De nieuwjaarslunch van de OCMW-raadsleden en het OCMW-budget

“Op 7 januari schuiven de Kortrijkse OCMW-raadsleden traditiegetrouw aan voor de nieuwjaarslunch. In het klooster van de zusters Augustinessen worden dan de meest verfijnde gerechten en desserts geserveerd en degusteren de raadsleden de beste wijnen uit de kelders van het klooster.”

Aldus de aanhef van een persbericht van vandaag, komende van het OCMW-raadslid van VLD-strekking Ludo Halsberghe. Daarin deelt hij mee dat hij als raadslid een symbolische daad wil stellen “door de nieuwjaarslunch aan mij te laten voorbijgaan”. En dit uit solidariteit met de vele mensen die het momenteel door de bittere kou extra moeilijk hebben.
Het raadslid lardeert zijn persbericht evenwel met dusdanig warrig cijfermatig materiaal en bijhorend kommentaar over het OCMW-budget dat kortrijkwatcher zich genoodzaakt ziet om over te gaan tot enige juiste berichtgeving.

Het totale budget van het OCMW bedraagt 54,638 miljoen euro voor 2010, zegt Ludo. JUST! JUST! Dat bedrag slaat evenwel enkel op de exploitatiekosten en niet op de investeringen, terwijl het raadslid qua investeringen aanklaagt dat er een aantal prestigeprojecten op stapel staan, zonder hierbij bedragen te vermelden.
En nu.
Zo beweert Ludo:” Van dit bedrag (54,638 miljoen) gaat slechts 12,163 miljoen (22,26 %) als steun naar personen en organisaties.” (Eventjes tussendoor vermeldt hij gauw dat het OCMW nog veel goeds doet.)
Nou, in de begrotingsdocumenten zijn andere cijfers betreffende steun te vinden. We veronderstellen dat Ludo het hier heeft over wat men noemt “de specifieke kosten van de sociale dienst”. Dat wil zeggen: steun aan leefloners, steun in speciën, steun aan vluchtelingen en rusthuizen en bepaalde projecten. Welnu, in de officiële documenten van het meerjarenplan vinden we hiervoor in 2010 – opmerkelijk – nog twee andere bedragen. In de toelichting: 12.181.275 euro en dat is 22,29 procent. In het meerjarenplan zelf: 11.152.995 euro.
Bon.
Ludo vindt dit percentage te laag maar gaat voorbij aan het feit dat die steun jaar na jaar (fel) stijgt. Volgens de rekeningen ging het in 2007 om 19,8 procent (8,3 miljoen) en in 2008 om 20,7 procent (9,3 miljoen) van het budget.

Apparaatkost

En nu maakt onze Ludo een zeer merkwaardige redenering.
We citeren. “Om die 12,1 miljoen euro steun te verlenen, kost dit aan het OCMW (of aan de Kortrijkse belastingbetaler) 9,748 miljoen euro, of 80,14 %. Anders gezegd, om 100 euro aan steun uit te keren, bedraagt de apparaatkost 80 euro.”
Vanwaar hij dat bedrag van 9,7 miljoen haalt is een raadsel. De Kortrijkse belastingbetaler geeft aan het OCMW via de zgn. gemeentelijke bijdrage namelijk jaarlijks welgeteld 9.183.673 euro. Die toelage is al jaren bevroren en zal pas in 2011 stijgen naar 10,1 miljoen.
Ingevolge de crisis met sterk verhoogde sociale uitkeringen voorziet Stad de mogelijkheid om uit te pakken met een verhoogde dotatatie. Dit jaar met 400.000 euro, in 2011 met 600.000 euro.

Het afmeten van de apparaatkost op basis van de gemeentelijke bijdrage is natuurlijk van de gekte.
De werkingskosten van de sociale dienst bedragen 18,5 miljoen. Hierbij wordt juist niks (niks!) onttrokken aan de gemeentelijke bijdrage. Van die werkingskosten gaat er dus 11,1 miljoen naar steun. En 4,8 miljoen naar bezoldigingen en pensioenen. Dit zou men de “apparaatkost” kunnen noemen. Afgezet tegenover het totale kostenbudget van enkel de sociale dienst: 26 procent. Maar zonder personeel kan men natuurlijk geen steun verlenen.
(Hier gaan we nu voorbij aan de vraag hoe een – uitblijvend – personeelsbehoefteplan er zou kunnen uitzien, afhankelijk van wat het OCMW aanziet als zijn kerntaken. Ook kinderopvang bijvoorbeeld?)

Prestigeprojecten?

Raadslid Halsberghe zegt nog dat het OCMW in luxe leeft en klaagt hierbij meer specifiek over een aantal prestigeprojecten. Daarvan duidt hij er één aan: het masterplan voor de renovatie van het Augustijnen-klooster. Voor dat masterplan-Buda (de juiste naam) vermeldt het budget voor dit jaar “slechts” 300.000 euro. Ja, de nonnen zouden dit best zelf financieren. Evenals trouwens die kloostermuur van 835.000 euro, waarvan 225.000 euro ten laste van het OCMW, en de rest van de belastingbetaler via subsidies. Ludo vergeet ook nog de investeringen in het Begijnhof. Voor de periode 2010-2013 zullen allerhande restauraties bijna 10 miljoen euro kosten, waarvan bijna 4 miljoen ten laste van het OCMW en de rest van hogere overheden. De vernieuwing van de Sint-Annazaal alleen al zal 2,6 miljoen gaan kosten. Dat is pas een prestigeproject.
Ludo toch.

Postcriptum.
Dat klooster is heel mooi. Alleszins binnenin. Die keuken! Al die Delfste tegels. En de parloirs. (De privé-vertrekken van de nonnen nooit gezien.)

Eventuele verkoop van “De Blauwe Hoeve” wederom uitgesteld

Al in 1954 heeft Stad die hoeve met omliggende gronden aangekocht en in 1961 werd het goed verhuurd aan Arsène De Grijse, thans N.V Ets.A.De Grijse, een drankhandel. De handelshuur is intussen in 2006 overeenkomstig de handelshuurwet voor een laatste periode verlengd tot eind september 2015. Met een zeer comfortabele jaarlijkse huurprijs van 10.599,50 euro. De trendy brasserie (’s nachts kan het daar heel gezellig worden) aan de Doorniksesteenweg werd in 2004 in onderhuur gegeven aan de bvba Fermas van ene Jeroen Ferket.
Ergens midden vorig jaar heeft Ferket zijn interesse ter kennis gebracht tot aankoop van het goed. Het College wou dit wel in overweging nemen mits er een interessante koopprijs kon bekomen worden. De bvba Fermas bood op basis van een schatting door landmeter-expert onroerende goederen L.Callens een prijsvoorstel aan ten bedrage van 425.000 euro. Maar het aankoopcomité van Stad raamt de venale waarde van het goed (zowat 53a) op 650.000 euro.
Kortom, het College ging op 19 augustus vorig jaar akkoord om het goed te verkopen tegen een minimale instelprijs van 850.000 euro. (Het wat verderop gelegen Wit Kasteel met een oppervlakte van bijna 33a is in 2004 verkocht voor 619.750 euro.)

Geobjectiveerde makelaardij

Probleempje: bij het te koop stellen van een stadseigendom moet men het beginsel van de mededing tepassen. Laat ons zeggen: in principe overgaan tot een openbare verkoop.
Oplossing om zonder openbare verkoop toch het concurrentie-beginsel te handhaven : het CIBnet inschakelen.
Dat is een vzw van de Confederatie van Immobiliënberoepen van België. Is gespecialiseerd in de verkoop van publiek goed van gemeenten, kerkfabrieken en gerechtelijke overheden. CIBnet is op zichzelf geen makelaarskantoor maar organiseert wat men noemt een “geobjectiveerde verkoop”. Dat is geen openbare verkoop (met het recht op een hoger bod). Het is een methode van bemiddeling die tot een onderhandse verkoop kan leiden.
Hoe gaat dat concreet in zijn werk?
In een eerste fase kunnen geïnteresseerde kopers via een bemiddelaar (dat zijn erkende makelaars of notarissen) onder gesloten omslag meedelen of zij bereid zijn de instelprijs te betalen. Verklaren er zich meerdere kandidaten daartoe bereid, dan belandt men in een tweede fase. Alle kandidaten geven alweer onder gesloten omslag melding van de prijs die men wil betalen. De omslagen worden in het stadhuis publiek geopend en de hoogste bieder wint.
Volgens de CIBnet-methode mogen geïnteresseerden niet in contact of in concurrentie met elkaar gebracht worden. Niemand mag weten weten hoeveel kandidaten er zijn en hoeveel geld zij bieden. Nu, wat De Blauwe Hoeve betreft weet tenminste het schepencollege al dat de bvba Fermas en (subsidiair?) enkele brouwerijen azen op het goed.

In september is het CBS gaan aankloppen bij CIBnet.
En wat bleek?
– Dat het commissieloon voor CIBnet inclusief BTW 65.598 euro zou bedragen, en dat bedrag is extra ten laste van de koper. Dat brengt in feite de verkoopprijs van De Blauwe Hoeve op 915.598 euro, iets wat eventuele kopers kan afschrikken.
– Dat in een aantal gevallen (waar we hier niet op ingaan) Stad zelf toch gehouden is tot betalen van het commissieloon. En zelfs tot het betalen van een schadevergoeding.

Vandaar het onlangs genomen besluit van het CBS: we gaan niet in zee met CIBnet.
Wat nu?
Stad is dringend op zoek naar meer ontvangsten en minder uitgaven (bezuinigingen) en wil daarom ook allerlei stadseigendommen van de hand doen. Maar naar verluidt vinden een aantal leden van het schepencollege de verkoop van De Blauwe Hoeve nu al met eens niet heel dringend, aangezien de handelshuur nog loopt tot in 2015.

P.S.
Ter vergelijking. De vraagprijs voor de Oude Dekenij was jaren geleden 1 miljoen euro. Claudio Dell’Anno betaalt nu een erfpacht van 30.000 euro. De Blauwe Hoeve ligt in een park en beschikt over een groot terras en een parking en speeltuin.

Quote van de dag: “De cijfers kloppen”

“Het Kortrijks Handelsblad” van 1 januari wijdde een doorwrocht stuk aan de werkloosheidscijfers in ons arrondissement.
Volgens de krant telde Kortrijk in juni vorig jaar 2.690 werklozen.
Gevraagd naar commentaar zegt onze waarnemende burgemeester Lieven Lybeer: “De cijfers kloppen. We komen van zo’n 2.200 werklozen. Het is bijna 25 procent gestegen.”

Die cijfers kloppen natuurlijk niet.
Volgens de VDAB waren er hier te Kortrijk in juni 2009 welgeteld 2.719 werklozen.
De maandelijkse cijfers van vorig jaar hebben het geen enkele keer over 2.690 of zo’n 2.200 werklozen. (Het cijfer dat het dichtst bij 2.200 ligt is 2.486, in januari 2009.)
Overigens is het maar raar dat het weekblad uitpakt met gegevens van juni vorig jaar.

De meest bizarre gemeenteraad van het jaar (2)

Waar waren we gekomen?
Om één minuut na acht pas begint de marathonzitting over het stads- en OCMW-budget 2010 met de bijhorende goedkeuring van belastingen en retributies. Plus nog wat agendapunten, wat niet normaal is. Zelfs “aanvullende” van het College. Kan normaal niet, maar dit is Kortrijk.

Het is al 14 december, dus rijkelijk laat op het jaar. Nog even en we hadden voor de uitgaven moeten werken met voorlopige twaalfden. Een krachtdadig bestuur legt zo’n begroting al minstens in november ter tafel.
De dagbladjournalisten van de dode bomen hebben de publieke tribune verlaten. Vandaar dat sindsdien enkel in weekblad “Het Kortrijks Handelsblad” daarover informatie is verstrekt aan de burger. De burgemeester en de schepen van Financiën Cnudde starten met een uitgebreide toelichting op het jaaractieplan en de begroting 2010. Geïllustreerd met lichtbeelden. Het Schepencollege gaat er immers vanuit dat het overgrote deel van de raadsleden de stapel documenten niet hebben doorgenomen of niet kunnen lezen. Vele raadsleden hebben die papieren trouwens niet bij.
Het jaaractieplan kenmerkt zich door wollig taalgebruik en is weinig gelieerd met de begroting. Zo zegt Maarten, maar dat is allemaal niet waar of onjuist.

De avond is alweer ver gevorderd als de fractieleiders kunnen starten met hun algemene beschouwingen.
Uitgeschreven speeches van de oppositie worden uitgedeeld maar nogal wat raadsleden (waaronder steevast volksvertegenwoordiger Carl Decaluwé) nemen die niet eens aan. De Perse mist van alles.
Onafhankelijk raadslid Eric Flo vindt dat alle cijfers zijn opgeklopt, net als toendertijd bij Lernaut & Hauspie. Hij voorspelt dat de rekening van dit jaar (2009) een tekort van 24 à 28 miljoen euro zal vertonen. We mogen niet vergeten dat leningen moeten worden terugbetaald. VLD-fractieleider Koen Byttebier gaat niet echt in op de begroting, bedankt iedereen en benadrukt op instigatie van het kabinet van schepen Maddens dat Kortrijk als woonstad stilaan een realiteit wordt. Marc Lemaitre (SP.A) krijgt het weer aan de stok met Alain Cnudde en wordt op een gegeven moment de mond gesnoerd door de voorzitter-burgemeester. Schepen Cnudde herinnert er ons nog eens allemaal aan dat een begroting een raming is.

De nieuwbakken CD&V-fractieleider Pieter Soens komt aan het woord. Zijn eerste grote maidenspeech duurt nauwelijks enkele minuten. Een voorgekauwde tekst, vandaar zonder enige reactie op de andere sprekers. Hij somt wat investeringen op die al tot in den treure aan bod kwamen. Stefaan De Clerck geeft op een uitbundige manier het startsein voor een krachtig applaus. De minister is net terug uit de nabijgelegen brasserie en tekent de absentielijst om 21u30′.
Intussen is er even een persjongen van “Het Nieuwsblad” aangekomen, maar om 21u53′ alweer vertrokken.

22u20′.
Iedereen is doodmoe. De algemene beschouwingen zijn nu pas afgelopen. Niemand heeft nog zin om in te gaan op de diverse rubrieken in de begroting, laat staan om hier en daar én daar in te gaan op een bepaald artikel.
VB-fractieleider Maarten Seynaeve verpest om half elf totaal de sfeer wanneer hij nog wil van wal steken met een speech over de verhogingen van een heel aantal retributies. Rumoer op de banken. Maarten vraagt aan de voorzitter om stilte. Gewezen burgemeester Tone Sansen vindt deze late interventie totaal ongepast. Maarten ontsteekt in woede. “Meneer Sansen, als ge wilt naar huis gaan, ga dan maar.”

22u46′.
Het is gedaan.
Niemand had nog zin om een woordje te zeggen over de nieuwe waterfactuur ten voordele van grote bedrijven, of de dotatie aan de politiezone VLAS. Tot grote opluchting van schepen Wout Maddens kwam geen mens tussen over het reglement betreffende indicaties van leegstand van gebouwen, de leegstandsheffing zelf, de heffing ter bestrijding van verkrotting. De heffingen op onbebouwde percelen zijn vergeten?

Er zijn geen mondelinge vragen.
De raadsleden stuiven uit elkaar. De sociale cohesie is totaal zoek. Het is alsof het stadhuis geheime uitgangen heeft.
Enkel het Vlaams Belang gaat in blok nog wat napraten in de nabijgelegen brasserie.
Waar is de tijd dat er nog tot een gat in de nacht werd gebakkeleid in de Raadskelder? Dat het daar zelfs interessanter werd naarmate de uren vorderden?
Waar is de tijd dat aan de begrotingsbespreking twee avonden werden gewijd? Waarvan de eerste al tot 11 uur kon duren.

P.S.
Voor het eerst sinds hij minister is sleurde Stefaan De Clerck geen krat vol Brusselse dossiers de zaal binnen. Vandaar dat hij de tijd vond om ostentatief wat te lezen in “De Morgen”. Stefaan is een echte grapjas. Een soort omgekeerde hofnar. Ja, leg dat maar eens uit.

De meest bizarre gemeenteraad van het jaar (1)

En dat was uitgerekend de laatste van het jaar, dd. 14 december 2009.
Raar volk in de publieke tribune en de lounge. Mensen verkleed in bomen en nog wat hippie-achtig volk.

De voorzitter van de Raad (waarnemend burgemeester Lieven Lybeer) kondigt bij de aanvang van de vergadering een persconferentie aan! Ongezien. Een unicum. Een door Lybeer geschapen ongelooflijk precedent waar hij het nog lastig kan mee krijgen als er zich weer eens gegadigden aanmelden om staande de vergadering van een gemeenteraad een “persmoment” te beleggen. Maar dat beseft zijn politiek bewustzijn (van een cactus) niet.
Twee “levende bomen” nemen namens de gehele bomenbevolking van Kortrijk langdurig het woord. Zij kondigen voor 21 maart van volgend jaar een Boompjesweekend aan in het Preshoekbos. “Met de Vlaamse Liga tegen Kanker zijn wij, bomen, overeengekomen dat wij een groot deel kankerverwekkend stof uit de lucht zullen filteren. Het stof afkomstig van de E17 en de A17 blijft kleven aan onze blaadjes en zal mee verteren op de grond, zodat het niet in de longen van de Kortrijkzanen terechtkomt.” De oproep om stof te verteren op de grond krijgt luide bijval op de banken, des te meer wanneer ook de peter van de actie (trainer Georges Leekens) belooft om met enkele spelers van KV Kortrijk een minivoetbalmatch te spelen tegen het schepencollege. Leekens heeft hiermee voor het eerst van zijn leven een gemeenteraad aan het werk gezien en spoedt zich heen.

Hierna wordt het wat stil, ter nagedachtenis van gewezen raadslid Pierre Lano.

Raadslid Philippe De Coene vraagt onverhoeds het woord.
Voor Marie-Claire Vandenbulcke (VLD) is het de laatste zitting in haar ambtsvervulling als schepen. De leider van de progressieve fractie wil haar in alle sportiviteit en vanuit “een zekere appreciatie” danken voor het gedane werk, want “een mens probeert altijd zijn best te doen”. Helemaal beteuterd ontvangt Marie-Claire een bos groene en rode bloemen. Ook zij geen heeft geen speech voorbereid.
Filiep Santy, fractieleider van de CD&V, is totaal verrast. Hij vergat om nu al een afscheidspeech en dankwoord voor te bereiden en kondigt dan maar aan dat vanaf heden Pieter Soens de nieuwe fractieleider is van zijn partij en dat die straks het woord zal nemen.

Tijd voor het jeugdig volkje van de Vlasmarkt.
Burgers kunnen verzoeken om een voorstel of een vraag te agenderen op de gemeenteraadszitting als men daar maar genoeg handtekeningen voor kan verzamelen. De actievoerders van de Vlasmarktcafés zijn daarin geslaagd. 910 personen ouder dan 16 jaar hebben het verzoek ondertekend. (Het minimum hier is nu 618 personen.) Het is pas de tweede keer dat burgers met zo’n verzoekschrift voor de Raad konden verschijnen. De vorige maal ging het om het behoud van een postkantoor. Volslagen in de mist gegaan. Nooit meer van gehoord.
De vereniging “Vlasmarkt! Vlasmarkt! ” vindt dat een horecaplein geen woonzone is, en een woonzone geen horecaplein. Het scenario waarbij er aldaar winkelpanden en woongelegenheden komen betekent per definitie het einde van het plein. Wonder boven wonder schaart ook het Vlaams Belang zich achter het behoud van het authentiek karakter van de Vlasmarkt, maar hierbij sluit men een gemengde bewoning – met wederzijds respect – niet uit. Pieter Soens houdt hier al zijn eerste maidenspeech als nieuwe fractieleider. Heel kort: een “jong en warm Kortrijk” (de nieuwe logo van het beleid, in plaats van innovatie, creatie en design) past bij de Vlasmarkt. De VLD-fractieleider Koen Byttebier houdt zich weer eens erg gedeisd. Raadslid Moniek Gheysens alweer niet, zodat men zich in het publiek begint zorgen te maken over haar functioneren binnen de partij. (Moniek krijgt het steeds meer danig op de heupen, omdat zij van de partijleiding – in casu minister Q – wel eens spreekverbod wordt opgelegd. (“Wij mogen niets meer zeggen.”)
Schepen van stadsontwikkeling Wout Maddens (VLD) neemt om niemand voor schut te zetten het woord ‘gentrification’ niet in de mond, maar bedoelt dat wel als hij oppert dat wat vandaag IN is, het morgen misschien niet meer is. Hij krijgt het ook niet over zijn lippen om te melden dat het College binnen de kortste keren en nog dit jaar allerhande bouwplannen op en rond de Vlasmarkt positief advies zal verlenen.

Voorzitter Lieven Lybeer legt omtrent afspraken met de bevolking over de Vlasmarktplannen (die niemand bovenhaalt) onverwacht een zogenaamd gemeenschappelijk besluit ter tafel. Hij vangt bot. Zelfs de meerderheid van de Raad dringt niet meer aan.
De publieke tribune loopt leeg. Er waren stoelen bijgezet. De Levende Bomen strompelen naar buiten, evenals de supporters van de Vlasmarkt.

Het is nu al 20u 01′ .
En de echte gemeenteraad moet nog beginnen. Met een ultra zware agenda, waarvoor men vroeger twee lange avonden uittrok. (Stefaan De Clerck heeft daarmee komaf gemaakt. Hij hield niet van twee dagen lang kritische beschouwingen over zijn beleid.)
Op het programma: stadsbudget 2010, jaaractieplan, belasting- en retributiereglementen, OCMW- meerjarenplan en budget 2010, dotatie aan de politiezone. Nog allerhande reglementen in verband met leegstand.
Alle journalisten zijn nu verdwenen.
Raadslid en volksvertegenwoordiger Roel Deseyn (CD&V) is nog altijd naarstig aan het multitasken. Hij heeft een torenhoge stapel papieren bij ter ondertekening. Nieuwjaarswensen voor zijn electoraat? Hij probeert dat wat te verbergen door nu en dan schijnbaar belangstellend ietwat op te kijken.
Raadslid Patrick Jolie (CD&V) zal zoals gewoonlijk niet meer opkijken van zijn laptop. Heeft ambitie om schepen te worden.
Minister Stefaan De Clerck is even aanwezig en gaat dan wat eten in een naburige brasserie. Minister Q komt veel te laat.

Wat de betreurde journalist Gerrit Luts ooit beschouwde als het “koninginnedebat” kan van start gaan.

(…)

Quote van de dag:”Eupen heeft die rol overgenomen”

“Kortrijk is niet langer de bruisende ondernemersregio, Eupen heeft die rol overgenomen.”

Dat is een kopje in de bijlage van “De Standaard” van 26-27 december (pag. 69), gewijd aan het voorbije decennium.
En wie zegt er dat? Niemand minder dan baron Philippe Bodson, ooit topmanager (ook van Lernout en Hauspie), VBO-voorzitter, MR-senator.
Die kop is het gevolg van een wat rare, onverhoedse vraagstelling van de interviewer Pascal Dendoven.

Wallonië herpakt zich. Kortrijk staat onder druk?
Antwoord van de baron:
“In de jaren tachtig, toen ik bij Glaverbel zat, lag Dallas in Kortrijk, maar dat is niet langer zo. Nu ligt het Belgische Dallas in Eupen. De Duitstalige zone groeit heel snel. Er komen nieuwe bedrijven, de economie groeit. Misschien is dat te danken aan de nabijheid van Duitsland, ik weet het niet.”

Nou, hier in de metropool Kortrijk-Rijsel-Doornik en bij Leiedal (met Evolis, Flanders’ smartest business park) weet men het ook niet.
Bodson is een grappenmaker.

Restaurant Dell’Anno straks zonder koelcel en afvalcontainers?

De bvba Clausix heeft op 25 september een (regularisatie)vergunning aangevraagd voor het plaatsen van afvalcontainers en een koelcel achter de voormalige Oude Dekenij. Is hier al gemeld.
Misschien weten Claudio en Gaëlle het nu nog niet (het College kent blijkbaar het adres niet van de maatschappelijke zetel van de bvba en verwittigt betrokkenen in dit soort zaken wel eens heel laat) maar hierbij dus eindelijk de eerste officiële mededeling op een stadsblog (niet die van Stad) dat de aanvraag door ons College op 9 december laatstleden ongunstig is beoordeeld.
Die koelcel daar van 4,30 meter hoog stond er dus al geplaatst aan de oostelijke zijde achter het beschermd pand, vlak tegen het Begijnhof. Maakt bijwijlen veel gedruis. Zodanig veel geraas dat de aan veel gewende cliëntèle bij Claudio en de arme buren van het Begijnhof des zomers niet zuillen kunnen buiten eten op het tuinterras. De dienst Miro van de politiezone Vlas moet maar eens een geluidsmeting komen doen.
Die afvalcontainers dan zijn ook al lang geleden ingeplant in de tuinzijde onmiddellijk langs de openbare weg, kant Sint-Maartenskerk. (Zo echt storend zijn ze nu ook niet, maar drie Michelin-sterren krijgen ze nooit.)

Bij het openbaar onderzoek zijn geen bezwaarschriften ingediend.
’t Zal wel zijn. Volkomen in tegenstelling tot wat het College beweert, zijn de aanvragen niet volgens de regels van de kunst openbaar gemaakt. De beruchte gele affiches voor stedenbouwkundige aanvragen waren niet aangebracht langs de openbare weg – zelfs onbereikbaar te kijk voor voorbijgangers – en in het stadhuis was niet eens enige bekendmaking van het openbaar onderzoek te bespeuren. (Zie nog stuk alhier in KW van 1 november.)

Het advies van het Agentschap R-O Vlaanderen (onroerend erfgoed) viel ongunstig uit.
Over de koelcel zegt het Agentschap dat de inplanting een permanente (oei!) aantasting betekent van de waarden van het monument (de Oude Dekenij) en het beschermd stadsgezicht rondom het Begijnhof. En wat de afvalcontainers betreft vindt men dat de voorgestelde ‘verschijningsvorm’ in de tuin aan de rand van de weg niet als aanvaardbaar kan beschouwd. Ze storen in die beschermde omgeving. Overigens merkt Agentschap nog op dat de dienst geen algemeen aanlegplan van de tuinzone heeft ontvangen.

Wat nu, ragazzo Claudio Francesco?
Bij de familie van Gaëlle Six is er toch wel een goede architect te vinden om die koelcel en de tuin aan te pakken?
En voor het regulariseren van die afvalcontainers best eens onze “stadsarcheoloog” Filip Despriet op een etentje uitnodigen.
Komt allemaal wel in orde.

Luister nu toch eens naar kortrijkwatcher.
Lees tussen twee gangen door nog een keer hier de weblog KW van 3 oktober en andere edities.
Claudio ! Je kunt er nog een exclusief intiem hotelletje voor kort verblijf van maken met drie ingangen, en met in iedere kamer een klein frigootje, bar en verzorgde kamerservice. Tegenwoordig is dit soort accomodaties opnieuw een niche in Kortrijk-centrum. Een Motel wordt moeilijk, aangezien het SOK zich samen met de nonnen van het RVT Sint-Vincentius bij de verhuis naar de Houtmarkt al aan het beraden is over het verdwijnen van parkings achter het Begijnhof en zelfs op het Boerenhol. (Het RVT wil nu ter compensatie bij de nieuwe vestiging gepriviligieerde parkings onder de Houtmarkt.)
De mogelijke bestemming als jeugdherberge in de Oude Dekenij mag je ook vergeten, als je daar ooit zou hebben over gepeinsd.

P.S.
Het dossier “Stad en VMMa (VTM)” over de serie “Mijn Restaurant” krijgt de prijs van de meest klungelig behandelde zaak van dit jaar.
De alreeds valse start is door Stefaan De Clerck eind vorig jaar holderbolder genomen. Dienstdoend burgemeester Lieven Lybeer en een paar ambtenaren kregen er achteraf geen vat meer op, en hebben daarenboven Claudio dusdanig op het podium gehesen dat zij zijn fratsen niet meer meester konden. Kortrijk en zijn bewindslieden wilden nu eenmaal mee op de kaart. Zoeken naar Reflected Glory loopt altijd scheef af.

Dooizout gesmolten ?

Ten allen kante klagen Kortrijkzanen over de ontoereikende wijze waarop de stadsdiensten de gladheidsbestrijding ter stede hebben aangepakt.
Was er onvoldoende strooizout in stock bij onze dienst Wegen? Heeft de leverancier van de smeltmiddelen gefaald? Is de bestelling ervan misschien te laat gebeurd? Heeft Stad te weinig strooiwagens ter beschikking? Is de schepen van mobiliteit en wegenissen Guy Leleu gevallen met de fiets en opgenomen in het ziekenhuis? Heeft Stad wel een loods om al die zouttonnen te herbergen? En waar is dat?

Het College van Burgemeester en Schepenen (CBS) heeft in zitting van 10 november de wijze van gunnen bepaald voor de aankoop van chemische smeltmiddelen voor de winterperiode 2009-2010. Men opteerde toen voor een algemene offerte. Hierbij is niet enkel de prijs bepalend voor de toewijzing aan een of andere leverancier. Andere gunningscriteria kunnen dan een rol meespelen: de kwaliteit, de leveringstermijn, de geboden garanties, enz. Het CBS raamde toen de prijs van dat wegenzout op 50 euro per ton, exclusief BTW. En blijkbaar vroeg men aan de mogelijke leverancier dat er op het depot van de wegendienst steeds voldoende strooizout zou aanwezig zijn, op peil te houden door leveringen in bulk. (Bestek kent niemand.)

Ter info.
Tijdens de winterperiode van 2008-2009 heeft Stad 364 ton zout gestrooid.
In 2007 kocht men daadwerkelijk voor 7.876 euro strooizout. In 2008 voor 7.294 euro. De begrotingspost voor sneeuwopruiming en ijzelbestrijding van dit jaar 2009 voorzag in oorsprong 20.784 euro en na budgetwijziging 33.784 euro krediet. En voor 2010 : 25.000 euro.
Op 10 november laatsleden heeft het CBS dan uiteindelijk het leveren van chemische smeltmiddelen gegund aan de bvba Quatannens uit Gistel-Snaaskerke voor een bedrag van 58,44 euro per ton. Inclusief BTW. Dat was de laagste inschrijver, want de enige andere deelnemer, de NV Zoutman uit Roeselare, vroeg 67,16 euro per ton.

Nu iets voor juristen en rekenkundigen.
In de toelichting bij deze beslissing zegt het College plots dat er is gekozen voor een openbare aanbesteding die plaats greep op woensdag 28 oktober. Vandaar dat de laagste inschrijver het pleit won…
Onbegrijpelijk is nog dat het CBS opmerkt dat het bedrag van de offerte van de laagste inschrijver 14,45 procent boven de raming ligt. De raming was 50 euro, zonder BTW. De offerte bedraagt 58,44 euro, met BTW.

Prijzen voor strooizout liggen ver uit elkaar en schommelen volgens het seizoen.
(Zou er soms gespeculeerd worden? Zijn er kartels bij de makers van al dat soorten zout??)
Een Nederlandse firma bijvoorbeeld vraagt 175 euro per ton, weliswaar verpakt in 40 zakken van 25 kg.
Op marktplaats.nl is er zelfs een aanbod van 238 euro per ton.
Stad Brugge verkocht vorige winter zakken van 10 kg voor 1,60 euro.
In Beveren krijg je voor 5 euro een zak van 25 kg, en in Deinze betaal je daarvoor 7 euro. In Menen 2,5 euro voor 25 kg. In Assenede 2 euro voor 10 kg.
In Dendermonde krijgt ieder gezin gratis een zak van 10 kg. (In Rotterdam ook.)

Sint-Niklaas heeft recent ook dooizout gekocht, bij de firma ZOUTMAN nog wel. In één keer voor een totaal van 11.000 euro, inclusief BTW. Wat kreeg de stad daarvoor? Vier kipwagens met safe road salt. Tien paletten met zakken van 25 kg. Twee paletten met zakken van 10 kg. En vier paletten met zakken van 20 kg, speciaal voor de Grote Markt.
De firma Esco Benelux uit Diegem vroeg in de winter van 2007-2008 voor een ton 55,89 euro, exclusief BTW. Zelf af te halen.

Tja, het ene smeltmiddel is zeker het andere niet?
Het kan gaan om NaCl, CaCl2, MgCl2.
Bij Safe Road Salt Prewet zijn de zoutkorrels omgeven door een pekelrand en dat garandeerd een onmiddellijke werking zodat het gebruik ervan economischer is.

En de keuze van een dooimiddel kan door meerdere criteria bepaald: effectiviteit (per kg ijs) en bruikbaarheid bij lage temperaturen, beschikbaarheid, veiligheid (corrosief? irriterend? toxisch?), milieuvereisten (chloridegehalte).

Strooit Kortrijk nu driemaal? Preventief, curatief en na het ruimen van de sneeuw?
Timing is zeer belangrijk voor een succesvolle strooibeurt. Tijdig strooien – wanneer de sneeuw nog los op de weg ligt – zorgt voor het beste resultaat.
En hebben onze strooiwagens een tank met pekel? Nat strooien versus droog strooien? kan een mooi debat opleveren in de volgende gemeenteraad van januari. Die mooie winter is nog niet voorbij.

P.S.
In vele Vlaamse gemeenten behandelt men de aankoop van al dit soort bestrijdingsmiddelen in de gemeenteraad.

Cebuanen opgelet ! WIJ komen er weer aan ! (2)

Wie mag ditmaal op werkbezoek naar Cebu City, van 14 tot en met 23 januari volgend jaar?
Zoals gezegd Roos Desmet, als cultuurbeleidscoördinator. Opnieuw de schepen van ontwikkelingsamenwerking Alain Cnudde. Sonja Ackx, adjunct van de directeur Burger en Welzijn. Stijn Van Dierdonck, projectleider Noord-Zuid. Tine Mayeur, voorzitter Noord-Zuid raad. En dan nog iemand als vertegenwoordiger van het culturele middenveld om “op die manier het draagvlak bij de Kortrijkse bevolking te doen groeien”.
Maakt Franky Devos van Buda-kunsteneiland een kans? Op de website van de Noord-Zuidraad is het werkbezoek zelfs nog niet aangekondigd…

Waarom ligt er ditmaal een nieuw accent binnen de activiteiten van onze stedenband met Cebu City? Met name ditmaal: een vorm van culturele uitwisseling.
Wel, omdat iemand van de Noord-Zuid raad een studie van de Wereldbank heeft gelezen. Wat blijkt daar sindsdien en tot op heden uit vanuit het oogpunt van Kortrijk?
“Dat achtergestelde gemeenschappen de erkenning van hun waardigheid belangrijker vinden dan het materiële. Dat houdt in dat mensen hun eigen ontwikkeling in handen nemen zolang ze de hoop en het zelfvertrouwen hebben. Onderontwikkeling gaat ook over verlies van het geloof in de eigen kracht en creativiteit om de eigen problemen aan te pakken. Hier kan cultuur, in zijn verschillende facetten, een rol spelen.”
Bijkomend motief: ook Cebu kent zijn designers en designbeurs!

Weet u wat onze delegatie eens kan gaan vertellen aan de schatrijke en hoogbegaafde burgemeester van Cebu City? (Den Tommy.)
Dat wij alhier vanuit onze stad van creatie en design en innovatie zijn stad daar dan als een beetje onderontwikkeld beschouwen. Ja.

De hotelkosten van onze expeditieleden? Gedragen door het stadsbestuur van Cebu. (Graag eens de naam ervan op de website de Noord-Zuid raad.) De rest van de kosten neemt stad Kortrijk voor zijn rekening. Er is een dagvergoeding voorzien van 4.000 euro.
De vliegtickets kosten 8.000 euro.
De voorbereiding van de reis kostte al 700 euro.

Ons schepencollege meldt nog (ter verontschuldiging) dat de kosten voor vliegtickets “voor het grootste gedeelte” zijn opgenomen door de Vlaamse regering via ons convenant “gemeentelijke ontwikkelingssamenwerking 2008-2010”. Tja. Die subsidies uit het convenant konden natuurlijk anders en beter benut.

Tot slot alweer wat constructieve voorstellen.
* Schepen Alain Cnudde brengt aan de gemeenteraad verslag uit van het werkbezoek.
* In het bijzonder ook van het nieuw af te sluiten “agreement” met Cebu City (het oude heeft nog niemand gezien).
* Plus een overzicht van “de versterking van het netwerk van mogelijke stage-organisaties voor het post-graduaat Noord-Zuid”.
* Plus een overzicht van de concrete positieve resultaten VOOR CEBU zelf van onze bezoeken ter plekke. (Is die afvalberg nu al verkleind? Hebben de scavengers het nu beter?)
* Hoe staat het met de samenwerking met Haarlemmermeer, dat ook een stedenband heeft met Cebu?
* Tenslotte een copie van de persverslagen over ons bezoek in Cebuaanse kranten. (Lezer, u dacht toch niet dat er op dat onderontwikkeld eiland geen kranten en stadsedities zijn?)

P.S.
Onze sterreporter Dieppe Throot mag niet mee.
Lokale persjongens van de papieren perse van de dode bomen hebben geen tijd.

UPDATE.
Wereldwinkel vergeten.

Cebuanen opgelet ! WIJ komen er weer aan ! (1)

Nu weet ook cultuurbeleidscoördinator Roos Desmet waar Cebu en Cebu City ligt. Want Rooske mag ditmaal
mee op expeditie. De vorige missie van april 2008 naar het verre eiland (méér dan 10.000 km) bestond uit schepen Alain Cnudde, Sonja Ackx (Welzijnssecor), Stijn Van Dierdonck (noordzuidraad), André Desmet (Katho), en Paul Vandenberghe (Howest). Dat zijn al 6 Kortrijkzanen die weten dat wij een stedenband hebben met Ceby City en daarginder bijdragen leveren inzake kennis over materies als afvalverwerking, burgerparticipatie en administratieve vereenvoudiging. Ditmaal zal het werkbezoek van 14 tot en met 23 januari 2010 zich toespitsen op culturele uitwisseling met de stad van meer dan 1 miljoen inwoners (scavengers inbegrepen). Vandaar dat Roos nu ook een keer mag genieten van een welverdiende uitstap.

Hoeveel Kortrijkzanen weten iets af van onze stedenband met Cebu City?
Door al dat heen-en-weer gereis kwamen volgende ambtenaren en beleidsvoerders wel eens in contact met onze vrienden Filippino’s: Alain en Christine (schepenen), Sonja (Welzijnsdienst), Stijn en Tine (noordzuidraad), Maarten (handelsdistrict), Filip (stadsontwikkeling), Catherine en Davy (strategische cel), Isabelle (musea), Luc,Yves, Liesbeth (leefmilieu), Wouter, Berthiel (gebiedswerkers), Hans (jeugddienst) Mathieu (facility), Bernard (erfgoedcel), Geert (stadssecretaris). Verder nog: Katrijn, Marga, tweemaal Sarah (stage van het postgraduaat noord-zuid), Ilse (Goedkope Woning), Lieven (ACV), Lieven (Werkwinkel).

Kortom, een dertigtal Kortrijkzanen hebben weet van onze inspanningen inzake ontwikkelingshulp alginder in het Verre Oosten. Plus nog de talloze lezers van kortrijkwatcher die op deze stadsblog kommentaren hebben gelezen over de komst van Cebuanen naar hier (mei 2009, januari 2008) of omgekeerd van Kortrijkse zendingen naar ginder (bijvoorbeeld april 2008).

De hoofdgedachte was altijd: hou daar toch eens mee op ! Geldverspilling ! Geen nuttige of opzienbare resultaten !
Maak een stedenband die er voor “allochtone “Kortrijkzanen iets toe doet, met een stadje in het noorden van Marokko.

(Wordt vervolgd op een volgende bladzijde in deze krant.)

Weblog over het reilen en zeilen in de Kortrijkse politiek door Frans Lavaert