Onze Stagiair-BeroepJournalist (SBJ) vindt de weg niet meer naar huis. Alhoewel ook hij is gered uit de as.
Onderzoeksjournalist van KW, de sterreporter Dieppe Throot wil niet zeggen waar hij is.
Dit alles is uiteindelijk het resultaat van een goed voorbereide weliswaar geheim gehouden reünie van dit elektronisch blad om een beetje aan teambuilding te doen. Kwestie van de regionale berichtgeving op peil te brengen qua content voor de lezer.
Onze reclame-inkomsten dalen zienderogend.
De directie uit Roeselare (Nolfie) wil KW opgeven. Vijandig verkopen.
HELP.

Heel de regionale redactie van de elektronische krant KW zit vanwege de as – die uit Ijsland – vast op een geheim gehouden plaats in het buitenland. TEAMBUILDING. Dit verneemt WTV via het agentschap Verbeke en de lokale correspondent van Het Laatste Nieuws. Het feit is dus dubbel gecheckt. Reddingswerkers hopen de journalisten pas zaterdagavond te bereiken. Enkele perskaarten zijn al opgedolven.

Op 24 februari zat het er bovenarms op in de Commissie Media van het Vlaams parlement.
De voorzitter van die commissie is Kortrijks raadslid Philippe De Coene (SP.a) en dat zullen we geweten hebben. Ondervoorzitter: Groen raadslid Bart Caron. En oranje-raadslid Carl Decaluwé is gewoon lid.
Het was Bart Tommelein (VLD, Oostende) die de kat de bel aanbond. Het moet nu maar eens gedaan zijn met die VRT die gigantische inkomsten opstrijkt door aan steden geld te vragen bij opnamen van series of programma’s die zich in die steden zelf afspelen. Een openbare omroep dient zich te behelpen met de dotaties van de Vlaamse overheid.

De levendige discussie (niet genotuleerde opmerkingen, gelach) hieromtrent heeft niet rechtstreeks te maken met de Kortrijkse politiek, ware het niet van twee inhoudelijke zaken en één persoonlijke.
1.
De deelnemers aan het debat gingen akkoord met de zienswijze van Tommelein over (financiële) contracten die tussen commerciële omroepen en lokale entiteiten worden gemaakt. Moet mogen en kunnen. “Lokale mandatarissen moeten maar oordelen of dergelijke investeringen of sponsoring haalbaar zijn voor hun stad dan wel overbodig zijn.”
Carl Decaluwé in dit verband: “VTM kan doen wat ze wil.” Bart Caron: “Voor steden is het relatief onbelangrijk of het om de VTM of de VRT gaat. De stad wil in beeld komen en wie zijn wij om de stad het recht te ontnemen een marketingcampagne te voeren.”
Voorzitter De Coene hield zich in dit opzicht merkwaardig genoeg op de vlakte. (In een tweede agendapunt over de reclame-inkomsten van de openbare omroep laat hij zich tussendoor ontvallen dat steden en gemeenten bereid zijn om steeds verdere inspanningen te doen en dat dit een glijdend proces is, “een proces dat stilaan aan het afglijden is”.)

We denken hierbij nu spontaan aan de sponsoring en de logistieke steun van Stad Kortrijk bij de commerciële VTM-series “Mijn restaurant” (50.000 euro, half jaar gratis huur, 10.000 euro diversen) en “De Rodenburgs” (150.000 euro). En herinneren ons het persbericht van Bart Caron (20 februari!) waarbij hij fulmineert tegen een tweede serie van de Rodenburgs en nog meer tegen de organisatie van een zgn. Rodenburgdag in onze stad.

Carl Decaluwé stoort zich wel aan het feit dat betalende steden zich mengen in de programmatie. “De sponsor – en zeker een overheid – moet niet gaan bepalen hoe alles in beeld komt.” Wel Carl, zeg dat maar eens in de Kortrijkse gemeenteraad nu de burgemeester weer van plan is om een tweede serie van de Rodenburgs te financieren en hierbij wel degelijk beeld-eisen stelt.

2.
Commerciële zenders mogen van onze parlementariërs dus zoveel als ze kunnen graaien in de stadskassen en daarbij steden aan opbod laten doen. Daar is een simpele uitleg voor. Politiekers willen zeker niet in de clinch gaan met de commerciële regionale zenders. Bij ons dan: met WTV. Bart, Carl en ook Philippe zijn er als de dood voor om de WTV-redactie en Roularta tegen de haren te strijken. Stel u voor dat zij in Roeselare genadeloos van het scherm worden geweerd omwille van een onvertogen woord over de financiering van de zender. Geen raadslid dat het waagt om een keer na te gaan hoeveel geld Stad veil heeft voor bepaalde uitzendingen op WTV (bijv. voor Trefpunt, voor Transit).
Meer nog.
Waarom hield Philippe De Coene zich daarstraks nogal gedeisd?
Midden januari heeft hij vice minister en minister van Media Ingrid Lieten (soloslim) laten overkomen voor een werkbezoek in de regio Roeselare-Kortrijk. Daarbij kwamen zij samen langs bij Focus-WTV om te spreken over de toekomst van de regionale televisie. Geen ander lid van de commissie te zien.
Ja zeg. En daar kwamen de minister en de voorzitter van de Mediacommissie gezamenlijk tot de vaststelling dat de regionale omroepen het door teruglopende inkomsten een stuk moeilijker hebben om aan hun kerntaak te voldoen, met name het informeren over alles wat zich in de regio afspeelt. (Hebben zij de balansen, begrotingen en rekeningen van WTV kunnen inkijken?)

Philippe De Coene (persbericht van 18 januari): “Wij weten dat er vraag is naar structurele ondersteuning en ik denk dat we daar moeten op ingaan. Ik ben ook blij dat in de commissie bijna alle politieke partijen dat ondersteunen.” U leest het goed, voorzitter De Coene engageert zich om de commerciële zender WTV van overheidswege ook structureel te ondersteunen.

3.
In de Vlaamse mediacommissie heerst er bij een aantal leden een enigszins toenemende ergernis over het voorzitterschap van Philippe De Coene. Zijn geldingsdrang. Personal branding.
Bart Tommelein in de zitting van 24 februari: “U moet als voorzitter de neutraliteit bewaren en het debat leiden. U doet het telkens weer, u doet het in de plenaire vergadering, u gooit de knuppel in het hoenderhok.U zorgt voor meer discussie dan er oplossingen komen.”
Wat verwijt men aan de voorzitter?
Dat hij naar buiten uit meningen en standpunten ventileert waarbij hij zich impliciet aanstelt als soort woordvoerder van de mediacommissie. En dat hij intern van op zijn voorzittersstoel heel lange tussenkomsten houdt die de allure krijgen van een (niet ingediend) agendapunt. Vragen en voorstellen. Soms tovert hij – nadat het debat als het ware op zijn eind loopt – nog een informatie uit de hoed waar de commissieleden dan even van opkijken.
Kortom, onze Philippe gedraagt zich in Brussel niet anders dan zoals bij ons, in de gemeenteraad of daarbuiten.

UPDATE
De website van Leiedal is intussen heropgebouwd en fel verbeterd.

Begin februari krijgen 1.600 bewoners een vragenlijst in de bus waarbij gepolst wordt hoe het staat met de digitale dienstverlening en communicatie van stadswege.
Er is al in oktober vorig jaar zo’n bevraging verstuurd, maar dan naar 400 personen die daadwerkelijk al (digitaal) formulieren van burgerzaken hebben opgevraagd. Ietsje meer dan de helft respondenten, en bijna iedereen was tevreden over de gang van zaken. (Hier ter redactie weet de kuisvrouw nog niet dat zij bijvoorbeeld een uittreksel uit haar strafregister kan opvragen. Dat we een wilsverklaring voor euthanasie kunnen invullen.)

De “nieuwe” website is ondertussen zowat een jaar on-line. De opbouw ervan heeft nogal wat voeten in de aarde gehad, mede omdat men qua structuur absolute gelijkvormigheid beoogde bij de portaalsites van de (toen) twaalf gemeenten van Leiedal. Er was een investering mee gemoeid van 129.000 euro.
Me dunkt zijn Kortrijkzanen over het algemeen veeleer content over onze website. Dat komt eigenlijk omdat men geen andere kent. Een meer kritische houding is pas mogelijk als men bijvoorbeeld gaat vergelijken met de websites van Gent, Sint-Niklaas, Leuven, om van de Nederlandse gemeenten niet te spreken.

Indigov onderzocht vorig jaar weer eens de kwaliteit van de gemeentelijke websites in Vlaanderen en het Brusselse. In die zgn “e-GOV monitor” haalde onze website een goede score. We behaalden plaats 21, tegenover plaats 52 in 2008. Hiermee behoren we tot de 54 toppers. Qua e-community, interactiviteit en e-democratie kregen we veel punten. Maar inzake “e-loket” eindigden we met een nul-score. Onze ICT-dienst wijt dit evenwel aan de manier van quoteren. Méér weten we er ook niet over. De directie van kortrijkwatcher weigert de aankoop van de studie van Indigov. Die monitor kost namelijk 290 euro, excl. BTW. En niettegenstaande herhaaldelijk verzoek bij Stad krijgt onze onderzoeksjournalist Dieppe Throot geen inzage in het onderzoeksresultaat over de sterke en zwakke punten van www.kortrijk.be.

Bij ICT meent men dat de site toe is aan vernieuwing. De intercommunale Leiedal (dat zelf geen al te schitterende website publiceert!) heeft hiervoor een exclusieve opdracht gekregen. De raming van de kostprijs bedraagt 51.904 euro voor de ontwikkeling en 15.694 euro voor het jaarlijkse onderhoud. (Slaat dit op alle deelnemende gemeenten?)

Voor het opzetten van de komende enquête is 2.516 euro voorzien. ’t Is bijna niet te geloven hé? Al die postzegels alleen al.
Een en ander gebeurt in samenwerking met “Memori”, een onderzoekscentrum van KH Mechelen.
Memori heeft voor stad Mechelen in 2009 al een gelijkaardig grootschalig onderzoek verricht. Kostprijs niet gevonden. Wie een beetje zoekt, kan wel het synthese-rapport vinden op Tinternet. Zo krijg je al een idee over wat men zoal kan vragen, en kun je als respondent op voorhand wat suggesties bedenken ter verbetering van onze e-governementswerking.
Zeg bijvoorbeeld dat we hier nood hebben aan een beleidsplan over digitalisering. Dat er een interne analyse nodig is van onze digitale kanalen en van de ICT-dienst en de dienst communicatie meer in het bijzonder. Vooral dat we een eindredacteur en redactie (met inspraak van de gemeenteraad) nodig hebben voor de portaalsite. Dat er online dossieropvolging moet mogelijk gemaakt. Dat er meer gevorderde vormen van e-democracy kunnen opgezet.
Ja, zeg dat maar.
Vraag nog wat er zoal gemodereerd wordt bij reacties van de lezers. En door wie.
En wie maakt er nu eigenlijk “kortrijk blogt !“? (http://kortrijk.wordpress.com)

Het ontgaat de lezer niet.
Van alle kanten uit men zijn tevredenheid over de stijgende kwaliteit en relevantie van de Kortrijkse politieke berichtgeving op de regionale bladzijden van onze papieren perse (die van de dode bomen) en zelfs die van de elektromagnetische golven. Maar naar de redenen daarvan heeft men het voor het gissen.
Het is simpel.
Steeds meer beroepen onze persjongens zich op wat zij hebben vernomen via de weblog van Marc Lemaitre (“kortrijklinksbekeken“) en van deze KW. Aangezien Lemaitre raadslid is citeert men hem meestal wel bij naam, maar men hoedt er zich voor om daarbij rechtstreeks te verwijzen naar zijn stadsblog.
Door KW laat de reguliere pers zich ook vaak inspireren om (soms na een week of zo) een of ander onderwerp aan te snijden. Om het stuk enigszins als origineel te laten uitschijnen voegt men er dan iets aan toe, bijvoorbeeld na raadpleging van een of ander schepen. Of men laat iets weg, dat kan ook. In “Het Kortrijks Handelsblad” heeft men het een keer gepresteerd om zonder bronvermelding ongeveer letterlijk een kommentaarstuk van onze senior writer over te nemen.

Niet dat we ons daar veel zorgen over maken.
De burgerjournalistiek is een niet meer weg te denken nieuw media-fenomeen waarbij de nieuwsgierige lezer enkel zijn voordeel kan mee doen. Reguliere media hebben gewoon teveel obediënties. Meer speciaal onze plaatselijke persjongens hebben daarbij nog de handicap dat het meestal gaat om freelancers met te weinig tijd. Of ook te weinig durf. En ze kregen de opdracht om zich bezig te houden met wat de lezers zogezegd interesseert: banaliteiten. En geen stuk zonder foto’s.

Zowat een jaar geleden is er een nieuwe Kortrijkse stadsblog verschenen. Van iemand die zich voordoet als compostmeester, maar dan pär ongeluck. U zult hem in onze regionale printedities waarschijnlijk nooit geciteerd zien want de papieren pers alhier is voor hem de gebeten hond. Journalisten zijn allergisch voor kritiek, gewoon als zij zijn om altijd en overal met veel eerbied en onderdanigheid benaderd te worden. De Perse is daar !

Zo nu en dan publiceert onze compostmeester heel informatieve stukken.
Bijvoorbeeld over de mythe dat Stefaan De Clerck ( “knackworst” is de koosnaam) in zijn vorige ambtsperiode als minister van Justitie tientallen wetsontwerpen heeft laten goedkeuren. De werkgelegenheid die ogenschijnlijk zal gecrëeerd worden door het winkelcentrum ‘K in Kortrijk” (“het Gouden Kalf“) volgt hij op de voet.

Zie dus http://perongeluck.wordpress.com.