In september 2003 kreeg de gemeenteraad al een keer de gelegenheid om te discussiëren over geheel het project Buda-eiland.
Pro memorie iets over het stemgedrag van toen.
Bij het afsluiten van de erfpachtovereenkomst met de eigenaars van de Pentascoop heeft de VLD zich onthouden en stemde het Vlaams Blok tegen. Zelfde stemming over de verbouwing van het bioscoopcomplex en trouwens ook over geheel het Buda-project als kunsteneiland.

Eigenlijk hadden alle fracties wel ergens bedenkingen bij.
In verband met de plannen voor de Pentascoop vroeg Filip Santy (fractieleider van de CD&V) bijvoorbeeld om een realistische raming van de kostprijs. En van de SP.A is algemeen geweten dat deze partij ook wel ongerust is over het globale kostenplaatje van “Buda-als-kunsteneiland” en liever al dat geld elders of aan iets meer sociaal had besteed.
Maar de meerderheidspartijen moesten zich nu eenmaal neerleggen bij de grote droom van de burgemeester: “Kortrijk moet sidderen“.

In de eerstvolgende gemeenteraad van 11 april komt nu concreet het ontwerp voor de verbouwing van de Pentascoop op de agenda.
Het voorgelegd ontwerp van het architecten- en ingenieursbureau D’Hondt dateert van 15 maart laatsleden. De bouwkundige doorlichting van het complex gebeurde eigenlijk al in december 2002.
Er is dus heelwat gepalaverd. Niet met u of ik, maar met de Bende van Vier
van Buda II, dat wil zeggen: Limelight, Dans in Kortrijk, Happy New Ears en min of meer met Theater Antigone. Waarschijnlijk ook met de privé vzw Beeldenstorm van de burgemeester.
(Is Buda I van de artistieke coördinator Kurt Van Belleghem nu echt geheel uitgerangeerd?)

Volgens de oorspronkelijke timing bij de indiening van het dossier bij de Vlaamse Gemeenschap (ten einde de nodige subsidies in de wacht te slepen) moest het Pentascoop-ontwerp al opgemaakt zijn midden 2003.
Het is er niet van gekomen. Bestuurskracht noemt men dat.
Deze maand pas zal de Raad overgaan tot de vaststelling van de wijze van gunnen van de aanpassings- en verbouwingswerken.
Er is vooral veel te doen geweest omtrent de bestemming van de grote zalen 1 en 2.
De “kunstensector” zag het daar alleszins ook groots. Niet één, maar allebei de zalen moesten helemaal multifunctioneel worden ingericht.

De uitvoerige memorie van toelichting voor de gemeenteraadsleden is klaar en duidelijk opgesteld.
Men geeft een bespreking van de bestaande toestand, een overzicht van de voorbereiding van het ontwerp, een toelichting bij de voornaamste ingrepen en een overzicht van de vier loten met de ramingen van de kosten.

Dat de memorie klaar en duidelijk is, belet niet dat er KANTTEKENINGEN mogelijk zijn.

Laat het ons eerst even hebben over de totale kostprijs van de werken.
Die wordt nu – april 2005 – geraamd op 2.255.702 euro.
In de Gemeenteraad van september 2003 ging het nog om een bedrag van 1.663.750 euro(exclusief BTW) , de ene keer exclusief de akoestische ingrepen en de andere keer niet.
De stad voorzag toen een budget van 1,8 miljoen en in de meerjarenbegroting uiteindelijk een totaalbedrag van 2.228.000 euro. Dit laatste bedrag is dus NU reeds overschreden.
En in de oorspronkelijke raming van het Buro II had men het slechts over 910.000 euro voor de “basisverbouwingswerken”.
(Tussen haakjes maar niet onbelangrijk: die basisverbouwingswerken zouden geprefinancierd worden door Kinepolis! Daar is nu nog nergens meer sprake van.)
De uitrustingswerken zouden nog 1.000.000 euro kosten. Totaal: bijna 2 miljoen.

Al die vroegere ramingen kloppen dus helemaal niet.
Als we onder “basisverbouwingswerken” de ruwbouw en de afwerking zouden verstaan, dan lopen die alleen al op van zowat 900.000 euro naar 1,4 miljoen euro.

Bon.
We houden het voorlopig bij 2,2 miljoen voor de aanpassingen en de verbouwingen.
Wat mogen we hierbij nu evenwel NOOIT vergeten?

Bij de omvorming van de Pentascoop tot een “kunstencentrum” komt er nog van alles bij kijken. Ik geloof overigens niet dat het zal blijven bij die vier loten die nu gegund worden.
Er zijn ten andere enkele zaken waarbij meerwerken zullen mogelijk blijken.
Hoe zit het eigenlijk met de staat van de riolen? Wel goed nagezien?
En is er nu al of niet ergens een schriftelijke inventaris van mogelijke aanwezigheid van asbest?

Puur voor de erelonen van het architecten- en studiebureau voorzag men 150.000 euro. (BTW inclusief). Evenwel te verhogen met 8.000 euro voor akoestisch nazicht en 4.400 euro voor opmetingen en studie van theatertechnieken. (Heeft het Theater Technieken Advies TTAS uit Gent een afzonderlijke rekening ingediend?)
Het honorarium is wel degelijk een procent (tarief 8). Het zal dus hoger oplopen dan de voorziene 150.000 euro.

Allerlei voorbereidende studies hebben ook geld gelost.
Voor het geheel van de voorstudies rondom het ganse Buda-project werd in het totaal 117.925 euro begroot.
Het is natuurlijk moeilijk – of zelfs niet – na te gaan hoeveel daarvan puur betrekking heeft op de Pentascoop. Het cultureel-sociologisch onderzoek van prof. Rudi Laermans steekt ondermeer ook bij die voorbereidende kosten (13.634 euro).
Maar louter in verband met de Pentascoop zijn alleszins studies te vermelden van J.Maertens en J.Lievens over de potenties van het gebouw en de financiële aspecten ( 6.000 en 4.643 euro), over de haalbaarheid van het project door Buro II (3.223 euro) en over het bouwfysisch onderzoek door ir. R.D’Hondt (6.655 euro).

Bij het nu voorziene bedrag van 2,2 miljoen mogen we dus zeker nog ca. 200.000 euro optellen.
Ik heb ooit voorspeld dat de 3 miljoen subsidies die de stad krijgt van het Stadsvernieuwingsfonds Vlaanderen voor het geheel van het Budaproject (Secret Gardens, Leieboorden, de fabriek, de paardenstallen) volledig door het Pentascoop-project zal opgesoupeerd worden.

Niet zonder reden heeft schepen Jean de Bethune van de stadsdirectie Facility er de ontwerper meermaals op gewezen dat het voorziene budget moest gerespecteerd blijven.
Men heeft dan de Bende van Vier ervan kunnen overtuigen dat het door iemand bedachte groot raam in de voorgevel van zaal 1 niet verder kon weerhouden blijven. En …dat is nu wel kluchtig:
ook bekomen dat de zetels van de Limelight-zalen 3, 4 en 5 niet zouden vervangen worden maar gerecupereerd met de verwijderde zetels uit de eretribune van KV Kortrijk.

Nog iets.
De erfpacht te betalen aan de eigenaars van de Pentascoop kost de stad ook enige duiten.
83.200 euro per jaar. En die pacht is beginnen lopen op 1 september 2003, en zal ook tijdens de werken betaald worden.
(Het kadaster schatte de huurprijs de ene keer op 71.040 euro, een andere keer op 66.560 euro.)
Voor de voorziene periode van 36 jaar maakt dit zowat 3 miljoen uit, zonder de driejaarlijkse indexatie.

Weinigen weten dit nog.
Er is ooit een aankoop van het complex mogelijk geweest. De Pentascoop vroeg zowat 2 miljoen (beetje meer?) en de stad bood 1,6 miljoen. Vergelijk met de erfpacht die de stad uiteindelijk zal betalen. En wellicht zal de stad vroeg of laat toch tot de aankoop van het complex overgaan.

P.S.
Een volgende keer in deze stadslog iets meer over wat er zoal wordt verbouwd aan en in de Pentascoop en over wat daar dan al of niet kan gebeuren.

Zoals u weet is het stadsbestuur van plan om nog dit jaar de zoveelste gemeentelijke VZW op te richten, nu voor de Promotie en het Toerisme Kortrijk.
Kortrijk op de kaart.
Aan het werk!
Hierbij in deze stadskrant alweer een constructief voorstel.

De VZW PTK zou een stadsmunt kunnen invoeren.
Dat is een betaalpenning, een betaalmiddel dat in Kortrijkse zaken en onder Kortrijkzanen privé zeker ook als geldig wordt aanvaard.
De waarde ervan is dus niet gegarandeerd door de Staat, maar er is wel een garanderende instelling. Bijvoorbeeld: een aantal banken, bedrijven, de vzw Bruisende Stad, de vzw PTK.
De handelaarsverenigingen. Limelight. Kortom, al wie het initiatief plezant vindt.

Die garanderende instelling die het waagt om de stadsmunt uit te geven is bereid om gedurende een bepaalde geldigheidsperiode de munt in te wisselen tegen de nominale waarde.
Het systeem is te vergelijken met dat van jetons of bonnetjes. Het functioneert omdat de partijen (de uitgevende instantie zowel als de gebruikers) met elkaar de stilzwijgende afspraak maken dat ze allemaal de betaalpenning aanvaarden.

De waarde van de betaalpenning mag niet te hoog zijn, anders gaat men die munt terug inwisselen, in plaats van bijvoorbeeld als souvenir te behouden. Anderzijds ook niet te laag, want men moet er toch iets mee kunnen kopen of uitrichten. Vijf euro lijkt redelijk.

Kortrijk werpt zich met zijn twee nieuwe designmeesters op als designstad. Naast Milaan.
(Geen mens, geen culturalist, geen raadslid , geen journalist die zich afvraagt wat er met de vorige twee is gebeurd. Zijn ze dood? Zaten ze verstikt in de lift van de Sint-Amands- Collegetoren? MET HUN CONCEPTNOTA tussen de benen? Vraag het aan Vera.)

De stadsmunt zal daarom heel mooi en bijzonder zijn. Een uniek stuk dat niemand wil missen.
(Kan bijvoorbeeld ook dienen als amulet of scapulier. Men kan ermee een enkelbandje maken.)

Hoe zal de uitgevende instantie dit allemaal bekostigen?
De aanmaak en de propaganda ervoor zal wel 1 euro per munt bedragen. (Als oplage kan de vuistregel gelden dat die bijvoorbeeld de helft bedraagt van het aantal inwoners.)

Elke betaalpenning die achteraf niet wordt ingeleverd betekent voor de uitgevende instantie wel een winst. 5 euro min 1 is namelijk 4 euro.
Als die stadsmunten goed zijn gemaakt zullen die na de geldigheidsperiode onderhevig zijn aan “versterf“. Dat betekent dat de gebruikers die munten gaan verzamelen, of verliezen, of gewoon door vergetelheid niet meer inwisselen. Zie hoeveel oude franken u nog hebt liggen.

Die Kortrijkse stadsmunt moet ook nog een naam krijgen. Nog geen idee. Een “broeltje“?’
Voorwaarden tot succes zijn nog dat de uitgevende instantie vertrouwen geniet, dat er sterke promotie is, dat het stadsbestuur zijn hechte morele steun aan het project verleent (subsidies ook vanuit het project “Imago”) en dat er acceptatie en enthousiasme is bij de bevolking.

Schepen Jean de Bethune! Bestuurders van Buda I en II ! Burgemeester ! Directeur cultuur ! Schepen Bral ! Gidsenkring ! Postzegelverzamelaars ! Hartje Kortrijk ! Designmeesters !
Leiedal !
Dat is nu een keer een schoon voorstel waarbij economie en cultuur samen een eind weegs gaan.
Allez, vooruit.