HOLA!
U dacht dat het volstond om het nieuwe decreet “wat betreft de versterking van lokale democratie” te raadplegen om te weten wie burgemeester wordt? Die nieuwe regeling houdt immers in dat de verkozene met de meeste naamstemmen uit de grootste fractie van de coalitie automatisch burgemeester wordt.
Ja, dat is zo.
Maar Quickie heeft er een hoogst eigen voorwaarde aan toegevoegd waar de gemiddelde kiezer of – veel belangrijker nog: de mogelijke VLD-kandidaten – ten onrechte en zeer waarschijnlijk geen acht aan gaven. Uitleg volgt.
In het weekblad “De Krant van West-Vlaanderen” (29 december 2023) wordt aan Vincent Van Quickenborne tersluiks gevraagd of het zou kunnen dat “wie voor u stemt niet (moet) vrezen dat u weer naar Brussel verdwijnt”.
Geheel op zijn Machiavelliaans zegt hij die vraag te begrijpen. En hij wil ze niet uit de weg gaan. Ten eerste “heeft het geen zin om met de huidige peilingen voor mijn partij over ministerposten te praten.”
En twee: “We gaan de lijst van Team Burgemeester pas bekend maken na de Vlaamse, federale en Europese verkiezingen van juni.”
Hiermee heeft hij vooralsnog dus toch even de vraag ontweken. (Zoals we in een vorig stuk aanstipten verklaarde hij in “De Morgen” voluit voor het burgemeesterschap te gaan, – “minister worden hoeft niet meer”. Misschien iets anders??)
Maar nu komt die electoraal bekeken zeer merkwaardige uitspraak: “Maar ALS IK op die lijst sta ALS LIJSTTREKKER, dan is dat om burgemeester te worden, te zijn en te blijven.”
Dit is praktisch gezien een heel problematisch gegeven dat Quickie op eigen houtje als een soort bijkomend criterium toevoegt om verkozen te worden als burgemeester. Men moet dit goed begrijpen: Vincent is dus van oordeel dat hij allereerst lijsttrekker moet worden van het “Team Burgemeester” en dat het hoogste aantal naamstemmen dan pas in tweede orde een rol speelt om burgemeester te worden.

Maar hoe wordt men in hemelsnaam lijsttrekker van het “Team Burgemeester”??
Wat is dat Team nu eigenlijk? Een beweging? Een (Open VLD)-partij?
Heeft dat Team al of niet eigen statuten of reglementen waarbij onder meer ook netjes is bepaald hoe een lijst van kandidaten wordt samengesteld én de volgorde ervan bepaald?
Zal het Team al of niet de reglementen toepassen zoals voorgeschreven door de Open VLD ? Heeft dat Team wel een bestuur, een voorzitter, een ledenbestand?
In elk geval moet de achterban, – of dat nu Q-gezinden zijn of niet – nu reeds een antwoord krijgen op een aantal vragen.
– Wie maakt er een ontwerp-kandidatenlijst (OKL) op?
– Is er hiervoor een werkgroep opgericht? (Door wie en hoe?)
– Wie is gerechtigd om die OKL goed of af te keuren?
– Wie of welk orgaan draagt de lijsttrekker voor?
– Aan wie of aan welk orgaan wordt die lijsttrekker voorgedragen?
– Wordt de lijsttrekker dan gekozen bij gewone meerderheid of niet? (En in geheime stemming?)

Tijd om een andere vraag uit het interview van “De Krant van West-Vlaanderen” aan te halen.
” Eén Kortrijkzane was wel teleurgesteld: uw vervangster Ruth Vandenberghe.”
Onze eigenste Machiavelli antwoordt weer begrijpend:
“Dat is normaal. Ook voor haar was mijn ontslag – en mijn terugkeer naar Kortrijk – een donderslag bij heldere hemel. Ruth was ook zeer goed bezig, niemand betwijfelt dat. Ik nam op vrijdagavond ontslag, zondag heb ik met Ruth en ons team gesproken. We zitten op dezelfde lijn. Met Team Burgemeester zijn we ook echt een team.”

Dat gesprek met Ruthie is stormachtig verlopen.
Het is geen geheim dat het de grootste droom is van Ruth Vandenberghe om burgemeester te worden. Als waarnemend burgemeester heeft zij zich in die drie jaren (11 oktober 2020 tot 13 november 2023) ongemeen populair gemaakt, alleen al door haar lieftallige, vriendelijke verschijning (“Miss Kortrijk“) en door een nooit geziene, dagelijkse alomtegenwoordigheid. Politiek bekeken viel zij niet direct op door het bestieren van een enig, eigenzinnig groots project, wel door een fel gesmaakt micro-management. Zij heeft mensen gelukkig gemaakt. Geen Kortrijkzaan die haar niet kent.
Met een arsenaal van Machiavelliaanse middelen probeert Quicky haar nu in het gareel te houden. Zij is “superschepen”. Ze treden duidelijk duogewijze op in de reeds gestarte kiescampagne. (Kan nog verkeren hoor!) De vraag is wel met welk kiessysteem Vincent Van Quickenborne het zal aan boord leggen om tot lijsttrekker verkozen te worden binnen zijn team.
Ruthie maakt toch ook een kans? Of heeft zij eraan verzaakt met de hoop van toch meer naamstemmen binnen te halen dan haar partijgenoot, de zittende burgemeester?

P.S.
Volgens de nieuwe regels inzake lokale democratie heeft een lijsttrekker van de winnende LIJST (die met de meeste stemmen, het hoogste stemcijfer) na de verkiezingen gedurende veertien dagen het exclusieve initiatiefrecht om een meerderheidscoalitie te vormen.
Nog een reden natuurlijk waarom Vincent wil lijsttrekker worden. We waren het bijna vergeten.

Woord vooraf
In de laatste editie van onze stadskrant van vorig jaar gaven we ter info mee dat Joël De Ceulaer, de senior writer van ‘De Morgen’, in zijn krant van 29 december 2023 op zijn typisch geëxalteerde manier van doen onze Quickie “in deze omstandigheden” als “politiek dood” beschouwde.
Wij stelden dat het van een beter, breder, evenwichtiger inzicht getuigt om als een allesomvattende diagnose zonder meer te stellen dat Vincent Van Quickenborne het prototype is van een volstrekt politiek Amoreel persoon. Totaal, maar dan ook totaal zonder normen. (En een kat met vele levens.)
We bestempelen onze burgemeester ASAP doodgewoon als een pure machiavellist die alle talenten van dien bezit om de kunst van 1) het liegen, 2) het huichelen, 3) het vleien en 4) het komedie spelen tot in de perfectie te beoefenen. Hij excelleert daar dusdanig goed in dat – bijvoorbeeld – bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018 tot 17 procent van de Kortrijkse kiezers zich liet misleiden om voor hem op naam te stemmen want hij had stellig beloofd om – in tegenstelling tot de hypocriete Stefaan De Clerck – tijdens de legislatuur geen vaandelvlucht te plegen om minister te worden. Daarenboven deed hij bij de Kamerverkiezingen van mei 2019 nogmaals dezelfde plechtige, (letterlijk) dure belofte van tijdens zijn burgemeesterschap nooit naar Brussel te trekken en kijk, – toen liepen toch nog 10 procent van de Kortrijkse stemmers in de val.
In dit verband is het gebaat om even Machiavelli te citeren: “De mensen zijn zo dom en zo gemakkelijk te misleiden dat een heerser die hen eenmaal heeft bedrogen altijd op hen kan vertrouwen om hetzelfde te doen.”
Dat onze burgemeester een ware machiavellist is, dat zuigen we niet zomaar uit de duim. Uit goede bron vernamen we ooit dat het beruchte traktaat van Machiavelli “Il Principe” (‘De Vorst’ of ‘De Heerser’) al van kleins af aan hét handboek (de manual) is bij het hele politieke handelen en wandelen van Quickie.
Ja, het doel heiligt de middelen, ook bij onze Vincent. Machiavelli heeft dat wel nooit letterlijk gezegd, maar zo’n uitspraak uit “Il Principe” is moeilijk slecht te verstaan: “Laat nooit je bedoelingen zien, maar probeert met alle middelen je doel te bereiken.”

Intussen zijn we gekomen bij ons onderwerp.
Uittreksels uit (twee) recente interviews met de huidige Kortrijkse burgemeester, na drie jaar teruggekeerd uit Brussel, om daarbij (na een naar verluidt heel moeilijk gesprek) waarnemend burgemeester Ruth Vandenberghe te “bevorderen” tot superschepen, een functie die niet bestaat. Daarbij heeft Q onze Ruthie opgescheept met twee gewichtige bevoegdheden over materies die zij niet beheerst: energie en digitale transformatie. O ja, Machiavelli zou van zo’n slimme, in feite vleierige zet danig genieten.
In ‘De Morgen’ van 28 december 2023 (katern “Het vrije Leven”, pag.5) stelt Ann De Boeck aan onze Q een voor Kortrijkzanen alleszins heel boeiende, urgente vraag:
“Hoever reikt uw persoonlijke ambitie nog?”
Antwoord: “Ik ga in 2024 voluit voor het burgemeesterschap in Kortrijk. Minister worden hoeft niet meer.”
Maar nu komt, onmiddellijk hierna, een typisch machiavellistische wending: “Zeg nooit nooit – misschien binnen twintig jaar – maar het is nu aan een nieuwe generatie.”
Die tussenzin over die “twintig jaar” begrijpen we wel niet. Is dat een verschrijving van de journalist?
Of is die uitlating bedoeld als grap? want ook grappig doen is een machiavellistisch aangeprezen middel om wat valstrikken aan te leggen.

In het in onze streek veel gelezen weekblad “De Krant van West-Vlaanderen” (van 29 december 2023) kan Van Quickenborne ook gebruik maken van een lang, over twee pagina’s (4 en 5) gespreid interview om zijn politieke handel en wandel (vooral zijn fratsen van de laatste tijd) op machiavellistische wijze te becommentariëren.
Voor de nakende gemeenteraadsverkiezingen zijn drie vragen en antwoorden uit dit gesprek van belang.
Op één van die vragen waarbij zijn toekomstig burgemeesterschap rechtsreeks aan de orde komt repliceert (pareert) Quickie op een wijze waarop de meest doorgewinterde machiavellisten met de grootste bewondering kunnen naar opkijken: “Maar als ik op de lijst sta als lijsttrekker, dan is dat om burgemeester te worden, te zijn en te blijven.”
Wat rare uitlating is me dat…

(Tot een volgende keer.)

Tsja, voor zo’n statement moeten we onze serie stukken over de Kortrijkse gemeenteraad wel even onderbreken.
Het is Joël De Ceulaer van die krant die het drastische oordeel velt, en wie hem regelmatig leest weet dat hij wel eens kan doorslaan. De senior writer schrijft dus vandaag 29 december – in een editoriaal nog wel – wat volgt: “Wat gold voor Rousseau, geldt nu voor Van Quickenborne: in deze omstandigheden is hij politiek dood.“
De Ceulaer heeft het hierbij over het feit dat onze burgemeester in zijn toenmalige hoedanigheid van Minister van Justitie in de nacht van 21 op 22 augustus van het jaar des heren 2021 aan een after party van de Kamping Kitsch Club heeft deelgenomen waarbij veel méér dan 8 mensen tegelijk binnenin aan het feestvieren waren. En dat mocht toen niet, vanwege de destijds in voege zijnde corona-reglementen. De Ceulaer vindt dat Quickie zich hierover onmogelijk kan blijven ‘uitkletsen’ en als verzachtende omstandigheid niet kan blijven argumenteren dat er al beslist was dat de coronaregels twee dagen later toch zouden worden versoepeld. De Ceulair poneert daarenboven nog dat Quickie zelf bij het parket moet aandringen op onderzoek en bijhorende straf. Zoniet is hij politiek dood.

Weet je wat?
Ik vind gewoon dat allerlei gedrag van Q, onze burgervader, tekenend is voor een aspect van zijn persoonlijkheidsstructuur dat het hem de facto onmogelijk zou moeten maken om nog te fungeren in publieke functies zoals die van burgermeester of minister.
Het is blijkbaar nodig om nog een keer luid en klaar te verklaren dat Vincent Van Quickenborne politiek gezien een volstrekt AMOREEL FIGUUR is. En dientengevolge tot in zijn diepste vezels een ongelooflijke huichelaar. (Zie hoe hij zich sinds enige tijd voordoet als het prototype van een voorbeeldige ‘familyman’.) Het is niet voor niets dat zo nu en dan aan het licht komt dat hij slechte vrienden heeft die het zich veroorloven om hun voeten te vegen aan coronaregels en er bij gelegenheid niet voor terugdeinzen om tijdens een feest ten huize van de minister te urineren tegen een politiecombi. Neen Quickie, het is echt niet zo als wat u ons ook in ‘De Morgen’ (van gisteren dan) wil voorspiegelen alsof “iedereen zeker wel foute vrienden heeft”.
Voor de politicologen onder ons willen we alles wel even beleefd formuleren: Vincent Van Quickenborne is een gespogen machiavellist.

Ach, eigenlijk weten we allemaal geen honderdste van wat die man zoal uitricht. Quickie is ook een bovengemiddelde intrigant. (Hoe vaak zou hij dezer dagen al niet gebeld hebben met zijn opvolger Paul Van Tigchelt, met de VLD-voorzitter Tom Ongena, met Alexander De Croo? Egbert Lachaert?) We moeten het dus noodgedwongen hebben over wat men als futiliteiten kan aanzien.

Quickie haalt nogal de pers tegenwoordig.
Gisteren 28 december – ook al ‘De Morgen’, in het katern ‘Het Vrije leven’ – met een reuzegrote foto en een bladzijdenlang interview. Daarin beklaagt hij er zich over dat men “on-waar-schijnlijk (aantal) karaktermoorden” op hem pleegt. Het moet zijn dat zijn gedragingen zich daar gemakkelijk toe lenen.
De interviewster Ann De Boeck kon het niet laten om Quickie nogmaals te confronteren met zijn berucht geworden verjaardagfeest, bijgewoond door slechte vrienden die meermaals zonodig plasten tegen een politievoertuig aan zijn voordeur. PIPIGATE. Quickie beweert in dat interview dat “niemand behalve die gasten (de daders zelf) wist wat er gebeurd was”. Ja zeg. Om daar heel zeker van te zijn zou onze plaatselijke reporter en goede vriend van Q ietwat kunnen rapporteren. De genaamde Peter Lanssens was aanwezig op het feest en hem kennende weten we dat er niks in dat genre van pikante gebeurtenissen kan plaatsgrijpen zonder dat hij het weet. Maar hij schrijft er in zijn “Laatste Nieuws” helemaal niet eens over. Met geen woord. Dat is vriendschap!
Vanzelfsprekend bevestigt Quickie nogmaals dat ook hij onwetend was over deze smadelijke daad jegens de politie vanwege zijn (foute) feestgangers. En wat maakt het uit of hij volgens beelden van zijn eigen bewakingscamera nu al of niet luchtgitaar speelde, of een plasbeweging maakte? De politiebeelden heeft hij trouwens nog altijd niet kunnen bekijken. Ha ja? Dan rest ons die ene, ongemakkelijke vraag: heeft Van Quickenborne (een jurist) dan geen gebruik gemaakt van zijn mogelijk “recht op toegang” tot de opnamebeelden van de politie? Wat wil hij eigenlijk – officieel – niet helemaal weten? (En nu is het te laat. De termijn is overschreden.)
Nog een vraag die Ann De Boeck vergat te stellen. Zijn die plassers nu al of niet gestraft? Niets daarover in de gazetten. Me dunkt dat we best vermoeden dat Vincent het in al zijn onschuld ook niet weet, want naar zijn zeggen heeft hij intussen geen contact meer gehad met die foute vrienden. (En, zoals dat nu eenmaal gaat, zeker ook niet met vrienden van vrienden?)

In dat interview van gisteren 28 december komt nog de vraag aan de orde hoever zijn persoonlijke ambitie nog wel reikt. Over het antwoord moeten we het zeker asap nog hebben: “Ik ga in 2024 voluit voor het burgemeesterschap in Kortrijk.”
We willen evenwel zelf in dit verband eerst nog een karaktermoord plegen. Deden dat eigenlijk al publiek op FB en hier in deze krant, terwijl we intussen nog altijd niet beticht worden van laster.
We bestempelen burgemeester Van Quickenborne als een leugenaar. Hij beweerde in “Het Laatste Nieuws” van 1 augustus van dit jaar dat hij in 2012 absoluut nooit een (geheim) voorakkoord heeft ondertekend om met zijn VLD een coalitie te vormen met de SP.a en de N-VA. Een pertinente leugen waar geen enkele gazet aandacht aan heeft willen besteden, terwijl dit akkoord toen ook al sloeg op de vorming van een tripartite in deze NU lopende legislatuur.
En dat is geen kattepis, als we het willen hebben over zijn lokale persoonlijke, politieke ambities.
Ook vandaag kreeg Van Quickenborne in “De Krant van West-Vlaanderen” twee volle bladzijden het woord en kwam de urgente kwestie aan bod.
Ja, Quickie is waarlijk die kat met vele levens. Zoals hij het zelf ook al toegaf: “Ik heb veel goed te maken“.

(Wordt vervolgd, dat spreekt.)