Karl De Preter ziet weer een fata morgana

Karl De Preter oogste enige roem als ‘sleutelfiguur’ in de laatste uitzending van “Fata Morgana” in Kortrijk. Iedereen herinnert zich zijn prestatie in de Schouwburg: een toren van champagneglazen.
Die tijdelijke roem is hem naar het hoofd gestegen.
Hij wil in de politiek!

Al kort na zijn TV-optreden kwam hij in de gemeenteraad van september 2008 de honneurs waarnemen. Applaus in ontvangst nemen. Hij bleef obstinaat aanwezig tot op het laatst, en vond het hele gebeuren “een leuke ervaring”. Dit soort uitlating bewijst op zichzelf al dat hij van politiek geen snars afweet.

In de pers beweerde de burgemeester dat de uitzending van “Fata Morgana” aan Stad geen duit heeft gekost. Kortrijkwatcher geloofde dat totaal niet. En daarom kreeg ik van Karl De Preter op 9 september een boze brief.
Citaat.
“Vandaag moet ik lezen dat er geruchten zijn dat Stad Kortrijk betaald zou hebben voor bepaalde activiteiten. Ik weet zeker dat dit niet zo is. Het is wel zo dat de Stad ons schitterend gesteund heeft met onze vragen en hulp heeft aangeboden met de verantwoordelijkheden van de diverse diensten.”

Karl De Preter leest heel zeker nooit het zgn. “Bulletin van Vragen en Antwoorden”. Heeft er heel zeker nog nooit van gehoord.
Wat stond er in dat Bulletin van november 2008 te lezen?
Een antwoord op een vraag van raadslid Isa Verschaete (VB) over de bijdrage van Stad aan “Fata Morgana” van het productiehuis Sultan Sushi.
Ziehier de kosten die wij hebben gedragen.
– Overnachting van de filmploeg (hotel Ibis): 2268 euro.
– Belegde broodjes (D’Halle): 99 euro.
– Drank (drinkmarket Ghekiere): 347,62 euro.
– Overnachtingen (hotel Damier): 2018 euro.
– Support Rode Kruis: 1949,25 euro.
– Auteursrechten: 144,16 euro.

Verder hebben een 20-tal medewerkers van de Stad (brandweer niet inbegrepen) geholpen aan de organisatie van het evenement. Plus 55 politiemensen. Het Bulletin vermeldt hierbij niet hoeveel dat aan Stad heeft gekost. (Naar het schijnt werden geen overuren uitbetaald.)

Maar goed.
Volgens een uitgave van “Het Laatste Nieuws” van 30 december heeft Karl De Preter dus politieke ambities. Vindt hij geen partij die hem hiertoe uitnodigt? De Preter: “Ik kan alleen kwijt dat ik nog geen beslissing genomen heb en dat het zeker geen Vlaams Belang wordt.”
Me dunkt kan het Lijst Dedecker worden. LDD lokt namelijk complete neofieten in de politiek aan.
Want weeral bewijst De Preter dat hij van politiek geen kaas heeft gegeten.
Nog in voormelde krant annonceert K.DP dat hij “plannen heeft om een stadsraad op te richten met gewone mensen om te brainstormen over de toekomst van Kortrijk”.
Een stadsraad! Om te brainstormen! (Karl heeft geen weet van adviesraden.)

Hoe komt hij daar zo bij?
Wel. Karl is een keer naar de kerstmarkt in Luik geweest en vond het daar fantastisch.
Zijn besluit was dat er in Kortrijk veel te weinig gebeurt. En Karl wil daar iets aan doen.
Voor het eindejaar had hij al een evenementenbureau (van Ignace Crombez ?) aangesproken om een actie te ondernemen. Om gedurende een week de problemen van inwoners op te lossen. Bijvoorbeeld het “onkruidvrijmaken” van alle voetpaden.
Het plan is uiteindelijk in het water gevallen. (Heeft Karl het nu verkorven bij de CD&V?)

DAG KARL !
Moge het met jou dit jaar nog goed komen in de politiek.
Lees vooral Kortrijkwatcher.

Kortrijkwatcher verjaart weeral!

We zijn hier gestart op 4 januari 2005, weliswaar nog onder een andere URL.
Dat was toen de eerste stadsblog in zijn genre, wat men ook bewere in de vele studies die intussen over burgerjournalistiek zijn gepleegd.
De motivering van deze weblog staat rechtsboven te lezen en blijft geldig. Niet voor niets droeg de eerste bijdrage de titel: “Het blijft wachten op een nieuwe Gerrit Luts”.
Naar schatting zijn er intussen minstens duizend artikels verschenen, en sommige daarvan vielen ellenlang uit.
Informatie, analyse, kommentaar, achtergronden, duiding van het Kortrijkse politieke leven, – we klutsen alles door mekaar.
Rechtstreekse interactie op internet blijft onmogelijk, want de ervaring met andere blogs leert dat zoiets hoofdzakelijk trivialiteiten oplevert.
Lezers die werkelijk iets te melden hebben weten onze redactie via e-mail of telefonisch wel te vinden.
Curieus is dat die lezers hun boodschappen of vragen aan het eind altijd larderen met uitlatingen als “doe zo voort” of “hou vol”. Het zegt iets over de politieke zeden en locale journalistiek in of over Kortrijk.

Ik vond onlangs nog een oude (1932), merkwaardige definitie van “Den Goeden Journalist”. Van een zekere Doe Hans, een Nederlandse parlementwatcher.
“De journalist loopt altijd met de stormwind in de rug. Hij, geschiedschrijver en geschiedbouwer van den dag, hij die scheppen mag, en leiden, en voorlichten, hij ervaart dat dit alles de donkerste wolken omgeeft met een rand van licht.”

Schoon hé?

P.S.
Dezer dagen is de redactie op retraite, om aan bezinning en teambuilding te doen.
De frequentie van de opstellen kan dus wat lager liggen. Maar onze onderzoeksjournalist Dieppe Throot blijft waakzaam op post. Dus blijven kijken.

De redactie van Kortrijkwatcher kan niet meer slapen

Op aanstaande 10 januari, vanaf 17 uur, verwacht ons College dat wij – allemaal Kortrijkzanen – naar de traditionele gratis nieuwjaarsreceptie van Stad komen afgezakt. Om op de Grote Markt met alle inwoners samen ontspannen te toasten op het nieuwe jaar. Over wat ons dat brengen zal.
Nu doet het geval zich voor dat de beste copywriter van KW niet meer weet of hij dit jaar opnieuw de nieuwjaars-speech moet maken voor ex-burgemeester Stefaan De Clerck of integendeel voor Borat, de vervangende schepen alias Lieven Lybeer.
Er is nog altijd geen offerte binnen.
Het maakt wel een verschil. Een speech schrijven voor een ACW’er, dan wel voor iemand van de ‘middengroepen’.
En hoe staan de voormalige en nieuwe burgemeester dan die avond samen op de pui van het stadhuis? Hand in hand? Met een high five? Ons gerelateerd evenementenbureau van Ignace Crombé zit in dit verband ook met de handen in het haar.

Maar het grootste probleem is nog de ” Stadskrant” van januari 2009.
Het editoriaal waarin onze burgervader met zijn nieuwjaarswensen voor de zoveelste keer zal genoopt zijn om zijn persoonlijke démarches te verklaren. De negerauteur-hoofdredacteur is volkomen van de plank.

Federale Politie is in elk geval al gealarmeerd. Voor het geval dat de felicaties voor de nieuwe en oude burgemeester uit de hand lopen. Bloemen met bloempotten. Rozen met doornen. Cactussen.
Er is wel al een noodhospitaal ingericht in de kelder van ” ’t Salonske”.
Achteraf-debat en nabepreking in het torentje van “Petit Paris”.

P.S.
Stefaan komt. Bral ook ingeschreven. Quickie. Wout. Marie-Claire nu ook. Connie. De Coene. Leterme. Santy. Leleu. Het regent inschrijvingen voor die nabespreking in het torentje.
Meld u maar vlug aan bij wuwuwu.nieuwjaarswensenvoorstef.kortrijk.be.
Correctie. Marie-Claire komt pas optreden daags nadien. Verontschuldigd. Moet in Knokke zijn. Nieuwe schepen Christine blokt op dossiers.
Awel ja.

Kortrijk “best bediende stad” in Brussel?

(Met een update over Borat.)

Uit “Het Laatste Nieuws” van 31 december 2009 vernemen we bij monde van raadslid-minister Van Quickenborne dat Kortrijk met zijn twee federale ministers nu toch wel “de best bediende stad” in Brussel is. Dat is dan zogezegd een schitterende zaak voor de afwikkeling van bepaalde lokale dossiers, zoals dat van de stationsomgeving. (Merk op: Brussel-Halle-Vilvoorde heeft nu niet minder dan vijf excellenties in de federale regering, dus dat belooft voor ginds nog wat.)
Ook Stefaan De Clerck laat, waar het maar kan, uitschijnen dat zijn ministerschap van belang is voor onze stad. “Hij zal alle grote dossiers federaal blijven opvolgen”.
Tja. Goed bestuur…
Dit soort uitspraken wijst weer eens op een politieke verloedering die in België van alle tijden is. Die men zelfs niet meer als dusdanig aanziet. Nederlandse ministers en zelfs parlementariërs bijvoorbeeld zult u nooit horen zeggen hoe zij vanuit hun functie menen hun stad of provincie voordelen te kunnen verschaffen.
Zij opteren voor het landelijk belang. Zij laten de dossiers intrinsiek voor zichzelf spreken. DAT IS POLITIEK.

Kijk maar wat er zal gebeuren in dit verkiezingsjaar.
Hoe onze lokale gemeenteraadsleden (nu 3 Vlaamse parlementariërs en 1 federale, 2 federale ministers) mekaar zullen vliegen afvangen. Hoe zij zullen dringen om in de pers te komen.

Het zit zo.
Parlementsleden worden constitutionieel verondersteld de Natie te vertegenwoordigen. Niet hun kiezers, niet hun provincie of streek, niet hun eigen gemeente. En voor ministers geldt a fortiori hetzelfde. Zij zijn bij uitstek de vertegenwoordigers van het algemeen belang. In de mate dat zij proberen Kortrijkse dossiers te bevoordelen hanteren zij geen objectieve criteria meer. Dit is nu toch duidelijk.

Ten tweede.
Ministers hebben elk hun eigen departement (FOD) met eigen bevoegdheden. Ze worden (deontologisch en politiek) niet geacht zich te bemoeien met de taken van andere ministers. Pogingen daartoe werken alleen maar wrevel en instabiliteit op, zeker in regeringen met vijf partijen. Het is een vorm van machtsoverschrijding. Leidt onherroepelijk tot koehandel.

Stefaan De Clerck is minister van Justitie. Hij kan dus op de ministerraad niet gaan vertellen wat de collega’s van Overheidsbedrijven of van Mobiliteit zouden kunnen gaan doen in stationsomgeving van Kortrijk. Een gevangenis bouwen op het Casinoplein, ja – dat zou nog kunnen. Of het oude justitiepaleis helemaal renoveren. Maar dit laatste zou dan meebrengen dat hij het dossier hierover uit de onderkast zou halen en hiermee een prioriteit stelt die misschien helemaal niet past in het kader van een justitiebeleid dat nu wel wat andere katten heeft te geselen.

Vincent Van Quickenborne is federaal minister van Ondernemen en Vereenvoudiging.
Dat zijn allebei materies die overheersend worden behartigd door de Vlaamse regering en het Vlaamse Parlement. In Vlaanderen, laat staan in Kortrijk, heeft hij daar nauwelijks iets over te vertellen. Als zijn maatregelen dan ergens impact hebben, dan strekken zij zich wel uit over de gehele Belgische bevolking. Punt.

Mist spuiten

En dan is er nog een bepaald soort mistspuiterij waar vroegere aanhangers van de Nieuwe Politieke Cultuur (nu: goed bestuur) waarlijk een grondige hekel aan hebben.
Zowel Quickie als Stef behoren tot politieke partijen die een grondige, verregaande staatshervorming willen. Meer en meer bevoegdheden voor de deelstaten. Dat wil zeggen: een uitholling van hun eigenste federale bevoegdheden inzake ondernemen (ekonomie), administratieve vereenvoudiging en zelfs justitie.
Quickie en Stef willen volgens hun partijprogramma zichzelf overbodig maken, en geven daarmee aan dat zij om daadwerkelijk invloed te hebben op Kortrijkse dossiers best zouden overstappen naar de Vlaamse regering of het Vlaams parlement. Die kiesprogramma’s van CD&V en VLD willen overigens het laatste greintje federaal stedenbeleid afschaffen.

Vergeet het niet.
Allebei onze Kortrijkse excellenties zijn confederalisten ! (Alhoewel, Q is hieromtrent weeral nogal wispelturig.)
Daar is op zichzelf niets mis mee, maar zij zijn het aan de (Kortrijkse) bevolking wel verplicht om hierover duidelijke taal te spreken.
Wat is een confederalist?
Dat is iemand die voorstander is van een confederatie. Ander woord: Statenbond. (NIET: Bondsstaat of Federale Staat.)
Een statenbond is een samenwerkingsverband waarbij onafhankelijke, soevereine (deel)staten bij verdrag regelen welke bevoegdheden zij nog samen wensen uit te oefenen. Voorbeelden: de distributie van water voor Vlaamse bedrijven vanuit de Maas, de inplanting van gevangenissen aan weerskanten van de grens.

Als onze Kortrijkse federale excellenties werkelijk iets willen doen aan Kortrijkse of regionale dossiers dienen zij aan ons uit te leggen dat zij daar pas volop kunnen voor gaan door zichzelf af te schaffen.
Wees maar gerust. Dit jaar zullen in het licht van de verkiezingen onze twee Kortrijkse ministers en raadsleden-parlementariërs (nu 3 Vlaamse en 1 federale) van mekaar vliegen afvangen. We zijn goed bediend.

Een P.S. over BORAT.
In bepaalde media vraagt men aan de Kortrijkse bevolking of het voor Stad een goede zaak is dat Stefaan De Clerck burgemeester af is.
Neen dus.
Zijn vervanger, de pepe-loco-burgemeester eerste schepen Lieven Lybeer (in het stadhuis bijgenaamd Borat) is niet bepaald wat men noemt een visionair. Als ‘denker’ denkt hij vooral aan zichzelf en munt hij uit in cliëntelisme en electoralisme. Als aanhanger van “sociale economie” verstaat Borat onder dit begrip gewoon platvloers stemmenwinnend dienstbetoon. (Borat is verre van een socialist. Hij is gewoon een bediende die het ver heeft gebracht.)

Als ‘ideoloog’ is hij een aanhanger van Cardijn en het tsjevisme. Verder ontbreekt hem de tijd voor een volwaardig burgemeesterschap van een centrumstad. Hij heeft 29 of 30 mandaten en is al te reislustig. Alhoewel de talenkennis miniem kan genoemd.
De Clerck zou best zijn stadskabinet omdopen tot een schaduwkabinet.
En: wilden de Kortrijkse burgers wel een ACW’er (een gildeman) als burgemeester?
Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen van 2006 gingen er in totaal 27.968 naamstemmen naar ACW-kandidaten. De “middenstanders” kregen er 30.455. Als we daar de toenmalige N-VA’ers (binnen de de CD&V-lijst) mogen bijtellen komen we aan 33.571 naamstemmen voor de burgerij.

Dit alles uitgerekend zonder de stemmen voor de VLD. Reken zelf maar uit hoe het hier zit met de vox populi over Borat.
Beste mensen, Kortrijkzanen, onthoud nu toch een keer wat men met u allemaal aanvangt.
Borat zet Kortrijk in onze naam op de (wereld)kaart.
Stefaan, denk daar maar eens goed over na ! Tot in 2011.

Over de verschillen en gelijkenissen tussen UOK en OCK (slot)

Toen er al in 2004 sprake was van de oprichting van een NV en VZW Ondernemerscentrum Kortrijk (het OCK) had de VLD bij monde van raadslid Vincent Van Quickenborne (intussen minister van Ondernemen en Vereenvoudiging) zo zijn bedenkingen bij het project.
Hij stelde zich wat vragen, want zat toen nog in de oppositie.
Worden de daarbij bestaande dingen in vraag gesteld? Wat met het bestaande bedrijvencentrum, met de ondernemersloketten? Is er wel een markt voor het ondernemerscentrum?
Ook burgemeester Stefaan De Clerck ontkende niet dat er risico’s zijn bij de start van het ondernemerscentrum. “Maar laat ons tenminste proberen.” (Het Nieuwsblad van 19 oktober 2004.)

Hoeveel jaren proberen we het nu al? En wat?
Intussen schept het stadsbestuur (een coalitie van VLD en CD&V) er nog een orgaan bij, het Uniek Ondernemersloket (UOK) in het stadhuis, pal tegenover het OCK. Zonder iets af te schaffen of in vraag te stellen. (In Kortrijk zijn er bijvoorbeeld 6 ondernemingsloketten.) Zonder dat er ook maar een poging wordt gedaan om de werking van het OCK te evalueren.
Het is natuurlijk een triviale gedachte, te menen dat het Uniek Ondernemersloket van Stad er komt, puur vanwege het feit dat Europa en Vlaanderen en de provincie alweer met gigantische subsidies over de brug komen.

We zeiden hier al dat de strategische doelstelling van het UOK en het OCK in genendele van mekaar afwijken.
De operationele doelstellingen liggen ook volkomen in dezelfde lijn: organisatorische begeleiding van het ondernemerschap (micro), administratieve begeleiding en “versterking van het economisch weefsel” (macro is dat).

Eigenlijk zou het al een hele krachttoer zijn indien Stad op een vlotte manier zou omgaan met “gemengde projecten”, waarbij zowel bouw- en milieuvergunning (de socio-economische machtiging) vereist is. En wat beter en intenser de kleinhandelszaken versterkt. (Maar daarvoor dient het BID – het handelsdistrict – toch al? En voor de bedrijventerreinen is Leiedal er ook nog.)

Maar laat ons nu ook eens het bestaande OCK ietwat doorlichten.
Werken die “Creatief Technische Ateliers” eigenlijk? (De C-TAK’s in 6 pandjes aan St-Maartenskerk.)
Geraken de meetingfaciliteiten in het OCK van de Leiestraat 22 wel gevuld? (10 kantoorruimtes, 7 vergaderzalen, een restaurant, de videoconferentie.)
Heeft die Leerwinkel nog wat te doen?
Wat heeft het “kenniscentrum” al voortgebracht, aan kennis dan?
Hoever staat het met het project “commerciële innovatie”? (De website is er nog altijd niet.)
Hoeveel starters worden er gecoacht?
Welke projecten zijn in behandeling bij de LED’s? (Laagdrempelige Expertise- en Dienstverleningscentra.)

Zou het kunnen een taak zijn voor het UOK om het OCK te evalueren?

Over de verschillen en gelijkenissen tussen UOK en OCK (3)

Even recapituleren.
Het OCK is het Ondernemerscentrum van Kortrijk. Opgericht door de cel economie van Stad in samenwerking met Syntra West en de Provinciale Ontwikkelingsmaatschappij West-Vlaanderen (de POM). Officieel geopend op 12 oktober 2006 in wat vroeger de bevolkingsdienst was. Dat centrum is juridisch bekeken tegelijk een VZW en een NV, en schepen Jean de Béthune is van beide organen de voorzitter. In de vzw zijn de raadsleden Christine Depuydt (CD&v) en Koen Byttebier (VLD) bestuursleden.

Volgend jaar start pal tegenover het OCK een UOK, dat is een Uniek Ondernemersloket. Beide instellingen hebben dezelfde strategische doelstelling: de bevordering van het economisch leven of het ondernemerschap in de streek. Het UOK wordt gerealiseerd door de directies Leefmilieu, Stadsplanning- en Ontwikkeling en de cel Economie (Burger en Welzijn). Extern wordt hierbij overleg gepleegd met het OCK (voor marktonderzoek en begeleiding), Leiedal (industrieterreinen), de provincie (administratie), Syntra (opleiding), POM (industriële ontwikkeling), VOKA (ondersteuning ondernemers), Unizo (ondersteuning handelaars), Kanaal 127 (sociale economie), enz. Kortom, ongeveer dezelfde partners als die van het OCK.

Een opvallende gelijkenis tussen beide bureaucratieën is dat ze allebei over veel geld beschikken, vooral vanwege subsidies van andere overheden.

Voor het OCK is het niet gemakkelijk om zomaar in 1, 2 of 3 te achterhalen hoe de financiering in mekaar steekt.
Zeg maar onmogelijk. Schepen de Béthune of de raadsleden uit de vzw hebben dat nog nooit uiteengezet. En op de website is daarover ook al niets te vinden.
Als mijn geheugen me niet in de steek voorzag men voor de verbouwing van de voormalige bevolkingsdienst tot een ondernemerscentrum een investering van 900.000 euro. Het gebouw werd voor dertig jaar in erfpacht (36.800 euro) gegeven aan de NV OCK. In die vennootschap zijn de GOM en Syntra West de aandeelhouders met elk een kapitaal van 300.000 euro. Maar Stad kwam destijds – meen ik, je kan niet alles bijhouden – nog over de brug met een inbreng van 100.000 euro.
In de begroting 2009 is een stadstoelage voorzien van 25.000 euro. (Vorig jaar 50.000 euro.) Het innovatiefonds krijgt 75.000 euro. Van “Thuis in de Stad” ontving het OCK een prijs van 25.000 euro.
Bij EFRO is samen met het Innovatiecentrum West-Vlaanderen een dossier ingediend voor een budget van 736.444 euro, te spreiden over twee jaar (beginnend in augustus 2008). Van Europa krijgt men aldus 40 procent of 294.578 euro.
OCK heeft ook inkomsten uit zijn facilitaire werking (bijv. verhuur kantoren, vergaderzalen, restaurant), maar een rekening van de VZW is nergens te bekennen.

De financiering van het nieuwe UOK is ietwat duidelijker.
Men verwacht een EFRO-steun van 244.769,13 euro op een totaal van 611.922,78 euro . Een inbreng van co-promotor Leiedal van 115.372,49 euro. (Volgend jaar 18.000 euro voor interne werkingskosten.) Het Hermes-fonds van het Vlaamse Gewest komt over de brug met 100.000 euro. (Stad hoopte op 175.000 euro.)
De werkingskosten voor Stad zullen volgend jaar slechts 64.150 euro bedragen.
Als de twee voorziene ambtenaren-accountmanagers als “opdrachthouders” worden aangesteld maakt het UOK nog winst ook !

(Wordt vervolgd…)

Over de verschillen en gelijkenissen tussen UOK en OCK (2)

De “Wetten van Parkinson” beschrijven niet alleen hoe en waarom een bureaucratie zichzelf leefbaar houdt maar ook hoe die zichzelf vermenigvuldigt. Wat Parkinson halverwege de vorige eeuw niet kon bevroeden was evenwel dat de euroots van de EU in de gemeenten (ja!) van de diverse lidstaten allerhande nieuwe bureaucratieën zouden in het leven roepen.

Zo krijgt ons Kortrijks Ondernemerscentrum (OCK) uit de Leiestraat 22 (waar vroeger de Sarma was) nu ook Europees geld. 294.578 euro. Daarmee heeft men nog twee medewerkers aangesteld en zal men drie nieuwe projecten starten. De LED’s (Laagdrempelige Expertise- en Dienstverleningscentra), Creatieve Starters, en Commerciële Innovatie voor handelaars uit West-Vlaanderen.
Tegenover het OCK komt er volgend jaar in het stadhuis een Uniek Ondernemersloket (UOK). Krijgt ook subsidies van Europa. Op de officiële website van de EFRO (Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling) vind je daar niets over maar het zou gaan om 244.769 euroots. Over die financiering hebben we het later nog een keer.

Wat is de strategische doelstelling van het UOK? “Het bevorderen van het ondernemerschap in de meest brede zin, met het oog op een maximale creatie van werkgelegenheid en economische groei binnen de regio”.
En die doelstelling van het OCK? Net dezelfde. Met andere woorden: “Het ondernemerschap, de innovatie en de creativiteit bij ondernemers in onze regio stimuleren en blijvend ondersteunen.” Moet kunnen. Twee instellingen van Stad met 1 en dezelfde strategie. Maar de tactiek is wel enigszins anders. Parkinson wist het al, hoe een bureaucratie naar motivering zoekt. Een Bestaansreden.

Het Ondernemerscentrum Kortrijk telt geloof ik nu vier medewerkers.
Het Uniek Ondernemersloket krijgt er drie. Een administratief medewerker en twee “accountmanagers” wier namen al gekend zijn.
Tegen de gemeenteraad van januari zal men wel moeten weten of die twee bestaande ambtenaren hun functie zullen vervullen als “opdrachthouder” of als een “mandaat”. En dat is nu juist het heikel punt waarover we het al hadden in het vorige stuk.
Als de beide accountmanagers dienst doen in een “mandaatfunctie” veronderstelt dit dat het gaat om vacant verklaarde betrekkingen. En dit vergt bij de aanstelling wel degelijk een selectieprocedure. Men moet slagen in een proef. Nu zijn die betrekkingen nooit vacant verklaard en is er bij mijn weten geen selectieproef geweest. Komt daarbij dat het de gemeenteraad is die vooraf moet bepalen welke functies “bij mandaat” kunnen vervuld worden. En diezelfde Raad bepaalt de duur ervan (5 of 7 jaar). Ons Uniek Ondernemersloket is toch niet tijdelijk bedoeld? Of zal men na 5 of 7 jaar telkens het mandaat verlengen?

We zitten in een lastig parket.
Want als het schepencollege vindt dat de accountmanagers integendeel “opdrachthouders” zijn, dan gaat het per definitie om een tijdelijke taaktoewijzing. Dan blijven die ambtenaren werkzaam in hun huidige, bestaande betrekking! Jaja. Hun functie wordt enkel (tijdelijk) verzwaard. Het gevolg daarvan is dat ons UOK moeilijk permanent iedere dag kan open gehouden worden en voltallig bemand…(Dat zou dan waarlijk uniek zijn aan dat loket.)
Waarlijk, het schepencollege en de gemeenteraadsleden zitten volgende maand in een lastig parket.

Maar geld is er voorlopig genoeg.
Zeker als men twee opdrachthouders aan het loket zet, want die kunnen (het moet niet) een toelage krijgen voor die bijkomende taak. (Bij mandaathouders dient een volwaardig salaris uitbetaald.)

(Wordt vervolgd in een volgende bijdrage.)

Over de verschillen en gelijkenissen tussen een UOK en een OCK (1)

Hier in Kortrijk is er al een Ondernemerscentrum. Een OCK, in de Leiestaat 22. Niet verwarren met de (regionale) ondernemingsloketten. Als alles goed zit komt er volgend jaar in het stadhuis, schuin tegenover het OCK een UOK. Dat is het “Uniek Ondernemersloket Kortrijk “. Het is wel mogelijk dat het UOK tijdens de zoektocht naar een geschikte plaats in het stadhuis (wat met de woonwinkel?) tijdelijk een onderkomen vindt in het OCK. De pleisterplaats van onze schepen van economie, Jean de Bethune.

Als alles goed zit…Want er is nog een klein obstakel inzake personeel op te ruimen.
De financiering schijnt rond te zijn. En hoe ! De honderdduizenden euroots van Europa en van Vlaanderen en van Leiedal en van de provincie dwarrelen uit de hemel.
Maar wie zal daarmee wat doen?

Over dit alles straks véél meer.

(…)

Een fotocabine of niet in de dienst burgerzaken? Geef uw mening! VOX mee!

Om de haverklap vragen de media onze (soms ongezouten) mening over alles en nog wat.
Laat ons dit voxen noemen. De ‘vox populi’ aan het woord laten.
Kortrijkwatcher doet daar zeer ongaarne aan mee, maar volgens onze directie heeft deze trend naar democratische interactie een positieve invloed op ons abonnementenbestand en daarmee op onze reclame-inkomsten.
Zodus. De hoofdredacteur geeft onder deze commerciële druk toe, met dien verstande dat hij heeft bekomen dat de lezer tenminste argumenten zal krijgen om zijn mening te staven. Zodat we niet geconfronteerd worden met volkomen onnozelheden.

Het schepencollege heeft principieel beslist om een fotocabine te plaatsen in de dienst burgerzaken in de Leiestraat.
En dit terwijl de directie Burger en Welzijn zelf daar faliekant tegen gekant is!

Wat vindt u daar nu van of over?

Laat ons even de voor- en nadelen op een rijtje zetten.

De voordelen

– Betere service naar de burger toe.
– De kwaliteit van de foto’s genomen in een cabine is er gevoelig op vooruit gegaan.
– Lage kostprijs (5 euro voor 4 of 5 foto’s).
– Opbrengst is voor de stadskas (25 procent op de netto-omzet).

De nadelen

– Concurrentie aan Kortrijkse fotografen.
– Wat als blijkt dat de foto’s niet kunnen aanvaard worden? Geld teruggeven? Gratis tweede poging?
– Wat bij tijdelijk defect van de cabine?
– Komen er ook cabines in de randgemeenten?
– Wat met mensen die niet zo vertrouwd zijn met het gebruik van dergelijke toestellen?
– Zal men (bijvoorbeeld jongeren) geen misbruik maken van het toestel?
– Er is elders al een fotocabine.
– In de toekomst wordt alles digitaal.

Kent u nog voor- of nadelen?
Alvorens u hier gaat voxen nog dit.
Blijkt dat het stadsbestuur al enige mogelijke leveranciers heeft geraadpleegd.
Twee firma’s stellen voor om gratis een cabine te plaatsen, met een return van 25 procent voor de stadskas. Zijn nog bereid om in te staan voor het onderhoud (niet voor de energiekosten) en ze garanderen de herstelling van een defect binnen de 8 uur. Zij garanderen ook terugbetaling in geval dat de foto aanleiding geeft tot gekibbel.
Een andere firma stelt voor dat Stad gewoon een toestel koopt. (Kostprijs 17.000 euro.)

Zo.
Nu kunt u met kennis van zaken oordelen.
De fundamentele vraag is natuurlijk tot hoeverre dienstverlening van Stad aan de burger kan leiden.
Kan er nog een schoenmaker vanaf? Er zijn al veel hoge hakken gesneuveld van vrouwen die inderhaast nog een paspoort wilden ophalen in de dienst burgerzaken of bevolking.
(Onze directiesecretaresse wil ook wat meer fauteuils in stadsdiensten. En een plaatsje om zich wat op te maken als zij zich door de regen naar de Leiestraat moet spoeden.)

Terug uit Dakhla (5)

Voorafgaand:
– Alternatieve reisgids voor de deelnemers (1, 2 en 4 november)
– Incidenten in Dakhla (11 november).

Het blijft verbazing wekken hoe weinig aandacht de snoepreis (begin november) van een monster-delegatie politieke mandatarissen uit Zuid-West-Vlaanderen naar het woestijndorp in de Westelijke Sahara tot op heden krijgt. De media lieten het afweten, terwijl de minste pleziertocht met noodhulp vanuit de streek in beeld komt. Zit er ergens een West-Vlaming in Afrika? WTV is erbij! Nog maar in één enkele gemeenteraad (van Wielsbeke) is hierover wat commotie geweest. Want wat blijkt nu? Er is al onmiddellijk een tegenbezoek gesignaleerd van de “stadssecretaris” van Dakhla. Onze pas aangeworven onderzoeksjournalist Dieppe Throot (onthoud die naam, is ontslagen bij “De Morgen”) ontdekte sporen van zijn verblijf in “De Pethaan” van Sint-Baafs-Vijve. SINT-BAAFS-VIJVE!
Helemaal uit de diepste zuidelijke zandbak van de Sahara komt daar zo’n stempelman naar het uiterste noorden, per taxi afgehaald in de luchthaven van Lille. Wat kwam hij hier uitrichten? Heeft hij nog andere gemeenten van onze regio bezocht? Of was hij gewoon op doorreis naar andere oorden, waar misschien meer woestijnrozen vielen te rapen?

Deelnemers aan de ontdekkingsreis zijn nog altijd totaal niet happig om informatie te verstrekken.
Wat hebben zij daar uitgericht? Waartoe hebben ze zich verbonden? Is er een reisverslag, een evaluatie? D.Throot blijft in het ongewisse.
Maar onze nieuwe onderzoeksjournalist is toch al een en ander op het spoor gekomen.

De deelnemerslijst !

Vanuit Kortrijk waren van de partij: substituut Brigit Wallecan, hoofdcommissaris van Politie Stefaan Eeckhout en echtgenote, secretaris van de politiezone VLAS Annelies Verplaetse en echtgenoot, schepen Marie-Claire Vandenbulcke en partner.
Vanwege de provincie: gedeputeerde Gunther Petry en raadslid Els Kindt uit Lichtervelde.
Van Kuurne: burgemeester Carl Vereecke (instigator van de expeditie), twee schepenen, een cultuurbeleidscoördinator en een fabrikant van frigo’s.
Lendelede: de burgemeester Georges Gheysens, twee schepenen, waarvan één met partner.
Ingelmunster: een schepen.
Wevelgem: een schepen, een ambtenaar, een regio-verantwoordelijke kinderopvang en een zekere Geert Verschuere.
Wielsbeke: de burgemeester Filip Devos, een schepen en de gemeentesecretaris.
Verder nog Mohamed en Malaika Khanfar, van het “Verbond van Saharaverenigingen in Europa”.
Totaal: 29 koppen. (Andere bronnen zeggen 27.)

De burgemeester en schepen van Wielsbeke gaven blijk van deontologisch fatsoen. Zij hebben de vliegreis zelf betaald (443,30 euro), want beschouwden de tocht als een vakantiereis. (Voor de secretaris daarentegen ging het om een studiereis.) In de regel declareerden de deelnemers de kosten bij hun resp. besturen. Het verblijf zelf – ook dat in Casablanca? – is bekostigd door de Marokkaanse autoriteiten. Onze vriend, de wali Tamek Mohammed Saleh.

Een zoektocht

Voorafgaandelijk aan de reis is er vanuit het Kuurnse gemeentebestuur een missive vertrokken naar de wali om te zeggen wat het doel was van de studiereis.
1. Zoeken naar goedkope alternatieven voor het transport van hulpgoederen.
2. Zoeken naar mogelijkheden tot samenwerking tussen Marokko en Vlaanderen.
3. Bijdragen tot een goede communicatie tussen Marokko en Vlaanderen.

Vandaar dat men een drietal workshops wenste te organiseren, die evenwel niet helemaal samenlopen met bovenstaande doelstellingen maar de deelnemerslijst (met een anesthesist) helpen verklaren.
– Een workshop rond veiligheid, met bezoek aan een politiepost én een ziekenhuis.
– Een workshop rond economie, met een bezoek aan het Centre Régional de Développement, de haven en eventueel een bedrijfsbezoek.
– Een workshop rond sociale projecten, met bezoek aan een kinderdagverblijf, een atelier voor kansarmen.

Controversiële intenties

Op 3 november kreeg de Kuurnse burgemeester een brief van SWS, de Solidariteitsgroep Westelijke Sahara.
Want de “Maghreb Arabe Press” was al een en ander ter ore gekomen over de delegatie en de intenties ervan (bijv. stedenband).
Men herinnert de burgemeester aan het feit dat Dakhla in de Westelijke Sahara is gelegen, en dat behoort niet tot Marokko. Integendeel, Marokko is een illegale bezettingsmacht.
“In het licht daarvan krijgen voornoemde intenties een hoogst onethische en politiek controversiële bijklank.”
SWS vreest dat door een bezoek aan de regio, georganiseerd met Marokkaanse partners, een beeld gecreëerd wordt dat de illegale Marokkaanse aanwezigheid in het gebied legitimeert.
En daarom vindt SWS een verklarende repliek van Kuurns burgemeester uitermate belangrijk.
Onze onderzoeksjournalist D.T heeft nog altijd geen weet van een antwoord van burgemeester Carl Vereecke.

We eindigen altijd met een positieve noot.
Mandatarissen die serieus ‘banden’ zoeken met Marokko doen dat met dorpen of streken waar onze allochtone broeders alhier in de Maghreb nog contacten hebben. Dat is niet in Dakhla.

P.S.
Wie “Verbond van Saharaverenigingen” intikt op de zoekmachine van Google wordt gevraagd of men misschien bedoelde “verbond van schietverenigingen“. Zou kunnen.

Weblog over het reilen en zeilen in de Kortrijkse politiek door Frans Lavaert