Alternatieve reisgids voor onze mandatarissen op verplaatsing in Marokko (2)

(Met update.)

Als Allah het wil (en waarom zou Hij – de Genadigde en Barmhartige – dat nu een keer plots niet willen?) landt onze 29- of 30- koppige delegatie van streekmandatarissen en de partners morgen 3 november geëxalteerd (overstuur, in alle staten) op ons kosten vanuit Casa heelhuids op het vliegveld van Ad Dakhla, dat is in het uiterste zuiden van de Westelijke Sahara, bijna aan de grens van Mauretanië.

Ziehier nog wat ultieme informatieve gegevens voor onze verkozen vertegenwoordigers-routards over bestemming Dakhla, de landtong, het volk en de leiders.

Landing

De nadering van de vlieghaven aldaar is door de bank genomen bijna altijd spectaculair. NU EN DAN WERKT DAAR GEEN INSTRUMENT.
(Vlieghaven is ooit aangelegd door Spaanse fascist koning Franco, om daar zijn politieke tegenstanders in een concentratiekamp te herbergen. Vandaar dat we daar nu nog kunnen naartoe vliegen.)

Luchtverkeersleiders geraken er niet aan uit, zeker als er daar een stel Flamenco de Belgica aankomen.
Ofwel is er net een plotse dust devil opgestoken zodat de piloot geen steek voor zijn ogen ziet en de passagiersruimte vanwege de airco niet meer stofvrij kan genoemd worden. Zelfs bij oneindige visibility vliegen de theekopjes rondom je oren, vanwege onbewolkte air turbulence. Het maanlandschap (onderaan het vliegtuig) is indrukwekkend desolaat. Verrassend en verwarrend voor mandatarissen uit Zuid-West-Vlaanderen is dat men zowel aan bak- als stuurboord tegelijk zee (kust) ziet. Dat komt gewoon omdat Dakhla op een lang en heel smal schiereiland ligt. Als het vliegtuig een U- landingscircuit maakt boven de Atlantische Oceaan kunnen passagiers met professionele telelens foto’s maken van de drijvende drenkelingen-emigranten (of lijken) uit Zwart-Afrika die de Canarische Eilanden net niet hebben gehaald. Om vandaar in de buurt van de Veemarkt te Kortrijk te geraken. Dat maakt triestig.
Snoepreis helemaal verknald.

En net voor de landing kan men in het verlengde van de runway nog zoeken naar sporen van vliegtuigwrakken.
Absoluut verboden is het om vanuit de lucht de 74 kazernes die garnizoenstad Dakhla telt te fotograferen.
Vlak voor touch down op de runway 03, op een hoogte van 500 feet, kunnen onze gedelegeerde mandatarissen nog in detail het hotel observeren waar men zal logeren. Even nauwelijks een halve kilometer naar rechts kijken; het ligt bijna in het verlengde van de landingsbaan. Het rustige Hotel Sahara Regency, vier sterren, te herkennen aan het zwembad. (Vijfhonderd meter verderop merkt een geoefend waarnemer nog de helwitte “kathedraal” waar onze katholieke delegatie een dankmis zal opdragen ter ere van de donateurs van de studiereis.)

Een harde zgn. kolonelslanding is van militaire piloten bij Royal Air Maroc niet uitgesloten.
In Dakhla waait het altijd. Voor morgen verwacht men een cross wind van 22 km/h.
Waarom waait het daar altijd, op die lagune?

Omdat daar in de zandbak sinds enige jaren van heinde en verre windsurfers naartoe komen.
Onder impuls van voormalig wereldkampioen kitesurfer Rachid Roussafi. Wil met medewerking van alle rijke stinkers en PAARDEPIETEN van bij ons aan de Leie in Dakhla een Hawaïaans paradijs maken voor allochtone macho’s en hun topless babes. Project is genaamd “Dakhla Attitude”. Luxe camp. Plaatselijke Sharami vissers kijken er al naar uit. Investeren in verrekijkers. Koning vrouwezot gaat akkoord.

Nu nog renbaan voor kamelen in Kuurne. Wacht maar. Komt er.
Arabische paarden zijn helemaal out.

De ontvangst

Die wordt allerhartelijks.
(Zuiderlingen zijn in om het even welk land hartelijker dan hun noordelijke medebewoners. Let daar maar eens op.)
“Labes?”
“Labes!”

Burgemeester van Wevelgem denkt dat hij in Villa Cisneros (van Rio de Oro) is en houdt het bij Spaans.
Marie-Claire Vandenbulcke, onze Kortrijkse schepen van administratieve vereenvoudiging, krijgt als eerste alle mogelijke functionele stempels op armen en benen en hoeft geen enkel zesvoudig formulier in te vullen. ZIZ noch gazous betalen bakchish. De eerste indruk is overweldigend. Er is niets te zien. Nijdige woestijnvliegjes steken alom. Geen functionaris die vraagt om plastic zakken. (Dat is een codewoord.)

De begroeting van de wali met de burgemeesters van Kuurne en Lendelede is bijna als homofiel te beschrijven. Ze kennen mekaar van vorige zomer.
Soldaten alom. Procureur Frits Verhaeghe schrikt zich een hoedje en belt naar onze korpschef van VLAS om bijstand.
Suivez le guide.
Younés Hasnaoui Amri heeft de nodige tanks besteld om de delegatie naar zijn viersterren staatshotel 500 meter verderop te brengen.
Plots blijkt dat er niemand Hassaniay of Berbers spreekt. De taal van het land, van de sahrawi’s.
President van de Saharaanse Republiek, Mohammed Abdelaziz schittert door afwezigheid. Mocht niet komen.

Alle taallessen die de delegatie kreeg ter voorbereiding van de studiereis blijken overbodig.
Wali (én gouverneur) Mohamed Salah Tamek van de regio Oued Ebdahab-Lagouira is een soort prof in de Engelse taal geweest. Gauchist !
De baas van het hotel heeft Ierse moeder.

Morgen bellen naar de wali, om te zien hoe het allemaal is afgelopen. Tel. 028896011/27/39.

Het verblijf
(…)
Op 6 november: groot feest in Dakhla.
Familieleden (kindjes thuis) van onze delegatie kunnen die nacht bellen om te zien of vader of moeder nog in café Samarkand rondhangt.
Daar is altijd bier te krijgen ! En nog veel meer.

(Wordt vervolgd.)

Update.
Onze Kortrijkse burgemeester is niet mee naar de woestijn.
Motivering onbekend.
Stefaan De Clerck is nu wel met gezelschap naar Venetië, op kosten van het stadsontwikkelingsbedrijf SOK?
Met wie? Waarom? Waarvoor?
Waarom weet er dit niemand?
Waarom staat dit niet in de papieren perse?

Alternatieve reisgids voor onze mandatarissen op verplaatsing naar Marokko (1)

Morgen (2 november) vertrekt een uitgebreide delegatie van burgemeesters en andere mandatarissen (een dertigtal) uit zeven gemeenten van onze Leiestreek naar Dakhla. Tot het gezelschap behoort zelfs een procureur uit Kortrijk. Dat ze daar in Dakhla maar opletten! Die bende smokkelaars, mensenhandelaars en arrangeurs van schijnhuwelijken!
Het woestijndorp ligt in het uiterste zuiden van Marokko, beter gezegd in de Saharaanse Republiek, ook genoemd de Democratische Arabische Republiek Sahara (DARS of ADRS).
Tussenlanding in Casablanca.
Stad Kortrijk is vertegenwoordigd door Marie-Claire Vandenbulcke, schepen van bevolking en administratieve vereenvoudiging.
Over de motivatie van deze “studiereis” en de bedenkers ervan later meer.
Nu eerst vlug wat richtlijnen, tips en goedbedoelde waarschuwingen voor de deelnemers. Om ze te behoeden voor cultuurschokken, want veel leden van de delegatie hebben nog nooit een voet buiten Europa gezet.

Casablanca !
Betekent: huis in het wit. Ook daar is er veel snoep te koop.
Kenners zeggen gewoon Casa. Dat is een stad met veel auto’s, brommers, uitlaatgassen en opvallend weinig ezels of dromedarissen. Weinig typisch voor het land.
Bij goed weer en met een goede piloot aan boord kan men bij de nadering vanuit de lucht al minstens 100 km van te voren de minaret zien van de moskee Hassan II. Een reusachtige taart in beton. Een bezoek is aanbevolen, want de moskee is toegankelijk voor christenhonden. Wel is het helemaal haram om aan de gids te vragen hoeveel die taart heeft gekost. Schattingen lopen uiteen van 450 miljoen tot 2 miljard. Allemaal bekostigd door arme schapenhoeders, ambtenaren (een maandsalaris) en tapijtverkopers (procent van de omzet). In ruil voor de bijdragen ontvingen de sponsors van koning Hassan een soort “diploma” waarbij beloofd werd dat men in het paradijs nog meer maagden zou in de schoot geworpen krijgen dan normaal is voorzien. Een verboden vraag aan de gids is nog om proberen uit te vissen hoeveel doden er indertijd zijn gevallen op de werf.
Casa is goed voorzien van bidonvilles. Onze schepenen-deelnemers van openbare werken of huisvesting moeten maar eens goed uitkijken, want die krotwijken zitten goed verscholen achter hoge witte muren. Dus best plaatsnemen op het dak van de stadsbus. Ga a.u.b. niet als opvallend buitenlandse officiële delegatie binnen in arme wijken of klim niet op vuilnisbelten. Een zelfmoordaanslag is nooit uitgesloten. Remember 2003.
Tip voor schepen Vandenbulcke. Kerkhoven bezoeken ligt moeilijk. Het beste is om zich te verkleden als moslima. Vooral beweren dat er maar 1 Profeet is. Que Dieu Le préserve ! Que Dieu L’assiste !

De delegatie blijft morgen 2 november even overnachten in Casa.
Er is dus tijd voor de nodige ontspanning na al die stress van de reis. Oriëntaals snoepgoed kopen in pâtisserie Bennis. Ktéfa is heel lekker. Opgepast voor zakkenrollers, want die werken wel eens samen met die dikke agent om de hoek. Op de Boulevard de La Corniche is kif te koop. Voor de mannen: op de “Corniche” stoot men in de “Calypso” op de mooiste gazellen van het land en de stad. Echte bitches met amandelogen zijn te koop voor twaalf kamelen in de disco’s “Balcon 33” en “Carré Rouge”.
Slaapt de delegatie in het chique Hyatt Regency? Dan is een slaapmuts in de bar Casablanca beslist aan te raden. U tevoren laten schrobben in de luxe hamman “Le Lido”. Zul je zien hoe vuil je bent na dagje Casa.

Overmorgen wel het vliegtuig naar Dakhla halen, want anders zitten jullie nog dagen vast. En een rit overland tot in het verre Dakhla is niet van de poes. Zandstormen. Zandplaten. Landmijnen. Schorpioenen. Autowrakken. Lege waterputten. Verwilderde, humeurige dromedarissen die stinken en spugen naar ongelovige allochtonen (fakirs).
Vliegtuig is evenmin veilig. Jaren terug is het toestel van een piloot op Wevelgem bij een rally naar Dakar neergeschoten. Uit de lucht gehaald boven de Spaanse Sahara, waarschijnlijk door het Polisario Front. Piloot nooit meer levend teruggezien. Lijk spoorloos.

In Dakhla waait het altijd.
Straks meer daarover in een andere aflevering van onze reisgids voor beginners.

Besláma !

Het Vlas- en het Broelmuseum erkend op regionaal niveau

In juni kreeg ons nieuw Museum 1302 van minister Anciaux geen erkenning, noch op lokaal of regionaal of landelijk niveau. Het Hopmuseum van Poperinge en het Memorial Museum Passchendaele van Zonneke wel. Dat laatste museum (en Ter Duinen van Koksijde) kregen nu een bevordering naar een hogere rang.
(Zie nog stuk van 10 juni.)

Ons Vlasmuseum en Broelmuseum werden vorige vrijdag door de Vlaamse Regering voor de beleidsperiode 2009-2013 gelukkig maar opnieuw ingedeeld bij de “musea van regionaal niveau”. Dat scheelt qua financiële middelen.
Een museum dat beschouwd wordt als zijnde van het lokale niveau krijgt van de Vlaamse Gemeenschap jaarlijks slechts 12.500 euro als werkingssubsidie. In onze provincie zijn er zo vier. Het Wielermuseum (Roeselare), de Stedelijke Izegemse Musea, het Talbot House en het Hopmuseum (Poperinge).

Hoeveel financiële middelen mogen het Vlas- en het Broelmuseum nu jaarlijks van hogerhand verwachten?
Niemand die dat juist weet. (In de papieren perse wordt een verkeerd bedrag aangegeven. Men verwart met de toelage in het kader van het erfgoedconvenant dat Kortrijk afsloot met de Vlaamse regering.)
Voor volgend jaar is er onder druk van de provincies (die al het mogelijke doen om hun bestaan te rechtvaardigen) een nieuw systeem bedacht voor de betoelaging van musea behorend tot het regionale niveau. Vroeger kregen die musea ipso facto bijvoorbeeld 50.000 euro van Vlaanderen en 50.000 euro van de provincie.

De regeling van het nieuwe Cultureel-Erfgoeddecreet voorziet nu dat jaarlijks een bepaald bedrag door de Vlaamse overheid wordt geschonken aan de provinciebesturen ter ondersteuning van hun regionale musea (en depotbeleid). Minister Anciaux voorziet hiervoor nu in totaal 1.140.000 euro. Momenteel nog onder vijf provincies te verdelen op basis van het aantal regionaal erkende musea. Later naar gelang van het aantal inwoners. In het erfgoeddecreet wordt voor West-Vlaanderen een bedrag voorgespiegeld van ten minste 200.000 euro. Voor Oost-Vlaanderen (met de vele musea in Gent) 300.000 euro.

Met 200.000 euro komen we niet ver.
In onze provincie zijn er momenteel namelijk vijf “regionale” musea erkend.
Naast onze twee Kortrijkse musea nog het Bakkerijmuseum van Veurne, Ten Duinen van Koksijde en het Memorial Museum van Zonnebeke. Hoe zal de het provinciebestuur de bekomen Vlaamse werkingssubsidie verdelen? Misschien eens vragen aan provincieraadsvoorzitter Jean de Bethune? Aan provincieraadslid Lieven Lybeer?
In elk geval is het zo dat het bestuur van onze musea in de begroting van volgend jaar een provinciale subsidie voorziet van 100.000 euro voor het Broelmuseum en 117.000 euro voor het Vlasmuseum.

Eigenlijk staat heel het verdeelsysteem voor de regionale musea tussen én binnen de provincies nog niet op punt.
In onze West-Vlaamse provincieraad is momenteel de bespreking aan de gang over de begroting 2009, maar het ontwerp daarvan is nog nergens op de website te vinden.
Overigens is het zo dat het nieuwe erfgoeddecreet bepaalt dat de verdeling van de middelen moet gebeuren in overleg met de Vlaamse Gemeenschap. Provincies worden namelijk verzocht om een erfgoedbeleidsplan op te stellen en hiermee dan een convenant af te sluiten met de Vlaamse regering. De indiendatum van dat plan was oorspronkelijk voorzien voor 1 juli en is later verschoven naar 1 september en nog later naar eind van dit jaar. Een illustratie van het tekort aan bestuurskracht van onze provinciale mandatarissen en ambtenarij.
Het wordt dus improviseren geblazen en hierbij komt enig lobbywerk altijd goed van pas.
Jean!
Doe uw best.

P.S.
Het bestuur van de Stedelijke Musea kon weer rijkelijk laat en via via de erkenning vernemen.
En het verslag van de beoordelingscommissie is er nog altijd niet.

Een vraag aan Ivan Sabbe met het juiste antwoord

U HEEFT JARENLANG DEEL UITGEMAAKT VAN DE KORTRIJKSE VLD. WAAROM BENT U WEGGEGAAN ?
Dat was de vraag die een journalist van “De Standaard” (27 oktober) stelde aan de huidige ondervoorzitter van de LDD.
Ivan Sabbe dus, gewezen Kortrijks raadslid van de PVV-VLD.

Het antwoord dat hij geeft is niet juist, of niet waar, of alleszins geheel naast de kwestie.
“Ik wou een partij die de dingen zegt zoals ze zijn en die de echte pijnpunten van dit land aanpakt. Maar Open VLD wordt stilaan een soort SP.a in een blauw vestje.”
(Het is mogelijk dat de journalist niet alles citeert.)

Ivan Sabbe bood zijn ontslag als raadslid aan in 1997.
Een Kortrijks raadslid kan moeilijk de echte pijnpunten van een land aanpakken.
Desalniettemin is het zo dat Sabbe altijd wel hoopte op minstens een parlementair mandaat. Maar daar stak partijgenoot volksvertegenwoordiger en/of senator Jacques Laverge op tijd en stond een stokje voor, met raadslid Jan Kempinaire als lachende derde. Met andere woorden: het liep eind vorige eeuw absoluut niet goed binnen de PVV-fractie. Er was geen leute meer, en Sabbe is een notoir grappenmaker, getalenteerd moppentapper in diverse talen.
Ter info. Het is Ywan zijn grootste talent. Is een imitator van jewelste. Van vlaamsblokkers tot en met russen en stewardessen.
In de pas gestarte kiescampagne van LDD ziet men dat nog niet. Ondervoorzitter Verstrepen toch ! Hij steekt je naar de kroon, zonder lawijt.

(Bij de campagne voor de raadsverkiezingen van 1989 of zo leerden Kortrijkzanen hem voor het eerst kennen toen hij samen met mede-kandidaat Frank Adins een olifant losliet op de Grote Markt. Het toenmalige populisme.)

Sabbe hield niet al teveel tussenkomsten in de Raad maar als het dan toch een keer gebeurde was het altijd raak. Dat is echt waar. Ter voorbereiding nam hij dan de dossiers die ter inzage lagen gewoon mee naar huis. De lefgozer.
Hij speelde graag soloslim. Ook dat verziekte de sfeer in de fractie. Hij was beetje te capabel.
Toen Sabbe topman werd bij Lidl (1993) zag hij de kans schoon om er – na jarenlange pogingen om Laverge van de troon te stoten – de brui aan te geven. Teveel werk om nog deftig als raadslid te fungeren. (Nog waar ook, maar er zijn nog raadsleden die geen barst uitrichten en toch aanblijven.)

Sabbe is nu een ondernemer in vastgoed bij Ukraine Real Estate Investements. Met een kapitaal van 3,7 miljoen, vergaard door Christian Dumolin van Koramic.
Heeft hij wel voldoende vrije tijd en geld om LDD te managen? Altijd heen en weer vliegen naar Kiev?
Zie Trends van 7 juni 2007.
“Als je in de politiek stapt als ondernemer, betekent dat een belangrijk inkomensverlies en een grote aanslag op je schaarse vrije tijd. Die twee zaken ben ik bereid om op te offeren zodra er dingen zijn te doen die noodzakelijk zijn.”
Hij was toen naar eigen zeggen nog partijloos, maar enkele weken later co-voorzitter van de partij Dedecker.

Bij de LDD kon hij bij de laatste federale verkiezingen al parlementariër zijn geworden als hij de plaats van judoka Ulla Werbrouck had ingenomen. Stom zeg.
Zal Sabbe zijn kans wagen bij de eerstvolgende om het even welke verkiezingen?
Hij droomt wel van een Forza Flandria, in heel België.
En van een voetnoot in de geschiedenis.
Weet je dat dit zou kunnen?

Naar een Quick Scan van ons schepencollege?

Een “quick scan” zou kunnen nuttig zijn om de werking van ons College van Burgemeester en Schepenen (CBS) te verbeteren.
Gedaan met het absenteïsme van Alain Cnudde en Stefaan Bral. Met de intellectuele overmacht van de secretaris. Met het voorleggen van onvolledige of slechte of laattijdig ingediende dossiers. Met subtiel wederzijds bedrog. Gedaan met koehandel van jij krijgt dat als ik dit krijg.
Soms weten schepenen niet eens of er nu al of niet iets is beslist, en zo ja: wat dan wel?
Soms hebben ze niet eens de agenda doorlopen van de eerstvolgende zitting, laat staan de dossiers. Soms komt die agenda wat laat. (Ik overdrijf niet, Kortrijk is een centrumstad.)

Het is al voorgekomen dat een schepen een kabinetsmedewerker nodig had om zijn collega’s in de gaten te houden.
(Een kwikke doorlichting heeft dat dan vlug in de gaten.)

Het WIVO biedt al geruime tijd een analysetool, een “quick scan” voor Colleges aan. WIVO is wat vroeger heette “West-Vlaams Instituut voor de Vorming van het Overheidspersoneel”. (Het team bestaat uit 10 puur vrouwelijke medewerksters! Ze smachten naar werk.)
De scan wil de werking van Colleges verbeteren. Door een antwoord te zoeken op allerlei vragen.
(WIVO wil vooral zichzelf bewijzen en geldelijk bedruipen.)

Bijvoorbeeld.
Stoot het College vaak op hetzelfde soort problemen? (JA!) (Hoe gaat men daarmee om?)
Hoe evalueren we onze Collegevergaderingen op ondermeer vergadertechnisch gebied? (NIET GOED!)
Komen we (in de vergadering, en niet daarbuiten) toe aan beleidsvoering?
Komen we tot een hechte collegiale besluitvorming?
Is ons CBS een sterke speler naast het managementeam?

Je moet zelfs geen insider zijn om op bovenstaande laatste drie vragen volmondig NEEN te antwoorden.
Bijkomende vraag: hoe bespelen we de papieren perse? Hoe komen we tegenover collega’s pertinent in beeld op WTV?

De “quick scan” verloopt in zeven stappen.
1. Intake met de burgemeester en de secretaris.
(Naar geld schooien.)
2. Informeren van de schepenen.
(Die nog nergens van weten en zich uiterst behoudend vertonen tegenover het initiatief, net als de burgemeester.)
3. Schriftelijke enquête.
(Zou graag de vragenlijst zien, dit ter aanvulling.)
4. Individueel gesprek.
(Zou graag het gesprek met schepen Stefaan Bral bijwonen.) (En Q, de man die het achter de VLD-schepenen voor het zeggen heeft. Iedereen toont de kilo’s boter op zijn hoofd.)
5. Gerichte observatie van een Collegevergadering.
(Mag dat? Een zitting van het CBS is niet openbaar.)
6. Bronnenstudie van enkele Collegevergaderingen.
(Gaat het om de – vaak slecht opgestelde – notulen? De ontbrekende documenten? Bijlagen? De zgn. strategische Colleges? Worden van de vergaderingen mondelinge verslagen gemaakt?) WIVO, er is veel werk aan de winkel.
7. Verbeteradviezen.
(Ziehier alreeds één. Voortaan houdt de burgemeester zich in zijn wekelijkse persbabbel na de zitting van het College aan datgene wat is beslist.)
8. Presentatie rapport.
(Ook aan de directeurs?)
9. Actieplan.
(Wordt dit dan ook genotuleerd als Collegebesluit? Bezorgd aan de gemeenteraad?)

Of er al veel Colleges in Vlaanderen zo’n “quick scan” hebben laten uitvoeren kan betwijfeld worden. Ieper? Zevergem?
Een College is geen Raad van Bestuur, zoals in een bedrijf.
Een CBS is een politiek orgaan dat hoe dan ook beslissingen neemt op ideologische gronden en electorale overwegingen.
Een schepen als Lieven Lybeer – om maar één te noemen (het is wel de ergste) – is vervuld van cliëntelisme. Bijkomend probleem is dat hij dat zelf niet beseft, noch zijn kiezers. Een rappe scan ontdekt dit onmiddellijk.

In Kortrijk ligt een scan des te gevoeliger omdat het College bestaat uit een coalitie van twee nogal uiteenlopende politieke formaties (liberalen en christen-democraten).
En binnen de CD&V zijn er nog altijd twee vleugels, vroeger aangeduid met termen als “de Gilde” en “de Middenstand”. (Burgemeester is een stand op zichzelf.)

Het zou dus kunnen dat een scan van het Kortrijkse CBS geheel averechts werkt. Problemen niet oplost maar integendeel aanscherpt.
Is ook goed. Daar kunnen we volkomen inkomen.

P.S.
De Quick Scan is gemaakt door WIVO, in samenwerking met het Centrum voor Lokale Politiek van de Gentse universiteit en de VVSG.
Kostprijs: 6.400 euro, zonder BTW.
Info opvragen bij Nele Hermie. Tel. 050/ 40 31 79.

Centrum Manager Kortrijk gezocht

Al enkele weken zoekt de vzw “Handelsdistrict Kortrijk Centrum” een centrummanager.
Vroeger vervulde de plaatselijk beroemde Moena in het kader van het Stadsontwikkelingsbedrijf deze functie, maar met de komst van het megawinkelcentrum K en de oprichting van een soort Business Improvement District (BID) werd zij (op procedureel onregelmatige wijze) bedankt voor de bewezen diensten.

In de jobadvertentie van de vzw Handelsdistrict wordt Kortrijk de economische hoofdstad van West-Vlaanderen genoemd. (Brugge, en die andere zeehaven van Oostende tellen niet meer mee.)

De toekomstige centrummanager (m/v) moet daarom iemand zijn met ondernemersbloed.
Volgens de advertentie op vacature.com een master zijn met 3 à 4 jaar ervaring. (In het “Kortrijks Handelsblad” niet.)
Maar in de profielschets staat dan dit te lezen: “universitaire opleiding op gelijkwaardig door evaring”. (De tikfouten zijn niet van ons.)
Sollicitaties richten aan de voorzitter van de vzw Handelsdistrict. Dat is Yvon Vanden Abeele. Een uiterste datum wordt niet aangegeven.

Kandidaten doen er goed aan om de vele bladzijden te lezen die alhier zijn gewijd aan het BID en de komst van het megawinkelcentrum.
Nog vlug ter info, om te slagen bij de sollicitatieproef.

De stichtingsvergadering van het BID (de vzw) was op 26 mei 2008.
Ondernemingsnummer 898 820 905.
Oprichters waren vertegenwoordigers van Stad, de NV St-Janspoort (niet verwarren met Foruminvest), en UNIZO (niet verwarren met de liberale tegenhanger van de zelfstandigen, het LVZ).

De Raad van Bestuur vergadert in principe driemaandelijks.
(De reguliere pers heeft daar nog nooit verslag van gezien. Wij ook niet.)

Stad is vertegenwoordigd door schepen Jean de Béthune en Yvon Vanden Abeele (voorheen van Xpo).
Ondervoorzitter is Eric Wastyn uit Lendelede. vertegenwoordiger van de Koepel van de handelaars.
Secretaris is Pierre Yserbyt van de c.v.A Serdisa, een soort mantelorganisatie van de NV St-Janspoort.
Patrick Huon is ook iemand die optreedt namens de NV St-Janspoort, via de NV Conseils Management.
Penningmeester is Hans Vermeersch uit Brugge. (Kandidaat! Opzoeken wie dat is!)
Waarnemende leden zonder stemrecht zijn de handelaars Hans Carrein, Gerard Parmentier, Françoise Steyt.

Zeau.
En nu vlug solliciteren.
Schrijven naar het Ondernemerscentrum, Leiestraat 22, Kortrijk.
Of mail naar BID@kortrijk.be,
met mijn groeten aan de voorzitter.

P.S
Als men u vraagt om als proef een creatief project te ontwikkelen, zorg er dan voor dat u het auteursrecht behoudt.
Voor je het weet loopt Stad ermee weg.

EXterieur ’09: tuinen voor de Stad

“Ieder mensch is een hovenier”
(Martinus Nijhoff)

Vanaf mei volgend jaar zullen er in stad 10 tijdelijke tuinen te zien zijn.
Op de parking van Belgacom, het Overbekeplein, het Boerenhol, in de buurt van de Tekenacademie, de Budatoren, de Diksmuidsekaai, de Proosdijstraat. Aan het Broelmuseum zal waarschijnlijk een permanente tuin worden aangelegd. Hiermee komt het stokoude project van de “Secret Gardens” op Buda-eiland enigszins tot leven.

Het idee komt van Paul Geerts, een voormalige studiegenoot van de burgemeester, dus jurist van opleiding maar in de praktijk een gepassioneerd tuinbouwer. Publiceerde ook een bloemlezing van tuingedichten. (Met “De pruimelaar” van André Demedts.) Een boek over merkwaardige bomen in België. Is desgewenst reisleider om tuinen in Parijs of Berlijn te bezichtigen.

Voor de uitwerking van de creaties worden 5 Belgische en 5 buitenlandse ontwerpers aangezocht. Uit Kortrijk: Denis Dujardin. (Denis Vandetuin.)

Jammer dat Arno Baan er niet bij is. Dat is een leerling van hippiekunstenaar Robert Jasper Grootveld die al in de jaren ’70 het bijzonder drijfvermogen van piepschuim ontdekte. Vandaar dat er in Amsterdam drijvende tuinen te zien zijn.
Nog deze zomer kwam er aldaar ook een drijvend vlot binnenzeilen. Een heuse boot, “De Oceaan”, met appelboom, hazelaar, bramen, bessen, aardbeien, kiwi’s, valeriaan, bamboestokken. Cannabisplantjes ook?

Het geraamd budget voor het gehele project (een biënnale?) bedraagt 600.000 euro.
Op de begroting van dit jaar is 100.000 euro voorzien.
Maar er is dus meer geld nodig. Voor de aanleg en het onderhoud van de tuinen (150.000), het off-programma (100.000), promotie en publiciteit (150.000), personeelskost (125.000), werkingskosten (75.000 euro).
Men hoopt op financiering uit Europa (“Creative Regions”), andere overheden en sponsors.
Jantje zag wel eens pruimen hangen.

Nog een voorstel.
Maak ook een publieke tuin van het stuk grond op de parking Dam die onze burgemeester al sinds vele jaren in “precair gebruik” heeft.
Laat daar dan nog een drijvende tuin voorbijvaren met plastic bloemen en planten en fauna (hemelbeestkes en coloradokevers).
Maak in een voortuin in de Wolvendreef een aanklacht tegen voortuintjes met kabouters.
Stad Kortrijk mag best wat plezanter.

EXterieur ’09

Terwijl we nog enkele dagen genieten van de voordrachten, workshops, discussies en presentaties van Interieur 2008 in de Xpo én van een hapje en een drankje met gelijkgestemden op “Exterieur ’08” in de NMBS-loods (Futurotextiel) zijn er al heuse plannen in de maak voor een ware EXTERIEUR ’09 in Kortrijk.
De Secret Gardens !
Worden hier straks en nu reeds uit de doeken gedaan.
Met positieve inbreng.

(…)

Procedures ZOALS in kortgeding en procedures IN kortgeding bij schijnhuwelijken (2)

In april 2007 – dat is vorig jaar – deden ene Mohammed (vrede zij met hem) en Aïsja een huwelijksaangifte.
(Het gaat dus niet om een gemengd huwelijk.)
Meteen al dezelfde dag berichtte de Federale Overheidsdienst Binnenlandse Zaken dat er al een onderzoek “over een gelijkaardig dossier” aan de gang was. Dat is vlug.
Het parket (is dat onze procureur die straks meegaat op snoepreis naar Dakhla?) adviseerde de aanvraag tot huwelijksvoltrekking negatief. Datum van dat niet-bindend advies mij onbekend.
In juni, net binnen de termijn van twee maanden, verwittigde de schepen van bevolking Mohammed en Aïsje dat de huwelijkssluiting werd geweigerd. Want uit bepaalde indiciën (die er in de Moslimse gemeenschap niet toe doen) bleek dat er bij de betrokkenen geen intentie was om een duurzame levensgemeenschap tot stand te brengen.
Meteen dagvaarden de samenwonenden de ambtenaar van de burgerlijke “stand” voor de Rechtbank van Eerste Aanleg.

In augustus vorig jaar stelde het College huisadvocaat S. Ronse aan om de belangen van Stad te verdedigen. Kosten voor rekening van verzekeraar Ethias.
De rechtbank kwam tot een beschikking op 30 april van dit jaar. Eén jaar na de aanvraag tot huwelijksvoltrekking.

En nu goed lezen.
De rechtbank sprak zich niet uit over de vraag of Mohammed en Aïsja een vermeend schijnhuwelijk wilden aangaan.
De rechter verklaarde de vordering gewoon onontvankelijk.
Want er werd geen gebruik gemaakt van de procedure ZOALS in kortgeding, doch wel van de procedure IN kortgeding.
(Een Rechtbank van Eerste Aanleg is bevoegd om uitspraak te doen inzake schijnhuwelijken conform de procedure zoals in kortgeding. Dit is een procedure met een vonnis ten gronde; er wordt geen voorlopig oordeel uitgesproken.)

Deze maand pas heeft het College akte genomen van de beschikking van de rechtbank.
(Die van vijf maanden geleden.)

Lees nu eens grondig mee over wat het College daarover zegt.
“Betrokkenen hebben een procedure-fout gemaakt door de zaak in te leiden via de procedure in kort (spatie) geding in plaats van een procedure in kortgeding”. Zonder spatie. Gaat het hier om een tikfout?

We weten dus nog altijd niet of er gegronde indiciën waren om Mohammed en Aïsja ervan te verdenken dat ze een schijnhuwelijk wilden aangaan.

Mogelijke vragen

Raadsleden zouden naar aanleiding van dit geval nu toch een keer wat vragen kunnen stellen aan de nieuwe schepen van bevolking.

Het is bekend dat de Dienst Vreemdelingenzaken een fel toenemend aantal onderzoeken verricht naar potentiële schijnhuwelijken.
In 2004: 1343. In 2007: 7.755 gevallen. Is Kortrijk mede debet aan dit stijgend aantal?
Hoeveel gevallen van vermeende schijnhuwelijken werden in de loop der jaren onderzocht? Is er een trend vast te stellen?
Is er sinds de vorige schepen van bevolking (Hilde Demedts) een gewijzigd beleid?
Is de capaciteit van een of andere ambtenaar richtinggevend voor het aantal behandelde dossiers? (Is er hier zoals in andere steden een speciale cel “huwelijken”?)
In hoeveel gevallen werd om advies gevraagd aan het parket?
Hoeveel maal was het advies positief of negatief?
Werden de adviezen altijd gevolgd?
Hoeveel keer werd door betrokkenen een beroep ingesteld bij weigering? (En hoeveel koppels deden dit niet?)
Werden er al beslissingen tot weigering door de rechtbank vernietigd?
Is er in Kortrijk een soort meldingspunt voor ‘verdachte’ huwelijken? (Zijn er burgers die aanleiding geven tot een onderzoek?)
Hoeveel geld hebben de rechtszaken al gekost?

Was Aïsja zwanger???
(Dit schijnt een nieuwe trend te zijn bij huwelijksaangiften, ook van autochtonen.)

Weblog over het reilen en zeilen in de Kortrijkse politiek door Frans Lavaert