Hoe vindt u de mandatenlijst van uw geliefkoosde politieker ?

Nu al voor de vijfde maal dienen bepaalde politici jaarlijks een lijst van mandaten, ambten en beroepen (plus hun vermogenstaat) aan te geven bij het Rekenhof. De lijst die slaat op de toestand van vorig jaar is opgemaakt halfweg juli dit jaar en gepubliceerd in het Staatsblad van 14 augustus laatstleden.
Raar is dat de website van het Rekenhof die lijst nog niet heeft kenbaar gemaakt en daarmee zal wachten tot november om ze te “finaliseren” (Zie www.ccrek.be.)

Op algemene aanvraag geven we hierna aan hoe u gedurende dit weekend op internet kunt gaan zoeken welke al of niet bezoldigde mandaten, ambten en beroepen uw geliefde politicus (politica) zoal heeft opgesomd.

Googel met de term “staatsblad” en dan komt u wel bovenaan bij de item “staatsblad/moniteur” terecht bij www.ejustice.just.fgov.be.
Klik op “nederlands”.
Daar zit u dan de laatste editie van het Staatsblad verschijnen. Die hebt u niet nodig.
Helemaal naar onder scrollen bij het vakje “andere datum” en vul daarnaast in: 2009-08-14.
Klik op “andere datum” en daar verschijnt de editie van die dag. Eigenlijk de tweede, en die hebt u niet nodig.
Vandaar: bovenaan “editie 1” aantikken.
Hup, daar vindt u onderaan de officiële berichten van het Rekenhof.
Het eerste bevat zoals u merkt de mandatenlijst. Druk rechts op de knop met het nummer 2009018305.
U ziet dan een blanco blad, met onder meer het woordje “begin”. Daarop klikken helpt u niet verder.
Klik maar op “beeld” onderaan.
En daar krijgt u de lijst !

Nu nog met de zoekmachine bovenaan een naam intikken.
Let wel, eerst de familienaam en dan de voornaam.
En zorg dat u de juiste schrijfwijze gebruikt.
Kortrijks raadslid en voorzitter van Leiedal zal u niet vinden met ‘Santy Filip’, maar wel met ‘Santy Filiep’.
Kortrijk raadslid en voorzitter van de provincieraad West-Vlaanderen vindt u onder ‘de Béthune Jean’.
Veel leesgenot.

P.S.
Op Kortrijkwatcher vindt u nog de mandaten van Kortrijkse politici uit de jaren 2007 en vroeger.

Met de Europese subsidiepot naar een veiliger nachtleven in Brugge en…Kortrijk?

Er verschijnen – ook ter linkerzijde – tegenwoordig oproepen om het danscafé Da Shake op de Pottelberg tijdelijk of zelfs definitief te sluiten. Op woensdag 26 augustus is over de problematiek nog een vergadering gepland van buurtbewoners met burgemeester Lybeer en schepen van Jeugd Alain Cnudde.
Tijd voor alweer een constructief voortel.

Brugge is voornemens om de Europese subsidiepot van Interreg aan te spreken met een project dat gericht is op het verbeteren van het gevoel van veiligheid dat mensen hebben in het uitgaansgebied van de stad. Men dient een project in dat zich ondermeer zal bezighouden met het verhogen van de dienstverlening van de politie, het installeren van een closed circuit TV, het begeleiden en trainen van barkeepers wat betreft de omgang met geweld en drugsproblemen.

Je raadt nooit welk Europees programma Brugge hiervoor wil aanspreken om geld op te halen.
Het Interreg IV A 2 zeeën programma !
Dat programma dient voor alles en nog wat en is gespijsd door EFRO, het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling.
Om Europese subsisies te bemachtigen zoekt Brugge nu naar partners uit het 2 zeeën gebied voor het delen van ervaringen, expertise en ‘best practices’. Als stad Kortrijk wil meedoen raden we de burgemeester aan om contact te zoeken met de heer Timmerman via koen.timmerman@brugge.be.

Er stelt zich wel een probleempje.
Het grensoverschrijdend gebied van de twee zeeën strekt zich uit over de zuidelijke kuststreek van Engeland, de Nederlandse kust, Pas de Calais en Nord (tot diep in het land dus en tot aan de Somme!).
Dat is onrechtvaardig.
Voor West-Vlaanderen komen enkel de streek van Brugge, Oostende en Veurne in aanmerking. Kortrijk, Roeselare en Tielt dan weer niet. Maar om een onverklaarbare reden dan plots wel Antwerpen, Eeklo, Sint-Niklaas en Gent.

Wat nu?
Is Kortrijk dan niet subsidiabel in het 2 zeeën programma?
Toch wel, maar slechts voor 20 procent.
Onze burgemeester raden we aan om een keer art. 21 van de EFRO-verordening te lezen.
Kortrijk behoort tot de NUTS III – grensgebieden van het maritiem programma.
Als onze stad dus aan de lead partner Brugge een deugdelijk gemotiveerd voorstel overmaakt kunnen we met Europees geld de Pottelbergse problematiek aanvatten. De amokmakers komen toch veelal uit Noord-Frankrijk?

De Europese subsidiepot voor Kortrijk (3): goedgekeurde projecten

Het decembernummer van de Stadskrant gaf met een uitgestreken gezicht een overzicht van de de zgn. Europese netwerken waar Stad aan deelneemt. Zonder ook maar enige melding van de al of niet verkregen subsidies en van de cofinanciering door Stad zelf gedaan. Ook liet men het uitschijnen alsof al die projecten min of meer in kannen en kruiken waren.

Aangezien de Stadskrant nog altijd geen rectificatie liet verschijnen geeft KW hierbij een overzicht van de voorstellen die door Interreg WEL werden goedgekeurd.

In het kader van “Doelstelling 2” (weer ander woord voor Interreg) kregen we voor de uitbreiding van de privé-onderneming X-po niet minder dan 3.511.000 euroots. Voor het zgn. uniek ondernemersloket in het stadhuis 244.769 euro. Me dunkt gewoon te wijten aan stappen van jonker Jean de Bethune maar bewijs dat maar eens.
Interreg IV A bezorgde ons 379.375 euro voor de passantenhaven. (Voor de deur van minister Stefaan De Clerck; moet lukken.)
79.900 euro voor het groot cultuurfestival. 290.850 euro voor dans en theater (TRAFFIC). Het cultuurcentrum De Schouwburg kreeg 145.230 euro voor het kunstenfestival NEXT. En de vzw Buda hiervoor nog 322.501 euro. De “eigenzinnige concertclubs” (De Kreun? Buda?) ontvingen 500.000 euro (PASS PARTOUT). Vandaar de recepties.

Interreg IV B schonk ons 400.000 euro voor “SMART CITIES”. Later een keer meer hierover. CITIZEN FIRST had 570.000 euro veil voor onze internetkiosken. Marie De Clerck (dochter van) sleepte 378.003 euro in de wacht voor Futurotextiel.
Buda Libre (soort maandelijks café) en de nog niet bestaande designfabriek kregen 68.146 euro.
Ook nog nooit gehoord van de “innovation weeks”? Genoten van 312.500 euro.

Totaal van de subsidiepot voor de aanvragen in de voorbije twee jaar: 7,2 miljoen euroots.
Vergeet hierbij niet dat Stad en andere partners meestal evenveel moeten bijleggen (cofinancieren) om de projecten goedgekeurd te krijgen.

De Europese subsidiepot voor Kortrijk (2): niet goedgekeurde en in nog te dienen projecten

De subsidiepot genaamd Interreg bestaat al bijna twintig jaar, maar Stad heeft die nogal laat ontdekt en begon er pas volop van te profiteren sinds de vorige legislatuur.
We zijn intussen bezig met te reageren op de zogenaamde calls van Interreg IV. Interreg IV A slaat op 53 grensoverschrijdende programma’s ter waarde van 6,44 miljard. U leest goed. Interreg IV B heeft 1,83 miljard veil voor 13 programma’s inzake transnationale samenwerking. En Interreg IV C kent slechts één programma over interregionale samenwerking met een subsidiebedrag van 0,44 miljoen euroots.

In het kader van Interreg IV B North Sea zal Kortrijk in oktober nog twee projecten indienen.
Er is haast bij geboden want de vijfde call loopt af op 7 oktober. Misschien een tip voor onze ambtenarij. Op 28 augustus aanstaande is er in Antwerpen een speciale Lead Applications Workshop voor nederlandssprekende indieners van Europese projecten. Men zal er aan potentiële kandidaten de ins en outs aanleren voor het indienen van een succesvol project. En men krijgt de gelegenheid om individuele gesprekken te voeren met vertegenwoordigers van het internationale secretariaat in Lille. Dus? Broodje gebakken.

Kortrijk heeft in de voorbije twee jaar al wat subsidies gemist.
Voor het Interreg IV A programma getiteld “Sterk door Water” is het project Heulepark afgekeurd. Hetzelfde overkwam het project “plaatsen van lokale geschiedenis”.
Voor Interreg IV B kregen vijf voorstellen geen kans: Multimedia (ICT), PACT (fabriek Desmet-Dejaegher), ISSIDORA (gebiedswerking), WISER (Leieboorden), CREN (secret gardens, tuinen expo). Om hoeveel gemiste euroots het hierbij gaat is moeilijk te achterhalen aangezien het Schepencollege hierover zeer discreet is. Overigens heeft de gemeenteraad nog nooit in extenso zo’n ingediend voorstel gezien.

Met de renovatie van het fabriekspand Desmet-Dejaegher waagt men een nieuwe kans. Men zal hierover het programma CSI Europe aanspreken (Creative Spaces for Innovation). Die renovatie zal heel wat geld kosten: 2,5 miljoen euro. Aandeel van de Stad: 1,7 miljoen. Verwachte saneringspremie: 656.000 euro. Aandeel van derden (Woon- en Zorgcentrum H. Hart – dat zijn de nonnen): 152.000 euro.

Nog in te dienen in oktober is een project rond participatie in het kader van het Europees programma met de naam “Spirit of Democracy”. Het voorstel moest eigenlijk al binnen zijn in maart. Het programma wil interactieve en geavanceerde e-services gebruiken om de democratie te ondersteunen en te versterken. Kortrijk wil meer speciaal nog wat doen aan haar website. Hoofdpartner is Hoogeveen. Verder nog steden in Engeland en Zweden.

In opstart is nog het project “Eurotowns”. Hier op KW is daar al over bericht. Kortrijk heeft al in mei zijn lidgeld (3.500 euro) betaald. Het gaat om een verzameling van vele medium-grote steden die elkaar willen helpen om Europees geld in de wacht te slepen. Rondom programma’s als levenslang leren, kenniseconomie, leefbaarheid, sociale inclusie, transportmethodes. Wat onze stad hier juist van plan is weet nog niemand. Snoepreisjes gegarandeerd.

De Europese subsidiepot voor Kortrijk (1)

Raadslid en Vlaams volksvertegenwoordiger Bart Caron (Groen) heeft via het Bulletin van Vraag en Antwoord een ambetante schriftelijke vraag gesteld aan het Schepencollege. Men merkt dat meteen aan het verkregen antwoord. “Op de excel-tabel gevoegd als bijlage vindt u het antwoord op de gestelde vragen“. Die bijlage is voor de gewone burger niet te vinden op de Kortrijkse website.

Wat wou het raadslid een keer weten?
“Waarvoor en op welke Europese programma’s heeft Stad sinds 1 januari 2007 een aanvraag ingediend voor Europese subsidies? Welke bedragen zijn hierbij toegekend of afgewezen?”
Wel, van het manna dat Europa uitstrooit ( het gaat om miljarden van ons ) over regio’s en steden kreeg Kortrijk bij die aanvragen een totaal van 7.202.247 euroots toebedeeld.
Heel spijtig is dat het antwoord van het stadsbestuur niet vermeldt wat hierbij de inbreng is geweest van Stad zelf. De gemaakte onkosten (vergaderingen, studies, reizen, etentjes, logies, telefoons, etc.) en vooral niet wat Stad of andere semi-publieke organisaties hebben moeten bijdragen om aan die subsidies te komen. (In de regel is dit evenveel als het toegestane bedrag. Soms minder. 80 procent? Hangt af van diplomatische gaven, connecties. ) Nog spijtig is dat het stadsbestuur niet vermeldt voor hoeveel euroots er zijn misgelopen bij de afgekeurde projecten. Of op hoeveel centen men eerder had gehoopt bij de succesvolle aanvragen.

Voorts had men graag geweten wat per afwijzing “de resem specifieke redenen” hiervoor waren.
Nu blijft het antwoord steken in enkele algemeenheden die men zelf had kunnen bedenken en zelfs vooraf vermoeden. Bijvoorbeeld dat het project onvoldoende transnationaliteit kon aantonen. (Het Heulepark?). Dat er onvoldoende meerwaarde in stak voor Europa. (Gebiedswerking?). Dat er teveel lokale vaste investeringen waren zonder transnationale meerwaarde. (Fabriek Desmet-Dejaegher?)

Stadsbestuur geeft nog aan dat Europa met Interreg 4 een strengere houding aanneemt ten opzichte van “material investements” en dat alle projecten hierdoor problemen ondervinden. Niet verstaan. Stad suggereert ook dat men best zelf leadpartner is van een Europees project om subsidies in de wacht te slepen. (Onze leadpartner is als het zo uitkomt altijd Leiedal.)

Er zijn vijftien projecten goedgekeurd. Qua subsidiëring valt het immense bedrag van 3.511.000 euro het meeste op. Nog wel voor de uitbreiding van de X-po, toch een privé onderneming.
Zeven aanvragen werden afgewezen. Opvallend (en hier op KW al gemeld): Secret Gardens. Het project “fabriek Desmet-Dejaegher” wordt opnieuw ingediend in oktober.

In een volgend stuk krijgt u een totaal overzicht. Zoek dan de verschillen met wat er hierover ooit in de Stadskrant is verschenen.

Drie fietsvriendelijke etablissementen in Kortrijk

Westtoer heeft recentelijk middels een brochure (op 80.000 exemplaren verspreid en op eigen houtje) de adressen gepubliceerd van 77 erkende fietsvriendelijke cafes en restaurants langs de fietsnetwerken van onze kust, het Brugse Ommeland, de Westhoek en de Leiestreek. Die uitbatingen hebben allen een fietsstalling, een EHBO-kit en een fietsreparatieset.

Kortrijk telt drie fietsvriendelijke afspanningen.
* Het Bijenhof, langs de Leieboorden in Bissegem (Moravie 32).
* Elckerlyc-Inn in Rollegem (Rollegemkerkstraat 56).
* Walle 111 (ja, in Walle 111).

Op zo’n fietstochtje ben je nooit alleen. In 2007 telde Westtoer – als we ons niet vergissen – op het fietsnetwerk van de Leiestreek niet minder dan 1,1 miljoen “recreanten”. 95 procent daarvan onderbreken hun tocht met een rustpauze en 80 procent doet hierbij een terrasje aan. BTW mag verlaagd.

Kortrijk krijgt meer bescheiden woningen

Maar wat is een bescheiden woning?
Vergeet de klassieke fiscale definitie waarbij men het heeft over woningen met een kadastraal inkomen van hoogstens 750 euro.
Het nieuwe decreet over grond- en pandenbeleid in Vlaanderen voert een nieuw begrip in dat niets heeft te maken met het K.I.
Zeer simpel gezegd is een bescheiden woning duurder dan een sociale woning, maar het is ook geen villa. Het is een woongelegenheid met een bescheiden verkoop- of verhuurprijs, haalbaar voor inkomens die te hoog liggen om te genieten van het sociale woonaanbod en te laag voor een betere luxe-woning. Met andere woorden: iets voor de meeste van onze lezers.
Volgens het decreet gaat het om woonhuizen met een volume minder of gelijk aan 550 m³ en een oppervlakte van hoogstens 500 m². De gemeenten kunnen evenwel in een gemeentelijke stedenbouwkundige verordening de definitie van een bescheiden woonaanbod (kan ook een appartement zijn) verder concretiseren, verfijnen, zelfs strenger maken..
En dat is waar onze ambtenaren nu mee bezig zijn.
De opmaak van een sluitende definitie heeft nogal wat consequenties. Het is immers de bedoeling om op onbebouwde gronden van openbare besturen 25 procent voor te behouden voor het bescheiden aanbod. Voor gronden in handen van de private sector geldt een percentage van 20 procent bescheiden units (woningen of kavels).

Hoe definieert onze Kortrijkse directie stadsontwikkeling nu (voorlopig!) de “bescheiden woongelegenheid” ?
Typologisch gaat het om woning met minimum drie slaapkamers, met een bewoonbare oppervlakte van maximum 120 m², een kavelgrote van max. 150 m² en een tuin van minimum 50 m². Er is ook een parkeerruimte voor een wagen.
Voor een appartement gaat het om minimum twee slaapkamers, met een bewoonbare oppervlakte van maximum 90 m² en een buitenruimte van minimum 5 m².
Meer concreet zegt men nog dat een bescheiden huis bij voorkeur niet meer dan twee gevels heeft. Dat er voldoende bergruimte is, bijvoorbeeld voor fietsen. En een voldoende grote inkomzone. Een apart toilet, een badkamer, een keuken voorzien van basistoestellen. Een adequate isolatie en ventilatie.
Het schepencollege hoopt om nog voor 1 september met alle mogelijke actoren (ook politieke partijen) een grootscheeps stedelijk woonoverleg op te starten over deze materie, en globaal ook over de uitvoering van het nieuwe decreet grond- en pandenbeleid.

Hierbij wil men niet uit het oog verliezen dat er nog altijd moet gestreefd worden naar 11 procent sociale woongelegenheden. Althans volgens het Woonregieboek van 2008. (Het “ijkpunt” voor Vlaanderen van 9 procent is bijna bereikt.)

Nog een laatste toelichting bij het m’ as tu vu conclaaf: over de content

In het Memlinc hotel van Knokke bestond de diepgaande oefening over het gevoerde beleid uit vier ’tijdsblokken’. Om de groepsgeest en de dynamiek binnen de ploeg van het College en ambtenaren te versterken ging het op dag 2 nog over:

3. De interne methodieken
In de laatste gemeenteraad van juli heeft voorzitter en burgemeester Lieven Lybeer hierover een opvallend beknopte toelichting gegeven. Methodieken om tot een efficientere samenwerking tussen de directies en diensten te komen zijn: de gebiedsgerichte werking, domus, forum, management.
Na ruim twee jaar functioneren heeft men die methodieken geevalueerd, en de komende maanden zullen die waar nodig worden bijgestuurd.
Raar is dat het woord matrixmodel nergens nog is gevallen. Of is dat nu ‘domus’ geworden. Geen raadslid dat weet wat dit betekent maar het gaat wel over de samenwerking tussen de beheersdirecties. En ‘forum’ betekent: een betere samenwerking inzake de publieke ruimte. Dat weten we dan weer. Wat helemaal moet worden bijgestuurd of voor mijn part afgeschaft is de gerbiedsgerichte werking

4. De budgettaire ruimte
Heel belangrijk dat het College zich daar ook heeft over gebogen. Bij het begin van de legislatuur is beslist dat men voor een totaal van ca. 100 miljoen investeringen zou doorvoeren met het zwaartepunt in de eerste helft van de periode. Voor de komende drie jaar zal men een investeringspeil aanhouden van 15 miljoen euro per jaar, om hiermee een totaal van 120 miljoen te bereiken weze 20 procent meer dan aanvankelijk voorzien.
Tijdens de laatste gemeenteraad heeft Marc Lemaitre die cijfers aangevochten en hij werd hierbij waarlijk weer zeer onbeschoft afgebekt door onze schepen van financies Alain Cnudde, bijgenaamd de Kortrijkse Berlusconi.

Alweer een toelichting over het “m’as tu vu” conclaaf (2): de content

Nu we het midden van de legislatuur naderen, vond waarnemend burgemeester Lieven Lybeer al begin dit jaar het moment aangebroken voor een grondige reflectie over de beleidsdoelstellingen en vooral over de vraag hoe men binnen het financiële kader de diverse leden van het College nog enige genoegdoening kon verschaffen voor hun profileringsdrang. Een tweedaags conclaaf eind juli-begin augustus in een poepchique Knoks hotel leek hiervoor de passende methode.
Het draaiboek bestond uit vier zogenaamde tijdsblokken. Er is circa 16 uur vergaderd, en informeel al evenveel op de Place van hebbejemijgezien.

1. De ambitie en het profiel van de Stad Kortrijk
Onder het burgemeesterschap van Stefaan De Clerck positioneerde Kortrijk zich als stad van innovatie, creatie en design. Met succes, zo constateerde het College. En deze lijn loopt uiteraard verder. Steeds meer wordt Kortrijk als designstad in Vlaanderen erkend.
Dit is natuurlijk om te lachen. Elkeen weet dat zowel de ACW-vleugel als de VLD-coalitiepartner het inzake city-marketing over een andere boeg willen gooien. Een intense woonpolitiek.
Vandaar dat het conclaaf besliste om te opteren voor een bijkomende beleidsdimensie: Kortrijk wil zich als JONGE STAD profileren. “Jong” slaat niet op leeftijd, maar op een geestesgesteldheid, meer specifiek op de zin voor dynamiek, vernieuwing, participatie en mobilisering van alle beschikbare talent. De komende weken (na het verlof) zal men bekijken hoe dit nieuwe facet op het terrein zal geïmplementeerd worden.

2. De grote stadsprojecten
Het conclaaf heeft de stand van zaken ingeschat. De doelstellingen zijn vastgelegd.
Nieuw is dat men voortaan een toetsingskader wenst te hanteren bij investeringen waarbij men de naast de materiële meerwaarde ook de immateriële waarde of component wenst te realiseren.
U weet niet wat dit is? Dat is bijvoorbeeld dan de bijdrage tot het participatieve model.
Het model heeft gewerkt. Door een perslek is geopenbaard dat de grote fuifaccomodatie Kortrijk Weide sine die is uitgesteld. Er wellicht nooit komt. Designmeester Marc Dubois kreeg de opdracht om een combinatie van functies uit te werken voor de site. Voor de studie deed hij een beroep op architect Geert Devolder. (Zo omzeilt men het maken van offertes.) Het eindrapport – dat niemand kent – suggereert een nieuwbouw op de site omdat de loods niet geschikt is als fuifaccomodatie vanwege een te geringe hoogte. In afwachting zal een deel van de loods worden ingevuld voor onderwijsdoeleinden, een ander voor evenementen en voorzieningen voor jongeren. Dat is dan duidelijk. Het College is van plan om zeker nogmaals tien jaar na te gaan hoe de bestaande fuifaccomodatie verder moet evolueren.

Ook via een participatief lek is bekend geraakt dat de nieuwe bibliotheek van JONG Kortrijk iets is voor de volgende bestuursperiode. De geraamde kostprijs loopt te hoog op zodat het grootschalig project slechts kan gerealiseerd door cofinanciering van andere bestuursniveaus die daarvoor ook geen geld hebben. Alsof met dat niet vroeger wist! De gesprekken met de NMBS slepen al jaren aan.

Wordt vervolgd.

NIEUWE REGELS VOOR TOEGANKELIJKHEID VAN PUBLIEKE GEBOUWEN NU OOK VOOR MENSEN IN HET GIPS

Het is een beetje tussen plooien van de triviale papieren perse gevallen, maar de Vlaamse regering heeft een nieuwe Stedenbouwkundige Verordening Toegankelijkheid voor publieke gebouwen goedgekeurd.
Die regelgeving is niet enkel goed voor mensen met een beperking (nieuwe term voor gehandicapten), maar ook voor ouderen, kinderwagens, grotere mensen en zelfs voor iemand wiens arm in het gips zit.
De nieuwe verordening geldt vanaf 1 maart 2010. Niet enkel voor nieuwbouw maar ook voor verbouwingen, of uitbreidingen van gebouwen die publiek toegankelijk zijn. Denken we bijvoorbeeld aan onze Raadskelder, winkels, banken, cafés.

Het wordt weer ingewikkeld.
De verordening geldt enkel wanneer een stedenbouwkundige vergunning vereist is. Dus. Wanneer we spreken over pashokjes of kleedruimtes, gaat dit alleen over gemetste hokjes zoals die in een sporthal of een zwembad, en niet over pashokjes in een kledingzaak die uit een gordijn of een valse wand bestaan.
Uiteraard wordt er ook gevraagd dat het toegangspad naar het gebouw voldoet aan de verordening. Het zou weinig zin hebben om een toegankelijk gebouw te hebben als je er niet kunt geraken.

Wat met kleine bakkerijen, slagers, cafés?
Er wordt een onderscheid gemaakt naargelang de oppervlakte van de toegankelijke ruimte. Is die kleiner dan 150 m² dan hoeven enkel de toegangsdeuren toegankelijk gemaakt. Trapjes zijn verboden.
Voor gebouwen die bestaan uit meerdere verdiepingen, groter dan 150 m², maar kleiner dan 400 m², is het enkel verplicht om het gelijkvloers toegankelijk te maken. Opgepast: als dat gelijkvloers dezelfde functies biedt als de volgende verdiepingen. Een lift mag dus in dit geval maar moet niet. Restaurants en cafés die op het gelijkvloers zitruimte hebben en sanitair voorzien, hoeven enkel die verdieping toegankelijk te maken, ongeacht of ze al dan niet groter zijn dan 400 m².
Wat met hotels?
Als ze meer dan 10 kamers tellen moet minstens één kamer toegankelijk zijn.
Wat met appartementsblokken?
Vanaf meer dan twee niveaus en minstens zes wooneenheden moeten de gemeenschappelijke delen (hal, lift, garage) en de toegangsdeur tot elke woongelegenheid aan de nieuwe verordening voldoen.
In het najaar zal de Vlaamse regering proberen om de verordening aan het publiek uit te leggen, middels een handboek en website.
P.S.
Voor het veiliger en toegankelijker maken van stadsgebouwen is er in Kortrijk voor dit jaar een budget van 50.000 euro. Maar dit gaat vooral naar brandveiligheid. Voor personen met een auditieve handicap zal men iets doen in de stadsschouwburg.

Weblog over het reilen en zeilen in de Kortrijkse politiek door Frans Lavaert