractie de zaal.
Dat was even na 19 uur en op de live-stream is het gebeuren niet te zien want die installatie werkte toen jammer genoeg nog niet…
Voor zover de media het er even over hebben, is de concrete aanleiding van het incident onduidelijk (gewoon niet vermeld) en daarom willen we hier over de zaak (de feiten) even een en ander uit de doeken doen. De gazet “Het Laatste Nieuws” (DE spreekbuis van de triparite aan het bewind) heeft nog geen tijd gevonden om over het incident te rapporteren. Integendeel, uit een stuk gewijd aan één punt uit de agenda over de zitting zou me kunnen opmaken dat de fractie wél aanwezig was…(Men laat CD&V’er Benjamin Vandorpe aan het woord!)
De aanleiding van het gebeuren is op het eerste gezicht nogal banaal. Of beter gezegd: de houding van het stadsbestuur tegenover de feiten die geleid hebben tot het incident zijn pietluttig, maar de mentaliteit die er achter zit is dat helemaal niet. (Vooral die procedure-kwestie over ingediende en geweigerde interpellaties is nogal belachelijk en was me dunkt te vermijden.)
Terecht zegt de CD&V in een commentaar “dat het zo niet verder kan, dat het ons (de fractie) steeds moeilijker wordt gemaakt om op een constructieve manier oppositie te voeren.”

Wordt dus vervolgd.
Eerst de feiten in volgende editie van deze alternatieve stadskrant (sorry hoor, we moeten nog iets opzoeken, navraag doen en dat kost tijd), en later komt dan commentaar. Heel het gebeuren is in de Kortrijkse politiek zeker niet onbelangrijk. En dat “Groen” in “Het Nieuwsblad” van vandaag als oppositiepartij de zaak minimaliseert is ook weer niet zonder betekenis. Die fractie wordt overigens steeds meer geleid door een Grote Verzoener, door iemand waarvan men her en der begint te vermoeden dat hij een Boeddhistisch monnik in opleiding is. David Wemel is waarlijk stilaan helemaal Zen aan het worden.
Ja, lach maar.
We willen zeggen wat we al lang zeggen: in Kortrijk voert (voerde) de laatste tijd enkel nog het VB een degelijke, gefundeerde oppositie. Goed dat een fractie, alom bekend staand als een respectabele, traditionele partij een keer wakker schiet.