Op dinsdag 14 juni ll. verscheen in de krant “De Tijd” een uitvoerig stuk onder de kop: “Energiedebat toch niet terug naar stenen tijdperk”. Co-auteur: Kortrijks raadslid (van het ACW) en Vlaams volksvertegenwoordiger Carl Decaluwé.
In de ondertiteling bij het stuk wordt hij gebombardeerd tot woordvoerder “energie” voor de CD&V.

Kortrijkwatcher was van deze bevordering helemaal niet op de hoogte.
Waarom was dat even schrikken?
Omdat net de dag tevoren er in de Kortrijkse gemeenteraad een bespreking was gewijd aan het jaarverslag van Gaselwest en FIGGA. En raadslid Decaluwé heeft daar weer eens niet aan mee gedaan. In de gemeenteraad ging het die maandagavond vóór het verschijnen van het artikel van zijn hand dus wel degelijk over “energie”. Zelfs de liberalisering van de markt kwam nog eens ter sprake en de Elia-heffing. Raadslid Decaluwé zat bij de behandeling van dit punt maar weer eens luidop te mopperen, maar vertikte het om het woord te vragen aan de voorzitter.

Carl Decaluw̩ is Рmet al zijn politiek talent en kennis Рhet meest intrigerende raadslid van heel de gemeenteraad.
Zijn interventies zijn op de éne hand te tellen van een timmerman.
En toch proclameert hij zichzelf ook nog als specialist inzake media, telecommunicatie, woonbeleid, ruimtelijke ordening, kansarmoedepolitiek, mobiliteit.

Het moet gezegd: op al deze terreinen kan men hem als Vlaams volkvertegenwoordiger zeker niet als een luiwammes bestempelen. (Zie het overzicht van zijn parlementaire werkzaamheden op de website van het Vlaams Parlement.)
Daarom juist is het zo verwonderlijk dat hij zijn interventies in de Kortrijkse gemeenteraad beperkt tot enig gemopper en korzelige uithalen. Soms gaat hij nog net niet op de vuist, onze driftkikker.

Intrigerend.
Want er gaat geen gemeenteraad voorbij of hij zou vanuit zijn kennis van de materie een constructieve bijdrage kunnen leveren in het debat. Agendapunten als de stationsomgeving, de Zypte, de perikelen bij een huisvestingsmaatschappij, bodemsanering, bouwpremies, het project Sint-Denijsestraat, OCMW-verslagen, ICT-contracten (enz., enz.) zijn voor het raadslid enkel aanleidingen om her en der naar de oppositie op de achterbanken wat schimpscheuten af te vuren. In het beste geval beperkt hij zich tot wat meewarig hoofdschudden.
Hij is bijvoorbeeld al een keer ondervoorzitter geweest bij de intercommunale Vliegveld Kortrijk-Wevelgem. Heeft over dit onderwerp nog nooit een woord gezegd. Bekent zich als het van pas komt noch als voorstander, noch als tegenstander van het vliegveld.

Hoe komt dat nu toch?
Hoe komt het dat hij zijn taak als volksvertegenwoordiger ter harte neemt en tegelijk afziet van enige werkzaamheden in de Kortrijkse gemeenteraad ? Vanwaar die virtuele, mentale decumulatie?

Decaluwé is al van in de jaren ’80 achter de schermen actief in de Kortrijkse politiek. In 1984 bijvoorbeeld was hij al BTK-leider alhier. 24 jaar jong. Poulain van ACW’er Olivier.
Waarschijnlijk heeft hij teveel weet van de meer schimmige zaken uit de Kortrijkse (partij)politiek. Want Carl Decaluwé mag zich dan al de allure van een nijdig ventje aanmeten, als het er op aan komt getuigt hij niet altijd van veel courage. Hij weet nu stilaan terdege waar hij zijn handen en krullen kan aan verbranden.

Overigens valt voor hem met publieke optredens in de Kortrijkse gemeenteraad weinig eer te halen.
Decaluwé zoekt zijn electoraal heil elders en op een breder vlak. Op WTV bijvoorbeeld, alwaar hij nog altijd als mede-oprichter en voormalig bestuurder van enige status (voorrang) geniet. Door als het maar even kan over heel het Vlaamse land persberichten te verspreiden. Voor dit jaar alleen al tel ik er 37 !

Raadslid Decaluwé beseft ook als geen ander hoe weinig belangrijk de gemeenteraad is in de Kortrijkse en regionale politieke beslissingsprocessen. De ware belangrijke besluitvorming gebeurt algeheel buiten de Raad.

En daar heeft hij wel degelijk zijn netwerk uitgebouwd en al zijn inbreng gehad.
Waarom zou hij zich dan nog druk maken in het toneelspel van de gemeenteraad?
Waarover zou hij nog een vraag of een voorstel kunnen indienen?
In de oppositie zou raadslid Carl Decaluwé een schitterende rol vervullen.

In laatstleden gemeenteraad van 13 juni vroeg raadslid Piet Missiaen (Spirit) aan de schepen van cultuur om de werking van het “Het Penhuis” te integreren in die van de nieuwe vzw “Buda kunsteneiland”.

Het was waarschijnlijk voor het eerst dat de schepen iets over dit Penhuis hoorde.
Maar zijn schriftelijk antwoord kon er stilistisch zeker mee door.

Wie had gedacht dat de schepen alinea’s zou opstarten met overgangszinnen als:
* “Het antwoord is twee-ledig: zowel naar … als naar …toe.”
* “Maar laat me toe eerst te wijzen op…”
* “Om nu heel concreet in te spelen op uw vraag…”
* “Ik kan u meegeven dat…”
* “Finaal wil ik afsluiten met…”

Voorwaar, dit soort overgangen verraadt dat de schepen met vrucht een schrijfcursus heeft gevolgd.
De nieuwe schrijfstijl heeft zijn gedrag daarmee evenwel niet veranderd, noch zijn spreekstijl.
Bral blijft in dit opzicht lijden aan een ontdubbeling van zijn persoonlijkheidstructuur.
Zéér gevaarlijk, ook voor mensen die hem familiaal of beroepsmatig of politiek omringen.

Nog in de laatste gemeenteraad diende hij te antwoorden op de vraag van Marie-Claire Vandenbulcke (VLD) waarom de begroting 2005 van Bruisende Stad nog altijd niet is voorgelegd aan de gemeenteraad.
Daarop is zelfs geen antwoord gekomen! (Onze lezers weten van vroeger al waarom.)

Schepen Bral heeft nu beloofd om zowel de begroting 2005 als de rekening 2004 aan de volgende gemeenteraad van juli te presenteren. We zijn dan net halverwege het jaar.

De grote vraag is welk begrotingsdocument hij zal voorleggen.
De Algemene Vergadering heeft die alreeds goedgekeurd (nou ja, goedgekeurd? – men zit daar wat te knikkebollen en mekaar lof toe te zingen) op 23 november van vorig jaar.
Maar !
Morgen donderdag 16 juni buigt de Raad van Bestuur van Bruisende Stad zich over een begrotingswijziging voor het jaar … 2005.
En het College zal die (nieuwe) begroting pas te zien krijgen op 21 juni. Voor de kommaneukers onder ons: dat betekent dat de raadsleden in juli nog geen weet zullen hebben van de notulen hierover. Er moet dan nog tevoren een spoedbijeenkomst georganiseerd worden van de Algemene Vergadering Bruisende Stad. Om die nieuwe versie van de begroting goed te keuren.

HET IS ALLEMAAL ZODANIG ONNOZEL, TOT OP HET MOMENT DAT WE BESEFFEN HOEVEEL WIJ – KORTRIJKZANEN – BETALEN VOOR DE FESTIVITEITEN DIE BRAL GRAAG VOOR ONS EN TOT ONS VERMAAK EN OP ONS KOSTEN EN TOT ZIJN EIGEN ELECTORALE GLORIE ORGANISEERT.

Raadslid Vandenbulcke nam nog de gelegenheid te baat om de heibel rondom de vergoeding voor terrasuitbreidingen aan te kaarten. (Zie vorige stukken.)
Dat was niet naar de zin van de burgemeester, want déze Stefaan tenminste weet heel goed hoe heikel dit punt is. Hoe Bral met zijn optreden en zijn zogezegd (verwarrend) reglement terzake volkomen buiten de wet treedt.

Op dat ogenblik was schepen Bral weer in zijn gewone doen. Een lefgozer en demagoog en populist zoals men er zelden ziet. (Alhoewel, schepen De Coene kent er ook iets van.)
Opnieuw heeft hij het gepresteerd om juist prat te gaan op het feit dat hij de zogenaamde vergoeding voor terrassen (in feite een retributie) bij late betalers eigenhandig en cash gaat ophalen.
En zonder verpinken voegt hij er dan nog aan toe dat hij bij een specifiek geval juist met die centen de cliëntèle van een welbepaald café heeft getrakteerd.

Ge moet toch maar durven.
Wie nu meent dat er bij dit soort verhalen – het gaat om een waar juridisch schandaal – een zeker tumult losbarst in de gemeenteraad heeft nog nooit zo’n Raad meegemaakt.
Een klacht bij de toezichthoudende overheid komt er dus niet, zeker niet vanuit de Raad.

Even tussendoor.
Indien SP.A-schepen Philippe De Coene nog in de oppositie was geweest stond er al lang een verhaal over het reilen en zeilen van schepen Bral op de nationale pagina’s van “De Morgen”.
Daar zou hij als gewezen medewerker van die krant wel voor gezorgd hebben. (Zoals hij daar nu zijn eigen publiciteit ter harte neemt.)

Schepen Bral deinst er ook niet voor terug om in de openbare zitting tot twee of drie keer toe mijn naam te vernoemen. Dat mag niet. De burgemeester moet in zo’n geval onmiddellijk overgaan tot een besloten zitting.

Maar de voorzitter liet begaan.
(Gewezen burgemeester Manu de Bethune zou dit niet hebben geduld.)
In de mate dat de burgemeester in het openbaar zijn misplaatste collegialiteit met allerhande optredens van Bral blijft betuigen zal dit hem electoraal windeieren opleveren.

P.S.
De arrogantie van het Schepencollege en de meerderheid heeft in de laatste gemeenteraad een heus toppunt bereikt. Alles wat de oppositie zegt wordt weggehoond. Een vraag, een voorstel, een gewone kanttekening, het wordt allemaal als “negatief” bestempeld.
Toen vanuit de oppositie bijvoorbeeld werd voorgesteld om onze Kortrijkse “band” met Tasjkent te verbreken kon schepen Frans Destoop (ACW) het weeral niet nalaten om “zonder stemverheffing” (zo zegt hij dat dan) te verkondigen dat het voorstel gewoon een vorm van pesterij was.
In Oezbekistan zijn niemand weet hoeveel doden gevallen. Blijkbaar nog geen leden van de internationale ACV-vakbond. En onze vriend, de burgemeester van Tasjkent, is een volkomen vazal van de volkomen corrupte en criminele oud-kommunistische president.

Het is echt soms triestig hoor, wat er voorvalt in de gemeenteraad.
En het staat allemaal niet in de gazetten.

Bent u als mandataris (bijvoorbeeld als burgemeester of parlementariër, enz.) aangifteplichtig?
Dan hebt u nog tot eind van deze maand maart de tijd om bij het Rekenhof aangifte te doen van uw mandaten (ambten, beroepen) én heel uw vermogen. Tot en met schilderijen.
Voor meer informatie: zie het stuk alhier van 9 januari.
Of de website van het Rekenhof.

Doe mee aan de grootste Belgische schriftvervalsing aller tijden !

We menen het.
Raadsleden die hun werk doen verdienen niet (en nooit) genoeg.
Dit jaar zal een raadslid dat alle maandelijkse zittingen en commissies bijwoont zowat 3.608 euro bruto verdienen. Hierbij gaan we er van uit dat er 11 raadszittingen per jaar zijn en evenveel commissievergaderingen. Per vergadering zal er een (nog niet-geïndexeerd) bedrag van 164 euro (bruto) presentiegeld uitbetaald worden.
Daar moet natuurlijk de bedrijfsvoorheffing van afgetrokken worden.
Normaliter bedraagt die voor een eerste schijf tot 500 euro 27,35 procent. Van 500,01 euro tot 650 euro is dit 32,30 procent en boven 650 euro 37,35 procent.
Dat laatste procent op de bovenste schijf is zwaar om te dragen.
Een normaal aanwezig raadslid kan zich dus dit jaar aan ca. 2.319 euro netto verwachten.

Is dat veel?
We bekijken dat even per uur vergaderen.
Laat ons zeggen dat een commissievergadering een half uur duurt.
(Soms is dit slechts 7 minuten want heel vaak maken raadsleden niet de minste bemerkingen bij de agendapunten.)
Dat levert, laat ons zeggen, 6 uren op aan commissievergaderingen.
De duur van een gemeenteraad is natuurlijk sterk afhankelijk van de “zwaarte” van de agendapunten en de aandacht die de raadsleden daaraan willen besteden. Laat ons een (goed) gemiddelde van 4 uren per zitting nemen. Dat maakt een totaal uit van 44 uur per jaar aan raadszittingen.
We komen hiermee samengeteld aan een gemiddelde van 50 uren vergaderingen in het stadhuis.
Voor dit alles krijgt een raadslid dus netto per uur niet eens 50 euro.
Dat is geeneens het dubbele van wat een kuisvrouw in het zwart kan verdienen.

Veel raadsleden nu doen buiten die vergaderingen wel gewoon niets ter voorbereiding van de gemeenteraad. Gaan bijvoorbeeld niet eens de dossiers bekijken en weten die zelfs niet liggen.
Een uiteraard moeilijk in te schatten aantal raadsleden gaat ook zelden of nooit naar de maandelijkse fractievergadering van de partij. Zij die daar wel naartoe gaan moeten daarvoor toch ook wel algauw één à twee uur voor uittrekken, de borrelpraat achteraf niet meegeteld.

Ook tijdens de raadszittingen wordt er niet altijd gewerkt. Eén iemand zit soms zelfs op zijn eigen PC-laptop te tokkelen. Een ander leest zijn krant. Nog iemand maakt papieren vliegertjes. Er wordt ook nogal wat afgebabbeld, vooral op de laatste en voorlaatste rij links. Sommigen zitten nog smakelijk te eten, maar dit bizarre tijdsgebruik is de laatste maanden wel wat afgenomen.

Maar goed.
Een raadslid dat zich terdege op de gemeenteraad voorbereidt heeft absoluut tijd tekort.
De pure aandachtige lectuur van de agenda en de memorie en bijhorende documenten duurt algauw gemiddeld een paar uren.
En wie in de dossiers van de gemeenteraad gaat snuffelen (ze zijn niet zelden één meter hoog) om een of andere tussenkomst voor te bereiden kan zich daar echt een hele dag tot zelfs een halve of een hele week mee bezighouden.
Er is ook de mogelijkheid om vragen en voorstellen in te dienen. Ook hiervoor is veel voorbereidend werk nodig. (Een jammerlijk neveneffect is dat men dan geen aandacht meer besteedt aan de echte agendapunten van het College.)

Besluit.
Een raadslid dat gepassioneerd en serieus bezig is met de Kortrijkse politiek verdient werkelijk véél te weinig. U mag gerust stellen dat men daar al zijn vrije tijd kan aan opofferen.
Zeker als daar dan nog enkele – al of niet bezoldigde – mandaten bijkomen.
En dan hebben we het nog niet over de talloze bij te wonen recepties.
Maar dat is een andere zaak.

Bepaalde mandatarissen en ook bepaalde hoge ambtenaren zijn sinds 1 januari dit jaar verplicht om een lijst van al hun mandaten (maar ook ambten en beroepen) alsmede een vermogensaangifte in te dienen bij de griffie van het Rekenhof.

De aangifte moet ten laatste eind maart van dit jaar 2005 binnen. En de tijd gaat vlug, alleszins voor politici die hun werk en leven moeizaam combineren.

Zeker inzake de vermogensaangifte vraagt de inventaris daarvan nogal wat tijd en zal die hoogstwaarschijnlijk veel kopzorgen meebrengen in de knusse familiale kring.
Alle schuldvorderingen (zoals bankrekeningen en aandelen), alle onroerende goederen en waardevolle roerende goederen dienen vermeld. Het gaat daarbij ook over goederen die men in gemeenschap of mede-eigendom met de partner bezit.

Een aantal van die aangifteplichtige personen zullen ook last hebben met de lijst van hun mandaten, want er zijn gevallen bekend van mandatarissen die zelf helemaal zijn vergeten wat voor taken zij op hun schouder hebben genomen.
(Het meest flagrante Kortrijkse geval ooit was dat van een raadslid dat niet wist dat hij bestuurder én directielid was van Gaselwest.)

Gelukkig is niet iedereen aangifteplichtig.
Allerlei functies zijn bij het tot stand komen van de wetgeving gaandeweg de dans ontsprongen.
Bijvoorbeeld allerhande mensen uit de economische en sociale wereld die nochtans (zoals het in de kommentaren van de wetgeving staat) “ingevolge van hun functie ooit in de verleiding zouden kunnen komen om het algemeen belang met eigen belang te verwarren” zijn niettemin buiten schot gebleven.
Managers van overheidsbedrijven bijvoorbeeld. Beheerders van de mediasector (VRT) .
De bestuurders van ziekenkassen en vakbonden ook ! Huisvestingsmaatschappijen ! Gemeentelijke VZW’s. (Bijvoorbeeld “Bruisende Stad”, “Sportplus”. Zij gaan met miljoenen overheidsgeld om.) Autonome gemeentebedrijven ! (Bijvoorbeeld Parko en de Woonregie, nu Stadsontwikkelingsbedrijf.)
Verder zijn door de wetgeving uiteindelijk niet meer geviseerd: de legerleiding, de magistratuur. Zelfs de korpschef van de politie hoort er niet meer bij.
Al deze categorieën worden verondersteld totaal niet onderhevig te zijn aan allerhande verleidingen.

Grosso modo zien we plaatselijk voor Kortrijk dus nog volgende ongelukkige slachtoffers van de nieuwe wet zwoegend een aangifte indienen:

* de parlementariërs
* de staatsecretaris
* het provincieraadslid, evenwel voor zover die bestuurder is van een intercommunale
* de burgemeester
* de schepenen
* de OCMW-voorzitter
* de leden van de Raad van Bestuur en directiecomité van intercommunales (bijv. Leiedal, IMOG)
* de gemeenteraadsleden die bestuurder zijn van een intercommunale.

De aangifte van mandaten, ambten en beroepen is op zichzelf al een ingewikkelde kwestie.
Stel: u bent gewoon als burgemeester of OCMW-voorzitter of schepen aangifteplichtig.
Dan dient u ook nog aan te geven of u bestuurder of lid bent van een beleidsorgaan van een firma, een vzw, een vakbond, een feitelijke vereniging, een politieke partij, een ziekenfonds, een gemeentelijke toneelvereniging, een heemkundige kring, een oudercomité, een huisvestingsmaatschappij, een openbaar ziekenhuis, enzovoort.
Men dient ook aan te geven welke mandaten al of niet bezoldigd zijn (zonder vermelding van het bedrag).
Al die gegevens worden dan later (men hoopt uiterlijk op 15 augustus 2005 !) in het Staatsblad gepubliceerd. De heibel hierrond is niet te overzien. Want ook derden (het publiek) kunnen het Rekenhof dan wijzen op fouten en lacunes.
En naar schatting zijn er minstens 8.500 aangifteplichtigen met méér dan 26.000 mandaten in ca. 6000 instanties.

Wat de vermogensaangifte betreft gaan we naar de grootste schriftvervalsing van de eeuw, al of niet bewust.
Die aangifte blijft evenwel – onder gesloten omslag – vertrouwelijk en wordt niet gepubliceerd.

Mag ik een voorspelling doen?
Deze operatie zal eenmalig blijven.
Maar hopelijk leidt ze wel tot een gefundeerde herziening van het probleem van de cumulatie.