Hierbij het uitgetypte proces-verbaal van een afgeluisterd gesprek tussen de klokkenluiders Kanten en Malle van het Belfort.Malle: Ik ga niet meer naar dat Offerfeest van de moslims in het ontmoetingscentrum van Aalbeke. Ik mocht niet binnen in de zaal waar de mannen zaten. Raadslid Cathy Matthieu ook niet.
Kanten: Is dat bij de indianen ook zo?
Malle: ???

Kanten: De burgemeester wil ook niet meer gaan naar Aïd El Kebir zolang mannen en vrouwen bij dat feest gescheiden blijven. En als er niets verandert zal hij zelfs geen verdere steun meer verlenen aan het komende Offerfeest.

Malle: Gespierde taal. Wanneer is dat?
Kanten: Tien dagen na het feest van Aïd El Fitr.
Malle: Hoe weet gij dat?
Kanten: Schaap toch! Van kortrijkwatcher, tiens.
Malle: Gij leest dat?
Kanten: IK leer hem klokken luiden.
Malle: Pak onze laptop, bok! We gaan eens zien wat hij nu weer weet.
Kanten: Ik weet het al. ’t Zal niet kosher zijn.

Het volgende Offerfeest zal waarschijnlijk doorgaan op 31 december. Tien dagen na het Suikerfeest. Hangt een beetje af van het tijdstip waarop een of andere dageraad is begonnen. Imans en astrologen kunnen daar enorm veel ruzie over maken.

Burgemeester wil dus dat onze moslims tegen die datum een beetje hun wetten en gewoonten (de sharia) alhier gaan veranderen.
“Scheiding van mannen en vrouwen” vindt hij een discriminatie van de vrouw en strijdig met het gelijkheidbeginsel. (Zie “Kortrijks Handelsblad!” van 21 januari, nog wel in de rubriek “Manten en Kalle!”.)
Het is duidelijk dat de burgemeester ook behoort tot de drie soorten “mensen van het boek”, in dit geval de Bijbel. Laatst nog op een begrafenis in Sente moesten in het kerkje aldaar vrouwen links zitten en mannen rechts. (Links is traditioneel sinister, des duivels.) De parochie Sint-Katharina krijgt nochtans van Stad nog altijd ook geldelijke steun. Dit jaar nog 20.300 euro. Afschaffen die handel! Eerst gemengde begrafenissen!

Burgemeester is waarschijnlijk voorstander van godsdienstvrijheid inzake het belijden en praktisch toepassen van geboden en voorschriften.
Vers 33/53 van de Koran is interessant: “en wanneer jullie (vrouwen) hun (mannen) om iets vragen, doe dat dan van achter een afscheiding (hijaab)…”
Met dit vers gebood de Profeet de totale afzondering van zijn vrouwen. Zij mochten hun huizen niet onbedekt verlaten en zij mochten niet zo met mannen spreken dat zij gezien konden worden. Dus alleen van achter een muur, deur of gordijn. (Bestonden doorkijkspiegels toen al?)
Alleen met directe mannelijke (mahram) familieleden (en slaven!) mochten zij onbedekt communiceren.
Dat het hier niet alleen gaat om het gezien worden van vrouwen blijkt uit een hadieth (wij zouden zeggen: overlevering) waarin de Profeet zijn Aisja berispte omdat ze de deur had geopend voor een blinde man. Hij kon haar niet zien, maar zij hem wel, waardoor er eventueel begeerte in haar hart gewekt zou kunnen worden.

De burgemeester maakt met zijn eis tot gemengde Offerfeesten (buiten de moskee dan)misschien wel een kans. Toen de Profeet het gebod tot afzondering van vrouwen lanceerde was Hij al op gezegende leeftijd. Meer nog: naar de letter van het Heilig Boek was zijn voorschrift alleen voor de eigen vrouwen uit het huis bedoeld.

Net zoals moderne christenen nu ook vinden dat vrouwen kunnen priester worden kan heden ten dage in onze steeds evoluerende maatschappij (veranderende samenleving) over gemengde islamitische bals en eetgelagen gepraat worden met verlichte moslims. Doen, burgemeester!

De burgemeester (en ook schepen van milieu en afval Philippe De Coene) kunnen niet zomaar dreigen dat ze voortaan alle steun gaan weigeren bij het Offerfeest. Stad is gehouden tot het maken van een afsprakennota rondom het rituele slachten. Het afleveren van slachtvergunningen en voorzien van accomodatie. Erkenningsaanvragen van tijdelijke slachtplaatsen. Slachtingsaangiften. Waste management. Instaan voor de openbare orde.

De Vlaamse minister van Binnenlands Bestuur heeft een circulaire plus praktische handleiding over de organisatie van islamitische offerfeesten gestuurd naar alle gemeenten.

Hoelang mogen christenen nog levende kreeften aan de kook brengen? En waarom mogen wij op Goede Vrijdag op de Paasfoor pas vanaf een bepaald uur uit de bol gaan? Vuilnismannen mogen ons niet meer wakker maken, maar de klokken wel?

Is schepen Hilde Demedts nog altijd begaan met het Gelijke Kansenbeleid? En de emancipatie van de Vrouw? Dan kan ze nog vlug dit jaar – nog vòòr het Suikerfeest – een roldoorbrekende sensibiliseringsactie starten bij onze broeders in het geloof, de moslimmannen.

P.S.
Op 8 januari was er ook een offerfeest in het JOC (jeugdontmoetingscentrum) georganiseerd. Alleen voor vrouwen en kinderen. Mag dit nu ook niet meer doorgaan? Mogen de Katholieke Arbeidersvrouwen (K.A.V.) nog afzonderlijk vergaderen? Koffiekransjes ? En de radicale feministen er een eigen besloten café op nahouden?
De organisatie in het JOC lag in handen van “Sjahrazaad”. Kent u nog die vertelster van 1001-nachten?
Haar krachtigste erotische wapen was puur cerebraal. Zij wist het voornemen van haar man om haar te vermoorden af te wenden door puur communicatieve vermogens als vertelster. Een superstratege. Triomf van de rede over het geweld! Westerlingen stellen zich nog altijd voor dat uiterlijke schoonheid lijnrecht staat tegenover kennis. Overigens net zoals imans dat doen. Het is het ergste wat M/V kan overkomen: cerebrale sensualiteit. Absoluut en juist niet te vermijden door apart te feesten.

En nu nog als gewoonlijk een positief voorstel.
Zwartjes mogen wel uitbundig feestvieren in “De Gilde” (Wijngaardstraat).
Moslims dus ook, als het maar mix is. Ze wonen alleszins ook in de buurt.
Meer dan in Aalbeke.

Stad Kortrijk(dat zijn wij? ik en wij?) pretendeert een “stedenband” te hebben met Wuxi, stad gelegen niet zover van Shanghai. Vorig jaar maart is daar nog een uitgebreide Kortrijkse delegatie naartoe getrokken.
Zie ons stuk van 31.8.05. (En terloops naar de verhalen over Cebu en Tasjkent.)

In het kader van de wederzijdse “letter of intent for friendly exchanges and cooperation” tussen Kortrijk en Wuxi (nooit door de Raad goedgekeurd of besproken) werd recent nog onze burgemeester weer naar ginder uitgenodigd voor een “Sister City Mayors Forum”.
De burgemeester bleef blijkbaar liever in Kortrijk voor de gemeenteraad van 12 september. Dat is goed. Schepenen hadden geen goesting om hem in Wuxi te vervangen.

We hebben daar toen (toen toch?) allemaal een beetje mee gelachen.
Gerenommeerde Nederlandse kranten doen dit ook, bij dit soort zaken. Onze lokale reguliere pers wijdt er geen woord aan. In de gemeenteraad wordt er totaal niet over gerept.

Lees nu eens wat Remco Campert schrijft in De Volkskrant van 2 september 2005. Op de frontpagina.
Titel van het stuk: NAAR CHINA.
Vervang in gedachten Apeldoorn door Kortrijk. Yichang door Wuxi. B en W door ons Schepencollege. CDA door CD&V. De Volkskrant door Het Nieuwsblad, of het Kortrijks Handelsblad. Concertgebouworkest door Happy New Ears.

Daar gaan we.

NAAR CHINA
Soms weet je even niet hoe je het hebt. Dat overkwam me gisteren toen ik in de Volkskrant las over een conflict dat zich in Apeldoorn afspeelt tussen het college van B en W en de meerderheid van de gemeenteraad. In grove lijnen geschetst komt het erop neer dat B en W naar China willen om te zien of er voor enkele tientallen Apeldoornse bedrijven zaken te doen zijn. De stad Yichang heeft een kleine bestuurlijke delegatie en een dansgroep uitgenodigd om tijdens een dansfestijn te komen kennismaken.

De Raad die zegt slechts terloops op de hoogte te zijn gesteld van het voorgenomen zakelijke uitstapje (kosten: 30.000 euro) ziet er niets in. Het lijkt me geen overdreven bedrag voor een delegatie en een dansgroep. Het is een eind vliegen naar China en je wilt natuurlijk ook wel eens een keer de gastheren kunnen trakteren. Al het eventuele latere halen begint met brengen. Luidt een oud Chinees gezegde niet: voor wat hoort wat?
Intussen is bij monde van de fractieleider van het CDA het gevreesde woord “snoepreisje” gevallen. En inderdaad: thuisblijven en speklappen met raasdonders eten zonder dat een dansgroep om je heen dwarrelt, kost minder.
Maar gaat het daar wel om? De fractieleider van GroenLinks in Apeldoorn brengt naar voren dat men niet alleen nauwelijks op de hoogte was van het bekokstoofde reisje, maar ook dat de Raad in meerderheid helemaal niets voelt voor betrekkingen met China.
En daar hoorde ik van op. De Raad van Apeldoorn voelt niets voor betrekkingen met China. Herhaal die zin een paar keer en zie de absurditeit ervan in.
In China is de teleurstelling groot. Men voelt zich geschoffeerd en overweegt maatregelen. We zullen de hulp van de koningin en het Concertgebouworkest moeten inroepen om de Chinese gemoederen weer tot bedaren te brengen.

Tot daar Remco Campert.
Schrijft oneindig beter dan kortrijkwatcher en durft vooral meer (minder lang) te schrijven.
Een plaatselijk journalist die het alhier zou wagen om iets dergelijks inzake Kortrijk en Wuxi te publiceren (bijvoorbeeld op de frontpagina van Het Nieuwsblad) wordt in de gemeenteraad verwijderd uit de persbanken. Mag niet meer naar persconferenties van het College. Krijgt geen primeurtjes meer vanuit het stadsbestuur.

“Zwervers zijn we, langs de rand van de aarde, maar dienen we elkaar al eerder te hebben ontmoet nu we elkaar hier treffen?”
Bai Ju: Pi Pang Xing, T’ang dynastie, A.D. 650-905.
(Geciteerd in ” Mister China” van Tim Clissold.)

Als er op de gemeenteraad van maandag 12 september een of andere schepen ontbreekt is er veel kans dat u hem kunt terugvinden op 32°00′ noorderbreedte en 120°36′ oosterlengte.
Nauwelijks bekomen van de jetlag. Want die coördinaten slaan op de stad WUXI, 128 km verwijderd van Shanghai.

Geen mens (geen gemeenteraadslid, geen Noord-Zuidraad, geen Kortrijks ontwikkelingshelper, geen nieuwsbrief van de stadsdienst voor ontwikkelingssamenwerking) die dit weet maar volgens het College hebben we al sinds maart 2004 met “little Shanghai” ook een stedenband.
Dat is natuurlijk niet juist, zoals het ook niet waar is dat we met Tasjkent (Uzbekistan) een stedenband hebben. Kortrijk heeft enkel een officiële, erkende stedenband met Cebu (Filippijnen). De gemeenteraad is er ook nog altijd niet officieel van op de hoogte wat we daar gaan doen (compost maken).

Maar goed. Wat gaan we in Wuxi doen?
Vorig jaar maart is er een zeer uitgebreide West-Vlaamse handelsmissie naar China getrokken en onze burgemeester heeft toen “after friendly consultation” (niet met onze gemeenteraad) een “letter of intent for friendly exchanges and cooperation between Kortrijk, the Kingdom of Belgium and Wuxi, the People’s Republic of China” ondertekend.
De firma Vandewiele heeft een vestiging in Wuxi.

Gelukkig staat er in die intentieverklaring eigenlijk niets.
“Both parties will further promote mutual friendly visits, organize mutual actvities especially the friendly exchanges and cooperation in the fields of economy and trade, culture and education”. (Dat eerste artikel wordt dan naar Chinese gewoonte nog viermaal herhaald.)

In mensentaal wil dit alles zeggen dat men wederzijds reisjes gaat organiseren.
Zo heeft de stad Wuxi de burgemeester van Kortrijk uitgenodigd om deel te nemen aan het “Sister City Mayors Forum” in zijn stad. Dat gaat door tussen 10 en 13 september.
De burgemeester zal zelf niet naar China trekken en het College heeft hem gemachtigd om intern te zoeken wie best geplaatst is om deel te nemen aan dat forum.

Wie wordt het?
Ik hoop dat de tickets al besteld zijn want er is al een tijdje geen plaats meer op de vluchten naar Shanghai.
De kosten worden gedragen door het stadbudget van “Imago”.
Een vlucht met Uzbekistan Airways (!!) kan 1.181 euro kosten. Een verblijf in de Sheraton: 127 USD. Maar er is al een vijfsterrenhotel te krijgen voor 60 dollar.

Sister Cities International is a nonprofit citizen diplomacy network that creates and strengthens partnerships between US and international communities. Citizen diplomacy can be described as the concerted attempt to increase global cooperation through unofficial contacts at the primary and individual level.
Het is een uitvinding die al dateert van 1956 en er gekomen is door toedoen van president Dwight D. Eisenhower. Momenteel zijn er 2.500 steden bij aangesloten uit 125 landen.
Op de website http://www.citymayors.com is Kortrijk niet te vinden. Wuxi overigens ook niet.
En op www.wuxi.gov.cn of www.newwuxi.com zie ik niets over Kortrijk, ook geen “letter of intent”.

We doen voort.

P.S.
In het kader van onze ontwikkelingshulp nog twee dienstmededelingen.
* De ambassadeur van Uzbekistan komt op bezoek.
* Het werkjaar van de Noord-Zuidraad is gestart. Begonnen wordt met een etentje op 16 september.
* De cursus buikdansen start op 28 septemberin het JOC. Tien sessies. Maar er is een gratis proefles op 21 september. Geen minijurken a.u.b.

In de plaatselijke reguliere pers geen gegevens hierover gevonden. Ook niet op de website van onze stad.
Die site van de Noord-zuidraad weet ook nergens van. Schepen van omgeving Flup. DC. vertelt op zijn website (zijn agenda) niets – maar dan ook niets – over het bezoek van zijn collega’s van de vuilnisrapers uit Cebu aan onze stad. Men zou het toch over de afvalproblematiek hebben? En met pertinent hoge gasten? Dat hij daar nu een keer echt ongevoelig voor is siert hem volkomen.
We gaan er dus maar vanuit dat de delegatie van onze enige en echte zusterstad Cebu-city alweer weg is uit onze contreien en vandaag zijn opwachting maakt in hun andere zusterstad : Haarlemmermeer.

Vandaag 20 mei is Thomas Osmena (de veramerikaanste burgemeester van Cebu) met zijn gevolg (zou er ook nog iemand van Kortrijk bij zijn?) in de Nederlandse gemeente eregast tijdens het “Meer Jazz Festival”. Nog in het kader van onze ontwikkelingshulp zullen de Cebuanen ook de brandweerkazerne aldaar bezoeken en het Spaarnse ziekenhuis.
Een rondrit in de polders is in de komende dagen ook voorzien. Plus een boottocht over de Kager Plassen met het oog op een informeel overleg tussen beide burgemeesters.
Zeker over wat voor snoepreisjes men wederzijds nog kan bedenken? In samenwerking met de Noordzuidraad van Kortrijk ?
Ik ben er zeker van dat schepen Hilde Demedts (IMOG) volgende keer mag meegaan naar de
Fiellieppiennen. (Schepen Flup D.C. zal zich nog even bedenken, nu hij dat allemaal leest.)

Hoe ik dat allemaal weet?
Het College van Haarlemmermeer meldt dat allemaal netjes en beleefd op de gemeentelijke website. Zie maar.

Wat de Cebuanen hier in Kortrijk tussen 17 (of was het 16?) en 20 mei hebben aangevangen weten we niet echt goed. Er was wel een bezoek gepland aan de Harelbeekse verbrandingsoven.
Het is wachten geblazen op het verslag van de dienst ontwikkelingshulp.

Zie nog onze stukken van 16/5, 13/5 en 14/3 als u alles wil begrijpen.
Kortrijk heeft een stedenband met Cebu en zal in het kader van ontwikkelingssamenwerking eens aan de metropool Cebu vertellen hoe men aldaar de afvalproblematiek kan aanpakken.
Rondom de Filippijnse stedelijke stortplaatsen waaien de plastiekzakken tot hoog in de lucht. En ze scheuren niet, zoals onze vuilniszakken. Kindjes juichen. Er staat nochtans geen “poëzie” op.

In elk geval heeft het gezelschap alhier goed gegeten.
Het Kortrijkse stadsbestuur raamt de kosten voor restauratie (dagvergoeding) op een totaal van 2000 euro.
En de hotelkosten op max. 1000 euro.

Er waren nog andere kosten.
Voor het welkomstdiner, de gidsenkring, een vrijwilligersontmoeting (??), andere vervoerkosten, voorbereidend bezoek aan Haarlemmermeer, enz.) voorzag men 2000 euro.
De Cebuanen kregen ook nog een GSM ter beschikking? Niet te verstaan: al van 13 mei. En een minibusje.

Voor de vliegtickets had het stadsbestuur 9.000 euro over.
Uit hoeveel leden bestond de Cebuaanse delegatie dan wel? Was Bimbo weer van de partij? En Tessie?
Je kan zeker voor ca. 800 euro per persoon een retourtje krijgen van hieruit naar Manila. (Omgekeerd is het wellicht nog goedkoper.)
BETAALT EEN BURGEMEESTER VAN CEBU-CITY WEL ZIJN TICKET ?
(Als ik hem was zou ik dat niet doen. Visa !)

Het Kortrijkse College beschouwt al die overheidsopdrachten alweer als dagelijks beheer, daden waarvoor de gemeenteraad (of de adviesraad voor ontwikkelingssamenwerking) dan niet moet tussenkomen.

Een prangende vraag is in hoeverre Haarlemmermeer, de andere zusterstad van Cebu, zijn steentje heeft bijgedragen aan het snoepreisje van de Filippijnen.
Die aanminnige tafelschuimers van Cebu zijn tot alles in staat. Ze zijn zo lief meneer. Zullen de Hollanders zich laten doen? Hebben ze totaal niets bijgedragen in de vliegreis? Betalen zij enkel het vervoer met minibusje naar de waarlijk vlakbij gelegen luchthaven Schiphol?

Schepen Alain Cnudde van ontwikkelingshulp mag hierbij wel enige uitleg en rede verschaffen aan de gemeenteraad. Niet enkel aan de volstrekt onweerbarstige pers.
Over de ware kosten van heel dit gedoe met Cebu.
Tita-tovenaar Cnudde (ook van Financiën) zal opwerpen dat we daar in het kader van ons convenant “ontwikkelingssamenwerking” met de Vlaamse overheid subsidies voor krijgen. Dat is de kwestie niet. Ach.
Het gaat om de zin van dit alles. En de proporties tussen reis- en administratieve kosten
(uit Kortrijk) versus reële hulp.
Wederzijdse kennis met Cebu is totaal uitgesloten. Tenzij deze: dat die burgemeester van Cebu-city ook eens achter zijn vuilnismannen gaat lopen. Komt aldaar zeker niet in de pers.

P.S.
Op de webiste van metropool Cebu kan men de begroting van 2004 vinden. Het gaat om een bedrag van ongeveer 1.500.000.000 pesos.
Je vindt er ook inkomsten en uitgaven per sector en functie.
Schepen van ontwikkelingssamenwerking kan eens opzoeken wat Cebu krijgt aan binnen- en buitenlandse hulp. Staat Kortrijk daarbij?
En schepen van milieu kan eens nagaan wat Cebu besteedt aan “waste management”.
Ook eens kijken hoeveel een vuilnisraper verdient, per wijk.
www?
Het staat er allemaal op.
Ge moet daarvoor niet veel reizen.

Kortrijkzanen die zich hebben ingeschreven voor de reis naar Tasjkent (Uzbekistan) kunnen met goed gevolg en tot de datum van de afreis in oktober ondermeer volgende websites raadplegen:
www.iwpr.net
www.registan.net
www.economist.com
www.opendemocracy.net
www.thinking-east.net
http://enews.furgana.ru
http://cf.hum.uva.nl/oosteuropa/prospekt (tijdschrift voor Rusland)

Allemaal met enorm veel links.
In een vorig stuk van 5 mei gaven we u ook nog een aantal interessante adressen.
Als u foto’s wil zien van de gruwelen: http://muslimuzbekistan.com

Reisgenoten!
Niet bang zijn.
Tegen oktober is alles opgelost. Is de president weg, met in zijn zog de burgemeester van Tasjkent. Kunnen daar dan met gerust gemoed heen.

P.S.
Kan de gemeenteraad geen steentje bijdragen tot de democratisering van Oezbekistan?
Een of andere motie goedkeuren?
Bijvoorbeeld zeggen dat wij Kortrijkzanen niet naar Oezbekistan gaan, zolang de burgemeester van onze zogenaamde zusterstad Tasjkent geen standpunt inneemt ten opzichte van het gedrag van de landspresident en zijn leger.
Het moet niet altijd over B-H-V gaan.

Zijn de Cebuanen vandaag in Kortrijk aangekomen?
In de lokale pers van Cebu nog altijd geen woord daarover.
Dat die tafelschuimers dan maar vlug even tussen twee recepties door www.haarlemmermeer.nl raadplegen en zich ook letterlijk daarheen spoeden. (Vlakbij Schiphol, het staat misschien al te gebeuren.)

Of durft de Cebuaanse delegatie aan onze Kortrijkse ontwikkelingshelpers niet vertellen hoeveel geld ze al hebben gekregen van hun Nederlandse zuster-polderstad? (Ook voor hun hospitaal en voor de brandweer.)

Haarlemmermeer is namelijk de zoveelste maar dit keer en al lang echte zusterstad waar het in se rijke Cebu-city geld uit pompt.
Kortrijk (schepen Alain Cnudde) heeft nog altijd geen officiële “letter of intention” met Cebu kunnen voorleggen aan de gemeenteraad. (Dat zijn wij, Kortrijkzanen.) Laat staan een “memorandum of agreement”.
Niettemin heeft er iemand van de stadsadministratie in onze naam beslist dat we aldaar in de Filippijnen iets gaan doen aan “waste management”. Zonder internet te raadplegen.
Intussen wel veel heen-en weer-gereis organiseren. Dat is pas “waste management”! (Zo’n vliegtuig alleen al doet aan enorme luchtvervuiling.)

Lezer !
In plaats van naar de Sinksenfeesten te gaan kunt u vandaag Google raadplegen met de term “waste management Cebu”.
En zien hoe de stad met ons geld nu een keer elders nodeloos potverteert.

Ik wil eerst even een persoonlijke ervaring vertellen.
Filippijnse steden zijn de netste van heel de wereld. Je durft er niet eens een lucifer op straat gooien. Vandaar dat de afvalbergen reuzegroot zijn. Die van Manila kan men zowat vergelijken met een Tiegemberg. Er wonen mensen op ! Met hutjes en alles wat daarbij behoort.
De afvalproblematiek is aldaar van een heel andere orde dan bij ons. Die Filippijntjes hebben al lang voor onze tijd hun eigenste kringloopwinkeltjes uitgedacht. Zonder subsidies. Zonder ambtenaren.
En nu gaat Kortrijk ze een keer in het kader van ontwikkelingshulp (dat is een industrie) een ultra-dure verbrandingsoven aansmeren. Zoals die van Harelbeke. Heeft diverse keren maandenlang stilgelegen. Met telkens opnieuw enorme kosten. Miljoenen. Er is namelijk altijd iets nieuws te bedenken om ons gezond te houden. Corrupte regimes in Azië zullen daar wel weg mee kunnen.
Voor de arme Filippijntjes in Cebu en elders is voorsorteren en afvalpreventie de dood ! En dan gaan we nog een keer verbranden wat ze nodig hebben.
(Zie nog mijn alternatief en constructief voorstel in een vorig stuk.)

Kijk dus nog een keer bij Google.
Meer speciaal op de website van Haarlemmermeer.
Als u op de zoekmachine aldaar Cebu aantikt kunt u 64 items vinden. Bladzijden en bladzijden. En vergelijk dan met de gegevens van onze stadsite.
Haarlemmermeer geeft u tot en met inzage van de discussies over Cebu in de gemeenteraad. Met contracten. Met concepten. Begrotingen. Tussenrapportages. Burgerverslagen. Projectvoorstellen. Evaluaties.
Alles erop en eraan.

Noordzuidmensen! Oxfammers ! Groentjes !
Uw mond gaat openvallen.
Het toppunt is dus dat Haarlemmermeer zich ook intens bekommert om de afvalproblematiek van Cebu. Er daar ongelooflijk veel geld tegenaan gooit. En ook weer – hoe kan het anders ? – snoepreisjes organisiseert. De Rotary doet ook mee.
Kortrijk doet dus aan dubbelwerk. (Onze gemeenteraadsleden en schepenen weten dat niet. Philippe ook niet. En die andere Filip nog minder. Marie-Claire niet. Dinge ook niet. Laat staan één Kortrijkzaan. Eén journalist.)

Leest u vandaag op Google met me mee? Terwijl de Cebuaanse delegatie hier nu in Kortrijk aan het tafelen is? Of gaan we kruimels van de tafel rapen?

Geen schrik hebben.
Cebuanen behoren niet tot een tot nog toe onbekende diersoort.

Pinkstermaandag 16 mei al wordt er alhier ter stede een delegatie van Cebu-city uit de Filippijnen verwacht. De burgemeester zou ook meekomen. Kortrijk heeft namelijk al sinds 2004 (ja?) een stedenband met deze metropool (800.000 inwoners) van het gelijknamige eiland.
(Nog vandaag even de lokale pers van Cebu doorgebladerd. Geen bericht hieromtrent. De missie is misschien nog niet vertrokken. Nog even wachten op de zondagskranten aldaar.)

Tommy
Even iets tussendoor, ter informatie voor de lokale reguliere pers.
Mayor Tomas R. Osmeña (koosnaam Tommy) is waarschijnlijk nog altijd getrouwd met Margarita Lim Vargas. Zoon van een senator met dezelfde familienaam. Ik denk ook kleinzoon van een voormalig president (nog opzoeken). Geboortedatum nog niet gevonden. Aantal zussen of kindjes ook niet. Heeft gestudeerd aan de universiteit van Los Angeles (USA). Een halve Amerikaan. Is jarenlang vice-president geweest van “Apex Realty Developers in California” (USA) en van de Club Filipino aldaar. Financieel analyst van de Export-Import Bank van de United States. Zeker 15 jaar in Amerika geweest. Pas terug naar Cebu gekomen in 1988. Heeft al miljoenen peso buitenlands geld in de wacht gesleept voor zijn Metro Cebu. Ook voor zijn projecten inzake “waste management”. Dit laatste vooral onthouden!
Is in 2002 verkozen tot zowat de beste burgemeester van het land. Ook niet vergeten.
Het is dus met uitgerekend deze burgemeester van Cebu dat stad Kortrijk in het kader van de noord-zuid- ontwikkelingssamenwerking een stedenband heeft gesmeed.
Ik krijg de krul. En niet alleen omdat het geld voor onze ontwikkelingshulp nu plots oostwaarts gaat.
Wel omdat er hier een volstrekt onnozel – dit keer niet te verantwoorden irrationeel – spel aan de gang is. Volstrekt niet te verantwoorden. Kortrijkse ambtenaren en sommige mandatarissen verdienen snoepreisjes, maar geef dat soort dingen dan toch die naam. In managementtermen desnoods. Beetje incentieve dingen. Teambuilding.
De lokale reguliere pers zal over dit bezoek alleszins een alweer zoutloos maar wel politiek-correct en voor het stadsbestuur welgevallig verslag uitbrengen. Weten ze veel.
Kortrijkwatcher evenwel krijgt zoals vroeger al gezegd de krul van al dit duur en nutteloos gedoe, met het nodige heen-en-weer-gereis. Alsof er geen fax bestaat, E-mail, videoconferenties, websites.
Er is hierover ten andere in deze weblogkrant al een zéér triestig stukje aan gewijd. En dat is niet onze gewoonte. Zie het archief op datum 14.3.05.

Fundamentele en onbeantwoorde vraag
De fundamentele vraag was toen: waarom werd juist Cebu uitgekozen om via een zgn. stedenband aan ontwikkelingssamenwerking te doen?
Waarom kozen we bijvoorbeeld niet voor een door Allah helemaal vergeten dorp in Berber-Marokko?
Met dit land heeft Kortrijk tenminste nog enige affiniteit: er wonen en werken alhier in de stad
600 Marokkanen en 20

?????????????????????????????????????????
Amaai.
!!!!
Nog even opzij naar mijn papieren gekeken en alles is weg.
BLOGGER.COM IS IN PANNE GEVALLEN. ALLES KWIJT.

Had nog veel te vertellen. Over Bimbo en Tessie. Dat zijn de meest gehaaide fundraisers uit Cebu. Zullen die tafelschuimers weer van de partij zijn alhier in Kortrijk? Bimbo is een hoog geplaatst ambtenaar in Cebu. Heeft ook een vzw (foundation!) die huizen bouwt voor arme mensen. Doet van alles. Zelfs niet te vergelijken met een OCMW-bestuurder alhier. Zijn vrouw Tessie is ook een sociaal werkster. Een soort non die zich bezighoudt met de emancipatie van de vrouw op de Filippijnen. Ik kan daar echt een staaltje van vertellen, maar mijn blogger.com wil niet meedoen. Vrouwenemancipatie heeft voor haar met alles te maken, alhoewel ze nogal gefixeerd is op “family troubles”. Voedsel en zuiver water kan in de globale problematiek wel opgenomen worden zodat er in het kader van de specifieke milieuproblematiek toch weer even een tochtje over de wereld kan gemaakt. (Wees maar zeker dat ik niet blij ben als ik dit schrijf.)

Over de sluiting van de verbrandingsoven van IMOG en de enorme bijgaande kosten wou ik het ook nog hebben. Een van de meest raadselachtige en dure perikelen in de streek. Cebu zal het nooit te horen krijgen.
Want vergeet niet dat stad Kortrijk aan Cebu een keer gaat leren hoe we de afvalproblematiek moeten aanpakken. Inclusief met bezoek aan de verbrandingsoven. Die schouw! Altijd witte of geen rookpluim overdag. Daar is ongelooflijk erg veel aan gemetst.
Cebu heeft niet zolang geleden een tweede prijs gewonnen als netste en groenste stad van de Filippijnen.
Het bezoek van de Cebuanen aan Kortrijk is niets anders dan een snoepjes- en zakenreis.
Heeft totaal niets maar dan ook niets te maken met ontwikkelingshulp en/of het eufemisme “samenwerking”.
Alleen kortrijkwatcher weet dit te melden. De keizer is naakt.
Volgende keer mogen de schepenen Philippe De Coene (milieu) en Hilde Demedts (bestuurder IMOG) zeker naar de Filippijnen.

We hadden ook nog een alwéér constructief voorstel. Er is één domein waarbij Kortrijk iets kan leren aan Cebu. En dat is “sociale economie”. Net dit project zou een keer van nut kunnen zijn voor de veramerikaanste burgemeester van Cebu. En voor de mensen uit de sloppenwijken aldaar. Tessie ! Help mij . We hebben een band !!

Mijn gratis Blogger.com wil blijkbaar niet dat ik dit allemaal vertel. Dat www staat voor niets. Voor een andere keer? Na het bezoek? Ach ja.

Stel !
Stel dat u om een of andere reden verliefd bent geworden op een of andere Spaanse stad.
En dat u daarbij ook toevallig een hoge ambtenaar bent van de stad. Dan kunt u uw persoonlijke besognes zodanig regelen dat u zo nu en dan ook op kosten van de stad uw geliefkoosd oord kunt bezoeken. Daarvoor moet u natuurlijk wel een of andere foef bedenken. Bijvoorbeeld zeggen dat die stad net als Kortrijk bekend staat om zijn textieldesign, of om zijn architectuur. Mode.
Een Spaans aandoend stadje als Santa Fe in New Mexico (USA) is hiervoor op alle vlakken veel beroemder, maar daar bent u dus – ambtenaar – toevallig niet geweest.
Dus kent u en heel Kortrijk de unieke textielcollectie niet van het “Museum of International Folk Art” aldaar. (Zie http://www.moifa.org/.) Dus gaan we daar niet naartoe.

Ook goed is dat u probeert om andere mensen mee te sleuren in uw gekte en mee te laten genieten van uw reis. U stelt dus aan het Schepencollege voor om met een Kortrijkse delegatie een “verkenningsreis” te organiseren naar uw geliefkoosd homeland: Oezbekistan met steden als Tasjkent, Samarkand, Boukhara. U hebt dat midden vorig jaar kunnen regelen. En daarbij de stad (dat zijn wij) zowat 10.000 euro ontfutseld. Zie ons vorig stuk hierover.
(Vroeger kon u overigens ook al een keer “handelsmissies” organiseren. En zgn. “Oost- west.vlaamse” handelsdagen. En daarvoor een vzw oprichten: Kortrijk 800.)

U hebt het nu zowat 15 jaar verder weer zover kunnen drijven dat het Schepencollege heeft beslist om in oktober van dit jaar een officiële delegatie naar uw geliefkoosd oord te sturen. Met journalisten, onderwijsmensen, bedrijfsleiders, culturalisten, politici, enz.
Daar zal u natuurlijk ook bij zijn, als ambtenaar. Hoeveel dit zal kosten aan de stad is nu nog niet bekend. Of Tasjkent een bijdrage zal leveren weten we ook nog niet. (Wij hebben al een keer een beeldje gekregen.Geen Kortrijkzaan die weet waar het staat of vanwaar het vandaan komt.)

U hebt er ook voor gezorgd dat de Kortrijkse sterveling nu ook meemag. Voor zowat 1.175 euro.
De smoes die u daarbij hebt bedacht is dat er in deze tijden van mondialisering en globalisering
“stedenbanden” nodig zijn. Met Tasjkent heeft Kortrijk helemààl geen stedenband, en we zijn met die stad ook niet gejumeleerd. (Indien dit het geval zou zijn hadden we daar subsidies voor gekregen.) Maar uw kind moet een naam hebben.
Ik heb me een halve dag werkelijk suf gesurfd en gezocht om op internet ook maar een spoor te vinden van onze relatie met Tasjkent die volgens de stadkrant nieuwe impulsen krijgt. Niets gevonden. Zoek bijvoorbeeld zelf maar eens op www.tashkent.org/uzland of op http://www.tashkent.uz/. Voer ook het woord “Toskent” in bij de zoekrobot. Nergens een woord over de relatie Kortrijk-Tasjkent.
OOK NIET OP DE WEBSITE VAN DE STAD KORTRIJK.

De groepsreis van oktober wordt exclusief verzorgd door Thomas Cook, met wie u goede relaties hebt.
Dat is natuurlijk volstrekt onwettelijk, maar geen gemeenteraadslid dat daarom maalt.
Overheidsopdrachten dienen altijd onderworpen aan het principe van de mededinging.
Thomas Cook heeft daarenboven al kunnen profiteren van de “verkenningsreis” van vorig jaar en krijgt gratis logistieke bijstand van de ambtenarij.

Waar is de tijd?
Waar is de tijd dat we niet naar Zuid-Afrika gingen omwille van het apartheidsregime aldaar? Zelfs niet naar Portugal, maar ik weet niet meer waarom.
Want het katholiek-corporatistisch-fascistisch bewind van António Salazar was vóór de Anjerrevolutie (1974) zeker minder misdadig dan het regime waarmee de deelnemers aan de reis naar Oezbekistan zullen kennismaken. (Géén kennis zullen mee maken! Dat is juist inherent aan officiële delegaties.)
Au fond valt nog te begrijpen dat men als een soort individuele wereldreiziger een land doorkruist met een volstrekt misdadig regime. Men moet er toch een keer geweest zijn? Het is trouwens een mooi land. En er valt nog iets te beleven.
MAAR ! Deelnemer zijn van een officiële delegatie van een openbaar bestuur is van een andere orde. Standpunten zijn dan onvermijdelijk.

Zal SP.A- schepen De Coene de delegatie vervoegen? En SP.A-raadslid en voormalig Amadees Marc Lemaitre? En ultramontaan CD&V-schepen Frans Destoop?

In Oezbekistan heerst een regelrechte dictatuur. Een totalitair regime. De stalinistische president Islam Karimov is een grote tiran. Samen met zijn dochters volkomen corrupt ook.
Dan kan men zich toch ook een beetje voorstellen hoe het gemeentebestuur van de hoofdstad functioneert. Onze zogezegde “zusterstad”!
(Tussen haakjes: de vermoorde Kongolese president Kabila is ooit nog het marxisme-leninisme gaan bestuderen aan de universiteit van Tasjkent.)

Bij deze wil ik graag uw aandacht vestigen op het feit dat president Karimov letterlijk duizenden leden van de partij Hizb ut-Tahrir (of andere criticasters) heeft gevangen genomen, gemarteld, verkracht, vervolgd en vermoord. De doodstraf bestaat er nog. De politie in Oezbekistan gebruikt elektrische schokken, verstikken gevangenen met plastic zakken, strooien chloor in gasmaskers, dompelen mensen onder in kokend water. Mensenrechtenactivisten worden zelf lastiggevallen.
De pers is gecensureerd.
De stad Tasjkent (betekent: stad van steen) ziet er groen uit, niet enkel door de parken en bomen maar ook vanwege de vele politieagenten. Die snauwen je voortdurend toe: “pazporte!” En proberen je geld af te troggelen. (Geef nooit je paspoort af!) Ze zeggen dat er in uw tas “bomba” zit. Dat je een “sjpioon” bent. Maar voor drie dollar is dit probleem gewoonlijk de wereld uit.
De mooie historische panden zijn door de aardbeving van 1996 weggevaagd. Op internet zijn daar nog foto’s van te zien, van de vernielingen. De stad kent geen steegjes meer.
In de avonduren is in Tasjkent letterlijk niets te doen. Best is om je dan ook niet meer individueel naar buiten te wagen. De winkeltjes in de metro bij hotel Tashkent zijn er ook niet meer, weggehaald vanwege bomaanslagen.

Reisadviezen
Leg een verhoogde waakzaamheid aan de dag, vooral in de buurt van openbare gebouwen en in drukke plaatsen. Blijf uit de buurt van demonstraties.
Als onze burgemeester en schepenen van de officiële delegatie alhier nog hun mandaat willen behouden zouden ze best NIET deelnemen aan politiek of godsdienstig getinte debatten.
(Zie nog: http://reiswijzers.net/ of http://www.diplomatie.be/.)

Het enig leuke aan dat land is dat de mensen ontzettend grote hoofden hebben en spleetogen.
De vrouwen dragen kleurige kleding en gouden tanden. Meiden zijn nogal bloot gekleed met rokjes tot net onder de bilspleet en kanten blousen die in het Kortrijkse begijnhof zouden verboden worden.
Ze verven hun haar in de kleuren sneeuwwit en peentjesrood.
En ja. Alexander de Grote zei het al: “Alles wat ik over Samarkand heb gehoord is waar, behalve dat het mooier is dan ik me had voorgesteld.” Idem voor Boukhara trouwens.

Voor een “country profile” van Uzbekistan kunt u ondermeer met goed gevolg raadplegen:
http://news.bbc.uk/
http://newsvote.bbc.co.uk/
http://www.state.gov/
www.cia.gov/cia/publications (Ja, de CIA!)

Op http://www.tashkent.org/ staat er niets. Tenzij “time en date”, “weather forecast”, en nog zowat onnozel.
De rubriek “uzland” is volkomen gecensureerd.

Het stadsbestuur geeft ons Kortrijkzanen nu allen via de Stadskrant van april de gelegenheid om voor 8 dagen af te reizen naar de fascistische en nog altijd leninistisch bestuurde republiek Oezbekistan, meer speciaal ook naar de hoofdstad Tasjkent.
Een 8-daagse reis tegen de prijs van 1.175 euro.
Met “Joker” kun je alginder drie weken vertoeven voor zowat 1.500 tot 1.700 euro. En de reisorganisator “Tiara” vraagt 850 euro om 10 dagen rond te toeren in dat onherbergzame, volstrekt akelig dictatoriaal bestuurd land.

Kerntaken
Hoe kan een Schepencollege op de gedachte komen om reizen te organiseren?
Zonder enig voorafgaand kerntakendebat over de vraag wat een gemeentebestuur voor zijn inwoners zoal heeft te doen ?
Zowat 16 jaar geleden is er waarschijnlijk een ambtenaar verliefd geworden op Oezbekistan.
En daar moeten wij nu de gevolgen van dragen. U wist het waarschijnlijk niet maar Tasjkent
is nu een soort zusterstad van Kortrijk geworden waarmee we zijn gaan “jumeleren”.
De Stadskrant spreekt nu van een “stedenband”. Een politicologisch volstrekt onjuiste term. (We hebben met Cebu een stedenband en met niemand anders. Straks komt er trouwens voor de tweede keer een Filippino-delegatie naar hier. En ons stadsbestuur is daar ook al geweest. Dat u dit allemaal ontgaat is ons een raadsel.)

In augustus-september vorig jaar (niet in oktober zoals de Stadskrant verkeerdelijk meldt) is er een achtkoppige delegatie van hieruit naar Tasjkent getrokken. De burgemeester met zijn persoonlijke secretaris. Een stadsambtenaar van de cel economie en groot Ruslandkenner: Stefaan Renard.
Natuurlijk ook de verantwoordelijke voor jumelages: Koen Vankeirsbilck, bij wie u zich nu voor de groepsreis van oktober dient in te schrijven.
Mevrouw Isabelle De Jaegere mocht ook mee als conservator van het Broelmuseum.
De conservator van het Vlasmuseum was er deze keer alwéér niet bij terwijl Tasjkent toch gerenommeerd is om allerhande textielzaken. (Brave mevrouw mag ook nooit ergens naartoe van de stad.)

Tot mijn verbazing namen ook nog deel aan dit “verkenningsbezoek” : een manager van de NV Michel Van de Wiele, iemand van “Export Vlaanderen” en … een manager van Thomas Cook.
Oorspronkelijk zou de zesdaagse in het totaal 5.234 euro kosten. De verblijfkosten zou de stad Tasjkent op zich nemen. Twee personen betaalden zelf hun reis. De vertegenwoordiger van de NV Van de Wiele en van Export Vlaanderen.
Stad (dat zijn wij) zou dus oorspronkelijk 827 euro per persoon betalen , zonder verblijfkosten.

Kleine misrekening
Nog voor de reis goed en wel begonnen was werden de kosten een beetje anders geraamd.
Vliegtickets en visa zouden nu 5.906 euro kosten.
Er was plotseling ook een beetje “cash geld” nodig voor “onkosten ter plekke”: 3.640 euro !!
Want men wilde ook naar naar twee onnoemlijk schone plaatsen: Boukhara en Samarkand. Groot gelijk. Maar kost hiervoor alleen al: 1.140 euro.
Ook dacht men aan de noodzakelijke maar vergeten “representatiekosten”: 1.700 euro.
En verder vond men dat de twee personen die zelf hun vliegtickets betaalden vanwege de stad (Kortrijk, – dus niet Tasjkent) recht hadden op 5 overnachtingen voor 600 euro.
Merk op: dat is ginder ver een enorme luxe-prijs.

De globale kostprijs van de rit kwam hiermee op 9.366 euro. Dat bracht mee dat er een begrotingswijziging nodig was. (Niet terug gevonden.)
Ook zou er achteraf nog een “gedetailleerde afrekening” gebeuren. Ook hiervan heb ik geen spoor terug gevonden.
Maar laat ons toch maar raden dat de reis het dubbele heeft gekost van wat oorspronkelijk was voorzien.

Nu kunnen we met zijn allen dus via reisorganisator Thomas Cook profiteren van dit verkenningsbezoek.
Want kijk eens.
“In tijden van mondialisering en globaliseren is het belangrijk om als stad te investeren in stedenbanden. Het bezoek van vorig jaar heeft de relatie tussen de ex-sovjetstad en Kortrijk nieuwe impulsen gegeven. ” Aldus onze Stadskrant.

Biljarters ongewenst
U weet het misschien niet. In heel Oezbekistan is biljarten verboden.
De zoon van een of andere minister aldaar is bij zo’n partijtje pool (waarbij geld aan te pas kwam) neergestoken.
Zo’n land is dat.
Met een brommer rondtoeren kan ook niet meer want dit vervoermiddel kan gebruikt voor terroristische aanslagen. Die zijn daar niet van de lucht.
Rare seismologische toestanden ook mogelijk. Tasjkent is bijvoorbeeld in 1966 helemaal verwoest.

Wacht nu maar even om u in te schrijven voor de groepsreis. Reiswijzer waarschuwt voor allerlei gevaren.
Binnenkort weet u meer, dank zij Kortrijkwatcher.

Weet u wat men zich nog kan afvragen?
Is zo’n aanbod van de stad voor een groepsreis niet onderworpen aan de wet op de overheidsopdrachten? Met andere woorden: kan de stad exclusief aan Thomas Cook de organisatie van de reis opdragen?
Maandag 9 mei is er gemeenteraad.
Krijgen we daar een vraag over?