Category Archives: milieu

Omgevingsgeluid op de site Kortrijk Weide haalt niet alle milieunormen

De site Kortrijk Weide (waar vroeger ‘bleekmeerschen’ waren) is gelegen tussen de Leie, de spoorweg, de Magdalenastraat en de Beheerstraat. U weet wel, aan de westkant met het gebied van het voormalig douane-entrepot en de NMBS-loods en oostelijk een gebied met rijwoningen en loodsen (Havenkaai, Meersstraat). Het geheel wordt doorsneden door de Westelijke Ring.

In 2003 gaf de stad Kortrijk de opdracht aan Stephane Beel om een masterplan voor de site uit te tekenen. Dit ontwerp (vorig jaar geactualiseerd) voorziet een gemengd programma van wonen, kantoren, cultuur, langparkeerplaatsen, commerciële activiteiten. Een evenementenplein, een esplanade, woontorens, parkwoningen, een park met hemelwaterbuffer, groene parking, misschien een fuifzaal in de goederenloods.

Zeer concreet komt er binnen afzienbare tijd het lang verwachte nieuwe politiegebouw. Het ontwerp is klaar. Te situeren op percelen van het oud goederenstation van de NMBS, tussen de Magdalenastraat en de nieuw aangelegde Westelijke Ring.
Om de kandidaat-ontwerpers van het politiegebouw wat bij te staan heeft Stad op ons kosten een akoestisch onderzoek laten uitvoeren over het omgevingsgeluid bij de inplantingszone van het complex. De uitslag daarvan is interessant om te weten. Niet enkel voor de politieagenten die in het nieuwe gebouw zullen moeten werken met open ramen, maar ook voor de
huidige én toekomstige bewoners. (Die toekomstige bewoners, bedienden, winkeliers, parkeerders en fuivers zullen overigens het omgevingslawaai later nog doen stijgen.)

Het omgevingslawaai wordt gedefinieerd als ongewenst of schadelijk geluid buitenhuis dat door menselijke activiteiten wordt veroorzaakt, inclusief geluid dat wordt voortgebracht door wegverkeer, spoorwegverkeer, luchtverkeer. Voor het te bouwen politiekantoor is dit lawaai hoofdzakelijk te wijten aan de Westelijk Ring en het spoorwegtraject Kortrijk-Kust (met die stalen brug !).
Het omgevingsgeluid is het geluid op een gegeven plaats en op een gegeven ogenblik.
Het is dit laatste geluid (de Leq-waarde) waar de akoestische studie bijzonder veel waarde aan hecht. Gemeten op vier punten van de site politiegebouw. Op maandag 09/07 – dinsdag 10/07/2007.

De site is tegelijk woon- en industriegebied. Voor woongebieden ligt de milieukwaliteitsnorm in dB(A) ‘open lucht’ resp. overdag en ’s nachts op 45,40 en 35 dB(A). Voor industriegebieden op 60,55 en 55 dB(A).

Meetpunt 1
Gelegen op 40 meter van het rondpunt Westelijke Ring-Blekerstraat. Het toeval wilde dat op de dag ven de meting het gedeelte Westelijke Ring tot aan het kruispunt “Appel” verkeersvrij was. Maar dat verkeer werd afgeleid aan het rondpunt. Er kwam wel net een sportvliegtuigje en een trein voorbij. Dit gaf een Lmax-waarde van 69,8 dB(a). En er was incidenteel geluid van werken met een vrachtwagen: Lmax: 72,6 dB(a).
Conclusie voor overdag rond 9u30 en het spitsuur rond 13u30 : het omgevingsgeluid overschrijdt wel degelijk de norm voor woongebieden maar NIET die voor industriegebied.

Meetpunt 2
Kant Magdalenastraat, halverwege de basis van de (driehoekige) site zelf.
Hier overschreed het omgevingsgeluid overdag (rond 10 u en 13u3) ook de milieunorm voor woongebieden ! (Niet die voor industriezones). Nochtans was er een keer een Lmax van 68,2 dB(A).
Op dit punt werd ook eens ’s avonds gemeten, tussen 22u15 en 22u30. Kwam daar wel een trein voorbij zeker ! Lmax 61,3 dB(A). Zonder dat incidenteel geluid werd de milieukwaliteitsnorm BIJNA gehaald. Die voor industriezones werd wel degelijk gehaald.

Meetpunt 3
Aan de noordpunt van de site, waar het spoorwegproject de site-omgeving verlaat, op 100 meter van de stalen brug.
Het omgevingsgeluid overdag overschrijdt de norm voor woongebieden alweer. Zelfs zonder treinverkeer ! (Niet die voor industriegebied.)

Meetpunt 4
Deze meetplaats lag aan de oude opslagplaats van het goederenstation ter hoogte van de spoorweglijjn.
Ook hier wordt de kwaleitsnorm overdag – zelfs zonder treinverkeer ! – voor woongebieden overschreden. Lichtjes, met 3,3 dB(A).
Met treinverkeer haalt men zelfs de norm niet voor industriegebied.

CONCLUSIE
De kwaliteitsnorm inzake omgevingsgeluid voor woongebieden op en rond de site politiegebouw wordt op alle vier de meetplaatsen overschreden. De norm voor industriezones niet altijd helemaal. Maar is een politiekantoor wel een industrie?

Bron
De website van Stad Kortrijk! Zie rubriek aanbestedingen, onderdeel: politiegebouw.

Voor de toekomst mogen we hopen dat Stad (of SOK, het stadsontwikkelingsbedrijf) bij woonprojecten ook weer zo’n akoestische studies zal publiceren. Dan weten we waaraan ons te houden. Zien of we daar wel willen wonen.

Naar een ITOT-plasplan in Kortrijk?

De Leuvense schepen van Openbare Werken heeft zopas met veel poeha aangekondigd werk te maken van een vijfjarig plasbeleid. Het aantal openbare toiletten wordt fors uitgebreid, ook voor andersvaliden. In de begroting voor 2008 en verder trekt men hiervoor een jaarlijks krediet uit van 50.000 euro.

Maandag 17 december aanstaande komt ons stadsbudget 2008 ter sprake in de gemeenteraad.
Daarbij kunnen raadsleden bij elk artikel voorstellen doen. Bedragen wijzigen. Bijvoorbeeld bij de post 878/724-60, in de rubriek milieu.
Tijd voor raadslid Bart Caron (Spirit) om het stadsbestuur te herinneren aan het antwoord op zijn schriftelijke vraag nr. 14 van 18 maart 2007. Kan hiermee de pers te halen. Over de cultuur van het plassen.
Bij die vraag drukte het raadslid er zijn spijt over uit dat ook de openbare toiletten (voor mannen) aan St.-Elooiskerk zouden verdwijnen. Hij wou hierbij weten welk beleid Stad in de toekomst zou voeren inzake openbare toiletten. Wat men in Nederland noemt: het “Integraal Toegankelijk Openbaar Toilet”-beleid. ITOT.
Het Schepencollege liet weten dat er naast het integreren van openbare toiletten in openbare gebouwen (stadhuis, bib, O.C’s) ook zou gedacht worden aan sanitair op het openbaar domein. Men zou de huidige toestand evalueren en zien of daar noodzaak aan was.

In de vorige eeuw zijn er hier in Kortrijk over deze problematiek al christelijke arbeidersvrouwen-acties op touw gezet. Interpellaties van ondermeer toenmalig raadslid Marie-Claire Vandenbulcke, nu schepen. Lacherig afgehandeld, maar schepen Hilde Demedts zou er toen waarlijk werk van maken. Sindsdien nooit meer van gehoord.

Er bestaat een Nederlandse brochure en een CD-rom als handleiding om na te gaan of en waar binnen een gemeente integraal toegankelijke openbare toiletten nodig zijn. Er is zelfs een World Toilet Association (WTA). Hield nog onlangs in Seoul (Korea) een algemene vergadering. Er is een Vlaams voorstel van decreet geweest. Van Kris Van Dijck (N-Va) houdende regeling omtrent openbare toiletten (Stuk 750, 1996-1997.) Met hoorzittingen. Prof. Dr. Koen Raes (ethicus) schreef een essay over de disriminatie van de vrouwelijke plas. In april vorig jaar vroeg Vera Dua aan Vlaams minister Kathleen Van Brempt om uitleg over openbare toiletten. In Gent werden petities door duizenden mensen ondertekend. Er is een website “plasactie”. De Raad van Gelijke Kansen voor Mannen en Vrouwen heeft zich over het onderwerp gebogen (13 december 2002). In 2004 is een prijs uitgereikt aan het Gentse project ‘PLassen met Klasse’.
Om maar te zeggen dat het mensen- of grondrecht op plassen nooit en nergens uit de lucht is geweest.

(…)
Ga nu maar even plassen.
In uw haewoojae, dat is Koreaans voor ‘een rustige plek waar men problemen kan oplossen’.
(…)
Suggestie voor het Horecaplan
Het decreet van Kris Van Dijck over toiletten d.d 2 september 1997 is vervallen verklaard en nooit meer hernomen.
De auteur stelde als regel dat gemeenten vanaf 5.000 inwoners minstens één openbaar toilet moeten hebben en dat het aantal daarvan zou stijgen tot minstens vijf in grote steden. (Voor Kortrijk:4.) Die openbare toiletten zouden dag en nacht toegankelijk zijn.
Handelszaken of overdekte winkelcentra met een oppervlakte van groter dan 300 m² moesten minstens één watercloset ter beschikking stellen van het publiek.
En artikel 8 stelde zelfs dat sanitaire installaties in cafés, restaurants, snackbars en dergelijke tijdens de openingsuren voor eenieder toegankelijk moeten zijn, ook voor niet-klanten.

Ons nieuwe stadsbestuur beloofde een horecaplan op te stellen. Komt er daar een art.8 in voor?

P.S.
Er zou een oude wet bestaan (uit 1953?) die vrije toegang tot toiletten in de horeca verplicht maakt, maar ik vind die niet terug.

97,4 kg papier en karton gooien we hier weg, per inwoner

Dat is veel hoor, in vergelijking met andere gemeenten. (De Panne is met 119 kg een ware uitschieter.)
Als het aan schepen Alain Cnudde ligt mag het nog wat méér worden. Want in de laatste gemeenteraad heeft hij beloofd om binnen de kortste keren nóg een vrijstelling van belasting op reclamedrukwerk te verlenen, nu aan handelaars die gehinderd worden door grote openbare werken. Zie nog infra, stuk van 05/12/2007.

Het hierboven geciteerde cijfer van 97,4 kg komt van de vzw Interventiefonds Oud Papier. (Uitleg volgt.) Dat fonds vindt dat we in Kortrijk in 2006 niet minder dan 7.185 ton (ton!) PAP en KAR hebben ingezameld. Dat is méér dan 7 miljoen kilogram. Daarmee heeft Stad recht op 2.526 euro als compensatie voor de kosten van de inzameling.
Het merkwaardige is dat in het jaarverslag 2006 van IMOG (de verbrandingsoven in Harelbeke) voor Kortrijk andere cijfers naar voor komen. Bij de huis-aan-huis inzameling van papier en karton haalde men 4,9 miljoen kg op, en uit de containerparken 1,7 miljoen kg. Totaal: 6.633.800 kg.
Of 88 kg per inwoner.

**************************************************************

Wat is dat Interventiefonds Oud Papier?

Het Vlaamse Gewest heeft in 1998 een milieubeleidsovereenkomst gesloten met een aantal overkoepelende representatieve organisaties van ondermeer de pers en uitgevers van reclamedrukwerk. (B.S. 10.02.1999.) Grote doel was allerhande milieuverontreiniging voorkomen of minstens beperken. Meer speciaal de afvalstroom van oud papier aanpakken en de recuperatie ervan bevorderen. Op jaarbasis ging het toen om 260.000 ton, waarvan 22 procent bestond uit reclamedrukwerk.
De uitgeverssector van reclame en pers en zo heeft zich hierbij geëngageerd om in een fonds een bijdrage te storten van 0,15 frank per kilo in verbruik gesteld papier. Dit is nu 0,37 eurocent. Het totale bedrag van het Interventiefonds wordt verdeeld onder de gemeenten à rato van de hoeveelheid PAP en KAR die zij in het betreffende jaar hebben ingezameld.
De overeenkomst werd afgesloten voor de duur van vijf jaar en is dus eigenlijk al afgelopen.

Voormalig minister van Leefmilieu Vera Dua beloofde al in februari 2003 een geheel nieuwe overeenkomst.
Blijkbaar gaat het om moeilijke onderhandelingen. Vermoedelijk wil de reclamewereld geen verhoogde bijdrage storten in het Fonds als de gemeenten niet tegelijk beloven om géén belasting meer te heffen op reclamedrukwerk. In 1998 stelde de SERV en NCMV (Unizo) en VEV zelfs voor dat gemeenten die een dergelijke belasting heffen geen vergoedingen zouden krijgen uit het fonds.

In de overeenkomst was nog afgesproken om jaarlijks een stand van zaken op te maken. Zo wou men met een aantal maatregelen (bijv. ook een stickeractie) de bedeelde oplages van publicaties al in 1999 met 6 tot 8 procent reduceren tegenover de oplages van 1994. Voor niet-geadresseerd drukwerk een reductie van 10 procent.

Nog ter attentie van schepen Cnudde.
Bij de nieuwe vrijstelling van belasting op reclamedrukwerk voor handelaars in door openbare werken getroffen gebieden zou hij voorwaarden kunnen koppelen. Gebruik van milieuvriendelijke inkten en millieuvriendelijk papier (min. 40 procent postconsumptie of TFC). Dat was al in 1998 zo overeengekomen.

P.S.
De directe kost voor gemeenten bij de inzameling van papierafval bedraagt gemiddeld 4,4 eurocent per kg.

Tanden roven en kunstheupen recycleren brengt op (2)

Er is onderaan een update over met radionucliden behandelde personen. En nog een constructief voorstel.

****
Het idee of de proefballon van de Kortrijkse burgemeester om in ons toekomstig crematorium van Zuid-West-Vlaanderen de kwikuitstoot als het ware tot nul te herleiden door NOG VOOR de lijkverbranding de tanden te trekken van dode mensen gaf hier in een vorig stuk aanleiding tot minstens één prangende vaag.
(Altijd wel nooit vergeten dat Stefaan De Clerck over zeer bijzondere vormen van humor beschikt. Let op zijn soorten lachjes of lachbuien. Nu en dan niet om te lachen.)

Zal de begrafenisondernemer die gebitten nog tijdens de rouwplechtigheid plechtig en met uitgestreken gezicht overhandigen aan de jankende nabestaanden?
En mogen zij daar dan mee doen wat ze willen? Kusje geven? Bijvoorbeeld zelf bij de barbecue opstoken? Naar het containerpark brengen, voor een alternatieve verbranding in de oven van IMOG-Harelbeke?

Hoe gaat het er tot op heden aan toe met tanden gevuld met giftig amalgaam, en met andere hoogwaardige metalen die men als residu aantreft in die anderhalve kilo asse van gecremeerden? Wat doet men daarmee? Hoeveel brengt dat op?
Misschien gelooft u het niet.
Het is heel goed mogelijk dat u met een wagen rijdt of in een vliegtuig vliegt waarin metalen zijn verwerkt die bijeengescharreld zijn uit de asse van uw dierbare overledene. Of het kan dat uw trouwring is vervaardigd uit de gesmolten gouden tanden van uw eigenste vader.
’t Zit zo.
Een crematorium als “Westlede” (Lochristi) doet mee aan het Nederlandse – naar men beweert: internationale – ophalingsysteem bij de verwerking van metalen uit verbrande lijken. De gevonden hoogwaardige metalen zijn ingedeeld in twee fracties: de orthopedische metalen en de edele metalen.

Van kunstheup tot vliegtuigonderdeel

Het chirurgisch staal (implantaten) gaat naar OrthoMetals, een bemiddelingsbedrijf voor hergebruik van metalen en kunsstofafval. Dat bedrijf verkoopt al dat spul (chroom, titaan, zink, kobalt!) aan een smelterij die werkt voor producenten van de vliegtuig- en autoindustrie. Zo kan het dat de kunstheup van uw overleden vrouw gerecycleerd is tot een vliegtuigonderdeel van net dàt vliegtuig waarmee u een tweede huwelijkreis maakt.

In Nederland gaat één derde van de opbengst per kilo bij OrthoMetals naar de Landelijke Vereniging voor Crematie. Die LVC heeft in 1996 een fonds in het leven geroepen dat met de opbrengst van de metalen goede doelen steunt. Het Fonds draagt nu de naam Dr. Vaillant Fonds, want de stokoude arts Vaillant was in 1914 de eerste mens in Nederland die zich liet cremeren. Sinds 1997 kon het Fonds niet minder dan 900.000 euro wegschenken aan charitatieve doeleinden.
Het edel metaal (ook van gebitsvullingen) komt terecht bij een gespecialiseerd bedrijf Tjalling Wolthuis BV dat dan al dat goud en zilver, platina en palladium verhandelt op de edelmetaalmarkt van Londen. Uw trouwring komt daar vandaan !

Het crematorium van Oost-Vlaanderen althans doet dus mee aan dit, naar men beweert: internationale systeem .
In 2005 kon men hierbij 2.612,50 euro recupereren uit de verkoop van metalen. In 2006 evenwel slechts 832,50 euro. (Hoe komt dat?) Hiermee kon men projecten steunen van de vzw ’t Verlaten Kind, de kankerafdeling van het UZ Gent, het Kankerfond Hodgkin.
Wat de andere crematoria in Vlaanderen (Antwerpen, Turnhout, Vilvoorde, Brugge) uitrichten met hun gevonden metalen weet ik niet.
En dat zou niet mogen. Want onze crematoria zijn nu beheerd als een intercommunale vereniging. Een openbare instelling. Men zou dus kunnen verwachten dat de websites van die intergemeentelijke vereningingen (IVCA, Havicrem) wat toelichting hierover geven. De boeken opendoen: jaarrekeningen en begrotingen publiceren. Niets daarvan.

Update
Hoe kon de burgemeester dit probleem vergeten? Vernegligeren.
Er is niet enkel een kwikprobleem bij crematie. Er is ook nog jodium. In het geval dat een met radionucliden behandelde patiënt komt te overlijden zal bij crematie van het stoffelijk overschot radioactiviteit in het milieu terecht komen. Hoeveel?
In Nederland met zijn tientallen (64?) crematoria verwacht men niet dat de jaardosis voor leden van de bevolking zal uitkomen boven het secundair niveau (rad94). Maar in een crematorium dienen zwangere medewerkers geen werkzaamheden te verrichten als de overledene behandeld is met jodium-131, of ook niet met jodium-125. Dat staat vast. Anderen medewerkers dragen ipso facto een masker en handschoenen. En de reistijd bij vervoer naar het crematorium liefst beperken tot één uur. Zeker bij behandeling van I-131.

Awel ja.

P.S.
Positief voorstel.
Onze intercommunale crematorium Psilon doet niet mee, met die Hollanders. Geen commercie. Ollanders, over ons lijk.
Alle metalen van onze dierbare overledenen naar de zon schieten. Zon krijgt een retributie.

Tanden roven brengt op (1)

Tanden roven kan veel geld opbrengen.
Nog heel recent zijn in Nürnberg nota bene oud-medewerkers van een crematorium bestraft wegens het roven van gouden tanden bij gecremeerden. Van hun grootvaders uit het Derde Rijk geleerd zeker? De opbrengst van hun zeefwerk wordt op 135.000 euro geschat.

Onze Kortrijkse burgervader (hier past de term) wil om milieutechnische redenen al vóór het crematieproces in de toekomstige ovens van het te bouwen crematorium op ’t Hooghe de tanden laten trekken van onze dierbare overledenen. Het kwik moet uit de gebitsvullingen. Maar waar zit tegenwoordig dat kwik nog? In het haar? (Na de holocaust werd er bij de bevrijding van de nazi-uitroeiingskampen voor honderden ton aan afgeschoren haar teruggevonden.)

En wat heeft de burgemeester in petto bij het verzamelen van de gouden tanden?
Krijgen de nabestaande erfgenamen die dan als cadeau, tijdens de plechtigheid, nog vóór de daadwerkelijke verbranding? Dat wordt nog meer janken geblazen ! Wat stond er in het testament? (En bij het begrafenismaal achteraf dan een aangeschoten nonkel die via een nabijgelegen café de familie is gevolgd en de tafelrede begint met de woorden: “Laat ons nog een tandje bijsteken.”)

In heel de media-heisa rondom het ‘idee’ van de burgemeester wordt er nergens enige informatie gegeven over de vraag hoe het er in de bestaande Belgische crematoria aan toegaat bij het verzamelen van allerlei metaalresten uit de asse. Je kunt toch geen treurende familie naar huis sturen met een rammelende urne, vol kunstheupen, spijkers, schroeven, stukjes edelmetaal (oorringen en andere sieraden)?
Wat doet men met orthopedische en andere hoogwaardige metalen?
Wat brengt dat op? En waar gaat dat geld naartoe?

We zoeken het op.
Wordt vervolgd.
Nog vlug tussendoor hieraan toevoegen dat het idee van de burgemeester niet echt preventief is, noch milieuvriendelijk. Kwikdampen uit spaarlampen worden genegligeerd.
In de medische literatuur zijn de symptomen van kwikvergiftiging alom gekend. Leed uw overleden grootmoeder niet aan concentratiestoornissen? Had zij geen schimmels? Waarom liet u geen haartest uitvoeren voor ze doodging? Historisch kwikbelaste mensen zouden – nog voor ze in de oven worden geschoven – ontdaan moeten worden van de lever, de nieren, de hersenen, de beenderen. Daar zit namelijk dat Hg.
Burgemeester zou best een stadspremie kunnen beloven om testen op kwikvergiftiging bij nog levende Kortrijkzanen vast te stellen. DE TANDARTSEN ZELF. Kunnen we heelwat dure tandentrekkerij achteraf vermijden.

De expert die onze burgemeester heeft geadviseerd heeft duidelijk iets tegen amalgaan in zijn tanden.

(…)

Riolen zonder scheute (2)

De aanleg van een gemeentelijk rioleringsnet en meer speciaal de aanleg van een stelsel dat afvalwater en regenwater gescheiden afvoert eist ook voor Kortrijk een fikse hap uit het budget.
Zo heeft men in de de laatste gemeenteraad van deze maand eindelijk een openbare aanbesteding uitgeschreven voor de aanleg van een (pers)leiding voor de vuilwaterafvoer op de Marionettenberg. Voor een geraamd bedrag van niet minder dan 1,1 miljoen euro.
Maar wat is een persleiding? Schepen Bral, van milieu ?

Om de gemeenten aan te sporen in hun waterzuiveringsbeleid bestaat er sinds 1996 een gewestelijk (= Vlaams) subsidiebesluit. In 2002 grondig gewijzigd en in 2005 bijgestuurd. De subsidie bedraagt standaard 50 procent van de rioleringskost in een totaal project waarbij naast de riolerings- ook wegeniswerken dienen uitgevoerd. En de gewestbijdrage kan verhoogd worden tot 75 % voor de aanleg van een gescheiden stelsel.

We keren nu even terug in de tijd.
In de gemeenteraad van februari 2002 – vijf jaar geleden – werd bij hoogdringendheid een studiecontract voorgelegd voor de aanleg van een leiding voor vuilwaterafvoer op de Marionettenberg, én de (interne) sanering van riolen in de wijk Groenpark (Rollegemseweg-Groene Dreef). Bij hoogdringendheid want men wou geen subsidies verliezen door laattijdig indienen van dossiers. De kosten voor de werken op de Marionettenberg werden toen geraamd op 215.667 euro en de erelonen op 20.800 euro. Voor de werken in het Groenpark dacht men aan 371.840 euro plus 32.100 euro ereloon.

En de Vlaamse Milieumaatschappij (V.M.M) beloofde toen een subsidie van 241.417 euro , me dunkt toch voor de twee dossiers samen? Erratum gewenst.

Bij hoogdringendheid keren we nog altijd liefst wat verder terug in de tijd.
Reeds in 1996 vroeg de V.M.M. aan Stad welke riolingsdossiers men dacht in te dienen voor het subsidiëringsprogramma 1998-2002. Stad antwoordde daarop in 1997 en twee dossiers (Marionetten en Groenpark) werden goedgekeurd. De gemeenteraad van september 1997 sloot zich daarbij aan. Meer nog: men drukte tevens de intentie uit om de timing die de Vlaamse Gemeenschap voorstelde te respecteren. BESTUURSKRACHT.
En zoals gezegd werden in februari 2002 (vijf jaar later) bij hoogdringendheid de voorwaarden en wijze van gunnen voor de werken vastgelegd. De studieopdracht ging naar de NV Arcadis Gedas uit Kortrijk.
Een Ministerieel Besluit van 17 december 2004 kende een subsidie toe van 241.417 euro.

We keren nu terug uit de tijd en schrijven 9 juli 2007.
De gemeenteraad keurt zonder enig gemor een nieuw en nu definitief ontwerpdossier goed voor (enkel) de Marionettenberg.
Samengevat komt het hierop neer:
– de aanleg van een vuilwater- en regenwaterleiding, maar nu over de gehele lengte van de Marionetten;
– het aanleggen van een vuilwaterleiding in de Kennedylaan.
Het laatste meer speciaal voor het AZ Groeninge.

In het voorontwerp was er nog sprake van een langsgracht (Stefaan Bral, wat is dat?) achter de woningen van de Marionetten, kant Munkendoornstraat. Voor zoiets kan zelfs 100 procent subsidie verkregen worden. Maar de bewoners gingen niet akkoord. (Welke? Wanneer? Hoe?)

Er werd ook gekozen om de werken uit te voeren over heel de Marionetten, in plaats van enkel het ‘eerste stuk’. Het eerste stuk.
En nu komt het, voor het tweede stuk.
Voor deze uitbreiding van de werken wordt geen extra subsidie gevraagd. Waarom niet? Omdat dit tot een vertraging van het dossier zou leiden ! En gezien dit dossier belangrijk is voor de riolering van het AZ Groeninge kan hier niet meer op gewacht worden. WE ZIJN AL TIEN JAAR BEZIG MET HET DOSSIER. En in 2002 en in de vorige eeuw wist men toch al van dat nieuwe ziekenhuis? BESTUURSKRACHT !

(Een wijziging aan het subsidiebesluit in 2005 laat nochtans een soort spoedprocedure toe waarbij een aanbesteding kan doorgevoerd vooraleer het ontwerpdossier door de gouverneur is goedgekeurd.)

Het studiebureau NV Arcadis Gedas raamt de kosten voor de infrastructuurwerken nu op 1.108.455 euro, BTW inclusief.
In 2002 hadden we het nog over 215. 667 euro.
De begroting 2007 (dit is van dit jaar) voorziet voor de rioleringswerken op de Marionetten 525. 500 euro, en een subsidie van 241.462 euro.
Zet even in gedachten in de tijdsband de cijfers op een rij, afgerond.
* 215.000
* 525.000
* 1 miljoen.
Word nu maar goed gek.

Vraag.
Hoeveel gewestelijke subsidie zijn we kwijtgeraakt door een combinatie van traagheid van bestuur én onder druk van het AZ Groeninge?

Nog een vraag.
Hoeveel van de andere geplande rioleringswerken zullen door deze onvoorstelbare meerkost voor de Marionetten worden uitgesteld? In het programma van de werken 2007 is qua riolering een totaal budget voorzien van 4 miljoen. Erelonen 140.000 euro. Meerwerken: 100.000 euro. Welke verschuivingen mogen we verwachten?
Eén vierde van het totaal budget gaat nu ongeveer plots naar Marionetten. In die buurt wonen nogal wat invloedrijken.

P.S.
De oppositie – in het bijzonder Groen en Spirit- zou zich beter een keer inlaten met dit soort concrete en rare stadsdossiers. Inplaats van te lullen over punten die Stad overstijgen. Onlangs nog: dierenwelzijn, rassendiscriminatie, liberalisering van de energiemarkt. Brussel-Halle-Vilvoorde. Laat iedereen ophouden met het indienen van moties. Keep it simpel.
Meer spirit gevraagd. ’t Is zo al saai genoeg.

Riolen zonder scheute (1)

Zoals geweten mogen riolen niet al te veel scheute hebben. Het water loopt dan te snel weg, en de vaste substantie blijft achter.
Maar de realisatie van ons Totaal Rioleringsplan (TRP) – waar geen (groen) gemeenteraadslid of de nieuwe oude schepen van milieu iets van weet – verloopt wel uitermate traag. Door de traagheid van bestuur zullen we zelfs gewestelijke subsidies verliezen.

(Wordt vervolgd. Ben ook wat traag vandaag.)

Oververhitte zwerfkatten en politie

Al op 11 oktober 2006 spraken we hier onze bezorgdheid uit over het feit dat de aanpak van zwerfkatten door het Stadsbestuur te wensen overliet.
Wat was namelijk het geval?
Het milieubeleidsplan VAN STAD uit 2002 voorzag dat men het probleem van de zwerfkatten zou aanpakken in samenwerking met de “Stichting Dier”. Maar voorjaar 2006 ontdekte men dat die stichting juridisch niet meer bestond en zijn naam had veranderd in “Zwerfdier vzw”. Er zat voor de toenmalige schepen van milieu (Philippe De Coene) niets anders op dan de gemeenteraad een nieuw contract voor te leggen. Daarin werd ondermeer voorgesteld om aan de vzw Zwerfdier nu per gevonden poes een vergoeding van 50 euro te schenken, met een maximum van 3.200 euro per jaar.
Me dunkt is dit contract nooit uitgevoerd. (Weet niet.)

In elk geval vernemen we nu pas dat er door de politiezone VLAS nog wel een samenwerkingsakkoord is uitgewerkt met de vzw Dierenasiel der Leiestreek uit Zwevegem. Politiecollegebeslissing van 9 juni 2006, om 17u20. In werking sinds 1 juli 2006. Door geen enkele democratisch verkozen politieraadsleden goedgekeurd. Democratische gemeenteraadsleden van Stad weten ook nergens van.

Alle kosten worden gedragen door de politiezone.
Niet meer door Stad. Voorzien budget op de politiebegroting: 25.000 euro. (Vroeger stond op de stadsbegroting iets van 15.000 euro.)
Hierna enige tarieven.
Voor het ophalen van een dier is er een forfaitaire kost van 37,18 euro plus 7,44 euro per kat.
Met daar bovenop een variabele kost van 0,45 euro per kilometer verplaatsingsvergoeding en 2,28 euro per dag opvang.
Honden zijn veel duurder! 37,18 plus 12,39 plus 0,45 (per kilometer) plus 4,96 euro (dagvergoeding).

Je zal die bedragen niet vinden op de nochtans uitvoerige, nogal breedsprakerige website van de vzw “Dierenasiel der Leiestreek”. Het is alsof daar alles gratis gebeurt.

Voor de zwerfkatten bestaan er nog tarieven.
Test Fiv en FeLV: 25 euro. Geen teruggave van de dierenziekenkas. Sterelisatie kattin: 94 euro. Castratie kater: 47 euro. Eutanasie en wegbrengen kadaver: 45 euro. (Maar bij de vzw van Zwevegem is euthanasie geen optie. Zeker, met die dagvergoeding.) Forfait per dier voor halen en terugzetten: 11 euro.

Hoeveel meldingen kreeg de zone VLAS binnen?
Voor zwerfkatten werden er in 2006 op 42 plaatsen kooien geplaatst. Volgens de website van het dierenassiel komen er per dag gemiddeld een viertal binnen, maar dat cijfer slaat op een gebied dat groter is dan Kortrijk-Kuurne-Lendelede.
Sinds het begin van het samenwerkingsakkoord (en tot april van dit jaar?) werden er door het asiel in het totaal 190 dieren opgehaald. Maar er waren méér meldingen over gevaarlijke (17), loslopende (332), verwaarloosde (73) dieren.

Oververhit in de taxi

Veel van die dieren, beesten, vind je met foto en al op de website van het Zwevegemse dierenasiel. Met de namen erbij: Georgia, Primo, Linka en Lena en Moorke. En nog veel meer.
Ontroerend is het verhaal dd. 6-7-2006. Die dag kwam er een taxi voorgereden met 12 oververhitte katten in kartonnen dozen. Van een mevrouw die zei dat ze bij haar verhuis naar een sociale woning geen huisdieren meer mocht houden. (Wat enigszins betwijfeld wordt.)

Het dierenasiel van de Leiestreek (tot aan de Schelde) is waarschijnlijk de grootse kattendierentuin van Europa. Honderden specimen. Men zag zich vorig jaar verplicht om nog 36 verblijven te bestellen. En zo’n combo met zes hokjes kost 3.000 euro !

Het is niet goed te begrijpen waarom politiediensten zich met zwerfkatten onledig houden. Volgens een omzendbrief van 1 december 2006 over het verlichten van sommige administratieve taken van de lokale politie is dat absoluut geen kerntaak van politie.

Maar bestaat dat systeem van reductiebonnen nog? Bedoeld om de populatie van zwerfkatten laag te houden door sterelisatie of castreren. Elk huishouden kreeg het recht op 1 bon, naar gelang het geslacht van de kat ter waarde van 25 of 50 euro.

Bronnen:
* Bulletin van Vraag en Antwoord, politiezone VLAS. (Vraag van Maarten Seynaeve van het Vlaams Belang, dd. 3 april 2007.)
* Website: http://zwevegem.dierenasiel-leiestreek.be.
* Persoonlijk archief: zoldertrap, kast GR 17, plank Z.

Infosessie over de GSM-antenne op Lange Munte

Haast u !
Op morgen donderdag 15 maart gaat er een infosessie door over GSM’s en GSM-antennes in het Provinciehuis Boeverbos, Koning Leopold III-laan te Brugge (Sint-Andries). Begin om 13 uur. Einde 16u45.
Dit bericht pas nu vernomen, en helaas niet via Stefaan Bral, de nieuwe schepen van milieu.

Inschrijven kan slechts via een elektronisch formulier.
Te vinden op www.mmk.be. Medische milieudeskundigen.
Nadere informatie via tel. 02/289 14 51. of ocl.mart@skynet.be.
Adresgegevens: OCL vzw, Ravensteingalerij 4 bus 5, 1000 Brussel.
De studiemap kan afzonderlijk besteld. 5 euro plus verzendingskosten.

Er is nog een kans om dichtbij een infosessie bij te wonen.
Kan schepen Bral geen bus inleggen voor de bewoners van de Lange Munte?
Dinsdag 5 juni in het Provinciaal Administratief Centrum, W. Wilsonplein 2 te Gent.

Voor wie met kennis van zaken voor of tegen de zendmast op de Lange Munte wil optreden kan met vrucht nog vele websites raadplegen.

www.mmk.be (zie ook de MMK-infofiches.)
www.infogsm.be (Met rubriek voor kinderen!)
www.bbemg.ulg.ac.be
www.bipt.be
www.milieurapport.be
www.milieu-en-gezondheid.be
https://portal.health.fgov.be
www.who.int/emf
www.antennebureau.nl
www.stopumts.nl
www.beperkdestraling.org
www.teslabel.be
www.001.be.cx
www.next-up.org

Steek schepen Bral nu een keer de loef af als hij het waagt om een hoorzitting te organiseren !

Bij MMK uit uw regio is er nog een beknopte brochure te verkrijgen. Kan Stad die niet verspreiden?
Ook te downloaden op www.mmk.be.

Naar elektrosmog op sportcampus “Lange Munte”

De laatste gemeenteraad van 12 maart heeft 117 m² grond verhuurd op de sportcampus “Lange Munte”. Aan de drie bekende operatoren (er zijn ook virtuele) Proximus, Mobistar en Base. Zij mogen er gezamenlijk een GSM-infrastructuur inrichten. Eén zendmast en bijbehoren. Waarschijnlijk toch ook een antenne voor UMTS, bewegende beelden.

De onderhandelingen hebben lang aangesleept.
Ik denk omdat de maatschappij Belgium Mobile NV in de loop der jaren al meermaals zijn maatschappelijke zetels in Brussel heeft verhuisd (van Coloniestraat naar Livornostraat en dan naar de Veydstraat, de Ruisbroekstraat en de Edelknaapstraat).Om dan failliet te gaan op 26 december 2006. Staat niet in de memorie van toelichting voor de raadsleden. Faillissementsnummer: 20061847. Ondernemersnummer: 0477.406.185.

Volgens het Vlaams Belang (VB) weten de buren op de Lange Munte nog nergens van. En de sportbeoefenaars dan?
We mogen ons aan een actiecomité verwachten.
Gegarandeerd zullen buurtbewoners en gebruikers van het sportcomplex nog meer dan nu al het geval is hoofdpijn krijgen, concentratieproblemen, en joggers een dwaas gevoel. Haaruitval en neurodermitis, onvruchtbaarheid, kanker en toenemende agressiviteit is bij veel squashen niet uitgesloten. Denkblokkades. Echtscheidingen. Doe dan een keer aan lichaams(be)oefening.

Stoornissen als gevolg van de elektrosmog. Een nieuw begrip voor milieuvervuiling door elektromagnetische straling. Hier R/F. Zijn dat microgolven, of wat?

Ter info voor de omwonenden en de duizenden gebruikers van Sportplus.
Er is wel degelijk een apparaat dat door zijn constructie in staat is om lichaamseigen elektromagnetisch veld te stabiliseren, vooral ten opzichte van externe elektromagnetische storingsvelden. Deze blijven weliswaar bestaan, maar hebben geen biologisch effect meer en werken niet meer als een biologisch signaal.
Als u het niet gelooft: zie www.rayguard.be.

Eigenaardig.
Alleen het VB is over dit punt in de Raad tussengekomen. Ons Vlaamse ras moet gezond blijven.
Met vragen over de vergunning. En waarom geen antenne op de watertoren? Geen antwoord van de burgemeester. Terwijl het antwoord nogal voor de hand ligt. Die watertoren is publiek te benaderen tot zeker binnen de zes meter. En tot op een afstand van 50 tot 200 meter, de zone waar de straling de grond raakt.

Vragen van het VB dus omtrent de schadelijkheid voor de volksgezondheid van die zendmasten.
Niemand die weet dat – behoudens uitzonderingen – aanvragen voor pylonen moeten ingediend bij de gewestelijke stedenbouwkundige ambtenaar, die terugkoppelt naar een speciale werkgroep bij Arohm. (Eigenlijk weet ik het ook niet.)

Raadslid van Groen nam het woord niet, terwijl het hier toch gaat om een probleem van duurzame ontwikkeling en het hanteren van het voorzorgsprincipe. Terwijl de partij ooit met een nieuw decreet de normen voor straling door zendmasten zeven keer strenger wilde maken dan het geval is.

Raadsleden Roel Deseyn en Carl Decaluwé (CD&V) ook weer niet gehoord, terwijl zij als volksvertegenwoordigers over de problematiek aan hun ministers al vragen hebben gesteld. Resp. op 3 oktober en 10 mei 2006. Vergeten?

In 2000 diende de Vlaamse CVP-volksvertegenwoordiger Riet Van Cleuvenbergen uit Tongeren een resolutie in waarin zij vroeg om geen GSM-masten meer neer te poten op minder dan 300 meter van woningen, vroeg om omwonenden te betrekken bij de plaatsing, vroeg om een databank op te richten om de masten in kaart te brengen, vroeg om financiële middelen uit te trekken voor controles en wetenschappelijk onderzoek.

Ik ken slechts één officiële, wetenschappelijke Vlaamse studie over GSM-masten en toestellen. Een rapport uit 2002 van “Milieu en Gezondheid”, dat is een consortium van universiteiten.
Alle toekomstige actievoerders (tegen of voor) zouden dit moeten lezen.
Plus schepen Bral, nu weer van milieu. Slechts 19 bladzijden. Dus. Staat allemaal op internet.

Het algemeen besluit luidt dat tot op heden niet met zekerheid kan gezegd worden of straling van basisstations een invloed hebben op de gezondheid, vooral omdat men nog geen langetermijn-effecten kon bestuderen.
De meeste studies spreken een effect op de gezondheid tegen. (Veel proeven met ratten!) Ofwel is er geen effect en is het statistisch gezien niet meer dan normaal dat op honderden studies enkele toevallig toch positief uitvallen. Ofwel is er wel degelijk een effect, maar dit is zo klein dat het bijna niet aan te tonen is.
Strikt wetenschappelijk gezien kan niet gezegd dat GSM-straling schadelijk is voor de gezondheid, maar ook het tegendeel kan niet worden beweerd.
’t Is net als bij de opkomst van de trein. Koeien zouden geen melk meer geven.

Qua GSM-masten is het vermogen veel te laag om lichaamsverwarming te veroorzaken. De blootstelling aan RF-straling is ver beneden de (internationale) normen.
Er is niet aangetoond dat ze hoofdpijn kunnen veroorzaken.
Er is geen bewijs dat ze kanker kunnen veroorzaken. Dat ze interfereren met pacemakers.

Het rapport van De Bondt en Van Larebeke geeft enkele aanbevelingen bij het plaatsen van basisstations.
Bij bouwaanvragen voor antennes die meer dan 50 Watt in het milieu stralen moet tenminste een studie worden toegevoegd met een berekening van de te verwachten blootstelling op relevante plaatsen.
Er moet verhinderd worden dat men antennes in werking dicht kan benaderen.
Mensen uit de woon- of werkomgeving moeten al tijdens de planningsfase van de bouw van het station bij de ontwikkelingen betrokken worden.

Voorlichting

Nieuw en oud schepen Stefaan Bral van milieu kan NU starten met een voorlichtingsvergadering.
Met powerpoint.
Waarbij hij dan uitlegt dat in de voor het publiek toegankelijke plaatsen bij GSM- en UMTS-masten de maximaal toegelaten specifieke absorptie (SAR) 0,02 W/kg mag bedragen.

Dat komt eenvoudig overeen met de volgende referentiewaarden:
– voor GSM 900 p = 1,1 W/m², E = 21 V/m;
– voor GSM 1800 p = 2,2 W/m², E = 29 V/m;
– voor UMTS p = 2,5 W/m², E = 30,7 V/m.

De Specific Absorption Rate (SAR) is het tempo waarin de elektromagnetische energie per massa-eenheid biologisch weefsel wordt geabsorbeerd. Uitgedrukt in watt per kilogram. Van uw buik(je).
Voor een frequentie (f) van 900 MHz (GSM) is de vermogensdichtheid (S-W/m2) 1,13. En het elektrisch veld (E-V/m) 21. Bereken nu voor f=1800 MHz.
Bij f gelijk aan 2200 MHz UMTS is het niet veel meer dan bij f=1800 Mhz hoor ! Zie toch eens hierboven op de vorige dia.

Het KB van 10 augustus 2005 duidde het Belgisch Instituut van Postdiensten en Telecommunicatie (BIPT) aan als controle-instantie. Het niveau gemeten door het BIPT is in de meeste gevallen lager dan 1 V/m en slechts uitzonderlijk hoger dan 3 V/m.
Als BIPT nog bestaat: kom dan even naar Kortrijk. Woord vooraf en achteraf: schepen van milieu.

Raadslid Roel Deseyn kon dit alles toch aan burgemeester en zijn collega’s in de gemeenteraad hebben medegedeeld? Zie QRVA 51/150 van 22-1-2007, pag. 29179 tot 29182.

Op de http://www.sites.bipt.be staan kaarten met de inplanting van zendmasten. Ben er niet in gelukt om die te bekijken, maar het is duidelijk dat de gegevens verouderd zijn.