Een 30-tal Vlaamse gemeenten voeren daadwerkelijk en planmatig een lokaal minderhedenbeleid.
Daarmee wil men de sociale samenhang verbeteren, allerhande diensten en voorzieningen “interculturaliseren”, de inspraak van elke burger verhogen, alsmede een maatschappelijk draagvlak bevorderen ten aanzien van de diversiteit in onze stadssamenleving.In de praktijk spitst dit beleid zich toe op de behoeften van etnisch-culturele minderheden. De ECM.
Elke Vlaming weet dat dit diversiteitsbeleid hard nodig is. We komen namelijk allemaal van over de Rijn. Die Germaanse volksverhuizingen (eufemisme voor: invallen) staan in ons collectief geheugen geprent. Het geweld dat daarmee gepaard ging! Geen sprake van handtasdiefstallen. Wel moord en doodslag, regelrechte veldslagen. En hoe die Romeinen ons behandelden! Schande. Niets geen sprake van inburgeringscursussen en asielprocedures! Niet de minste positieve discriminatie, tenzij om zelf romeins soldaat te worden of slaaf/slavin.
En die Caesar vond ons al vroeger wel de dappersten onder de Galliërs, maar dat was een overdrijving om zelf glorieus over te komen bij zijn achterban. Personal branding van een politieker bij de senaatsverkiezingen in Rome.

Gemeenten die een lokale integratiedienst willen gesubsidieerd zien dienen om de zoveel jaar een minderhedenbeleidsplan voor te leggen. Het zou niet mogen maar die overheidsgelden gaan hier in Kortrijk bijna uitsluitend naar personeelskosten en niet naar mogelijke acties voor de doelgroepen. We komen daarop terug. Want dat is toch wel het voornaamste “knelpunt”.

In de gemeenteraad van 3 juli komt dus het derde Kortrijks minderhedenbeleidsplan ter sprake. Voor de jaren 2007-2009. 55 bladzijden. (De bijlagen ontbreken weeral.)
Het eerste plan sloeg op de periode 2001-2003, maar dat was eerder een stuk typische welzijnsliteratuur. Het tweede (2004-2006) bleef al minder verstoken van het geijkte gezwam van welzijnswerkers, maar was eerder een rapport. Een “status questionis” zonder enig actieplan.

Het derde plan dat nu voorligt is alleszins op dit gebied een verbetering: per hoofstuk is er een zogenaamde knelpuntenanalyse.

We geven hier de voornaamste “knelpunten” van ons stedelijk minderhedenbeleid weer, zoals de diensten van Stad en betrokkenen dat zelf ervaren. Een constructief overzicht!

NIEUWKOMERS
Vorig jaar waren er hier 533 nieuwkomers. (De term is niet goed gedefinieerd, het cijfer slaat op aantallen in het vreemdelingen- en wachtregister, en niet op Belgische “verhuizers”.)
Het grote knelpunt is hier eerder van interne aard. Er is een beperkte (zeg maar: geen) informatiedoorstroming tussen de integratiedienst, het onthaalbureau en de dienst vreemdelingen. (Overigens is de integratiedienst lange tijd onbemand gebleven. De een na de andere ambtenaar nam of kreeg ontslag. De interculturele bemiddelaar is helemaal afgeschaft.)
Verder is niet geweten of de inspanningen naar een beter onthaalbeleid ook tot grotere tevredenheid leidt bij de nieuwkomers.
En er is weinig zicht op het aantal vluchtelingen/ mensen zonder papieren. (In het vorige beleidsplan dacht men aan ca. 300 personen.)
Inzake inburgering is er binnen de diensten alweer te weinig contact.
Wist u dat er hier sinds vorige zomer een “Huis van het Nederlands” is? Probeer daar eens op de zoekmachine van de website van Stad informatie over te vinden. Die blijft maar zoeken, eindeloos.
In 2005 hebben er zich 419 personen aangeboden bij het onthaalbureau. 56 kregen een inburgeringsattest en voor 181 is dit nog lopende.

LEREN
Er staan in dit hoofstuk van het beleidsplan enkele interessante cijfergegevens. In het basisonderwijs (34 scholen!) heeft 5,5 procent van de leerlingenpopulatie een vreemde nationaliteit. 89 procent daarvan is niet-EU burger.
In het secundair onderwijs gaat het om resp. om 2,9 en 86 procent.
Voor het hoger onderwijs zijn geen cijfergegevens ter beschikking!
Dat is dus meteen een knelpunt.
Er is ook volwassenonderwijs.
Er waren in het “Huis van het Nederlands” in het tweede semester van vorig jaar 379 aanmeldingen en die worden dan doorverwezen naar het Centrum Basiseducatie en het Centrum voor Volwassenonderwijs van het HITEK. Daar krijgen ze dan NT2, dat wil zeggen Nederlands Tweede Taal. In het Centrum Basiseducatie is er een enorme wachtlijst van 152 personen.
Allochtone ouders kunnen deelnemen aan het GOK-project. Info hierover is niet te vinden. En alweer zijn geen gegevens beschikbaar over het aantal cursisten in alle geledingen van het volwassenonderwijs. Hoe is dat in godsnaam mogelijk? Alleen dit euvel zou voor een minister (Marino Keulen) kunnen een reden zijn om alle subsidies te schrappen.
Opmerkelijk is dat het beleidsplan niets vermeldt over de gang van zaken bij het schoolopbouwwerk. Bestaat dit wel?

WERK
In april van dit jaar waren er 582 werkzoekenden met etniciteit niet-EU.
Een niet vermeld knelpunt hierbij is dat er 14 “actoren” op dit terrein werkzaam zijn. Kan het geen operationele doelstelling zijn om hier een keer het aantal personeelsleden op te tellen?
Zéér opmerkelijk is dat er in de Kortrijkse publieke sector (Stad, politie, OCMW) helemaal niemand uit de Etnisch-Culturele Minderheden (ECM) is tewerk gesteld bij het kaderpersoneel of in frontdesk functies. Kortrijk is hiermee een unieke uitzondering in Vlaanderen.
In 2004 waren er nochtans binnen Stad 138 sollicitanten van allochtone afkomst.
Cijfers voor 2005 zijn nog niet beschikbaar! Wat doet die integratiedienst en personeelsdienst eigenlijk?
Het zou (nogmaals!) interessant zijn als zo’n minderhedenbeleidsplan ook eens vermeldt hoeveel ECM-mensen werkzaam zijn in de diensten en instellingen zelf die zich onledig houden met minderhedenbeleid en/of welzijnswerk.
Kortrijk doet het wel goed inzake het creëren van banen in de sociale economie.
44,5 FTE van allochtone afkomst. Er wordt daar overigens onvoorstelbaar veel geld tegenaan gegooid en nog nooit zag ik een rapport met de berekening van de kostprijs per gecreëerde job.
Nog een detail. In de opsomming van de actoren inzake “werk” vergeet het beleidsdocument Kanaal 127! Daarentegen is wel sprake van de vzw Buurt- en Nabijheidsdiensten waarvan niemand weet wat die doet.

SOCIAAL LEVEN EN PARTICIPATIE
Ontmoeting en het stimuleren van wederzijds begrip is één van de prioriteiten van het minderhedenbeleidsplan.
En hiertoe zijn er veel gelegenheden. Op gebied van levensbeschouwing is er sprake van méér dan één zuil of sekte. Er is een boedhistische gemeenschap, een hindoetempel, twee moskeeën, een orthodoxe kerk, drie evangelische kerkgemeenschappen. Diverse kleine gemeenschappen: de Sikhs, 7-dagen adventisten, Pinksterbeweging, Krishna’s, Scientologie, Afrikaanse gebedsgroepen.
Het huidige beleidsdocument vergeet een opsomming van de zgn. “zelforganisaties”. Afrika Lisanga, Sindbad, Makasi, Sanza na Movi, Bahia de Todos os ritmos, Itran, Bantamba. Het Wereldharmonium van de Russen. En nog vele naderen. 18?
Bij de strategische doelstellingen is enkel de Unie der Moskeeën aangeduid als gesprekspartner. Waarom geen missienaaikringen? Zij hebben voeling met Vlamingen over heel de wereld, subsidiair de wereldbeschavingen.
Al sinds de Germaanse volksverhuizingen is er geen sprake meer van een lelieblank Vlaanderen. Sommigen van ons zijn in de vijfde eeuw tot in Afrika geweest en dan teruggekeerd.
Het beleidsplan signaleert slecht één belangrijk knelpunt. Er zou nood zijn aan een interculturele ontmoetingsruimte… Daar hebben we nu waarlijk een keer géén nood aan, in het kader van “inclusieve” samenlevingsopbouw. Er zijn hier al genoeg O.C’s.
En er is al een “integratieplatform” waar individuen van diverse afkomst elkaar ontmoeten.
De vraag naar een “interculturele ontmoetingsruimte” strookt niet helemaal met de roep naar een “inclusief beleid” waarbij het juist niet de bedoeling is om aparte werkingen of diensten aan te bieden.
Als knelpunt inzake verenigingsleven zegt het minderhedenbeleidsplan dat de toelagen ondoorzichtig zijn en geen hefboom tot samenwerking. (Die toelagen worden niet afzonderlijk vermeld.)

JEUGD
Wist u dat deze bevolkingscategorie ook een plaats vindt in het minderhedenbeleid?
Nu ja, er zijn hier (begin dit jaar) 2.842 jongeren (beneden de 25 jaar) bij de niet-Belgen en genaturaliseerde Belgen. 235 daarvan van Marokkaanse nationaliteit, 126 Fransen (?), 112 “Russen”. Hoeveel zwarten?
In Kortrijk telt men 109 erkende jeugdwerkinitiatieven, waaronder vier met een specifieke werking naar EMC. “SOFIA” richt zich tot de meisjes. En JEKOMA tot kwetsbare jongeren. Kwetsbaar!
Als knelpunt wordt gewezen op de precaire huisvesting van Bledi (voor Mahrebijnse jongeren). Persoonlijk heb ik ooit een keer midden in de nacht nog een knelpunt ervaren: die jongeren zijn minder kwetsbaar dan gedacht.

SPORT EN CULTUUR
Inzake sport kent Kortrijk traditioneel een zeer uitgebreid aanbod en telt niet minder dan 118 erkende sportverenigingen.
Nochtans meent het beleidsplan dat er nog veel knelpunten zijn op te lossen voor zelforganisaties om sport te beoefenen. ECM vinden niet goed hun weg in het reguliere aanbod.
Inzake de deelname van ECM aan cultuuraanbod zijn weeral geen cijfers bekend.
Dat bewijst opnieuw dat vorige beleidsplannen niet werden geëvalueerd.

VOORZIENINGEN
Bij Stad is er een D-team. Dat staat voor Diversiteit, Densiteit, Democratie, Duurzaamheid.
Daarnaast is een Integratieteam. Dat bestaat uit de onderwijsopbouwwerker, de medewerkers voor allochtone jongeren, een halftijdse medewerker voor integratieprojecten, en een integratieambtenaar.
Er is ook een preventieteam.
En een heel veld aan zorgverstrekkers. U moet eens op internet de “sociale kaart” bekijken voor Kortrijk. Honderden organisaties. (Wanneer wordt de studie van HIVA over dit oerwoud aan instellingen voor iedereen publiek gemaakt?)
Tussen al die diensten en instellingen kan “de afstemming” nog vergroot worden.
Een betere analyse zou zijn dat er gewoon een aantal kunnen opgedoekt worden. Dat de territoriumstrijd wordt opgeheven.
Er is ooit een onderzoek geweest naar de toegankelijkheid van de instellingen voor allochtonen. Maar vanwege een “personeelswissel” (ontslagen zeker?) bleven de aanbevelingen dode letter.

WONEN
Ook hier is er weer een tekort aan gegevens. Zelfs vanwege de sociale huisvestingsmaatschappijen.
Bij de strategische doelstellingen is er sprake van een degelijk doortrekkersterrein voor woonwagenbewoners. Evaluatie in 2007, dat is na de gemeenteraadsverkiezingen.
Heule-Watermolen kan nog even herademen.

BEELDVORMING EN COMMUNICATIE
Knelpunt hier is dat de directie Burger en Welzijn zeer veel informatie heeft (ja?) maar niet systematisch verspreid. De werking van de integratiedienst is niet altijd gekend bij de diverse doelgroepen.

INSTRUMENTEN
Dit hoofdstuk handelt ondermeer over de financiën voor het minderhedenbeleid.
Nogal rudimentair.
We behandelen dit punt in een ander nummer van deze weblog.

Nogal wat van die vele schimmige vzw’s uit de welzijnsector weten niet goed wat gedaan. Of beter: het overtollige personeel ervan dient zich waar te maken en vindt dan maar weer wat nieuws uit. Dat brengt altijd wel ergens subsidies op. 

De Vzw LOGO (Lokaal gezondheidsoverleg) Z-W-Vlaanderen met zetel in de Kloosterstraat te Marke (waar dokters ook wat aan verdienen) heeft al ergens midden vorig jaar aan het stadsbestuur het voorstel gedaan om de ambtenaren wekelijks van fruit te voorzien.
Dit in het kader van preventieve gezondheidszorg: het aanmoedigen van gezonde voeding.

Na uitgebreid overleg met allerlei diensten is het College met een besluit van eind december 2005 dan ingestapt in het project.
Men is dus begonnen met het bedelen van fruit in het stadhuis (dakcafé), Rekkemsestraat (sport?), Lange Munte en brandweer.
Wekelijks een stuk voor 415 personeelsleden.
Voor januari tot juni 1006 (uitgezonderd van de schoolvakanties) zou dit gebaar 1.328 euro kosten.
Het bedrag zou ingeschreven worden op een begrotingspost van 2006 met als titel: “technische benodigdheden personeel en sociale dienst”.
En nu. Wie dit artikel gaat opzoeken (131/124-02) vindt daar nul euro in. (Vorig jaar wel 35.000 euro.)

Het College vond eind vorig jaar toen ook dat het project waarbij fruit aangezien wordt als een technische benodigdheid zou geëvalueerd worden in juni van dit jaar.

Maar nog voor die evaluatie kon plaatsgrijpen heeft het College onlangs (begin maart) beslist om de bedeling van die technische benodigdheden uit te breiden. Gezien het succes van de actie zal men nog bijkomend technisch fruit aankopen voor de maanden maart tot eind juni. Dat kost dan 950 euro. Alweer 415 stuks. De budgettering gebeurt nu via het artikel “technische benodigdheden ingevolge ARAB, EHBO,enz.”. In deze post 13120/124-02 is geen krediet te vinden.

De bedeling van het fruit gebeurt via de interne postbedeling in het stadhuis en het kanaal van werk- en bescherminguitrusting.

Er is weer een evaluatie van die tweede lichting technische benodigdheden voorzien in juni. Aangezien we dan nog dichter bij de verkiezingen zijn genaderd zal die postief uitvallen.

Wie dit fruit aankoopt en welke firma hiervoor instaat is onbekend.
Hoe is de gunning gebeurd? Wie won de mogelijke offerte?

Huistaak.
Bereken de prijs van een stadsappel of banaan. Van januari tot eind juni telt men 26 weken. Vanaf maart tot eind juni: 18. Wel de schoolvakanties aftrekken.

U hebt buiten uw wil om een hoogbegaafd kind? Dan kunt u met de afgeleide problemen daarvan naar “Bekina”.
Nog zwangerschapsproblemen? Niet naar de dokter gaan! CAW Piramide kan u helpen. Nood aan cognitieve verrijking? Daar dient CEBCO voor.Gebarentaal aanleren? Ga naar de “De Haerne Club”. Misschien zit u in een moeilijk rouwproces verwikkeld. “De Reikende Hand” is daar dan voor u.
“Reddie Teddy” zorgt voor onthaalmoeders. Vinger kwijt? “Dysmelia” kan u daarmee leren leven. Voor holebi-plezier kunt u aansluiten bij “Liever Gelijk”. Mannelijke thuislozen kunnen zo terecht bij “Mannenopvang”. Of “Mensen Onderweg”.
Ook met chronische rugpijn moet u helemaal niet naar de dokter. Daar is de vereniging “Ruggensteun” voor. Voor de regeling van een adoptiekind uit het buitenland blijft u best aankloppen in Kortrijk zelf bij “Triobla”.

Waar hebben we het in godsnaam over?
Te Kortrijk zijn er 361 organisaties die zich om uw welzijn bekommeren.
Als we daar de diensten aftrekken die door ziekenhuizen, mutualiteiten, OCMW, rusthuizen worden verstrekt komen we toch nog aan zowat 250 welzijnsinstellingen en/of diensten.

U kunt ze allemaal vinden op de Sociale Kaart. SOKA.
Website : www.soka.be, en daar dan de zoekterm Kortrijk invoeren.
U krijgt dan van iedere instelling allerhande coördinaten en gegevens omtrent doelstelling en werking. E-mailadressen en de eventuele website ook.
Aantal verantwoordelijken en soms ook een lijst van medewerkers. Voor het Justitiehuis bijvoorbeeld tel ik niet minder dan 27 “contactpersonen”.

Het is dus min of meer mogelijk om een ruwe schatting te maken van het aantal welzijnswerkers in Kortrijk.
Maar ik begin er niet aan. Dat is juist stof voor een thesis of een project van een welzijnswerker.

Een aantal van die instellingen kent u wellicht. Bijvoorbeeld de Brailleliga, CAW Piramide en Stimulans, Den Achtkanter, Kanaal 127, Kind en Gezin, het MPI, Poverello, het Welzijnsconsortium, Palliatieve Zorg.
SCHRIK NIET.

Van andere organisaties hebt u zeker nog nooit gehoord, terwijl ze u toch kunnen aanbelangen: Allergiepreventie, Bemiddeling in strafzaken, – die naamgeving althans is duidelijk.
Maar “De Stroom” (vrijetijdsbesteding voor gehandicapten) niet verwarren met “De Vaart” (voedselbedeling voor kansarmen). “Buda Kledijshop” bezorgt kledij aan minderbegoeden. “Lisanga” vangt mensen op uit Centraal-Afrika. Voor het aanleren van percussie op djembémoet u bij “Sanza No Moyi” zijn. Bi-jongeren kunnen terecht bij “Dubbelpunt”. En als u op vlak van onderwijs door de mazen van het net bent gevallen krijgt u hulp van “Auxilia”. Voor het aanleren van de nodige attitudes om aan het werk te gaan is er “AK-TRAC-TIE”.

Enzovoort, enzovoort.
Er is waarlijk voor elk wat wils, en u kunt zich desgevallend ook aanbieden bij meerdere instellingen of organisaties die identiek dezelfde taken verrichten.

VAL MAAR VAN UW STOEL.

Het slechte nieuws uit Rollegem ging over het feit dat de Chiro aldaar zijn jeugdlokalen nog net voor de gemeenteraadsverkiezingen zal kunnen inhuldigen. De plannen dateren van 2002.

Nu het goede nieuws.
Ook al midden 2002 werd beslist om in Rollegem een buurthuis te bouwen rondom de site van het oud gemeentehuis, de parochiezaal en de jongensschool.
Het buurthuis wordt multifunctioneel: er komt een dienst “bevolking”, een politiekantoor, een bibliotheek, een ontmoetingscentrum met een secretariaat, een vergaderzaal, een keuken, een podium, een fietsenstalling.

Het schepencollege van 24 mei heeft de werken definitief gegund.
De ruwbouwwerken (lot 1) worden uitgevoerd door de NV Vanmaercke uit Anzegem-Tiegem voor een basisbedrag van 368.174 euro. Voor de eventueel bijkomende optie vraagt men 98.375 euro.
De centrale verwarming en het sanitair (lot 2) is voor de BVBA Deneckere uit Kortrijk: 51.202 euro. Bijkomende optie: 5.991 euro.
De elektrische installatie (lot 3) wordt verzorgd door de firma Elektro Vanden Berghe voor 57.327 euro. Bijkomende optie: 6.580 euro.

De architect krijg 8 procent ereloon. Te berekenen op het gunningsbedrag van de werken, exclusief BTW. (Voorgaande prijzen zijn inclusief BTW.)

Van een lot 4 (meubilair) is nog geen sprake maar dat zou ongeveer 45.000 euro kunnen kosten.

Wat is die “bijkomende optie”?
Al jarenlang zijn er tussen stad en clerus (Sacerdotium et Eglesia) slopende onderhandelingen bezig over het gebruik (erfpacht?) of de eventuele aankoop van de parochiezaal.
Als men die zou kunnen incorporeren in het buurthuis is de “bijkomende optie” onnodig.
In het nieuwe buurthuis moet men dan geen grote vergaderzaal voorzien.

De kogel zou nu eindelijk door de kerk zijn.
De clerus gaat akkoord met een erfpacht.
Bij het ter perse gaan van dit bericht konden we nog niet achterhalen hoeveel de stad bereid is te betalen voor het gebruik van de parochiezaal.
Te onthouden valt dat de bouw van een grote vergaderzaal (de bijkomende optie) de stad 111.000 euro in meer zou kosten. In de begroting 2005 is daarvoor voldoende geld voorzien.

Het heeft enorm lang geduurd. Lang geleden kregen nieuwkomers in Kortrijk nog een jutezak met wat papieren in. Op een bepaald moment was er geen exemplaar meer te vinden. En was men overigens heel de zaak vergeten.
Na wat denkwerk is schepen van Burgerzaken Hilde Demedts er nu in geslaagd om een geheel nieuw onthaalpakket samen te stellen voor inwijkelingen. Een en ander is alreeds goedgekeurd in het Schepencollege van 29 maart.
Het jarenlange voorbereidend werk werd geleverd door een heuse werkgroep van de diensten Evenementen, Burgerzaken en Pers & Communicatie.
Aan elk gezin dat zich in Kortrijk komt vestigen zal een een onthaalpakket overhandigd worden.
GEZIN! Dus niet aan ik en jou, twee eenzame kiekens. Of polygame perverse gezinsherenigingsfanatiekelingen. Verstokte vrijgezellen zijn ook uitgesloten. Lesbiennes?

Met deze inhoud: een informatiebrochure, een stads- en fietsplan, de laatste Stadskrant en de laatste editie van “Kortrijk bruist”, een afvalkalender, de coördinaten van de wijkagent waar ze gaan wonen. (Ik woon al decennia in het stadscentrum en heb die nog nooit gezien. Waarschijnlijk zijn wijkagenten vermomd. Verkleed. Als ze op café zitten is het goed.)
Plus voordeelbonnen voor sportbeoefening en schouwburg- en museumbezoek, een OCMW-brochure gericht op 55-plussers. Er is ook een gadget voorzien: een blocnote en kogelpen.

Stormparaplu
Voor de nieuwelingen is er ook tweemaal per jaar een plechtige ontvangst met op het programma een toespraak van de burgemeester, het vertoon van een video over de stad, de voorstelling van de activiteiten van de verschillende directies, de politie en het OCMW. Dit alles gevolgd door een receptie. De video moet nog gemaakt worden. (Op de gemeenteraad nog geen wijze van gunnen gezien.)

Pasgehuwden krijgen nu ook een geschenk in de vorm van een stormparaplu voor twee personen. Een goede vondst voor als het stormt binnen dat huwelijk. Godsamme! Dat we daar niet eerder zijn opgekomen.
Ook voor deze overheidsopdracht nog geen wijze van gunnen gezien op de gemeenteraad. (Sinds de beslissing van het Schepencollege zijn er al twee geweest.)

Naar aanleiding van een huwelijksluiting wil men nog de mogelijkheid geven om op het stadhuis een receptie te organiseren. Evenwel zelf te betalen. 60 of 100 euro. Pas op! Schepen Hilde Demedts is een expert in het registreren van schijnhuwelijken.
Hiertoe dient een nieuwe retributie te worden goedgekeurd door de gemeenteraad. Ook dit is nog niet gebeurd.

Het Collegebesluit verwijst voor al deze plannen nergens naar een of ander krediet in een of ander begrotingsartikel. En in de laatste (eerste) begrotingswijziging voor dit jaar, goedgekeurd in deze maand mei, is ook geen spoor te vinden van de mogelijke uitgaven.
Het kan dus nog nog een tijdje duren eer onze nieuwkomers worden verwelkomd.

Zal bijvoorbeeld de eerste gezamenlijke receptie al half juni kunnen plaatsgrijpen?
De eerstvolgende gemeenteraad die de nodige offertes voor het onthaalpakket, de aanmaak van de video, de aankoop van de paraplu’s kan goedkeuren heeft al plaats in die maand zelf.
(Het gaat hier niet om eenvoudige daden van dagelijks beheer.)

Ik vraag me af of aan de nieuwelingen via de informatiebrochure ook ietwat inzage zal gegeven worden inzake onze lokale belastingtarieven (personenbelasting en grondlasten) , met bijgaand een vergelijking met de aanslagvoeten van de gemeente waarvan ze komen.

Voorts ben ik van mening dat er een beetje ingekorte maar essentiële informatie dient verstrekt in meerdere talen. Ook in het Swahili.

De informatiebrochure dient tenslotte ook het adres te vermelden van de enige en unieke weblog over de Kortrijkse politiek: http://users.skynet.be/kortrijkwatcher.
Anders weten die mensen nooit wat er hier zoal op politiek vlak gebeurt en valt te beleven.

NOG EEN CONSTRUCTIEF IDEE.
Rondom nieuwjaar mogen we met zijn allen iets gaan drinken op de Grote Markt.
Zet die nieuwkomers nu een keer in de bloemen!
Geef ze een “Roos van Kortrijk”‘. Laat ze hun eerste goede ervaringen vertellen. Hoe ze aan dat huis geraakt zijn. Waarom ze naar hier zijn gekomen. Of ze al kortrijks verstaan.