Category Archives: gemeentefinanciën

Het is begrotingstijd (3): wat zijn belastingen ?

In het bestuursakkoord van de nieuwe coalitie CD&V en VLD is beloofd dat de globale belastingen geplafonneerd worden op het huidige niveau. En dat bepaalde heffingen zouden kunnen aangepast worden of zelfs geschrapt.
Bij de komende budgetbesprekingen voor 2008 kan hierrond een semantische discussie losbarsten. Zijn de ‘globale belastingen’ nu al of niet geplafonneerd? Zijn er nu een aantal “kleine taksen” wel geschrapt? En heeft men ter compensatie nieuwe inkomsten gezocht?
(Zie nog vorig stuk.)
Maar: wat zijn belastingen?

Raar maar waar. De wetgever geeft geen bepaling van de begrippen belastingen en retributies. Ook in de rechtsleer is men het erover eens dat een scheidingslijn niet strikt te trekken is.
In onze gemeentebegroting bestempelt men in de rubriek “belastingen” alle heffingen meteen als belastingen. Bijvoorbeeld: belasting op wegwijzers. Op plaatsrecht op markten. Op het plaatsen van terrassen. Op parkeren. Op niet-bebouwde gronden. Op valse alarmmeldingen. Enzovoort.
Voor de belastingen op openbaar domein mogen we dan zelf kiezen of het gaat om retributies of belastingen. En van verhaalbelastingen is nergens sprake.
Binnenlandse Zaken geeft op een website ‘lokale fiscaliteit’ een overzicht van de bestaande heffingen in de Vlaamse gemeenten. Het is waarlijk curieus om te zien hoe dezelfde items in de tabellen de ene keer door gemeenten worden aangemerkt als retributies, een andere keer als belastingen.

Retributies
Onder retributie wordt traditioneel verstaan de vergoeding die de gemeentelijke overheid, volgens een bepaald tarief, van een persoon of instelling verkrijgt voor een dienst die aan die persoon of instelling door de gemeente wordt bewezen.
Voorbeelden zijn dan de retributie voor de afgifte van een verkavelingsvergunning, voor de afgifte van administratieve stukken.

Voor de omschrijving van een retributie kunnen volgende criteria gehanteeerd:
– het gaat om een billijke vergoeding van de kostpijs;
– voor een door de overheid verrichte dienst aan een particulier;
– in diens persoonlijk belang;
– en op zijn vrijwillige verzoek.

Was het allemaal maar zo eenvoudig.
Neem nu de afgifte van administratieve stukken.
Stel dat u een stuk moet aanvragen omwille van een wettelijke of reglementaire verplichting. Dan doet u dat niet vrijwillig. U hebt bijvoorbeeld die afgifte van een vergunning wettelijk absoluut nodig. Het tarief dat daarvoor betaalt is dan een belasting, en geen retributie. De kostprijs van een copie van een stuk opgevraagd omdat u in het kader van openbaarheid van bestuur iets wil weten is een retributie.

Stel dat behalve uw persoonlijk belang ook het algemeen belang gediend wordt door een dienstverlening van de gemeente.
Neem nu het feit dat de gemeente wegenwerken uitvoert in uw buurt. Dit is wellicht in uw belang, maar ook in het algemeen belang. De kosten die de gemeente op de aangelanden verhaalt is een belasting. De aanslagvoet is verhaalbelasting

Er zijn nog heffingen die ruimte laten voor een variatie tussen het begrip retributie en belasting.
Neem nu de heffingen op waterverbruik. De prijs van huisvuilzakken. De heffing op de verspreiding van niet-geadresseerd drukwerk. Het tarief voor gevaarlijke of andere honden.
Bij de bepaling van het tarief spelen mogelijk beleidsondersteunende factoren mee, bijvoorbeeld ter ontrading of juist ter stimulering van een bepaald bedrag.
Hier is de heffing niet meer te definiëren als een billijke vergoeding van de kostprijs, maar eerder als een fiscale maatregel.

Was het allemaal maar zo simpel.
Zo is de heffing van een gemeentebelasting op schotelantennes door Europa verboden. De Europese Commissie interpreteert zoiets als een ongeoorloofd protectionisme ten voordele van de kabeldistributie.
En verscheidene rechtbanken hebben de gemeentebelasting op GSM-masten in strijd gevonden met het gelijkheidbeginsel. Discriminerend ten opzichte van andere, gelijkaardige antennes of masten die niet aan een belasting onderworpen worden.
Parkeergeld wordt in de rechtspraak meestal beschouwd al een retributie. Maar wegens de depenalisering van bepaalde parkeerovertredingen kan een gemeente een administratieve sanctie instellen.
Waar u ook eens moet op letten is of u voor een of andere prestatie van de brandweer moet betalen. Naast brandbestrijding zijn er 22 interventies die verplicht kosteloos zijn. Andere (niet veel) dan zijn onderworpen aan een retributie.

Belastingen

Dit zijn krachtens algemene, officiële regels gevorderde, gedwongen en eenzijdige geldelijke prestaties van personen en instellingen die binnen een bepaalde periode aan de gemeente moet worden betaald en die bestemd zijn om het geheel van de gemeentelijke uitgaven te bestrijden.
Belasting is een verplichte, een gedwongen betaling. De ontvangsten hebben een algemene bestemming: de opbrengst kan niet aangewend om een welbepaalde uitgave te bestrijden.
Meest bekende zijn de aanvullende personenbelasting en de opcentiemen op de onroerende voorheffing.

Het onderscheid tussen belasting en retributie is van belang voor de vervolging bij niet-vrijwillige betaling.
Voor retributies moet men de regeling van het burgerlijk recht volgen. Dit is omslachtiger dan de fiscale procedure. Bij belastingen schept de administratie zelf een uitvoerbare titel (het kohier). Rechtspleging voor de rechtbank is aldus overbodig.
Vandaar dat gemeenten er baat bij hebben om allerlei heffingen als een belasting te beschouwen…

Het is begrotingstijd (2): naar een semantisch probleem toe

De bespreking – wat Gerrit Luts zaliger het koninginnedebat noemde – van het stadsbudget 2008 (de begroting) is uitgesteld tot 17 december. Een en ander was voorzien voor 10 december. Men zal nu op die dag wel een ‘gewone’ gemeenteraad bijeenroepen.

Dat uitstel was te verwachten als men ziet dat vandaag nog op de agenda van het Schepencollege allerlei retributies ter sprake kwamen, plus stadspremies in verband met wonen (worden ze afgeschaft?), plus het reglement over de heffing op onbebouwde percelen.
Het is namelijk zo dat het ontwerp van budget op zijn minst veertien dagen voor de zitting aan ieder lid van de gemeenteraad moet bezorgd worden. Raar is dat op 10 december toch al beleidsplannen ter tafel komen, terwijl het zo is dat een budget tegelijk een beleidsnota en een financiële nota omvat.

Maar wat is nu de semantische kwestie die bijna onvermijdelijk aan bod zal komen tijdens het begrotingsdebat?
De vraag wat belastingen zijn, verhaalbelastingen, en retributies.
Wat belastingontvangsten zijn.

Even herinneren aan de partijprogramma’s bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen van vorig jaar.
De VLD wou minder belastingen innen. Afschaffing van de zogenaamde pestbelastingen, zoals die op reclamedrukwerk. Zelfs een korting op grondlasten voor nieuwkomers.
Terzake heffingen wou het CD&V-programma eigenlijk niets. Alleen maar “een gezond financieel beleid”.

Het bestuursakkoord tussen CD&V en VLD is natuurlijk de fundamentele tekst om bij de komende bespreking van het budget 2008 te oordelen over mogelijke nieuwe of gewijzigde heffingen.

Plafond

Wat stond er in het hoofdstukje “financiën”?
Allereerst dit: het stadsbestuur engageert zich tot een plafonnering van de globale belastingen op het huidige niveau.
Wat is dan het huidige niveau?
Volgens de begroting van dit jaar zou het totale bedrag aan belastingontvangsten 52,36 miljoen euro bedragen. Daarbinnen verwachtte men aan aanvullende belastingen (opcentiemen) alleen al 44,75 miljoen. Bij de tweede begrotingswijziging constateerde men bij de inkomsten uit de onroerende voorheffing een stijging van niet minder dan 1,4 miljoen euro.
Het geraamde totaal aan belastingontvangsten bedraagt dit jaar dus 53,82 miljoen.
Betekent een plafonnering van de globale belastingen dan dat men in de begroting 2008 niet boven dit bedrag mag komen? Dan zou men bepaalde heffingen (tarieven) moeten verlagen.

Maar er staat nog iets anders in het bestuursakkoord.
“Binnen dit vastgelegde kader (de plafonnering) kunnen de huidige belastingen en retributies worden vereenvoudigd of herschikt. Om de nagesteefde bestuurskwaliteit te verzekeren zullen afgeschafte of verminderde belastingen door andere inkomsten worden gecompenseerd.”
Die andere inkomsten zouden dan kunnen wijzen op méér inkomsten uit retributies. Een verhoging van wat men in het jargon als “prestaties” beschouwt. (Alleen als vanwege de “waterfactuur” zijn die in het verleden in een klap met 1,4 miljoen gestegen.)
Wat ook kan is dat men overgaat tot verkoop van patrimonium. Of meer gaat lenen.

Engagementen

Nog uit het bestuursakkoord.
“Zo engageert het nieuwe bestuur zich tot de aanpassing van de taks op het reclamedrukwerk in overeenstemming met het Vlaamse convenant, tot het schrappen of groeperen van een aantal kleine taksen van allerlei attesten en tot het toespitsen van de belasting op de onbebouwde percelen naar de speculanten beleggers.”
Op 30 november zullen we zien wat daarvan terecht is gekomen, want dan krijgen de raadsleden de nodige papieren.

Als er bepaalde ‘heffingen’ stijgen zal de oppositie zich haasten om die als belastingen te beschouwen. Beweren dat het plafond is doorbroken.
Waarop schepen van Financiën Alain Cnudde zal wijzen op een spontane groei van de belastingontvangsten. Traditioneel rekent men voor de onroerende voorheffing met een groeifactor van 2 procent en voor de personenbelasting een van 3 procent. Goed onthouden, Alain.

In een volgend stuk doen we een poging om te zeggen wat belastingen zijn.

Het is begrotingstijd (1): evolutie van de schuldenlast

Je kunt je niet op straat vertonen of je wordt aangeklampt met de vraag of de belastingen en/of retributies volgend jaar zullen stijgen.
Hoe zouden we dat nu weten, als zelfs het College hier nog mee worstelt, en – het is een publiek geheim – daar fel ruzie over maakt. (Een ambtenaar vertelde mij dat het gebakkelei tot in de gangen is te horen.)
Laat ons in afwachting wat achtergrondcijfers belichten.

Hoe staat het met onze schuldenlast en wat zijn de vooruitzichten?
Onder schuldenlast of schulduitgaven wordt verstaan: de aflossingen én intresten samen die we betalen om te voldoen aan onze uitstaande schuld.
Men noemt dat ook “de jaarlijkse last”.

2001
Hoe zat het in 2001, het eerste jaar van de vorige legislatuur met een coalitie van CD&V en SP.A ?
(Alle cijfers zijn wat afgerond.)
Het nog te betalen schuldsaldo bedroeg dat jaar 77.000 euro. Dat is 1.864 euro per inwoner.
Dit kwam neer op een jaarlijkse last van 13.000 euro. Oftewel 174 euro per inwoner.

2007
U wou weten hoe het nu zit, met CD&V-VLD ploeg?
Het schuldsaldo bedraagt dit jaar 106, 6 miljoen euro. (In het jaar van de verkiezingen 2006 zijn voor niet minder dan 23 miljoen nieuwe leningen afgesloten.)
Dat is 1.863 euro per inwoner.
Aan intresten plus aflossingen betalen we 13,6 miljoen. Maakt 185 euro per inwoner.
Even tussendoor opmerken dat de betaalde intresten dit jaar fel omhoog zijn geschoten en nog nooit zo hoog zijn geweest (5 miljoen).

Per inwoner bekeken ziet het er dus nog niet zo slecht uit, vergeleken met het jaar 2001.
We moeten er wel rekening mee houden dat Kortrijk toen duizend méér inwoners telde, – om de last per capita te berekenen.
Plus ! De stadsbegroting omvatte toen nog de pure stedelijke politiediensten. Nu is er een politiezone VLAS, met een eigen budget. In het jaar 2001 liepen de leningen voor onze gemeentepolitie zelfs op tot niet minder dan 2,4 miljoen euro. Niet te geloven.

2008
Het kan nog veranderen met de in de maak zijnde begroting voor volgend jaar.
Maar het tot op heden gekende budgettaire vooruitzicht vermeldt als nog te betalen saldo voor 2008: 113,6 miljoen.
De jaarlijkse last is dan 14,71 miljoen euro.
Maar deze cijfergegegevens zijn met een korreltje zout te nemen. Er zijn uit de aard van de zaak in deze prognose namelijk nog geen (nieuwe) leningen ingeschreven.
En we kijken uit of het cadeau van minister Van Mechelen (100 euro per inwoner voor de schuldafbouw) er wel komt.

Hoeveel zou het cadeau van Van Mechelen ons kunnen opleveren ?

De Vlaamse Minister van Financiën Dirk Van Mechelen heeft ene ware Steve-Stevaert-stunt uitgehaald met de belofte van iedere gemeente per inwoner 100 euro te geven. Hij deed dit op 16 november zomaar in de media, zonder zijn collega’s uit de Vlaamse regering daarin te kennen.
Dat onverwacht cadeau moet dienen voor de afbouw van de uitstaande gemeentelijke schulden.

Vraag is nu wat dit voor Kortrijk betekent. Hoeveel die schuldaflossing kan opbrengen?
(De burgemeester zei al in de krant dat hij bij de begrotingsopmaak met dat geschenk zou rekening houden.)

Ik vraag me nu af of volgende redenering wel juist is. Help mij !
1.
Volgens een budgettair vooruitzicht voor 2008 (nog niet definitief) zou het nog terug te betalen saldo van de schuld begin volgend jaar 113,80 miljoen euro bedragen. Men voorziet een aflossing van 9,72 miljoen. Dat is 8,5 procent.
2.
Nu trekken we van dat schuldsaldo gewoonweg de 100 euro per inwoner af. (We houden het op 73.700 inwoners.)
113,80 min 7,37 miljoen herleidt het nog te betalen saldo tot 106,4 miljoen.
3.
Een aflossing van 8,5 procent op dit verminderde bedrag komt neer op zowat 9.046.800 euro.
En we dachten voorheen 9,7 miljoen af te lossen.
Dat wordt dus een cadeau van ongeveer 683.000 euro. Althans minder af te lossen. Juist?
Stel nu dat Stad dit bedrag zou lenen. Looptijd 20 jaar en intrest 6,25 procent. Dan is de maandelijkse aflossing 4.992 euro en het totaal van de intresten 515.137 euro.
4.
Maar met hoeveel minder leningslasten gaat dit dan gepaard?
Moeten we om dit te weten niet de leningscontracten van Stad kennen?
5.
Nog even opmerken dat de minister ook wil bijspringen als er bij de reductie van de schuld wederbeleggingsvergoedingen zijn verschuldigd. Hij heeft daarvoor via het fiscale pact 25 miljoen in petto.

P.S
” DeTijd” (17.11) heeft ook een berekeninge gemaakt…
De krant zegt dat de uitgespaarde rentelast voor Kortrijk 368.285 euro bedraagt. Maar men baseert zich op de schuld van eind 2004 (106,50 miljoen) en een procent van 6,29 aflossing schuld. Waar de krant het bedrag van 106,50 miljoen euro vandaan haalt is me een raadseL. In de begroting 2004 is er sprake van 81,73 miljoen, en voor begin 2005 van 80,10 miljoen.

Nog even de zaak anders bekijken. Stel dat Stad het cadeau van 7,3 miljoen zou moeten lenen. Looptijd 20 jaar. Een simulatie leert dan dat we met een rente van 6,25 procent maandelijks 53.357 euro moeten aflossen. En het totaal van de intresten zou 5,7 miljoen bedragen.
U merkt het: we geraken er niet aan uit. Even schepen Alain Cnudde bellen?

****
Van deze gelegenheid even gebruik maken om iets te zeggen over de evolutie van de schuld.
Eerst over de jaarlijkse last van aflossingen plus intresten.
In 2001 bedroeg die zgn. schuldenlast 517 miljoen BEF. Of 6.942 oude franken per inwoner.
In 2006 zou het gaan om 11.626.643 EURO.
2007: 13.613.600 EURO. Per inwoner 186 euro.

Nu over het nog te betalen saldo.
In 2001 torsten we een schuldsaldo 3 miljoen BEF of 40.231 BEF per inwoner.
In 2006: 91.744.766 EURO.
In 2007 gaat het om 106.625.704 EURO.

THUISWERK
Reken per inwoner tussen 2001 en 2007 de verhoging van enerzijds de schuldenlast en anderzijds de globale uitstaande schuld uit.
Morgen op een volgende bladzijde de oplossing.

De kostprijs van een standplaats voor woonwagens

Het kluchtige aan onderstaande historie is dat woonwagenbewoners zich daar allemaal niets van aantrekken. Gypsies.

Als u weer eens wordt aangeklampt door een vlaamsblokker met de vraag hoeveel de inrichting van één standplaats op het doortrekkersterrein voor Rom, Manoesj of voyageurs op Heule-Watermolen (vlakbij de Ring R8) uiteindelijk zal kosten zegt u maar dat u het nog niet weet. Waarschijnlijk iets van 40 of 50.000 euro, als er daar 20 standplaatsen komen. Ooit dacht gewezen schepen Frans Destoop aan iets van 6.000 euro. Kreeg stante pede de VROEM-prijs.

Op de begroting van dit jaar is er 825.000 euro ingeschreven. Van de Vlaamse Gemeenschap verwacht men 90 procent subsidies. (Zie verder.) Het gemeentelijke aandeel zou dus 82.500 euro bedragen. Wout Maddens, schepen van stadsplanning, hoopt nog subsidies in de wacht te slepen vanuit de provincie, omdat andere gemeenten in West-Vlaanderen toch niet gelijktijdig werk maken van doortrekkersterreinen. Wat nochtans was overeengekomen met bijvoorbeeld Oostende en Roeselare.

Stad heeft al vroeger voor de aankoop van de gronden 318.000 euro betaald. De notarisfamilie Sabbe heeft daar toen vooral wel bij gevaren.
Er zijn nu aanbestedingen op til voor de inrichting van het terrein. Het is goed om enige cijfers bij te houden, om dan later de geraamde prijzen te vergelijken met de reële kosten.

Perceel 2 (wat is perceel 1 dan?) slaat op de verwezenlijking van een dienstgebouw.
Geraamde prijs is 323.302 euro, zonder BTW.
Perceel 4 (wat is dan 3?) is de plaatsing van een hoogspanningskabine.
30.000 euro, zonder BTW.
De offertes voor die aanbestedingen moeten binnen tegen 13 november. Bij de opening ervan in het stadhuis (salon) mag iedereen aanwezig zijn.

Een andere aanbesteding gaat over de ‘voorbereidende’ werkzaamheden van de omgevingsaanleg. Het nummer van het perceel is niet aangegeven.
30.043 euro, zonder BTW. Hier wordt niet gezegd dat de opening van de offertes op 12 november openbaar is.

Luister goed.
We hebben niets tegen dat doortrekkersterrein.
We vrezen zelfs dat er daar weinig zigeuners zullen opdagen als het reglement te streng is en de huurprijs te hoog.
Maar er is iets dat danig intrigeert, en daarom schrijven we er weer eens over.

In de bestekken van de hierboven aangehaalde aanbestedingen wordt telkens de klassieke vraag gesteld of “de opdracht verband houdt met een project dat met middelen van de gemeenschap wordt gefinancierd”.
En het antwoord is telkens: NEEN.
Hoe kan dat nu?
Waarom antwoordt men daar gewoon niet op dat er een aanvraag tot subsidiëring is ingediend bij de Vlaamse Gemeenschap?

P.S.
Maar weet u waarom we nooit de werkelijke, totale kostprijs van het doortrekkersterrein zullen kennen?
Ondermeer omdat we nergens zullen zien hoeveel honoraria er betaald zijn aan Leiedal, aan notarissen en architecten. Kosten van allerhande logistieke (voorbereidende) werkzaamheden, studies, vergaderingen. (Het project sleept al minstens tien jaar lang aan.)

Pastoor John Dekimpe is nog de slechtste niet

John Dekimpe is pastoor van Sint- Rochus. Was vroeger studentenpastor aan de KUL en dat is nog te merken.

Op de Kortrijkse weblog van “Het Nieuwsblad” reageert hij namelijk geheel onschuldig op ingezonden stukken naar aanleiding van het “slordig bestuur” van de kerkfabriek Sint-Eutropius- Heule bij de onderduimse verkoop van een onderpastorie. Email van 29 oktober om 11u44. Het is gewaagd.
Hierbij begint hij met te zeggen dat hij moeilijk kan oordelen of de kerkfabriek van Heule haar boekje is te buiten gegaan. “Ik ken dat dossier niet.”
Wel, eerwaarde, zoals iedere burger kunt u dat dossier gaan inzien op het stadhuis. Je moet zelfs geen belanghebbende partij zijn. Kan ook de weblog van SP.A-raadslid Marc Lemaitre en van Bart Caron (Spirit) dienaangaande raadplegen. En in november naar de eerstvolgende gemeenteraad komen.

Maar de heer Dekimpe – mogen we John zeggen? – wil met zijn reactie in feite van de gelegenheid gebruik maken om geheel iets anders te poneren. Aankaarten. Gelijk heeft hij.
Hij wenst in de eerste plaats een noodkreet te slaken. Over het ‘vreselijk probleem’ van de houtworm in zijn kerk. Schepen Jean de Bethune doet er niets aan. Voor zover hem bekend, is daar nooit een ‘eerlijk en open gesprek’ over gevoerd. Pastoor wil tot meer overleg komen tussen Stad (Imperium) en Kerk (Sacerdotium). Vroeger was er namelijk een jaarlijks gesprek van bewindslieden (Jean) met ‘bepaalde’ leden van kerkfabrieken.
Stad drong hierbij aan op besparingen omwille van budgettaire beperkingen.

In een of ander volgend stuk zal hier eens (nogmaals) uit de doeken worden gedaan hoeveel geld Stad spendeert aan de kerkfabrieken, in vroeger tijden en tot op heden. Alleen al in gewone uitgaven (dit is: zonder investeringen en buitengewone toelagen tegen houtwormen !) gaat het nu om 17 euro per inwoner, moslims en loge en ongedoopte baby’s inclusief.
Dekimpe is als pastoor dankbaar over het feit dat Stad de kerkfabrieken toch wel “royaal” steunt.

Maar pastoor oppert in zijn reactie op de blog van “Het Nieuwsblad” iets buitengewoon interessant-innovatief. Het zal hem ter dekenij en op het bisschoppelijk paleis te Brugge niet helemaal in dank worden afgenomen.
MISSCHIEN MOETEN ER KERKEN GESLOTEN WORDEN. In Kortrijk.
En ook daarover mag ooit wel eens een open en eerlijk gesprek gevoerd worden. Ja, vinden wij allen.
Dekimpe was voorheen een postconciliaire studentenpastoor die bij allerlei gelegenheden – tot moederkesdag toe – horden alternatieve kerkgangers aantrok.
Zou hij ook al dat gerucht hebben opgevangen – stond op kortrijkwatcher – dat schepen de Bethune van de O.L.Vrouwkerk een museum wil maken?

Dekimpe besluit.
“Bij de verkoop van eigendommen is de ‘enige’ winnaar de stad, zeker op een dubbele manier: minder toelagen en minder kosten in onderhoud van gebouwen (heu? KW), wat vroeg of laat toch zal moeten gebeuren. De winnaar is ‘financieel’ nooit de kerkfabriek…”
Tja.
Als Stad een andere functie geeft aan kerkgebouwen zouden daar ook wel eens inkomsten kunnen uit voortvloeien. Stad zou zelfs een gebouw kunnen verkopen. Iets wat in Nederland al meermaals is gebeurd, ook voor profane doeleinden.
Want hoeveel bedragen de gewone ontvangsten dit jaar terzake ‘eredienst’ voor Stad? Welgeteld 330 euro. En de zgn. buitengewone ontvangsten? NUL euro.

Het siert decanaal gezien John dat hij van zijn leven nog nooit een stadsbegroting heeft ingezien. Noch die van de kerkfabrica.
Nul komma nul weet van wat het Kortrijkse Imperium hier overgeeft aan het Sacerdotium. De pariochale werken.

Pastorie te goedkoop verkocht

Het is onder deze kop dat “Het Kortrijks Handelsblad” vandaag (kopen!) vertelt over die duistere affaire, zonder daarbij te zeggen dat bevoordeligde partij bij de verkoop van de onderpastorie te Heule niemand minder is dan een illuster CD&V-raadslid van de deelgemeente. Ook “Het Nieuwsblad” durft zijn naam niet prijsgeven. En van “Het Laatste Nieuws” horen we niets.
Lezers van deze weblog kennen de betrokkene omwille van het feit dat hij alhier bekend staat als het raadslid (voorheen een jonge CVP-turk) dat tijdens de gemeenteraadzittingen weleens persoonlijk werk verricht op zijn labtop en daarbij elektriciteit aftapt van het stopcontact in het raadshuis.

De zaak komt kortweg hierop neer. (Niet onbelangrijke perikelen achterwege gelaten.)
De kerkfabriek Sint-Eutropius heeft een pand in de Zeger van Heulestraat (een schoon, met prachtige tuin!) verkocht onder de vraagprijs. Dat mag zou men zeggen, maar er was een hoger bod. Net en precies de vraagprijs. Een verschil van 9.000 euro. De gevolgde procedure was niet zeer koosjer. Strenge moslims noemen zoiets ‘haram. Daar gaat het om. Het 7de, 8ste en 10de gebod, voor gristenen. De scheiding tussen Sacerdotium et Imperium.
Kerkbesturen zijn als openbare instelling wel degelijk gehouden aan de wetgeving op overheidsopdrachten. En een diepgeworteld heilig principe hierbij is dat bij werken, leveringen en diensten in alle omstandigheden transparante mededinging vereist is.
Wie over de affaire van de hoed en de rand wil weten, leze de weblog van SP.A-raadslid Marc Lemaitre. kortrijklinksbekeken.skynetblogs.be.

Een pikant detail is nog dat de voorzitter van de kerkraad een notaris is, en zijn zoon ook. Worden net als wij geacht de wet te kennen.
Wie heeft zich notarieel met de verkoop bezig gehouden? Volgens het nieuwe decreet betreffende de kerkfabrieken kan een
bestuurder niet tegen bezoldiging optreden als notaris voor of tegen het bestuur van de eredienst. Kosteloos kan wel. (Dat is één van die ouderwetse regelingen over ouderlingen van kerkbesturen.)

Het College heeft een schorsingsbesluit uitgevaardigd.
De bevoegde, schijnbaar apatische schepen Jean de Bethune (CD&V) kon wel niet anders doen, – kon geen kanten uit – aangezien de hoogste bieder een klacht heeft neergelegd. Onze beste ambtenaren zien dat dan. Zo zijn ze wel, nu en dan. Die deugnieten.
Het bevoordeligde raadslid (een criminoloog) dat naar men zegt, overal waar het kan en te pas en te onpas, te goeder trouw heeft gehandeld laat zich bijstaan door het advokatenkantoor Publius. Een kantoor – afsplitsing van huize Laga – dat bijna of in alle ietwat belangrijke rechtsgedingen van Stad inzake publiek recht optreedt als raadsheer, pro (décharge) Stad. Zonder enige offerte.

Raadslid Lemaitre is van plan om de zaak aan te kaarten in de gemeenteraad van november. Benieuwd of de pastoor zal komen luisteren. In clergy? Hij hult zich in stilzwijgen, net als de notaris-senior. Deken mag ook wel eens komen, om te zien hoe zijn schepen het ervan afbrengt.
Bij die ‘interpellatie’ zal er aanvankelijk een doodse stilte heersen. Net alsof het gaat om subsidies voor het voetbal (KVK). Ook een taboe.
Daarna komen alle duivels los. Schepen Jean de Bethune zal zonder geschreven tekst antwoorden, kort of lang, vooral onverstaanbaar en rap. Ter tale. Burgemeester, voorzitter van de Raad, kan het debat dan rapido voor gesloten verklaren. Want alles is gezegd.
Verdomd, wellicht zal voorzitter het agendapunt naar de besloten zitting verwijzen. Op aanraden van kantoor Publius. De advocaten aldaar houden daarvan. Het is hun lust en leven.
Dat wordt boeiend voor Publius. Voor het eerst een zaak verdedigen van nog wel een CD&V-raadslid tegen de toezichthoudende overheid, met name de eigenste traditioneel publius-kantoorvriendelijke Stad.

Politiek probleem is dat Lemaitre ook een voorstel zal indienen. Dat moet in publieke zitting. Eén ervan is gewoon decretaal voorgeschreven.

Een en ander biedt kortrijkwatcher de gelegenheid om een volgende keer (op de dag des heren?) wat uit te weiden over de regelgeving rondom kerkfabrieken.
Er doen daarover immers nogal wat misverstanden de ronde.

x.7,9/100 = 1000 euro

Hoeveel euro is x?
Dan weet u ongeveer vanaf welk belastbaar inkomen u 1.000 euro aanvullende personenbelasting betaalt aan Stad Kortrijk.
In elk geval dit: als u x euro personenbelasting aan de Staat afstaat, behoort u tot de gelukkigen die meer dan 40.000 oude Belgische franken per jaar betalen als gemeentelijke aanvullende personenbelasting. (Over die andere belasting, de opcentiemen onroerende voorheffing, hebben we het nu niet. Die levert Stad ca. 25 miljoen op en dat is méér dan de APB.)

Dus.
Het tarief van de aanvullende personenbelasting (APB) in onze Stad bedraagt 7,9 procent. (Waarde van 1 procent is momenteel 2,3 miljoen.)
Die belasting wordt ‘aanvullend’ genoemd omdat ze berekend wordt op basis van een andere belasting: die van de Belgische Staat.
In ons stedelijk geval is x gelijk aan 12.658,22 euro.
Op uw aanslagbiljet personenbelasting en aanvullende belastingen kunt u zien of u aan dit bedrag “belasting Staat” komt, en met welke “belastbare inkomsten” dit dan overeenstemt. Dat zal waarschijnlijk toch wel iets van 35.000 euro of meer zijn. We gooien er met ons klak naar, want hebben geen zicht op wat uw mogelijke belastingvermindering is, uw belastingvrije sommen, de aftrekken.

U bent in elk geval nogal begoed.
U behoort tot de dikke nekken.
Hoeveel Kortrijkzanen verkeren in uw situatie?
Hoeveel aangiften telt men alhier waaruit blijkt dat zij onderhevig zijn aan 1.000 euro of méér APB?
Om dit te weten heb ik op Tinternet alle denkbare sites bezocht over fiscaliteit.
Het is ontstellend. Allerhande opgevraagde pagina’s op nochtans officiële websites van overheden zijn niet meer beschikbaar.
En voor zover ze bestaan zijn ze daarenboven onvoorstelbaar gedateerd. Voorbeeld: de website van het federale Ministerie van Financiën geeft de gemeentelijke aanslagvoeten weer tot en met 2005.

Over de aangiften per gemeente met het daarbij behorend belastbaar netto-inkomen dateren de meest recente gevonden gegevens van het aanslagjaar 2003. Inkomsten van 2002. Daarmee moeten we het dan stellen om na te gaan hoeveel Kortrijkse belastingplichtigen momenteel 1.000 euro APB afdokken aan Stad.
De hiernavolgende cijfergegevens zijn dus verouderd, maar zijn misschien toch enigszins een indicatie voor de huidige toestand.

Begoeden en minder begoeden

In het aanslagjaar 2003 waren er ter stede 37.023 aangiften.
Daarvan waren er 5.707 die belastbare netto-inkomsten aangaven van meer dan 40.000 euro.
Men kan met enige redelijkheid veronderstelllen dat die 15 procent begoede belastingplichtigen meer dan 1.000 euro APB aan Stad betaalden, des te meer omdat de aanslagvoet toen hoger was.

Misschien wou u nog weten hoeveel arme belastingplichtigen er hier zijn?
Ziehier het aantal aangiften per klasse van 10.000 euro. Aanslagjaar 2003.
Minder dan 10.000: 5.878 aangiften (15 procent).
Tussen 10 en 20.000: 13.667 (36 procent).
Tussen 20 en 30.000: 7.748.
Tussen 30. en 40.000: 4.023.
Tussen 40 en 50.000: 2.317.
Méér dan 50.000: 3.390 (9 procent).

Het gemiddelde inkomen per aangifte bedroeg in 2003: 25.270 euro.
Het mediaaninkomen: 19.175 euro.
Voor de statistici nog dit. Het interkwartiel verschil is 18.781 euro. De interkwartiele coëfficiënt: 97,94. Assymetrie: 26,36.

Als Alain Cnudde, schepen van Financiën, eindelijk eens met foto de pers wil halen zou hij kunnen het bericht verspreiden met het antwoord op de vraag hoeveel belastingplichtigen momenteel aan Stad méér dan 1.000 euro APB betalen. DOEN ! Of minder.
Plus iets dergelijks over de OV.
Dat is info. Dat is actieve openbaarheid van bestuur.
Schone kleurrijke grafieken in de Stadskrant.

Een tweede begrotingswijziging zonder kommentaar (2)

Stel dat vader zomaar op eigen houtje heeft beslist van 24.000 euro te gaan lenen in plaats van de 15.000 die in het gezinsbudget oorspronkelijk was voorzien. Dat hij het plan om die 6.000 euro die hij zou lenen in naam van tante heeft verlaten. En dat hij de voorziene onderhoudswerken in de keuken voor 2.400 euro van de kaart veegt.
Daar zou toch een hartig woordje worden over gepraat binnen de familie?

Een gemeente is geen gezin.
Niettemin is het naar analogie onbegrijpelijk dat de gemeenteraad van vorige maandag zonder enig kommentaar de tweede
budgetwijziging van Stad heeft goedgekeurd.
We hernemen bovenstaande familiale beslissingen even, nu vertaald naar het stadsbudget.

Het College besliste via de laatste budgetwijziging om dit jaar 24 miljoen euro te gaan lenen in plaats van de oorspronkelijk voorziene 15,4 miljoen. U hoort goed. Staat weer niet in de gazetten.
Anderzijds.
De doorgeeflening aan de politiezone VLAS van 610.000 euro is geschrapt.
De 243.785 euro, voorzien voor het buitengewoon onderhoud ‘facility’ (stadsgebouwen) zijn ook geschrapt.
Idem voor de 50.000 euro aanpassingen bij KVK.
Idem voor de 35.000 euro die men zou besteden aan het “huis Tack”. (Wat is dat eigenlijk?)
De werken aan de President Kennedylaan (750.000 euro) gaan voorlopig niet door.
De studie “groenconcepten” kost plots 75.000 euro minder.
Geen renovatie van het kerkhof Sint-Jan (min 30.000 euro).

Daarentegen zullen we wel voor 50.000 euro méér meubilair kopen dan oorspronkelijk gedacht. (Wanneer zal dat een keer ophouden?)
En de aankoop van een gebouw “opvoedingswinkel” (wat is dat?) zal 150.000 euro kosten in plaats van 50.000.
De post “openbare verlichting” gaat van 277.000 naar 435.000 euro.
“Infrastructuur elektriciteit”: van 60.000 naar 240.000 euro.

Intussen zien we dat het totaal van de ‘schuldontvangsten’ op de buitengewone begroting van dit jaar van ca. 18,2 miljoen naar ca. 26 miljoen is opgelopen.
Schuldontvangsten is een wat misleidende term. Dat zijn hoofdzakelijk “ontvangsten” uit opgenomen leningen.
Voor de terugbetaling van geheel onze gemeentelijke schuld (intresten, kapitaalaflossingen) betalen we bruto jaarlijks zowat 16 miljoen. Dat bedrag stagneert de laatste jaren nogal vanwege de gunstige rentevoet.

Zoals gewoonlijk bij budgetwijzigingen beschouwt het College al dit soort beslissingen als puur technisch van aard.
Een artikel uit de begroting schrappen is toch ook een beleidsdaad? En zeker als het gaat om een beslissing die tevoren door de gemeenteraad werd goedgekeurd.

De raadsleden laten maar begaan.
Dat is politiek.

P.S.
Voor de schepen van Financiën.
Bij iedere begroting of wijziging is er een apart document toegevoegd, getiteld “programma van de uit te voeren buitengewone werken”. Daarin worden de investeringen vermeld. Alain, zou het niet goed zijn om in de kolom ‘opmerkingen’ aan te geven in welke gemeenteraad die investeringen zijn goedgekeurd?
Dan kunnen raadsleden des te beter nagaan welke door henzelf voorheen aanvaarde beslissingen achteraf van tafel zijn geveegd.

Een tweede begrotingswijziging zonder kommentaar (1)

Laatstleden maandag kwam de tweede begrotingswijziging voor 2007 op de agenda van de gemeenteraad.
Geen interventie, tenzij van onafhankelijk raadslid (voorheen VB) Eric Flo. Hij had het over iets van vorige jaren, maar zijn vraag werd onontvankelijk verklaard vanwege te technisch. Alain Cnudde, schepen van Financiën, meent namelijk nog altijd verkeerdelijk dat zgn. technische vragen enkel thuishoren in de raadscommisies. Zo komt hij ermee door.

Hierna volgt een technische vraag, gevolgd door een meer politiek getinte.
Met die tweede budgetwijziging stijgen de uitgaven in gewone dienst van 104,3 naar 105,9 miljoen euro. Verschil: 1,5 miljoen.
De begrotingscommissie (stadsontvanger, secretaris, schepen van Financiën) meent deze meeruitgave te financieren met de nog te ontvangen opcentiemen op de onroerende voorheffing (OV) van de vorige jaren. En waarlijk: de begroting voorziet nu inzake OV-ontvangsten een verhoging van het oorspronkelijk geraamde bedrag van 24,8 miljoen naar 26,3 miljoen. Verschil: 1,4 miljoen. Dus net niet genoeg voor het financieren van die bijkomende uitgaven in de gewone dienst.
Maar kom.

We gaan het nu eens moeilijk maken.
Volgens de Vlaamse Belastingsdienst (die instaat voor de doorstorting van de OV) mag Kortrijk zich dit jaar aan 23,6 miljoen voorschotten verwachten.
Verschil met het nu geraamde bedrag: niet minder dan 2,6 miljoen.
Het lijkt me nogal gewaagd om te veronderstellen dat Stad dit jaar nog die 2,6 miljoen zal kunnen recupereren. (Tot en met september ontving Stad daadwerkelijk 15,7 miljoen.)

Schepen Alain.
Ik heb eens gekeken naar de OV-bedragen die we van vorige jaren theoretisch nog mogen verwachten van de Vlaamse minister van Financiën. Die Dirk.
Dat staat allemaal op Tinternet.
We gaan terug tot 1999. Voor dat jaar moet er theoretisch nog (afgerond) 109.000 euro doorgestort.
Voor geheel de periode 1999 tot en met 2006 dient er nog 1,6 miljoen doorgestort. (Voor 2006 alleen: ca. 429.000 euro.)
Dat komt dus wel enigzins overeen met wat de begrotingscommissie dacht te recupereren uit vorige jaren. Maar heeft de Vlaamse minister werkelijk beloofd om dit achterstallige bedrag nog dit jaar door te storten?

Alain. Iets technisch nog, tussendoor.
Allerhande cijfers uit uw begrotingsdocumenten verschillen nogal met wat de Vlaamse Belastingsdienst op Tinternet vertelt.
We beperken ons tot het jaar 2006.
Volgens de stadbegroting 2006 verwachtten we vorig jaar 24,5 miljoen aan OV-belasting.
Volgens het Vlaamse Ministerie van Financiën bedroeg het inkohieringsbedrag 25,5 miljoen. Na aftrek van de onwaarden kwam men op een saldo van 25,3 miljoen. Welnu, volgens de stadsrekening 2006 bedroegen de vastgestelde rechten (wat we zeker moeten krijgen) : 23,2 miljoen.
Alain, leg dat maar eens uit, in de commissie.

Alain, nog iets.
Herinnert u zich nog de zaak-Rosoux? Rosoux was die ambtenaar die uitbracht dat de federale minister van Financiën (Reynders) volgens de klokkenluider moedwillig de doorstorting van de aanvullende personenbelasting (APB) naar de gemeenten vertraagde.
De gemeente Lennik heeft indertijd (1999) de Staat in gebreke gesteld en eiste zelfs een schadevergoeding. Na een arrest van het Hof van Cassatie in 2006 werd de zaak verwezen naar het Hof van Beroep van Antwerpen. Sindsdien niets meer van gehoord.

De schepen van Financiën zal zich ongetwijfeld herinneren dat ook onze stad – in navolging van Lennik en andere gemeenten – een proces heeft aangespannen tegen minister Reynders.
Ik meen in 2003, via huize Laga.
We horen daar ook niets meer over.

Maar Alain, wat let u om “in proces te gaan” tegen de Vlaamse minister van Financiën? Toch niet omdat de CD&V in Vlaanderen meeregeert?
De achterstallige OV bedraagt reeds 1,6 miljoen ! Is dat niet de moeite waard? Intrest opeisen !
Dit is een politieke vraag. Kan gerust beantwoord in de gemeenteraad.